Michaelis Denisii Carmina quaedam

발행: 1794년

분량: 199페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

82 Polum nigranti nube telorum tegi Vidi ipse. Fremitum, qualis irati maris, Haec auris hausit. DAv. Natus an proprio suos Animavit ore 3 Quo tulit Natum fugar Tenetur, anne cecidit ' Acia. Ut primum stetit Marti paratus miles, e Xullans equo Ioabus obiit agmina, et: Laetam diem, Commilitonest inquit: hac vestram fidem Probare Patriae, Principi, Coelo datur.

Nec plura. MOX certamen accendunt tubae,

Iturque in hostem more torrentis seri, Quem nimius au Xit imber, et docuit casas, Armenta, silvas, saxa violenta simul Trahere ruina. - DAV. Quas mihi ambages reserfrΕssare sortem Filiit Ac n. Visum est libi Pugnare Coelum. Subitus hostilles globos

Invasit horror. Qua patet, tergum fugae Dedere celeres. Victor insequitur tuus, Tenet, trucidat, calcat, haud fuga hostium, Sed morte solitus emere vincendi decus. Ventum est ad atra nemora, qua praeceps viam Descensus aufert. Hic novum leti genus Timore caecos excipit. Vastos prior

Dum pars hiatus spectat, et dubia pedem Suspendit, instat ultima, et trepido impetu Miseros in alti opaca detrudit cavi,

Sequiturque eodem. Socius a socio Perit,

Tegitur tegitque quilibet. Nequiit sua

Tenere vallis funera, eXcrevit strues, Aequata monti est - DA V. Nunquid ulterius Patrem Perimes tacendo 3 Faro, quid Nato accidit ZLevis est triumphus, quamdiu Nati necem Timere possum l Acu. Quis sat invigilet sibi,

Aliisque, dum non una terrorem incutit Imago mortis, cuncta dum miscet furor,

92쪽

Pavorque 7 Postquam fracta jacuerunt solo Rebellis arma Filii, haud traxi moram Tibi laeta ferre nuntia, ignarus licet, An morte poenas dederit, an vitam fugae, Tuisve Natus debeat. DAv. Nostrum tamen Sic ausus es subire conspectum, inscius Acerba Patri nuntiat Incertum est adhuc, An morte poenas dederit, an vitam fugae,

Meisve Natus debeati Periit miseri Quid dubito' periiti Sterile solamen mali,

Spest cedet periiti IONAD. Certa dum constent tibi, Suspende luctum. IONATH. Iussa perficient Duces. Nosti Ioabum lynceum imperiis tuis. DAU. Novi Ioahum durum, inexorabilem l

c HUSI ET PRIORES. Deus Israelis viviti omnipotens manus Dedit ultione mi Cecidit hostilis furor. Jacent rebelles, impii. Laeta indue, Rexi orat Victor miles eX acie redit. DA v. Et Absalonis - CHUS. Scelera respexit Deus. Sic pereat ondiis, qui tibi exitium parati DA v. occubuit ergo Z CHus. Occubuit. DAV. Heu miserum Patrem Funesta palmat Natus occubuit necem Ferro meorum i Quis, quis insandi fuit Facinoris autor 3 Cuus. Ipse, ni fallor, Ioab. Sic fama sparsit. DAv. Ille, cui propria dedi Mandata voce, Filium ut salvum mihi Praestaret 7 CHus. Hostes terga jam dederant fugae, Cum destitutus undique et nudus latus,Muloque vectus Filius densum nemus Laxis habenis peteret. A nosum caput

93쪽

Tollebat alta quercus, umbrarum Potens

Sed timeol DAv. Perge, nil timet Augeri amplius, Qui pectus istud lacerat, Iaaud poterit doloriCMus. Fluebat humeris longa caesaries suo Soluta ne Xu, praeda ludenti Noto; Haec, dum subiret arborem incauto gradu, Ramis adhaesit. Voluit insolita quidem Exire rursus vincula; incassum tamen lTum subito mulus terga subtraxit sua, Miserumque crine pendulum, in seli X onus, Destituit. Oculis ista Ipectarunt tui, Memoresque jussi nemo violentas manus Injecit; aliquis visa Praefectis resert. Statim Ioabus plenus irarum advolat, Ridensque amarum voce fulminea: Peri, Rebellisi inquit: spiritum invisum expuel Nox triplicis hastae vulnere triplicem viam Recludit animae. Moritur, et toto rigat Cruore terram. Fossa pro tumulo dein Uicina fuit; huc fertur, hic tectus latet Sub monte lapidum. DΑv. Gelidus hos artus tremor Pererrati Animo linquor 3 l alit IONATH. Quantum potest Amor paternust IONAD. Tempus exiguum date Naturae, Amicit Surget aerumnis suis Defunctus animus. Ctius. Lingua ad officium redit.

DAU. Absalo, mi Filii Fili Absalo, cura Parentis, Et dolori Ah pro te dent mihi fata moritInfelix Gentiori Sic in mea viscera crudus Saeviol Sic thalami pignora dedo nec ii Culpa mea est Insans, alienae injuria taedae; Quod periit celeri funere, culpa mea elli Culpa mea est Amnoni Ρatris indulgentia fecit; Pectore Fratris habet vulnera, culpa mea est i

94쪽

Absalo culpa mea est i Quod tristi fronde pependit, Quodque jacet lanus flebile, culpa mea esti

His ego tot culpis possum superesse, nec ultro Funeribus funus, Prolibus addo Patrem Absalo, mi Filii Fili Absalo, cura Parentis, Et dolori Ah pro te dent mihi fata morti Ergo jaces t Fugere nives de fronte, rosasque

De nitidis rapuit mors violenta genis. Ergo tuus crinis, rutilo naventior auro,

Longior, ut dominum perdere posset, erati Ergo ego te genui, crudelis ut hasta Ioabi Sedaret, Regis sanguine pota, siti inlSic Regum mandata vigent, sic nostra timentur Imperia, hoc sceptro denique pondus inelli Absalo, mi Filii Fili Absalo, cura Parentis, Et dolori Ah pro te dent mihi fata mori

Cur non ipse meas eduxi in bella catervast Ah nimia caecus credulitate fuit Forte tibi viso rediissent corda Parente:

Forte adamas nondum, saevaque tigris eras.

Incolumis saltem me defendente fuisses. Praevaluit quondam millibus ista manus. Novissem propriis arcere pericla periclis, Proque cruore tuo spargere, Natet meum. Quin etiam medios ivissem sorte per hostes Blandus in amplexus, Absalo Natet tuos.

Absalo, mi Filii Fili Absalo, cura Parentis, Et dolori Ah pro te dent mihi sata morti

Tu mea jura quidem, sceptruinque, thronumque petebas Non tamen hinc tanti sceptra suere mihi. Nil moror hanc vitam pro te, quid sceptra morarer. Perderet Quod Genitor noluit, Astra voluntl Astra tuum sunt ulta nefas, tua crimina, Filii Invito nimis ali officiosa Patri l

95쪽

Astra tuum sunt ulta nefas, tua erimina, Filii Fallor, an errores sunt magis ulta meost

Absalo, mi Filii Fili Absalo, cura Ρarentis, Et dolori Ah pro te dent mihi sata mori i

IOAB ET PRIOR ES. Rexi sceptrum tibi reddo. Tuis victoria signis Adfuit. Occubuit turbarum pessimus autor Filius. Abscedant regali nubila fronte lDAU. Reddis sceptra, Ioab et Meis victoria siguis Adfuit. Occubuit turbarum pos Imus autor Filius. - Immanis, temerarie, proditori istas Ostentare manus a Nati caede calentes Patri audes, Regique tuo 8 Sic nostra vereris Imperia 3 Hoc dedimus ducenti ad praelia jussum Barbare, nec nisi regali satiande cruorei Hoc quoque scrutari pectus cupis 3 En tibii Merge, Nerge ferox chalybem, Natoque adjunge Parentem lIOAR. Haec mihi, Rexi loqueris, qui te per utrumque secutus Sortis iter, proprio ne fieres victima Nato, Effeci virtute mea. cui sceptra, Coronam, Et vitam debes 3 Sunt haec sperata laborum Praemia Z Sic cruor effusus, sic mille pericla Conciliant Regem nobis 8 Quid iniquiust Ergo Iam scelus est vicisset Ρlacent tibi vulnera nostra, Pasceris exitio noli ro, vellesque scelestum vivere, nos viles, projecta cadavera Campo, Esse feris, avibusque cibum i Dum Patria gaudet Pestiferum perii IIe caput, Rex moeret, et urbes Iam non cxitio involvi, camposque carere Funeribus dolet; incusat quoque saepius Astra, Injustasque Dei noxarum vindicis iras l

96쪽

Quo raperis 3 Davidi Quid inani nomine Nati Duceris 3 Ah tandem indignos ali pone dolores lSuspice justitiam Coeli, jussisque Iupien is Subde caput i - DA V. Satis esti Quo me tua dicta, Ioab e Pertraxere t Ubi sumi Quae lux novat Quis mihi mentem Perstringit fulgori Ac H. Quo res evadet y AmicitIGNA D. Coeli arcana videli Crius. Suspirat, et alta tuetur lDAV. Quanta paras portenta, Deus t Me funera Nati Flere vetas, alium nostra de stirpe daturus Quantum o dissimilem l Fratrem dedit Absalo morti: Ille dabit vitam pro Fratribus. Absalo Patrem De solio movit; Patris hunc mandata movebunt De solio. Ah Cedroni rursum calcaberet Rursum Nontis olivarum lacrimis juga summa madebunt Sanguineisl Sacrosancta dies, mundoque cadenti Subsidio ventural Novus dum vindice ligno Absalo pendebit, fraternaque debita solvet Ipse insons, naevoque carens; dum quinque cruoris, Non tria decurrent sitienti flumina terraelo vos felices post secula longa Nepotes, Quos haec tanta manenti Cuperem producere Vitam, Et spectare diem, qua summi ad justi Parentis Crimine pro nostro aeternus cadet hollia Natust Quanta dies, quantusque Parens, quanta hostia Natus l

97쪽

CONCORDIA QUALITATUM.

ARGUMENTU M.

Doetrinam medieam de quatuor Elementis. quae Graeei Σrριχ ειοι, eorum Qua. titatibus, quas Ποιοτν1τας, harumque Temperamento, quod Keασών appellant. post Hippoetatem et Aristotelem plurimum illustravit Cl. Galenus. Atque hine Poe. ta oeeasonem arripuit fingendi, ex eius cerebro natas quatuor Proles, Choleram, Sanguinem , Melaneboliam . et Phlegma . quae cum totam Patris domum tumulis tu . litibusque mi laetent, exoratam ab eo Naturam, omnibus frustra tentatis. illas in foedus adegitis.

GALENUS. Hactenus indulsi Patri, vesanaque Fratrum Iurgia sustinui. Satis esti Stat fixa Galeno Mens, pacare lares, Sobolemque domare rebellem. Sic me amet imberbis Phoebus, barbataque Phoebi Progenies Aescu - clari Ismus arte medendi in Lapius, et fratres Podalirius, atque Machaoni Sic herbam experiar sacilem, succosque faventes lSic mihi trux febris, sic dirus terga det hydrops, Et chiragra, et podagra, et pleuritis, et asthina, phthisisque lSic sint salva mihi narthecia cum myrothecis l

. . M

98쪽

Saepe equidem dixi: Tempus dabit his quoque sinem Tempore discordes ponent sua jurgia Nati; Tempore mitescent. Sed spe deceptus inani

Tempore Natorum rixas accrescere Cerno,

Alter o enim foeta longe truculentior ursa Non nisi Tartareas rabido strepit ore sorores, Cerbereos rictus, Rhadamanta, Erebique barathrum. Laeserit hunc aliquis vel nutu, protinus ardent Igne oculi, venae innantur, riget horrida fronte Caesaries, artus trepidant, os albida spuma

Inficit arenti viX e pulmone coacta.

Nec furor hic fratres tantum petit; omnia diris Ρersequitur. Quoties solem, dum sorte molestis Instaret radiis, ad saeva duella poposciti

Exiguam quoties mulcam, culicemue rotundum.

Dum scaberent pellem, vinclis sub rupe ligari Caucasea optavit, poenamque subire Prometheil

Nuper humi fallente gradu prolapsus in iras

Usque adeo exarsit, miseros ut verbere mulio Caederet erectus lapides nil tale merentes,

Et gemitus etiam, si polIente, forte daturos. Dentem alias olidae infixit furiosus alutae, Dum premeret plantas angulti calceus oris. Nec satis haec. Alter o Narcissos et Ganymedes, Et quidquid demum bellum est, superare laborat. Ρlus hunc solicitum crisparum habet ordo comarum, Diphthera quam possit sua solicitare Tonantem. Se contemplatur, se laudat, seque beatum Aulum at hoc uno, modo ne sit pulcrior alter. Iam nitidos sontes de forma consulit oris, Corpore jam proprio projectam examinat umbram: Nunc salit, et crebro rumpit poppysmate tigna, '

99쪽

9ONunc hiat in risum, nunc cantu percutit auras. Si loquitur, Veneres loquitur, Cliaritesque, Iocosque, orgiaque, et citharas, convivia, serta, choreas. Nobile quid memorem corpust Potasse volucre Crederet hunc aliquis plenis hydrargvron urnis, Vertumnove satum , sic gellus versus in omnes Singula mutata ludit momenta sigura.

Tertius 3 assiduo sequitur loca sola, diemque odit, et alloquium. Nihil illi afferre quietem, Nil curas relevare potest. Timet omnia; caussam, Cur timeat, nescit. Iam sormidabile ridet, Jam gemit, atque imo ducit suspiria corde;

Nunc loquitur, inedioque tacet sermone; rubore Nunc videas ardere genas, nunc pallida huxum Nentitur facies. Strepitu terretur ab omni,

It, redit, incumbit pluteo, surgitque, sed eique Nescius, et digitis imitatur tympana motis, Et mordet labia, et multo petit obvia sputo, Et repeti libi dicta rogat. Ouis crederet, illum

Effecere senem curae florentibus annis,

Saevaque suspiciol Si dicas: Cornua, sodes, Apparent in fronte tibii non ille senetiris Proximus assiliet, timidus, ne frangat. Amicet

Si moneas: vitreum cerno tibi crescere natu in lProtinus accerset sabrum, qui claudere theca Tam fragilem norit nasum. Si dixeris aegrum, Continuo lectum petet, et sibi pharn aea poscet, Seque coaxantes Stygis atro in gurgite ranas Jamjam audire gemet, crudumque videre Charontem.

Sic tribus Anticyris caput insanabile cunctis Fabula, sic propriae sit victima credulitati. Ultimus Arctoo stupefactus frigore credi

100쪽

Posei, et assiduo gelida torpedine pastus, Utque adeo cochlea est, cochleisque ignavior ipsis. Pulvinar patria ell illi, centoque palaestra.

Hic jacet. et crastis rumpit conclavia rhonchis. Mallem ogo Danaidum pertusos ferre cui ullos,

Ouam lic Iterienti praefractum ah rumpere imminum; Nam stinui ac vigilans se inel, aut bis circumspexit. Rursum obii in praeceps, et stamina coepta resti init. Excul Io si forte Deo se reddidit orbi, Illico succenso vult proximus esse camino Cum fluidae Cereris situla, pinguique polenta. Si faciem specte in , sub aqua mihi nare videtur;

Nam gemm lint nares, rorant oculique, comaeque,

os pandum venit, ac imbres impune subintrant. Si mentem intuear, nihil illo Phoebus ab axe Unquam simplicius vidit. Non ille movetur Magnarum a pectu reruin, non tristia tristis Audit, non laetis est ertur, non stupet acres Ingenii partus, salibus non tangitur ullis, Nec laudis sentit Ili mulos, immobilis, idem, Dum dormire queat cum gliribus Apennini.

Haec mihi progenies, hi, Patris gaudia, Naii

Omnia ut Isidiis miscent, longoque tumultu Nec vis ulla poteli fraternas jungere dextrast Ali merui nempe incautus, par esse Tonanti Qui volui, cerebroque etiam progignere laetum. Debueram nac minisse tuae. Salmoneel Poenae.

Sed qliorsum questust Tarda est lapientia, lactum

Quae sequitur. Pacem nequeo componere. Natos

Nolo mea jugulare manu. Quid retiati Aue Ire Sola mihi Natura potest. Huic vulnera pandam; Haec seret auxilium, haec Natos coniunget amico Foedere. Naturam liat fixum accederet - At ipsa Ecce subit l

SEARCH

MENU NAVIGATION