Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

발행: 1655년

분량: 726페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

strinum detrusia, ab otiosis, ac male feriatis adolescentibus, jejunis, ineptissimis declamationibus detrita omnem succum in sanguinem amiserat. En rerum quondam domina. Urbibus extorris, pulsi tribunalibus Curiis ejecta Lyceis profuga, publicis Comitiis exterminata miserationem in omnibus commoverat, in aliquibus tamen risum, quod ut pluris veniret mangonum fraude tanquaad lenocinium exculta, fuco interpolata, pigmentorum injurii deterior facta, mille illecebris in omnem mollitiem fracti, enervis, ac delumbata nihil antiquae eloquentiae praeter nomen, temporisque, ac barbarorum injurias retinebat. Haerebat lateri Virgo eximia specie, sed quae constricta fronte, incertumque vagantibus , aut defixis longo obtutu oculis vultus hilaritatem confuderat. Modo tardus, modo citus incessus, risus repentina severitas , ipsa nescio quid tacite obmurmurans, digitisque computans, 'uod elegerat mox quassanta capite damnans ae liqua attonitae, aut cO-gitabundae mentis vitia. Postquam ante ora onanium stetit lauro redimita, chelim gestans non aliud quam carmina insignita modulatione fundebat: omne Stanquam ad sidicina confluxerant arre-

isti que

552쪽

simulachro emendatiorem destinantes. Non secus ac olim Rhodopeium vatem genus omne animantium auritusque populus circumsteterat. Nec unus, aut alis re , sed quotquot aderant pueri, senes, fortior aetas Poesim scitulam.ac decoram procabantur sine Hippocrene, ne Heliconidos somniis se poetas repente evasisse credebant. Videres Ingentes trepidare Titos cum carmina lumbum

Intrarent.

Quidamque morae impatientes incoram omnibus asinali verecundia in amplexus ruebant, nisi cum Menippo Mercurius,

atque pia Musa furcis scandentes deis turbassent rejecto etiam in protrito pedibus auro, quod Trossuli in precium

detulerant, cum increpatione, abirent fatui, sola insania poetae nomen meriti, qui putarent ut ceteras artes, Visciplinas sic poesim nummis parari posse.

Rarum nomen illud, & vix semel, atque iterum seculis cognitum , sacrum ac venerabile, nec ullo pretio violari. Nota defuisse, nec delaturos unquam qui carmina factitarent thuris, atque odoramentorum integumenta, poetas bonis viris

553쪽

77 Oe T. FERRARII rariores esse, fidi vino furore amatos non multum humani habere. Facesserent igitur seculi incommoda, Iecum ineptias asportarent. Sic castigata procorum petulantia lucrum omne, ac sordidas curas abominata poesis in paucissimoium manum legitimis tabellis convenit hac lege dotali , ut nisi opes aliunde suppeterent

perpetuo esurirent, aut alienarum mensarum arrosores, arrisoresque discinctis Remi nepotibus supparasitarentur. Eloquentia a paueis empta est in pompam

magis, & ostentationem, quam ut de aliquod emolumentum animo concipe inrent, nisi qui eam prostituunt ut vendant, verbaque iras locando inter titulos, α

sub turpissimo elogio traducunt. Postrema omnium inducta est mulier. nam nihil virile ea die in auctionem venit, quam alii eruditionem, alii criticem superbo vocabulo appellabant. Matrona exercitati vultus, sine scio quid magnum promittens, quippe quae ut Mercurius praedicabat incredibili labore omnem scientiarum Orbem complexa erat. Nam& Iurisprudentes excusserat, Medicos non ignorabat, ad Philosophorum castra transierat,4 in siderum quoque ratione versata, pervagataq; libros omnes

perpetuam in literas ac disciplinas Censuram

554쪽

SATYRICA. 773suram exercebat. Plurimi assecla visebantur . omnes deliteris optime meriti,

qui sola laudis, ac gloriae spe proposua incredibili contentione improbisq; laboribus omnia veterum ingenia adobruiasam exegerant nulla monumenta , nullam schedam reliquerant intactam, und Crem literariam promovere polient quOrum beneficio literae ab interitu vendi cata sartaeque ac tectae propagatae eranζ. Illud tamen in invidiam trahebatur,

quod jejuno ac pusillo animo non pauci

circa res minutissimas aetatem exigerent, ac post annorum labores se ad Helicone venisse crederent, si voculam claudicantem scriptori restituissent, aut rancidas exoleti Graeci Interpretis naenias ad vovicassent ritusque , intermortuos ab ulti m a memoria retro vocassent. Ita morosam nimis, ac φutidam curam sucum se

cisse gravissimae arti. 4ed Criticen multi quid admiratione timidissima circumsteterant, quod ad instar sophistarum sede qualibet re disputaturam pollicebatur. Quidam tristiores stoico supercilio

propius intuentes,&cuncta morose examinantes detorta , ac vituperant nare

discedebant nihil aliud esse quam Grammaticorum ineptias, studiumque ignobile ac plebeium dictitantes scientiarum

555쪽

et oc T. FERRA Ri Imajestate procul habendum. Itaque nullum emptorem inveniebat, ac niu trans

alpini aliquot accessissent nullo non protio praestinaturi Mercurius ramices clamando rupturus erat , summo Italiae dedecores, in qua haec olim non regnaverat modo, sed arans juga montium in coloniam deducta fuerat, quodque rei indignitatem augebat, Criticae emptores ab otiosis ae nebulonibus Grammatici, ac Ludi magistri vocabantur. Finis Nundinarum erat iamque literatorum populus dilabebatur, cum iterum jubetur ab Apolline Mercurius praeconium faceIe, si quis rursus eloquentiam male distractam emere vellet clara liberaque voce pronunciare. Sed alii denuo aspernaba tur, alii superbo oculo despiciebant cuncti fere inutile mercimonium praedica obant. Cum ex Urbe malisla omina adsue re non pauci , qui cunctis admiratione

defixis eloquentiam inaestimabili pretio, quanto nulla alia ars ae disciplina steterat, D merunt. Ita quod nullus fieri

posse credebat non Iurisprudentia non Medicina eloquentiae sumptum a quare

potuerunt. Et quamvis detracta nativi sermonis purpura, vulgari communique

cultu statim ab emptoribus producta eL set, quia nihilominus ad tibunalia pulsis Iabulis

556쪽

gravissimis Rei p. consiliis adhibita, paulentibus reis advocata sibi revixisse visa est, te ab antiquo illo veterum Ora torum splendore degeneraret, alumnos Ros summo favore summisque opibus ad insignis fortunae culmen evexit, qu rum principes clarissima Veneti fori lumina, quae de proximo venerari licet, eximia apud omnes ordines gratia , nec coloniarum modo, ac municipiorum sed principum quoque clientelis florentes,

nummos modio metiuntur.

At turbae populares diversis animorumoribus agitabantur, saniores tantam felicitatem gratulari, alii emptoribus i videre, at fortunam ignavo questionerare. At disciplinarum prosetares exhau stos tot annis labores damnare parati calamos fi ngere δε meditata carmina iaspongiam induere, nec satis concoquere poterant plus una die patronum causarum acquirere quam ipsi totius anni sudoribus adipiscerentur omnes Apollinem accusare quod tam iniqua lege laborum praemia dispertiret. Nec tulit tantam contumaciam uissarum praeses , sed graviter increpita hominum ignavia, qui postquam meliores dies inertia continuassenr, non aliud qua

alienae

557쪽

alienae felicitati obtrectare scirent quaedam etiam fato imputavit: postremo Mercurio negotium dat, ut de literatorum querelis cognosceret , si non alio saltem famelica spe ingenia pasceret. Postquam ille hiantes corvos diu delusisset, alii sine aere funerabantur, pars magna heredes non inveniebat, paulaistim artes inlaecundae deseri sunt caeptae poetisque ac Criticis a necessitate veluti manus injecta est, qui relictis nugis de somniorum interpretamentis aliud artificium promisere, sicque magnus metus

ancessit ne literae interiores , qua tunc parvo venierant, sequentibus nundinis vix obolum invenirent. Conventus ab

Apollines, Lucianus a Menippo dimit.

titur.

558쪽

PRO Lus Io III. V olim Africa, si e hodie Helicon

semper aliquid affert novi. Nimi rum pascenda est rumorum avida plebecula, nihil ignorans cunctaque transmittens ubique Roma est. Ninil tamen hie de ferae militiae muneribus, neque ea nuntiantur, quae arrectis auribus,& hianisti ore excipiat, moxque in maius aucta inter oscitantes rumoribus differat nec otium ferens, nec laborem Direptiones urbium, mali fati exempla , caesos exerincitus, totis viribus concussi orbis certatum, captam, ion captam Perpennianum,&quidquid credentium otio fingi. tur, vulgatur unde studia, nec simplices factiones,in tanqua in arena in Gallum, aut Hispanum semper trepidus , atque anxius favor, contenti, furor, depor ne ipsis praeliis par rabies. Sed umbratiles doctorum pugnas is incruentas contentiones audituri estis, studia queri partes nihil praeter verba ausuras, sed mite ingeniorum certamen, irasque, ex quibus aihil superest, eoncordem discordia.

559쪽

pacato musarum regno ex amico di Rsidio duratutum secutis literatorum iri Si, unde haec acceperim, quae heritas, si libuerit, non dicam scio me ibi vivere.

ubi non verba modo sed densus Iiberi sunt sublato ubique loquendi scribendiisque commercio, quod de temporibus Tyrannide infestis scriptores conquesti

sunt. Nec tamen inurbane vobiscum agam, Homerum allegabo qui somniorum portas revocabit iam ego ex cornea volitantes imagines manifesto visa exceperim cum fide referaim

Immo non somnium sed credite me vobis folium recitare Sibyllae Ad Helico

nem proximis diebus literatorum lustruactum est Pico Mirandulano,& Hermolao Barbaro Censoribus Censi sunt nocipauci ex toto terrarum Orbes, quos solo disciplinarum , bonarumque literarum censu aestimatos Delphica civitate cum iure suffragii Musarum parens donave rat Postera die Senatus lectus est. Ubi Picus in legendo omnes praeteriit, qui politiorum literarum nomine, studioque Antiquitatis in amplissimum ordinem

fuerant cooptati. Cumque non obscurus in senatu fremitus, Mindi natio orta esset

560쪽

SATYRICA. 77 esset gravibus factis atrociora dicta adisiecit. Et quousque tandem P. C. inquie hoc genus hominu , ut mitissime dicam ineptum ac putidum in senatu feremus, ordinisque gravissimi majestatem solis nugis, vi et isque, ac rancidis observatio nibus evilescere patiemur ' Quousque ventosa natio regnabiti, dissicilesq; semper habebit nugas, & tristi ineptiarum labore defungetur Quid autem stilia terarum carnifices, librorum pestis, ac pernicies disciplinis vitaeque communi boni assierunt Quis ab eorum contu ber nio melior evasiti aut doctior Quid tanto hiatu polliciti praestanta operae pre lium est audire quae isti somnia invexeis rint. Quam gravibusi ad communem salutem pertinentibus quaestionibus se exerceant. Nihil praeter antiquas illas naenias utrum major aetate fuerit Homerus an Hesiodus, quasi magis ad rem peristineat scire Telemachus an Ulyssis canis antiquior fuerit. Quotque hic socios habuerit,in quo nomine vocarentur: quae mater Hecubae, quid Sirenes cantare sine

solitari Quinam per Deum fidem morbus hic est, quodq; inane studium ridicula, supervacua discendi Haec me non modo non pudet ignorare, ut si ea scirem cum Themistocle artem obliviscendi optare.

SEARCH

MENU NAVIGATION