Commercii litterarii dissertationes epistolicæ historico-physico-curiosæ, Jodoci Hermanni Nunninghii et Johannis Henrici Cohausen

발행: 1746년

분량: 1042페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

761쪽

MSptorum. Multi audiunt Authores, qui nec uni. cum quidem Paragraphum editi operis confecerunt. Vovm igitur Deus tibi det vires annos, quihus Spta tus exascies, expolias, perficias quod eum illorum multitudine Cumitandaeva tua aetate collata vix postibile videatue, saltem eadem ab Harpyarum seu plagiariorum lepiadatione salvandi, conservandi salutarem methodum concedat. Quam si iam nove is , cinisi aperueris , teris etes gratissimam. au.

Epistola Amoebaea Pyladis ad Orostem de Apostolatuin Legatione mest

o halotum in orbem. .

Predenari. Ernerus olefi Reius acri Monasteriensis Sacra D. Brunonis familia ad S. Barbaram Coloniensis Soesus, cujus vitam imigardia dina inseruimus, egregiusti quem nosti demesiphaloratisse Antiquorum Saxonum situ ae Moribus edidit libellum, in cujus Libro tertio per aliqua Capita MApostolata, Legati ne estpbulorum in Orbeat

terrarum pertractavit, Multa in gentis sua ba dem de illius virtute ae fidelitate, ad omne exet citiorum genus habilitate protulit.

Libellum hunc de novo editum anno DXIV. Reverendissimo, illustrissimo principi Erico Due Brunsvicensi in Grubenbage Quadragesimo Non Monasteriensis Dicereseos Praesuli optimo uiximo Ortvinus de Glaas pariter estphalus di

cavit consecravit. In cujus tae satione asserit nullum esse in orbe , locum neque tam recondi

762쪽

iam neque tam scopulis praecipitem in quo non in . veniatur Uestphalus, Fidem Religione praeelaeus , quod Apostolatum sed Legationem per orbem terrarum appellatinolevincius illique applicat illud Propheticnmci in orionem terram exivit sonus ea istam es in fines orbis serra verba eorum. Qua Ratione vero estphalorum populus per orbem se fuerit dispersus ipse ROUncius, Ex eo Bartholaus ibuctus Epigrammatim sequenti alias sit noto Apologo reserunti., Dicite mihi quare estphalones ita dispersiis uni per orbem terrarum , si nescitis ego vobis Caulam redaam aliquando dum staret coram, Domino Sarba quaesivit unde veniret , at ille., crura se diceret circuille terram ait Dominus conia, sideristine populum estphalorum durum ut se, letum loquar, inconvertibilem ac omnibus ti- , delibus molestum ait Sathan, consideravi, sed, si mihi dares ipsum amplius tibi molestus non, sueret, ait Dominus, do tibi sed sub illa eonL, ditione 3 extra Mundum illum transportes is egre lius Sathan , Laetus, alice illa adhue no- , cte cum suis magnum saccum praeparavit in quo, summo mane estphalos omnes Dormientes deisis trudem iumeris imponens postea per aera vo- , lare coepit ut eos extra mundum deportaret, quia, vero tota nocte nil dormiverat& gravissimo illo, onere portando affatus erat, in monte quodam is prae lauitudine saccum deponebatis in somnum incidens ronchizabit , quo sono excitati estis, phalones is pro innata astutia olfacientes pro- , positum Sathanae rauco murmure se invicem e , hortati cultris. quo 1 Sathana sibi per impru-

763쪽

ti dentiam relictos gaudebant, soramina diversa in is acco fecerunt,is per illa aufugerunt , ita ut se nullus reco daretur proximi sui licque factum est, , ut per totum :bem estphalones dispergerenis tur experrectus postea Sathan, eum dolore aeri gemitu Domum revolare coactus, estphal o nibus omnes mundi partes turbantibus citatus is est ad Dominum , qui in crepavit eum dicens, is quid est quod facere voluistia nonne tibi emplialones donavi, expresse, ut ipsos extra una, dum portares Qui contra illos per totum r-

em dispergisti ait ille Domine, ne imputes, mihi, tu scis quod populus iste dura cervicis est σπι neque te neque me audit. Eui nonnulli scriptorum eandem oculo non admodum benigno inspicere videantur. Quo potissimum referas Scherigerum ejusdemque Commatis alios. Sane Jo Ludolphus Bisinemannus Regiae Biblioth

cae, Gymnasii Mindens per celebris Rector in Hissors Domus o Fratrum Praedicatorum Templi Paulini tanti Gymnasii Mindensis pag. 38. Ubi

hunc Relevincii locum ex Leibnialia. R. Br. Tom. III p. 63 . totum inspersit, pabulam vocat Ridiculam, sed Ambone S indignam, quam quidem nouulis non plane inconcinnis interjectis adhuc magis reddidit ridiculam, quas Asterisco quemd- modum variantes Lectiones , notatas modo legisti. Arguta sane Fabula, cuius primus, quod scitur, author est, gemerus Rotevincius, sub qua tamen occulta latitat veritas. Notissimum interea Nest

phalos, ut jam olim sic hodie in omnibus passim Orbis regiosibus iuropae ut bibus reperiri, non quia

764쪽

quidem Bajulo. Suthana, sed alio, Damone dea duetas Ipse quaerit saevincius Cupit primo, quorsitas ibis, Lector Candidissime , ubi non inis

venias Vestphalo sedere in arduis megotiis 6 prae 'eipue in illis, quae ex fide aguntur munes est. phalorum per terras excursionem ingeniose satis Apostatum, Legationem in orbem terrarum no minat, o per numerationem partium hujus gentis . . , qualificationes, fidelitatem praecipue, humile

nem tamen promotionem & fortianam aucupantur

in quoque consequntur , ita ut de illis prificetur illud Scriptum t caelum Coeli Domino terram dedit Credit plures cum estphalia generet proles, quam nutrire possit, quod aeterae terrae in posse sessionem cedere debeant, donec sufficiant nutrimento eorum unde merito legatos suos in terras peregrinas mittere existimati Legates vero hos in triplici statuit dii serentia viis delicet opalentos, Mediocre dc pauperes de opselantis extra Patriam auro refertos loculos secum berentibus nihil memorat magnificam , tales enim nominat Matutinos Dominos ac servos vespertinos, id est sua scepe consumenies, ut ad paupertatem re digantur ut Patriae fiant dedecus , tametsi primo haec iplis decus fueriti mediocres appellat, quos prospera nulla omitantur parum aut nihil praeter corvora habentes , aut si quid possident veluti non uidere se putantes hos solennes legatos dicit, quibus sola virtus in animo est eo gloriosoribus,

765쪽

suis manibus vitam transigant. Talam utpote in agresto tuguriolo natum satis festive describit, qu li exhortatione, quibus monitis a parentibus ad Mysterium Legationis mittatur fusius capite tertio exponit Mad scholas forsitan ser eum miseri,i quo modo mirabili practica nunc laborando. une mendicando, nunc studendo divitibus plerumque ant cellat, tandem concludit egrediuntur Bannosi s turi gloriosi, stipem quaerentes, sed magna largitur Elemosynas . pedibus terram calcant, magnos caballos equitaturi inter suos non aestimati, sed palatia deposituri, urbes Provincias , populos gubernaturi , beneficia promotiones, honores sulcepturi atque donaturi, plura horum exemplai varias, istorum legatorum fortunas recensetis tandem capite tertio concludit Habeantur ergo in honore legati isti, amore quia nescitur quid per eos Deus iacturus est, in orbe terrarum. Quos hodie

despicimus aliquando mirabimur. Quia igitur m Analecti, estphalicis in Bibliographia tua pag. 2 3.

memoratis ro sto memorasti materiam hanc de estphaliae legatis in orbem te pertractaste, quidem de quo non dubito, More tuo exactius commenta io illustrasse visim est hanc de hoc ars mento Epistolam Gisi tuae submitteres, ut quae ad hujus majorem lucem iaciunt, mihi rescribere aut saltem distertationem illam delegatis in orbem communicare non graveris. Cum enim teste Bibli graphia tua ea sit in pulpitis manuscriptorum tu rum multitudo, cui indies nova accedunt, vix --

hi persuadeo ea omnia te adhuc vivente praelo foret subjicienda.

766쪽

in Analectis tuis estphalicis Vestphalia extra

Uestphaliam a te ponitur, cujus rationem harriolari neque , etsi enim incredibilis sit legatorum ex estphalia in universum terrarum orbem numerus propterea tamen id dici non posse videtur , quare si modumis rationem a te intellexero , rem mihi praestiturus es oppido gratam. Intesim medullitus voveo , concedat tibi Deus istam adhuc dierum longitudinem, ut ingenii tui scelus jam pridem persectos luce per impressionem aecepta in orbem Litterarium quoque exire comspicias Dabam ex Vicicurre mea.

Εpistola Amoebaea Amantissimo

Oresti suo genuinum Apollinis Granni

Elymon detegit Pyladesi IN Hercule meo Obnim pluribus ostendo, quot praedicatis Deastrum hoe a gentilibus coli& salutari amaverit. Nec ρollinem unius cognominis honoribus contentum fuisse ex primae aetatis seriptoribus tibi non est incognitum. Certe dubiistes, quis alie alterum praedicatorum ubertate praeaeellat. unstituti nostri est ex tot reliquis originari

tionem oram sive Glanii saltem hae Epitau

perscrutath Eecardus Dissertatione de Apolline Graiano v n geminas tantum fascin lucem productas memorat Inscriptione, Apollinem Gramnum sive Granium cognominatum ostentantes, e si quatuordecim Granni axiomate samoso Grut avis diversis locis in lucem protulerit. Primam IANoargi cessatiae ad Illum sive Esium fluvium vieus est G a vix

767쪽

vix dueentos passiis Colmaria dissitus nostris est. lporibus repertus Lapis est Romanus hac Inseripito. ne illustris.

D. D.

Altra haud procul Aquisgrano vico Erme lapide mutilo detecta, hodie in Blanckeηhemens Illust

Comitum gentilitia arce cum tot aliis adoranda antiquitatis Monumentis servatur. Huic incisum legitur

NIO ATTIUS. Indago harum quidem Inscriptionum variis eruditis erucem fixit. Morellus de mutour Acide-esiae Regiae, quae Parisiis floret, Numismatum ti Inseriptionum Illustre membrum a Nobilissimo demiseron Consilii Summi in Alsati Praeside prima, rio exeitatus primus Observationem suam de ara ollanis Colmariae in Alsati nuper reperta anno 17a 6 conscripsit, atque in publico dicta Acaddimiae consessu praelectam atque approbatam, deis Diaris Politico I Cles de Catanet mens. Jan. Anno 727. p. i. seq. insertam, quae inde Actorum Eruditorum supplementor 2 om. IX. Sin VILI pQ 3as usque 3a8. inserta legitur. Hanc Claminus Eccardus alia sua Dissertatione discutere, γjectaque auto ii opinione Aram hane de Apodi ni Granni ab Urbe Aquisfrano deducendam

demonstrare allaborat. Hanc

768쪽

Nane Dissertationem Auctor Celsissimo Hero

suo Principi Episcopo urceburgensi inscriptam urceburgi Typ. edidit Anno I7a7. quae deinde

eisdem Actis Eruditorum eodem Supplement Dan. o. a 346 usque s9. integra inspergitur. Eandem postea Dissertationem ad exemplum Beati Auctoris recudi secit Io. Georg. Estur, atque Analectis Hassiacis Anno I73o inseruit Jo Phil. Κuehenbecherus Collact. III. N. XI. u. ao M. Primus omnium Moresin mutour Academiae Ggiae Numismatum, Inscriptionum Patisis institutae Illustre membrum a Summi in Alsati Tribunalis Praeside Domino de Orberon excitatus. In Commentariis urceburgensibus Lib. XXIV.

9 LXXXIII pax s8 . scribit. Eccardus Romanis Thermas Grani titille notissimas ex Inscriptionibus

Apollini Granno aut Granio dedicatis se ostenditie, eo quod Apollo quarum Medicinalium

Calidarum Praeses creditus. Esto Thermarum Aquarumque Calidarum P se creditus Apollo. Immo vero agnosco Apollinem Nedicinae Deum is vel ipsiusmet Esculapii creditum parentem. An ideo sequitur Apollinem a Thermis Aquensibus accepisse Granni cognomen λAut sequitur hujus loci Aquas a Grans Romanorum aevo fuille denominatas In Inscriptior non longe Aquisgrano Apollinem Grannum cultum suilIe vult Eccardus d. Dig. p. o. Probari ex lapide Mutilo in vico Er reperto Blanchenhemium ad arcem Illustrissimorum Comitum gentilitiam translato

769쪽

Quid inde solide concludendum i Innumeri ilargiori, aliquamdiu ante Pipinum Aquiuraucognomen, attamen antiquissimas Romanorum In

seriptiqnes inde Apollini suo mutuasse cognomen tum, ut statuas aut concludas , mnia prohibenti sequioris aevi. est Aquas Graniis abulo illustrari ieeu Romanorum sitate incognito Insignior quoque sabula est qua a Granno Neronis Fratre Aquas antiquitus appellatas fuisse fingitur, quam ut vir doctus eidem subscribat. Mittamus hic discutiendo fatigare linguae Cathicae origines an ab illi processerint Cimbrorum Malliorum Angliae Gra Grajan, ut, Saxonum Grant, quae saburram claream, sabulum si nificant, 'ilae ejusdem sursuris plurima sunt, e quibus Ec rd millen rationis suae pag. 3. Aquisgrano appellationein

deductam cqneludit, quod solum ei praeter ingentem arenosum collem proxime adiacentem magna parte sabulosum sit, quam ob causam non tantum Urbem olim Grannum vel Granum dictamquam maxime verosimile esse, sedis inde retin

re Aquas Grani Apollinem Grannum donee alia

quis edoceat his certiora. Lubeat itaque meam tibi hoc de argumento Pr ponere sententiam. Haec discutienti occurrit ceu

Lupus in Fabula reperta in Lodone sive Pictiandi finibus prope miselboro Comitum Monomae olim sedem Inseriptio , quam . Napie doctis suis ad Apocalypsin Commentariis inseruit, inde postea Petrus Iunius Regi atabo I. a studiis descripsit, ac iterum suae Scotia pag. s. 'indicavit Guillelmus Cambdenus,

770쪽

NUS. ΡRO C. AUG. V. s. s. L. V. M. Qui postremi Voliculi initialia Grammata ommuni Antiquariorum interpretatione ita legitAuctor.

Potum iusceptum solvit Lubens Merito.

Omurium V ante is Merito. Canabdenus satetur neminem ossicinae antiqua .

exposuisse , quis uerit Apollo Grannus, nihilominus eundem Romanis celebratum putat, qui

Isidorus promissos Gothorum crines Grannos, iutet. Enim vero mi Cambdene, nil aptius, nil amtiquitati assinius his tuis conjecturis ii que facit Concilium Braccarens II. Ann. 63. Cn. II apud angium Voce Grani. ληιτ, ut lectores in Ecclesia habitu saeculari ornata non natilant , iseau Grano gentili more demittant. Imo vero etiam barbatorum rana, nodulos Mysaceas sub naribus corollac Harlochen am avtun Bardi, nostris critilen) voce Grann denotari, ex his liquet enuisti Roffensis Episcopi verbis 2 m. II. Spicilegii Acheriani, ubi quaerit, cur laee Calix lateis propinandus non deuiris venit enim, respondet frequenter , ut barbatio prolixos habentes Grannos , dum poculum inter epulas

sumunx, prius umore pilos infitiant, quam μι-

SEARCH

MENU NAVIGATION