Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

발행: 1655년

분량: 726페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

sso Ac ADEMIA II.

Liseu opici ad verba notu, hue dirige ferrum, Litterulasque, modo hane, modo θώυlam cuθide tange, Dum ferrum per eas iterum se iterum

que rotando,

Componas singillatim sensa omnia

mentu.

Mira fides longe qui dictat cernit

Nullim impulis trepidare volubile fer

Nunc huc, nunc illuc discurrere conis sciita haν et,

Obserυatque fit ductum, sequiturs

legendo abui Hinc atque hinc elementa , quibm in

4r' Quid si σιμ sentit, ferros interpreto

modo discit

Luin etiam eum flare flum vide 4 ipsi vicissimSi qua responden putatsimili ratione

Litterulti varie laisis, rescribit amico. coin O utinam has ratio scribendi pro-moda deat usu. zz; μμ tor Vt uior properaret vinola, nullas

Latronum verita insidias, Iuviesva

312쪽

A CADAMIA II. si Ipse suis Princeps manibm sibi eonfice

ret rem

Nos sobolesscribarum emersi ex aquore

nigro,

CONSECRAREMUS SQ A De Iu-L A M V M M AG NET II retio AD ORAS. -icim Finieratri assensuque fere omnium non ta Lucretius probatus est, quam calliditas Bembi commendata , qui lepido illo documento sopierit auditorum mentes, abstraxeritque ab ea styli simplicitate numelisci pene lutis atque innumeris , quibus nihil profect d fuisset ingratius , si soli propinati essent. Apparebat tamen doctiores paulo aliter sentires, atque a Lfirmate Io RoPRiu esse Lucretio, ut semper aliquid agat, doceat ac propterea docenti orationem illam aptissimam esse, eorumque palato, Qui ROMANE sapiunt suavissimam videri. Quod si aut materiae dissicultas , aut studium antiquitatis hominem non fefellissenti Lue retiano car Baltha mine nihil sane suturum fuisse per-e.

sectius. Ad Bembi latus assidebat Bal.

thalar altilionius in quem intuens Sadoletus Ex te inquit, Claudianum expectamus, ut vides, Castilioni. a 6 Tunc

313쪽

Tunc ille, ut erat ad omnem urbanitatem aulicamque pompam unice factus , salutata ossiciose auditorum coronauri Poetis, inquit, gratia con- ο θ' cilianda esset a patria, quod Bembus, his existimavit prodesset hodie Claudiano perhonorifica transsatio in lo-Ient in unomen praesertim clim Α-sci alicubi fortunae siit, adoptari ve Iovirtutis. Sed vos, quoniam laudes hominum , non sentium quaeritis, quo loco patria Llit digna Claudiani virtus, ex hac una Philomelae, ac citharoedi concertatione , cui nuper ipse interfui,judicate. cuis IAM Sola medio pronus defex erat

diami orbe

mesa. Cum fidicen propter Tiberina fluenta sonanti renibat plectro ourra, assum levabat Ilieo defensin nigra scenaque virenti. Audii hune οθε s luar Philomela propinqua Musa loci, nemoris Siren innoxia Sire, Et prope succedens petit abdita frondi-

314쪽

Sensi se dicen Philomela imi ante ερ' referri Et placuit ludum volucri dare plenius

ergo

Explorat citharam , tentamentumque futura Frabeat ut pugna , percurrisprotini Parm.

omnes lometa

impulispernicesides Neesegnius illo Nisi per excurrens aria discrimina

vocis

Venturispecimenpraefert argutula can

Tunefidicen perfla movens trepidantia dextram,

Nunc carptim replicat, digituque mi modum. cantibus urget Minu-Fila minutatim celerique repercutit ri ''

MOxsistasia modis totidem restondet, meis reis ariem Donsio. Arte refert. Nunc ceu rudis, aut incerta canendi

Proiicit in longum, nulloque plicatilo sexu Carin

315쪽

s ACADEMIA II. Carmen init, simili serie, jugii tenore Prabet iter liquidum labenti e pectors

voci:

Nune easim variat, modulisque eanora minutis Delibrat voce,tremulose reciprocatore. Miraturfalcen parvis'faucibin ira Fidium Tam varium, tam dulce meus majo-

u. ρή, Alterna mira artesides dum torquet

Inciditque i graves operoso verbere pulsat, Permisceis simul certantia rauca δε-

Ceu resides in bella viros elangore laeesset Boe etiam Philomela canitidumque ore liquenti Vibrat acuta sonum, modulisque interriplicat quuEx inopinato grauci intonat, devo

murmur

Turbinat introrsm , alternantique so

Clarat, is infuscat te Martia elasm

316쪽

locutu Non imitabilibmplectrum concentibinurget.

Namque manu perfla volat ut hos simul illos Explorat humeros, hordaque laborat

in omni,

Et servit, ct tinnit, erescitque superbius. se

Multiplicat relegens,plenoque choreumate plaudit. Tum serit expectans , si quidparet .emula contra. Illa autem 'quamquam vox dudum Phih- exercita fauces mela'

Asberat, impatiens inei simul adυο θρ'si' s

eat omnes,

quicquam vires nam dum discrimina tanta

Reddere tot fidium naiiυa ct simplice Sed im-

tentat pirr.

Voce canaliculisque imitari grandiat: ,'

Impar magnanimis ausis, imparque do mutatori tionis. Deserit, ct iramsummo in certamine linquens Victoris eadit in plectrum,par nactaΡ-pultrum.

317쪽

ues c Ac A DE MI II. V SE adeo is tenues animas ferit

aemula Virtu .

de Ciau Enimvero dicentem ingens Aular

: plausus excepit, acclamatum cli BEL-

LE, ingeniose, suaviter mox etiam

singula distincte laudata. Prima Claudiani virtus plerisque visa, argumentum oculis expositum , resque ipsae verbis adaequatae multos canorum ita lud in versu, tractusque nullo syllabarum sese caedentium hiatu volubilis mirifice tenuit. fuere qui vana mira nistes , similitudinem nescio quam assinitatemqne Etruscae Poeseos in Claudiano reperirent, atque Italicissantem amarent , dignumque vel hoc nomine censerent , qui ab Etruscis' adoptatus fuisse diceretur. ridentibus

ad haec judicia nonnullis, infusam Latio peregrinitatem styli, numero inrum aequabilitatem quam tam e Cain stilionius hic temperasset satietatemque sententiarum ambitonem ae pompam serio libereque damnanti in Hercu bus Interea Sadoletus ad Herculem te βιηρη Stro1gam conversus oco murbani- tate Castilionio proximum, comm C datione vero paterni in re poetica nominis etiam superiorem inges in-.quit Hercules Stroeteta, de Ovidii per- sinam a

318쪽

ACADEMIA II. ITsonam . quam tibi Titus pater imposuit , sustine ut Herculem decet eduineatum in gremio Musaru. Cui StroZ Contendam, inquit, it spero, tua praesertim auditorumque fultus humanitate sustinebo. Atque ut me ad Ovidii fingam non modo phrasim, sed etiam mentem, dicturus de Chlyso magnete seu lapide aurum

attrahente, non ferrum causam hujusce virtutis a poetica Metam Orphosi deduco in hune modum :FORTE mihi puero parsi super ori ore sedenti D M.

Annultas exciderat, nec erat si s ulla: legendi; Cum pater e sis lapidem demitti in undas PrAdatore auriosubitospextiim ab imo Annuim accurritfundo lapidique co-

harens

Tanquam hamopiscissemmas essertur

in auras.

Talia mirantem pater occupat Accipe Vis

Nate, ait, is lapidem non longa estD-bula nosce. Deucalion is Pyrrha genitis mortalo duobuέIn quibm omne fuit quondam ct duo turba fuerunt Vi

319쪽

s, Ac ADEMIA II. Ut reparent popDdo , sua poli vectigia jusso Proiiciunt lapides lapides eu semina

frugum curali Modescunt, inque ossa virum mutan-riογibis, ursora. m.rib. LVAEm quom homines aliqui nondum digessa videntur E figies is adhuc retinent de marmore

multum,

Duritiaque docent i quaslat ab origine

nati.

Iam nova crescebat soboles , is cura trahebat In diυersa animos; nam prout cecidere per undas,

Autler agros lapides, aut per stetia δε-

rarum

Autpropter montes ferrique aurique feraces Sic genium traxere Dei venatibus ille Vnde, Indulget terram eotit hie illi aequora

morum suliant,

- ri Ieri venas, nurumque per omnia

quarunt. Et celem quarunt, mortuque per omnia caWas. Tunc vero hac oculis invitamenta malorum

Abduxit tura pares o intima terra Vigeera

320쪽

Sed tamen huc quoque descendit furiosa cupido, Abdita rimatur, terramque eviscerat

omnem.

Scilieet indignato homini Natura quis

ultra

Tinis erit, dixit Z telli exhausta metallis Ante gemet. quam dira famessaturata quiescat. Dum loquitur, mentem magnesia vertit in arva,

Et puduit vertisse videt molimine tuo Instantes operi, defossis ultima mundi Scrutantes arcana ct opes sua damna

petentes: O PAEO A in terram clamat perituraque turba

Quodque sibifodit propeTartara,digna sepulchro Dixit, is irato tremefecit Numine ter

Oppressitque iros, ct gleba immiscuit Conver-

artus fio eruta Quam male tractabantper operta per ' iis macula glebam. Insa

Quin flamma esuiis , ut erat vicina, si is,

cavernis

Illam

SEARCH

MENU NAVIGATION