Opera C. Cornelii Taciti

발행: 1839년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

88 C. CORN. TACITI

petebantqne saltus, quibus nomen Arduenna, cum Iegiones utroque ab exercitu, quas Visellius et C. Silius adversis it neribus obiecerant, arcuerunt f praemissusque eum desecta manu Iulius Indus, o civitato ead m, discors Floro, et oti id navandae operae avidior, inconditam multitudinem adhuc disjecit. Florus incoitis latebris victores frustratus i postremli, visis militibus , qui offugia insederant, sua manu cecidit. Isque Treverici tumultus finis. , XLIII. Apud AEduos major ' molas exorta , quanth civitas opulentior , et comprimendi procul pracsidium. Augustodia

num, caput gentis, armatis cohortibus Sacrovir occupaverat,

nobilissimam Galliarum subolem, liberalibus studiis ibi

eratam, ut eo pignore parentes, Propinquosque eorum a

jungeret et simul arma occulte subricata juventuti dispertit. Quadraginta miIlia suere, quinta sui parto legionariis armis; ceteri cum venabulis et cultris , quaequo alia venantibus tela sunt i adduntur e se vitiis gladiaturuo destinati . quia

bus , more gentico , eontinuum serri tegimen crupelluri vocant ὶ , inserendis ictibus inhabiles, accipiendis impen

trabiles r augebantur hae eopiae vicinarum civitatum , . ut nondum aperta consensiouo , ita viritim piomptis studiis ;et certamine ducum Romanorum, quos inter ambigebatuae, utroque bellum sibi poscente r m . Varro , invalidus aenincta , vigenti Silio concessit. XLIV. At Romae non Trmeros modb et Σαώω, sed quintuor et se.Tagirita Galliarum eiustales descivisse; adsumptos in societa tem Germanos, dubias Hispanias e cuncta. ut mos famae J in majus credita. Optimus quisque reipublicae curam rebat: multi odio praesentium , et cupidine mutatiouis, suis quoque periculis laetabantur: increpabantque Tiberium,

quod , in tanto rerum motu , libellis occusatorum inmmere operam. An Iulium Sacrovirum majestatis crimine reum in Senatu fore ρ exstitisse tandem viros , qaes cruentas epistolus omnis cohaerent: et riseram pacem vel bello bene mutari. Tu to Imponsilis in securitatem eo ositus, neque loco, neque vultu mutato , sed ut solitum , per illos dies egit r altitudine animi; an compererat modica esse, et Vulgatis, IeViOraia

XLV. Interim Silius , cum Iegionibus duabus incedens, praemisia auxiliari manu , vastat Sequanorum pagos , qui sinium extremi, et AEduis contermini, sociique, tu armis orant. Mox Augustodunum petit propero agmine , certantistius inter se signiferis, fremente etiam gregario mi Iite ; Nemetam requinem, ne spatia noctium opperiretur : viderent minitis adversos, et iaspitarentur: id sutis od victoriam Duod

92쪽

ANNALIUM LIB. III.

Hamiti aput lapidem, Sacrovir, copiaeque patentibus locis

apparuere : in fronte statuerat serratos ; in cornibus cohortes s a tergo semermos. Ipse inter Primores equo insigni adire , memorare veteres Gallorum glari , quiaeque Romam, adversa intulissent: quam decora victoribus libertas ; quanto insolarantior seriuus uerum victis. XLVI. Non diu haec , nec apud laetos e etenim propinquabat legionum acies r inconditique ae militiae nescii o pidani , neque oculis neque auribus satis competebant e conistra Silius , etsi praesumpta spes hortandi causas exemerat, clamitabat tamen: Pudendum ipsis , quod Germaniarum victores adve sum Gallos, tanquam in hostem, ducerenturiuna nuper cohors rebellem Turmium , una ala Treverum pGucae hujus ipsius eaeercissis turmae profligavere Sequanos . pmulo peeunta dites et voluptatibus opulentos, tinuis mclgis imbelles AEduos , evineis e , et fugientibus consulite. Ingens ad ea clamor r et cireumfudit eques ; frontemque pedites invasere tnee cunctatum apud latera: Paulum morae attulere serrati, restantibus laminis adversum pila et gladios: sed miIes, comreptis securibus et dolabris , ut si murum perrumperet, caedere tegmina et corpora: quidam trudibus aut furcis, inem tem molem prosternere ἔ jacentesque, nullo ad resurgendum nisu, quasi exanimes linquebantur. Sacrovir primo Augusto.

dunum , dein, metu deditionis, in villam propinquam cumsidissimis pergit. Illic sua manu, reliqui mutuis ictibus ocinoidoro di incensa supct villa omnes cremavit. XLVII. Tum demum Tiberius ortum patratumque bellum senatui scripsit: neque dempsit , aut addidit vero; sed itaeae uirruge legatos . se conciliis superfuisse r simul causas, cur Hori ipse, non Drusus prosecti ad id l)ellum serent, adjunxit , magnitudinem imperii extollens : neque decorum princiapibus , si una alterare civitas turbet , omissa urbe , unde in

omnia regimen: nunc quia non metu ducatur, iturum, ut praesentia spectaret com Mneretque. Dec Veii Patres Vota Pro re-

litu ejus, supplicationesque , ct alia decora. Solus Dolabella Cornelius , dum anteire ceteros parat, absurdam tu adulationem progressus , censuit ut ovans h Campania urbem introiret. Igitur secutae Caesaris litterae , quibus se nora tam vacuum gloria praedicabat, ut post ferocissimas stentes perdomitas ire receptos in juventa, cout spretos tris 3hos, jam senior peregrinationis suburbanae inane maemium raeteret.

XLVIII. Sub idem tempus, ut moe s Sulpicii Qui)inii publicis exsequiis frequentaretur, petivit a sonatu. Nihil ad ve

terem et patriciam Sulpiciorum familiam Quirinius iaertinuit,

93쪽

Etus apud municipium Lanuvium: Sed implier militias . o acribus ministeriis , consulatum Sub divo AuguSto, mox ex να- gnatis per Ciliciam IIomonadensium castellis insignia trium Plii adeptus; datusque rector C. Caesari Armenium obsitio ιi , Tilaerium quoque Illioli agentem coluerat et quod tunc patefecit in senatu : Iaudatis tu se ossiciis , et incusato M Lollis, quem auctorem C. Caesari pravitalis et discordiarum alguebat: sed ceteris haud laetii memoria Quirinii crat, ob intenta , ut memoravi , Lepidae Pericula , sordidam im et PraePotentem senectam. XLLV. Iino anni, C. Lutorium Priscum, equitem Roma num , post celebre carmen, quo Germanici suprema dessev rat, recunia donatum ii Caesare , corripuit delator; obiectans, aegro Unum composuisse , quod, si ea tinctus siret , mutor Iraemio vulvaretur. Id C. Lutorius in domo P. Potmnii Socru ejus Vitellia coram , multisquo inlustribus seminis per vaniloquentiam legcrat. Et delator exstitit, coloris adclicendum testimonium exterritis , sola Vitellia nihil se iam αιυrrae, adseveravit: Sed arguentibus ad perniciem plus si clei fuit: sententiaque IIaterii Agrippao, consulis designati, inuictum reo ultimum supplicium. L. Contra III. Lepidus in hunc modum exorsus est e Si Patres conscripti, unum id spectamus, quam ne iuria voce CLutorius Priscus mentem suam , et aures hominυm politierit Neque carcer , Neque laqueus , ne serviles quidem cruciatus in eum sulcerint . sin flagitia et facinora sine modo Sunt: ον-pticiis ac remediis principis moderatio, majorumque et Dratria -empla temperant e et vana is scelesiis , Uicta a maleficiis G 7e Unir est locus sententiae, per quam neque huic delictumrmptine Srt, et nos clamcntiae simul ac SePeritatis non poeniteat. Saepe raudivi principem nostrum conquere uem , si quis sumpta moxis, misericordiam ejus praevenisset: vitia C. LIt ι tu intestra est, qui neque servatus in raericulum reipubli-c- , neque interfectus in eae lum ibit r studia ilii ut 1 ei Delo tiae , tia inania et siuina Suni r nec quidquam grave ac sertum e P eo meluas , qui suorum ipse flagitiorum proditor , non v/rorum animιs, sed muliercularum adrepit: cedat tamen urbe , et, bonis amissis , aqucl et igni arceatur. Quod ver i mae censes, ae Sr lege majestalis teneretur.

LI. Solus Lepido Rubellius Blandus e consnlaribus adsensit : celeri seri tentiam Agrippae secuti: ductusque in careo rem Priscus, au Statim exauimatus. Id Tiberius s0litis sibi an urbus apud Seuatum iucusavit, cum extolleret pietalem

quamvis modicas principis injurim acriter recocotium; . -

94쪽

ANNALIUM LIB. II. Π

P caretur tam praecipitis veriorum poenas: laudaret Iapiatu

nequo Agrippam argueret. Igitur factum senatus consuItum , me derecta patrum ante diem deeimum sit aerarium deferret iam; idque vitae. spatium damnalis prorogaretur: sed Don sis.

natui libertas ad poenitendum erat; neque Tiberius intor-jectu temporis mitigabaturώ

LII. C. Sulpicius , D. Haterius consules sequuntur. Intu bidus externis rebus annus, domi suspocta Severitais adve sum luxum, qui immeusum proruperat ad euneta , quis P cunia prodigitur. Sed alia sumptuum , quamvis navium .dissimulatis plerumque pretiis, occidLabantur; ventris et .g ncae paratus adsiduis sermonibus vulgati , secerant curam ne princeps antiquae parcimoniae durius adverteret. Nam imoipionis C. Bibulo, ceteri quoque aediles disseruerant, spem a sumptureiam testem, vetitiaque utensilium Pretia augeri in dias i nee mediocribus remediis sisti posse et et consulti patros

iotegrum id negotium ad principem distulerant. Sed Tiberius,

saepe apud se pensitato, in coerceri tam profusae cuIudinos possent; num coercitio plus damni tu rempublicam ferret; quam indecorum adtrectare, quod non obliveret; vel tela tum ignominiam et infamiam virorum inlustrium pos eretrpostremo litteras ad senatum composuit, quarum sententia

in hunc modum suae. i MLIII. Celeris forsitan in rebus, patres eonScrini, magis

ei divi me coram interrogari, et dicere , quid e re milieriuenseam r in hac relatione , subtrahi oculos meos melius fuit, ne, denotantibus vobis ora, metum singulorum, qui pudem di luius a uerentur , ipse etiam riderem eos , ac velut δε- mehenderem. QMd si meeum vilia viri strenui, nediles consilium hiscisseia ς nescio an suasurus fuerim , Omittere potitis praeviaturi et a tia uiua , quam hoc adsequi, ut pulam

Feret , quibus flustiuis impares essemus t sed ilii quidem os

cito functi sunt, ut ceteros quoque massistrinus sua munia implere velim r mihi autem neque honestum silere , neque proloqui expeditum , quia non aedilis , aul praetoris , aut consulis paries sustineor majus aliquid et eacelsius a principe postulatur ; et cum recte factorum sibi quisque gratiam 'trahant, uni

invidia ab omnibus precatur. Quid enim primum prohibere , et priscum ad morem recidere adgredire ' uiuarumne infinitan is, familia rum uumerum et nationes Θ argenti et auri mi P aeris tabularumque miriacula' promiseuus viris et sem nis vestes ' atque ilia feminarum propria, quis lapidum μυ-sa , pecuniae nostrae ad externa3 aia hostiles males transfe- 'runtur '

95쪽

. m. Nee ἰ oro, in eoisviviis et circulis incusari ista, et modum posci : sed si quis legem sinciali poenas indicat iidem

illi eiustatem perii, splendidissimo cuique exitium parari, ri minem criminis e reriem , elamitabunt: algui, ne m risquidem morbos veteres , et diu aucios, nisi per dura et ave ra merceαSI corruptus simul et cos ruptor , aeger eι μπα animus, haud levioribus remediis restinguendus en, quam lia bidinibus ardescit. Tot a majortibus repertae leges, tot v assivus Augustus tulit , illae oblivione , Me bd flagitiosius

est j contemptu abolitae , securiorem luxum fecere et nam Si lis quod nondum vetitum est; timeas , ne veterea at si roh bita impune transcenderis ; neque merus ultra, Neque Pudor

est. Cur eryb olim preeimonia poliebri ρ quin sibi quisque --

derasatur r quia unius uisis cives eramus: ne imitamenta quiadem eadem intra Italiam dominantibus t externis victariis ali nas civilibus etiam nostra consumme didicimus. Quantulum

istud est , de quo aediles admonensi'quam , si cetera respiacias , in levi habendum I in Hercula nemo refert, quod it lis eaternae opis indiget, quod vita popuia Romisi Per incerta mi is et tempestatum quotidie volviturr ac nisi prori mistum copiae et dominis , et servitiis , et agris subvenerint nostra nos scilicet nemora, nostraeque villae tuebuntur Z Hanc, patres conscripti, curam sustinet princeps r haee omissa funditus rempublicam trahet. Reliquis intra animum medendum est: nod pudor; pauperes necessitas; diuites fruias in melimminet. Aut, si quis eae magistralibus titiuam itulustriam iacsevcratiatem pollicetur, ut ire obviam queat; hune ego et laudo , et Mamerari liabarum meomm partem fauore sis accusare viatia volunt , dein cum gloriam ejus res adepti sunt, simiatines faciunt, ac mihi relinquum ς credite , patres conscripti , me quoque non esse ossensionum midum e quas cum graves , Eetpstrumque iniquas , pro republica suscipiam ρ inanes et i-ια , neque mihi iam vobis usui futuras , D e deprecor.

LV. Auditis Caesaris litteris , remissa aedilibus talis eu-ra ; luxusque mensae , v fine Actiaci belli, ad ea arma ,

quis Ser. Galba rerum adeptus est, per annos centum, Pro fusis sumptibus exerciti , paullatim exsolevere. Causas ejus

mutationis quaerere libet. Dites olim familiae nobilium, aut

claritudine insignes , studio magnificentia: prolabebantur tuam Etiam tum plebem , socios, regna colere , et coli lictitvm : ut quisque opibus, domo , paratu speciosus, Per no men et clientelas inlustrior habebatur : postquam caedibus saevitum, et magnitudo famae exitio erat; caeteri ad sapiemtiora eonyertere ; ricis novi bominea e municipiis et colo-

96쪽

mis, atque etiam provinciis, tu senatum crebro adsumpti, domesticam parcimoniam intuleeunt ; et quamquam fortuna, vel industria , plerique pecuniosam ad senuetam Pervenirent; mansit tamen prior animus. Sed praecipuus adstricti moris auctor Vespasianus suit, antiquo ipso cultu victuque : ob. aequium inde in princirem, - et aemulandi amor validior, qvim poena o Iegibus et metus. Nisi soria rebus cunetia inest quidam velut orbis , ut, quemadmodum temporum V ora, ita morum Vertantur: nec Omnia aPud priores meliora. sed nostra quoque aetas multa laudis et artium imitanda posteris tulit. Verum haec nobis majores eortamina ea lin

nesto maneant.

LVI. Tihelius, sama moderationis parta, quod ingruentia

accusatores represserat, mittit litteras ad senatum, quis P. testatem tribuniciam Druso petebat. Id summi fastigii v bulum Augustus reperit, ne regis aut dictatoria nomen ac, sumeret, ac tamen appellatione aliqua cetera imperia prac

mineret. M. deinda Agrippam socium ejus potestatis , sim defuncto, Tiberium Neronem delegit, ne successor in incerto foretr sic cohiberi pravas aliorum spes rebatur: simul modin silao Neronis, et suae magnitudini fidebat. Quo tunc exemplo, Tiberius Drasum summae rei admovet: eum, incolumi Germanico , integrum inter duos judicium tenuisset. Sod prinincipio litterarum veneratus deos , uι eonsilia sua reipublicavrosPerarent, modica de moribus adolescentis, neque in sablum aucta retulit: esse illi eonjugem et tres liberos, eam saetaaem , qua ipse quondam a divo Augusto ad capessen miac munus vocalias sit. Neque nunc properst, Sed per octo.- nos puto experimento, compressis Seditionibus , composuisbeliis , triumphiam et bis consulem , noti laboris pumicipem

LVII. Praeceperant animis orationem Patres, quo quaesutior adulatio fuit: nec tamen repertum, nisi ut effigies prime um, aras deum, templa et arcus , aliaquo solita censerunt: rusi quia M. Silanus ex contumelia consulatus honorem Pri ripibus petivit: dixitque pro senisutia , ut publicis privatis

monumentis, ad memoriam temporum , non consulum nominia

praescriberentur; sed eorum qui tribuniciam maestatem ρον rens. At Q. Haterius , cum ejus diei senatusconsulta reis litteris figendia is curia consuisset, deridiculo suit senex fomitissimae adulationis , tantum intimia usurus.

LVIIl. Inter quae provincia Africa Iunio Blaeso prorogare, rarius Maluginensis , flamen Dialis , ut Asiam sorte habere reatulavit ; frustra uulgatum dictitans, non liuere Diadibus

97쪽

pyredi Iadid r neque aliud jus suum, quam Martiritum, Qua mnadiumque flamirum t mreb si hi d issent provincias , cur Diadibus id uiastum p xuum de eo populi scilia , non in libris

caerimoniarum reperiri. Saepe porusces Dialia sacra fecisse, si flamen ταυι ine , aut munere pullieo impediretur: duobus et septuastinia annis post Cornelii Merulae s dem, Neminem mspectum; meque ιαmen ceraavissa religiones. Quisd si Per tot annos possit non ereari, nullo sacrorum damno i quanto fincilitas a uturum , ad unius anni Proeoti lare imperium ρ ρον vasis olim ελvitalibus essecetum , uι h pontimibus maaimis

ire in m incias prohiberemur: nunc deam muneri , summum p eificum eιtam summum hominum esse , nora aemulationi , non odio, aut privatis adfectiombus obnoxium. LIX. Adversus quae cum augur Lentulus , aliique varie dissererent, eo decursum est, ut pontificis maximi sementiam opperirentur. Tiberius, dilata notione do jure flaminis , do. cretas ob tribuniciam Drusi potestatem caerimonias tempera vit ; nominatim arguens insolentiam sentenιiae, aureasque ii aerias contra patrium morem. Recitatae et Drusi epistolae, quamquam ad modestiam nexae, pro superbissimis accipium tur : Huc decidisse cuncta , ut ne juvenis quidem, tanto hinnore accepto, adiret urbis deos, ingrederesin senatum, auus

cia saltem gentile apud solum inciperet 8 Bellum scillaei, vitilaverso terramum vistineri, litora el ιacus Campari cum maxima peraurantem: sic imbui rectorem generis humani e tammtam λ paternis consiliis discerer sane gravaretur MV

clum civium senex imperator fessamque arialem , et actos talores praetenderet a Druso quod, nisi eae adrogantia , -- pedimentrum p . . -

LX. Sed Tiberius , vim principatus ubi firmans, imagunem antiquitatis senatui praebebat, postulata provinciarum ad disquisitionem patrum mittendo. Crebrescebat enim Grain eas per urbes licentia atque impunitas asyla statuendi e complebantur templa pessimis servitiorum : eodem sabsidio otia rati adversum creditores r suspectiqua capitesium criminum receptabatitur. Nec ullum satis validum imperium erat me cendis seditionibus populi, flagitia hominum , ut caerimonias deum Protegentis. Igitur placitum , ut mitterent civitates jura , atque Iegatos. Et quaedam , quod salso usurpaverant, Sponte Omiserer multae vetustis superstitionibus , aut meristis in populum Romanum sidebant. Magnaque ejus diei πω cies fuit, quo senatus majorum heneficia , sociorum Pacta , regum etiam , qui ante vim Romanam valuerant, decreta . ipsorumque numinum religiones introspexit, libero, ut quo dam , quid sumaret nautaretVe.

98쪽

LXI. Primi omnium Ephesii adiere , memorantes : NM , ut vulgus crederet, Dianam atque Apesinem Delo sevitos esse apud se Cenchrium amnem , lucum Ortygiam, ubi Gloriam , partu Uvidam , et oleiae , quae tum etiam maneat, adnisam , edidisse ea numina r deorumque monitu sucratum

nemus. Atque imum illic Apollinem , post interfectos Cyel

pas , Jovis iram vitavi e. Moae liberum patrem, bello victorem , sinplicibus Amazonum, quae aram insederant I ignovisse. Auctam hinc , concessu Herculis , cum Lydis poliret. , 'eσσει iam templo : neque Persarum ditione deminutum jus. Post Mucia cis , dein nos ServavrFse.

LXII. Proximo Magnetes L. Scipionis , et L. Sullae stomstitutis nitebantur : quorum ille Antiocho , hic Mithridate pulsis, sidem atque Virtutem Magnetum decoravere, uti Disse e Leucophrynae perfugium inviolaebile foret. Aphrodisienses posthac, et Stratonicenses dictatoris Caesaris, ob vetusta iupartes merita, et recens divi Augusti decretum attesere. La dati , quod Purthorum inruptionem, nihil mutvid in populum Romanum constantie , pertulissent. Sed Aphrodisiensium civitas , Veneris ; Stratonicensium , Iovis et Triviae religioneminebantur. Altius Hierocaesarienses exposuere, Persicam spisse Dianam ; delubrum , rege Cyro, dicatum: et memorabam tar Perpernae , Isaurici , multaque alia imperatorum nomina , quia non modo templo , sed duobus millibus passuum eamdem sanetitatem tribuerant. Exin Cyprii tribus delubris, quorum vetustissimum Paphiae Veneri auctor Aerias , Post filius ejus Amathus , Veneri Amathusiae, et Joxi Salaminio Teucer, Telamonis patris ina profugus , posuissent. LXIII. Auditae aliarum quoque civitatum legationes. Quin rum copia sessi Patres, et quia studiis certabatur , consul hus permisere , in perspecto jure , et si qua iniquitus invo

veretur , rem integram rvrsum ad senatum referrent. Com ies super eas ei itates , quas memoravi, apud Pergiamum Ataeulapii compertum asylum rorulerunt: eeleros obscur S A

vetustatem initiis niti r nam Smymnaeos oraculum Apollinis , cujus imperio Stratonicidi Veneri templum die erint; Terios ejusdem carmen referre, quo sacrare Neptuni essigiem aedemque jussi sint: propiora Sardianos ; Alexandri Wictoris id donum di neglie minus Milesios Durio rege nitit sed cultus in minum utrisque , Dianam aut Apollinem veneramin. Pera re et Cretenses simulacro divi Augusti. Factaque senatus tonsulta , quis multo cum honore, modus tamen praescribe batur ; jussique ipsis in templis figere aera , sacrarulam odmemoriam , neu Specie religionis in ambitionem delaberentur.

99쪽

M C. CORN. TACITI

LXIV. Sub idem tempus Iuliae Λugustae valetudo atrox necessitudinem principi secit sestinati in urbem reditus: simcora adhuc inter matrem filiumque concordiu ; sive Oecultis odiis. Nequo onim multo ante , cum haud procul theatro Marcelli, estgiem divo Augusto Julia dicaret, Tiberii nomen suo postscripserat; idque illo credebatur , ut inserius mah, lato principis, gravi et dissimulata osse tono abdidisso. sed tum in ilicia diis , ludique magni ab senatu decernunt- , quos ponifera, et Gusurra , et quindecimviri, septemviris siminia a sodalibus Augustalibus ederent. Censuerat L. Amonius , in feciales quoque iis ludis praesiderent. Contradixit Caesar , distincto sacerdotiorum jure , et repetitis exemplis: neque enim unquam fecistibus hos majestatis fuisse ideo Ams tales adjectos, quia proprium ejua domu3 Sacerdotium esset,

U. Exsequi sentcntias haud institui, nisi insignes ,

indi honestum . aut notabili dedecore : quod praecipuum m Mus annalium reor, ne virtutos sileantur, utque pravis ductis lactisque ex posteritate et infamia metus sit. Ceterum tempora illa adeo infecta , et adulatione sordida fuere , ut non modδ primores civitatis, quibus claritudo sna oririniis

Protegenda erat; sed omnes consulares, magna Para eorum,

qui praetura functi, ninuique etiam pedarii senatores, Latim exsurgarent, foedaque et nimia censerent, Memorias Proditur , Tiberium , quotiens curia egrederetur , Graecis verbis in hunc modum eicipii solitum, o homines ad sinu tusem para si scilicet etiam illum, qui libertatem publicam nollet, tam projectae servientium patientiae taedet, L VI. Paullatim dehinc, ab indecoris ad infesta transgr Hic Iitur. Q Silanum, proconsulem Asiae , repetundarumh sociis postulatum , Mamercus Scaurus e consularibus, Junius Otho praetor. Brutici ius Niger aedilis, simul corripiunt; oblecta utque violatum Augusti numen , spreιam Tiberii m stalem. Mamercus antiqua exempla iaciens , L. Cortam a Scipi e Africano , Ser. Galbam is Catone censorio. P. R. titium a M. Scauro accusatos r videlicet Scipio et Cato talis ulciscebantur, aut ille Scaurus, quem Proa um Suum DPphtium majorum Mamercus, infami opexa dehonestabat. Iunio Othoni litterarium ludum exercere vetus ars fuit e mox So-jani potentia sonator, obscura initia impudentibus ausis m- pellebat. Brutidium artibus honestis copiosum , et, si roctum iter pergeret, ad clarissima quaeque iturum, sestinatio erat, mesabat , dum aequalis, dein superiores , Postremia Surametipse spes aut ire parat: quod multos, etiam Mnos, pessRR

100쪽

ΑΝNALIUM LIB. III. 97

dedit , qui spretis , quae tarda eum securitate Praematura vel cum exitio properant. LXVII. Auxere numerum accusatorum Gellius Poplicola , t M. Paconius : ille quaestor Silani, hic Iegatus. Nee dubium

habebatur , Saevitiae captarumque pecuniarum teneri reum: sed multa adgeret tur etiam insontibus periculosa , cum Super tot senatores adversos, lacundissimis totius Asiae, e seque ad accusandam delectis responderet solus , et orandi nescius , Proprio in metu , qui exercitam quoque eloquentiam debilitat i non temperante Tiberio , quini premeret V Ce , vultu, eo quod ipse cretaerrime interrogabat: neque refellere , aut eludere dabatur ; ae saepe etiam confitendum erat , ne frustra quaesivisset. Servos quoque Silani , ut to mentis interrogarentur . acinr publicus mancipio acceperat ret ne quis necessariorum juvaret periclitantem , majestatis crimina subdebantur, vinclum et necessitas silendi. I tuepetito paucorum diorum interjectu, defensionem sui deseruit, ausis ad Caesarem eodicillis, quibus invidiam et preces mi

LXVIII. Tiborius , quae in Silanum parabat, quo e cu-Satius sub exemplo accciperentur , libellos divi Augusti de Voleso Messalla , ejusdem Asiae proconsule , sectumque in

Eum senatusconsultum.rocitui jubet. Tum L. Pisonem sententiam rogat: illa multum do elementia principis praelatus,tiqua atque igni Siliano interdicen moeensuit, ipsumque tu insultim Gyarum relegandum. Eadem.ceteri , nisi quod Cn. Lentulus separiandia Siliani mnterna bona quippe alia paren

te stentiij reddendaque silio dixit, adnuenta TitUr . At Cornelius Dolabella , dum adulationem langius sequitur , increpitis C, Silani moribus , addidit; ne quisbvita probrosus , et opertus ii iamia , provinciam sortiretur e idque princeps judicaret in nam ii legibus delicta puniri r quanto fore mitius in ipsost, melius in socios , rrovideri ne peccaretur 'LXIX. Adversum quae disseruit Caesar r non quidem sibi

ignara, qu de Silano vulgabuntur, Sed non ea rura e St tuendum r multos in provinciis contra quam spes aut meetus

Ee illis fuerit , egisse: exest mi quosdam ad meliora magnitu dine rerum.; hebescere alios : neque posse principem sua scientia cuncta complecti e Neque e.rpedire , ut arisiitione aliena trahatur : ideo leges in facta constitui, quia futura in incet D sint: sic is majortibus institutum , ut si anteissent delicta ,

poenae Sequerentur r Ne verterent sapienter reperta, et Semper

placita : salis onerum principibus, satis etiam potentiae: minui jura, quotiens gliscat potestas et nec urendum imperio ,

SEARCH

MENU NAVIGATION