Observationes botanicae

11쪽

ANNUA, VILLOSA ET VISCOSA FOLIO SUB ROTUNDO, FLORE MAGNO RUBRO

D. HOUSTO UN. HISTORIA ET AN ALT SIS PLANTAT ILIELΜUs HoUs1OUN, Cujus PraematurAm mortem omneS de Rugmontobotanices scientiae solliciti dolent, inter plantas quas prope Americae Urbem ad mericanum sinum sitam Veram Crucem legerat, elegantem quo Ve Uandam non minUS quam n am rePerit, Cujus delineandam Curavit Corol Iam structumque, in reliquiis , quas illustrissimo Equiti u Soc. Reg. Lond. Praesidi BANKs debemus superstitem , quamque sequenti desinit modo. ον Est Plantae genus flore monopetalo anomalo , in duo veluti labia αν scisso , quoriam superius bifidum est Sc surrectum , inseritas vero tri 'ν Partitiam, segmento medio majore. Fructus membrana Coria Cea tegitUr, di intus vero est ossiculum quatuor seminibus 1 etiam didi . Quum etiam qui novum genus Constituit eidem nomen imponere teneatur, ad Conser Andrimmemoriam sui amici, boianici bene meriti a o H. MARTYN Angli, dixit IIAM TUNIAM, quo nomine Chelseani Horti catalogo ad annum 1731 inserta ' Mejus existentia botanicis primum fuit declarata. Ulteriorem expectabant nunc delineationem: desiderio satisfecit ipse ΜARTYN , quum egregio quod tunc edidit operi Pulchram 8e, a corolla si recedis, accuratissimam inserUCritI. Reliquiae IIoustounianae: seu plantarum in America pag. 5. In nota addidit editor Maronia annua Linn. meridionali a GUILIELΜo uousTOUM M. D. R. S. S. u. cf. Philosophical Transactions Vol. 38. for the years Collectarum icones manu propria aere incisa; cum descri- 1733. K I754. Number. 427. p. 3. No. 476. Maroniaptionibus e 1chedis ejusdem in bibliotheca rosEP 1 BANKs sentia, pillosa b piscose, folio subrotundo ore magno Baroneti R. 4. P. asservatis. Londini I78 I. 4. Tab. Io. rubro. D. HOUSTO UN.

12쪽

lis mei opusculi lectoribus Pro instituti ratione tradam. c Radices habet fibrosas, annuas, caules pollicem Crassos ex viridi rudi bescentes, Villosis, in ramos bifariam diVisos, soliis vestitos adversis, didi Peramplis, Villosis , Viscidis , sinuatis, flores in ramorum divaricationi didi bus in thyrsi collocantur, androgyni, monopetali, Petalo in quinque di segmenta diviso inaequalia, eXterne Pallide rubro, Admodum villoso, madidi cula saturatius Purpurea in singulis segmentiS notato, maculis in parte tubi , , losa hinc inde conspersi Sc maculis flavis in parte inseriori Vario. Calycem di habet cluplicem, exteriorem nempe quadrifolium, interiorem trifolium, didi utrumque irregularem e viridi rubrum. EX OVario assurgit stylus com-ον pressitis, ex Petali autem interiori Parte stamina quatuor Cum suis api-ον Cibus, quorum duo majora, duo minora. Fructus succedit viridis, pu-didi tamine Coricaeo tectUS, Uod bifariam dehiscens ossiculum praedurum, di ostendit in quatuor lo Culamenta diVisum, quod in singulis continet semen

ΜΛR1YNII Pressit vestigia EHRET , sed de iis quae dedit libro rariori destitutus nil dicere possim. Eadem fere quae ΜAR1YN de Planta hac retulit ΜILLER, quae PTOPriis HUS Verbis cui Volupe est in nota subjecta β legere Poterit. His nunc a dictis auctoribus circa Plantae structuram factis observationi

3. Ios. ΜARTYN Plantarum rariorum historia Decad. V. quorum prima prodiit Londini I 728. fol. iconibus vivis expressis coiribus; ob praestantiam denuo edita studio atque Opera I Η. DAN. ΜEYER Pictoris , prodiit Cum versione germanica in fol. Norinberg. 175a. .hac M ego usus sum editione) Tab. XL. P. I 8. 4. GEORG. DIONYS. EHRET Plantae 82 Papiliones rariores. Londin. 1749. maX. 5. MILLER Gardener Dictionary. Usus sum edit. uda fol. Lond. I751. M sexta ibid. 1771.4. nulla re in posteriore aut mutata Circa hanc plantam , aut addita. An in recentioribus aliquid addiderit, me fugit, quia Oonsulere non Iicuit, neque in gallica versione hucusque Pertigerit clar.

qui eam edit D M. DE CHAZELLES.

13쪽

bus addere liceat descriptionem , cliuam ad methodum qua usus est ili.

MARTYNIA ANNUA, VILLOSA ET VISCOSA,

FOLIO SUB ROTUNDO, FLORE MAGNO RUBRO. Tab. I.

PLANTA. Speciosa, ampla, bipedalis, recta, soliis magnis, herba ea, to ta omnibus partibuS Villosa, vis Osa, Villis ParVis, tenuibus, simplici bus, albis, apice globulo Pellucido, glutinoso, adhaerente in structo. A. 5-

RADIX. Annua , fibrosa.

CAULIS. Unicus, teres, pollicem crassitis, fistulosus, bipedalis , erectus, ex viridi rubes CCIIS.RA311. Plures, brachiati, dichotomi, facie caulis.

FOLIA. Radicalia nulla. Caulina opposita, petiolata, Cordato orbiculata, angulata, dentata dentibus longo sinu remotis, flaccida, viridia, ob villorum denso tRtem albida, Venosa. 6. Poll. Paris. longitudo solii maximi. PETIOLUS. In Caule horigontalis, in ramis patens, longitudine solii, de reliquo cauli Confirmi S. vi InsoreSCelitia. FLORES. Plures, breviter pedunculati, dependentes, ita Ut salax respiciat inferiora, tenues, aesti Vales, in thyrso Collocantur in ramorum divaricatione, longitudine 2ἰ Poll. Paris.

beetie, With two strong croohed horns at the end. is The nut has truo deep Iongitudinal furrows on theu sides , ahd severat 1 maller crossing each other in them middie , and is sis hard, that it is inith dissiculty cut M open , Wit out injuring os the feeds ; within are lauris oblong celis , two of which have a single oblong laedis in each, hut the offer tWo are generalty abortive. Is,ν the planis axe brougia forward in the spring, tbey Will,ν hegin to shew their floruers in July, whicli are first 3ν produced at the extremity of each branch, so there,, will be a succession of floruers on the same plant, tilis the end of Octobre, when the planis usualty decay, , . 6. Stirpes novae aut minus Cognitae quas descriptionibus 8c iconibus illustravit CAROLUs LUDOVICUS L'HERIT IERDom. de Brutelle in aula Juvaminum Parisiens, Regis con stiarius. Parisiis. 1784.

14쪽

BRΑ ΤΕΑ duplex: Una anterius duas insta Calycem lineas sita, cliphylla, sessilis, soliolis oVatis, Obtusius Culis, siCCis, margine modo villosis, facile deciduis, e viridi rubescentibus. fig. i. haec Calycis

vi Fructificatis. CALYX. Perianthium pentaphyllum, inaequale, foliolis tribias lanceolatis, tenuibus, uni nerviis , s Calyx interior MARTYΝΙΙ) duobus ovatis, altera Calycis exterioris 31ARTYN11 Pars) Crassioribus, trinerviis, ex favo viridibus, deciditUm. fg. 3. COROLLA Insera, monopeiala, ringens, CalyCe qUinquieS longior. Timhug ad basin tenuis, sensim ampliatus, ex albo COOI Ules Cente rubes Cens, intus maculis mbris Sc flavis varius. Limbus pallide Tuber, singulo segmento macula Piarpiarea nitida notato, in duo labia divisus, superiore reflexo, bifido , inseriore recto, trifido, lacinia media longiore, ampliore basi macula flava, stigma bifidum stylo suffultum simulante Picta. fg. I. STAMINA. Filamenta quatuor, alba, recta, parieti Corollae Anteriori inserta, appliCata, Crassus Ula, longitudine tubi. DUO majora ad latera 1sita antherisera, duo minora media, antheris destituta, inter quae quinti rudimentum. Antherae oblongae, bilOChalares, luteae,

PISTILLUM. Germen superum , Oblongum, in medio CORTE fBtum, clesinens in stylum Crassiusculum, Planiam, staminibias breViorem. Stigma bilamellatum, lamellis Planis, APPOsitis. D. 3. sensim sensimque remotioribus , Post f OCCUndationem marcescens ,

hians. fg. 6. PERICARPIUM. Sub putamine viridi, prae vis Cositate splendenti, CoriRCeo, CXsUCCO, Utrinque acuminato, latet Capsula Pollicaris, nigra, lignosa,

15쪽

durissima, ovata, compressa , quadrisulcata, sulcis profundiusculis,

bicostatis, costis Crassis, retrorsum superius M inserius Conni Venti bus in unum apicem, apicibus junctis spatio intermedio vacuo cistinctis, antrorsum omnibus sursum clirediis, in duos fasciCulos col lectis , divaricatos, terminato quolibet dentiCUlo libero, reCUTVo , subulato , Colore Pallidiore. Plana intermedia, fibris laceris decus sata , foveolis notata, indiCant situm quatuor CRI sulae locul Amentortam , quae Continent

SEMINA Quatuor : scilicet singulum in singulo IOCUlo, oblonga, CONI

Pressa, nigra, medulla Alba. Quibusdam abhinc annis in Horto Argentinensi excolitur, in quom ex Horto Regio Parismo semina missa sunt nomine Martyniae Gmericanae quotannis Per totam sere aestatem florens, hyemem versus fructus Persiciens. SeminibUS PI OPAgatUr 7 .

ANIMADVERSIONES CIRCA PLANTAE CLASSEM,

GENUS, SPECIEM, SYNONYMA, DIFFERENTIAS.

Patet ex dici 1s L 1NNAEUM hanC Plantam, etiamsi Diandrarum Classis, ob duo tantummodo stamina persecta, Pentandrariam Vero Ob quinque stamen ta, quodam jUre Vindicare sibi eam Videntur; generi inseruisse inter Didy Damias militanti; inter has etiam hucusque APtissime lo Cari Persua-7. Planta quum sit annua, seminibus unice propagari potest , quibus fissa per longum Capsula, eXitus, Ut germi nent, facilior reddendus est : nisi enim hoc fiat, longis simo tempore capsulae sub terra manent: unde factium est ut nonnulli qui ex Argentoratensi horto acceperunt, eas non germinavisse conquesti sint ; M reserente ΜILLERoetiam post quinque demum annos, postquam Capsula terrae mandata fuerat, plantula in conspectum prodierit: quo sane moneri debent stirpium cultores , ne temere semina ab iciant nisi probe ante examinata an integra sint adhuc an corrupta. Semina adeo terrae commissa in fictiliolia hypocausto inseruntur equino fimo R. cortice querno calefaciendo. Ita post mensis fere spatium plantula prodit & in ratione blandioris qui illi applicatur caloris inerescit, tunc paulo post transplantanda in ollam majorem eidem hypocausto traditur, ea observata cautela ut aqua 8c solis radii arceantur, donec radices egerit, M tempestate calida apertis aliquantum fenestris, libero aeri aliqualis accessus detur. Ter mutare ollam, quod MILLE RUs jubet, superfluum est, quum tradita methodo laete prove

niat.

8. Hucusque dico, quia persuadeor, in systemate arti-

16쪽

deor, in mentem dum revoco assinium Bignoniae Catalpaea, , Bignoniae suercus Q , Rapuntiae AUBLEΤΙΙ ' , structuram quatuor filamentis duobus modo antheriseris, qUinti lite rudimento instriactarum, Se Video eas, ob staminum Proportionem, Ob COI Ollam PCIsonatRm, Ob mirum Cum aliis generibus nexum, OPt O tam seXUBli Uam naturali methodo consilio respondenti huc esse positaS; quae Omnia de nostra quo ille Valent; nam ab artificialibus aecedam Charac foribus) natura argitori VinCulo numquam junxit Plantas, evidentiores nulli bi Observa it transitus, quam qui inter nostram Plantam, Maronias, Craniolari .EigrisΠHS, locum habent. Vidimus quoque supra auctorum esse sententiam, HOUsΤoUNII stirpem 1 1NNAEUM A UOCiavisse Martyritis, addito nomine triviali annuae. Videamus quomodo res se habeat. A REI CHARDo editam recentissimam Se usitatissimam Specierum Plantarum dum CVolVo editionem kῖ , allegatasque ad Martyniam annuam descriPtioneS M i COIaeS rimor, Plantas longe diversas video huc esse tradias, Unoque sub nomine militare Coad fas, Se quidem ipsam HoUSTO UNII Plantam' ', sed etiam Praeterea eam qUam Proboscideiam dixere

quasque differre jam perspexit Posterioribus temporibus Μ1LLER, dum hanc

Louisianicae nomine des Cribit, illam autem annuiam VOCAt k7 . optime , exquisitis apparebit a se inViCem recedere characteribus, ex descriptione nunc exhibenda ProbOSciviae, Olim I INNAEO inCognitae δη , dein Ciam HOUSTO UNII Marib Ilia mixtae δ' , Comparata Cum iis quae de hac sipra diximus.

ficiali optimo negotio peculiari classe comprehendi posse

Personatas plantas, quinque filamentis , seu omnibus antheriferis, seu uno pluribusve non fertilibus instructas; quo pertinebunt Martynia , ciciniolaris , Sesamum , Me- Ione, Variae species , nisi omnes, Antirrhini, Bignoniae, Eesieriae. s. Encyclopedie methodique. Bolanique. Par HR. DE

14. Quod suadent synonyma MARTYNI, ΕΗRETII, HORT. CLIFFORT. MILLERI , quoad descripti nem, non iconem. II. Quo pertinent reliqua allegata auctorum loca. 16. sc ΗΜ IEDEL Icon. M Analys. Plant. Tab. 12. 13. 9.49. ΜEDIC Us Bolan. Beobachi. 1783. P. ao. nomine Pro-Boscitaeae IUSSI EUI. 7. Garden. Dict. ed. 6ta. n. 3. L I. 18. Nam in ultima quam ipse edidit Spec. Plant. editione Upsal. 175v. annuae nomine HOUSTO UNII Plantam, nullamque aliam, intelligere patet o allegatis auctoribus not. 4. recensi sis, nulloque alio citato.

19, Quum in Systemat. Natur. ed. XII. Τ. II. p. 412. non

PROBOSCIDEA.

17쪽

PLANTA. Ampla, bipedalis, flexuosa, herbacea, Villosa, Vis Cosa.

RADIX. Annua, fibrosa, albida.

CAULIS. Unicus, teres, pollicem crassus, fistulosus, Palmaris, dilute Viridis. RAΜΙ. Ρlures, sparsi, facie Caulis. Frondescentia. FOLIA. Rassicalia nullR. Catilina opposita Sc alterna, petiolata, CordatΟ-ΟVata, integerrima, rigidiuscula , Undulata , Venosa , virid staVicantia, b Poll. Paris. longR. PETIOLUs. Horigontalis, superne leviter canaliculatus, longitudine folii: de reliquo cauli ConsormiS. vi Insorescentia. FLORES. Plures, pedunculati, in thyrsum laxum dispositi in ramorum di varicatione, longitudine 2 Poll. BRACTEAE. Duae ad basim Calycis, lanceolato - ovatae , ex flavo virides Centi rubentes, marcescenteS, deciduae.. Fructificatis. CALYX. Perianthium monophyllum, inflatum, quinquefidum , laciniis tri

modo affert M GOVANUM M FABRI cIUM, TunnΑΕque ob- eandemque hanc cum illa esse speciem , sed ad idem servationem , nec non iConem ΜILLERI M capsulae lon- genus esse referendam ut indicet. gissimum rostrum, sed characteri specifico addidit folia et 1. SΑΜuEL RRETκscΗΜΑRs Beschreibung der in Dres- integerrima. den Ohnlaengst ergeugien Martyniae annuae villosaevo, Quod R MILLERo tam ΜΑ rus quam nousTouu Friedriclisiadi 1764. 4. Cum duabus tabulis aeneis. Praemis Rilegmtur non iactum esse videtur quia credidit unam is non magni momenti de Bolanices scientiae utilitiste

18쪽

hus superioribus IaneCOIalis, actatis, inferioribus Iobatis, de

COROLLA. Insera , monopetata , ringens, CalyCC quater longior. Tubus ex basi angustiore amplUS, Ventri COfuS, AlbΟ-ΩRVOSCOnS maculis viridibus, flavis Se Violaceis Varius. Limbus amplus, effusus, undosus , dilute violaceus , pumuis Sc lineis croceis viola

coisque pictus, in duo labia minus distin fia divisus, quinquefidus, i ciniis subrotundis, media majori, basi lineis sulphurei coloris sta mina stylumque Cum stigmate simulantibus picta.

STAMINA. Filamenta quatuor, crassiu8Cula, Alba, Violaceis Phan filS Con spersa , tubo imo inserta, minori CirCum majus CirCumflexo, longitudine tubi, antherisera. Antherae bi loculares, loculamen-itS OVatis, ConniUentes. Quinti staminis rudimentum. PISTILLUM. Germen oblongo - acuminatum sustinet stylum teretiUSCUliam, album, longitudine staminum. Stigma bi lamellatum , lamellis subrotundis , Crenatis , hians, tae tu ClauditUr. PERICARPIUM. Sub putamine coria eo, viridi, VisCOsi , CXsUCCO, Utrin- Ue ACU minato , bival Vi, latet Capsula Palmaris ventricosa, lignosa, nigrescenS , Obsolete quadrangula, multis fOVeolis notata, dorso cristato , rostro longissimo adunco in duas valVas dehiscens, incomplete quin Uel OCularis

SEMINA. Plura, si cordata, ComPTessa, Pabra. Completam descriptionem Plantae exadctioremque qui cupit Rcleat cI.

Declarant dicta Cham iis quae de Martynia HoUsTOUΝΙΙ PTOtUlimVS COm- possita, ab ea differre Proboscideam

prologo p. 2I. R. dat LINNAEI ad mentom compositam dasignandam stirpem H a LIMNABo hoc nomine receptam sat accuratam plantae descriptionem Graiocarpi annui usus fuerit EuxBAUM AE . Petrop. T. I. p. 241. posteriorem pillos, seu Imrtyriiae annuae Pisissee HORT. coss. nomi- vero aliam respicere speciem supra dictum sit. Mirum est ne non aptu certe, quum priore jam ante ad plane diversam nulli auctori libellum hunc allegatum esse.

19쪽

Ramis sparsisFoliis oppositis la alternis, CordatO-OVatis, integerrimis, undialatiS, rigidiusculis Calyce monophyllo Corollae tutio amplissimo, Iimbo magis irregulari Filamentis quatuor antheriseris , inter se inflexis Capsulae rostro longissimo Seminibus copiosis Ideo quo etiam tanquam duas exquisitis characteribus distinctas specios

considerari desbere , sed simuI tanta jungi assinitate, tam ardeso naturae necti Vinculo QVidens est, Ut non modo debili Sc manco artificio disjungerentur tota Classe, sed Sc naturae M arii arridente consilio uno comprehen li cieboant Maroniae genere , CUJUS quidem hucusquo minus firma sunt a LINNAEO jasta fundamenta: nam non modo ex speciebus enucleatis Patet, mi DUS APtC acalyce illum desumsisse characterem *' , redinus vero in usum VOCRUO CO Tollam monopota Iam, rigentem, quinti staminis rudimentum Sc reliquis Omnibus superiorem Capsulam lignosam, corticatam, rostro linmctio,

biValvem 3-5 Iocularem '' . Sed perennis ' quoque Sc long flora 'β , siam ad illius characteris imbecillitatem, hujus firmitatem ostendendam COIasCI I CVideratUr symbolam; etiamsi fatendum de rudimento quinti staminis in

ROYENII descriptione non did tum esse, quod vero ejus de seclUm ΠΟΠProbat, quum Se alios Omnes characteres quibus pro gonero designan clo Usus est LINNAE Us omiserit, Se clolendum omnino , Plantam hanc Tariorem minusque Cognitam exactius non suisse des riptam, acCUra-22. Syst. Veget. p. 558. quum eum moX pentaphyl Ium uti in Martynia Ho UsTO UNII M Perenni, mo quinquesidum uti in aliis esse Viderimus. u3. Dico 3 5 Iocularem, non quia talem in examinatis a me speciebus reperi, in quibus quadrilopularem de

prehendi , sed quum pericarpium perennis k longi forae

neque Viderim neque exacte aut descriptum aut delineatum Tepererim LINNAEI ad mentem, qui quadrilocularem olim eam quoque diXit, Gen. Plant. ed. anΠ. 1754. quinquel Ocularem vero quadem in libri editione seeunda pronunciavit; quam vero iterum in Syst. Nat. Θd. X. mutavit sententia quum ibi eam mox tanquam trilocularem , mOX quinque- Iocularem proponit. Hac rerum in ambiguitate dubius liaeareo, annon meliore consilio Ioculamentorum determinan dum numerum feliciori forsan linquamus posterita ti, eoque Contenti simus, quod sciamus em plus quam biloculareri esse.

20쪽

tiusve depictam 'si . In perenni quidem quinti staminis rudimentum adest,

sed ejus capsulam nulli bi, Sc EHRETIO Excepto OmneS consului auctores, 'r)reperi aut descriptam aut d lineatam, sed semper quaeruntur stirpium culto res Se descriptores, etiam laetissime florentem Plantam fructus non perficere. L1NNAEUM iamen de ejus striae iura notitiam habuisse persuadeor, aut ex aliis argumentis conclusionem duxisse, illam formae ejusdem esse quam generi tribuit; nam hoc si non fuisset, Cur ad hoc genUS retulerit, a quoslaminum peculiari Sc aliena structura recedit μ' , cujusque ab eo stabilitum Charadierem calyce pentaphyllo eludit, ego saltem non perspicio. Superest Ut inquiratur an ad Maroniae geniis a Congeneribus distinguendum sufficiat, an illi Conveniat Unice, an sit quem LINNAEUS VOCAt PTOPrsisIDIDUS, Uem sUPra Probavimus Character P Didynamiae Anglos permiae PCI VOlVCnS stirpes, uni-bilo Cularive modo omnes instructas esse capsula duobUS EXCOptis video generibus, Loesesia se Craniolaria. Priorem mittere possumus, quum non modo trito Cularis Capsula sua sim-Pli Citer ovata a Mart yniis recedat figura, sed Sc corollae laciniis omnibus secundis, staminibus petalo adversis, 's sat superque distinguatiar. GΠiolaria Propius rimanda est: nam non modo capsula illi Martyniarum Plane similis, sed Sc corolla ringens, quinti staminis rudimentum .' haud mianimam HUS Characteris Constituere mihi videntur essentiam. Quaeritur ergo an haec redie se habeat sententia. Si recte, videndum, seu in Martynia se Craniolaria characteribus ad genera distinguenda paribus disserant; UOd ssi erit, hunC Oportebit corrigero Charas ierem: seu An ita in se mutiaoiranseant, Ut de statuendis limitibus dubii, meliori consilio species amborum

ΗUnC rite ut assequar finem, uti cum Martyniis seci, hic quoque in Craniolaria Procedam, specierum instituam analysim, characteremque inde OrUAm.

6. Unicam quae extat iconem dedit MEER BURGUAflbeel clingen van geldgaame Gewassen. Leyd. I775. fol. Tab. VII. addito LINNAEI charactere specifico.

eo videtur, quod ex Anglicis hortis quas delineavit plantas desumserit, ibique fructus hanc Plantam non perficere doceat ΜILLER. 28. Cujus structurae, quam exastissime descripsit, ob causam ad Syngenesiam eam retulit HEL ICUS. I. c. 29. Gen. Plant. p. 27o. Syst. Veget. p. 5est. 567. 3o. Gen. Plant. p. 269. Syst. Veget. p. 5a4. 558 Iussi EUI Methodo inter Bignonias rudimento quinti staminis instructas reponi accepimus.