장음표시 사용
401쪽
355 XLI. ASPERO COCCUS Lumorer.
linitus membranaceus, me Senleris Ormi-tubulOSuS, Simplex, Strato interiori cellulis majoribus rotundatis, et exteriori cellulis minoribus subrectangulis sormato constructus. SporOcarpinpunctis ornata per thallum inordinate SpurSa.
I hallo insato cylindrico l. elliptico basi rotundato t. ab
Gustri diu in Opuntia Lynsb. uydr. p. 7 l. t. 18. En coelium bullosum Λ9. D. - δ. Aq. ot'. P. 16. Aspero coccus I urneri tiooh. Ensi. Fl. - Λ0. Scan rexS. H. G. Phyceis tenuioribus insidens in fundo conchisero 1-G- argy-cili plus minus intra tueniensi, ab Hallandia boreali per totam oram Bahusten Sem, V. c. nil llonii, Grund sunt , Grai variae, Noster in Seges ἄta, Nor vegicumque saltim usque ad Molde. - Jul. - Sept. I hullus rarius elliptic O- vesica es Ormis, plerumque Valde elongatus i. e. unciam saepe latus et 8 pollices usque I pedes longuS, V. c. in Segesssta prope NOSter, ubi haec species maxime Iuxuriat, stipite l-2 lineas alto capillari. Color viridi-I.
I hallo fistuloso fili sortia i-lineari hasi longe altenuato apte que Sub Obtuso. Conserva alienuata veri. in Roth. Cat. III. p. 170.
402쪽
lico per totam oram Sueciae occidentalem, V. e. extra Suris Hallati lino borealis, Christineberg, NOSter etc., atque 'OP egicam saltim usque ad Christian Sunii. Jun. - Sopi. I hallus longitudine G-8-pollicaris, diametro nonnumquam Seta parum crassior, at normalis lineam et ultra a quatis; nunc sterilis nunc sporocarpiis plus minus explientis sub erru OSO-
Τhallus tubulosus, sili formis, Opposite ramosus, Strato intoriori cellulis majoribus rotundatis, et exteriori minoribus Subrectangulis sormato constructus. Sporocurpia verticillatim circuiballum coordinata.
Carmichaelia attenuata Greo. Crypt. Fl. Striuria nil nunta Gret'. AU. Arit. P. 55 t. s. - Aresch
Linnuere 1842 P. 250. Initet. Phyc. sten. p. 556. t. 2 l. II. Striaria fragilis δ. M. Linnuen 184l p. 5 forma innata, sterilis l. bologonidiisera. Stictyosiphon adriaticus Initet. Phyc. gen. p. 50 l. t. 2 l. IV forma hologonidiisera.)b. thallo subcapillari tenuissimo. Solonia crinita nuch. - . St. Striaria crinita J. M. AU. med. et adr.
403쪽
Polysiphoneis Phyceisque tenuioribus adnata, in fundo in Palaeniensi ostrei sero, a Balnisia inseriori per totam Sueciae oram, V. c. in Bondhalet prope Christineberg, in Segesuta prope noster; in muri norVegico v. c. prope Molde, cum OStrea sine dubitatione longius septentrionem versus evanescenS. M O- Jul. I hallus junior erinitus, crassitie capillum sere aequanS, longitudine denique pedalis et ultra, unam alteram Ve lineam CraSSuS, coloris subflavescenti-olivaeei. Rumi ramulique normaliter oppositi t. gemini, Sed nonnunquam SparSi, utrinque attenuati. Spoeimina sterilia I. bologonidiisera quoad omnes Partes majora, Valdo fragilia, ut integra rarius leguntur ; mino-rn contra Sive tenuiora, optime plerumque fructis cantia, ininuSsragilia, emissis spuris in illa transmutantur. De hologonidiis
Cum Supra, tum in Linnaea I. c., duas hujus plantae tarma S, alteram scilicet fructisorum, alteram hologonidiiseram ad- QSSo indicavi. Inter utramque, structurum thalli si respiciS, nulla plane adest disserentia. Quae cum ita sint, me nil sormam hologonidiiseram retulisse Stictyos h. adriaticum LiuiZ., quin assiduo observatori par videatur, non duhito; inter utriusque u Initzinu datus plantae siguras nulla alia adest thalli dinserentia, quam quod rami in Stictyos ne sunt subverticillati, quod et in Striaria non raro obsorvatur. Cum Stictyosiphonem
Familia o XXI ot Stiliarium Familino XLΠΙ adscripserit
Initzin I, novum habemus exemplum, quomodo vir ille celeberrimuΝ nuturnin illustrare conetur. ita etiam Dictyota disholomahologoni lii rora et fructificans species ab eo habentur distinctae, eidem tamen generi adscriptae. IIOc epochum illam Lichenographiae Acharianum non malo PQVOcnt.
404쪽
I hallus fili formis, ramosus, strato interiori collulis elonga iis, exteriori cellulis subellipticis formalo constructus. SporOcarpia verrucaesormia inordinate per thallum Sparsa. Genus in eo, quod inter chordarieas atque Dictyoteus plane ambigit, certe Singulare. Speciem l. formam quandum adrin-ticam, Spori carpiis in stratum corticulo seu fructisorum Choam dariae plane confluentibus, infra memoratio. In Stilophora paradoxa SporOcarpia circa thallum silis armoni sore, ut in Stritima attenuata, verticillatiin sunt saepe disposita, ut hoc genus in Chordariearum limite atque Dictyotearum Sit sere positum.
tum in flando ostreis ero, a mari ballico per totam oram Scundi naviae occidentalem saltim usque ad Molde. - Λostulo tota.
I bullus longitudine usque 2-pedalis et mille metrum latitudine prirum Superans, coloriS iresconti-Olivacet. Spori carpia propter tenuitatem thalli, quam in sequente Specie majorn, DUD- quam in lineas transversales coordinata, sed solitaria, thallum Saepe ninplectentia. - Λ St. paradoxa notis supra nitalis parum quidem dissert haec species, at utramque confluentem vidi
405쪽
nunquam; neque a me in iisdem Iocis promiscue crescentes Observatae fuerunt, neque hanc in sinubus interioribus, ubi sequens copiosissime adest, vidi. Hoc in causa est, cur utramque ut in natura visam, ita et hic proponere Volue.rim2. STILOPΠοnΛ PΛnΛDOXA Lynctb. I hallo crassiori apicem versus attenuato, SporOcarpiis pun- elisormibuS.
structis, in verticillos distantes circa iballum Ordinatis. Chordaria paradoxa Lynub. l. c. saltim sec. t. cit. Λ. s. 2. Phyceis, ut prior, increscens, cum in stando Osippi sero pluri0rgyali, tum praesertim in vadosis arenosis sinuum interiorum, a mari ballico per lolam oram Sueciae Nor vegiaeque saltim usque ad Moldo ei Christiansu nil, ubique frequentiSSime. Aesiale tota. Bumificalio et color sere ut in priori, a qua disseri thallo 2-5- pedali et . ubi crassissimus est, lineam aequante, sere in- 1lato SporOcarpiisque minoribus punctisormibus, mox inordinate per thallum Sparsis, mox Sub erticillatim circa eundem collectis, ut Specimina hoc modo a natura comparatu a Striariae attenuatae, cum quibus Saepe leguntur, Speciminibus tironi caule sitit distinguenda. Forma b., quam in Fuco vesiculoso, in limite aquae e escente, inveni, nil aliud Osseri singulare, quam degenerationem quandam florum paraphySOideorum paradoxam; illam suo nomine, formae a. , cui nil omnino paradoxi inest, minus conveniente, deSignare par suiSSet L ngbVeo.
406쪽
I bullus frondosus, plus minus reniformis, matrici adpressus, strato inferiori cellulis majoribus et superiori cellulis minoribus subquadratis concentrice Ordinatis larmato construetus. SporOcarpia versus basin thalli informia. Genus sorsan a Zonaria in Linnaon 1845 p. perperam a me remolum et cum illa, Duelificatione Olim melius nota, conjungendum hic retinere cogor; differt ascis in thalamia formae in determinatae maculaeformia coacervatis silisque para-pbvsoideis nullis.
Zonaria parvula Grev. Crypt. Fl. t. 560. Padina parvula Gret'. Alu. Brit. P. GA. - Hurv. nari. P. 51. Padiuella parvula taresch. Linnuere l845 p. 260. t. IX f. 1-5. Plania junior in Ceramio rubro, adulta in Sei Pulis et praeeipue in Ostrea eduli, in fraudo 4-G- Orgyali conchisero, V. C. in Bahusion si muri extra Fishebnchshil, in Sogesata prope Koster etc. Prope Solsvis extra Bergen legit mihique communi-
I hallus nudo oculo nondum conspicuus reniformis, suberectus, basi sibi illas paucus emittens, deinde, licet rarius, longitudine usque pollicaris, larinae magis indelerminatae, Vario modo Iobatus, e margine proliscationes renis Ormes Saepe emittens et matrici pagina inseriori adpressus, coloris Olivacet papyraceo-membranaceus. ΛSei Suheltiplici I. subobovati, Versus basin thalli in maculas pauciores indeterminatae Omninosormae atque magnitudinis collecti.
407쪽
Τhallus crustae rinis l. renitarinis, matrici plus minus adpressus. SporOcarpia, ascis silisque paraphysoideis articulatis errucaesormia per thallum SparSa. Genus, ut nunc mihi nolum, inter mordariens atque D etyotens quodammodo ambigit. In Raffsia deusta nempe, sec. Berhelere ins Engi. Bot. t. 2866, sporocarpia in thallo inter se valde sunt remota, ut in Dictysteis; in Ru I sis 'errucosa contra es r. infra in saepe tum confluunt, ut stratum fore 1 Orment asci-gerum, ut in Chordarisis, quod in causa fuit, cur in Lintinea 845 utramque speciem generi Cruoriae ad Scripserim. omen generis ab Λmieiss. Berhelere datum eo potius retinendum credo, quod ille primus fruetum in Venit. . DALFSIΛ DEUSTA. M. I hullo orbiculari-ronis Ormi matrici umbilicatim adnulo ambituque plus minus libero Subtus exsiccato) albesconte-griseo Leoneolori supra lac i, SporOcarpitS SparSis. n. thallo suborbiculari simplici pluS minuS elevato-ZOnato sub
Ut jam in Linnaea l845 p. 267 memoravi, duae hujus
speciei adesse videntur formae, ultera renis Ormis l. Orbicularis,
408쪽
1ballo simplici etc., nil quam reserenda videntur specimina guIlica, quae Vidi, nec non anglica; altera thallo subrenisormi imbricato etc., ad quam pertinent Speciminu grbi landica nec non norvegica mihi nota. Ceterum an utraque specifice forsan sit distincta, immo an sorma a. Sit tantum Sequens species InngiSexoluta, cum pauca Sola mihi Sint specimina, pro certo affirmare non audeo. In omnibus meis speciminibus fructificatio Dulin. 2. RΛI FAI, VERRUCOS, AveSch. I ballo orbiculari I. confluente indeterminato matrici crusiaesorinitor arcte adnato exsiccato Subtus serrugineo supra VerrucOSO, SI OPOCarpiis sparsis subconfluentibus.
a. rupincola, thallo demum iu matrice indeterminale es so. Zonoria deusta sensb. ILydr. p. t s. t. O. Saltim pro parte . Cruoria Verrucosa Aresch. in Limiaea IS 45 p. 264 t. of 5, 3. b. lignicola, thallo suberassiori orbiculari centroque demum
Zonaria Liebmaiani si sted de Reg. mar. P. 49. In molibus ligneis l. ad margines scrobieulorum rupiumnqua repletorum per totam oram Scandi aviae, a Freto balli-CO, V. C. Prope HaVniam, Per oram Bahusi et Sem, V. c. in Norru
In f Orma a. erusta junior et solitaria orbicularis, diametro usque pollicaris, arcle rupibus adnata, g lineam eirciter crassa, rui ScenS Zonisque paucis plus minus evidentibus Iulescenti-Oli- acciS Ornula, Sublaevis; adulta, pluribus saepe per SaXa in Strata indeterminatae omnino figurae atque extensioniS confluentibuS, crassior et e matrice Dellius secedens, suSeO-ΡurpuraSeenS, VerrucOSa; siccata nigrO-suSca, Subtus serruginea. Spo-
409쪽
rOcarpia Verrucaesormia plus inimis confluentia; fila paraphysοidea clavata, basin ersus insigniter altenuata et sub micros Opio Iulescenita, cellulis superioribus diametro l. 2plo longioribus, inferioribus idem longitudine 2-5plo superantibus;
asci nunc SuhOhovati nunc oblongi. - Ιn speciminibus ligno increscentibus thallus magis distinete stralis supprimpositis Concentricis, centro Piarmeliae centristique more saepe satiScens ambituque crescens, quod cum reliquis hujus plantae phaen Omonis Lictionum naturam in memoriam bene PQ OCnt.
In cellulis silorum paraplaysoideorum vidi sebigogonidia
ivaciter Se m Oxentia; quamquam Vero et talia sub microscopioin aqua emissa idi, tamen eadem e cellulis sit. parapitysoideorum nunquum egredientia observavi.
Zonariam deustam Lyngb. I. c., cum propter descriptionem tum Oh observationem Assuriosi Sp. Λlg. l. p. 155 de speciminibus ei communicatis Lyngbyunis, ad hanc Speciem Saltim pro parte referre non dubilo. Quae Voro Domine Zonariae deustae Lyngb. mihi communicavit Cel. Noli mun-Bung Specimina, ea ad R. deu tam nostrum Omnino perlinent. Fam. X. CuonDΛΟΕΛΕ. Char. ess. SporOcarpia, aSciSsilisque paraphysoideis intermixtis consillula, stratum corticale thalli formantia. I ballus strato inferiori I. contrali, cellulis et Ongalis consecto, et interdum intermedio - sirulo exteriori Dictyolearum P Spondente - cellulis rotundatis, et denique cortienti seu si uelisero filis illis paraphysOideis formalo conStructuS, cruStnceus, caespitOSus, filis Ormis. Λsci inter sila paraphysoralea strati corticulis reconditi, unispori. IIcilogonidia rariora, in variis Chordariae stuqelli formis formis observata. Sebigogonidia, motu praedita, in florum cellulis parapitysi id eorum Meso9lotae 1Or
410쪽
Duamqvum nolis supra allatis haec familia Bene videatur circumscripta, tamen Variae adsunt aberrationes. In Choa duria tuberculosa thallus, silis paraphysoideis ascisque nodOSO- conglomeratis et inde V. c. Stilo 'horae Sporoearpia reserentibu S, hanc plantam in memoriam revocat. -- In chorda Fuo asci cum silis paraphysoideis non semper lotum cooperiunt thallum, Spatia quaedam tantum ejusdem investientes, quo respectu haec planta characterem Laminarisurum reVocat, cum quibuS tamen , me judice, minime est conjungenda.
I hallus subeoriaceus, fili formis, cavus, Simplex, Sirato interiori cellulis majoribus elotagniis, et exteriori cellulis rotun- dolO-angulatis formato constructus. Λ sei inter sila paraphySOidea et cum iis e strato exteriori oriundi. Stratum exterius seu corticale, ut supra est memoratum, collulis illis subrotundis, quae v. c. in Mesogloia Dermiculari inter stratum centrale atque florum paraphysOideorum ad Sunt, certe correspondet; in Chorda voro, ubi sila paraphysoidea Cum Spolis saepe desii orantur, firmioris sit structurae ot in planta Sterili stratum vere cortiente. Genus celerum inier hordiarieus relinendum, neque quod fructificatio partem quandam 1 bulli saepe tantum ob vestit t. quod sila paraphysi idea in Chordia silio union cellula sunt forsan constructa, inter Luminari eas collocandum. l. CHORDA FILUM Limi.