Opera C. Cornelii Taciti

발행: 1839년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

XXXVII. Invenio apud quosdam auctores, pavore belli , seu fastidio utriusque γε inclyis, quorum flagitia ac dedecus

apertiore in dies fama noscebamur , dubitasM eaercitus, num, νωιlo certamine , vel ipsi in medium consultarent , vel sen tui permitterent tegere imperatorem. Atque eo duces Othoni nos spatium ac moras suasisse: praecipuὸ Paullinum ; quod tetustissimus. consularιum , et miluid clarus, gloriam nomenque Britannicis expeditionibus meruisses. Ego ut concesserim

apud paucos , tacito voto, quietem pro discordia, bonum et innocentem principem pro pessimis ac uagitiosissimis e petitum : ita neque Paullinum , qua prudentia suit , Spin

asse , corruptissimo seeulo , tantam vulgi moderationem , reor , ni qui pacem belli amore turbaverant, bellum pa- . cis caritate deponerent et neque aut exercitus , linguis moribusque dissonos, in hunc consensum Potuisse coaleScere , aut legatos ac duces, magna ex Parte luxus , egestatis , Scelerum sibi conscios, nisi pollutum obstrictumque meritis suis principem Passuros.

XXXVili. ritus, ae iam pridem insita mortalibus pote

tiae cupido , cum imperii magnitudine adolevit, erupitque. Nam rebus modicis aequalitas facile habebatur e sed ubi, subaeis orbe , et aemulis urbibus regibusve excisis , Securas opes concupiscere vacuum fuit, prima inter patres ple- hemque certamina exarsere : modo turbulenti tribuni, m do consules praevalidi; et in urbe ac soro tentamenta civiliam bellorum. Mox e plebe infima C. Marius, et nobilium saevissimus L. Sulla, vietam armis libertatem in dominatio-nm veterunt. Post quos Cn. Pompeius occultior, non melior. Et nunquam Postea, nisi de principatu quaesitum. Nota discessere ab aranis in Pharsalia ac Philippis civium lesi nes ; nedum Othonis ac Vitoliri exercitus sponte pod turihellum fuerint: eadem illos deum ira, eadem hominum rabies, eaedem scelerum causie in discordiam egdre. Quod singulis velut ictibus tran satis sunt bella, ignavia principum

factum ost. Sed me veterum novorum lis morum reputatio longius tulit r nune ad rerum ordinem venio. , MXXXIX. Prosecta Brixellum Othone, hρnor Imperii penes

Titianum fratrem, vis ac potestus penes Priaulum praeseetum. Celsus et Paullinus, quum practentia vorum nemo uteretur, inani nomine ducum, alienae eulpae praetendebantur οῦ triis

hunt centurionesque ambigui, quM, Spretis melioribus, detorrimi valebant : miles alacer, qui tamen jussa ducum in te Iretari, quam exsequi, mallet. Promoveri ad quartum a Beriam cratra placuit, adeo imperite, ut quauquam Verno tem-

392쪽

Pure anni, et tot circum amnibus penuria aquae satigareα-tur. Ibi de praelio dubitatum, Othone per litteras stagita te, ut maturarent; militibus, ut imperator pugnae adesset, poscentibus : plerique copias trans Padum agentes acciri po-Stulabant. Nec perinde dijudicari potest, quid optimum iactu fuerit, quam pessimum suisse, quod lactum est. XL. Non ut ad pugnam, sed ad bellandum profecti conssaevies, Padi et Adduae stuminum, sedecim inde millium spatio distantes, petebant. Celso et Puallino abnuentibus, milium itinere fessum , sarcinis gravem, objicere hoβιi, non

admissuro, quominus eaepeditus, eι viae quatuor millia passuum progresbus, aut incompositos in tigmine, aut dispersos, et via tum moIientes adgrederetur. Titianus et Proculus, ubi eousialiis vincereatur, ad jus imperii transibant. Aderat sane cistus equo Numida, cum atrocibus mandatis, quibus Otho i erepitu ducum segniιia, rem in discrimen miιιi jubebat, a ger mora, et spei impatiens. XLI. Eadem die, ad Caecinam, operi pontis intentum,

duo praetoriarum cohortium tribuni, colloquium ejus posta- Iantes, venerunt. Audire conditiones, ac reuere parabat, quum praecipites exploratores adesse hostem nutatiavere. Iu- terruptus tribunorum sermo: eoque incertum fuit, insidias,

an proditionem, vel aliquod bonestum consilium coeptaV rint. Caecina , dimissis tribunis, revectus in castra, datam jussu Fabii Ualentis pugnae signum, et militem in armis invenit. Dum legiones de ordine agminis sortiuntur, equites Prorupere: et mirum dictu, li paucioribus Othoniaciis, quominas in vallum impingerentur, italicae letionis virtute dete Titi sunt r ea strictis mucronibus , redire pulsos , et Pu

snam resumere coegit. Disposita Vitelli auarnm legionum acies, Sine trapidatione : etenim quanquam vicino hoste, adSP ctus armorum densis arbustis prohibebatur : apud Othonianos pavidi duces, mile ducibus inserius , mixta vehicula et lixae, et praeruptis utrimqu' fossis, via quῖeto quoque agmini a usta. Circumsistere alii signa sua, quaerere alii tincertus undique clamor, accurentium, vocitantium z et ut

euique aud ga vel formido in primam postrema re aciem

XLII. Attonitas subito te ord mentes, salsum gaudium in lynguorem vertit, resertis, qui descivisse a Vitellis Mercitum ementirentur. Is rumor ab exploratoribus Vitellii dispersus, an in ipsa Othonis parte, seu dolo, seu sorte Sura exerit, Parum compertum. Omisso pugnae ardore , Othoniani ultro Salsitavere et ut hostili marai re excepti , plerisque suorum

393쪽

BIS RIARUM LIB. II. 3 I

ignaris quae eausa salutandi, metum proditiυnis Aeete. Tum incubuit hostium acies, integris ordiuibus, robore et num ro praestantior. Othoniani quanquam dispersi , pauciores , sessi, Praelium tamen acriter sumpsere t et per locos arboriabus ac vineis impeditos, non una pugnae facies e cominus eminusque, catervis et cuneis cone rebant: in aggere viae collato gradu, corporibus et umbonibus niti, omisso pilorum jactu, gladiis et securibus galeas Ioricasque perrumpere et nis scentes inter se, ceteris conspicui, ita eventum totius belli

certabant.

XLIII. Forte inter Padum viamque, patenti campo, duae legiones congressae sunt: pro Vitellio unaetvicesima , cui e gnomen Rapaci, vetere gloria insignis: e parte Othonis priama Adjutrix , non ante in aciem deducta, sed ferox, et ri vi de ris avida. Primani, stratis una et vicesimanorum principiis, aquilam abstulere et quo dolore accensa legio, et impulit rursus primanos, interfecto Orphidio Benigno legamis, et plurima signa vexillaque ex hostibus rapuit. A par. to alia , propulsa quilatanorum impetu tertiadecima legio i ircumveuti plurium accursu quartadecimani. Et ducibus Othonis jam pridem profugis , Caecina ac Valens subsidiis suos firmabant. Accessit rocens auxilium , Varus Alphen cum Batavis, lasa gladiatorum manu, quam navibus trans vectam , oppositae cohortes in ipso stamina trucidaverant. Ita victores latus hostium invecti. XLIV. Et media acie perrupta, sugsire passim Othoniani Bebriacum petetates. ImmenSum id spatium: Obstructae strage corporum viae: quo plus caedis suit: neque enim, civilibus heialis, capti in praedam vertuntur.Suetonius Paullicius, et Licinius Proeulus, diversis itineribus, castra vitavere. Vedium Aqu, Iam, torti decimae legionis legatum, irae militum ineo utitus pavor obtulit: multo adhuc die vallum ingressus, clamone seditiosorum et fugacium circumstrepitur et non probris, non manibus abstinent: deSertorem Proditoremque increpant: nullo Proprio crimine rius, sed more vulgi, suum quisque flagitium aliis objectantes. Titianum et Celsum nox juvit, dispositis jam excubiis, compressisque militibus, quos Annius Gallus Precibus. consilio, auctoritate flexerat, ne super cladem iam versae pugnae, Suismet ipsi coedibus saevirent: sive sinis he

la venisset, seu resumere arma mallent, unicum v cιis in comsensu lavamentum. Ceteris fractus animus. Praetorianus miles,

non virtute se, sed proditione victum Demebat. Ne Vitellianis fidem incruenιam fuisse victoriam, pulso equise , rapta legionis Mintu : superesse cum ipso.cthone militum quod tran4 δε-

394쪽

dum fueriti venire Moesicas legiones: magnam Gercites parolem Bebriaci remansisse: hos ereth nondum victos; et si ita ferret , honesιius in acie .perituros. His enitationibus truces aut pavidi, extrema desperatione ad iram saepius, quam in L

midinem stimulabantur. Α -

XLV. At Vitellianus exercitus ad quiatum a Bebriaco lapidem consedit, non ausis ducibus e dem die oppugnati nem castrorum: simul voluntaria deditio sperabatur. Sed -- peditis , et tantum ad praelium egressis munimentum fuereariua et victoria. Postera die, haud ambigua Othoniani exercitus voluntate , et qui serociores fuerant ad Poenitentiam inclinantibus, missa legatio , nee apud duces Vitellianos dubitatum, quominus pacem concederetit. Legati paullisper

retenti r ea res haesitationem attulit, ignaris adhuc an im Petrassent. Mox remissa legatione patuit vallum. Tum victi victoresque in lacrymas effusi, sortem ei vilium armorum mi sera laetitia detestantes. Iisdem letatoriis, alii fratrum. alii propinquorum vulnera fovebant. Spes et praemia in ambiguo; eerta funera et luctus et nec quisquam adeo mali expers, ut non aliquam mortem moereret. R uisitum Orphidii legati

corpus honore solito crematur e paucos necessarii ipsorum sepelivere r ceterum vulgus super humum relictam.

XLV . opperiebatur Otho nantium pugnae, nequaquam trepidus et consilii certus e moesta primum fama, dein Profugi e praelio perditas res patefaciunt. Non expectavit mi

Iitum ardor vocem imperatoris i bonum habere animum jubebant : superesse adhuc nopas vires, et 'sos extrema passuros, ausurosque: neque erat adulatio. Ire in aciem, excitare partium soriaciam furore quodam et insitactu flagrabant e qui proces adstiteraui, tendere manas , et proximi prensare genua ; promptissimo Plotio Firmo. Is praetorii praesectus identidem orabat , ne fidissimum exercitum , ne optime meritos initura desereret: majore animo tolerari adfersa , quam relinqui r fartes et strenuos etiam contra fortunam insistere vel ἔumidos et ignavos ad desperationem formidine properare. Quas inter voces, ut flexerat vultum, aut induraverat Otho, clamor et gemitus. Nec praetoriani tantum , proprius Othonis mi. es, sed praemissi a Moesia, eandem obstinationem adventa linus exercitias, testiones Aguiariam ingressas , nuntiabant e ut nemo dubitet potuisse ranovari hellum atrox, lugubre, ia-

certum victis et Victoribus.

XLVII. Ipso aversus consiliis. belli , mne , inquit ,

animum , hanc viritilem vestram utim periculis oficere, αμmis grande vitae meae preιium puto, Quinto plus spei ostea-

395쪽

HISTORIARUM LIB. II. 3 3

datis, si vivere placerti, tantb pulchrior mors erit. Experti

invicem sunms , ego ac fortina et nec tempus computaveritis resumilius est temperare felicitaιi , qua te non puιes. diu usu rum. Civile bellum a Viιellio eae ιι α ut de principatu ceditaremus armis , initium illic fuit i ne 3 squam semel certe mus , Penes me eae lum eriιt hinc Oιhonem posteritas aesιμ mel. Fruetur Vitelitus fratre , conjuste , liberis i mihi non Q tione, neque solutus opus est. Alii diutius imperium tenuerint; nemo tam fortiter reliquerit. An ego tunium Romanae imbis . tot egregios exercitus, sterni rursus , et reipublicae eripi να- ιiar ' Eat hia mecum animus, tanquam Perisuri Mo me fueritis ; sed este supertistest nec diu moremur , ego incolumis tem ve5ιram , vos constantiam meam. Plura de extremis loqui, pars igniaviae est a praechmum destisinsiouis meae documentam hiabiae, quod de nemine queror ψ niam iuc are deos via tam nes , ejus est, qui vivere velit. vλLViII. Talia locutus , ut cuique aetas aut dignitas , coinrniter appellatos , irent Properia , neu remanendo iram victoris asperiarent, javenea auctoritate , Senes precibus movebat placidus ore, intrepidus verbis, intempestivas suorum lacrynias o ercens : Diari naves ac vehicula abeuutibus jubet: libellus epistolasque, studio erga se , aut in Vitellium eo tu violiis insignes, abolet: pecuuias distribuit parce, nec ut periturus. Mox Salvium C euianum fratris silium, prima juventu , trepidum et moereutem , ultro olatus est, laudat,

do piciarem ejus , castigando formidinem i an Vitellium tam immisis animi fore , ut pro incolumi tota domo, ne hanc quidem sibi gratiam redderet ' mereri se festinato exitu clamem

sitim victoris. Mia enim ultimu desperatione, Fed Poseente prae sium eaercitu , remisisse reipublicae novissimum casum. Salis ειbi, nominis, satis posteris Suis nobilisatis quaesitum: post δε-EM , Claudios, Servios, se primum in familiam novam i-- perium iurulisse r proinde erecio animo capesseret vitam , ne patruum sibi γhonem fuisse, aut oblivisceretur unquam, aut

nimium meminisset. νXLIX. Post quae, dimotis omnibus, paullum requievior

atque illum , supremas iam curas animo volutantem , repens tumultus avertit, nuntiata eonsternatione, ac licentia militum: namque abeuntibus exitium minita hantur, atrocissima ita Verginium vi, quem clausu domo obsidebant: inerepitis seditionis auctoribus regressus, Vacavit abeuntium alloquiis, donec omnes inviolati digrederentur. Uesperascente die, sitim haustu gelidae aquao sedavit et tum allatis pugionibus duobus , quum utrumque Perleutasset , alterum capiti sub

396쪽

diuit: et explorato iam prosectos amicos , noctem quietam , utque adfirmatur, non insomnem egit. Lucis prima, in serrum pectore incubuit: ad gemitum morientis , ingressi Lerti servique, et Plotius Firmus praetorii praesectus, unum

vulnus invenere. Funus maturatum: ambitiosis id precibus Petierat, ne a inaretur e vi , ludibrio futurum. Tulerucorpus Praetoriae cohortes, eum laudi s et lacrymis , vul-uus manusque ejus exosculantes. Quidam militum juxta rogum interfecere Se , non noxii , neque ob metum , sed aemulatione decoris , et raritate principis r ae postea Pro miscue Bebriaci , Placentiae , at iisque in Pstris , celebra tum id gecius mortis. Othoni sepulcrum exstruetum est, moin

dicum et marisurum.

L. Hune vitae finem habuit septimo et triresimo aetatis ancio. Origo illi a muniet pio Ferentino. Pater consularis ;avus praetorius et maternum genus impar, nec tamen indemarum et pueritia ac juventa , qualem monstravimus i duobus sarinoribus, altem fiagitiosissimo, altero egregio, tantumdem apud posteros meruit bonae famae , quantum malae. Ut eoninquirere sabulosa , et fietis oblectare legentium animos , pr cui gravitate coepti operis erediderim; ita vulgatis traditisque demere fidem non ausim. Die quo nebriaci certabatur, avem inusitata specis , apud Regium Lepidum oriebri vico , cons disse , in lae memoriant; nee deinde coetu hominum, iam ei cumvolicaruium alitum , inoviam Piasamve , donec Otho se ip intermemetr tum ablatum eae oculis r eri tempora reputantibus, initium finemque miraculis cum Othonis exitu commiisse. LI. In funere ejus, novata luetu ac dolore militum sedi otio e nee erat, qui merceret. Ad Verginium versi, modo ulreciperet i erium, nune ut legatione apud Caecinam ac Valentem fmgercium minitantes orabant. Verginius per aversam domus partem furtim degressus, inrumpentes frustratus est. Earum, quae Brixelli egerant, cohortium preees Rubrius Gallus tulit. Et venia statim impet ata , concedenti has ad

victorem , per Flavium Sabinum , iis copiis quibus Pra

fuerat.

LII. Posito ubique bello , magna pars senatus Otremum discrimen adiit, prosecta eum Othone ab urbe , dein Mutinae relietat illuc adverso de praelio allatum di sed milites, ut salsum rumorem adspernantes , quM insensum Othoni

senatum arbitrabantur, custodire sermones, vultum habitumque trahere in deterius et eonviciis postremo ac probris causam et initium eaedis quaerebant i quum alius insuper me

ius senatoribus instaret , ne praevalidis iam Vitellii parti-

397쪽

bus, cuiactanter excepisse vietoriam ei ederent et ita trepidi et utrimque anxii ccuunt; nemo privatim expedito comailio, iciter multos societate culpae tutior. Onerabat paventium curas ordo Mutinensis , arma et pecuniam offerendo, appellabatque Patres Conscriptos , intempestivo honore.

LIII. Notabilo iude iurgium fuit , quo Licinius Caecina

Marcellum Eprium , in ambigua disserentem , invasit. Nec ceteri sententias aperiebant: sed invisum memoria delationum, expositumque ad invidiam Marcelli nomen, irritaverat Caecinam , ut novus adhuc , et in senatum nuper adscitus . magnis inimicitiis claresceret, Moderatione meliorum direm Pti. Et rediere omnes Bononiam , rursus conciliaturi r simul medio temporis, plures nuntii sperabantur. Bononiae, divinis per itinera, qui recentissimum quemque peri unctarentur, interrogatus Othonis libertus causam digressils ; habere se suprema ejus mandata respondit: ipsum viventem quidem νε-

iactum , sed sola posteruiatis cure, et ab/vtis vitae blandimen- eis. nitie admiratio, et plura interrogandi pudor. Atque omnium animi in Vitellium inclinavere. LIV. Iutererat consiliis frater ejus L. Vitellius, seque iam adulantibus offerebat; quum repente Coenus , libertus M. ronis , atroci mendacio universos perculit, adfirmans super uentu quartaedecimae legionis , junctis a Brixello viribus, era β s vici res, ver m patratum fortunam . Causa fingendi fuit . ut diplomata Othonis, quae negligebantur, laetiore nuntio revalescerent. Et Coenus quidem rapide in urbem vectus , paucos post dies , jussu Vitellii poenas luit. Senatorum p riculum auetum , credentibus Othonianis militibus, vera es.se quae afferebantur. Intendebat formidinem , qubd publici consilii facie discessum Mutina . desertaeque partes forent. Nec ultis in commune congressi, sibi quisque consuluere :donec missae a Fabio Valente epistolae demerent metum. Et mors Othonis , quo laudabilior. Q veloci s audita. LU. At Romas nihil trepidationis. Cereales ludi ex more pectabantur. Ut erasisse vite Othonem et a Flavio Sabino , Praefecto urbis, quod erat in urbe militum sacramerino Viresia adiacetum , certi auctores in theatrum attulerunt, Vitellis pia sere: populus, cum lauru ae storibus, Galbae imagines eleeum templa tulit, congestis in modum tumuli coronis, juxta laeum Cui iii,quem loeum Galba moriens sanguine insecerat. In senatu cuncta, longis aliorum principatibus composita, statim dueernuntur. Additae erga Germanicos exercitus laudes, gratisq-

et missa legatio , quae gaudio langeretur. Recitatae Fabii Valentis epistolae . ad consoles scriptae haud immoderast t

etraxior Caecinae modertia fuit quia uou rei ipsiaret.

398쪽

LVI. Ceteram Italia gravius atque atrocius , quam bello adflictabatur r dispersi per municipia et colonias Vitelliani, spoliare, rapere, vi et stupris Polluere: in omne fas nefasque avidi, aut venatas , non saero, non profano abstinebant. Et suere , qui inimicos suos , specie militum , inter siceroni t ipsique milites, regionum gnari , resertos agros, dites dominos , in praedam , aut si repugnatum foret, ad excidium destinabant, obnoxiis ducibus , et prohibere non ausis: minus avaritiae in Caecina, plus ambitionis: Valens, ob lucra et quaestus infamis , eoque alienae etiam culpas dissimulator. Iam pridem attritis Italiae rebus tantum p ditum equitumque, vis damnaque, et injuriae, aegre toto-rahantur.

lI. Interim Vitellius , victoriae suae neseius , ut ad integrum bellum, reliquas Germanici exercitus vires trah hat. Pauci veterum militum in hi rnis relicti , sestinatis per Gallias delectibus , ut remanentium legionum nomina supplerentur. Cura ripas Hordeonio Flacco Permissa: ipse e Britannico delectu octo millia sibi adjunxit: et paneorum

dierum iter progressus, prospra as apud nebriacum res, ac moris Othonis concidisse bellum aecspit.Vocata Eonciona, virtutem misti tum laudibus cumulat. Postulante exercitu, tu libertum suum, Asiaticum, equestri dignitate donaret, inhonestam adulationem

eompescit. Dein, mobilitata ingenii, quod palam abnuerat,

inter secreta convivii largitur r honoravitque Asiaticum a. nulis , foedum mancipium . si Dialis artibus ambiti sum. LVIII. Iisdem diebus aecessisse partibus utramque Maus ἀ-taniam, interfecto Procuratore Albino, nuntii venam. Luceius

Albinus , , Nerone Mauretaniae Caesariensi praepositus, addita per Galbam Tingitanae provinciae administratione, haud

spernendis viribus agebat r novemdecim cohortes, quinqua alae, iugans Maurorum numarus aderat, par latrocinia et ea

Plus apta Milo manus, Caeso Galba , in Ohionem Pronus . nec Afrisa contentus , Hispaniae , angusto freto diremptae , imminebat. Inde Cluvio Rufo metus i et decimam Dinomem Propinquare tuori, ut transmissurus , iussit et praemissi ce turiones, qui Maurorum animos Vitellio Conciliarenti negas arduum suit. magna per provincias Germaniel exercitus i ma. Spargebatur insuper, spreto procuratoris vocatalo, Albianum insigna regis, et Iubae nomen usu rere,

LIX. Ita mutatis animis, Asinius Pollio, alae praesectus,h fidissimis Albino, et Festus ae Seipio, cohortium Praese. eii , opprimuntur. Ipse Albinus, dum e Tingitana provincia Caesariensem Mauretauiam petit, appulsur . litora, traeae v

399쪽

Hi STORIARUM LIB. II. 37

tur. Uxor ejus quum Se percussoribus obtulisset, simul interfecta est; nihil eorum , quae serent, Vitellio anquire te. Brevi auditu, quamvis magna transibat, impar euris gravioribus. Exercitum inιinere terrestri pergere jubet: ipse Arare stumine devehitur, nullo principali paratu, sed Vetere egestate conspicuus: donec Iunius Blaesus, Lugdunensis Galliae rector , genere inlustri , largus animo, et Par opibus, circumdaret principis ministeria , comitaretur liberaliter , eo ipso ingratus , quamvis odium Vitellius vernilibus blanditiis velaret. Praesth fuere Lugduni victricium victarumque partiam

duees. Valentem et Caecinam, pro concione laudatos , curuli suae circumposuit. Mox universum exercisum Occurrere

infanti filio jubet i perlatumque , et paludamento opertum ,

sinu retinens , Germanicum appellavit, cinxitque cunctis fortunae principalis insignibus: nimius honos inter secunda, rebus adversis in solatium cessit.

LX. Tam intersecti centuriones promptissimi Othonianorum e unde praecipua in Vitellium alienatio per Illyricos

exercitus. Simul ceterae legiones contactu , et adversus Germanicos milites invidia , bellum meditabantur. Suetonium Paullinum, ac Licinium Proculum tristi mora squallidos tenui te donec auditi , necessariis magis defensionibus, quam honestis , uterentur. Proditionem ultro imputabant: spatium longi tina praelium itineris, fulicationem Othonianorum, momiatum vehiculis agmen, ac pleraque fortuita , fraudi suae adsignantos r et Vitellius credidit de perfidia , et fidem absoI-vit. Salvius Titianus, Othonis frater, nullum discrimen adiit , pietate et ignavia excusatus. Mario Celso consulatus servatur: sed creditum sama , objectumque mox in senatu Caecilio Sumilici, qubd eum honorem pecunia mercari , Nec sine eritis celsi voluissest restitit Vitellius, deditque postea consulatum Simplici, innoxium et inemptum. Trachalum adversus eriminantes Galeria, uxor Vitellii , protexit. LXL Inter ma4norum virorum diserimina spudendum dictu in Mariseus quidam , e plebe Boiorum, inserere sese so

tunae , et ProVOeare orana Romana , simulatione Duminum

ausus est. Iamque assertor Galliarum , et deus nomen id sibi indiderat , concitis octo miliabus hominum, proXim Aciduorum pagos trahebat ; quum gravissima civitas , electa juventute , adjectis , Vitellio cohortisus , sanaticam multitudinem disjecit. Captus in eo praelio Mariccus , ac mox feris objectus , quia non laniabatur, stolidum vulgus inviolabilem credebat, donee spectante Vitellio interfectus est. LXII. Nee ultra in desectores, aut bona cujusquam, Sae-

400쪽

vitum. Rafa suere eorum , qui acie Othoniana ereiderant, te stamenta , aut lex intestatis: prorsus, si luxuriae temperaret , avaritiam non timeres. Epularum foeda et inexplebilis libido: ex urhe atque Italii irritamenta gulae gestabantur, strepantibus ab utroque mari itineribus t exhausti convivio. rum apparatibus Principes civitatum: vastabantur ipsae civitates degenerabat a labore ae virtute miles, assuetudine voluptatum , et contemptu ducis. Praemisit in urbem edictum, quo vocabulum uti vii differret, Caesaris non reciperet , quam de potestate nihil detraheret. Pulat Italia mathemati- ei. Cautum seveis, ne equites Romaru ludo et aremi polluerentur. Priores id principes pecunia , et saepius vi perpulerant et ac pleraque municipia et coloniae aemulabantur eorruptissimum quemque adolescentium pretio inlicere.

LXII l. Sed Vitellius , adventu fratris , et inrepentibus dominationis magistris , superhior et atrocior , occidi m. Iabellam iussit , quem in coloniam Aquinatem sepositum, ab Othone, retulimus. Dolabella, audita morte Othonis, urbem introierat: id ei Plancius Varus, praetura functus, ex intimis Dolabellas amicia, apud Flavium Sabinum, Praesectum urbis, ohjecit , tanquam rupta custodia , durem

M inciis partibvs ωιentasses: addidit tentatam eOh tem, quae ostiae ageret i nec ullis tantorum criminum probationibus in poenitentiam versus, seram veniam post metu. quaerebat. Cunctantem super tanta re Flavium Sabinum ,

Triaria , L. Vitellii uxor , ultra seminam ferox , terruit ne periculo principis famam esementiae assectaret. Sabinus , Su pie ingenio mitis, ubi formido incessisset , facilis mutatu, et in alieno discrimiue sibi pquens , ne adlevasse Videre'

tur , impulit ruentem.

LX lv, Iutar Vitellius, metu et odio, quM Petroniam,

uxorem ejus, mox Dia bella in Matrimonium aecepisset, vocatum per epistolas, vitata Flaminiae viae eelebritate, divertere Interamnam, atque ibi interfici jussit. Longum interfectori visum t in itinere ac taberid proiectum humi iugulavit e magna cum invidia novi principatus , cujus hoc

primum specimen nosce tur. Et Τriariae licentiam , in destum e proximo exemplum onerabat, Galeria imperatoris uxor , non immixta tristibus et et pari probitate mater vitelliorum , Sextilia , antiqui moris. Dixisse quin etiam , ad primas filii sui epistolas , serebatur, non Germanicum a se, sed Vitellium genitum. Nec ullis postea fortunae inlecebris , aut ambitu civitatis, in gaudium evicta, domus eisutum adversa sensit

SEARCH

MENU NAVIGATION