장음표시 사용
51쪽
lissimam et uidistinctam exhibeat; deinde una sodinarum Wiarboniao minoris, in qua stratum graphitae in media humo lapillis reserta situm
est, cuius pars eX gneisso Vel Schi Sto mi Caceo quasi Contrito orta esse videtur. His accedunt 8chistus Ini Caceus di 88olutu8 ferrugineus, graphitae strato Swojano ten8i 8UperimpΟ8itu8, Nec non ma88ae prorSus distin batae indistincte granO8O- tabulatae, in quibus graphites in montis caerulei cacumine prope Fri Waldaviam Situs est. Haud raro acci csit, ut saxum quoddam graphiten complecten8 tantopere Commutatum
reperiatin', ut ad quod pertineat genus nullo modo dignosci possit.
Qua in re non praetermittendum e8t, Sola Saxa Siscea, quibus graphites contingitia , Soluta et Commutata deprehendi, nec vero calcarium granoso - cry8talliniam, frequentissimum graphitae comitem. Opinetur sorte quisquam, orto graphi te saXa silicea, ex quibus prosectus est, dissoluta esse, ita ut graphitae Originem Saxorum commutatio proXime secuta atque alterum altero essectum sit. Cuius opinionis cum causa probabilis reddi non possit, multo magis ad veritatem mihi accedere videtin , aquis inde a superficie continue deorsum in ter ram instillantibus prae ceteris causis factum e SSe, Ut saxa Sen Sim Soluta sint. Etenim in plerisque graphitae sodinis a me investigatis humorem plurimum eumque aucta altitudine pausathn imminutum, auctaque Siccitate simul integra sive non 8oluta saXa
deprehendi. Sed ut saxa silicea, graphitae prorima, magis minU8Ve Soluta sint, ad id praeter humorem etiam ochra ferri hydro- oxydati aliquid mihi attulisse videtur. Quam, licet in nullo strato et in nulla Venagraplaitae prorsus deficientem, tamen in superioribus partibus multo Dequentiorem esse, quam in inferioribus, Usu compertum habeo. Unde colligi posse arbitror, inter copiam Ochrae ferri hydro Oxydati, graphitae immixtae et exiguam vel mediocrem,
52쪽
tua graphitos infra terram Situs o St, altitudinem , qtiandam ii iter codoro nec Ossitudino m. Nam quum graphitae, ut ox iis, quae supra uitulimus, appuroi, Saepissime, maXimequo in stratis insorioribus, massae ol l articulae t 3Titae inforta ' Sint, Cum contra ochrao sorri massao ot particulae in supcrioribus potissimum stratis conlineantur: sucilo cogitari potest, id spiOd ullo iuvi, ut ultor omnes geologos constat, haud raro accidit, layriton in serrum hydro Oxydatum, si vo solidum Si VO O Chra Coum, Commutatum osse. Quod omnino in grapi sitae stratis saxis suo Oi contiguis sactum esso, CO ipso comprobatur, fluod, ubicun pie illis stratis sarisque multum Ochrao sorri insertum ost, scilicol in sup 'rioribus partilius, aeri ain1O- Sphaerico at pie liuinori expositis, non modo nullae aut proriguae 93Tilao i articulae rol oriuntur, ac simul Saxa magis minusve soluta Suut, ubi contra pJTitae maior Copia, quod ost in maiore infra torramuli itudino, ibi sorri ochra multo rarior apparet; cui accedit, quod in medio grapisitae strato aliquo, prope oppidum Goldenstein culto, in exigua altitudine pyriten surro hydro-o dato indutum aliquando in-voni. Qiuodsi, ut in grapisitae stratis, ita in schisto micaceo, gnoisso caeteris lue saris, grapti itae contiguis, pJritae frequentioris particulae
in serrum hydro - oxydatuni commutantiu , iuncta vi acidi sulphi uici cpyrito soluto Orti et acliuvanto calore ac humore, sucile fieri potest, ut Saxa silicea solvantur ot commutontire. Ita tuo serit hydro- oxydati ochra, in saris siliceis magis minusve solutis ot in grapisitae stratis Dequentissiina, Saepius, ut Opinari licet, ex pyrite Orta, aliquam certe partem attulisse videtire, ut saxa illa soluta sint.
Denique nec id in quaestione do grapisito nullius momenti milii osse I idotur, in nonnullis grapisitae stratis, quod inprimis in sollinis prope Uurbonium inmorem et oppidum Goldonstein erutis videro licet, saxorum, in quibus graphitae strata Continentur, glacissi, schisti mica cui et granitae fragmenta, tam maiora
53쪽
XLIII quam minora, in medio graphi te inclusa in Veniri, eaque
ipsa plerumque adeo soluta, ut Orthocla8ium in Caolinum transmuta tum, vel stealiten vel particula8 argillaCea8 ex aliis ortas praebeant. Illis saxori a fragmentis probari Videtur, gneis si et schisti mica coi'strata cum' interiecto grani te disturbata aliquando
Ac haec quidem sunt, quae in Moravia confinibusque montium tractibus graphites praebet phaenomena, quibus adiunximus, quae de ratione, qua in illis montibus situs e8t, et de neXu inter eum et Sa uel contigua intercedente colligi possunt, leges. Illis autem phaenomenis ac inde colligendis legibus lucem asserri quaestioni de graphitae origine, facile iam ex ii8, quae Supra memorarimU8, perspiCitur. Etenim tum ex ea ipsa, qua graphites in montibu8 8itu8 est, ratione, atque
inprimis ex eo, quod non nisi in superioribus saxorum Stratis Continetin', tum eX eius neXV sere perpetuo cum Cal Cario granOSO - crystallino, cui saepissime aut superimpositus aut interiectus est, aliisque pluribus ex phaenomenis non tantiam de fonte, ex quo, Sed etiam de ratione, qua ortus Sit, coniici pote8t. Sed quaenam omnino eius rei ratio sit, qua de causa et quomodo graphitae origo ad calcarium crystallinum referri debeat, quantum potissimum acido carbonis in e licanda hac re tribuendum, ad summam, quid omnino de graphitae Origine statuendum sit, quum latius pateat haec quaestio nec paucis facile expediri possit, alio loco exponore conabor. Id tantum hoc loco addere liceat, circumspectis rebus omnibus cognosci, graphiten ad componenda atque excolenda montium Strata plurimum attulisse eumque in mutationibus, quas saxa subierunt, magnam vim habuisse.
54쪽
Lapicidiua calcaria iii cacumine moniis dites neri prope Frie debergam sita. Calcarius granos ο- crystallinus tabulatus, ex schis timida rei si ratis verticalibus sin figura non conspicuis) in altum exstans, in mediali arte molem calcarii non tabulati cingit. Nonnulla calcarii tabulati planagraphile obducia Sunt. Pag.
Fig. 1. Tabula calcarii grani so- crystallini erecta, apice fracta, striis incurvis i. c. seiunctionis lineis notata. Ex lapicidina Nies neri montis, in tabula I designata. Pag. Fim. 2. Rupes schisti micac ei, tholi seu inle menti fornicati instar molem calcarii granos ο- crys tali i ni acta in circumscribentes, in montis Vies neri praecipitio sitae. Pag. 14. Fig. 3. Vena graphitae Verticalis, duos pedes lata sati), ad sex pedum altitudinem denudata AB), in fodina inferiore prope pagum Lubia legiam Halaei luden) sita. Pag. 16.
6. Massa ex orthoclasio soluto constans, graphitae venam in duas partes perscindenS.c et e. Gneissus in massam mollem fluvidam commutatus. Nu. Ferri hydro - Oxydati badii lamina, inter venam graphitae massamque egneisso ortam interiecta.
Corrigenda. Pag. XXX. linea ll svp. legendum est: eae umine.
59쪽
ME MAMPTR A νας. Seui. Haec cum scriberem, ignarus eram, ΤΟΠΟri Um, Virum Clarissimum, in Indico seminum in horto bolanico Neapolitano 1839 collectorum,')genus, quod modo Κampigiam appellaveram, paUcis adumbrasso
et Syncarpiae nomine VOCASSO. Nullus autem dubito, eundem, si res ad eius arbitrium relata esset, non invitum, misso pristino nomine, plantae a semet invento, in honorem viri, tantis meritis praecellentis, Kampigiae suffragaturum fuiSSO. Elonini in novis plantarum generibus instruendis omnes omnium hortorum catalogos seminumque mutuo obferendorum indicos incensum vocandos esse haud equidem nego, id vero dissicillimi oss0 negotii, et casu magis et felicitate quadam quam prudenti consilio puto evenire, si quis unquam ex tanto hortorum numero ne unum quidem intactum praetermiserit. Inter Omnes Vero rari8Simos esse cognosces Νeapolitani horti catalogos in Germania.
Accedit, quod Syncarpiae character ut fieri solet in adversariis, fugaci tabulae additis), loco citato non tam expositus sit quam digito
monstratus, neque icone illustratus sit, neque speciei cuiusdam notae et rite cognitae veluti testimonio confirmatus, ) a nobis contra plu-
Cons. Ann. des sc. nat. Iuin 1840. 381. Syncarpia laurifolia Ten. quae sors eadem ac nostra Lamptetia asseris. Sub nomine spora hirta ab horto Burdino I aurinensi accepimus anno 1833 I enore.
60쪽
XLVIribus porso rutus ot amplificatus singularem huius plantae structuramoxplicaro, ot generi, his standa montis exstructo, certiorem fidem prae
Volim qui dona, Endlichorum, collegam dilectissimum, in libro do plantarum generibus, P. 1227, non solam catalogi Tonoriani, licet
aliquot ante nostram dissortatiunculam mensibus oditi, auctoritatona, sod simul oliam viri ot sosti somisa ocularis gravitatem ponderasse, nisi sorio ol Aca domino nostrao studio ac piolati aliquid concodondum osso consorol. Doclarato enim, quod ad tempus praerogativum, principalia genoris Syncarpiae, spos illi suissot, soro, ut autor humanissimus, procibus argumentisque indulgens, nomen, quod tempore esset postorius, in an lorioris locum transferri bonigne paloretur. Potimus igitur ab ipso Tonorio, viro praeclaro, et ab aliis, quibus do Myrtaceis in posterum formo orit, ut, transeuntos in nostram sontontiam, Kampigiae generi inter plantas debitum rostituant hono rom. Scriboham d. 1. Ian. a. MDCCCXLI.