장음표시 사용
271쪽
Ex M. Ant. FlaminIo. 269Me iuvat umbrosis vitam nunc degere in hortis , Et Phoebo, & Musis otia digna sequi. Tum rerum caussas , eventaque dicere qua sint Lege colenda homi ut humina sancta Deum: Qui deceant mores, liciat quae vita beatum: Quid verum salsis distet imaginibus In primis celebrare Patrem fidibus juvat, a quo
Ex nihilo Uates, Omnia facta canunt; Coelicolae quem Tergeminum veneramur&Unum 3
Qui mare, qui terras, qui supera alta regit. o utinam ille suo me siliat numine sancto Ad fortunati litora Pausi typis Litora divino quondam celebrata Μaroni , Et patrio Minei flumine cara magis. Litora , quae toties viderunt Calliopeam Dictantem vati carmina docta suo. Sirenes illis stupuerunt versibus: illis
Carminibus omnis Nereis obstupuit. Ipse pater Tegeaeus amoena viret a Lycaei Linquens insolitis cantibus intererat . Quem comitabantur silvarum numina Fauni Et Nonacrinae maxima turba Deae. Ille coronatus viridanti tempora myrto Dicebat laudes, candide Daphni, tuas: Et quae Maenalius dulci cantarat avena, Dum pascit niveas Alphesiboeus oves. Tum mileros Galli consolabatur amores,
Duritiam incusans , pulchra Lycori, igam: Hinc laetas segetes, & Bacchi dona canebat , Et pecus, & liquidis duleia mella favis: Nox sese attollens numero graviore sonabat, Troianis reserens horrida bella Dueisi Erroresque vago, de diruta Pergama flammis,
Visaque Tartarei pallida regna dei ;Tum patri celebrata prius certamina , paene Foemina cum Phrygias perdidit una rates. In primis fatum miserae deflebat Elisae, Quam tulit heu diro .vulnere saevus amor.
272쪽
aro Selacta Carmina Siste ratem, AEnea, properat quid sui am nil
Per Veneris quaeso numina, siste ratem . Quod si forte tuae mors .est tibi cara puellae , Ah saltem in gremio concidat illa tuo. Vos , Q caerulleae formosa Doride natae, Vos dominum ad litus, quaeso, referte meum iaSie vestro nulli veniant in amore dolores: Sie vobis semper mutuus *dsit amor . Illς canit: celso properant de vertice la*ri , Et prata omnigeno flore colorat humus. Tu ne sacrum felix aluisti terra Maronem λ - , Tu ne pio celas ossa begia sinu λ . . . iAn ne et laua, ut fama est , Uatis placidissima . Inter odoratum cernitur umbra nemos ,
Felices oculi.fortunatissima silva, Et quidquid sancto niscitur in nemosed Cui non fit dulci patria tua dulcior ora r. Quis non te lucis praeserat Elysiis Iam mihi Benaci, letissima litora , sordent, . Iam sermosus aquis Mesulus irriguis . Me tibi , terra beata , dico s tu. meta laborum, Iamque senescentis grata quies, animi. Tu, dum sata sinunt, lucemque, auramque ministra et Tu, precor exstincti cstrporis osti tege.
273쪽
Diraque mors nostii cnil nisi i corpus habet. Fabulα nec manes vana esti exire sepulahrix Per noctem , tenebris &i Volitare Vagos. x. Nam modo , dum nostro Mirandula milite cincta est , Vidi ego vera quidem, sed caritura fide uNox erat, de noctem superans candore nivali ' Clara repertulla lumine Luna magis. Ipse ego sub muris sossa defensus opaea :Scrutabar, tutum qua magis esset iter . . . . 'Astitit: hie subito manifestum manibus ipta, '. Ante oculos Picus visus adesse meos. Tristis erat fietes atroque inspersa eruore: Et lacerum ambusto nunt quoque erine caput. Obstupui, gelidusque tremor per membra eueurrit sEt subito arrecta est hirta timore coma. Ille autem torvum despectans eastra, repente Infremuit, gemitu solvit de ora gravi. O Pater, is Pastor populorum, O . maxime mundi Arbiter, humanum qui genus omne regis I .
Iustitiae . pacisque dator , placidaeque quietas . Credita cui soli est vita, saluique hominum3 mem Deus ipse Erebi fecit, Caelique potentem ,
Ut nuta pateant uuaquo regna tuo: .
274쪽
Quid potui tantum infelix committere eulpa
Aut mea quae nam in te tam graVis esse potest, Ut patriam , natumque meum uxoremque laresque Perdere , & excidio vertere cuncta velis 'Certe ego te propter eaput objectare periclis, Nec timui toties velle subire necem .
Felsina eum imperium jam detrectaret, de in te,
Tristia civilis sumeret arma saror, Haec mea dextra tuos armis compescuit hostes , Et leto multos sanguinolenta dedit. .. Denique dum innumeris cupio te ornare triumphis, sanguinis ipse mei prodigus occubui ... Vulnera testantur nostros haec laeva labores, Implorantque tuam nomen inane fidem.
Flens tener in cunis vagitu natus amaris
Pollicitis queritur pondus abesse tuis. Tot perpessa graves conjux miseranda labore , Supplicibus veniam moesta petit lacrymis. Stant miseri squallore pacies, trepidaeque puellae Et matrum passis stat pia turba comis .
omnes in te animum jam convertere, rogamque , in tua det sessis dextera rebus opem Λ0iee captivis vacuos cultoribus agros, Abdactas pecudes, agricolasque ves
Disjectasque domos passim, populataque r ptis, Arboribus lato, di frugibus arva suis. Tu vero ulterius lacrymis, dulcissima coniux ,
Et gemitu manes laedere Parce meos.
Postquam nulla potest mitis elementia, dira Consitum mentis flectere, nec pietas; Esiuge , quodque unum est nostri tibi pignus amoris, Dulce onus hinc ulnis see puerum ipsa auis e Nee mea discendens saxo hie elausa ossa relinquo
Condita, sed caro ieeum habeas gremio is Ne rabie immani, tumulo sint eruta avito , Et jaceant megia semisepulta via. Haec speranda mihi, postquam sectatur dc umbram L. Saevit & in cineres. mens mala grata meos
275쪽
Annuaque extincto reddere justa viro. Sed tamen de Superi cernunt mortalia, habetque Ju stitiae 'ultorem dextra minax gladium; Inque mettos, sit lenta licet, certa ira Deorum est, Poenaque tam gravior , quam mage sera venit. Nec longum nostro laetabitur impius hostis . Sanguine: fata illuni' non leviora manent. Haec ille , 3c plura his, sed verba extreuia loquentis Terribilis nostra rupit in aure sonus, Nam subito, ingenti tormenta impulsa ruina Increpuere, gravi terra tremit sonitu. Fulminei ingeminant ictus, volat impete diro Ferrea sulphureo concita ab igne pila. Moenia tum nutant labefacta: at tristis imago In tenebras querulo moesta abiit gemitu.
x. AD PUELLAM IN LlTORE AMBULANTEM.
Ad mare ne aceedas proprius, mea vita
Nimirum, Eli turpe, continet unda Deos. Hi rapiunt , si quam incausam aspexere puellam Securos bibulo litore serre gradus. Quin etiam in siccum exiliunt saepe , agmine ficto Atque abigunt captos . ad sua regna homine . os informe illis, rictus, oculiqae minaces, Asperaque anguino cortice membra rigent. Barba impexa, ingens, alga, limoque virenti oblita, oletque gravi lurida odore coma. Hos tu seu pisces, seu monstra obscoena vocare , Sive Deos mavis , si sapis, ipsa cave.
Nec tibi sit tanti pictos legiste lapillos ,
Ut pereas magno, vita, dolore meo.
Quin potius diversi abeamus, respice ut antrum Ad dextram viridi protegit umbra solo. Decurrit rivus gelidis argenteus undis, Pictaqtie odorato flore renidet humus.. ' . . M s Im
276쪽
. Satisa Carmina. Imminet & sonti multa nemus ille e densum , Et volucres liquido. gutture dulce canunt .. Hic poteris tuto molli requiescere in herba Propter aquam , de niveos amne lavare pedes Tu mihi serta tuis contexta coloribus; ipIeΤexta meis eontra mors tibi serta legam. Floribus, de roseis crinem redimita corollis .. Et compto incedes conspiciend a sinu.
Silvicolas, Mea vita, os torquebis . amore unibus urentur fiumina & ipsa meis. In de domum sermosa mage, de mage culta redibis. Rumpetur incita cum Hippolyte invidia.
277쪽
E L E G I A AD M. ANTONII FLAMINII MANES .FLaminii Manes ,instar mihi Numinis Umbra Flaminii, haec campis cernis ab Elysiis
an tibi, quae nostri suerat tam servida cura Cocytus nigrist eluit amnis aquis solitus Priulique ausus eompescere inanes , Et molli versus frangeret voce trucesi. iAt nune ille malo Galateum carmine vexat. Et sanctum nobis pellit ab urbe virum. Tu ne ausus, Priuii, Galateum pellere ab urbe, Asperaque in dulcem dicere verba senem λTu ne auctor, Romae montani ut munera vici , Fumosi ut curam preserat ille laris . . . Aureus ille senex, vitae eui licia Par ae . . Intacta ducunt candidiora . nive, 2 i Qui nec Principibus, urbi nee sellicetvaegrae il , Formidet medicas adplicuisse manus
memque adeo nemorum custos, pecori magister Μandarit sacro summus adesse gregi, Hinc eat, de suscas ignoti ad flumina Melphae Pascere cum vili conjuge pergat oves χQuid si animis juvenumque senumq ; est illius aequo Dulcior Hybleis albα senecta favis Quid si illum retinent quicunq;.Amaryllida curant. Huius ad exemplum peccedi ut illax minus λUxorem hunc tamen ad vetulimq shumilemqirelegeε , Frigida ut in viduo ne cubet illa toro ,
278쪽
1 6 Salona Carmina Quae puras pridem didicit perducere nocter, Et monitis casta est, & proba sacta viri. Sed tu, Flaminii potius jam nobilis umbra Et multum insigni conspiciend2 lyra
Ni te caeca hujus coepere oblivia lueis, Cum tibi mors avidas intulit atra manus sΗue ades , 8c Priuiam 'compescas o nam male nobis Iamdudum insolito versus in ore sonat. O DEI.
Humida Tyrrheni fugientem flamina venti, Coelumque pestilens Latii. Me Venetum exeipient mitissima litora, & auraesulubriores putribus Iam membris senio, di podagra turgentibur acri , Quae flare fuerunt, nec mala Imbutae tussis, neque in ipsis fluctibus udae, Faerne, mireris lieri. Prorsus qui Romam liquit, rerum ille carebit . . Pulcherrimo spemculos Nec citum aeque illustrem hominum , nec Palladis etque In lirust, pectora artibus,
Terrarum ut cunctas histret citcumVagus ora-,
Ostendet usquam gentium , Fragmina nee muri aspieiet majora vetustrmn diminutis urbibus. In primis Bromii latices, de frigida sietis Requiret idem faucibus Pocula lympharum sub terras condita opacas
Aut scissa Lucanam in nivem . , i
ipse ego, serventi delapsam ex imbrice lympham. Nuper, nec altos in scrobes i:
Va vappam, salices inter quae nata palustres Coeni saporem patrii Potanti affundet, inediis sevoribus ardens
279쪽
idem hospitibus placidos, & dulcia pacis
Impertientes commoda Μortales cernam, Se locupletein eivibus urbem Dispar probantibus nili ilo. .... Cernam loricam violentam, ensemque superbum
Constrictum , δe dirae execratum caeris, amorem Longe exulantem gentium.
Illic cum cano Prudentia sera capilloe Paret vicissim , de imperat. Illo se nusquam propendens contulit, quum Bonae comes Concordiar ;Fraudibus Hesperia ut pulsum est , timuitque raPacis, Uncas Licentiae manus O D E IL
AD FORTI INAM. . Expers consilii , quae pede lubrieo
Incedis, zephyris mobilior Dea, Et fluctu Ionii incertior aequoris; Τe, cum laeta sinum pandis dc uberes Fundis divitias, ae miseris ades Improvisa, boni progeniem vis . Dicunt. Tu ratio, tu sapientia, Servatrix eadem crederis urbium Virtutisque sedens in solio nites. Sed mox torva domos Regum ubi concutis Et congesta diu munera, turribuuDejectis, subito turbine dissipax; Vange te comitem stultitiae serunt Deliram. Immeritum tu , titulo bonis Demio, nobilitas; stena superbiae Atris tu manibus detrahis ebriar Successu , dc ruere hanc sic temere ad suum
Rides arbitrium, mox humilem truces Vestis
280쪽
Σ g S LEM Carmina vultus cseposituram. O utinan meae ioblita ostiolum praetereas domus t Seu tu sanguineis oppida territans Aellis., ingrederis per Latium sera a seu pacemque gerens, dc populos beans , Pennis involitas versicoloribus. Nam sie instabilem visere te meos,