장음표시 사용
231쪽
. DE ANDREA MATTHEO A QUI VIVO,
Cerais, ut exsultet paetriis Aquiviviis in armis Duraque spumanti frena relaxet equo Quis mites illum Permessi hausisse liquores Credas, δc imbelles excolui de lyras Consurgunt niveae sulgenti in casside crisi, At clypeus torvo Gorgonis ore tumet. Macte animo, rigidum Musas qui stringere serrum Qui Martem doctos cogis, amare choros. Haec Ducis est virtus, non uni insistere palmae Sed nantea factis quaerere, dc ingeniiDELEGI AE
i. AD IOANNEM PARDUM HISPANUixto '
Parde , decus patriae , spes maxima , Parde ψ
Atque idem Hispani gloria rara soli r
Quein juvat immensi caussas exquirere mundi , Primaque constanti corpora juncti fide et An magnum aeterno volnatur numine cinium. ἔγAn propria hoe ingens mole laboret opus: Cur salsi fluctus: cur ignibus aestuet Mina :Cur vomat epotas vasta Charybdis aquas: Unde nitor stellis: cur nox anajorye , minorve I LCur non ipsa suo lumine Luna micet. . Felix, coelestes euitias nunc scandere sedes In queir post obitum sata manere sinant. f. At nos per silvas, & sordida rura capellas Versamus: quando Phyllis amare jubet Et teneris' nostros ulmis incidimus ignes, Quos legat errantum caetus Hamadryadum iaEt nune capreolos, & nunc Venamur onagros . Interdum saevas fallimus arte seras.
Saepe juvat pictas visco e piare volucres ;
232쪽
a o Carmias Nee 'satyris ipso cedimus aucupio. Quod mihi si diceat tenui revocare cicuta Trinacrii niveas upilionis oves; Rura colam semper : populi valeatis, & urbes e Rura dabunt oculis grata theatra meis. Illic gramineas , pastorum bella , palaestras Adspiciam, & celeri praemia parta pede . 'Nec me poeniteat sudibus certare colurnis ;Aut armare cavis. pectora corticibus.
Pugnabunt tauri, pugnabunt cornibus hi rei r Victores molli cespite serta ferent: Plenaque pellitus lultrabit ovilia pastor: Ponet & agrieolig rustica liba Deis. Stabunt capripedes abiegno robore Fauni: Stabit & indocta falce dolata Pales.
Quorum solemnes ictus cadet agnus ad aras , Ictus, ut innumeras expiet agnus oves. Tum milium , & niveo statuet si mantia lacte Pocula; votivas conem:etque preem Et ter transiliet flanimantes potus aristas, Ter quoque non tardo rustica turba pede . Dii facite, inter oves, interque armenta Canendo , Deficiam a & silvis me premat atra dies: Ut ine non docta deploret pastor avena: Utque sab umbroso contumulet platano: ossaque pascentes venerentur nostra capellae: Nec procul a tumulo eandida balet ovis. Exsultent alii Panchaeci munere manes; . Et quaerant Pariis marmora caesa iugis. IMi sat erit, veteres recolat s1 Phyllis amores Conserat dc vernas ante sepulchra rosas.
233쪽
Cum se inor Ituram crederest iasi me tavus Amor patrii s pateret iii oris Vivere , vel saltem matre vidente iv. Ori Ut, qaae Vix uno, nunc sunt ingesta. libello Essent illa suis: continuata locis Forsitare immites. potuissem temnere Parcas, Ductaque de pulla tristia pensa colo :Nec me plebejo serret Libitina sepulchro Aut raperet nomen nigrae favilla meum. Nunc cogor dulcesque: lacus , & amoena vireta iaPieridum quo sic ros destituisse choros: Nec pote , quae primis effuditi Musa sub annis Einendaturo subdere judicio.. Sic heu , sic tenerae sulcis resecantur aristae :Ιmplumes nido sic rapiuntur aves. Proh Tuperi, tenues ibit Syncerus, in auras Nec poterit nigri vincere sita. rogi At tu, quandoquidem Narmesis jubet, optime sangria. Nec fas est homini. v inccte, posse Deam: Accipe colicust e tabulas, , atque arma carinae Naufragiique mei collige reliquias zErrantesque cie quocumque in litore manes ;Taliaque in tumulo carmina caede Ineo :hic jaceo : Des mecum extinna quiescit: olus de nostro funere restat Amor .
3.. IN CUMARUM RUINAS ..Hic , ubi Cumaeae surgebant inclyta simae
Moenia, Tyrrheni gloria prima maris Longinquis quo saepe hospes properabat ab oris x Visurus tripo/s, Delie magne, tuos Et vagus antiquos intrabat navita portus, ' Quaerens Daed illae conscia signa fugae :
234쪽
, 3 ac selegia Ca=mἰna Credere quis quondam potuit, dum sata manebant
Nunc silva agrestes occulit alta seras. Atque ubi sit: dicae latuere arcana Sibyllae, Nune claudit saturas vespere p1stor 6ves. Quaeque prius sanctos cogebat curia patres, serpentum saeta est , alituumque domus. Plenaque tot passi in generosis atria ceris, Ipsa sua tandem subruta mole iacent. Calcanturque olim sacris onerata tropharis Limitia : distractos δc tegit herba Deos. Tot decora, artificumque manus, tot nota sepulchra. Totque pios cineres una ruina premit.
Et jam intra solasque domos , disjectaque passi in
Culmina seligeros advena figit apros. Nec tamen hoc Grajis cecinit Deus ipse carinis rPraevia nec lato inissa columba mari. Et querimur, cito si nostrae data tempora vitae Distbgiunt urbes mors vio Ienta rapit. Atque utinam mea ine fallant oracula valein , Vanus 6c a longa posteritate ferar: Nec tu semper eras, quae septem amplecteris arces :Nee tu, quae mediis aeuiuia surgis aquis.
Et te quis putet hoc λ altrix mea, durus arator Vertet : dc Urbs, dicet, haee quoque clara fuit. Fata trahunt homines, satis urgentibus urbes, Et quodcumque vides, auferet ipsa dies.
Dii nemorum, salvete: ego vos de rupe propinquas . 'De summis patriae. moenibus adspici et . Adspicio , venerorque; cavae, mihi plaudite, valles Garula vicinis perstrepat aura jugis..uo quoque perque socos felicia dicite , cives - 'Verba, per intecta: flore decente vias.
235쪽
Uictima solennes eat inspectanda per aras, Thirbaqite Palladia fronde revincta comas, Mosque at ab antiquae repetatur origine Romae , ' Exterior sorda cum bove taurus aret.
Ac prius insessio tectum quam e ingere sulco Incipimus, justos thure piate Deos. Nulla per obductum decurrant nubila caelum Candidaque augustum concinat omen avis. Exsurgat paries, ventos qui pellat, & imbres,
Qui malis .circum luce serenus eat o
Adsit dispositis series concinna columnis Quaeque ornet medias crebra senestra fores.
Ipse biceps primo custos in limine Ianus
oceurrat laetis o sus spitibus. Protinus a dextra sacrae , mea turba, sorores Cingant virgineis atria prima choris.
A laeva nitidis stratum Pythona sagittis Miretur posita Cynthius ipse lyra. Edibus in mediis parvi sinus amphileatri Visendas Regum praebeat historias. Ae primum triplici se , se defendat ab ho steFernandus rapido iam metuendus equo. Alsoniasque pharetratas , dira agmina , gentesCogat Itydruntinis cedere litoribus. Tum iuvenis Rex ipse, di Regum insignibus auctus
Alpinos adigat linquere castra inices. Postremo Federi elis, avito laetus honore, Dalmaticas grandi classe refringat opes. In sestosque Deos, metuendaque Iura minatus, Indicat nato bella gerenda suo . Hie bene conveniens membris variantibus ordo Adspiciae celebres e regione situs . .
Exhedrae , xystique, tablinum, hypoeausta , diaetae,. Et quae privatis usibus apta velim . Atque aliae occasus, aliae veriantur in ortus, Quaeque habeant Borean, quaeque inhibere Notum. Iungantur longis quadrata , obliqua rotundis rEt capia: structos plurima cella toro .
236쪽
sHecta Carmina o studiis placitura meis, o mille per artes Otia Pieriis nostra juvanda modis lHic ego tranquillo transmittam tempora cursu: Dum veniat satis mitior hora meis. Viximus aerumnas inter lacrymosaque Regum, Funera: nunc patria jam licet urbe frui. Vt quod tot curae , tot detraxere labores, Restituta vati Parthenope a suo L
De. Mirabar, vicina, Mycon, per litora nuper Dum vagor, exspectoque leves ad pabula thynnos , Quid tantum insuetus streperet mihi corvus, &udae Per scopulos passim salicae , perque antra repostae Tristia flebilibus complerent saxa querelis rQuum jam nec curvus resiiliret ab aequore delphin, Nee solitos de more choros induceret undis. Ecce dies aderat, caram qua Phyllida terrae 'Condidimus, tumuloque pias deflevimus umbras.
Ah miseris & post hae nec tristes linquimus, auraia: Nec dubitat saevus icti alia serre Pylemon . Ue. Scilicet id fuerat, tota quod nocte vagant L. Huc illuc, dum Pausilypi litus omne pererro, Piscosamque lego celeri Nesida phaselo ;Nescio.quid queruli gemerent lacrymabile mergi.
Phyllisi ad inserias, Phyllis , st credimus 3 illos
Ad gemitum, o Lycida, tumulique ad sacra. vocabat. Lye. Eheu, care Mycon , qualis spestacula pompae, Nunc recolo) quas ipse. manus, quaeve ora notavi His ciculis 3 his, inquam, oculis quae sinera vidi In selix l nec me tandem dolor improbus egit In scopulos , in saxa, rogo ve absumsit eodem Ignea vis, vel saltem aliquis Deus aequore mersit -
237쪽
o Lycida , Lycida; nonne hoe selictu illi
Evenisse putas, quaru si fumosa I ycotae Antra, vel hirsuti tegetem subiisset Amyntae REt nunc heu viles hamo sibi qii aereret escas: 'Aut tenui laceras sarciret vimine nastas.
Sed tu, si quid habes, veteres quod lugeat ignes,
Quoiu manes , cineresque diu testetur amatos , Incipe : quandoquidem molles tibi litus arenas Sternit, & insani posuerunt murmura fluctus. L1e. Immo bee, qui cineri nuper properata parabam Carmina, ab extremo quum jam cava litora portu Prospicerem , & nivei venerarer saxa. sepulchri Incipiam : tu coniseras ad busta cupressus Sparge manu.&. viridi tumulum super intege myrto. M)e. En tibi caerulei inuscum aequoris, en tibi con Purpurea L, nec non toto quaesita prolando, cchas. Et vix ex imis. evulsa. coralia saxis. Adserimus: tu solennes nunc incipe eantuar Incipe, dum a S Solem Bajanus retia Μileon Explicat, . de madidos componit in orbe rudentes . e. Quos mihi nunc, Divae , scopulos , quat. panditis antra , Nereidesὶ quas tu. secreti litorix herbas, Glauce pater , quae monstriferis mihi gramina suceis. Ostendes nunc, Glauce quibus tellure rei icta , Ah miser, de liquidi factus novus incola po uti Te sequar in medios mutato. corpore si actus, Et feram bifida spumgntia marmora Cauda ..
Nam quid ego heu solis vitam sine Phyllide terrix Exoptem miser aut quiae nam rapta mihi luce Dulce putem ' quidve hic sperem quid jam morer Infelix an ut hae vili projectus ita alga, ultra
Arentes tantum. Putices, desertaque cernam
Luora, & ingrato jactem mea verba lepulchro r Scilicet hos thalamos , hos felices hymenaeos Concelebrem sic speratae mihi gaudix taedae Dat Venus t ambiguos sic dat Lucina timores
Quis mihi, quis te te rapuit, dulcissi a Phylli r j
238쪽
Phylli, meae quondam requies, spesque uniea vitae, Nunc dolor, aeternusque lino sub pectore luctus.
Non licuit tecum optatos conjungere somnos, Dulcia nec priniae decerpere dona juventae, Aut simul extremos vitam producere in annos.
Nunc te qui credat i a lapis hic habet: & mihi
Nusquam terrarum, Phyllis: sed fibula, de umbrae Frustrantur iniseras peri dira insomnia noctes . Me iniserum i qua te tandem regione requiram Quive sequar' per te quondam mihi terra placebat. Et populi , laetaeque suis eum moenibus urbes. Nune juvat immensi fines lustrare profundi, Perque procellosas errare lieentius undas Tritontim immistum turbis , scopulosaque cete Inter , dc informes horrenti corpore phocas, Quo nunquam terras videam. Iam jam illa tot annis Culta mihi tellus, populique , urbesque , valete :Litora cara, valete: vale simul, optima Phylli. Nos tibi , nos liquidis septem pro fluctibus aras Ponemus: septe inque tibi de more quotannis Non stra maris magni vitulos mactabimus hirtos rEt tibi septenis pendebunt ostrea sertis, Ostria muricibus variata, albisque lapillis. Hie tibi Nisaee, 6e flavos resoluta capillos Cymodoce, mitisque pia cum matre Palaemon, Et Panope, de Siculi custos Galatea profundi
Solemnes nectant choreas, & carmina dicent: Quae Proteus quondam divino pectore vates Edocuit , magni quum funera fieret Achillis, Et Thetidis luctus consolaretur amaro S. At tu, sive altum felix colis aethera, seu jam Elysios inter . manes, coetusque verendos Lethaeos sequeris per stagna liquentia pisces; Seu lesis aeternos formoso pollice fiores, Narcissumque, crocumque, εc vi inces amarantho sEt violis teneras misces pallentibus algas , Adspice nos, mitisque veni; tu nomen aquarum
239쪽
Ex Ia obo Sann. σνἰo . 1 3 Semper eris, temper laetum piscantibus omen. Ut Nymphis, Nereoque, ut flavi cornae Amphitrite Sic tibi victrices sundent libamina cylaibae . Interea turmio supremum hoc accipe carmen, Carmen, quod, tenui dum ne tit arundine linum, Piscator legat : & scopulo suspiret ab alto In gremio Phyllis recubat Hems auratas cf. Consurgis gemino Sebet he sepulchro. - , Myc. Dulce sonant, Lycida, tua carmina r nec mihi malim . 'Halcyonum lamenta, aut udo in .gyamine ripae. Propter aquam dulces cycnorum audire querelas, Sed tu sic faciles vicina bile garia sempςr Suificiat conchas: sic proxima Μergilline . Ostrea , saxosaeque serat tibii rupis echinos rQuandoquidem nox obscuras iam distulit umbras, Necdum permensus coesum Sol: incipe rursus, Atque itera mihi carmen: habent iterata leporem. IIc. Ne miserum ne coge, Mycon: sat lumina,
Exhaustae maduere genae; dolor adspice siccas obduxit fauces: quatit de si gultibus imum
Pectus: anhelantemque animam vox aegra relinquit Et tamen haec alias tibi nos, M. plura canemus, 'Fortasse dc meliora, aderit , si Musa canenti .
Quin δc veliseris olim haec spectanda carinis, , Seu Prochytae seu Miseni sub rupe patenti . Inscribam , grandesque notas serrugine ducam: Praeteriens quae nauta mari percurrat ab alto: Et dicat: Lycidas, Lycidas haec carmina fecit. Sed quoniam socii passim per litus ovantes Exspectant , poscuntque tuas ad retia vires, , Ela age jam surgamus:. ego haec ad busta sedebo
Tu socios invise : escas nam quaerere tempus.' i .
Et tibi nunc vacuae fluitant sine pondere nassae .
240쪽
4. ,Celadon , Mopsus , Chromis, Iolaι . tria. Dic mihi s nam Baulis, verum si rettulit.Egon Bis senos vos, Μopse , dies itenuere procellae γ λQuid tu, quid Chromis interea , quid vester Iolas 2Dum Notus itisultat pelago, dum murmurat unda , Eequid desertis vacui lusistis in antrit 3Mo. Quid nostrae facerent ingrata per otia Must , o Celadon neque tum conchas impune licebat Per scopulos, non octipedes tentare paguros. Jam fragilem in sicco munibant saxa phaselum: Raraque per longos pendebant retia remos. Ante pedes eistaeque leves, hamique jacebant: Et calami, nassaeque, & viminei labyrinthi. Tum Chromis Inarimen spectans: his, inquit, ab oris c Ah dirum exilium) nostrae solvere carinae: Quum Regem post bella suum comitata juventus
Ignoris pelagi vitam committeret uncitis. Raae tamen , ut sima est , Ligurum per saxa , per altas Staechadas emicuit e Rhodanique invecta per amnem Nam,bene si memini,Rhodanum reserebat Amilcon Oceani madidas vidit refluentis arenas, Et quae coeruleos procul adspicit ora Britannos Qua .. nisi vana ferunt in quoties maris unda recedit, Indiisnae captant nudos per litora pisces. Ne, Chromi , ne luctus renova, respondit Iolas rS1t tuus haec nobis Lucrini inuper ad . undam Narravit Lycabas: Solem se scilicet illieΤrans fluctus, trans nubes vidisse cadentem Haud aliter, quam si nostris e montibus illum Cajetae adspiceret longe 'post litora ferri, Nec strepitum sensisse ruentis ab aethere currus. Praeterea mores populorum , urbesque , locosque Exposuit, quernasque domos, & lignea tecta.