장음표시 사용
261쪽
Tere; , Prognes , nee non is Orphei fabula. inferunιur Jam tristi ea nos glacie conereta eapilloMAHatu tepidi fugit Hiems Zephyri: .
Iam nitiaum. os Veri molle. auras in . luminis audeti Proferre, det teneros. ferret per arva. Pedos: Tempora. diversis. tollens ba tantia, sertis Purpureo. matris Chloridos e gremio. Summittit. varios. tellus'. foecunda colores,
Convertit molles quo pueri ipse gradus . Ep. passim quacumque vagos deflectit ocellos ;Distugiunt toto nubila. cuncta polo. It prppe , dc incutiens blandis. in . pectora fiammas, .
Omnia jucundo. accendit. amore. Venus.. Quam; circum, vario texunt e flore. coronas,
Perfusae. Assyrio rore. comam ChariteR . Uinc atque. hinc mille, aligeri pueri assultantes: Conjiciunt. certa spicula ac ta manus. Concipiunt: dulces animaria cuncta Calores Persultantque vagi pabula laeta .greges , Ipse suam. de colle. eanens Amaryllida pastor Pascantes tenui c3rminec mulcet OV es . . Percussaeque nova dulcedine corda volueres Dant. laetos passim per . nemora alta sonos . Dia gemit , ramoque sedens miserabilis alto. Abiumtum materi Thracia plorat Itym . Dii, bene, quodi nostrae tam . longe a finibus orati Exactum. hoe dira est in regione scelus. . Heu pileri infelix, matri dum .hraelii a- tendit Assueto cupiens se implicuisse sinu ; 'ula, ferox. animi , caecoque agitata furore Mulsum duro diripit ense caput . .
262쪽
Quid saeis ah, demens serro quem perdis iniquo,
Is lae dulce tuis hausit ab uberibus.
Huic tu longinquam votis optare iam ctam, Huic solita .es teneras dicere blanditias.
Heu miserum, genitor, nati, infelixque sepulchrum, Ut tibi nune toto pectore sensus abit, Insandae nosti quum coniugis impia facta , Atque epulas naensis tristibus appositast Nempe suris, strictoque ruis violentior ense rSed sublata alis estagit illa novis. Perpetuum fleat , ut merita est: longisque querelis Antiqui poenas persolvat sceleris. Nos, Turri, dum flori sero vere omnia ridenis Spirat Ac e summis gratior aura jugis; Nos hie , qua nitida pellucens rivulus unda Labitur, & leni murmure dulce sonat οCantemus molles sermosae Amathulidos ignes: Quidque ferox arcu, quid face possit Amor. Armenias domat hic tigres, favasque leaenas rEripit hic summo , quum libet, arma Iovi . Hoc duce palentes umbriis Oeagr us orpheus . Tristiaque horrendi limina regis adit:
Nee timuit saevaeue Hecates immania motistra Armatasve atris Eumenidas facibus. Hoc cogente, omni quum pectore. consternatus, Abrupto nollet vivere conjugio Paullatim Eurydices, veterumque oblitus amorum, In Calaim tota mente Boreladem
Exarsit: penitusque insano perditus igne Sensit serventes intima ad ossa sacra. Formose o Calai , pulchrae genus orithyae, Τe virides silvae , te cava saxa sonant. In te suspirat, solum te cogitat Orpheus a Per te solieito nulla quies animo est.
263쪽
ΡUlchrae Naiades, bonique Fauni . sDilectum juvenem vocate ad istas x Mecum delicias. Ades, quiritum Alexander ocelle: sit tulisti . . Dura frigora , sit graves ratores, Et casus varios periculorum . . Te vidit Tagus. auriser citatis Equis currere, te rapacis unda
Rheni, te Liger , & Garumna vidit
Iraios properantem adire Reges, . . . Et componere bella , foederumque Leges dieere: te seras per alpes . . . Nuper terrificis euntem in armis
Faunique stupuere , oreadesque , Dum cinctus legionibus Latinis
Petis Vindelicas tremendus oras s . Et magnum Carolum tuo labantem . . ιFirmas praesidio, trueesque nostris Agris Teutonicas minas repellis. Sed jam desine , jam satis laborum Pro cara Italia subisti omitte Curas Urbis, & orbis, aestuosa Dum Canicula saevit , otiumque Praeser dulce negotiis, ut adii
264쪽
Factitare , tumultuosa Romae Linquens moenia ter, quaterque in atmo . Hic qui sce parumper. hic mdlestis Te surare' laboribus: 'licebiχHoras sillere servidas legendo Masae versiculos Horatianae,aet quae Maeonides sacer, sacerque Cinit Virgilius: licebit antra ἈEt sontes gelidos adire : risus, Et joci comites proeul fugabunt Curas, tristiamque; nec pudebit Modo ineo inpositos videre motus Saltantis Pholoes: modo assidere Canenti Meliboeo: aves tenaci Viseo sallere, pili ibus juvabre Dolos tendere vitreis sub undis. - Nec cervi, repor sve , capreaeve Absunt; accipiterque copiosas Is c praedas agit: omnibus venusta Rura denique gaudiis redundant . Ergo moenia Romuli , 5e severa Cuncta desere 1 sed cavebis illas Turmas innumerabiles clientum Τecum ducere: sit comes Mapheia , Et Mirandula, Romulusque doctis In primis homines bonique: ad illos Addantur alii viri elegantes, Sed pauci tamen : haud beata gustes Ruris comoda, ni . superfluentes
Pompas Urbis in urbe derelinquas,
265쪽
Felix Mantua , ei vitatum ocelle , et uim Mars Palladi certat usque & usque Claram reddere gentibus, probisque ornare ingeniis virorum , de armis Τe frugum facilis, potensque rerum Tellus, te celebrem sicit virente Qui ripa, ealamisque flexuosus Leni flumine Mincius susurrat, Et qui ite lacus intrat, advenisque Dites mercibus invehit carinas. Quid palatia culta, quid Deorum Τempla, quid memorem vias , εc urbis Moles nubibus arduis propinquas Pax secura loco , quiesque nullis Turbata exsiliis, frequensque rerum Semper copia , & artium 'bonarum. Felix Mautua , centresque felix , Tantis Mantua dotibus beata, Sed felix magis, dc magis beata, Quod his temporibus, rudique saeclo Magnum Castaliona protulisti l . .
Hane vitem tibi dedi eo racemis
Gravem purpueris, pater Lyaee , Pro qua tu mihi vineam tuere Non dico a Satyrisve, ea prelise,. Non a grandinis impetu, vel Austri,' Sed a Pygmalione Formian O , Qui sua horribili voratione Plus nocere queat duabus horis, Quam grando, Satyrique, capreaeques Et venti rabies duobuI annis.
266쪽
candidissime Gratiarum alumne, Ne earus sibi sim, nec ulla signa Λmoris anilii mutui rependas . Ni te plus amo , quam solet tenella
Nec mirum quid enim potest amore Tuo duleius esse ρ vel quis ullo
Fuit tempore dignus aeque amari Honores alius sequatur, auri Acervum cumulet nitentis r ipse Sim beatior omnibus beatis, Annuant modo Coelites, ut una Tecum vivere. tecum obire possint, Juciindissime Sauli, honore, & auro, Et cara mihi tarior salute.
O Dulce hospitium, o lares beati
o mores faciles, o Λtticorum Conditae sale colloeutiones, Quam vos aegro animo, Sc laborioso, Quantis cum lacrymis miser relinquo lCur me saeva nece istas abire ἐCur Vultum, atque oculos, jocosque suaves
Cogit linquere tam venusti amici ξδli Reges valeant, opesque Regum, Et quisquis potuit domos potentum Anteponere candidi sodali, Blandis alloquiis, facetiisque. Sed quanquam procul a tuis ocellis ,
Iucundisii ine Carneiace, abibo Regis Imperium mei secutus, Non loci tamen ulli, temporisve
267쪽
Ex M. Ant. Flamin o. Intervalla tuos mihi lepores, Non mors ipsa adimet: manebo tecum, Tecum semper ero , tibique semper Magnam partem animae meae relinquam, Mellite, optime, mi . venuste . amice.
Stroagam Flaminius suum salutae Benaci liquidam jacens ad undam Sub myrto beneolente, dum superba Τerit limina Principum misellus
Stroaza . Τuna molesta in urbe semper Inclusus, variis agri beati Nunquam deliciis fruere λ nunquam Ruris gaudia noveris ὶ Miselle, Rumpe obstantia claustra, rumpe lentas Moras, si sapis, optimumque amicum Vise. Η ic Urgilium tuum , meumque Catullum vacui legemus: hic tu
Cultis versiculis eanes amoenos Hortos, di vitrei lacus decentes Nymphas: ine cithara bonum Gibertum Juvat dicere , cuius hic agςllus . -
Μihi munere partus p hunc agellum Ille donat habere. quo nec alter Baccho, dc Palladi gratior, nec alter Musis otia, dc abditos recellus Praebet commodius e modo haec benigni Faxint propria dona Di, ra lenta Croesi despicio , Midaeque acervos. ζ
Quid, o candide amice, semper ista Juvat vivere in Urbe , ctirlitando Nunc per limina Principutii superba, Nunc subsellia iudicum terendo
268쪽
266 5alesa CarmIna Ventis oeyor, & subit senectus ... Curva, quam sequitur ferox tenebris Mors operta: nec illius surorem Arceti nobilium savor: clientem, &Par onum rapit illa. Amice, quaeso Vive , dum licet, otioque dulci Ruris, elue amara civitatis. iSi gustare mei semel quietem Agelli pores, di periclii xi -
Quam sit suave,' tumultuosa ab Urbe εemotum sibi vivere, otiosa' 'Numquam sit mihi vita, ni potentum Fortunasque, domosque , gratiamqae Arbitrabere vix pili aestimandas . . Tunc dices o nihil est profect. mirum Neus Flaminius quod eae laetu Fortuna exigua, previque censa Audet, nil populi leves honores ' . , Curans, nil rutilos Midarum acer os .
Pan pater, & Silvane lenex: Faunique bicornes, Tuque pharetratae candida turba Deae , Si mea vos dulci delectat fistula eantu, Si semper vobis annua dona sero, Parcste purpureos, quaeso, violare Iacemos sNeu tangant avidae lutea pruna manus. Hunc agrum dat habere mihi Farnesius heros a Gratus ego haec illi munera prima dico :a. AD LIGURINAΜ 'Iam rapidus torret mediis Sol aestibus agros ;Ad villem niveum duc , Ligurina, g egem. Hic
269쪽
M. Ant. Flaminso 26ZHie avium cantus, hic sinus nitidissimus antro Prosilit, hic denfis quercubus umbra cadit: Et circum flores examina laeta susurrant , Et Zephyri blando murmurat aura sono. Hie laudes s sorinosa , tuas mea fistula dicet: Tu Dryadum calamo dulcia furta canes.
Aspicis ut laeti surgunt per gramina flores Explicat ut virides arbor ubique eomas Ut melius fulgent soles, ut nubila coelo Diffiigiunt, terris diffugiuntque nives λ . Haec facies, haec est Lygdae ridentis imago Tristitiam 'vultu siet fugat illa suo.
Vidisti nitidas per eandida lilia guttas 'Ludere, cum tenui decidit imber aqua 'Et rorem de puniceis stillare rosetis, ' ii Cum spirat 'nascens frigora blanda dies iHaec facies, hare est Ligurinae stentis imagos 'Illi aerymis me serus urit Amor.
Pausilypi colles, & candida Mergilina,
Et myrteta sacris consita litoribus, 'Si mihi post tantos terraequὸ marisque labores Contigerit vestrae limina adirie Deae; ' Limina, quae vates specula landavit in alta Aetius, Eois clarus & Hesperiis ;His ego pileolum figam, & calcaria, de ensem, Et quaecumque vagus arma viator habet.
Nec mihi jam quisquam vel prudentissirius ullas Λlli pelagi, aut terrae suaierit ire γ lassM 1 Non
270쪽
168 S.I Era CaνmIna Non mihi Persarum si detur regia gaza a Non mihi fi rubri. serviat unda maris. Quis surox est , nullis unquam requiescere ter is , Atque alia ex aliis semper adire loca Nec vitare graves aestust, nee frigora saeva, Nec timuille vagae mille pericla. viae λFelix , qui parvo contentus vivit agello, Nec linquit patriae .dulcia tecta domus IQuem versare juvat scecunda ligonibus arva, Et nitidam 'itis fingere salce comam. Aut gelidam. summo lympham deducere elivo, .aestibus vit mediis arida prata bibant. Aut tondere gregem lucenti vellere amictum, Et tonsum liquidis mergere fluminibus. Hie laribus certis, certisque sodalibus utens Magnorum vita Coelicolum potitur. Nec violentus eum crudeli vulnere latro, Nee sera caeruleo perdidit unda mari. Ille suis moriens suprema dat oscula natis Desciens casto conjugis in gremio. . Illa viri sugientem animam dulci excipit ore
Et claudit tenera lumina cara manu IDehinc tumulum viridi componit margine. senti , Qua vetus arboreis decidit umbra comis. Huc madefacta piis lacrymis seri liba quotannis Cum pueris veniens maesta puella suis:
Et magna manes compellat voce mariti ,
Spargens fictilibus lac niveum talathis: Nec potis est dulci tumulo se avellere, donec
Hesperus invitam cogit abire domum. fortunati cineres, umbraeque beatae, Morte obita si quem' talia sata manenti At, nIe , dum terras, & vasta pes aequora curro isi vocet in Stygiam pallidus Orcus aquam , Quis tumulum saciet tumulo quis tristia libans Dona , peregrinas flebit ad inserias λ . Jam valeant Alpes, & nimbiser 'penninus ,