장음표시 사용
21쪽
dubia, ut erra dare, nonnunquam etiam verisimilla, et eonjecturasu ui . Hae namque in antiquis, et de quibus nihil ei aditum inve-mitur, locum habere debent , vel omnino in rerum investigatione Eejiciendae ac contemnendae quod nemo prudens arbitratur . Illis ductus Auctor statuere non veretur, opera praecipua Graecorum , e maxime . quae de rebus Romanorum Romae scribebantur, vel in provinciis Romae subjectis , protinus in Latinum, vel ab ipsis Auctoribus, vel ab aliis eorum suasu, et ductu, conversa, ut a Ro-nis, Graeci sermonis ignaris, vel parum in eo versatis, legi possent Ex a Cicerone namque novimus, plures ex Romanis, etiam ex Phulosophis praesertim Epicureis , quorum Roma, et Romanae Occide eis provinciae redundabant, non modo Graecam linguam non diducisse, sed eam Omnino non amasse, ac penitus neglexisse. De mutitis autem Graecorum operibus scimus, ea in Latinum versa a priscis fuisse in vertendis enim ex aliis in suam linguam optimis Scriptis adeo diligentes Romani erant, ut Senatusconsulto ierint HΜagonis opera, et aliorum Poenorum ex Punica lingua conversa in Latinam . Quin etiam illud arbitror , multa opera , quae origine no- his Graeca, seu Graeco sermone scripta videntur, versiones antiquas ex Latino fuisse , quorum Latina autographa, vel temporum, Veth minum injuria perierunt: ut enim Graeca in Latinum, ita Latina in Graecum versa multa fuisse in dubium verti neuticiuam potest XIII. Quod si ex me quaesieris , qui, aut cur ractum fuerit, ut tot Latina opera, vel Latino sermone primum edita , vel ex Graeco in Latinum converta perierint, eum tot Graeca exemptui etiam antiquissimorum Aureorum aetatem tulerint, et adhuc permanserint In promptu es caussa Barbaros nempe in Occidente, ubi copia erat exemplarIum Latinorum, non in homines solum, in moenia urbium et oppidorum saeviisse , sed, et in archiva, in bibliothecaseum 'pruvatas tum publicas , in quibus innumera Latina volumina recondita
erant, omnia ferro flammisque vastantes, atque eorrun pentes Contra vero in Graecia, unde, vel ex Graeco imperio a Turcis occupato Graeci codices ad nos pervenerunt, contigit. Ut enim ex isto taricis aecepimus, tanquam rem memoratu dignam cum Gotthi, Athenis captis , et praedatis , ingentem vim librorum coacervassent se et eos flammis tradere constituissent, tunc ex his unus abstineamus inquit manus ab hae noxa, et integra haec volumina relinquamus,
in quae Graji homines studiosius laeumbentes, minas idonei ad eua
a Uide cicaci Tusc. m. uti de Amafanis, et pisareis R,
22쪽
fiant. Quam meritem utinam varbatis, qui dentis provinetas 1 rissestarunt, Deus indidisset quo factum fuisset, ut plura priscorvam Latinorum opera haberemus , a quibus nunc destituti, multa ab antiquis litteratis Rom. inventa, multaque sapienter et eleganter in omni disciplinarum genere ab eisdem lucubrata nos latent. Si ea ad a vum nostrum delata suissent, possemus Graecorum opera cum Latinorum lucubrationibIis conserre ac sine temeritatis nota judicare, utrum Romani , ut armis , ita etiam liueris fuerint Graecis superiore. Qui
enim putant, unum tantum , aut iterum ex litteratis Romanis posae in Historia, in. Poetica, in oratoria, ac disciplinis aliis Graecis rapponici de re satis obscura, ac parum explorata mihi videntur judicare . Nonnunquam Auctor in hoc Syllas res Theologicas tradit et de Sacris Litteris disserit, quin falcem in alienam messem injiciat. Hult enim ad Sacras Litteras, et Theologica spectantia Philologicae
indaginis sunt: ut mixtum, Auctorem pro onere ei injuncto, in scho 'la olim sacrarum Litterarum Interpretis munere iunctum ς publica auctoritate, solemnique ritu ius de Theologicis, et Sacris Litteris di aerendi nactum sitisse. XIV. In nonnullis operibus, quae tanquam desiderata indicantur, ut etiam in recensendis litteratis Romanis, quos ante Honorii exce cum floruisse dicuntur , si quid erraverit Auctor , qui homo cum sit , humani nihil a se alienum putato gratias quas poterit maximas, et aget . et habebit cuivis, qui errata ejus emendarit . Cupitesim, vel , postremo mortalium doceri. Id praestare poterunt, qui ara Huquorum I tinorum, et Graecorum opera, quam ipse leg vit, pluresque Auctores onsuluerit, quod iis continget, qui libros . electos, et magno numero apud ε habent , vel sine magnis incom-imodis copiosas bibliothecas frequentare cum libertate potuerint, et ii praecipue, qui curam earum gerunt. Prodigio simile est, in Historicis, et Chronologicis nunquam labi Lapsi sunt Cicero. Livius Eusebius, inriana, Salianus, Monius, quem Pagius emendaVit Lapsus est Pagius, quem in pluribus emendatum deqisset, si sata L issent, a Mus , et s*dalis meus matthaeus Gargon Chronolosorum suae aetatis nulli forsitan secundus , qui in Notis, et Correctionibus Idas ii, variisque Dissertationibus, nondum editis , illusuali, o., et eo amplius errores circa Hispanorun praesertim res notaverat iraminis o Chronici Idaliani, quos excurrerat . Quod a nonnullos Auctor in
'id miti a ptistam maritim in Vita Claudii Rom. Imperat. α
23쪽
ne syllabum mittat, quiranter Romanos litteratos reeensera n s
debent, pro Corollario accipias velim . Romanus Satyricus C. Lucilius. qui multo sale Vibem inimit, jebat ea, quae scriberet, nec ab indoctissimis, nec a doctissimis leo velle . Illi, quod nihil intelligerent hi quod plusquam ipse. Auctor contra doctisonias legi optat.
ut ab iis, si erraverIt in viam possit reduci. Nonnulla Paradoxa in Coromnis, et Dissertationatus exposita, virorum sapientum, et eri
drtorum indisti submittit Auctor quae si saltem probabilia reputarint post leetas Araetoris rationes ; aliorum , qui partium M diis , et prate dieatis opinionibus se abduc, sinunt, satyrim sermones' et timebit. Recte Italus quidam aiebat, non in morbis solum sed, et in ratione cogitandi, loquenda et scribendi contagia esse . corollaria non pauca in hoc yIIabo, non interrupto litterarum Alpha heti ordine, ab antiqua Romanorum litteratura non prorsus aliena, imvenies, legi non indigna corollaru autem vocabulo utitur Auctor smeundum Varronis sententiam Iih. a. de lingua Lat. ubi ait Comum rium dicit, quod additum est supra mensuram , Praeterquam , quod debitum est , seu tanquam Auctarium quoddam a corollis nomen deductum . Id monitum velim, nequis putet, corollaria dicimathematicorum more , qui Consectaria Corauaria appellant, minus Latina significatione. X V. Ad extremum te, Lector hvinanissime, etiam atque etiam oro, ut aequi bonique consulas iusto sortasse prolixiorem, sed necessariam hanc nostram Praefationem , is easque lucubrationi hala, quam , si tibi lubitum fuerir, poteri dextram, sive Dictionanum , vocis Io jam recepto , Romanae antiquae litteraturae, aut Romanorum terum ruditorum appellare. Non te latet, plura edita hac nostra aetate linguis vernaculis Dictio/iaria omnium Diseiplinarum , et Ahetium radeout Secutum hoc nostrum Secutum Dietionariorum vulgo dici soleat. Nosti etiam horum nonnulla ex multis , et magnae mintis voluminibus constare, ac non parvo venire Not itaque extra morem Seculi, et ab re futurum arbitraberis , athium unum aliquod aut alterum non magnae molis nunc edi, quod ad manum sit iis, qui veterum Scriniorum notitia delectantur, et quibus Latiirus se m prae vernaculis in pretio est. Auctor non immemor Graeci r verbii a Magnus liber magnum malum , plura obiter, et breviter adistingit, ne in molem nimiam opus excrescat, indicatis sentibus an-Eiquorum Scriptorum, quos consuluit, unde aquas possis haurire eo. Fosiores. Raro ad rivos Recentiorum te deducet cum tardi sit imsenii, ut ait Tullius Birtes non attingue, et rivos consectari. V
e, et litterariis Auctoris vigiliis sane.
24쪽
ri PRAECIPUA, QUAE IN HOC SYLLAB ORDINE ALPHABETICO SPARSIM TRADUNT O
I. eris notitia, et judicium de veteribus Romanis Glitterana.
cita tam ιhnicae, tum christianae professionis , etiam minus --ris , quor- Opera in publicis , et privatis Rom. hi liothecis , a te
Honorii: excessum lege.am , allatis eorum ominibus ii rebus. . scineundum uterarum Oriamem .
M. Tituli, ac genera compluriam inerum, quae nunc desideraritar, et uitara, vel indicata inveniuntur in Scriproribus ejusdem aeta ris, ve non hulto posterioris , quorum testimonia adducuntur. 11 mino beearum publicarum , et privatarum ina morum , quaa mae ante Honorium fuerunt m ntis . . IU. Multa de antiquiorum Romanorum pronunciatione , et criptura per ima vocum, et per signa rerum , sive per Alphabet litteras. et in liuens, eque immutata orthographia , et pronuntiationae. . Nonnulla de agistratibus, qui sine Rom. litteratura, neque R mae, neque in provinciis Rom. Imperii obtineri poterant, deque riti-hus, et sacris vel Romanorum , ut etiam de IaAu, maga cis -- .dificiis, spectaculis et divitiis eorundem n Singulares, vel parum communes Auctoris opiniones circa usum pronuscuum Latinae, et Graecidi linguae, ac vel Romanorum liti raturam , oculariorum criticorum Aricio, expositae, et ubmissae. VII Iudicantur praecipuae haereses , et earum Auctores, qui ab AF - stolorum praedicatione a mnorii aetatem Ecclesiam perturbarum
UILL Iura Dicta, et aeta memora/ilia parum seria, ad Historiam Litterariam , Oeconomicam , civilem, Militarem, et Ecclesiast in
25쪽
A Ba scripsit Troica irata a serva iacit, ρ. Asaridos Virgilii . iam Non liquet', an sis ix Aba Sophista . qui praeter Rhetolicerpraecepta , inquit . teste Suida commentarios Historicos De hoc ii Hephestionis cujusdam novi Historiis quas egit Photius, et in Bibliotheca sua summatim resert traditur, inante citato Candaulis Lydiorum regis uxorem , cujus pulabritudo inprudenti marito exitiosa fuit, quaeque mira oculorum acie pollebat, nomine Abronem dictam fuisse . Abisntis opera desiderantur . De a te in qua suruit, et dorius patria nihil ex ius, nihil Suidas mihi Hephestio tradunt. So
lum constat, a servi citatum ante Honorium Vixisse. Ablavius . sive Ablabius in nis Politi η, ob suam doctrinam, et morum probitatem, seu cram , seu simulatam , Constantino M. -- rus Pila fora una dictus, eo quod Fortuna eum tum secundis, tum adversis casibus mire exercuerit, eundem eatollens, ut majori ruina
praecipitem ex alto ageret. Humili quippe loeo, et genere natus M. Eantii in Thraciae finibus quae Civitas Moo multo pos magnificia aedificiis aucta a Constantino agno et valde amplia astaritinopolis , ac nova Roma dicta fuit, et iades Imperat sacta' per varios gradus ad Praetoriam ca)'Praesecturani, quae summa dignitas et Impera tori proxima erat, ante Consulatum ascendit ac parum abfuit, qui a Constantio Causa , et filiorum in Imperio socius crearetur . Eum unum delegit Imperator, ut sub Constantio filio adolescente provincias, quae ei in divisione Imperii obtigerant, administrareri, et Ail ψii filiam Olympiadem filio Constanti despondito quo, non multo post mortem auris , fatis functo , Constantius frater eam Arsaci Armeniae regi , quem sibi de vimium supiebat, in uxorsm dedit. Ita Ammianus Μarcellinus. Eritant Constantini, ad Ablavium Praefprael. Epistolae, in quibus eum Patrem appellat, quo , ut Praecipuosa Ad Praetoriam Praefreturam eligebantur ab Imperat Roim viri
fidi, magni Politiei, ae in Iure periti. Erant namque Praeg. praer in cιim Imperatorum consiliarii, se supremi majorum Caussaram Iudices 3iae minutione eum jure vitae, et meras . in ψst signum gladius ipsis ab Imperatoribus pubtie tradehatur. Qui ho munere favebantur, sat rem ante Constantimim, praetorianis militibas , et aerario praeerant. M Ad consulatum ac ad inlios 'Magistratus iam sibi Romani muniebant Iarisprudentia, et oratoria facultare . Vide in suis litis
verba Consules oratores Praeseci praet Pars I. v a
26쪽
honoris titulo, et amori signo misi tu Imperati nera 'seetus praea. oenabant. In Codice Theo . Iacobo Gothosredo illustr to exstans plures Consi tini Res ad plasium , t x s. da α- Matiis lata an Christi χε. et eodem an l. o. de Episcopis ueca de Iudaeis an . 33 o. et an Sequenti ex . e sepudiis, o de Expositis et I. a. de Episcop judicio Coss. Basso, et Ablavio Tandem i. s. de pari brum MNhhamm, fata hau ali. Christi. 3 3 3..Inter opera S. G ieg.
Nysen i itur oratin, si- Epist satis vrolixa de Habie in Astra se νω , in qua disso, .ntur argumeat philosophica . sive dubia ab
Ablavio proposita contra Trinitatem isti Epist ad irim , quae, non exstat. Desiderantur emam Epistaeae inlita ad provinetarum saesides, et Episcopos, quibus leges Constantini ad se directas promul gabat. In collinion veteram Epigramm. , - partim in te a partim anutila o hiulca ex antiquis codicibus, et inscriptionibus emendata edidis etrus Pythaeus, indicantat no-ulla Ablaviae, Viri Consularis Det Sidoniui poli tis. s Az 'a mearinat, et a 2 C-sulis Mam Distichon Saayrieum: χ-d soriebus palatia onstantini
qui Versus, udi r tress stamentum siuit Poematii longioris , quod
π1tia re focas post Crisue filii, et Faustae necem . Ex quibus intorufigitur ι elim non 'inium Itiriaconaultum Politicum , Oratorem , et milosophum , d Poettim etiam fuisM. In Libani Epirat mentio fit cujusdam Glavii , sed nescio an huiust Erus sane mentionem se-estiarum hor orificam Eu pius in Vitis AEdesii Phil , in qua de
Sopatris nec agis, cujus auctorem Abi iam seeit, et hac occasione multa in Navium ChriMiannm. et Constantinum, scribit homo ethnicae super titioiri add lavissimus. Vide Scytarer indito. S Constantino; et AhιαψM 4n- soth m. apparuit S. Meolaus yrenais Praeses adhuo ivens , eisdem notam facien innocentiam 3. Tribuawrum postera die capit plectendorum , quos Maoius damnaverat. De quo videmist. Eccl. Post Constamini patris oblino Constantius a se remouit blarium instiMtione forsitan Arianorum , quibus Constantius erat addictus , ut Imperatorem sibi obnoxium magis haberent . in avrusHiercussit. μ illa o stagnificam, quam sibi inlifiearat, ubi privatam Vitam Phari verum stantius veritus, ne illic re s novas machinaretur, R e .s in tius,in s es s p ta h q. ,-s a milites misit, qQ illum Mocivaxo qcca s a 'nstantio . Gatuin ' ANU alu- I nt, Cum oro h a saluμxio0e dvlinitus, et eletitus militibus Jube iret sibi purpuram a Cunstantio, ut credebat, missam Mers, qua in
27쪽
eum sit mundialis gloriam; et h--πιιι tigium,i auream' vitietatem magnae statunae praes-n-; te, ima Horatium is ab
Iympiadem filiae in apridas Arsacis, is uxoris, de qua dixi. Vide Misau in nudi diu Mario Ethnico, firmitanis rei monsa .guineo fit mentio.
Academici Philosophi vocabantur, qui dogmata nulla in opinabilibus sistabantur, iis utrinque partem de his disserentes . In omnibus nempe , quae sub varias Philosophorum omnisne cauebant dubii , nihil se scire assimabant, nisi se nihil mire more socratico. Pyrrhonicis eo differinant, quod evidentissimis ion dubitabant a Dogmaticis autem , quod altam proFium Dogma habebant vide Cic. in Q. Aead ubi plura de veteri, et nova Acade.
mia Ciceroni haec secta. prae aliis placuit, quia majorem eloquentiae campum ad in utramque partem disserend- de omnibus ei prae bebat, et quia Romanus lato , vel Carneades latinus audire ambis. bat quod assecutus seriptis suis mihi quidem , et aliis videtur. Lib. 3. de F. c. a. st Cic. Nobis autem nostra Academia magnam. licentiam dat ut quodc4nque maxime probabile occurrat, δ' nostin jure liceat defendere, Christiani Phaonici, seu Academici , qui Somno tem , t Platonem pro ducibus, et oraculis habent, dissiculter tueri posisunt nonnulla Platonis, e Socratis, ut quae de Uxorum Ammunitate aradunt, ac de voto Socratis AEsculapio gallum sacrificandi. Ut haedi recte dicta et Mia tueri possint ad aenigmata recurrunt in Haradictis et factis involuta, et: statuunt ad litteram non intelligenda. Accius, sive Aetius Navius Augur Rom. antiquissimus et in Augurali arte insignis sub arquinio Prisco Rom. rege. De eo uetat. tionem iaciunt praeter Rom. Himor Cicero . . de Divin. et Lactam lius ιδ. . Divinarum Listit. vi de falsis miraculis Ethnicorum , inter quae recensetur, quod Accius Augur novacula cotem secuerit spectante Tarquinio, et populo, ad ostendendam augurii veritatem, o suam in arte augurali peritiam Cic. I. a. de Natura Deorum, memi
ni de lituo Augurali Aeoli Navii sub rege HostiIio . Statuam habuiν
Navius in Comitio ad laevam Curiae, ubi dieitur eotem discidisse. Sub ea statua erat locus subterraneus, quem Puteum appellabant, illicque erat ara, et Accii novacula. Si quid de Arte Augurali Iucubravit, deperditum est.
28쪽
quus Poeta latinus, qui sto uit secundusii Riccarili a x Ko arue Chri-mmim . Plura octica edi fit ae pauca ejus carmitia supersunt satio rudi latinitate. Cicero in I ist quadam ad Paetum l. . Epist. I m. indicat Arielianas ab eo editas, nisi si Oenomaus Tram sit Varro etiam in libris delingua amara dura citat ex Acca in Auellanιν, et Persina Sat. I. citat Briseidem, Accii librum quem --um , seu tumidum vocat. Verum hic liber Tragoedia sersitan erat alterius Acii , mobius f. a. sarum de eo ait Amraeses scripsisse ex quibus nonnuulos Versus assere. Μ. Val. art. de eodem scripsit, non latine loqui.
se vomere latinitatem. En Mart. lat. lib. r. in Chleatillum, cui
sola rancida Carm. placebant. carmina nulla probas, molli quae limite eurrunt, Sed quae per salebras , Itaque saxa cadunt Et ibes, Maeoniis res armine se haberrer
Attonitusque Iegis terra fiugiferat, Acrius, et quidquid aeusiusque vomunt. Ut imiter veteres, chrestille, tuosque Poeta Dispeream, si seis armina quid sapiant. Martiali assentitur Auctor Dial de antiquis et recentabus oratoribus, sive Quintiliani sit, sive Taciti. Ait namque, ab orator exigi poeticum decorem, non erit, et Pacuvii veterno inqi inatum, sed ex Horati , Virgilii et Lucani sacrario prolatum . In collectione Fragmentorum veterum Poetarum, Pisauri edita antiquus hic Accius Atrellanarum scriptor eum minus antiquo L. Aceio Tragoedo elegan-aiore, de quo postea plura dicentur, confunditur. Etenim Versus, et omnia fragmenta ex Attallanis, Annalibus, et Tragoediis L. Acci ori
Acrius . Actius, sive Attius Cnam hac varietate legitur hujus no--re typographorum, ut puto , incuri Pacuvii etate soruit aclan ante Christum 3s. Scripsit Tr oedias , ex quibus cum Atreus inscriptam Pacuvio emerito Poetae legeret, accis eam laudans adderet, nonnulla in ea duriuscula, et subacida esse confestina reposuit Accius , idem ingeniis evenire , quod pomis quae dura acerbaque
RaScuntur, et postea matura fiunt. Iccirco, se neutiquam poenitere,uuod sua initio duriuscula viderentur. Ita Gel. I. 3. C a. ΝΜ Decius Brutus tanti ejus versus seriebat, ut eis templa, et monumenta Publiea ornaret. Ρraeter Varronem de lingua latina Nonium, Prisciamum, et alios Grammaticos, qui plura de Acrio, sive Aetio Poeta Tragi- eo asserunt citatis variis ejus Tragoediis, quas longum esset reserre: de eo meminerunt Horat. IV. a. Sat. o. et Cic. in Bruto, ac li-sa Hic verrus est Luci si Poetae Satyraci Horatio antiquima.
29쪽
α de Namna moram vertim. . siquos Mus asser de Argonautaruit vehicato vis 3 pastore non sine adnuintione . dem tio a. de L - alios versus adducit ex Poem Brutus . Tandem in Q. Ac dem inuio, in si . de I. . . , e in postrema Epist. lib. 7. Raaia varios versus ex diversis eius. TraMadiis a Cicerone descriptos invenies. ut mittam alias Ciceronis citationes incrob. IV. o. Saturn,-Fert Actia versum ex Philoctete Trax Gellius lil. 7. cap. 9. 2 cri. istis citat L. Aelii Sotadicorum lib. via. yidetur de hoc ceci,
Ab hoc, sive Actio, sive Attio dictum traditur mihi credo νγ'
qu veribis aures alienas ditant, et sarara auro Iocupletana don .s
In Scriptoribus antiquis . qui de ho Poeta meminerunt, I altem.
, exemplaribus , quae vidi saepius Acrius , et Accius, Mari ...ttas legitur licet in nonnullis Aulus inveniatm . . Ex tot Tromediis, huius Poetas , quae citantu ab antiquis, nulla intefra ad nos perverinit. Fragmentae lum, supers.nt, quae. Stephani, ut eruditi, et celabres Typographi collegerant - - .
Accii cujusdam mist ici et Or toris . Sisennae amici naniv c. in Exordio lib. I. de legibus, quem in multis reprehendit. Accius ave Actius L Foeta Romae notus caceronis aevo De e
narrat Val. Ala X. lib. 3. Face et Dica. nemoria. esari ampliss. Viro in Poetarum collegium venienti. non as I xisse. Non. Modi majestatis ejus esset immemor , sed do i comparatisne communium studiorum aliquant superiorem se esse connderet quapropter insolentiae crimine coruit, quia ibi voluminum, non imaginum e tamina cacercebruitur. qmicilli arbitrantur , hunc Caesarem , non Q. Iulium Dictatorem sed Caesarem Strabonem, qμimariano bello periit, fuissα. Verum invicia, quae affert Valer. sunt Caesaris Poβtea. Dictatoris perpetui et Rom amp. Inter Historicorum Frag uenta fit mentio Accii Historiae. Vel de hoc , ve de antiquiore Accio Oeta rat min. l. si με quo cum statura brevia esset, aserma statuam in Camaenarum aede sita posuid. Actiris cT Pisaurensis orator laudatus a Cic. in Bruto. ce , savit Cluentiuin a Cic. defensum. Ejus oras desid Pisaur Ses contendunt hunc isse filium L. coii junioris, et nepotem L. Acci. antis:
quioris, hosque omnes Colonos Pisaurenses fuisse: adduntque. In Pi- Saurem agro inventus Inscxiptiones , in quibus uium Acciori fit Inentio, e insuper fundum Accioru n. reperia L. Forsitan fa, milia antiquissimi Poetae Accii Attellanaram scriptoris suerunμ, et ejus familia Pisausum se transtulit , cum colonia suit deducta an V.C. 66.
In eitandis hisce Poetis, , et aliis antiquis ML Acur vel co nomen habebant, magna ea confusio, orta e eo, quod libr-ii, αἶρο-
30쪽
traphy , vel typograi hiae eonvctores cum perinde n e pronunciati v
deant , sive ster is, ave per duplisem e Aecius scribatur : perinde . item esse putent sive uno, sive alio nodo dici inicientes procultabio apud antiquos Romanos, consonantes duplicem sonum non habuisse, et quae pero scribebant pero pronundiasse, etiamsi poseu Gquerentur bihae ales quarum Trima esset i stetit per e pronunciabant, quod nunc etiam obtineto cum postea unica , aut Mnae vocati sequebantur, piarum prima non esset quocirca diaverso sono pronunciabant Actius, et Acrius, et perso arum confiisio per ea nomina significatarum tollebatur, constanter retenta ea nominum diversa irinographia nunc a librariis negletis ex vitiata Pro
Iam vero in Praenorei inibus, Nominibus, et Cognominibus alio-x iri Auctorum ex variis apitibus oritur etiam confusior qua fit uex pha. quae unius 'sunt, alii, non semel tribuantur, velis iidem c terita qui'Ηiversi sunt , vel tamquam diversi, qui iidem prorsus sὸnt 4'riuium caput est, vel ignorantia, vel incuria ibatariorum descri-58ntinita; et etypographories . et typographiae correctorum, qui ' unam litteram pro alia inconsiderate in Nominibus substituunt . Idem dico ' fit Piuenbmmibu, , et Gognominibus, si ea citatus Auctor habuerit . hcundum caput est siώilitudo , vel ut ita dica m , idemiatasamoimnum, et Cognominum, quibus Auctores Μppellantur praesertim eum Romani Praenomina solis primis litteris notarent Saepe una nonnunmiam primis duabus, et tribus vile Plut in Prollemm. et inrbo Norae in No. Haec coniusto notatur a Plutarcho, adducto nomine spuraui, quod per ' consignabatur, quae Scriptura etiam lue pMare significabat . Haec consasio tolleretur, si constaliter Auctores Parum noti cum suo Nomine, Praenomine, et Cognomine, si illa haherent , citarentur cum orthographia non vitiata : nam Pauci unt qui in raehomine , Nomine , et Cognomine conveniant, nisi forte sint pater', 'ε filivi, et tunc notari debebat, quaenam in Patris, quaenam filii Tolleretur etiam, si fax Cronologiae adhiberetur. In Auctoribus magis notis, seu quorum opera sunt notissima, haec cura adhibenda non est . Sive enim uitias, sive Cicero citetur in
vut alis ejus peribus , nulla dubietas, confusio nulla imminet, licet eius filius M. Tulim Cicero, eius frater Q. Cicero, ejus libertus Tiro Tullius, et alter ejus librarius Laurea Testitis, omnes Viri litterasti, aliique Romani Tuli nomine appellarentur. Idem est de livio Pata in notissimo Histori Rom. licet fuerint alii Lirii nomen habentes . Nonnulli ob Nominum similitudinem putarunt, C. Cam
sarem , de quo Cicero in libris de Oratore , ut de homine facetissimo loquitur , C. Iul. Caesarem Dictatorem fuisse , non animadvertentes , hunc posterioren suisse C. Caesare de quo illic sermo est . . caput unde oritur etiam confusio est , quod Auctores habentes, meis, si Praenomen aepe citantur praemisso Nomine ad Praenomen: