장음표시 사용
291쪽
s; ACADEMIA ILcitate concitabat. Cujus artificii tatio hac ferme erat Latebat intra hujus uterum Montis, in imo juΩdem solo seu carina,tractoria machina, quae vectariis equis obnitentibus circumducta alios atque alios vero sabat orbes , quoἔum conversionibus transversi a centesque per carinam axe rotarum , quae utrimque ternae, ut dixi, regebant molem,obvolvebantur, quam celerrim E. inde
rotae, quibus de loquor . dum versabantur quia in ambitu seu curvatura extantes radios dentesve tanquam palmulas habebant, aquis imis pacta fluvium scindebant remorum vice Rupemque eodem molimine atque incitatione propellebant. H c autem moles quam speciem reserret, Mons ipse biceps seu bicornis, primi in radicibus aditus vepribus impediti .calculosi juga explicata, lauroque convestita, Pegasus exiseusso jam fonte sublimi non mois do facile subjiciebant oeulis' sed
etiam , quod nulla e novem Canaceis ni appareret , praeter calliopem, quae carmina libris heroica manis dat Parnassi partem heroicis Vatibus ad incolendum attributam non obscurὰ
292쪽
ACADEMIA II. obscure significabant Iino huc etiam aliqui transferebant senas rotas. quibus tanquam totidem pedibus, heroica sane incessia ferebatur Moles quamquam argutuli nonnulli, περ Parnassum merito mobilem , orisCsi;
que versatilem fuisse figuratum gar iis moriebant , quod ea res mirifice refer Musis. retingenium Poetarum instabile, ac transi a litium et qui vagi, atque versatiles nempe quorum opera versus essenthmodo huc, modo illuc accederent: , si forte steriles dominos, tanquam malam viciniam nacti Diant, colligerent subito sarcinulas, subjectisque domui rotis alio cum familia commigrarent. Hac igitur Quam
Mole una omnes, quos nominavi, Parnase
Poetae, poetico plane navigio vehe. et
bantur : singulique eam insedere si
montis partem, quae maxim E libuit tenue-
Et Iovianus quidem Pontanus . qui Statii Papinii tuebatur nomen, subli amiorem e geminis Parnassi collibus μον occupavitri conscensoque eius su pei cilio e rupis eminebat crepidine
minax ac pene prςceps eaque ostentatione, omnium in se oculos, ceu funambulus periculo proximus , attrahebat. Ex altera parte Balthasat Castilio is
293쪽
ciau Castilionius pro Claudio Claudianodiam alte tum bicipitis Parnassi cacumen U obsediti depressius illud quidem Sta tiano fastigio, sed explicatius : paulo tamen iterilius , herbisque Latio
tonotis alicubi consitum. Sed Petrus rurae Bembus Princeps Lucretiana factio-tiμ . nis ad radices agebat aliquida ut e-ης ἐφ' nim ipse genus illud navihi ex anxiquitate petierat, didiceratque a Philosophia motum impertita rupibus
inter aquas ita ejus machina rotarumque temperator seduld instabat operi: quo fiebat, ut inter ea machinamenta circumstantesque vepres,inquas interdum sese induere necesse habebat, semiconspicuus appareret, operisque sui amore vix inde consuris
geret ad reliquas Poetarum amoenios diu tates. At vero Hercules Stroetet Ovi-ASινο - dioimilis non loco consistebat uno, sed Parnassum pene totum dexteritate mirabili peragrabat: quamquam ut erat impatiens morae, quae in ardui montis jugum contendenti ne cessaria erat, libentilis cursitabat in imo. Nullus tamen in locum emi.
cuit illustriorem, projectioremq; sub θ'ha'' oculos , quam Janus Parrhasius Lu-νhasio cani Patronus. Hic Pegasum ipsum
294쪽
AC AD pMIA PII. 1 iin media Rupe sublimem juveniliter
animoseque conscendit, unaque cum bellua volatum adornantes, vellenubes petere videbatur vertim quia
Quadrupes posterioribus tantum pedibus insiliebat humi, sublato reliquo corpore, idcirco aegre locum declivem lapsa utenaci Poeta retinebat: ut identidem in postrema delatus pene pensilis inhaereret casurusque jamjam ab omnibus conclamaretur. De nique Andreas Naugerius, cui Virgi Visticliana non magis dignitas , quam vir . N 'ginalis ejusde verecundia cordi erati S m' prope Calliopem Laureto inumbranis te consedit quo in recessu fefellisset oculos ille multorum . nisi quod in Calliopem intendere obtutum nemo
poterat, qui simul assidentem inibi
Poetam non videret. Ad hunc ergo modum vehebantur Poetae , cum prope Manlianam obvium habuere symphoniacis actum remigibus Phaselum, cui Archi poeta Camil-
praeibat Delphino impositus, Bacchi
habitu specieq, apto nimirum com :MA; mento ad venae celeritatem suae figu- μψα Iandam ipse autem, quippe remigum t y moderator atque celeustes, jussis illico symphoniacis ad nauticos modos ara inhi-
295쪽
s 42 ACADEMIA II. inhibere remos, extemporali Poetas carmine salutavit, invitavitque. Sed
illi ludicra haec perlevi risu transmittentes, deque pugnae expectatione
solliciti, exscensio facta, aedes subeur,. - Sadoleto deducentes atque in Aula M.q omnium ordinu requentia , JOR
ifieii, potissimum asseclis reserta,
nullo exedrarum locique discriminere Po considunt. Nam Leo Pontifex ratus
fifex in Asetius esse majestate Principis, si se sis u in conspectum concioni daret in .is i Aulae recessu,toculamento se suo sub
Pon latus in speculam inseruerat. Tunc ex altiori sella Sadoletus totius palaestrae atque certaminis temperator, pauca praefatus in laudem Principis , amoremque ejus in Poetarum nationem: revocatoque illis in memoriam coninsilio, quod si erant antiquae penitusque alicubi antiquatae Poeseos reprς- sentandae agercntiam hortatur, in ea luce, qua splendidiorem neque veteres ipsi Poetae, quos imitabantur, un- qua nacti fuerint effunderent quantum esset virium , laxarentque ingeniis liberaliter habenas causamque, cui quisque patrocinabatur, dicendo mTis meliorem facerent ac digna demum princi illo Procerum conspectu ; digna iis,
296쪽
Ac ADEMIA II. s 3 quos tuebantur Poetis, dignatanti Principis domo proferrent in mediu. Hisce ita praedictis conversus ad ' 'MIanum Parrhasium Sadoletus Quoniam, inquit, multum referre arbitrati sunt olim Duces in militum delectu. ut boni esset ominis is, quem primu appellarent; te e O, Iane, primum nomino, teque recluso bellum caeteris indico Age,& Lucanum tuum nobis sub oculos pone Tunc ille Accipio, inquit, omen primumque locum Annaeo Lucano debitum non recuso. Vos audite facinus Hispani Ducis ad versus filium , dignum ea prosecto natione facinus, eoque Poeta. Tvero Humani plusquam Mau Maarusia campis Arma movet truculentu Arabs, fon ress acuit, Et totum gale Betim victricibis
Quo magis Alphonsus sibi credita moe Alph.
Impiger i late Mauro defendi ab I Cartheiam densa dudum obsidione ge
297쪽
s ACADEMIA II. Attolli plausus ais inter barbaram stra Captu ostenturipueri videt Ilicet arsito natum pater agnovit sat nota micantis
capti Caesaries capitis, neque jactunt viscera ς ., d patrem.
Illum inter comites is erat hac una superstes Alphonso prolesi agris dii fortepererrat, Abnulerant hostes, nunc, circum moenia ductum Obiciunipatris ante oculos,gladiisque
Ni dedat, quam non longum tutabitur urbem, Acturoues nati intra viscera ferrum, Lipian Et patrium charostarsuros sanguine fus ad vultum. hra μ' Expaυere alii, atque animum subiere parentis: Exuit ipse parens torvo quin lumine
De pectans, Mene, inquit, deterrere puta tu VENALES ANIMAE, ct domi
Si me feto proles centena parentem, Stare is hostili natorsi turbasub ictui Nil me propterea recti de tramite se-Hane Exarin
298쪽
Maenia sunt ferro, non patris viscera
Aggredienda meam per me concidire prolem, Dilaniat artim, quales vulnera membris,
Et semel Alphonsum maiorem discitet
Hae dicens subito vagina liberat ensem Elatos minax: Rabies si tanta cruoris Caedisque innocua simulat pracordia, ferrum Hoc, ait, aeeipite O FE R RVM DE abis M OE NI BU S ALTIS facinus
PROIECIT PATER: indesuos taris iecta revisit
Securiss potuitque parata accumbere mensa. Obstupuere acies, tonitruque simiLlima rauco Al onsi vox stafuit, ferrumque cadentis Fulminu in morem flectantem exterinruit hoHem. Mox animi rediere truees, subiitque pavoris
299쪽
s 6 A AD EMIA II. Tun cferrum in Venm pueri nil tale
Et ultra palmas ad moenia nota levantis Immergunt, donumquepathis in viscera condunt.
Is subito ad coelum clamor quantusque ni υali Fit sonus incubuit Boreas clim stridu
Tanim ad assectum eadis dolor urbe resultat. Eυoeat Alphonsum agor, atque in
Et nati a spiciens titho languentia
Quamquam animo redit usque paterii tamen excutit illum D UX MAE L Isin civesque objuris gans Hoc erat, inquit, Quod veluti apta comploravi iis inurbo ρVosnepuere mem casu pendet ab tino' Ilium ego nutribam Patria Liam reddidi is urbi. Haec reor , insensum placabit ictima
Dixit, is extemplo ad convivia coepta
O ingens anime ἱδ fato insuperabile pectus Digna
300쪽
ACADEMIA II. 47 Digna erat haescribi Bruti sub numi Amis
Ni foret Alphonsi, moresque referret
Vix Janus absolverat, cum tacita a D se pracs- murmuratione patuit judicium multitudinis mempe ut quisque de Lu- λός
cano opinionis anticipatione sentie dici-bat Neutiebat autem adeo diverse, ut alii summum , aut summo proximu, alii infra infimum recenserent ita quoque auditum carmen varie eX totilebatur, arguebaturque in hoc tamen, plerique conspirabant , atque ita de Lucano universe statuebant Ingenium ei esse oppido magnu sed contumacius, quam ut arte regi posset; dictionem ingenio parem , animo sam, peracutam, eruditam at inamoenam,tragiceci feralem,& quae nescio quas tu ibas amet , famaeque magnae malit est e, quam bonae. uno verbo Lucanum esse, qui primus inclinasse stylum ausus sit. At Sadoletus, nihil ultra cunctatus, Petro Benabo, qui pro Petrus pie Parrhasium sedebat, significavit βῆ με. ut diceret. Cui Bem buc Habeo gratias Sadolete, qudd Lucretium evo- ea veris post Lucanum ut quid intersi inter natos Romae Poetas ,