장음표시 사용
261쪽
tenam a Republica Veneta dcberi sibi quotannis aureorum septem millia. Negotium se dedisse iam suis,ut ex elusimodi centibus diuenditis collecta pecunia,in ipsorum adeo necessita tem & usus impendatur. Galli beneficium hoe minime recusare: sed Veneti dissimulanter a Lomnia & callide respondere: nec deerant qui
suspicarentur, inter ipsos & Hungari leratos
rem ex composito geri. Burgundus amice imperata sitis pecunia, non citra munificentiam Regis,fidem stram apud mercatores liberauit. Filius ipsius in Galliam reuersus,de statu rerum omnium quas competisset toto expeditionis tempore,multa cum Rege colloqui. Tandem& illud adiecit, non ignotum esse Barbaris, quemadmodum intestina Pontilitum dissensione tranquillitas non solum ecclesiae, verum& orbis Christiani perturbaretur. nihilq; adcomitum illis videri,quam principes & reses hac
tantam unius & alterius esseqnem ambitionem atque licentiam perferre. Nemo credat quantum hae voces animu Regis accenderint. Nam si quando alias, ab hoc tempore nimirum de firmanda concordia,magis atque magis cogi-
Dux a Clocestre quia ingenio olanξ intractabili & seditioso es t indignari secum & fre- u inducias esse costia
262쪽
tutas inter utrumque Regem ita per connubium inuicem coniunctos, ut de concilianda pace vix ullus dubitaret. Spargebat hinc inde v ces multum virulentas & seditionis plenas, Lpsque Regi periculosas quem deturbaredoco,& imperio exuere iam cogitabat. Apud Londianenses plurimum valcbat auctoritate & gratia .his auctor fuit ne stipetioribus aliquot amnis propter belli molem imperata tributa,nuc, omni tempestate sublata .& cum hoste inito scedere, dependerent. Iniquissimam esse mannem hanc exigendi rationem. Populus in cocione rem proposiriti ac deinde post aliquod
tempus, in coetu omnium ordinum, Lenci
strius illis voluntatem Regis declarauit,ad eum modum ut sine turba tum discederent. Albquanto pos sancti Pauli Comes, a Galliae R Se missus,nuper nuptae Reginae visendae causila,in Angliam accessit.qui postquam de flagiatiosis Clocestrij Ducis rationibus audisset, Regem in hortari, ut tempore medicinam adhuberet. Ab huius abitione, passim natus est rumor velle Regem Gallis restituere Caletum &super ea re transegisse cum eo quem Gallus misisset,legato. Non aliud vehementius pol isset omnem Angliam aduersus Regem concutasse. Et sita lebat Iuditiosus ille populo, ut eo nomine cum rege expostularem, audi turi quid
263쪽
sentiret.Rex ita respondit ut qui sano essent iudicio,nec cupide huc illuc impellerentur,facilε colligerent,ex odio &animi malitia rumorem hunc emanasse. In his quotidianis delationibus, Rex, ut a cepit patruum affectare sceptrum,& porro cogitare quomodo ad fastigium illud evaderet, non sine deploratione praesentis Reipublicae status consuluit Lenclastrium & alios,quorum ingenijs non dissidebat, quid facto putarent opus.llli,quantum licebat consolari & erigere animum Resis, fidem & studium quisque suum polliciti. Sed eo turbarum ventum est,ut qui Regi essentfamiliares, cum stilum & ii potentiam hominis factiosi minimὴ toler rent, oderat enim Regios omnes ) absque dis simulatione dicerent, se in eo rerum statu,
quandoquidem adueisa omnia metuere co-
urentur, diutius ibi subsistere non posse. Viis .ere tum erat plerosque viros non ignobiles, qui relicta aula, se conserebant in sua praedia. Nec enim obse E colligere licebat quorsi
Breuiter, his vocibus & indiciis adeo claris incitatui Rex post multam cogitationem, Lliditate quadam adhibita. produxit latruum, ut oblectandi animi caussa simul ad venati nem iret.Vt in planiciem di campos deuentum
264쪽
est, ibi magister equitum, ex insidiis repentἡ prosilies, captum illum in arcem Caleti,quam potuit tacite perduxit.Vbi cum aliquandiu se uatus esset, dubius atq: suspensus ouid de se statueretur, certo die,cum in aulam sinaedi pran- dij caussa ingrederetur, iussu Regis a quatuor robusto corpore viris, linteo, quod diuersi trahebant ut vellementius arctarent, strangulatus est, ac deinde vestibus detractis 'impositus lecto,quasi repentino morbo perculsus, loque di simul & sentiendi vim omnem amisisset. Biduo post,ut constaret sibi c5mentum, de morte ipsius editum est: quam nec in Galliis, nec in Anglia quisquam magnopere lugebat. Sic enim erat illius meritum, ut propter animum turbis concitandis natum pessimh iam olim audiret. Sed Londinenses tamen immoderathferre illius ruinam,& patrui,maximh vero Lenclastrius, qui sortem hanc germani sui fratris cupidE quide viturus erat: sed, quod Regis p tentiam nouo connubio videret auctam, nihil audebat. Ub illius nece, de magnis quibusdam viris,ex madato Regis, quod in eodem fuissent crimine & conspiratione, Londini sumptum est supplicium.Beruici Comitem, iis locis praepotentem , idem manebat exitus: verum,intercedentibus amicis, flexo & mitigato Regis animo , deportatus est in insulam. Clocestre
265쪽
filium reliquit minorem , ideoq; Rex omnem haereditatem ad se recepit,& mattem huius, nonae Reginae adiunxit. Angliae hic mos cst,ut Reges nobilium pup llorum bona tueantur,
donec vicesii numprimum annum attigerint.
Rex, ut qui compertum haberet, quam grauiter offendisset patruos, interempto fratie, cum suspecta iam haberet omnia, voluit duo sagittariorum millia,qui sui corporis rationem di curam haberent, perpetuo secum esse. Lensastri filius multum popularis,vulgo disectus Comes Derbius, in familiati & priuato colloquio cum magistro equitum, in Regem sorte quaedam liberius cffudit. Hic, ut gratum
Rem faceret, in coetu procerum patefecit
mnem illam collocutionem, proditionis crismen alteri intentans,& simul monomachiam deserens.Ille vicissim proditionis notam regererem acceptare prouocationem pugnae. Rex, cuius in aspectu dicebantur haec omnia, mirabiliter incensus derelicto consessu, recipere se intus.Bona pars incusare illum & reprehend Ie,quod re ad manus venire permitteret, nam illi magnum sumptum ad se comparandum faciebant existimantes, ipsius esse proprium munus, in eiusmodi simultatibus, quae maxumas deinde turbas queant excitare, suam a ctolitatem intereoueae. Quas voces ut Rea
266쪽
cognouit,iniecta quoque mentione, quam indigne hoc serrent omnes ob eximium amorem in eum qui prouocatus esset: vi populum placaret atque nobiles, qui magi strum equia tum habebant exossim, ita constituit, ut Len-Hastrij filius ad annos decem ,alter vero exul eL set perpetuo.Comiti discessuro quatuor annos Rex ipse remisit sua sponte. Et hic quidem,p tris consilium secutus,ad Galli Regem se contulit, a quo perquam humaniter acceptus est. Londinenses magno luctu & lacrymis abiti nem illius prosequi:& iam inde ab eo tempore spectabant ibi omnia ad cruentum & calamia
Postquam a Turcarum potestate redempti Galliae nobiles in patriam reuertissent, oratioue Burgundionum Ducis fili j, inflammatus Re Recci esiae consordia stabiliri posset, ill eo scripsit ad Gesarem, vehementer orans ut hic situm munus faceret. Vtriusque voluntate dictus est dies quo conueniretur apud Remos. Excogitatae sint aliae caussae, propter quas eo venisse dicerentur, ut ne vera comitiorum ratio , quam tacitam esse volebant aliquandiu, proderetur. Ibi post multam deliberationem placuis Episcopum Cameracensem ad Bonifacium Romae commorantem proficisci, quem bortaretur ut confirmandae in ecclesia tran
267쪽
quillitatis gratia, munus & honorem Pontificium abdicaret,non quidem perpetuo,sed tam tisper donec Regum & doctorum hominum sententia, quid sequendum esset, statueretur. Placide respondit ille, se Cardinalium in ea re consilium adhibiturum. Interim populus Romanus,sui legationis caussam accepit, videns
id luculento suo damno futurum, hortari illum ut ne in ulli regis aut principis gratiam eo se demitteret, sed ius suum potius defendoret. Proxima igitur cum i fato collocutione, se quidem,inquit, non grauate, quod uterque Rex peterent, facturum, modo idem faceret aduersatius. Regum hic erat animus, ut det sita vel in hunc vel in illum inclinatione &slu-ymponerent. Legatus, Confluentiae offendit: ubi cum exposuisset mai
data in Gallias rediit. Theologi consulti, iudiacabant idem esse denunciandum Benedicto quod Bonifacio. Missus igitur Auenionem a Regeidem Episcopus, quae principum mens atque voluntas esset, Pontifici ostendit. Ille nihil horum se facturum respondit. Consultis espciab:
tamen Cardinalibus, variabant sententiae, ita ut quisque cupiditatem de affectum attulisset. Cumque certi nihil propter studiorum diuersitatem statuerent, discessum est. Legatus ad Poatificem conuersus, urgere, quod L exrςx,
268쪽
certum aliquid. Ibi tam ille satis protem selegitime ad culmen illud sacrum & rite promotum esse: quod minime sir,quoad vivat,d ferturus. nec ullum esse mortalem adeo sibi carum,in cuius gratiam iure suo velit cedere: tantum abesse ut potentiam .& vim ullius ille
reformidet. Cum aliud obtineri non posseti legatus inde prosectus, in itinere diuertit ad magistrum equitum, una missium a Rege cum copiis:qui, stimulatque Pontificis obstinatam
mentem audiuit, Auenionem properans, mnem vicinum agrum depopulari ,& militem huc illuc partiri, ne quis omnino commeatus adferretur. Vrbem obsidione cinxit,
crudelia minitans oppidanis, ni deditionem facerent. Qui , cum & in Pontifice nihil praesidij positum viderent,& Regis potentiam non ignorarent, inito cum quibusdam Gallis Ca dinalibus consilio,patefecerunt urbem. Ben dictus obsideri se passus est in curia, suppetias ab Arragoniae Rege cognato suo sperans: verum is prudentio r erat quam qui tantum Regem offendere vellet in gratiam illius a quo, rebus afflictis, parum esset habiturus praesi- dij.E Cardinalibus plurimi hortari ut se gereret summissius: at ille, tumoris atque superbiae plenus, in sententia perstabat immotus, ac velti securus, aut minime solliciti
269쪽
tandem de se statueretur. Praeterquam lignis. abundabat rebus omnibus. lim eum necessitas cum a Cardinalibus diu multumque rogatus esset ut deditionem loci iaceret, impulit. Magister equitum, accepta fide ,ne prius e curia discederet,quam in quietem atque conco diam esset reducta ecclesia, illum obstrinxit:ac
simul custodes adhibuit, & fideiussores, ne f.
Gallus ad Caesarem re omni perscripta, sollicitabat A ndum, ut ad tempus , donec ariponctetur remedium, factionem a se reiic rei.Facile quidem ille, ut socero gratificaret si impelli potuisset es versim, ut ad Ordines rei tum est, non solum nihil impetrauit, sed grauius etiam omnes in se concitauit, indignissime feren tes, illum sic addictum esse Gallis ut in ipsorum gratiam quiduis etiam facturus videretur. Se nimirum, etiamsi maxime voluissent deponere studium huius aut illius, tamen, quod videant Gallum id tantopere assectare, minime facturos quod peteret: neq; velle auemittere ut ille religionis atque fidei formulas in Anglia praescribat. Mortem ducis a Iaenclastre,qui sub hoc tempus e vivorum contubernio migrauit, viri prudentissimi,Rex Anglus in Galliam satis hilariter, velut rem earitatam, nunciabat. Filium
270쪽
autem illius,qui tunc apud Gallum subsistebat,
ut ante diximus, non modo non reuocare ad successionem, sed haereditatem etiam omnem ad se transferre, iudicans eam ad se pertinere totum illud tempus, quosilio ex necessitates, . iis erat commorandum. Nec isto contentus,
e bonis Lentiastrij quaedam distribuere in limmines, praeterquam sibi, nulli caros. Comitem Dei bium Gallus, ob generosam indolem A fanimum honestum, amore non vulgari compleelabatur Et, quoniam praedives etiam erat,
agitatum est de connubio inter ipsum ti Be Dae Ducis filiam, viduam. Quod ubi restiuit
Anglus isto repente legato. qui rem coeptam impediret, nunclauit socerosio & patruis, hunc,qui cum de nuptijs agerent, proditorem esse nefandum, & id genus plurima. Derbius, rerum omnium ignarus, ut quid egisset legatus, cognosceret, nam uspicari male, quod se in lutato abiisset repetere colloquium done-tionem matrimonij. Per banc occasionem; cum amici non putarent animum & cogit tionem illius indubio retinendam, quid de se snarratum esset,intellexit. Ea resquantum illi attulerit molestiae, & acris sollicitudinis,e suo 'uiuis ingenio facile reputauerit. Hanc ipsius indigniminam Qttem & accusationem, ο-