장음표시 사용
31쪽
iutor adiunti posse videbatur, eum per hoc duo Episcopi appareant In una eademque ecclesa . Et Augustinus ipse , postquam Valerio Hipponensi Episcopo
coadiutor adIcitus , doluit se nelcisse concilii Nicaeni decretum praeter Pom-dium ejus vitae auctorem , testis ipse in opili. Mo. al. M . num. 4. me adhuc, inquit, in eis re posito beata memoriae patre σ Episcopo meo finis V
Ierio , Episcopus ordinatus fum , s sedi eum sillo e quod concilio Niceus proh bitum fuissa nesciebam ; nee ipse sciebat . Ipseque Augustinus , ut huiusmodi
lapsui in posterum occurreretur , in concilio quodam legem dici curavit , ut libellus canonum ordinandis traderetur; auctore Possidio ejus vitae, cap. o. Est quod miremur, Augustinum nomen sacrarum litterarum, Nicaenae fidei desens rem acerrimum, Nicanum illum canonem ignorasse; immo magis est quod mi Temur nimiam eius religionem verentis in tua ordinatione tentatum Nicaenum emonem l nee enim coadiutor potest videri alter Episcopus , sed unum cum eo cui adiungitur efficit Episcopum : non dividit cathedram , s ed unam cum adiutore cathedram implet: non succedit Episcopo , sed accedit, ut de Augustino eleganter scripsit Paulinus in epist. ad Romanianum , quae inserta est inean. non autem , 7. quas. I. Ita consecratus es, ut non succederet in cathedra
Episcopo , sed accederet . Hoc disciplinae ecclesiasticae genio primum Petrus Princeps Apostolorum adjutores sibi adscivit Linum & Cletum , de quo Irenaeus ιib. 3. cap. 3. Eriphan. in Panario , haeres. 27. & Ioannes III. in episses. quae refertur in can. si Petrus , 8. qu. I. nemo tamen erit qui dicat, Principem Aiapollo lorum , qui etesesae unionem suo sanguine sancivit, malo exemplo Christi ecclesiam discidisse . Inde eoadiutorum datio multis varia per tempora secutis comprobatur exemplis . Ante Nicaenum concit. sub Severo, Narcisso Hierosolymitano Antistiti eoadjutor datus Alexander; Euseb. lib. 6. eap. t 8. Zonar. in Severi Sub Diocletiano Theotecnus Caesariemis Episcopuς Anatolium ααδαχὼ, id est successorem sibi designavit , , una cum eo administravit, d nee is , vita functo Eusebio Laodicensi Episcopo , invitus in eius locum et Etus est; Euseb. lib. 7. cap. t 32. quid i a Nicaeno concilio sub ipsa tempora Constantini , Maximus eoadiutor datus Macario in Hierosolymitano episcopatu; Sozomen. lib. a. eap. t 2C. Nicephor. lib. 8. cap. 46. Meletio in Apamiensi Episcopatu administrando συνιοσι , id est coadjutor ascitus Stephanus . Theodorit. li P. I. cap. 4. Gregorio patri Coepiscopus & eoadiutor accessit Gre- rorius Nolanetenus filius , quod facium ipse tuetur orat. 8. in epise. 4r. σin ea ine de vita fua. Meletio Thebaidis Episcopo coadiuva usus est Petrus Alexandrinus in universi patriarchatus administratione , ωι δἰ δε πλήdio δυσῶ. Epiphan. Heref. t 68. artis. r. & Synesus Cyrenensis Episcopuς, Pentapoleos & totius Cyrenaicae Provinciae curam gessit ex speciali Patriarchae Alexandrini commendatione , non alio in ea re, quam coadiutoris officio sunctus; auctorem habemuς ipsum Synesium eps. 6 . Annon & Patriarchae CP.
adiungi coadiutorem suturum successorem , quem nuncupabant συγκι'ον , quasi
diceres consellaneum, & ejusdem eathedrae participem, moris antiqui fuit T stes ranar. de Cedren. in Censantia. Monomacho , Ο aliis locis . Tot exemplis, velut auctoritatis instrumentis proposiis , lacile ordinationis suae rationem
tueri potuit Augustinus , & merito damnatur quod Paulinus Esi Possidius dixere, Augustinum novo more, de contra morem ecclesiae provectum: nec enima moribus ecclesiae alienum diei potest quod tot iuvatur exemplis varia per tempora subortis: at sue ideo eum Augustinus Episcopatum suscipere recusaret, contra morem ecclesiae, ut dicebat, vivente Episcopo, id fieri solere ab omnibus qui aderant Episcopis & elericis suasum, & tam transmarinis , quam Afri-eanis eccletiae exempliis probatum, narrat idem Possidius: & quidem ipse Augustinus errorem suum satio emendavit, dum ordinationis suae exempla propagavit , di Eradium sibi coadjutorem de futurum successorem designavit, accedunte
32쪽
Muela re treenti Severi Μilaritani Epistori exemplo, qui Hring madiutnmn& lactessorem sibi delegerat; Augustin. eps. IIo. at. III. num. r. Dentisque , ut omnis expungatur scrupulus , quem exemplo & auilarioris eonseientiae nutu Augustinus movere potuit, praesto est Capuensis synodus habita sub S Deio paene in eonspectu aeelesae Romanae , quae Basso Episcopo Senecionem misadjutorem dare non dubitavit: cujus concilii gesta , quae hodie dei deramur, ad
se delata rata Minit Ambrosius; testis ipse in epist. 7ς. M. 36. na M. ad
Theophilum & Anytam Legimus etiam , inquit , GV omnia pereurrimus , mi de re Mod fratri ro o Coepiscopo Basso m conferrium regenda ecclesiae meas es Senoeia . Unde nihil est quod dubitemus, superstiti Episcopo eoadiut rem dari posse, cum res tot exemplis , ω conciliorum patrumque auctoritate
Quibus ex eaos detur eoa utar.
ΝΟΗ una ex eausa Episcopo datur coadiutor et adeo enim grave est onus
sacerdotii, ut unius hominis operam & vires longe exsuperet , & mortales tot easibus obnoxii sunt, ut quam pluribuq ex causis coadjutorem dari ne-eesse sit: puta ob valetudinem , aetatem, & alias causas. Ob infirmitatem nouremovetur Episcopus , sed ei datur coadjutor, si morbus sit sonticus & perpe
tti eo Linsonensi Episcopo, oneri episcopali ob agritudinem impari, Munderieus assentiente Principe eoad: utor & futurus successor datus; ita ut, superstite Tetrico , is Tomodorense castrum , quasi propriam dioeeelim . ut archipresbyter regeret; Greg. Tur. lib. s. ωρ. 3. Pari de musa Μaurilius Cadure. Epi- seopus adiutorem & luccessorem sibi designavit Ursieinum, & Domnolus Cenomannenss Theodulphum , quem nactus est succellarem ; Gregor. Tur. Id. l. eay. 42. lib. 6. cap. 9. Almon. lib. 3. ωρ. 39. pariteroue ob infirmitatem Rimberto Bremensi Archiepiscopis, Adalgarium ex monaeno Corbiensi eoadjutorem datum; testis A damuς Bremensis, lib. t. eap. ῖς. 8r in specie d. eam ex parre, eoadiutor datus Amusicensi Episcopo , cui nomen erat Areulphus, ob diutinum & insanabilem morbum . AIque ob senium & ingravescentem aetatem datur e adiutor , nam senectus ipsa deterrimus morbus est i ob senium Narcisso Hierosolymitano eoadjutor datus Alexander : Gregorio ob senium &infirmitatem torporis eoadiutor accessit Gregorius Naetiam enuς filius: Bonifacio Episcopo Μoguntino ob senium adjutorem assumere permissum a Zacharia Ro. Pontifice ; can. petiisti , 7. qu. I. Si apud Bonifae. epist. I 42. etiam ob senium Adalgario Bremens quinque viciniores Episcopos eoadjutores datos ; testis Adamus Deo supra laudato . Nee non Episcopo, ante justos aetatis annos promoto, ex indulgentia interim datur eoadjutor , ut Hugoni filio Heriberti Veromanduorum Comitis ad Remensem episcopatum vix puberi provecto , matricus Aquensis Episcopus eoadjutor datus , ut episcopali fungeretur officio , quoad Hugo aetatis compos factus esset; Frodoard. ha chron. ad aure. 828. Er tib q. hs. Remens cap. 8. 2o. 22. & Deodericus Dux Mosellanorum , ut resert Sigebertus sub ann. Chr. Iooq. post fratrem suum Alberonem , dato Μetensi episcopatu filio suo adhue parvulo tutorem , se vocat coadjutorem , ei substituit Deodericum , quo genere indulgentiae aliquando usi Pontifices etiam in minoribus beneficiis: eum Episcopus Conventrensis in Anglia ecclesias quasdam
33쪽
eoneenset impuberibus, Alexander III. eos ex dispensatione non removit ,
sed finierim ecclesiarum custodiam idoneis clericis commendavit ἰ ωρ. ex rati
ne , de aetat. s qualit. praeficiend. interdum bene valenti , & optime admini stranti, adjutorem sumptum invenio ob molem oneris, vel ob periculum & maia lignitatem temporum, ut Petrus Princeps Apostolorum Linum & Cletum adiutores sibi adlcivit, ut exteriora minutrarent, i pie autem verbo , id est rerbi praedicationi, ti orationi daret operam ; can. se Petrus, 8. qu. I. & Maximus post mortem Macarii successurus in episcopatu Hierosolymitano designatus est , ita ut interim episcopali munere una eum Macario fungeretur , ne forte e tincto Macario Arriani vacantem & indefensam ecclesiam occuparent ; SOZ naen. & Nicephorus locis supra adrictis . Item Episcopo ob umplicitatem &imperitiam datur coadjutor, qui eius vices suppleat ἰ eam quia frater , T. P. 1. ut in minoribus archidiacono, id quo indui tria dc solertia desideratur, si rerum agendarum expers sit, ab Episcopo datur coadjutor; com. Agat cens cari.
13. can. t Discoporum , 74. dis. & pletanis seu parochis illitteratis de imperitis, si alias honestis moribus praediti sint, Episcopus tanquam delegatus te dis apostolicae coad autorem aut vicarium pro tempore i dare potest ; conci Trident. fias. ar. da reform. cap. v. Quid Episcopo si sit imperitus linguae vern culae , datur etiam.eoadiutor : hanc ob causam Valerius Hipponensis Episcopus, Latinae linguae minus peritus , coadiutorem sibi adscivit Augustinum Possidicibus vir. cap. t 1. eandemque ob causam ex cone. generat. Lateranensi habito
sub Innocent. IIIa si dioecesis diversis linguis distincta sit, & in una eademque civitate & dioecesi commixti sint populi linguis varii, fic Episcopus tot
languarum compos non sit, coad utorem & vicarium sibi adsciscere debet limguae peritum; cap. ρ niam , de osse. ordinar. quod stgtutum est propter Franeos , dc ceteros Latinos . a quibus occupata Syria se ipsa Constantinopoli , hac
occasione pals m Latini nis partibus insederunt , & pulsis Graeculis Latini Episcopi impositi sunt i sed eum hi Garce nescirent, necesse fuit legem diei , ut coadjutores & vicarios hellenismi peritos sibi adl Ulcerent, ne omnia per inter .
protem agere cogerentur. Dilapidatori etiam interdicitur administratione temporalium , de coagiutor ei datur in temporalibus p can. t quia ea , 3. qu. 2. Hac
de causa Cephaliaunens Episcopo eoadjutorem adhibuit Honorius III. cap. venerabili, de lic. deIegat. quod suspecti tutoris exemplo constitutum ς l. eum em , C. de Doetii. tui. Ita ex rescripto Gregorii IX. ad abbatem Montis belli apud Matthaeum Paris. Db em1. Chr. ta31. s a vilitatoribus abbas non exemptus nimis negligens & remissiis inventus fuerit, a Dioecesano dandus est ei coadjutor usque aci proximum capitulum generale : quod s dilapidator ii ventus fuerit , a regimine abbatiae amovetur per Dioeceianum , de interim d tur administrator idoneus, qui temporalium euram gerat , donec monasterio de abbate prospectum fuerit: quod Ze ante sanctium ab Honorio III. cap. ulta de sar. monach. Immo & Episcopo , poenitentiae causa sacris abstento , datur adiutor: Genebaldo Laudunenti Episcopo, poenitentiae causa recluso in cellula in septennium, quod uxoris consuetudine usus es let, Remigius Remensis Metropolitanus interim coadiutoris ossieto sunctus est , ita ut alternis dominicism illam celebraret Remis , 8e Lauduni ; testis Hi neminis in vita Remio apud Surium, I 3. JMn. P Iuli capto ab hostibus & barbaris datur quoque adiutor cat. si Episcopus , de Dralend. Melis. praelat. in o. clem. t un. δε . compet. Sic Ignatius Antiochenus, eum Romam duceretur damnandus ad 'stias, Polycarpo Smyrnensi Episcopo Anti henae eccletiae gregem commendavit ; Eusebio lib. a. eap. t 76. & hae sunt fere causae, propter quas solet dari coadiutor. Nunc videamus ad quem pertineat datio coadiutoris, an ad Metro
politanum , an ad Romanum Pontificem
34쪽
Coadiutor non datur invito , xis urgente necessitate . An duo vel plum madi tores dari posint S=ncelli . OU A ratione Principi invito non est dandus e sors Imperii , ut olim o
testatum Valentin:anum narrat Theodorat. lib. 4. c'. t 6. & eurator non datur adulto invito, nili ad litem e g. item inviti, inst. de curat. l. I. C. i per. tur. quia ipse capax est administrationis rerum suarum , Episcopo invito non datur coadjutor, qui est vice curatoris; can. scripsit, can. qua-ώIer , cara. quamvis, 7. qu. I. cap. ρυoralis , de Herie. cerat. iv 6. Sed si coad; ut ore indigeat propter valetudinem, vel aetatem , monendus est, ut coadiutorem sibi petat: & hoe est quod ait d. can. ferinit , suggerendum esse, ut
dispensator illi requiratur e quod si admironi ius, ut coadiutorem perat, non ac- Ouiescat, tune invito de non contentienti dandus est coadiutor a Rom. Pontisce precibus capituli . lmtrio & contentienti non est dandus coadiutor sine conis
silio & consentu capituli ; d. cap. pasoralis. In praelaturis , quae pertinent ad nominationem regiam , puta epit copatu, & abbatia , an consensus Regis demdereti ire in coail utore dando Rehustiis in concord. tit. de res. ad praelatur. v minat. q. t. in verb. sponte fasiam, negat, hae ratione, quod ob aetatem , valetudinem , vel captivitatem Episcopi , vel alias causas , propter quas datur eoadiutor , non vacet episcopatus , & contentum Regis requiri ait in easu va rationis tantum: led verius est, coadiutorem non dati ab;que consensu Pr eupis , ad quem spectat nominatio vacante ecclesia, quia alias per coadjutoris dationem impediretur vacatio , & fraus fieret nominationi regiae : & eo iure uti- Hoe tu emur: Se iam olim Gregorius I. tu epigi. q. lib. 9. ad Anatolium diaconum , Grimoaldus quae refertur iu d. can. to est , aperie insinuat, se moveri ad dandum coadiu. abbas LGal torem Ioanni Primae Iullinianeae Episcopo, voluntate & praecepto Imperatoris, ii Harimo suem piissimum dominum appellat, urgeritis, ut ei ob aegritudinem daretur eoad- tum sibi ad tutor, ne ei vitas pastore destituta hostium inlidiis pateret . Et vota Principis sei Vie .lea audienda in dando eoadiutore satis intelligi voluit Innoc. III. in d. cap. ex rium&latu parte , de Her. aegrat. -I debilitat. cum Archiepit copo Arelatensi mandavit, tacees ut Arausicensi Episcopo eoadiutor daretur, id exposcente Arausicens Principe. rem asis Quin ti in minoribus beneficiis, quae sunt iuris patronatus , non est dandus tiente Luio
coadjutor eum futura successione sine consensu patroni, ut consentiunt Lamber- vico P. Res tinus de jure patronat. lib. 2. pari. I. qu. 6. principes. arr. a. u. I. GOnrales in da eas ret. 8. e anteli. gloss. s. f. q. num. 38. & alii. Si quaeras quot coadjutores dari bus mois. S. possitit olim certa regula non fuit in numero dandorum, adiutorum : sed Galli eo .81.
quo modo unus, duo , vel plures tutores dantur pro modo patrimonii , & m apud GΣ nere tutelae; ita unum, duos, vel plures coadiutores dari mos suit pro ratione ibis i eris epileopalis. Cletum & Linum adiutores sbi adscivit. Petrus Princeps eis. Alismic Apos olorum, Ze his tertium superadiecit Clementem , quem succellarem des- his. gnavit; ean. s Petrus , 8- qu. 3. Priscam, Aquilam , & Timotheum legationis Apostolicae συνεργοῦ , id est adiutores habuit Paulus, ut ipse innuit in epis. ad Rom. cap. I 6. 7.& 1l. Plures coadiutores dari posse siniscit Nieolaus I. in epithinlcripta Alvino Januensi Archie p. ean. Fout res , D qu. I. dum Episcopum ob infirmitatem removeri vetat, sed vicinos Episcopos ei adjutores dari Viri κοrtim , inquit, Drque ad recipiendam sanitatem Episcoporum auxilia si bro emtιν. Adalgario Remensi ob lenium quinque vicinores Episcopos a Rom. Ponistisce adiutores adscitos iam relatum ex Adamo Bremensi. Constantinopoliti Tom. IX. B
35쪽
Patriarcham nonnumquam plures adiutores, sive syircellos suseepisse , argumen. to est, quod prototyneelli meminit Codinus: plures lyncellos commemorat Ceadtenus , in Romano Argyropoli, ἐπιώ σε δἰ συγκέλλουs Mετμανλιλει τρῖις. Fecit etiam tres Lyncellos Metropetitas .
Coa vitores alii ad tempus , alii eam futura Duessona . Ducellus eoadjutαν σfuturus successor Conjunt inopuit. P. COADIUTOR ra, ipso iure est temporalis , non perpetua , & coadiut
ris ossicium expirat morte eoadiuti, vel cestante impedimento , quod causam dedit eoadiutoriae ; can. Poni fices , 7. qu. r. cap. t paguralis , de cleris. aegrot. -I ZMιΓι. in o. unde coadiutoria nou eth proprie beneficium ecclesialii- eum , cum non sit titulus perpetuus , sed nudum ministerium t ex dispensati ne & mera gratia introductae sunt coadi litoriae perpetuae , id est eae quae sunt cum futura successione , quia non vergunt in utilitatem ecclesiae , sed in rem eorum, qui dantur eoadiutores, ti suist merae gratiae expectativae: unde coadiutorem eum futura succellione solus dare poteti Romanus Ponti sex t quo iure Bonifacio Moguntino ob senium missionem postulanti a Zacharia Rom. Pontifice permissum , ut successorem sibi deligeret , eundem futurum successoremeau. petiisei, 7. qu. l. olim tamen ex usu eoadiutores etiam eum sutura successione saepe saepius datos ei tra apostolicam auctoritatem, muItis comprobatur exemplis , ut A nstini , Eradii, Se aliorum , quae supra adducta sunt: ti Co stantinopolit. Patriarcha syncellum proprio nutu sibi assumebat, eundem suturum Beeessorem Zoiiar. m Consantino Minomacho cap. Π , ubi legatum a Sullancimii Ium ad Imperatorem refert , quem illi seri vhen vocantis inaes, inquit, δ' M.'
νίφει τῆ Καλιφῶ θανώσω τὸν πιλευσάσα-- διιδεχεσα, is eji apud eos, qui olim apud nos omellus ; .am ut Lyncessus Pare arma Afuncti treum occupabat , sic Wiam seriphes Calipha defuncto occedebat, quod Se Cedrenus eodem loco exscripsi; unde & Romanus Lacapenus Theophylactum filium natu minorem a Nicolao Patriarcha syncellum designari fecit , in spem patriarchatus , ut scruhunt iidem Zonaras de Cedrenus in Laeamno. Intelligitis quis esset syneellus taliquando tamen & suffraganei syneellorum nomine audiebant, cancel Ios coria rupte Guillelm. Tyrius Ii, i . eap. Ia. Et gaeoniam itersem eundem Patriaracham oportebat habere more supradictu Metropolitanos familiares susti asanres uvis Graecε eaneellos vocant. His moribus ante eoneilium Tridentinum passim coadsutoriae eum sutura successione conoedebantur; sed eo concilio sublatae sunt,fusma. 23. de reformat. cap. r. ne in benefieiis Gesesiasticis hereditaria successio admittatur; iiisi aliud suadeat urgens necessitas , & evidens utilitas , concessio. ne reservata summo Pontifici . Sane ordinarius potest archidiaconis , vel par
chis coadiutores dare ad tempuς, dc ita accipe cap. de res Orthus, cap. tua nos, v. alto da Herie. rat. - debilitat. sed roa potest coadjutores imponere in perpetuum , & eum futura successioner.argumento est, quod Epilcopus non pomi cuiquam eonferre tanςfeium sub eonditione, ut post mortem eius alius su cedat cv. accepistis, de pact. cap. ati Dimus , de compone detegend. ex con
est. T ridentisi fef. ar. de resorm. cap. q. parochis illitteratis de imperitis , si alias bonis moetibus praediti sint, Epistorus tanquam apostolicae Iedis delegatus OaΦuiores dare potest, sed ad tempus dumtaxat .
36쪽
VII. Dignitar re potestas eoadiurarum . Giuli Gadjutorum de ecclesis , quae siue
tu partibus infidelium , satis rerens inventum. Metropolitanorum cam Ducel.
OV m sit digni tas & potestas eoadiutoris in hoe tractatu scire in primis conis
ducit. De jure coadiutor est socius ti particeps honoris episcopalis, unde coepiscopus dicitur , ut de Augustino , poliquam Valero coadiutor
datus est, proditum est in Paulini epis L ean. non autem, T. qu. I. & Ualafrid. Strab. de reb. eceles cap. ult Porro Aut Comites quidam missos suos praest naem popularibus , qui minores causas determinent , ipsis maiora reservent 2 εω
quidam Disopi coepiscopos habent , qui in rebus sibi congruentibus quae ivtun guntur efficiunt. Coadiutor praelati eli praelatus, & ut talis curam animarum penes se habet : glos. in cap. de refloribus, de clerie. aegrot. vel debilit. Coadiutorem aliquando datum invenio cum titulo Episcopi certi ealtri , vel parti dioecelis, vel etiam cum titulo archipresbyteri, ut Plentio Pictavienti. Eultra- pius coadiutor datus eum futura successione , & interim apud Sellense cailrum Pictaviensis dioecesis Episcopus ordinatus ῆ Gregor. Turonens. lib. q. cap. I 8. Tetrico Lingonens Munderieus coadiutor datus, ita ut litterim dum is viveret Tomoderente calisum , nostris Tounerre , ut archypresbyter regeret; idem Turonens. lib. I. cap. I. Verum ex stilo , quoniam duo non post uni esse insolidum titulares eiusdem ecclesiae, ne episcopatus sectio induci videatur, coadiutor datur cum titulo Episcopi alicujus ecclesiae , de his quae polit.e sunt in harbarico solo , & in panibus infidelium , ut loquuntur, quod eit satis recens inventum, & ab eo tempore introductum , quo Latini Hierosolyma & Syria exciderunt, quasi ad retinendam civilem & se iueariam possessionem . De iure coadiutor habet administiationem spiritualium ti temporalium una cum Episco po p eam scripsit, can. quia frater, T. qu. I. unde dispensator dicitur in Z cou. feri sit, & habet euram animarum penes se ς d. east. de rector bus e de certe ecclesiae interest ne eoadjutor careat actu , ne eeclesia debitis fraudetur obsequiis. Adiutor, inquam, habet administrationem , sed non plenam & liberam, unde in actu & administratione ita se gerere debet , ut obsequium & reverentiam praestet Episcopo , quia naturali ratione adiutor minor est eo, cui adjutor accedit, ut constat exemplo mulieris , quae subiecta est viro, cui data est iu August. in adjutorium: quo arsumento usus est Ambros. lib. de paradis. cap. IO. in fin. Ioann. traei. Da eo igiιυν adiutor tim bonum mulieris, quamqvam etiam luserior dicatur ad- 2 I. , um. 7. iutor, ut o in usu reperimur humauo , quia dignitate potiores plerumque adjου- videmus iutorem meriti iuberioris adstifcuui . Atque adeo adjutor nihil potest agere inr rebus huma- assensu Episcopi. Sic Augustinus , etsi iam presbyter factus a Valerio praedi- nis, quia me eandi potestatem accepisset, postquam eidem coadjutor sumptus, non prius ino- ior es quin alterium posuit intra senta episcopii, quam impetrato eiu dem consensu; testis mittit, quam ipse Augustinus, vel alius quisquis est ex eius persona, serm. 2I. ad fratr. in ille qui mit- eremo e Et quia solus stare um poteram Dis pus , ideo rosavi Donm fenem titur. Discopum Vale Hum, qui mihi iam potesatem praedicandi in populo dederat, ut infra domum Disopi monaserium clericorum tonsituerem . Et hoc iure viventi abbati lacee r designatus non potest attingere adminiltiationem temporalium, saltem absque consensu abbatis; cone. Cabillonens. can. ra. Si qrilibri 'abbas
elegerit fuceessorem, las, qui se eligitur , de fataliatibus inius moviserii ad regeudum nullam habeat potesatem. Sie Notherus abbatiae S. Galli apud Helu
37쪽
vetios investituram aecepit per traditionem serulae ab otione I. ea lese , usvivo abbate Burhardo, nihil capitale absciue ejus nutu ageret; ut narrat hinea dis Iunior. lib. de ea . mona'. S. Galli cap. 16. apud Goldasum , tom. 2.rerum Alamannicae. Et eoadjutor, etsi iurisdictionis episcopaIis compos sit, i men omnino prohibetur allenare bona ecclesiastica I cap. pasoralis , de clerici oret. m 6. quod & in vilitatore pariter se habet; cain is cui pro raris , rietin. in o. Item eoadiutor non potest conferre beneficia sine speciali mandato Episcopi ; ut sentiunt Ioarines Monaehus in d. ωρ. Hsoralis, Ioau. --dreas , in eap. xli. da Herici aegror. -ι delisit. Diaras. eo . 44. hoe argumeniato , quod in mandato generali vicariatus non venit collatio beneficiorum I em. . de osse. Dieari iu 6. & hoc plus iuris est in visitatore , quod confert b neficia , dummodo datus sit a sede apostolio I cap. ult. de suppl. neglig. μα- lati in 6. Ae ut tutius sciatur ovae sit potestas coadiutoris, i pectanda est forum a dationis, ut in Lino, & Cleto, hos sibi adiutores Petrus adscivit, non tamen potestatem pontificii. id est plenam potestatem ligandi & solvendi , eis tradidit , sed eos adhibuit, ut exteriora minis hiarent ἡ can. s P rus, 8. qa. I. Si eoadjutor detur suspecto de dilapidatione in temporalibus , hoc iuris tantum habet, ut Episeopus nihil possit agere in temporalibus ii ne consilio & assensue adjutoris; cap. venerabisi , t de ine. Glvat. Denique coadiutor de iure habet quidem administrationem, sed hodie in litteris coadiutoriae solet apponi clausula, ne eoadjutor regimini omnino se immisceat . Utcumque sit e diutor non habet plenum ius in beneficio , unde promotione ad eoadiutoriam non v eant cetera beneficia' promoti Garcias de benefici pari. II. cap. 6. Flam. Parisius de re . benes lib. 3. qu. I. n. 3. σ seqq. & alii. Syncelli summa erat dignitas post Patriarcham, ob spem sumes sonis: ea tamen numero eviluit, dicti plures fuere cum his de gradu & pro ria eertarunt Metropolitae ; Cedreianus in Romano Argyropoli num. 347. : ἐγενέ- δέ ,-σα σού ἡμέραν σ
recola saera tumultuatum es si fessonem in saero Osis , Metropolitis nan forentibus superiore loco ipsis sedere oncellos.
CAP. VIII. vina portis coad taram. Episcopis , feri sua pussis vi hostiam , DUdium
impensem a Ursus de causis vicario perpetuo parochiaIis ecclesiae assignanda est eo grua portio de reditibus ecclenae, unde commode sustentari, hospitalitatem exercere, iura episcopalia persolvere, & alia onera debita sustinere valeat; am avaritia, cap. de monachis, de misend. cv. saluto , 3. ubi autem, da decim. in α δ . apud Innoe. III. regi r. II. eps. ult. cum juxta Apollo tum, qui altari servit, de altari vivere debeat ; eap. cum secundum , eod. tit. de Praebend. iisdem prorsus, ubi eoadiutor datut Epitcopo ob valetudinem vel aetatem , congruam portionem accipere debet de proventibus ecclesiae , ex qua se
alere & tueri Taleat eap. de refloribaes, cap. tua nos, de Heris. aegrat. vel δε-bitit. - anis. eod. tit. in 6. re consit. Aurelianens cap. 7. Sic Odatricus
Aquensis Episeopus eo iutor datus Hugoni filio Heriberti Comitis , donatus est abbatia S. Timothei eum praebenda canoniea ; auctore Frodoardo locis δε-pra laudatis : aeque ae par his, fi detur coadiutor , portionem fructuum eis assignari par est pro modo alimentorum di iaculi tum ecclesiae δ d. cap. de re
38쪽
ctor bus, ' ev. illa nos, o rene. Tridentin. fessi. 2I. de reform. eap. 7. Coadia tutori, inquam , debetur congrua , nisi aliud caveatur in provisone eoadiutoriae, ut solet apponi clausula , ne quicquam administret, vel ae fructibus percipiat. Ita & Episcopis sede pullis ob vim barbarorum , Vel quorumcumque hollium, praebendar assignandae locupletioribus in monasteriis , ex nov. Alexit Comneni , quam laudat Balsamo in ean. rς. svid. VII. A Gothis sede sua dejectus intianus Rutenensis Episcopus , benigne susceptus est ab Euphraso Arvernorum Episcopo , & ipsius ecclesiae simul ac Lugdunensis opibus sustentatus; teste Gregorio Turonensi lib. 2. cap. 36. Gothos redo Episcopo S. Asal in Wallia , ob infestationem Wallensium migrare eoacto, Abbendoniensem abbatiam in custodiam , id est commendam, δedit Henricus II. Rex Anglorum , donec ad
propriam sedem tutus pateret reditus I Roger. Hoveden. ad an. IIII. In Gallia exsulavit Thomas Cantuarientis Archiepiscopus , regio sumptu sustentatus , primum in Pontiniacens coenobio, pollea in monasterio S. Columbae apud Senones ἔ auctori chronte. Altissiodor. ad ann. II 64. & Matth. Paris. aes euis. ann. Similiter & Ragusensis Archiepiscopus ob tuorum inlidias in Angliam profugus, beneficium ecclesiallicum , quo se tueretur, accepit ex beneficio Joannis Regis Anglorum : quod comprobatur ab Innocent. III. in cap. ad suppli
IX. Mep seri , adjutores O vicarii Episcoporum . Cho episcopi alii Discoἰ , aliι presisteri tantum . Singulorum munia σ iura disincta. Chorepi πο umordo quando sublatus. INTER Episcoporum auxilia proxime recensentur chorepiscopi . Sie dicti quasi villani Episcopi , ut indicat Damasus epist. 4. a Graeco , quod villam significati, quia nimirum praeerant eccles is rusticanis vice Episcopis
cone. Antiocbent, can. Io. eisdemque ius erat visitandi & lustrandi vicanas ecclesiis nomine Episcopi, quam ob causam sorte dicebantur περκλυαι circumcursatores , seu visitatores ἰ eou. Laodicen. ean. 37. ean. non debere, 8o. dis. adeoque dicebantur συλλωτουργι comministri; eou. Neocaesar. ean. I aliis locis. Vitarii Episcoporum ; Ferrandus Diaconus in breviatione canon. cap. 79. Ut CDrepiscopi , id es vicarii Episcoporum , nee presisteros, nec diaconos ordinem , nisi tantum fabdiaconos. Et Isidorus: Vicariis Episcoporum , quos Graeci ehor riscors dicunt . Quinimmo manus & alae Episcopi dicuntur in cone. Nicano ex Arabico esu. 38. Quidam erant chorepiscopi, qui episcopali ordine erant inii,
tionem ab Episcopis acceperint. Alii erant presbyteri tantum , & in hoc ordine primum initituti chore pileopi : instituti enim sunt ad typum ti exemplum' o. discipulorum; synod. μου ar. ean. t . de de hoe genere chorepiscoporum loquitur Damasus in visua supra laudata . Duos presbyteros Hypatium ti Abram tum chorepiscopIs suspicionis de haeresi purgandae eausa ad Leonem Pa pam misisse se scribit Thodoritus epise. it . , ii . Chorepiscopi, qui essent Episcopi, non poterant promoveri a solo Episcopo , nec minus quam a tribus Episcopis , quia Episcopi nonnisi a tribus Episcopis ordinari possunt ἰ camino, 66. dist. cau. I. IQ. dist. & de hoe genere chorepiscoporum fuit Agmardus, primum chorepiscopus , deinde Episcopus Lugdunensis r eum enim a
tribus Episcopis ordinatum, praecipiente Leidrado proprio Episcopo, scribit Ado
39쪽
Viennensis in chrmie. Chorepiscopi vero secundi ordinis promovebantur a sola Episcopo , sicut reliqui presbyteri , & de his loquitur supra narmoratus eam Antio euus in fine , quando vult, ut chorepiscopus ordinetur ab Episcopo , quod statutum , eo haud dubie contilio, ut eborepiscopi promoti a solo Episcopo , se ad ordinem presbyterorum redaeti, arceremur ab Ciliciis opticopalibus. Etsi vero chorepiscopi ordinem episcopalem accepissent, tamen pontificatus apicem , id est plenitudinem potestatis episcopalis, non habebant , nec poterant presbyteros vel diaconos ordinare, virgines benedicere, ecclesias de altaria con secrare, baptiratos consignare , hareticos & enitentes reconciliare, & fora
episeola Leois I. ad Episcopos Galliae oe Germaniae 86. can. quamvis, 68. di
contit Hispal. II. cau. 7. Lectores, exorcillas, etiam hypodiacotios, eis ordinare licebat ; d. can. Antiocheno Io. necdum enim subdiaconatus inter lacros o dines eensebatur: sed poliquam ex Gregorii magni decreto subdiaconatus inter sacros ordines recentitus, tediores tantum & alios inferiores, usque ad subdia-eonos, eis ordinare permissum s conci Nicoi t VII. cau. I .can. quoniam , t
6ς. dis. D d. Meldeus. ean. 44. & quod dicitur in eouc. Nicaeno Arabico,ean. 33. . in vis. Nolii, quae es t So. ad chorepiscopos inlli tutionem ministrorum pertinere . non refertur ad presbyteros, vel ad diaconos , quos earum 6o. ejusdem eoucil. ab archidiacono & chorepiscopo examinatos, a solo Episcopo ordinari voluit: sed ad inferiores clericos , quos vult probari in mona: teriis
antequam ad superiores Ordines promoveantur . Praeter Ordinationem minorum
eleri eorum , ad chorepiscopos pertinebat dispensatio aerarii ecclesiastici , he euraesentiorum pauperum, quam ob rem valde spectati de ab omnibus culti fuere,
raucii. Neo. afar. cau. Iq. Verum, ut in Obsequio contineremur, iterum singulis annis cum lecta manu presbyterorum tenebantur accedere ad ciυitatem ad salutandum Episcopum , & tradendum se et , & communionem cum eo habenis dam ; coue. Nicen. Arabici can. 37. ait ad tradendum se et , id est ad inllaurandam apud Episcopum professionem obedientiae & reverentiae, quo professonis genere clerici Episcopo se tradere dicebantur: recentiores dixere vas salios se commendare, pro eo quod est fidem & hominium praeitare laudi nomine; Ai-mon. lib. q. cap. 64. Illuc Tusci Dux Boioariorum eum primoritur gentis suae venit , o more Francico in manus Regis Pipiui tu uris,licum mauibus fuissemetipsum commendaΣit . Et continuator Almon. lib. 3. ev. 33. Filitis ejus
loquitur de Wigone filio Salomonis Ducis Britonum fe Carolo commenda-iit , o fi Alitatem coram fidelibus suis illi juravit. Et praeceptum concessionis Ludovici P. Hispanis datum d Noverint temere iidem Hispani fili licentiam ambis esse concessam, ut se in vanticum Comitibus nostris more folito commendent. Honore certabant archidiaconuς & chorepiscopus, & uterque adsidebat EJ-scopo , archidiaconus ad dextram, chorepiscopus ad sinistram eiu dem; comiti Nico. Arabie. eauon. 37. o 38. nimirum in conventibus ecilesiallicis sinistra fuit honoratior dextra, unde & in diplomatibus pontificii et a dextra Paulus, a laeva Petrus collocatur, ut iam observavit Baronius non uno loco. Tot hono
rum elatione eorrupti chorepiscopi nimium intumuere , & quia superbiebant in ipsos Episcopos beneficii auctores, chore piscoporum ordo sumatus fertur decreto Damasi epis. 4. ean. chorepiscopi , 68. dis. Scio hane epistolam viris eruditis suspestat fidei esse, quod multis post faculis pateant chorepiscoporum vestiugia in ecclesiis totius orbis Christiani : sed non contemnenda eius fides quod succestia caruerit : quandoquidem Joannes III. in epis. ad Disopos Gallia σGermaniae, o patres ovidi Metensis, quae habita est anno 889. & Sigeianus
Genablacensis in Catonio. ad ann. 383. eandem agnoverunt. Nec mihi proscribenda videtur ephiola Dams, sed potius caute cum moderamine accipienda, ita ut per eam non sublatum omnino ordinem chorepiscoporum dicatur , sed
40쪽
modum Impositum , 5e ad presbyterorum gradum redactum , quod iam ante tentatum suerat: & ut hoc credam. suadent verba epistolae Damas , cuiuet aris gummum ti scopus ell probare, chorepiscopos nihil aliud esse quam presbseteros , quod ad formam & typum o. dileipulorum instituti sint , & Epist pos non esse, cui a solo sint ordinati Episcopo r quod enim dicitur initio ejusdem e idiota, enorepiscopos tam a sede apostolica , quam a totius orbi Episcopis fuisse prohibitos, non eo spem i, ut chorepit coporum ordo penitus sublatus si, sed tantum ut a pontificalibus ossiciis remoti sint , ut paulo post meis moratur. Multis saeculis laboravit eccletia in reprimendis choreplico is et mih Damasum Leo I. episcopalibus Oificiis eos etiam abit inuit . In Galba , cum chorepiscopi suis finibus se non continerent, & episcopalia munia temarent , lex instaurata in concit. Parisens habito ob Itidovico P. sub aun. 829. lib. I. ea
27. ne chorepiscopi modum sacris eanonibus praefixum excederent , unde deis sumptum capitulare regium lib. s. cap. I 68. tantemque, cum Epitcopis infestio. res eisent, choreplicoporum ordo omnino damnatus ; capitul. lib. o. cap. Iist. Placuit ne eiar piscopi a quibusdam de utens faut e nec dum tamen desit oris do chorepiscoporum , quorum velligia multis locis occurrunt . in Remensi e .lesa chore piscopi Ometum remansisse , testimonio eth opu eulum Ebonis Remensis Episcopi de ministris Remensis ecclesiae . in calce Flodoardi editum a Jacobo Sirmondo, quos inter censentur praepositus. archidiaconus , est chore piis scopus, singulorumque ossicium & munus deseribitur . Accedit synodus Meladentis habita ann. 84 . quae chorepiscopos agnovit , dum eis modum imposuit,ti eos Episcoporum desidia foveri doluit , Episcopis pontificium onus in ipsos
reiicientibus, ut otio suo consulerent. Post deeimum vero laculum exolevit usus chorepiscoporum , & eorum munus accessit archidiaconis , quo deceptus Sigebertus , arcn id aconos eum chorepiscopis confudit, hiet verbis: Damasus Pripa decrevit , ne quid eoutra Esti vos praestimaut archidiacmi , qui dicuntur eoorepiscopi , id es regionum villarem Episcvἰ . In oriente vero iam desierat idem ordo chorepiscoporum aetate Balsamonis ; testis ipse in eas. Iῖ. D. κοd. Ancyr. Plura de chorepiscopis scire qui volet , eonsulat Bestarnain. lib. I. de clerie. east. I7. P. de Marca , lib. 2. de concil. regui sacerdot. cap. Itas P. Molanum lib. εδε eancnis. cap. γ2.
CAP. X. Arct diaconus a utor re visarius Episcopi. Idem oculus Episcopi. Archidiarem
primarium munus in eura fac rum .
CHOR E M s Copis in eensu adiutorum Episcopi eoniunguntur arehidiaco ni, sunt enim ipsus administri in solemnibus sacrorum se ordinationum, in dispensatione sacri aerarii, & exercitio iurisdictionis episcopaliς, & sunt vi e rii Episcopi iii omnibus , ex ordine Romano, eap. I. cap. aes haec , de inc. ar ehidiarem Unde dicuntur oculi Episcopi; Clemens I. ep. r. ad Iacobum se trem Dominit Diaconi ecclesiae tauquam oculi sint Episcopi oberranter , oe circumlusram est eum verecundia actus totius ecclesiae , re perscrutautes dilitemius ,s quem vi aut vicinum feri praeci tis Ο yraximum egie peccato, ut reseram Boad Episcopu- I ean. diacori ecclesi, 93. dist. Et Isidoruq Pelu tot. lib. t. N. 29. Iib. q. m. I 88. utraque ad Lucium archidiaconum e Εἰ o Θαλμοὶ E rισκοτου
WHi sunt , profecto cum tu Dei permissu iriis priss totus oculus eg. debes .