Aetianarum Exercitationum Specimen

발행: 1791년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Quale autem proprie fuerit munus Comitis ObH uti

apud Byzantinos, aperte docet δε Cangius. Tradit nimiarum eX veteribus auctoribus obsequium curialem fuisse pompam , Cohortem, quae Imperatorem Vbique circumsteterit: Comites autem generatim aulae imperatoriae et palatii proceres. Apud Epiphanium et Gregorium Nazianzenum primum occurrit haecce dignitas, tanquam cohorti praetorianae praefecti. An noster, quod Labbaeus contendit, cum exercitu sit missus ad Gothorum regem debellandum , id vero stabilibus plane nullis nititur historiae

argumentiS.

Deinde vero adsunt alia, minorem fidem merentia, quae de vitae genere traduntur. Ipse quidem se praeceptorem habuisse refert Lucium, eo quidem loco, quo emplastrum eius mollitorium commemorat: neXuS Vero omnium, quae in hoc capite occurrunt, manifeste docet,

non setii, sed veterem illum, Asclepiadis Bithynii praeceptorem esse intelligendum, cum per totum caput Ascle

piadis

Glossar. med. et in s. latinitas T. II. P. II. p. 7 7. T. I. P. 03 a. 437, ed. Basl. I 762. fol. Vide Vinhii amoenitas. medicas -- Notitiam genera lem utriusque imperii dignitatum cum Pancirolli comment. Genev. Ι623. - i Constantini Porphyrogenetae dc thematibus libr. Acta Sanctor. Junii T. I. p. 76O Moni uc. Diar. ital. p. 78. 'Biblioth. manuscript. Tom. II. pag. 97. Paris I 6 7. fol. Tetrab. VI. Serm. III. c. ΙΑ. p. q9O. ed. Cit.

12쪽

piadis medicamina enumeret. Tale quid lam suspicatus est Halorus: qui tamen alio loco Sopolin Vocat nostri magistrum; nouo quidem errore. EX sequentibus autem constabit, minime Amident, sed alterius Antiocheni, hae resiarchae praeceptorem fuisse Mpolin. Neque audiendus Mer Iidius, qui discipulum nostrum facit Eunomii cuiusdam, iterum seductus a synonymia haeresiarchae. Suspecta quoque sunt, quae apud ipsum auetorem exstant, quod nempe gagatem lapidem ex Coeles 3 ria propter Hierichuntem apportaverit, ubi quoque bitumen Sodomaeum proueniat: sitspecta sunt, inquam, cum constet Galenum ibidem iam gagatem inuenisse. Plura omnino testimonia occurrunt, quibus euincitur, nostrum verba saepe sua facere.

Cum praeter ea, quae iam ad vitae genus auctoris no

stri retuli, nihil fere de eodem exstet, proprie huc perti net , ut ab aliis eiusdem nominis discernere ipsum docea

Linden. renou. p. II. - Hic liber, qui ad chronolo giam et biographiam auctorum pertinet, tot tantisque scatet grauissimis erroribus, ut comparari fere cum nul Io alio possit.. - Aetium iacit Paullo Aeg. iuniorem, et tamen Constantino M. coaevum lTetrab. I. serm II. c. I q. p. 367.

13쪽

δSEagulare elabia illi contigit hoc fatum, ut seresem per cum aliis cognominibus confunderetur. Qui quidem saepissime ipsi. substituitur, es Aetius Antiorichenus dictus. Aurifaber hic primo in patria urbe , dein de Sopolidis famulus, ipsi acti medicae initiatus. Posthaec Arid haeresim amplexus eum distipulo, fu-nomiorum se tae nomen dedit. Haec refert ex Suida Nicephoro Philosoπιο , Fabricius. Mortem An tiocheni ad annum CCCLXVII referendum doret Eusa sitis in vita Auli Antiocheni: ex qua Raphael Volaser uberiora excerpta dedit, utrumque tamen auctorem et ipse commutauit. -- ' ' Exstant quoque apud, ' η Montfauconium pauca ανωσα huius viri: Sic in bibliotheca Va- alcana: Aetii Fbystiae, qui Eunomii doctor fuerae; in hiblio theca Seoriale 1 : Orthodoxi contra Elmomitam dialogus, cuius initium ab impii setii epistola dueitur. Alium setium ab his plane diversum habent Theo Areos, qui illum seripssisse ait συναγωγην τοῖς Φιλοσοφ οις. Refert idem Theodoretus plura ex fleti ut e Plutarcho et PorpΘrio, de iisdem argvimentis seripserunt. Eonicum fuisse testaturi selium Ephorum Palaestinae limet Pol si orgius. Huis Praefectum urbi

Comment. Vrban. L. XXXVIII. I 3 DI. p. 452 Re- 'φ iprehenditur a I. B. Montano in praef. ad Aetii editionem Biblioth. Manuscriptorum nou. T. i. p. ia. sis. ω. Par.

14쪽

Constantinopolitanae, percussum a. CCCCXIX: alium υποτρατηγον sub Valentiniano, Comitem et quater confinlem: alium denique archidiaconum Parisiensem, habet ' δFabricius.. Henda elabius denique memorat Aetium Sicanium, ad quem pars fragmenti πεο μελα γχολίας quod vulgo Galeno tributum , in Basileensi collectione exstat,

AETII DOGMATH. .. . Quodsi setius non nisi compilator eorum fuisset,iquae ante ipsum scripta eo negotio non mediocriter de arte sua meritus perhibendus di i Namque eum , Rifata medicinae omnis aeui contemplatur, aeque oporteret suspicere tale opus, ubi deperdita priorum saeculorum, vel ad partem tantum sextiata leguntur, ac medicum quemque, qui quid recentiores de hoc vel illo morbo aut remae dici sciuerint et adhibuerint, indagavit. Huci accedit AHiwn illos quoque auctores, qui adhuc supersunt, incompendium redegisse, ut facilius sit nosti una, attico quippei stylo usum, adire, quam ad Asiaticam illam, pompo-samque ut ita loquar, dictionem nonnullorum antecess xum, praesertim Galeni confugere. Galeno prae ceteris usum fuisse, quaevis fere pagina docet. Plerumque non absque iudicio illum exscripsit: imo clara nostri dictio et distincta valere plus isdetur, quam a Galeni

Id methodicis solonino fuisse recte obseruat cet. Acuerauannio I. insta laudando. '

15쪽

Galeni fusus sermo. Non tamen negandum, saepius nostrum sui dissimilem videri; modo enim Verbolenus repetit lo est Galeni, modo lectori illudit, simulando sua esse, quae ex Galeno silmserat. Huc pertinet OZaenae sananadae ratio: notitia bituminis Sodomaei ' 8: stercoris ea nita laus a praeceptore suo accepta, aliaque Galeni inuen ta , quae tanquam sua praedicat. Haec forte fuit ratio eur Galeni ssimis a quibusdam salutaretur. - Nonnunquam tamen sua a Galenicis seiungit, ibique Galensem honoris caussa nominat, velut in recensione eXPerimentorum, quae ei rea thymum instituerat. Nec fieri poterat , quin mulatis in rebus recederet a Galeno, cum methodicae se

ctae addictus potius fuerit, quam Galenicae; de quo pVstea

dieetur. Praeter varia minora fragmenta , Vel coaevorum, vel

antecessorum suorum, reliquit nobis ex Demosthenis Ma Iliotae libris de oculorum morbis varia excerpta, quae satis memoratu digna Videntur: praeterea multa habet ex Leonide, Marcello Sidite, Hadriani coaevo, spoisophane Stoico, Seleuci et Antiochi contemporaneo, quae alioquin penitus fuissent deperdita.

Totrab. II. serm. a. e. 92.3 Tetrab. II. Serm. a. cap. 49. p. 3 8a. 3 s Tetrab. I. Serm. a. cap. IX. p. 428. Tetrab. I. Serm. I. p. I 34.

16쪽

- ITIpse autem , ad quamnam sectam se pertinere consese sus fuerit, si rite indagaveris; ex assidua ipsius lectione clare elucebit. Nimirum Methodicus fuit, ita tamen, ut multum suae doctrinae admisceret Philosophiae,vel potius Pseudophilosophiae Neoplatonicae. Floruit enim id genus sectarum per totum saeculum quintum praesertim Alexandriae: grata erat Methodicorum doctrina hominibus eius aeui, quippe' quae neque philosophiae intimiorem cognitionem, neque

anatomicam, neque amplam eXperientiam requirere L Contenti suis com nitatibus, ad quas omnia referre conabam

tur , nil aliud moliebantur, quam ut indicationeS suas, ne que ad dogmaticorum obscuras caussas , neque ad locorum affectorum conditionem , neque ad theoriam quamcunqlle, sed solummodo ad communitatum dichotomiam conformarent. Sicut enim illud Bag Iitiii immortalis dictum :medicina multa scire oportet, et pauca agere, cum Hippocratis aphorismo egregie congruit, quo inde ab omni aeuo quivis rationalis medicus confisus est; ita adhaeserunt methodici, praesertim seriores, contrariis penitus sententiis, atque decretis : pauca scilicet scire oportere , et artem breuem esse, vitam langam. Ea theoria medica generali quidem erui nequit, fueritne Aetius methodicus, an minus. Sufficere debent theoriae particulares et methodus medendi. Theoriam actionis

Astrologum fuisse nimis ἐπιπιμασίας ἀστερων incredulum nostrum, patet ex Te- scriptum a Dion. Petauio suo trab. I. Serm. 3. cap. 163. quod operi est insertum.

17쪽

nis medicaminum in sola Vere adstrictione, Praeter humi - .ditatem, siccitatem, calorem et frigus, eXstruXit; a gustu autem et odore communitatem diiudicat. Peramplus est

in his qualitatibus sic dictis primariis, earumque gradibus

definiendis, et cum temperamento corporiS comparandis. - Venae sectionem stricturae opponit tanquam relaxans: contrarios esse eidem morbos a laXitate et constitutione corporiS. laXa. - Si autem praesertina consilia eius ad Podagram curandam rite consideraueris, man,

feste patebit, non solum auscerum diaetae genus, Per plures dies commendasti, sed et circulum Verum mei In- eriticum siue resumtiuum methodicorum in scenam duxisse. Cum enim in elementorum et qualitatum corporis antiqui methodici ponerent totam constitutionem et sanitatem, post applicata remedia sueta conlibantur συ κριεια ipsum immediate restituere, vel di implagia, sine acrium esu, 'quae valide alterare corporis constitutionem solent, vel rei teratione diaetae austerae iam prius adhibitae. Quod attinet ad specialem partium artis nostrae singularem cognitionem, iniurius est in Aetium:

Goeli ius , inutilis historiae medicae scriptor, qui eXpertem anatomia et phdisiologia fuisse dixit. E supra

quidem positis patebit, ipsum eX more methodicorum, neuquaquam neglexisse corporis humani cognitionem; ne-

C a me

18쪽

que tamen deest in ipsius scriptis, ex quo aliquid in historia anatomes profici queat. Sic antiades, glandulas submaxillares, merito discriminat a parotidibus, singularum aD sectus sigillatim recensens. - Vterum muliebrem Vberius describit pro saeculi istius cognitione: eotyledones libbet in muliere multo minores quam in bestiis, quas ut pervestigemus , Eootomiam sedulo instituendam sua-: de t. - Ceterum physiologia eius fere tota ea est, quam Galenus eiusque schola docuerat, paucis modo additis.

Ipsi vero debetur semiotice physiologica, quam exhibet

singulari plane instituto, quo nemo, quantum memini, ante eum usus est. Singula Viscera persequitur, velut cerebrum, cor, pulmones, Ventriculum, intestina, heparete. et cuiusuis ad theoriam Galeni et methodiorum temperiet frigidae calidae, humidae, siccae, strictae et laxae notas et signa suppeditati optandum sane esset, ut simili ratione recentiores, tot cognitionibus locupletati, quibus carebat semioticen physiologicam colerenti Mihi quidem videtur, si nihil aliud, historiam certe medicam insignia incrementa ex hac Aetii disputatione haurire posse. Pathologia Auli fere omnis ex Galeno desumta est,

nisi quod ad methodicos non parum Vergit; praeterea V, rias habet nouos morbos, quos quidem Pergamenus nondum cognouit. - Febrem quidem definit ista, ut sit ea-C a c lori Τetrab. I, serm. a. c. 89. Hine Conciliatorem eum p. 35 a. SCrm- -- Q. 42. p. 731. Ure appelIauit L C. Scaliger in Tutrab. IV. Serm 4. c. I. Arist. do animalib. pag. 37. ed. θ' Tetrab. I. Stam. 4. Tolos. I 6 I9. RI. ' '

19쪽

lor praeter naturam cordis et arteriarum, Uitalem firmitatatem laedens, eli profundo emergenS et aeris ac mordax

ad tactum allabens. Febrium diuisionem et theoriam fere eandem, quam Galeni deprehenderis: sic quoque Ceteri morbi tractantur. - Peculiare autem est Ae- tio, quod Galenus quidem iam molitus erat, sed nondum persederat, discrimen febrium intermittentium, in ipso pa roxysimi initio faciendum, cum diceret, differee rigorem tertianae a quartanae febriS rigore in eo, quod in tertianis pungi ac vulnerari corpus Videretur. Nam in quartonis inuassionem perfrigerio vehementi esse praeditam et magis in profundum saeuire. In quotidiana vero Geque rigorem omnino procedere, sed magis aegros cireumfriges oeri s* - Non negligenda sunt, quae de resolutione paUtium exposuit, quo in capite et discrimen inter syderationem et resolutionem ponit. - Elephantiasin egregie de seripsit, melius Galeno, licet monstrauerit, e Archigene plurima nostrurn mutua accepisse, quae de hoc malo pxotulit. Singula horrendi huius mali phaenomena, singulasque varietates melius exhibuit, quam qui ante eum id malum depinXerunt. - Oculorum morbos Vber rime tractauit, et, Cnidionum more, magna, immo taediosa fere subtilitate; triginta enim numerat species, et inquavis specie multiplicem suadet methodum. Tabem pupillae habet, siue eam praeternaturalem angustiam, quam

ademta

Tetrab. I. Serm. I. c. 7. He Dr et om sussatae imTetrab. II. Serm. I. c. 79. Mittetister S. 2O3.2OT, Tetrab. II. Serm. a. o. et . 28. Tetrab. IV. Serm. I. cap Insignia sunt quao hac in sermo- I3 . ne de neruorum affectionibus Tetrab. II Serm. 3. habet.

20쪽

ademta penitiis irritabilitate, et debilitate, summa tunicae Mueae Pendere Prontinet auerit. Lippitudinis multas enumerat species, quas bene quidem distinguit, quarum' que signa egregie indicat. - De morsu venenatotam ample fuseque exposuit ut similem tractatum in tota an liquitate fere nullum re rire liceat. His quamuis superstitiosa et incredibilia multa immiscuerit, bonam tamen esse collectionem, nemo certe negabit. Famosum quoque illum morbum, L canthropiam ita tractauit, ut, qualis proprie fuerit, inde satis aperte eluceat. Primo quidem titulus ipse ex Marcello, monstrat Marcellam illum Siditen, qui Hadriano Imp. libris XLII carmen heroicumrae morbis composuerat, esse verum hujus capitis auctorem. Hinc quoque poeticae multa esse sumenda. Deinde vero descriptio ipsa docet, nil praeter insaniam vulgarem hic adesse, Februario , quidem praecipue haee ipsania repetere insultus solebat, quo mense coelum pluuium ac nebulosum iisdem fauet: Quod vero de aperi, undis per insanos sepulcris loquitur , id ad locum ' corru Pium reduci posse, egregie iam monstrauit Freiurius sic ut quoque L 'caonii morbi appellatio apud Paullum Aeg, netam, nil aliud est, quam contractio in - Dracunculum L. Gordium Me ensem primus post Leopidem, eoque modo descripsit, Vt non nisi pauca addere possimus. Vtramque habet speciem quam

SEARCH

MENU NAVIGATION