Illustrium anachoretarum elogia siue Religiosi viri musaeum auctore Iacobo Cauacio Patauino, monaco Congregationis Casinensis

발행: 1625년

분량: 188페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

42쪽

amans pinu res iqi me Deum Obsequio eunctis Ac

43쪽

ABRAHAMUS SYRUS

N E DI A macer, quem ex amictu strino vix hominem dignoscis, Abrahamus est, quem a nuptijs amor solitudinis abstraxit, & ad totius virtutis fastigium emergenti Antisthis sui obedientia martyrij laudem adiecit. Paternarum opum largitimne,iugi bello,& innumeris de antiquo hoste victorijs, quemadmodum heroes ceteros coaequat, ita antecellit triumpho nobiliore ; quod solus aduer sus populos ingenio, & praua superstitione ser .ces, immane prstium sustentans, eos denique multa sanguinis vi coegerit Christo arma submittere. Eam prouinciam plures olim subierant tum Clerici,tum Monachi, etiam audacter speciosum sicinus aggressi, sed non pertμnaciter, ubi barbarus suror iniurijs, & plagis daestu ijt. Proinde Episcopum unum Abrahamum suspiciens, illum e cillula moerentem trahit, & potestate, cui reluctari nefas est, Presbiterum impiae plebis designat. Dispar adeo inititiae genus tantum abest illum pro vitae periculo exhorruisse, ut in Vicum extemplo progressus Deo Ecclesiam excitauerit,in quam,velut in arcem,sibi receptus esset, & prsdae locus, quam de hoste victor ageret. Vbi castra munijt, aduersus Temptu, & Idoja regionis impetum fecit,eaque diruit. At gens

eam Deorum suorum stragem adeo acerbe tulit, ut apprehensum Prestit Ium,caesumque pene discerperet, vetante diuina clementia, ne extremo serui sui supplicio publicam iniuriam ultum iret . Lacerum, cruentumque arx r

cepit, ubi de salute gentis, quam sua solicitior nocte tota preces, & lacrimas fudit. Mane cum in Ecclesia orans repertus esset, barbaros stupor defixit. Livebant adhuc membra ab recenti caede, cum auditores aliquot ad Christi fidem exhortans,iterum a furenti populo caeditur, iniecta pedibus resti extra Vicum trahitur, saxis obruitur,& pro consecto relinquitur. Semivivo adhuc Ecclesia perfugium suit, & maior ciserae gentis ira, & admiratio. Ita triennium alter miris beneficio, alter iniuria serox depugnauit. Augebat etiam. Martyrij decus fames,sitis,& omnium rerum egestas,quae viro contingebant inter insenses populos, ct alieni ritus. Devicit tandem tolerantia improbitatem , & gens paulatim capta innocentiae, & sanctitatis nitore, coepit etiam diuinis colloquijs aures admouere. Hinc magis in dies cicuratam Abrahamo facile fuit ab auita impietate deducere, eaque eiurata, in Christi fidem transferre. Moram ibi aliquam traxit, ut recens baptismate initiatos reliqua fidei mysteria edoceret. Verum postquam fide,& proposito firmos sensit,

D seu

44쪽

seu odio erumpentis gloriae,seu amore veteris instituti, clam aufugit. Gloria tamen fugientem persecuta est, cum illic ex neophitis suis suffectum sibi ab Episcopo Presbiterum audiuit;in tantum ubertatis,& maturitatis ager deu nerat, longa patientia cultum Martyris cruor rigauerat. Sed quem hactenus Eremitam,& Presbiterum spectauimus,etiam militari cultu,&4xu libidini proximo, generoso equo insidentem sequamur in turpem ganeam squo illum deflexit amor prostitutae mulieris, &coegit conuiuio laute vino,& carnibus instrucio eiunium quadraginta annorum expugnare. Metamorphosim aggredior. A cura pastorali ,ad cellulam reuersus,puellam unicam ex statre defuncto, inuiola instituere coeperat, atque eidem Priorem celi iam dimiserat, altera sibi extrum interius, unde per finestram alloquium,&eruditio. Non aberat a religione ingenium,nampsalinos, &preces edocta, ieiunijs quoque, ac vigili, assuescebat. Postquam puellares annos egressa

est,hereditatem sane amplam erogauit connivente Patruo,ut omnis curae e

persccelesti sponso impensius studeret. At victaino initς austeritatis anno corruit misera vitio cuiusdam Monachi, qui ingeniose nequam ementitus religionis, &doctrinae desiderium ad patruum ventitabat. Itaque infelix stimpri foeditate in desperationem acta, sese iuga patrui oculis subduxit, & quia nihil ad victum suppetebat, formam, qua mire excellebat, in caupona quinstes euulgauit. Nocte,quae fugam pri cessit, Abrahamo per quietem se se o, tulerat draco immanis, qui prs soribus visus columbam deglutire, in caueam relabebatur. Senex somnium torsit ad odium antiqui Draconis in Ecclesiam

Dei ; sed quam longe ab iactura familiari ξ Post biduum speciem adhuc dr

conis aspexit , ad sores reuersam disrumpi , e cuius ventre laetido ipse colum- Nun manu incolumem educeret. Tunc, quia res iterum prς foribus a.cω-

tu uspicatus est sibi potius malum portendi, quam Ecclesiae. Irrepsit sulpurio ab Mariae id neptis nomen silentio, cuius him biduum nulla vox audiebatur , cum.tamen alias psalmos recitaret assidue . Hanc terque quaterquifrustra vocaram,illico Draconis escam intellexit. Fuga index aderat pessimi cuiusque facinoris;& in virgine suspectabatur facilius, quod inhonestius. alictio, quis dolor Neptem filia cariorem eo religionis, & pudicitiae euectam, ut extra sortem posset existimari humanae fragilitatis, sua oscita tia, suis sub oculis in prsceps vitiorum corruisse Θ Haeccine domestici pud ris, funiliae suae nobilitas, ut alter decus maculet, alter contemnat ξ Pomquam lacrimis, de questibus pro secti indignitate indulsit, coelum ipsum suspexit,& Deo rem commisi , interim pro virili scrutaturus, an misera alicubi constitisset. Ipsa biennium in turpi domicilio exposita aduentantium libudini,etiam viti, potuisset cum veterrimis Scortorum decertare, cum patruus

resciuit illam e fuga in Iupinaris insimia consedisse. Num ingenuum senis

45쪽

animum poterat aliud telum altius transfigere,aut veneno saeuiore illitum viatam ipsius ad mortem impellere Θ Sola virius mortem arcuit, quam moeror laserebat. Aramen illum in aliquam spem erexit is, qui neptis flatum numciauerat; nam iussus reuerti, locum, mores, familiam probe didicerat, chamo fidus immane opus aggredienti αiam militare sagalum, armata, quum,& pecuniam pollicebatur. Itaque Senex abiecto cucullo miles emergit , pileoque ampliori Calvitium, & canescentes genas celans, sexagenario maior adolescens, in tauponam diuertit, neque inficiatur mussam se i aduentus cupitam diu formam illius foeminae. Sudrisit caupo discordem ab aetate cupidinem,sed ut seri auarum genus, mulierem adducit ornatu meretricio ita sciuientem. Quo incendio Abrahame tua facies exarsit Qis virtus lacrumas repressit Tibi misellat nepti,quae nubes ademit agnitionem paterni vultus ὸ Quae cera aures obstruxit,ne blandientis vocem intestigeres,quam millies audieras psalmos,& preces docentem λ Prosecto ultra humanum captum diuitia res. Alloquitur Pater puellam, potat, colludit, illa fabellis miscet oscula, neque senex abnuit, immo adire dato Camam opiparam iubet. Pomquam epulis,ac vino indultum satis,noete iam ineunte in citi iculuin adsceditur. Nenem calceas seni detrahere, & in reliquum obsequium paratam, i se iussam ostium obserare,deinde consedere, manu apprehendit, & detracto pileo caput aperit venerabile, ariam appellat,premtur patruum agnoscere, Iacrimas profundit, filiae nomen ingeminat, iuuenilem lapsum commiseratur , inseri spem venis,& sequestrem se diuinae clementiae pollicetur. Inhorruit misera laxo simillima prm lacrimas vitae,& doloris indicia. Nulla vox, pene neque sensus, cum in sceleris foeditate defixa hoc ipsum sub ora patris foedissimum intueretur; hoc data oscula, molles cachinni, hoc ipsum cubiaculum, ac lectus quaesitus exprobrabant. Terram speciabat, an se viventem dehisceret, longe mitiorem arbitrans eam mortem, quam patrui aspectum. In silentio assiduus imber lacrimarum,& suspiria, mox singultus, donec compressa inter patruissetus,&preces,ac si inter saxa riuulus immurmuraret, Vox erupit,se,suaque in ipsius potestate esse,ac velle se tantum facinus acriori se plicio redimere. Noctis reliquum ille hortamentis, ipsa lacrimis, dc orati nibus absumpsit. Mane despectis cum pWteritae vitae ignominia etiam opibus , quas illic meretricius quaestus congesserat, ex lupanari, perinde atque

e ventre teterrimo ostensi draconis, victor patruus captiua neptem educeret, eandem in speciosum triumphum trahens ad priorem cellulam revexit, egregio exemplo pastoris, qui grege per desertum dimita oucin procul aberrantem quaeliuit, & humeris sublatam gregi restituit. Prmitit citam neptis a mde,quod spoponderat; nam aemula illic alterius Mariae,quae Iesu Mes lacrimis rigans proprias sibi maculas lauit, Cruci inhaerens, eamque iugi flectu

46쪽

inundans, admissum scelus detersit, atque ad eam diuinae gratig celsina them peruenit, ut nihil peccati apud illam reliquum esset, priterquam ad incrementum virtutis peccati meminisse. Digna profecto tamina, quae inter clariores hu ius Musaei V iros, locu,& imagine haberet,proprio elogio honesta-dam. Abrahamus, qui olim improbi Daemonis victor,mox depres in Iorum ritu triumphauerat, etiam altera redemptae neptis gloria inclytus d --.cennium superstes,niortalibus uniuersis,quos in admirationem traxit suae virtutis, ubique memorabilis, immortaIibus illico inserendus, mortem obiit vita sua dignissimam,semper tamen facti huius memoria apud posteros rediuiuus.

3RAH AMO ADta dies es in Romano Mar Vologio II GLAprilis. Ibidem proditur auctori sus vi S. Ephram Drus , quem in aritis idem Abrahamus Huctissimum fratrem a Mari quemati ex his condicies affines eos exiit e, quum tinetur Abrahamuspud me, ac doluisse Ephram infamiae neptis, eumque proselere diluenaeo via Deum comprecaurem misera eidem posti Mur. Meminit eiusdem Baronius--πalium ex occasione Ecclesia Lampsace ἰin cuius paraecia idem Idolatras conuerterat. Minus tamen eidem amentimur

opinati de hoc meminisse Ephram in restamento, squidem longe antea de Ammonem in calce ipsius visa descripserat. Itaque rectius aectum creda- de Abrahamo altero Ephram ipsius discipiab, de quo mentio est apud Soramenum, o Nicephorum. De risio Cyrens agit Theodorem in Theopili , e Pareum reboosa Historia.

49쪽

U E dirae insequuntur desertoresὸ Sed neque mille dici miuit Malchus institutum deseruisse,quam uis matris,& patriae desiderio magis specioso quam utili, diris caput obiectauerit vix post amissam lubertatem, & plura vitae ipsius pericula, oentiatis

Attamen non vacat ruime culpa, qui se obnoxium prebet. Olim coniux puellae designarus anatos nuptiarum parentes sega eluserat, & procul patria Abbatis imperio cucullatus prospera aliquot minora pntia aduersus Daemones Usserat, non obscura maiorum inutum spG . At ignarus insidiarum, quae pietatis, & decoris specie struuntur, quam Lile raptus est Suadet callidus hostis impium esse , matrem viduam , longinuamque aliquando non reuisere 3 posse in patria suo exemplo multos ciuium ad religi mem allicere,& ex aere paterno Coenobium excitare, ubi numeron obsequio ampliore diuinis rebus deseruiatur. Immiscet inelli mienum . Non indecorum esse, aut inutile, si ex haereditate quippiam seponat in sela. tium senectutis. Hausit ille incautus; nec semel ab Atate missionem postulauit. Qui usu edoctus,senserat Daemonem cuniculos agere, & aureo inlice diuini,& materni cultus,exitium misero propinare. Itaque Malcho insidias aperire, & lacrimis obtestari, quod specie charitatis alienae propriam salutem proderet. Ille coeptis insistere, donec Abinis irritus misiij missionem imdulsit. Iter erat primo Beroeam, tum Edessam, inde in patriam, sed interutramque urbem solitudo Sarracenorum incursionibus patens, quam propterea viatores non singulista aliqua mora in contaijs coacti numerosiore, rapessebant. Malchus promi lauae turbae immixtus inceptum ea iter pero bat, cum Sarracenorum turma numero, & armis instructii exinsidi, imiis.lem turbam peregrinorum aggreditur,c it poliatque. Seruus fit unusquis. que sonuiti raptoris,atque parentes a fili, dirempti,viri ab uxoribus, ut sors seresiat, diuersi abiguntur. Ipse in uxore alterius inptiui, quem alio με- dones abduxerant, in prsdam uni obuenit non infimae sertis inaer id genus. Imponuntur ambo Camelisinsucia sessione trepidi, &ex alto coram semper prscipitium suspectantes. Eremus petebatur, quae longo itinere aberat; &cum humaniores cibi deessent, coginantur raptiui cruentis rarnibus, & lacte resti camelino. Inter deuia solitudinis tandem piraonis aedes assuere, ubi

ille heri sui uxorem, de filios subi nisib genude more gentis venerari coactus, pecori preficitur, quod inter deserta, vel remotius, pasceret. Id puter om

50쪽

31 MALCHVS SYRUS.

nem spem in sero solatium suit; nam longius ab hero gregem ducens, Abba

tis sui vaticinium,&dotum Monaesaurum conturbentum lacrimis,&solitudine ulciscebatur .Etiam animo fixus,unde pedem auerterat, Monachorum Titus aemulabatur, psalmos, & preces recitans, quas apud eos didicerat; laetus captiuitate eluere facinus male appetitae libertatis. Victus asperitatem lo*d dabat, vigilias cura gregis requirebat,ut nisi sesiciora contingerent, videicturhis aduersis saluti optime consultum. His stud ijs grex auctus in multam prolem Malchum hero suo ita conciliauerat, ut prsinium aliquod eidem meditaretur, quod omnibus tormentis atrocius illum aflixit. Ac si a libatus taedium, & gregis curam solatio coniugii lenire vellet, concaptiuam Malchosteminam uxorem despondet, & nuptias recusanti stricto inucrone imminet. Is prssentem steminam arripit scutum potius, quam uxorem, &alieno periculo gladium euitat. Connubij pignus id acceptum barbari iram coin pescuit. Sed cum ambos in proximum specum nox coegisset, timore necis ex nimes, nuptias aeque abhorrentes, Malchus in arcto turpis salutis, vel honesti exiiij confinio, deflere coepit, virginitatis decus irrecuperabile illic infimi adulterio extinguendum. Et post naenias,supra vitae desiderium exosis facti improbitatem,cultrum pectori admouebat moriturus ;&sua manu cecidisset,nisi Mulier manum cohibuisset,atque affirmasset, velle se coniugein palam credi , clam sororem esse, & id faedus summa fide, & silentio obtecturam . Reuixit hic, eamque uxore multo rariorem habuit, sollicitus tamen . cum ea ne socordia pacis amitteret,quod in ipso belli seruore seruauerat. Mutuusamor opinionem apud heros coniugij sedit,& gregis felicitas, in quem

ambo curas coniunxerant, omnem iugae suspicionem ademit. Ita aliquot annos captiuitas tolerata. Sed Malchi animum semper coquebat prioris vitae recora itio, qua, dum corpus naturae necessitatibus deseruiret, mens extra humanam sortem Coelo inuecta inter Angelos resadcbat. Ea propter statuebat in mortis discrimen sese dare, ut ab Sarraceno liber ad Christi iugum rediret . Mulier virilis audaciae, & consilli; particeps comitem se se itineris, &periculi pollicebatur. Fugae videbatur opportuna gregis cura, quae ambos in solitudinem itinere bidui, ac tridui, domo procul trahebat: Sed consilijs oberat flumen proximum ab decimo milliaris, quod nec ponte, nec lintre traijciebatur. Verum quid non audeat spes libertatis Θ Hircos, qui toto grege eminebant, binos mactant: ex pellibus vires conficiunt, carnes in viatia cum parant. Noctu suga initur, & conscensis viribus pede remige ad ulteriorem fluminis ripam appellitur, & nocturno saepius itinere , quod aestu, ac latronibus loca infesta essent, recta in Syriam abitur. Nihil hactenus ii coeptis aduersum. At herus corum sugam edoctus, cum famulo vestigia fugientium secutus,tamelorum beneficion viarum peritia adiutus, in patenti

SEARCH

MENU NAVIGATION