장음표시 사용
111쪽
modestia histrionum retulit: multas ab iis in publinum sessiti
sde foeda ver domos tentari r Oscum quondiam lauacrum , t viissimae apud vulgum oblectationes , eo flagiti m et virium venisse, ut auctoritiae patrum coercendum Mi. I'ulai tum his striones Italia. XV Idem'annus alio quoque Iuctu Casesarem aulicit, a terum ex Neminis Drusi liberis exstinguendo r neque minus morte amici. Is suit Lucilius Longus , Omnium illi tristiam Iaetorumque socius, unusque e Senatoribus Rhodii secessiis Comes. Ita, quamquam novo homini , censorium fanus i ENs riem apud forum Augusti, publica pecunia patres decreve- 'ire' apud quoa otiam tum cuncta tractabantur: adeo ut pr curator Asiae, Lucilius Capito, accusante Provincia, causam
dixerit, magna cum adseveratione Principis , non se jus., nisi in semittis , et pecunias fumiliares dedisse; quod si vim
praetoris usurpasset, marubraque militum Mus foret ς spreta in eo mandiata sua r-audirent Socios, Ita reus , cognito negotio , damnatur. Ob quam ultionem, et quia priore anno ira C. Silanum vindicatum erat, decrevere Asiae urbes templum Tiberio matrique ejus , M senatui. Et permissum statuere reπitque Nero grates ea causa ,' patribus atque avo , Iaetas inter audientium adsectiones . qui recenti memoria Germanici , illum adspici , illum audiri rebantur r aderantque j veni modestia, ac serma, principe/viro digna, notis in cum Sejani odiis , ob periculum grati a. XVI. Sub idem tempus de flamine Diali, in lacrum rumis Muluginensis defuncti, legendo, Simul roganda nova lege di
seruit Caesar. Nam patricios, confarreatis parentibus,senatos, tres simul nominari , eae quis unus legeretur , vetusto more ;Neque adesse, ut olim, eam copiam, omissa com arrea G -- suetudine, aut inter paucos retenta : pluresque ejuS rer musas
adferebat; potissimam. Penes incuriam virorum feminiarumqua. Accedere ipsius caerimoniae didicultates , quae consulto vitarentur ; et quando exiret ἡ jure patrio, qui id flaminium apisceretur , quaeque in manum flammis evnveniret. Ita medendum senalsis decreto. aut lege; Sicut Augustus quῖ dum ex horriduilla antiquitate, ad praesentem Mum flerisset. Igitur tractatis reli nonibus , Placitum , institulo staminum nihil demutari. Sed lata lex, qua staminica Diolis, Sacrorum causd, in po- . testate viri, celera promiscuo feminarum jure agereti et filius Maluginensis patri suffectus. Utque glisceret dignatio:sace dolum , stique ipsis promptior animus foret ad capessendast caerimonias, decretum Cornesiae virgini, quae in Iocum Manliae capiebatur, sestertium vicies; et quiniens Augusta the trum introinet, vi sedes inter Vestalium consideret.
112쪽
XLII. Cornelio Cethego, Visellio Varrone Coss. Pontifices,
eorumque eFemplo ceteri sacerdotes , cum Pro incolumitate priuetris Uta Susciperent, Neronem quoque et Drusum iisdem diis commendavero ; non tam caritate juVenum, quam adulationa : quae moribus corruptis, perinde anceps, Si nulla, et ubi nimio est. Nam Tiberius haud unquam domui Gormavisi mitis., tum vero . aequartia lolescentes senectae Suiae , in Patienter indoluiti accitosque pontificos Percutietatim est, Numisi precibus Agrippinae, aut minis tribuissent. Et illi quidem,
quamquam. nuerent, modice Perstricti fetenim pars magnae propinquis ipsius, aut primores civitatis ei aut) r ceterum in senatu , Oratione monuit in Posterum , ne quis mobius olescentium animos praematuris honoribus ad superbiam extolleret. Instabat quippe Sejanus, incusabatque diductam civitatem , ut civili bestor esse qui se partium Agrippinae vocent rcc ni resistatur, fore Huris: neque aliud stliscentis discordiae remedium , quam Si unus inerre mainimae Inompti Subverte
XVIII. Qua causa C. Silium et Titium Sabinum adgreditur : amicitia Germanici perniciosa utrique ; Silio, et quod
ingentis exemitus septem per annos moderator , Partisque
apud Germaniam triumphalibus , Sacroviriani belli victor , quanto majore mole prociderent , plus formidinis in alios dispergebatur et credebant plerique auctam olfensionem ipsius intemperantia , immodico jactantis , suum militem in obsequio
ravisse, cum alii ad seditiones prolaberentur et neque mansurum Tiberio imperium, si iis quoque legionibus cupido novandi fuisset. Destrui per haec sortunam suam Caesar, inIParemque tanto merito rebatur. Nam benescia eo usque laeta sunt, dum videntur exsolvi posse: ubi multum antevenere,
Pro gratia odium redditur. XIX. Erat uxor Silio Sosia Galla, caritate Agrippinae invisa principi. Hos corripi , dilato ad tempus Sabino, placi- - : immissusque Varro consul , qui paternas inimicitias obtendens , odiis Sejani per dedecus suum gratificubatur.
Procante reo brevem moriam, dum accuSatre consulatu abiret,
adversatris est Caesar : solitum Finae magistralibus diem 13rneatis dicerer nec infringendum consulis jus, cujus vigiliis nia teretur, Ne quod respublica detrimentum caperet. Proprium id Tiberio fuit , seclara nuper reperta Priscis verbis obtegere. Igitur multa adseveratione, quasi aut legibus cum Silio age retur , aut Varro consul, aut illud respublica esset, coguntur patres; silente reo , vel, si defensionem coeptaret, non
occultante , cujus ira premeretur. Conscientia belli Sacrovir
113쪽
diu dissιmuluιus victoria per avaritiam foedata , et uxor S sia arguebantur : nec dubie repetundarum criminibus hae, Lant i sed cuncta quaestione majestatis exercita , et Silius imminentem damnationem voluntario fine praevertit.
Cuniae redderentur , quorum nemo repetebat: sed liberalitas
Augusti avulsa , computatis singillatim quae fisco petebantur: ea prima Tiberio erga pecuniam alienam diligentia suit. Sosia in exsilium pellitur Asinii Galli sententia , qui partem
bonorum publicandam , pars ut liberis relinqueretur , censuerat: contra Manius Lepidus quartam accusatoribus, secundum necessitudinem legis, cetera liberis concessit. Hunc ego Lepidum , temporibus illis , grmem et sapientem virum suismcomperio. Nam pleraque ab saevis adulationibus aliorum in melius flexit r neque tamen temperamenti egebat, cum aEruabili auctoritate et gratia apud Tiberium viguerit. Unde
ubitare cogor , fato et sorte nascendi, ut cetera , ita principum inclinatio in hos , offensio in illos r an sit aliquid in nostris consiliis , liceatque inter abruptam contumaciam, est deforme obsequium , pergere iter ambitione ac periculis vaeuum. Ae Messallinus Cotta haud minus claris majoribus,
Ased animo diversus , censuit cavendum senatusconsulto , usquamqvam insontes magistratus, et culpae alienae nescii, m vincialibus iurarum striminibus, perinde quam suis plecterentur.
Tiro. Is namque , ut retuli , erasurum se urbe ob factiones accusatorum, in senatu clamitaVerat: et spreta potentia Augustae, trahere in jus Urgulaniam, domo luc principis excire ausuS erat. Quae in praesens Tiberius civiliter habuit : sed tu animo revolvente iras etiam si impetus offensionis langu rat, inpinoria valebat. Pisonem Q. Granius secreti sermonis incusavit , adversum majestatem habiti : adjecitque in domorbus venenum esse, eumque gladio Mesnotum introire curiam iquod , ut atrocius Vero , tramissum : ceterorum quae multiaeumulabantur , receptus est reus; neque peractus , ob mortem oportunam. Relatum et de Cassio Severo exsule , qui sordidae originis , malefieae vitiae , sed orandi validus , Per immodicas inimicitias , ut judicio jurati senatus Cretam an seretur , effecerati atque illic eadem actiuando, recentia veteraque odia advertit: bonisque exsurus, interdicto igni adique aqua, saxo Seriphio consenuit.
ti , causis, Aproniam conjugem in praeceps iecit; tractusquSud Caesarem. ab L. Apronio socero: turbata mente respondit,
114쪽
tamquam ipse somno gravis , aιque eb ignarus, et uor spontem rem sumpsisset. Non cunctanter taberius pergit in domum,
visit cubiculum; in quo reluctantis et impulsae Vestigia cernebantur. Refert ad senatum, datisque judicibus, Urgulania , Silvani avia , pugionem nepoti misit : quod perinde credatum , quasi principis monitu , ob amicitiam Augustae
cum Vrgulania. Reus , frustra tentato serro, Venus praebuit exsolve udas. Mox Numantina, prior uxor ejus , accusata in-jαι e c. nibus et veneficiis vecordiam mi ito , insons j
XXIII. Is demum annus populum Romanum longo adve sum Numidam Tacfarinatem bello absolvit. Nam priores disces , ubi impetrando triumphalium insigni sussicem res Suas crediderant, hostem omittebant i iamque tres laureatae ita urbe statuae; et adhue raptabat ΑDicam Tacfarinas , auctus murorum auxiliis , qui Ptolemaeo Iubae filio, juventa incurioso , libertos regios , et servilia imperia bello muta erant. Erat illi praedarum receptor, ac socius populaudi , rex Garamantum; non ut cum exercitu incederet, sed mi sis levibus copiis, quae ex langinquo in majus audiebantur riPsaque e provincia , ut quis fortunaE inops, moribus t-Didus , promptius ruebant, quia Caesar , post res a Blaeso gestas , quasi nullis iam in Africa hostibus , reportari DO-Dam legionem jusserat e nec proconsul ejus anni , P. DOI Leua , retinere ausus erat, jussa principis magis, quam im certa belli , metuens. XXIV. Igitur Tacfarinas, disperso rumore, rem romanam aliis quoque ab nationibus lacerari , seque paulinim Africa iacedere , ac posse reliquos ei, eumveniri , si cuncti , quibus libertas servitio potior, in Missent ; auget vires , positi uae castris, Thubuscum oppidum circumsidet. At Dolabella, contracto quod erat militum , terrore nominis Romani, et quia Numidae peditum aciem serra nequeunt , primo sui in musolvit obsidium , locorumque opportuna permunivit r Sim Principes Musulamorum, desectionem coeptantos, securi Per cutit. Dein , quia pluribus adversum Tacfarinatem expeditionibus cognitum , non gravi , nec uno incursu conSectan dum hostem vagum ; excito cum popularibus rege molemaeo, quatuor agmina parat, quae Iegatis aut tribunis data r et Praedatorias manus delaeti Maurorum duxere: ipse eo ultor
XXV. Nec mulse piat adscitur , Numidas apud castellum
semirutum, ab ipsis quondam incensum , cui nomen Auzea ,
positis mapolitas consedisse s mos loco , quia vabiis circum
115쪽
saltibus claudebatur. Tum expeditae collortes alaeque , quam in partem ducerentur ignarae , cito agmine rapIuntur. Pimuseque coeptus dies , et concentu tubarum , ac truci clamore aderant Semisomnos in barbaros t praepeditis Numidarum equis , aut diversos pastus pererrantibus. Ab Romarus co sertus psides , dispositae turmae', cuncta praelio Promin I ho Stibus contra , omnium nesciis , non arma , non Ordo , non consilium : Sed pecorum modo, trahi, occidi, capi. Infensus miles memoria luserum, et adversum esudentes optatae totae Pugnae, Se quiSque ultione et sanguine explebant. Differtur Ier manipulos, Tacfarinatem omnes, nolum tot praeliis, cor
Smentur rim nisi duce tuterfecto, requiem belli fore. At ille deletis circum stipatoribus , vinctoque jam silio , et effusis undique Romanis, ruendo in tela captivitatem haud inulta multe effugit. Isque finis armis impositus. XXVI. Dolabellae petenti abnuit triumphalia Tiberius , Sejano tribuens , netBlaesi avunculi ejus laus obsolesceret. Sed neque Blaesus ideo inlustrior , Et huic negatus honor gloriam intendit: quippe minore exercitu, insignis capi VOS, caedem ducis, bellique consteti famam deportarat. Sequeba tur et Garamantum 1egati, rain in urbe visi , quos, Ta
farinate caeso , Perculsa gens, et culpae nescia, ad Satias ciendum populo Romano miserat. Cognitis dehinc Ptolemaei per id bellum studiis, repetitus ex vetusto mos , mi Mque e senatoribus, qui scipionem eburnum , togam pictam , aut 'qua Patrum munera, daret, regemque et socium atque amam
XXVII. Eadem aestate mota per Italiam servilis Mili S mina sors oppressit. Auctor tumultus T. Curtisius , quondam Praetoriae cohortis miles, primo coetibus clandestinis , apua mundisium et circumjecta oppida; mox positis p palam Iibellis , ad libertatem vocabat agrestia per Ionginquos Saltus et serocia servitiar cum, velut munere deum , tres biremes adpulere ad usus commeantium illo mari. Et erat iisdem regionibus Curtius Lupus quaestor , cui provincia Velare ex
more Callas avenerat. Is, disposita classiariorum copia, eo Plantem tum maxime conjurationem disjecit. . Missusque a Caesare propere Siclus tribunus cum valida mauu , ducem
ipsum , et proximos audaciae in urbem traxit , iam trepidam ob multitudinem famiIiarum, quae gliscebat immemum, minore in dies plebe ingenua. XXVIII. Iisdem consulibus, miseriarum ac saevitiae exem-Hum a X , reus pater , accusator filius , nomen utriqua Vibius Serenus, in senatum iuducti suut : ab exulio Tetr
116쪽
ctus , inluVieque ac squalore obsitus , et tum eatena vinctus, Perorante filio. Ρasparatur adolescens multis munditiis , alacri vultu , structas principi insidias , missos in Gulliam concitores belli , index idem et testis dicebat; adnei labaritae Caecilium Cornutum praetorium ministravisse pecuniam: qui taedio curarum , et , quia periculum pro exitio habebatur , mortem in se sestinavit. At contra reus, nihil infracto animo , obversus in filium , quatere vincula Vocare ultores deos, ut sibi quidem redderent exsilium , ubi procul tali mo1 everet; filium autem quandoque supplicia sequerentur. AdSeverabatque in emtem Comutum , et falsa eaterritum : i die facile intellectu , si proderentur alii: non enim se caedem principis et res novas uno socio cossit M.
XXIX. Tum accusator Cn. Lentulam, et Sejum Tuberonem nominat t magno pudore Caesaris , cum primores eiVitatis , intimi ipsius amici , Lentulus senectutis extremae, Tubero desecto corpore , tumultus hostilis, at turbandae rei publica arcesseretitur. Sed hi quidem statim exempti. In patrem ex servis quaesitum et et quaestio adversa accusatori fuit r qui
scelere vecors simul vulgi rumore territus , robur et Saxum, aut parricidarum poeticis minitantium , cessit urbe r ac retractus Ravenna , exsequi accusationem adigitur et non occultante Tiberio vetus odium adversus exsulem Serenum e nam Post
damnatum Libonem, missis ad Caesarem litteris, exmbraverat , suum tantum studium sine frucetu fuisse: addideratque quaedam contumacius, quam tutum apud aures superbas et offensioni pruniores t ea Caesar octo Post annos retulit, m dium tempus varie arguens ; etiam si tormenta , pervicacia
XXX. mictis dein sententiis , ut Serenus more majorum mniretur, quo molliret invidiam, intercessit. Gallus Asinius, Gyaro aut Donusa claudendum censeret : id quoque adspe
Datus est , essenam aquae utramque insulam referens δ maeosque vitae usus , cui vita concederetur r ita Serenus Amo gum reportatur. Et quia Cornutus sua manu ceciderat, actumiae Praemiis accusatorum abolendis , si quis mclestatis post Latus , ante prefectum judicium se ipse viti privavisset tha
turque in eam sententiam , ni durius contraque morem suum
Palam re accusatoribus Caesar , inritas leges , rempublicam in praeripti conquestus esset : subverterem potius jura, quam custodes eorum amoverent. Sic delatores, genus hominum publico exitio repertum , et poenis quidem numquam sutiss me eitum , per praemia eliciebantur.
XXXI. His tam adsiduis , tamque moestis , modica laeti
117쪽
tia interjicitur , quod C. Cominium , equitem Romanum ,
probrosi in se carminis convictum , Caesar precibus fratris, qui senator erat, concessit. Quo magis mirum habebatur , gnarum meliorum , et quae fama clementiam sequeretur , tristiora malle: neque enim socordia peccabat; nec occuItum est quando ex veritate , quando adumbrata laetitia , facta imperatorum celebrentur: quiu ipse commSitus alias, et V Iut eluctantium verborum, solutilis Promptiusque eloquebatur, quotiens subveniret. At P. Suilluui quaestorem quondam Germanici , cum Italia arceretur , convictus pecuuiam in Tem judicandam oepisse , amoverulum in insulam censuit ἔtanta contentione animi , ut et jurando obstringeret, e r publica id esse. Quod aspere acceptum ad praesens, mox in laudem vertit, regresso Suilio e quem vidit sequens aetas Praepotentem , Venalem , et Claudii principis amicitia diu HOSPere, nunquam bene usum. Eadem poeua in Catum Firmium senatorem statuitur , tamquam falsis majestalis erimia mibus sororem petivisset. Catus , ut retuli, Libonem inlex rat insidiis , deinde judicio percuIerat et ejus operae memor Tiberius , sed alia praetendens , exsilium deprecatus est equo minus Senatu pelleretur , Mon obstitit. MI. Pleraque corum quae retuli, quaeque reseram , parva sorsitan, et levia memoratu Videri , non nescius sum: sed nemo Annales noStros cum scriptura eorum contenderit, qui veteris populi Romani res composuere. Ingentia iIli heu 1a , expugnationes urbium , fusos captosque reges et aut, si quando ad interna praeverterent, discordias consulum adversum tribunos , agrarias frumentari que leges, plebis et o Lmatium certantina, libero egressu memorabaut . . bis in a cis, et inglorius Iabor. Immota quippe, aut modice lacessita P X , moestae urbis res , et princeps proserendi imperii imcuriosus erat. Non tamen sinu usu fuerit, introspicere iIla, primo adspectu levia , eX quis magnarum Saepe rerum m
tus oriuntur. . , εXXXIII. Nam cunctas nationes et urbes Populus , aut primores , aut singuli regunt: delecta ex his et mustituta reipublicae forma , laudari facilius , quam evenire ; veI si evenit, haud diuturna esse potest. Igitur ut olim , plebe valida , vel cuni patres pollerent , noscenda vulgi natura , et quibuS modis temperanter haberetur ; senatu ue et optimatium ingenia qui maxime perdidicerant, callidi temporum
et GPleutos. credebantur : Sic conVerso statu, Deque alia T
rum , qua: u si unus imperitet, haec conquiri tradique ,
in rem suerit : quia pauci prudentia , honesta ab deteriori-
118쪽
- , utilia ab noxiis discemunt ; plures aliorum erantis do
meritur. Ceterum ut profutura , ita minimum oblectationis Ralerunt: nam situs gentium , varietates praeliorum , clari Queum Exitus , retinent ae redintegrant legentium animum trios Saeva lama , Continuas accusationes , fallaces amicitias Pern caem Innocentium, ut easdem exitu causas eoniungimuriolavia verum similitudine , et satietate. Tum quod antiquis seriptoribus ratus Irectator s neque refert cujusquam , Pu nIcas Romanasve acies laetius extuleris : at multorum , qui
oti similitudinem morum, aliena malefaeta sibi objectari nu- tentor etiam gloria ac virtus infensos habet, ut nimis ex PropInquo diversa arguens. Sed ad incoepta redeo. XXXIV. Cornelio Cosso, Asinio Agrippa Com. Cremutilaeta clus postulatur, , nom ac tunc primum audito crimine et quis, editis annalibus, laudatoque Μ. muto , C. Cassium Homanorum ultimum dixisset. Accusabant Satrius secundus.
Et Pinarius Natta , Sejani eIientes : id pomiciabile reo , et
aesar truci vultu defensionem accipiens: quam Cremutius,re1inquendae vitae certus, in hune modum exorsus est: Herba mea , patres conscripti , instuuntur r adeb factorum innocens sum. Sed neque haec in principem, aut principis paremtem, quos idae majestatis amplectitur: Brutum et Cassium ια- νrsis Hore: quorum res gestas cum plurimi com fuerint, nemo sane honore memoravat.QTitus Livius eisquentiae ac fidei praeclarus in prinns , . Cn. Pompejum tantis laudibus tulit, uι Pompejanum eum Amustus πρetiaret r neque id αmicitiae eorum osFecit. Scipionem , Afrumium, humo ipsum i Cassium , ne Brutum, nusquam latrones et parricidas, quae nunc νω Dula imponuntur , saepe ut iusi is viros nominat. Asinii Pollionis scripta egressiam eorumdem memσriam tradunt. Me salta Corvinus imperatorem suum Cassium Praedicabat: et tuerque πιb quae atque honoribus perviguere. Marci Cicerrenis ti-ο , quo Ciatonem caelo aequavit, quid adiud dictator Caesar, quam rescripta oraιιone, velut apud Dinoes , respondis p An-loma Wistolae , Bruti conciones , fiatia quidem in Augustum Probra , sed mulla cum Merbitate habent e carmina Bibaculi et Catulis , referta contumelias Caesarum leguntur e sed ipsessivus autius, ipse Hvus Augustus, et tulare ista, et reliqu re ; haud facile Haerim , moderatione magis an sapienιia :namque Ureta eari cunt: si irascare , adgnita videntur. XXXI. Aon attingo Graecos, quisum non modo libertas,
etiam libido im nata: aut, si quis cavertit, dictis dicta uι-
119쪽
lus est. Sed maxime solutum, et sine ἀιrectatore fuit , pr dere de iis, quos mors odio aut gratiae exemisset. Num cum malis Cassio et Irino, ae Philippenses eampos obtinentibus,
bessi civilis eausa , populum per conciones inrendo p an illi
quidem se uaserimum ante annum perempti, quo modo imas nibus suis noscuntur, quas nec victor quidem abolevit, sic par iam memoriae apud scriptores retinem p Suum cuique de sposteritas rem A t nec deerunt , si damnatio ingruis , qui non modo cassii et Bruti , sed etiam mei meminerint. Egressus dein senatu , vitam abstinentia finivit: Itheos per aedi-las cremandos censuere patres; sed manserunt occultati , et oditi. Quo magis socordiam eorum inridere Iibet, qui pra senti potentia credunt exstingui posse etiam sequentis aevi memoriam. Nam contra , punitis ingeniis, gliscit auctoritas: neque aliud externi reges, aut qui eadem saevitia usi sunt, nisi dedecus sibi, atque illis gloriam peperere. XXXVI. Ceterum postulandis reis tum continuus annus fuit, ut seriarum Latinarum diebus, praestetum urbis Drusum , auspicandi gratia tribunal ingressum , adierit Calpurnius Salvianus in Sex. Marium : quod a Caesare palam i erepitum causa exsilii Salviano fuit. Objecta publico Cyxieetiis incuria eaerimoniarum divi Augusti , additis inodentiae
criminibus adversum cives Romanos r et amisere Iibertatem , quam hello Mithridatis meruerant circumsessi , nec minas sua conStantia, quam praesidio Luculli, pulso rege. At Eo tejus Capito , qui proconsul Asiam curaverat, absolvitur , mperto ficta in eum crimina , per Vibium Serenum : n que tamen id Sereno noxae fuit, quem odium publicum t tiorem faciebat r nam ut quis districtior accusator , velut sacrosanctus erat leVes , ignobiles , Poenis adficiebantur. XXXVII. Me idem tempus Hispania ulterior , missis ad senatum legatis, oravit, ut exemplo Asiae delubrum Tiberio matrique ejus eastru rete qua oecasione Caesar, validus ali qui spernendis honoribus, et respondendum ratus iis, quorum rumore arguebatur in ambitionem flexisse, hujus modi orationem coepit: Scio, patres conscripti, constantium meam
a plerisque desidaen affam , quod Asiae civitatibus , mper idem istud petentibus , non sim adversatus r ergo et prioris silentia defensionem p et id in futurum Mamerim simul aperiam. Cum divus Augustus sibi atque Urbi Romae templum apud Pergamtam sisti non prohibuisset; quia omnia facta diciaque ejus vice legis observem , placitum jam eae lum promptius
secutus tum , quia cultui meo veneratio senatas adjungebatur.
Ceterim ut rem recepisse veniam haluerit ι ita per omnel
120쪽
m incias esDie numinum sacruric an ibitiosum , superbum rei via Soet Angusti honor , si promiscuis a lutationibus Dub
- XXXVIII. Ego me , patres csnscripti , mortalem esse , et hominum espcia fungi, satisque hiabere , Si locum prino Femimpleam , et vos testor, et memisvsse posteros volo : qui satis mPerque memoriae meae tribuent, ut majmibus meis dignum; remum vestrarum pro*idum; eonstantem tu periculis; offensi reum pro utilitate pullica non pavistum credant. Haec mihi in animis vestris templa , hae pulcherrimae e gies , et mansurae r nam quae saxo struuntur, si judicium posterorum in Dinum verit , pro sepulcris spernuntur. Proinde socios, cives, et deos ipsos precis r hos , ut mihi ad sinaem rusque ustae , quietam et intellistentem humani divinique juris mentem duini; GI , ut quandoque concessero, cum laude et bonis recordati nibus , μαα asque famam nomiinis mei prosequantur. Persisti, que posthac secretis etiam sermonibus adspernari talem sui
vitam e quod alii modestiam ς multi , quia H deret, quis
lam, ut degeneris Gnimii , interpretabantur. Optumos quippe mortalium altissima cupere. Sic Herculem, et Liberum apud Graecos; Quirinum apud nos, declm numero additos. Melius Augustum , qui speraveris. Cetera principibus statim adesse runum insatiabiliter pia rendum, prosperam sui memariam: nam contemptu famae , eontemni virtutes. a, XXXIX. At Sejanus nimia fortuna socors , et muliebri insuper cupidine incensus , promissum matrimonium sagitan-- Livia , componit ad Caesarem codicillos t moris quippo wm erat , quamquam praesentem , scripto adire et ejus talia Gma fulti nenevolentia patris Augusti, et mox plurimis Tiaberii judieiis sta insuevisse , ut spes votaque sua non mitis ad deos, quam ad miripum ames cranferret. Nepae fulsorem
honorum unquam precatum δε excubias ac labores , ut uuram h militibus , pro incolumitate imperatoris malle. Attamen quod pulcherrimcim , adeptum, ut conjumelione Caesaris agnus er deretur : hinc initium spei. Et quisniam audiverit, Augustum, in conlocanda si , nonNihil etiam de equisibus Romanis cor stillavisset ita, si maritus Liviae quaereretire, haberet in ano mo amicum, sola neeessitudinis gloria usurum: non enim exsu Me imposita munia r satis aestimine, 'mari domum adversum
iniquas Agyrippinae ossensiones; idque liberorum causa: nan sibi multum superque euae fore, quod tali cumrncipe exm
XL. Ad ea Tiberins , laudatae pietate Seiani , suisque in eum benesiciis modim percursia', cum tempus tamquam ad