Duo Gallicarum rerum scriptores nobilissimi. Frossardus In breuem historiarum memorabilium epitomen contractus Philippus Cominaeus De reb. gestis a Ludouico 11., & Carolo 8., Francorum regibus. Ambo à Io. Sleidano è gallico in latinum sermonem conuer

발행: 1584년

분량: 1011페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

HisTORIAE LIB. III. 2 3reuibus, ab uno Rege, ut maxime omnia probauet & rata habuisset, statui non poterat,nisi trium, quos vocant, ordinum interueniente auctoritate, triennalibus illis induc ijs, qu rum supra facta mentio, alter adiectus est annus , ut & cogitandi & agendi spatium suppeteret. Atqui discedenti Lenclastrio Rex Gallus animum suum patefaciens, ostendit quanto pacis desiderio teneretur,ut hac via poteutiam ct robur sium omne posset in Barbat os e redire , qui nuper & Armeniae Regem eiecissent, &in Hungariam mapna crudelitate penetrallent. Lenclastrius, cum sua sponte satis incitatus, tum vero humanistina Regis oratione & sermone honesto commotus: adhaec,.

operam, fidem & industriam illi suam pollicitus,non se conquietutu prius affirmauit quam ad eum,quem &Rex imprimis de boni omnes cxpeterent si nem,negotio perductα- Gallus, permutatione facta cum fratre L doulco , Turonensem ab eo ditionem accepit,& vicissim Aurelianensem illi cessit, ampli rem multo: sed ea lege ut omnis ipsius posteritas inaugurationem a Gallorum Regibus

peterent.

E familia Regis quidam genere nobilis,P trus a Craone, gratia plurimum vatibat apud Aurelianensem: qui praeter coniuῖem suam

242쪽

deperibat quandam eleganti forma puellam & id quidem non ignotum erat ei quem dixiamus,prae caeteris hero multum familiari. n-tigit uxore restiscere de amoribus mariti sui. . Puellam igitur ad se vocatam acriter obiurgat: quae proximo colloquio cum principe, perditam se vocat ec miseram, quod uxoreminihil sugeret eorum quae maxime vellet operta & tacita. ille,quibus nescio blanditijs Eco iuge resciuit auctorem patefacti sui amoris. . Nimirum is erat Craonius: quem liac ratione apud se vocatum in odium aula tandem ei

cit. Hic igitur cum in Gallia sedem quieta habere non posset, ad Britonem se contulit : qui irreconciliabili odio Connestabiij flagrans, hoc egit ut profugus iste crederet, illius dei tionibus factum quod Gallijs exularet. Initi igitur hic apud se, quibus iniuriam hanc vlaiasceretur, rationibus, familiae suae quoslam d uersis temporibus Lutetiam praemisit, iniungens ut dissimulanter urbem ingressi continerent se domo quam ibi possidebat. Ipse non multo post insequitur. Vt certodie per exploratores de Connestabit resciuit, noctu red untem illum a Rege, & paucis quibusdam comitatum adortus, grauissime vulnerat, & d - turbatum ex equo, cum interemptum put

ret , reliquit. Nuncius ad Regem illico delatus est. Il-

243쪽

HIs TORIAE LIB. IIL 1 1 est. Ille, praeter id quod sic afflictum, nulla in-mposita mora, stibintempestam norum inuisit, mandauit etiam praesecto scelerum ut quanta posset celeritate & astu, facinoris a ctorem inuestigaret. Sed id frustra fuit. Nam ille post admisium facinus, ad Britonem illico profugit, viam, quae diui Antonij Lutetiae v catur, ingressus, patentibus tum urbis portis. Ad Britonem missus est a Rese, qui nefarium homine& facinorosum sisti iuberet eo,quem Rex vellet, loco. Ille pertinaciter negare praesentiam. Regi minime id fieri verisimile. Et, xum propter sceleris magnitudinem iudic bat enim hoc adserertinere proprio tum v ro quod illum videret multis nominibus Galliae molestum,cophs contractis, in Britoniam contendit. Patrui,odio Connesiablij, Regem ab incepto dehortati, cum nihil eiscerent, a via sempserunt & ipsi. Vt prope ventum est in agrum hostilem, Rex, & leuioribus quibus dam aegritudinibus ante, & nunc etiam int terabili calore vexatus, ac nescio quibus pra terea molestijs aeger,inter equitandum subito priuatus omni facultate & vi intelligendi, non secus ae si in consertissima hostium turba versaretur, exempto gladio, in nobiliu & eorum ui circum erant, cohortem sese praecipitat: tac germanum & multos alios ad magnum

244쪽

loci spatium ita insequitur, equis atq; sellis de

turbat.Tandem a tergo comprehen sus detra-

etis armis, in vicinum oppidum adductus est,& inde post in Galliam Lutetiae propinqui

rem. Quo facto, cum deliberaretur an Regis fratri administratio rerum esset committe da, placuit eam esse penes patruos, quod illo per aetatem non satis prouideret. Rege ad huc modum decumbente, patrui, facultate & o casionem adepti male tractindi eos quorum contilia Regem ad quaevis impellebant, Com . restabitum Gallijs eijciunt, alios vinculis &carcere cohibent. Connesiablius quidem vi non fuit exturbatus, verum,quod acerbissima oratione esset exceptus a Burgundo, tempore

sibi de fuga prospexit. Dolebat inimicis illum

y ' sic euatisse: qui, ut viderentur agere non ini quis rationibus, nam & Borbonius & Aur lianensis bene cupiebant homini) citarunt profugum in senatum Parisiensem. Quo cum non veniret die praescripto, peculatus & pr ditionis damnatus est. Etenim, quo tempore grauiter ex vulnere laborabat, testamento facto, reperta sunt in ipsius bonis,quae mobilia vocant , circiter decies & septies centena fra corum millia : quam pecuniae molem pleris dicebant eum iniquiis mis modis collegisse. Reliqui vero qui vinculis coercebantur, exuti

245쪽

facultatibus & rebus omnibus , in magno capitis periculo versari. Inter hosunus oc item alter, quod innocentiam suam ad hunc mo- dum periclitari viderent, cogitatione rerum anteactarum, & vitae splendoris in quo vixil-sent, impulsi, lacrymis & moerore se pene e oculatunt ipsi.

OVARTI LIBRI

FROS SARDICI HIST

RIAE OMNES COGNITIONE

lectu non indignae. A M Angliae quam Galliae Regis

patrui,ut pax tandem coiret, plurimuria sudabant.Scriptis viri que res agebatur, ut per otium relegi singula diligenter & expendi possent. Anglis, praesertim vero Daci a Clocestre, videri, Gallos alio uot voces re callide, quas occasione post data, in quam vellent partem interpretarentur. Itaque singula maiori studio discutere, &, ubicunq; div vel ambigua locutio , percunctPlerique omnes , quorum serrimae

246쪽

FROS SARDI

assectare bellum: sed uteri: Rex ag concordia

propendere mirum in modum: in primis vero Gallus,propter eam ,quae supra epumerata est, caussam. Adhaec, Armeniar Rex profugus, s cta commemoratione'uam impotenti cupiaditate , quantisq; viribus Baibarae nationes inhiarent non solum Hungariae, sed uniuersis propemodum orbi Christiano, plurimum ad hoc quod agebatur momenti adferebat.Tias actum est superinducjjs ad annos quatuor, dc terra & mari: praeterea,vt ditiones aliquodcertae restituerentur,hinc Anglis illinc Gallis, ei

cto milite omni praedone . Galliae Rex , qui medici cuiusdam opera nuper & intelligendi& loquendi vim recepit,hoc tempore in morbum recidit. Clementi Pontifici qui aduersarium hab it Vrbanum , & ab hoc Bonifacium nuper et ctum, Auenione mortuo, Cardinales Benediactum surrogarunt, ea lege ut, si Galliae Rex

creationem non probaret, alius eligeretur. φtriusq; Pontificis ad se missos legatos patiei ter ille quidem audire: sed , theologorum s cuius consilium, nec huic nec illi sedare: quin potius cogitabat rationem qua posset ecclesiarcsilli,dissensionis materia omni subdita.Miosis igitur ad Caesarem cuius in ea re prima debet esse auctoritas, fides atq, studium) legatis,

item

247쪽

HI s T ORIAE IIB. IIII. 2 s

obtestari illos ut ne publicae tranquillitati αbono deessent. Anglus hoc tempore lanclastrio Sc illius haeredibus, ordinum assensu& voluntate, A-'b quitaniam omnem prorsusci libere donauit. Instructis igitur & collectis rebus, ut Burdeg tam venit, donationem sibi factam ostendit. Illi, non sequidem ipsius pr sentiam & adire tum inique ferre sed, ut imperium accipiant.& dominum agnoscant, id se no posse statuere. Pacisceretur & ageret cum reliquis ciuit cibus : quae si ratum habeant Angliae Regis fae. Him, nec se defuturos ossicio. Responsum est a Baionensibus ad eundem planEmodu. Porro, dum singulorum animi perquireremur. nobilium &optimatum, qui certo conuene

rant loco.haec crat sententia ut dicerent don,

dem placuit mitti legatos qui coram ipso Rese caussam agerent Postquam eo ventum est. illi constanter tueri ius suum, puta, ditionem illam, neq; donationis, neq; connubij, neque transurionis, neq; omnino cuiusuis rei caussa

item ad Bohemum, Hungarum & Anglum. Fosse alienari. Angliae Reges hoc ipsum ex

248쪽

more, dum Imperio consecrantur, mestis r tro seculis fide & iureiurando praestito, solitos polliceri, & ipsum adeo Regem praesentem idem fecisse. ac simul eius rei literas profer Ἱant Omnium maxime interesse regni, ut ne violetur ista prudentum auctoritate recepta, dc temporis longinquitate firmata consiret do. Lenclastrium hoc quidem tempore cum Anglis firmam Sc certam amicitiam colere: sed neri posse tamen, ut no semper eade sit ratio. futuru ut cum Gallis, cum Britone,cu Bu gundo, cu alijs, utut tepora ferent & rationes ipsius,foedera suscipiat & de matrimonijs trauigat: futurum ut Aquitania, quae suo quodam peculiari iure sit assignata sceptro Angliae,ua- ducatur in dominatum alterius, neq; cum V teri & socio regno quicquam deinceps babeat coniunctionis. Ad eum modum locuti, bonam partem,ut idem sentirent,permoverunt. Sed opponere se vehementi spiritus& animi contentione Dux a Clocessie, non tam am re fratris, quam quod optaret illum hac rati ne longius ab A nglia semotum, ut, quod vellet, commodius ipse perficeret. A multa disceptatione, placuit legatorum oratio:& simul Lenclastrio, ne coeptum urgeret, aut donati ni insisteret, denunciatum est. Dum hic in Aquitaniam abiret, Anglus exercitu conscripto

249쪽

HisTO RI E LIB. IIII. 2sa ad itiginta millia sagittariorum, & quatuor

equitum millia penetrauit in Hyberniam. pro cuius recuperatione maiores ipsius magna sppe bella gesserunt. Nono postquam ebvenit,inense.in deditionem illos accepit, captis quatuor illorum regulis: in quorum ingenijser diendis excolendisq. nustam praetermittebat operam: sed a gre poterat animus barbatus &sera natura ciuit: ori vitae assuescere.

Postquam Anna Caroli Caeseris filia, vitam 73 ' finijt, Anglus, quod liberos nullos haberet, derepetendo coniugio meditari.Galliae vero, pretcaeteris om nibus nationibus, optabat firmin istina pace adiungi. Coepit ambire filiam Regis Isabellam, quae Britonis filio nuper apud Turonum desponsa fuerat. Displicebat ea res mirum in modum Clocestrio Duci, praeter bellum nihil expetenti. E Gallis pleriq; existiamabant,nisi firmata pace, nihil in hoc este sta

tuendum.

Henricus Hungariae Rex, stater germanus Caroli Caesaris, denunciato sibi bello a pote iistimo Turcarum principe, Basam, auxilium& copias e Gallia petebat. Missi circiter duo nobilium iuuenum millia. Ioannes, Philippi Bur gundionu Ducis filius,annorum vigintiduotii, huic veluti moderator adiunctus, princeps a Coucy, vir bello strenuus, exercitui omni

250쪽

praeerant. Postquam e Gallijs in Austriam inde Budam Hungariae ventum est, de hoste, quanquam de nunclauerat certo se die conflia Aurum, nihil quicquam audiri. Visum est igitur non inconsultum, si Danubio traiecto, iulum in suis finibus vltro lacesserent. Vt in agruTurcicum deuentum est, ad centum multa viroru surgebant copiae,magnacae parte equinstres rapugnatis aliquot oppidis,Nicopolim, ijs locis potentissimam urbem obsidione cingunt. Quae clim esset diuturnior ,& otij plus quam militari vi rtuti coueniat, haberet, princeps a Cou , gloriae cupidus &illustrandi nominis magisatq; magis, in comitatum situmescitis mille circiter equitibus hastatis et gittariis, in vicinos agros aliquanto longius procurrit , t si quam hostium cohortem o uiam haberet, fortuna periclitaretur. Id quod sectabatur, euenit. Hostis enim de excursioni bus certior factus, ad viginti millia contractis copijs, recta illum petebat. quem ut animaduerterunt Galli, consilio pro tempore non malo, stivam vicinam ingressi, centum plus minus equites, qui hostein praesidio loci commorantem lacesserent & prouocarent, emi tunt. Illi, cum ante oculos omnem exercitum

hostilem esse putarent,irruunt. Galli in fugamea composito abeunt, donec ad sylvam, equa

SEARCH

MENU NAVIGATION