Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis

261쪽

e) In Mus. R. Stookh. adsunt alii, qui nomen monetarii GVNLEOF praeserunt. f) Sic. Litterarum ordo turbata ita restituenda: ON LINCOLX. ei Particula ON omittitur.

262쪽

h, Unicum hujus ossicinae nummum bubet Mus. n. Stoe lii) Sie. Loge vero : ON LYD. Multa sunt quae olislant, quominus cum Cel. II ildebi an , nummus ita signnios ait RiCYEDVRIG Rising Casue reseramus.li lii Mus. R. Stoekli. etiam duo huius ossicinae nummi adsunt. ni) Nummi hujusce Typi apud nos rarissimi.

263쪽

M) Nullum livius typi ohservavimus specimen in Mus. R. StoeLh.. quod iras tantummodo liiijus ossicinae nummos possidet. ο) Ossicinae hujus nummi rarissimi, sub Canuto Rege, in Mus. R. Slochb. plane desunt. ρὶ ossicina hactenus incognita. Nummos in USI LA I. , SI Ll sul, AEthel redo Rege cusos. in Mus. R. StoeLb. Observa imus.

264쪽

-ΓΙΝ

Eboracum, I rh.

A. BaeA. A A.

a) Destini hujus officinae nummi sub Haraldo Rogo, in aliis. D. Sioctili.

265쪽

Ossicinae incertae.

ci) Nummus noster, margine truncato litterisque tuitialibus abscissis, mancam ORsicinae notationem Ossert. b) in definion dis Harthaon uti Regis nummis, hac in urbe cusis, discrepani auctores et haud raro in diversa abeunt. Ad Nummos nimirum Angliae reserunt Anglorum, ad nummus Daniae Danorum Numismatici. Nummos II. Secundum lrpos Danieis

quamvis similes, dubii apposuimus, ut de iis judicent peritiores. e) Notatio ossicinae prorsus omissa est ob marginis angustiam. cfr. Hildebriand , p. 252. 58

266쪽

Eboracum, I rh.

LEI GEC EASTER.

j lii area circellus pone erucem. α) Nummus ampliori ossicinae significatione conspicuus. b) Nummus egregius, ita, ni salior, explicandus: BΕORN ON EOFR ON LAE VES. Seil. Beorn Monetarius) Eboracensis, nummos eudi iacit in Linwes. Exemplum qualenus no imus singulare, quod de cetero mirifice illustratur eiusdem Beornonis nummia

267쪽

i 2.

LUNDE NE

Eboraci cusis, sub imperio Haraldi et Moardi, quorum prior et in Mus. Acad. Upsal. et in Mus. R. Stoekh. adest, posterior in Mas. R. Stockb. adservatur.e Nummi R. Haroldi II. longe rarissimi in Mus. n. Stoelib. Omnino desunt.

268쪽

Coronulis loco addimus minimum, qui a SΛN ΤΟ ΕΛDMUNDO nomen habet, quemque numismalici Λngliae vulgo tribuunt ΛΙ,-hatibus monasterii de S: lo I ad mundo St. Edmund sburyj qui jam tempore Canuti Magni et Edvardi Consessoris celebres suere j.

i. O RObbΕRΤUS ME FECIT. I litora 1 in area. P. ad . corrosa et malleo laesa, qua inscriptio marginalis sermo e anuit. Nummus deauratus et ansula munitus, olim ornamenti loco habitus, Λrosiae in Wesiman in haud ita pridem e terra effossus, in Mus eum Λcad. I sal. immigravit ' i.

) Habemus scilicet statula Canuti Regis in Concilio Wintoniensi ann. I 021, de monasterio S. E l mundi a jurisdictione Episcoporum eximenda, a p. a lansi, Concilior. Τοm. XIX. pag. 520. In thesauro nummorum ad Gerdate Angliae an. I 840 e terrae gremio prodeuiite, nummi hujus generis plus MDCC. Oecurrunt, de quibus vide Cel. Ha hins, Numis mulio Croniele I 842. Apr.

269쪽

QUAE

AUCTORE

IOHN RRH. ARESCHouta. SECTIO PRIOR FUCUCΕΛS CONTINENS.Plantarum persectiorum varietatem, Sive Specieria In Sive formarum copias Spectamus, coeli Solique indolem eniti jam saliso DAttit. Λt Phycene diverso stipantur medio, indeque earum prOVontu' laborior nut rarior, luxurians aut tabescens, ex aliis rationibus videtur explicandus. Λttamen his inest lania cum plantis aereis analogia, ut vegetali O Pityeearum cum Lichenosa, suadente insuper naturali assini late, aptissime comparetur. Ut Lichonos ex aseris et soli constitutione ex maxima parte pPndent, sic Phyccae ex aquarum et fundi indole. Ε maris salsitudine primaria quidem derivatur divorsitas, ni vix minoris momenti censerem standum Scopul OSum O. S. p. Nam litora mere aren OSa, etiam mariS SalsiSSinai, tantum lustranti eadem specieruiti peculiarium ob iam Venit inopia, ac in aquis parum Is

270쪽

sulsis. Iline, Phyccus Scandi nuxiae earuin sit c d stribution om geographicum expositurus, obitor haud ex re nilonum duxi primaria momenta, Vogelationem Plir conruiti dolorminantia, Obitor indic: P . . l. Primaria , vegetalionem marinum dolorminantia ,

I. Salsi ludo maris. Ut Lichonibus noris humiditas,

ita Phycois marinis fulsitudo aquae inter Omnia momenta, 'lune in V gelationem marinam vim excercent, primum tenet locum.

Major aquae Salsitudinis gradus se palos acii: vj majori speci- 'rum num oro, bj s Ormis, sive systema vegetationis respicimus sive fructificationis, molius exolutis ; minore contrario iij inopia Specierum, et bl sormis parum expliculis. ulli alii caussae, quam Salsitudini aquae minori, adscribi potest speciorum inopinin orientali mari, in quo Hali coccus nodosus, Laminarias u c c ti a P i ta n , I r i d n o a edulis, n hodo monia P a iiii a t ii, Delossoria Sanguinea multaeque aliae, jam in freto ballici,

obviae, desiderantur. I andem rationem, Si quendi in maris Bahusiensis sinum, ab ostio in interiorem riti S partim, Sequamur, Observare licet: in ostio copiosae sunt Phycono e Floridon-rum grege pulcherrimae; quanto longius vero in partem Sinu S interiorem progrediamur, tanto magis decrescit specierum numerus, ut Phycoae virides tandem Solae reStetit, CuiuS enu Sa, quamquam e pluri hiis aliis rationibus nascitur, in decrescente salsitudine praecipue est quaerenda. In maris Dahusiensis parte Septentrionali, v. c. prope Noster, ubi ad oram occidentalem