De sententiis Horatianis [microform]; dissertatio inauguralis philologa quam..

발행: 1897년

분량: 33페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

II sententiarii sua ni Onsmnet perieula quae eis, qui auream medioeritaten non Obtinent, inuninent metaphorie depinx rit: 9 12 Maeptu venti agitatur ingens pinu et cetiae graviore ca8u lecidunt turre feriuntque unὶmO8 fui rura tontis. Tum ad alteram partem arminis transit, tu demon Strattempora meliora reditura, Si iluando alamitate fili et erimus' ). Nam illi, tui nimia petunt, temporibus tutati Omnia deSperare Solent: 15 2 si infornti hientes reducit

Iuppiter, ident

8ubmovet non 8 nὶale nunc, et l/nιδic erit: quondan citharae tacentem 8uscitat muδam neque MentPer arcu Πιfendit Apollo.

Sed lioeta non a se imitetrat, ut abruIite utramque Sententiam 9-12 et 1L-20 iuxta Olloe et e Oniungit ea tertia Sententia i tuae alteram ad alteram tradueat: l l - 15 perat infe8ti8, metuit ecundigalteram ortem bene praeparatum

Poeta ad finem pervenit restat, ut quae dixit breViter comprehendat:

21 - 24 ebu angu8ti an into8u atque forti adpare: apienter idem contrahe vento nimium ecundo turgida vela. Quibus verbis ad eam cogitationem qua Carule Coeperat, revertitur.

Carm. II, 16 Otium divos rogat nauta, otium Thraces et Medi.

Oti uni non genι mi neque purpura venale neque auro.

Quod poeta insequente Stropha probat atque eonfirmat:

- 1 non enim gazae neque conδularighubmovet lictor mi8ero tumultu8 mentis et cura laqueata circumtecta volantiδ.

Quiete autem Vivit, qui parVO Ontentus St. 13 - 16 vivitur parvo bene, cui paternum splendet in men8a tenui alinum nec levis omno timor aut cupido εordidu aufert. Itaque ne multa petamuS, iam iura, quocumque VerimuS, no Sequetur: 17 20 quid brevi forte iaculamur aevo multa quid terra alio calentia 8ole mutamuδ' patriae qui eae8Mδ quoque fugit'

21 - 24 racandit aerata vitioδα navis cura8, Nec turma equitum εlinquit, ocior cervi et agente nimbos ocior Euro.Quapropter, si bene beateque ViVere VolumUS, 25 28 laetu in praegen animu quod ultra δι oderit curare et amara lento temperit ri8u nihil est ab omni parte beatum. Ita poeta iudieiis communibus ac praeceptiS, quae Vera SSeet recta Vi quis iam negare potest, confirmare Studet Otium non gemmi neque auro Venale esse, Otium ab unoquoque I S IPSO inVeniri posse, eum laetus eis rebus fruatur, quas porrigit hora atque eum oderit curare, quod ultra e8LSed etiam ex eis locis, quibus paveae sententiae Vel una apparet, facile intellegi potest, poetam studere Sententia rebuS,

22쪽

quibu apponit, perspicientiain et deni dare: Eli. I, 2, 7 ramo

adbibe puro pectore verba puer uni Puer Si λὶu ι te melioribu obfer Sententia in se luens illud puer explicat quo emele 8 imbuta recen Rervabit odorem te/ta diu. C. IIII, 9 25

visere orte in te Agamemnona multi: Ἀed omne. inlacrimabiles urguentur ignotique longa nocte, carent quia vate acro. - uni

poeta: Paullum uii luit, Gepultae diδta inertiae celata virtuδ. - A. . si deum immortali 8 haberi dum cupit Empedocle8 ardentem frigiduc Aetnam in8iluit. Mit tui liceatque perire poeti8, invitum qui eruat idem facit occidenti Ribbochius delet hune versuti ii en tbehrlich. troclen und durch eine lehr- has Altigenae in heit aut dem Pone fallend. At illud it iu8 te. ratione alii lux egere lililii Videtur Iliae auten Sententiae, quae ex singulis FerSibu OnStant et Sine Moniunctione adnectuntur, in ip riniis in arte poeti ea inveniuntur in illis cogitatio apparet Ep. I, 20 a ridebit monitor non eaeauditu8 ut ille sui male parentem in rupi protruSit 8ellum iratu8 quim enim invitum 8ernare laboret Atque similes sententias Ioratius saepe adhibuit, ut postea Videbi IUS. illi sententiae Horatius in dialogis quoque vel uni adversarius fietus apparet effieae iter Sus St. S. I, I, L poeta non intellegit, tu id tuteliri habeat eon Struetus ae ervus auri. Sed

adversariuS, ut uani defendat ollinionent, Oluni iudieiuni eoni mune affert: at uave8 ea magno tollere acervo. Oetae auteni uni illud iudiei uin erunt 8Se negare es tueat, alia Sententia praeStoeSt, qua lyerieula nimiae olitae depingit V. 56 eo si plenior titsi quo delectet copia iuδto, cum ripa imul avolδοδ ferat Ausduε acer Ita sententia Sententiae repugnare Studet. In Satirarum libro se eundo, in quo Ioratius primas aliis agenda tradidit, Saepe sententiae similem in modum adhibitae

Sed iam de argumento sententiarum Obi dieendum est. - Aristoteles I, 102 21 summam utilitatem, quae e SententiOSO genere dicendi percipi possit, hane esSe en Set yθικους ποιεῖ -υς λογους 'm'o δ' χουσι οἱ λογοι, ν σοις δ λχ χ προαίρεοις αἱ δε

quales sententiae, tali fere poetae. En cur Horatius sit in de-lietis Sententiae enim huius poetae et praecepta, quae e eiSolucent, id exprimunt, quod nobi gratum acceptumque esSesolet. Aecedit, ut Saepe acumine Sententiae nota eleganter referentis ita delectemur, ut eam non audivisse, sed quasi ipsi invenisse nobis Videamur δ). Sententiae ipsae ad diversissimas res pertinent optime duodecim genera distinguuntur. Qua in re Videbimus, eogitationes quasdam poetae iterum iterumque apparere', nimirum in animo eius inveteraverunt, non ex frivola libidine emanaverunt q). I. Magnus est numerus talium Sententiarum, quae ad vitam cottidianam pertinent, quibUS poeta ea Stendit, quae omnibus hominibus ottidie ac eidunt. Non paveae ad re adnectuntur, quae ensibus percipi possunt: Ep. 6, 24 quidquid sub terra est, in apricum proferet aeta8, defodiet condetque nitentia'7). 10, 2 cui non conveniet ua re8, ut calceu olim, i pede maior erit, ubvertet, i minor rei' 18, 84 nam tua re agitur, parte cum prOzimu ardet, et neglecta olent ince=ιdiauumere viri8. A. P. 342 uni delicta tamen, quibu ignovi88e

velimuδ nan neque chorda Onum reddit quem volt manu et men8, po8centique gravem perδaepe remittit acutum, nec emper feriet

in Hane protri etatem naturae 1umanae bene cognoverunt riStoteles, Ps. Longinus, Quintilianus Arist. I, 102 9 χειρουσι γαρ, αν τις καθολο λέγcυν ἐπιTU Gι JO csa , α ι ινοι am μερος Vovσι. S. Longinus περὶ φοvς ΙΙqvσει γάρ πως Πο ληθοῖς φους bona sententia sublimitate non caret ἐπαίρε- ηαά9ι γ φα κα γαυρον λαμάστημα λαμβανουσα πληρουμι χαρας καὶ υε' αλαυχίας, is a DTὴ γεννησασα περ ηκουσεν. - Quintilianus III, 2, 21 sed auditoribus etiam nonnulla grata sunt haec, quae cum intelleXerunt, acumine uodelectantur et gaudent, non quasi audierint, sed quasi invenerint. si Sententiarum xeml)laria, quae quidem partim ex aliorum adnotationibus sumere partim ipse inventro potuerim imprimis apud Menandrum afferam. y Soph. Aia 646 πανθ' o μακρος κἀναρίθμητος χρονος φνει ἄδολα αἰ

' Aristippus: Stob. 94, 2 v ωσπερ Πόδημα ὀ μεῖζον δυσχρηστον, o DTω καὶ ἡ Πλεiων Τῆσις To με γαρ εν ρ ρ σει ὀ περιττον ἐμποδὶ τῆ δεκῶ λη χρῆσθω κατα καιρον ξεστι καὶ μερει. '' Cum de argumento sententiarum disseramus, illius sententiae Xplicandae causa hoc addam Delicta illa ad argumentum carminum, non ad formam referenda sunt. Quapropter sententia a Ribbeckio falso post versum 294 posita est am nullo modo hi versus uno tenore proferri possunt: 292

23쪽

Operta recludit, Ue iubet 8Se rata' ' Mi ad proelia trudit inertem, δolliciti animi onu ea imis addo et arti8. fecundi caliceβι quem non fecere di8ertum contracta quem s= in paupertate olutum

e f. C. I. d. 3 Il. 1l li. Quid probari dum et eligendum, tu id

rei e tendum et fugiendum Sit, in universum his sententiis demon- Strat S. , t Uit 8 modii in rebu8, uni certi deni lue λὶeS, qua δultra citraque nequit con 8i8tere rectum. Eli. I. i. 8 metiri equemque Suo Hodulo ac Pede Derton St. 4. 44 quam cit uterque,

17 44. - Eli. l. l. 32 8 t Idam prodire tenu8, i non daturr ltra. S. I, 3. 68 iarm vitii, nemo ine rati citur DPti tu illebi, qui minimi urguetur. S. I. ,. ii uae re nec nodu/ὶ habet neque s λὶδ iliu in ratione λ ὶ λ doque tractari non volt in a/ὶὶ ore haec δunt mala bellum, par rurXum luti Ai ui te pes tati prope ritu mobilia et caeca fluita=itia orte laboret reddere certa ibi, ιihilo plu eaeli licet ac Ri χλῆ an ire paret certa 'atiori λλὶndoque ). f. S. I,

De Olulitatibus Studii Silue ii ominum hae sunt: S.II, 1, iquot capitu uisu νὶ t. infident fi fudiorum δ'). p. I, 1, 49 qui

Olympia, cui peδ, cui it condicio dulcis in pulvere palatae' 17, 33 re gerere, et capto Oδtendere civibu hoδtis, attingit olium Iovi et caeleδtia temptat principibu placui8δ viri non ultima laus est. S. II, 7 6 par ho=ni ιum vitii gaudet conδtanter et

dun praui obn Oinia. es. S. I. 1, 7 Ep. I, 6, 29. 17 39. De iure et iniuria hae sententiae proferuntur: S.I, 3 96

pli paria δδe fere placuit peccata, laborant cum ventum ad verum e8t: enSu moreδque repugnant atque ipδ utilitaδ -8ti prope mater et aequi δμὶ 3, 111 iura inventa metu initi δti fateare nece88eδt, te ny ora PDδtoδque veli evolvere mundi δ- . 3, 113 reo natura 3ὶote8t νδ to ecernere iniquum, dividit ut bona diverδi8, fugienda petendia, nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque qui tenero cauli alieni frege=ut horti et qui nocturnu δacra divum legerit adδit regula, Peccati quae poena inroget aequa8, Ne cutica

dig=ium horribili ectere lagello. Volgi ipsius iudicium semel profertur Ep. II, 1, 51 audiera8: cui reii di donarent, illi decedere pravam tultitiam. II. Simili generi tribuendae Sunt eae sententiae, quae ad erun naturam pertinent. Ep. I, 10, 24 INMuram evelle furca, tamen δque recurret et mala pe='rumpet furtim fa8tidia vici; ii. Cuius sententiae quasi illustrationem praebet S. I, 3, 36 aliu)ue neglecti tirenda filiae inna 8citur agri8. Tempora mutantur: e. IIII, 7, 9 frigora mite8cunt zephyriδ,

caeleδtia lunae. II, 10 15 informis hieme reducit Iuppiter, dein Sub novet. ef. II, 9, 1. 11 9. 18, 15. Saepissime tales sententiae metaphorie adhibentur, imprimis c. ΙΙ, 2, 13 cre3cit indulge=ιs ibi diru hydrop8 nec itim pellit,

ΙΙoratius igitur Eliicureus ei. Zeller III, 1 - 45b huic dogmati Stoicorum

24쪽

nisi catiδα morbi fugerit venia et aquo8u albo corpore languor ). IV, 9 saepius ventis agitatur ingen pinu et celδae graviore caδudecidunt νιν ros feri Ohsque ummo fulgura montis δ'). S. II, , Uquae delua tis cum emel est sit reddit e prava cateniδ' ). cf. c. III, 4, 29 Eli. , T 43b J6 50. Do cibariis a Uzitio pudiu reo S. II, 1, 1ae Sententiae pro

vetat S. I l. 24). II ausi igni Orat quid valeat ridi utitan: S. I, 10

14 ridici ri fortiu et meliu titit Urat , id ruti que ecat re v. Eli. l. 1. 262 ' di8cit enitit 'it tu inen cinitque libentiu illud quod qui leridet quam uod probat et veneratur. Illud ridiculunt saetio nescio quo paeto ex Sententiis elue et . EuIn PerVerSitatem Ontinum tuorundani forma certi iudicii enuntiet: p. I, 2. 0ii ridentur laua qui conriponunt carniana veru His audent cribente et e venerantur et ultro tace v. laudant quidquid crip δέ re beati M l). S. I, 3, 1 ninibu hoc seiun est cantoribu δ, inter amico tis nunt quam inducant ni nun cantare rogati, in iuv8 nu H qua H deSi Stant. p. l. 18 23 quem tenet argenti δiti inportuna a ne, que en paupertati pudor et fuga diveδania cu8, Raepe decen Ditii η in8tructior, dit et horret aut, ra non odit, regit ac veluti pia rater Plu uam e apere et virtutibu Ne88 prioren volt et ait Prope vera: neae contendere noli stultitiam patiuntur ope8, tibi Parvsua re e8t A. P. 13 3 parturiunt monte8. na8cetur ridiculu mu8M J. f. S. I, 2. 24 2 10 ΙΙ, , 90: p. I, 18 86 II, 1, i, 0 2, 10 A. P. 431. Aerius castigat poeta his dietis Eli I, 7, 20 prodigu et tuitu donat quae Per-

nit et odit haec ege ingrato tulι et feret omnibus anni8. S. II, 2. 6 delinis fatii animu meliora recu8at. 2 8 hale verum eaea minat onὶnia corruptu iudeae. f. epod. 4, 6. Ε Ι 19 17. Etiam c. III, 24, 31 hic ponendum est: virtutem incolumem odi-Τnu8, ublatant ea Oculi quaerimu invidi. Varia sunt palata hominum Eli. I, 2, 58 denique non omnes eadem mirantur Mantque . . . iquid fricti ciceri probat et nuci emptor, non aequi animi accipiunt donantve corona, quibi δeδ equu et pater et reδ. - p. I, 18, 9 oderunt hilarem tri/tes tristemque iocOδi, edatura Celereδ, agilem gnavumque remis8i, Otore S bibuli media de nocte Falerni oderunt porrecta negantem Ocula, quam vi nocturno iure te formidare tepore8. - f. 18, 94 Tamen ametus facit in alios transfunduntur: . . 101 ut ridentibu δadrident, ita lentibu allent hunὶani voltu8. Suam quisque equitur naturam S. II, 1, 5 ut quo q)άδque valet uδpecto terreat utque imperet hoc natura poten8, i collige

uam sint timidi homines, hac dieit S. II, 1, 23 cum ibi

quisque timet, quamquam δ intactu8, et odit. Aninios hominum leniunt anni et cultura C. III, 14, 25 le=fit albe8cen animo capillu litium et risae cupido protervae Ep. I, 1 39 nemo adeo feruδ δt, ut non mite8cere po88it, i modo culturae patientem commodet aurem εἶ . Viam ad beatan vitan Dionstrat Ep. I, 6, 1 Nil admirari prope re e8 una Olaque quae po88it facere et ervare beatum ).

cf. 6, 9 6 12 epod. 1, 18 Emolumenta et modestiae et fiduciae sui ostendit: Ep. I, 17, 3 coram rege ua de paupertate tacente pluδ οδcente ferent. A. . 51 dabiturque licentia sumpta pudenter. p. I, 19, 22 viueibi dii, dum restit Xamen. Linguam interpretem esse asseetuum ab Epicuro videtur didieisso ε') A . . 108 format enim matura pris no intu id

-- cf. Lucretius V, 1033 sentit enim vim quisque suam quoad possit abuti. εδ Menander Soni monost 41 ἰπαντας η παίδευσις ἡμερον τελεῖ. 33 Poeta meminit Democritea ἀθαμβίας, καθ εν γαληνῶς καὶ ωταθῶς

25쪽

interprete lingua. IIII. O innino animi perturbatione se depra Vatione Ssententiis aeutis Ompreliendebantur. Inconstantia et levitas C. I, 35, 25 a Dol ius ingidum et neretriae retro periura cedit. di Pugiunt cadi cun faece iccati8 amici, ferre ius un pariter dolo Si. p. l, 14, 11 cui placet alteriu8,δua intirum δ odis or8. p. II, 1, Ut qui placet aut odioe8t quod non mutabile credaS S. lli inde si ut raro qui δ viae i88 beatu H dicat et Xacto contentu tempore vita cedat uti convi P a Satur reperire queamu8M ) cf. S. I, 4, 81. Audacia: 3, 25 auda omnia perpeti gen humana ruit per vetitum fa8. 3, hi nil mortalibu ardui8t caelum ψδum petimu8 tultitia. Invidia: li. I, 2, 5 invidu alteriu macre8 it rebu8 opinὶi8: invidia Siculi non in Denere tyranni malu tormentum j. P. II, 1, 12 comperit in Didiam upremo in do nari. - Vir ingeniΟSUS hominibus piusdem aetatis odio est El, II, 1, 13 urit enim fulgore us qui praegra Pat arti infra e w8ita 8 eat inctu amabitur idem. S. II, 8, ii eoque Ru on 8ura tu numquam Si par fama labori. Ira Ep. I, 2, 5 qui non rarit rabitur irae infectum volete88 dolor uod ua8erit et men8, dia H lioena odio ter vim feδtinat inuit L ira furor brevis 8t My). Eli. , 19 4 ludu enim genuit trepidu certamen et iram, ira truci inimicitia et funebre bellum ' l. Gloriae eupiditas S. I. 6, 23 ed ful0ι nte trahit conδtricti8

Stultitia et insania: S. II, 3, 43 uen mala tuli/tia et quemcumque in8citia veri caecum agit, in8anuδ. 3, 3 8 genu tinum εtultitiae nihil um ιetuenda timentia, ut ignis, ut rupi fluvioδque in campo Ob8tare queratur alterum et huic varum et nihilo apientissignis per ιedio fluvioδque ruenti8 '). 3, 208 qui pecie alia Deri δceleri8que tumultu permia ta capiet, conmotu habebitur, atque

hiultitiane erret nihilum diδtabit an ira. cf. S. II, 3, 4 220:

225 247 Ep. I, 16, 24.

Avaritia: I, 1, 56 eo fit, plenior ut i quo delectet copia

iu8to, cum ripa imul avol8o ferat Aoidu acer C. II, 2, 1 Nullu argento color 8 avari abdito terris, nisi temperato plendeat εustq). III, 16 17 reδcentem equitur cura pecuniam maiOrunὶque fame8. III, 24, 2 cilicet inprobae cre/cunt divitiae: tame=ὶ curtae neδcio quid emper abe8 rei. p. I, 2, 56 emper

avaru eget e C. II, 2 9 S. II, 3, 166 Ep. I, 2, 44 2, 51;16, 3 16 65.

Dominatur aurum S. II, 5 7 atqui et genu et virtuδ, nisictim re vilior alga8t epod. 11 11 contrane lucrum nil alere candidum pauperi ingenium C. III, 16, 9 aurum per medioδire atellite et perrumpere amat aaea potentis ictu fulmineo μὲ).24, 8 aurum inutile, Mummi materiam mali. eL p. I, 6, 36. Reete utamur pecunia: Ep. I, 10 4 imperat aut ervit collecta pecunia cuique, tortum digna equi potiu quam ducere funem. Cura et timor, cum magna Seetamur, O non relinquunt neque vere nos eleetari sinunt C. II, 16, 9 non enim gazae neque con8ularia ubmovet lictor mi8ero tumultu mentia et cura8 lap/eata circum tecta vola=ὶti8 '). f. C. III, 24, 1 Ep. I, 2, 1. - . II, 16, 21 candit aerata vitio8a navi cura, nec turmaδequitum relinquit, ocior cervi et agente nimbo ocior curo. III, 1, 36 ed timor et minae candunt eodem quo dominu8, neque decedit aerata triremi et po8 equitem edet atra cura. - Quam Sen

tentiam eorthampius additamentum male seduli grammatici appellat, quod miratur tam diu tolerari potuisse. Ita argumen

δὴ Ludrottiis II, 37-b illam cogitationem longius persecutus St.

26쪽

ttitur 'Timor et Cura eandunt in aedificium illud in mari on-Struetum les Uersus antecedentes). Sed huius aedifiei modo vidimus fundamenta. Igitur fundamenta scandit dominus. Quid respondeamus Nonne apertum S I Oetam in uniVerSum X-primere velle quocum lue effugeris, Timor et Minae te sequentur Similitudinem inter hane sententiam et illaim II, 16, 2 lnΟS OVere non I OteSt, ut Oetae eam demamus. Praeterea Ρeertham pius eOgitur etiam Stropham antee edentem rete ere. QUO faeto Ontextus Otius arminis dirimitur. Nam . 1 quod' idolente in nec Phrysiiu lasei delenit adneeti ei luit ad dehiderantem quod ali e8t, euius animus nulla re pereellitur, sed ad dominum divitem, tui luo eum siue e contulerit, ut curam timorem lue effugiat, tamen at his non relin tuetur. V. Continentia ali lue tenili erantia commendantur. Paueis contenti eum imus ei Silue rebuS tuae nobi contigerunt, vera felicitas nostra est II 16, 13 Micitur parvo bene cui Paternitan δὶ lendet in men8a tenui a linun nec levi' onino timor aut cupιdo ordi tu aufert'yl. III, 16, 22 nulla petentibu deδunt multa bene est, cui deu obtulit parca quod alia δ manu. p. I, 2, 46 quod sati eδ eui contin 'it nihil ampliu optet M): f. I, 10 44. e. ΙΙΙ, 29, 13 plerumque iratae divitibu vice mundaeque parvo ub lare pauperum cenae in aulaei. et 8tro sollicitam explicuere frontem. II, 16 21 quanto qui8que ibi plura estaverit, ab dis plura feret. S. II, 2, i, sordidus a tenui victu distabit.

cf. C. III, 1, 17 1, 25 ΙΙΙΙ, 9 4b Eli. I, 10 12 10, 30-33.

Optime aureae medio eritati studemus: ib. I, 10, 5 Auream Juisqui mediocritatem dii 'it tutu caret ob8oleti ordibu tecti, caret invidenda ob mu aula. Ne nimia petamus C. ΙΙ, 16, 17 quid brevi fortes iaculamur aevo ni ulta' ' ' ΠΩ terra alio calenti88Ole muta nu8 patriae qui exul e quoque fugit' - 11 11 quid aeterni ni inorem congilii animum fati 'ag IIII, 7, i inmortalia ne pere monet annu et almum quae rapit hora diem.

Quod petimus, in nobis ipsis est Ep. I, 11, 28 istrenua mos

V uerotius V. 1118 diuitiae grandes homini R in visere parce aequo

is i

exercet inertia nanitu atque quadrigis petimus bene vivere quod peti hic e8t, animu δ te ιon descit aequu8. S. II, 2, 19 non in caro nidore volupta 8umma, e in te ip8o δt. VI Vitia abicienda, libidines eo ero endae Sunt. C. III, 24, 1 eradenda cupidini pravi unt elementa et tenerae nimi mente a8perioribu formandae ludiis. C. IIII, 4, 33 doctrina e vim promovet insitam rectique cultu 3 pectora roborant: utcumque defecere more8. dedecorant bene nata culpae. Quae sententiae Saepe magi enueleatae apparent C. I, 16, 22 Compesce mentem. III, 2, 1 Aristi8tam amice pauperiem pati robu8tu acri militia puer condiscat. Eli. I, 1, 60 hic i. e. reet laeere) nuru aeneu8 διο, ιileon8cire ibi, nulla palle8cere culpa ). 2, 5 Sperne voluptates, nocet empta dolore voluptaδ' '). 2 40 dimidium facti qui coepit habet: apere aude incipest'). 2 6 animum rege; qui ri8 paret, imperat hunc freni8, hunc tu compe8ce cateni8. f. C. I, 18, 7;

Similes sunt hae sententiae Ep. I, 7, 96 qui semel advexit qua=ὶtum dimi88a petitia praeδtent, mature redeat repetatque relicta. I. 41 virtus est vitium fugere et apientia prima tultitia caruiδδe. Ep. II, 2, 141 nimirum apere δι abiecti utile rebu8. f. p. I, 10, 26 11, 25 - 18, 2 tu, dum tua navi in altOδt, hos se,

ne mutata retror8um te ferat aura.

Pati discamus C. I, 24, 19 ed si levius patienti quidquid

Ne cancellos eonstitutos transgrediamur, his sententii monemur S. I, 2, 111 Nonne, cupidinibu δtatura modum quem, quid latura, ibi quid it dolitura negatum, quaerere tu prodeδ et inane ab8cindere oldo e. IIII, 4, 22 nec cire fas 8 omnia; ef. IIII, 11, 30. p. I, 6, 15. - . III, 4, 65 vis consili eaeper8 mole uitit uua vim temperatam di quoque provehunt in maiu8:

27쪽

404 1

vento nimiunt ecundo turgida et ela. cf. S. II, 2, 13b: ΙΙ. 3. 3. VIII. Ad vitam fruenda ni hae sententiae pertinent: GII, 8, 27 dona prae/enti cape laetu horae et linque e vera.

II, 16, 25 laetit in prae8en an inhu quod ultra δ oderit curare et antara lento temperet ri8u nihil e8 ab omne parte beatum δ'). IIII, 12, 2 verunt pone Hora et tu lium lucri, ni Irorun P ememor dum licet i iniunt ni8ce tultitiam con8ilii brevem: λ/lcee8 de8ipere in loco. es. Ela. I, 11. 22. Quid futurun sit, nos Seire ei luinius, ergo I, 11. 1 tune quaeδieri8, quem n ihi, Ptem tibi Iinem di dederint. ι meliu δqui lquid erit pati. Eli. , 4, 12 inter pem curamque, timor δinter et ira omnem crede die/ὶ tibi diluae i88 8upremum: irata 8 ιperveniet quae non perabitur hora. - . l. 11, d carpe diem, quam minimum credula P08tero. Curus ut in liellanius Suadet i Oeta C. I, 7, 15 Albus tobδcuro deterget nubila caelo aepe notu negite parturit imbre8 perpetus, is tu apten finire mentento triδtitiam vita egit labores molli itero. 11, 6 apia8 Dina lique et 87intio brevi pen longam

Sed etia in in fruenda vita modus servanduS St: Ep. II, 2,

195 di8tat enim, parsa tua prodi iu an neque umptum invitu SI acia neque plura parare laboreδ, ac potiuδ, puer ut e8ti quinquatribu olitn, eaei Ius ratoque ritari tempore raptim.

VIIII. Ut vita fruamur, Dion et illius brevitas fragilitasque. S. II, J, 93 terreδtria quando mortalia aninὶa vivunt 8ortita elue dia8 aut magno aut parvo letibusa quo, bone, circa dum licet in rebus incundia i e beatυε ). C. IIII, 7, 17 quia cit an adiciant hodiernae craδtina ummae tempora di uperi' - . I, 4, 15 Vitae unima brevia pem no vetat incohare lo=ιgam; iam te preme nor 'Φ fabulaeque mane et domu erilia Plutonia. Ep. I, 2, 2 no ρὶ umeruδ umu et fruge con8umere nati. C. III, 1 14 Aequa lege nece88ita 8ortitur i=ὶδ ig=ὶi et imo δ, Omne capa movet urna =ὶ omen. - , 4, 13 pallida mor aequo putiat pede pauperum taberna regumque turris. II, 3, 21 DiMeδ ne pri8co natu ab Inacho nil intere8 an pauper et insima de gente ub divo moreri8, ictima nil miseranti Orci. II, 14, Plutonia et =ida, cilicet omnibuδ, quicmnque terrae munere Ue8cimur, enaviganda, tve rege δive inope erimu coloni. p. I, 6, 25 cum bene holum porticu Agrippae et via te co=ὶveaeerit Appi,ire tamen re8tat Numa tuo devenit et Ancuδ. cf. C. II, 18, 29;

18, 31.

IVVene aeque ad Senes morte rapiuntur C. I, 28 19 mixta

δerpina fugit. Fortes et ignavi mortem oecumbunt C. III, 2, 14mor et fugacem per8equitur virum nec parcit inbelli iuventae poplitibu timidoque tergo 'δ).C. I, 28, 15 J m=ιi u=ὶ manet ιo et calcanda emel ialeti' ). p. I, 16, mor vltima linea rerum8t. . . 6 debemur morti no no8traque 'q) es C. II, 13. 19, ΙΙΙΙ, 7, 14.

αναγκαις.

28쪽

Sicuti res ilis cogit alii luid siti ille iii limibus iis Ogita

Versibus dum P λῆ et aeta et oromtan ita tri in patiuntur atrae urine terininetur. Prae tu monet mi um. Ut ne lutini nentem

SerUet et ut rosus Vinum unguentu Bdferri iubent. Si solus has cogitatione earinen Ontineret illud moriture Dellia trimae stro- liliue non bene intellegeretur. Ite te nutem lioetu Ogittitionem eo eptum ex Selluitur: s ruere divitiis tuis: num eur prodi us trudere vis Tu en non et niter habere iote S, num tibi luo lueni oriendum est. tu hi extremi Versus illi moriture restion dent. Atilue se inlier tigni urtisi ei fuit. Irmon illans eir ulum luenda ni ei reum dueere, ut Xitus ud initium lie et ei. - Ned Bd rem redeo.

nobis relin luendi, Sunt: c. II, 14 13 fmt8tra cruento Marte carebimu fractisque rauci Iluctibus Hadriae, fru8tra per autumno8 nocentem corporibu Smetuentu au8trum 14, 1 visendu ater lumine languido 'ocytos erran 8 14 21 linquenda tellu et domu et placen uxor, leque

harum qua coli arborum te praeter invi Ra culi re88o ulla brevem

Atque etiamsi non semper mors imminebit, tamen viriditas corporis evanescit, qua absente Vita frui iam Vix posSumus. C. II, 11 4 Ne trepides in sum po8centi aevi pauca fugit retro levis iuventa et decor, arida pellente laδcivo amore canitie fac lemque omnum. 14, 1 Eheu fugace labuntur anni, nec pietaδnhoram rugi et inδtanti enectae adferet i=ὶdomitaeque morti. Ep. ΙΙ, 2, 5b ingula de nobi anni praedantur eunte8. Fortunae a bona ipsa quae possidemus ad omnes RSUS

obieeta sunt C. II, 16, 31 et mihi for8an tibi quod negarι porriget hora' q). 13, 13 quid quiδque vitet, numquam homini alis

cautum8 in hora8. - I, 34, 12 valet ima ummi mutare et in-8 igne attenuat deu8, Ob8cura promen 8 hinc apicem rapax Fortuna cum tridore aci/to u8tulit, hic po8uiδ8 gaudet. S. II, 8, 1 heu, Fortuna, qui eδ crudelior in no te det δ' ut emper gaude inludere rebus humaniεβῖ). X. Sequuntur Sententiae, quibus poeta Virtute Searumque praemia atque Vera bona Vitae humanae praedicat. p. I, 18, 9 Virtus δt medium vitiorum et utrimque reductum β'). I, 1, 2 Uiltu argentum8 auro, virtutibu aurum.

Qui virtutem sequitur, honores et dignitatem assequi poteSt. C. II, 2, 19 virtus populum fatii dedocet uti vocibu8, regnum et diadema tutum deferen uni propriamque laurum, qui8qui ingentis

oculo inretorto pectat acervo8. III, 2, 21 virtu8, recluden inmeriti mori caelum, negata temptat iter via coetuδque volgari et udam pernit humum fugiente pen=ὶa''). - III, 2, 17 virtu repul8ae ιe8cia ordidae i=ὶtaminati fulget honoribus nec umit aut

ponit ecuri arbitrio popularia aurae f. C. III, 3, 1. Ep. I,

1, 106 S. II, 7, 3.

Bona vitae humanae fere omnia nobis in sententiis Oeeurrunt: Amicitia: S. I, 5, 44 ii ego contule)'im iucundo anu amico 'q).

29쪽

4445

Amor: I, 13, 17 felice fer et utpliu qifo inrupta tenet copula nec nati divolδu queri nonii δuprenὶ citiu8 Oh et a no die. Ainor patriae III. 2. 13 dulce et decorum8 pro patria tori. Integritas vitae: C. I, 22, 1 infe 'er vitae celari8que puru δnon eget Mauri iaculi ne lue arcu nec venenatίη Iravida agitti8 pharetra et . Oti uni C. II, 16, i otiunt non e itani neque purpura enale

Fidos es III. 2, 27, est et fideli tufa ilentio merces 'i).es eliod. 2. 1 Beatu ille qui procul negotii paterna rurabo bu exercet 8 H87 4. Eli. I, 2 4 valetudo irae dieatur: non domu et fundu8, Ouaeris acer u et auri aes roto do nini deduae it corpore febri8, non animo mira 8 valeat po88eδδor Oportet, Si conportati rebu beneco 'ita ti. XI. quid valeant arm in non seni et Oeta demonstrat. Curas pellere possunt. IIII 11 minuentur atrae car- hine curae. - i nuteni tui Irminibus irae die untur inmortalitas datur p. II, 1. 24 nec nasti eaepre88 voltu per aenea 8iuna qua n per vati OPu niore η ani Hique viroru/n c Irorum adparent. - quae Ogitatione imi irimis . IIII, 8 nobis Oeeurrunt: stro inci va noti Gnar Hora Jublici8. per quae piritu et ita redit bonia 15 po8t nortem ducibu non celere ' fugae reiectaeque retror8um annibali minae,

non incendia Carthagini inpiaeJ, eiu qui domita nomen ab Africati cratu rediit clarium indicant20 laude quam Calabrae Pieride8 neque 8 chartae ileant quod bene feceris,

ereptum Stygiis fluctibu Aeacunι virtu et favor et lingua potentium eatum divitibu con8ecrat inguli8. dignum laude visun Muδα vetat mori , caelo Mu8a beat. Ad sententias huius carminis pauca adnotanda sunt. V. 15 - 19 et V 28 a Laelim anno uneis eireum seripti sunt. - Grammatici certant. et adhuc hum iudice is e/t iachmanno astipulari ne-

manni sententiae se addixit, 'erta argumenta adduci non OSSeeoneedit, lituram per se ipsam dilucidam esse. Sed poeta ipso teste utamur Ae primum quidem eues illi versus addubitabantur V. 12 eum aesura eareat atque eum, si adest, Scipio maior et minor permutati sint, reet ab Horatio alienus esse putabatur. Sod eritiei non satis habebant illuni unun versum in SuSpieionem V Oeares totus cloeus Spurius esse fidebatur. - Sed quid restat demptis versibus 15-19 Non marmora clarius indieant laudes tuam tarmina Enniana, i. e. in universum carmina poetarum: Dan Horatius ut onmes poetae pro re Ommuni rem Singularem ponit U) Vix autem Ennium produxisset, si in universum de viris a poetis celebratis dixisset Nam meminerimuS quomodo aliis locis de Ennio O luatur.

Ep. II, 1, 50

Ennius et sapiens et forti et alter Hoyneru8, ut critiei dicu=it, leviter curare Didetur, quo promi 88a cadant et omnia Pythagorea.

A. P. 259

lambu Enni in cae=ὶam mi88o cum magno pondere er8u8 aut operae celeri nimium curaque carenti8 aut ignoratae premit arti crimine turpi.

Qui ita sentit, et Ennius alio loco instar omnium SSe Oni Otest Quapropter Horatius, si in universum de Vatibus divinis,

R G. Hermann Op. II, 42. Hoc mazime proprium est oratiorὶ is poeticae, ut certa pro incerti commemoret ut rem eae generis Unitate in singularis factι arcto ii ἐe contractam certo in exemplo contemplandam Xhibeat.

30쪽

adparent. Bene nutem Ennius eunt ei lii One Oni una potuit qui ab illo euntatus erat 'q). Quibus ausis udduetus ne illo quido loe Horatiano Ennium ii Seipione Separari l OSSe e Seo,

Ad X tremuli non est eur V 2 delpatur: dionum laude virun Muδa vetat mori. ui eum Versu in Sestuente OniunetvS Musa caelo beat duplieem sententiam effieit. luan formum non raro apud Horatium inveniri tig lo demonstravimus. Verba lingua vatu u divitibu co= 8ecrat in8uli et Mu8a caelo beat plane ident expriniunt. Ita siue V 28 Variatio non inoptata est. Laelim annus et Gruli pius nihil ine litius Oe UerSu OUerunt, eerl-knnutius, n lusi 1ulta itin i Oetae late et esse negari ne fluit tam pulelirum e XiStinuit ut eum lio et ne abiudi Ire non usit. Nos Horatio ipsi credimus euius indole ingenio, Consuetudine illum versum eicere Vettimur 'VJ. XII. Saeli Horati u lirne eel ita de arte i Deti ea ut, quorum rannui a re te Sententiae e S Se Xi Stim Intur. Sed eavendum est, ne hae Sententiae eum talibus dictis confundantur, tune alis luid erit Xlionant Deilue lutes luam ramumne contineant ut A. P. 1 Hs neve minor neu it quinto productior actu fatula Sententiae tum re et alii telluntur, Si ad naturam rei tra etatne ne im pertinent, it ut die tum verum e SS Omnes ilico intellegant. --d poetas ilisos et carmina univerS hae pertinent: S. I, 4 40 neque en in concludere ver8un di.reri e88 8ati8; neque

tetrastichae Servuntur.

ε qui cribat uti no ermoni propiora, puteδ hunc δε poetam, ingenium. cui Ait cui meni divinior atque O magna Onaturum, de nomini huiu honorem A. . 409 ego nec tudium in divite vena, nec rude quid po88it video ingenium alteriu8 ic altera po/cit pem re et coniurat amice' ') es. S. I, 4, 4: 10, 7 A. . . S. I. 10, 22 Raepe illum vertas. iterum quae digna legi inthoriptu υδ A. . 390 delere licebit, quod non edideri8; ne8cit ormissa reverti Τ'). - . . 309 4cribendi recte apere δ et principium et fons. Σ11 verbaque proviδam rem non invita equentur ''). f. 448. - S. I, 10 9 3δ brevitate opu8, ut currat ententia neu δ inpediat Merbi la88a onerantibu δ auris 33, quidquid praecipies, δto brevi8, tu cito dicta percipiant animi docile teneantque fideles. omne raupervacuum pleni de pectore manat A. . 338umite materiam veδtri8 qui cribitiδ aequam viribuδ, et Cerδate diu, quid ferre recu8ent, quid valeant umeri. cui lecta potenter erit re8, nec facundia de8eret hunc nec lucidu ordo. - 333 aut prode88 volunt aut delecta re poetae aut imul et iucunda et idonea dicere vitae. 343 omne tulit punctum qui miδcuit utile dulci lectorem delectando pariterque monendo. f. . . 99. - A. P. 24 Maxima par vatum decipimur pecie reeti 31 in nitium uolt culpae fuga i caret arte. Ad voeabula poetarum hae attinent: . . b licuit emperque licebit ignatum praeδente nota producere nomen. 60 ut ileae folii prono mutantur in anno8, prima cadunt, ita verborum vetu8 interit aeta et iuvenum ritu orent modo nata vigentque cf. A. P.

Unitas aut ordo poematis deesse non debent. . . 23 denique ii quid i8, impleae uni amat et unum. 42 ordinia haec virtu erit et renu8, ut iam nunc dicat iam nu=ὶ debentia diei, pleraque serat et praeδen in tempu8 omittat. Poesis eum pietura Omparatur 361 ut pictura poe8ia erit quae, i propius 'te8, te capiat magis, et quaedam, i longiu ab-δte8; haec amat obδcurum, volet haec ub luce videri, iudicia argutum quae non formidat acumen haec placuit emel, haec decien δrepetita placebit.

SEARCH

MENU NAVIGATION