Opera C. Cornelii Taciti

발행: 1839년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

eorrumporet hostem, aut terreret, Flavianarum partIum dimces , omissa prioris fortonae defensione, pro Vespasiano magnifico , pro causa fidenter, de exitu securi, in Vitellium ut inimici, praesumpsere I facta tribunis centurioῶ-husque retinendi , quae Vitellius indulsisset, spe r atque linsum Caecinam non obscure ad transitionem hortabantur Recitatae pro concione epistolae addidere fiduciam , quod submisse Caecina , velut offendere Vespasianum timens . ipsorum duces contemptim, tanquam insultantes Vitellio, acripsissent. X. Adventu deinde duarum legionum, e quibus tertiam Dillius Aponianus , octavam Numisius Lupus ducebant, ostentare vires , et militari vallo Veronam circumdare placuit. Forte Galbianae legioni in adversa fronte valli op cesserat, et visi procul sociorum equites , vanam formidi-Dem , ut hostes, secere. Rapiuntur arma, et ut proditionis ira militum in T. Ampium Flavianum incubuit , nutato criminis argumento . sed iam pridem invisus, turbine quodam ad exitium poscebatur: propinquum Vitellii, prod torem Othonis, interceptorem donativi clamitabant. Nec do. sensioni locus , quanquam supplices manus tenderet, humi plerumque stratus . lacera Veste , pectus atque ora si guI- tu quatiens id ipsum apud infensos incitamentum erat, tanquam nimius pavor conseientiam argueret. obturhabat nullium vocibus Aponius, quum loqui coeptaret: fremitu

Et clamore ceteros adspemantur: uni Antonio apertae missitum aures r namque et saeundia aderat, mulcendique vulgum artes, et auctoritas. Ubi crudescere seditio, et a eo

vietis ae probris, ad tela et manus transibant, injici eademnas Flaviano iubet. Sensit ludibrium miles , disjectisque , qui tribunal tuebantur, extrema vis parabatur. Opp ait

sinum Antonius , stricto ferro, aut miluum se manibus , a suis: moritinum obtestans: ut quemque notum, et aligno militari decore insignem adspexerat, ad serendam opem nomine ciens: mox conversus sid signa, et bellorum deos ,

Hostium potius eaeercitibus illum furorem , illam discordiam injieerent , orabati donec satisceret seditio , et, extremo iam die , sua quisque ita tentoria dilaberentur. Prolaetus eadem nocte Flavianus , obviis Vespasiani Iitteris discrimini exemptus e t.

XI. Legiones veluti tabo insectae Aponium Saturninum , Moesici exercitus legatum , eb atrocius adgrediuntur , quod non, ut prius, labore et opere sessae, sed medio diei ex Arserant; vulgatis epistolis, quas Saturninus ad Vitellium

422쪽

scripsisse credebatur. Ut olim virtutis modestiaeque, tun rocacitatis et petulantias certameta erat, ne minus vi

enter Aponium, quam Flavianum , ad supplicium depiseerent. Quippe Moesicae legiones, adjutam a se Potioncorum ultionem, reserentes ; et Pannonici, velut absolverertur aliorum seditione , iterare culpam gaudebant. In horto in quibus devertebatur Saturninus , pergunte nec tam rimus, Aponianus , et Messalla quanquam omni modo nai eripuere Saturninum , quam obseuritas latebrarum quihus occulebatur, vacantium sorte halnearum fornacibi abditus et mox , omissis lictoribus , Patavium concessit. Dgressu consularium, uni Antonio vis et potestas in utrunque exercitum fuit, cedentibus collegis, et obversis milium studiis et nec deerant, qui crederent, utramque Sed stionem fraude Antonii coeptam , ut solus hello DueFtur.

XII. Ne in Vitellii quidem partibus quietae mentes exitiosiore discordia, non suspicionibus vulgi , sed perii Idaeum , turbabantur. Lucilius Bassus, classis Raveanat praesectus, ambiguos militum animos , quod magna PaDalmatae Pannoniique erant, quae provinciae Vespasiartenebantur, partibus eius aggregaverat. Nox proditioni eleta , ut, ceteris ignaris , soli ita principia desectores corent. Bassus pudore , seu metu quisuam exitus foret , iltra domum opperie tur. Trierarchi magno tumultu Vitelii imagines invadant, et paucis resistentium obtruncatir

teterum vulgus, reram novarum studio, in Vespasianuinetinabat. Tum progressus Lucilius auctorem se palam Prahet e classis Cornelium Fuscum praesectum sibi destinat qui propere adcucurrit. Bassus honorata eustodia Liburnienavibus Hadriam pervectus, 1 praesecto alae Mennio Bαlno, praesidium illic agitante, vincitur. Sed axsoluta sitim vincula , interventu Hormi , Caesaris liberti: is quque inter duces habebatur. XIII. At Caecina , desectione elassis vulgata , primoreenturionum, et paucos militum, eeteris per militiae inlnera dispersis, secreta castrorum affectans , in Principia veat. Ibi Vespasiani virtutem, viresque paπtium extollit transfugisse classem p in auto commeatum 2 adversas Galli

Hispaniasquet nihil in urbe fidum i atque omnia da Vitellin deterius. Μox incipientibus, qui conscii adera ut, ceterra nova attonitos, in verba Vespasiani adigit; simul Viti Iii imagines dereptae, et missi qui Antonio nuntiarer Sed ubi totis castris in fama proditio, recurrens in Prici Pia miles , praeseriptum Vespasiani nomen , Projectas AMIlii essitim adspexit et vastam primo silentium , moA ca

423쪽

eta simul erumpunt : Huc recidisse Germanici ea ercisus si riiam , ut Sine Praelio, Sine vulnere, vinctas manus , et capis traderent arma' Quas enim eae diuerso legiones' nempe D Gas r et abesse unicum Othoniani Gercitiis robur, primanos, quartadecimanoritie ; quos tamen, iisdem illis eampis fuderint tiraverintque , ut tot armatorum millia, velut grex ven lium , exsuli Antonio donum darentur, Octo nimirum legiones

unius clavis, accesSionem fore. Id Hasso, id Caecinae visum, postquam domos , hortos , opes Principi abstulerint, et iam militibus principem auferre, licet integros incruentosque, Flavi nis quoque partibus viles, Quid disturos reposcenιibus aut pro-

vera , aut adrersa'

XIV. Haec singuli, haec universi, ut quemque doIor Impulerat, Vociferantes, initio a quinta Iegione orto, repositis Vitellii imaginibus , vincula Caeetnae injiciunt: Fabium Fabullum , quintae legionis le*atum, et Cassium Longum

Praesectum castrorum , duces deligunt r sorth oblatos trium Liburnicarum mili es, ignaros et insontes , trucidanir relictis castris, abrupto ponto, Hostiliam rursus, nde Cremonam pergunt, ut legionibus , primae Italicae et unietvicesimae Rapaci inngerentur et quas Caecina , ad obtinendam Cremonam , cum parte equitum praemiserat. XV. Ubi haec comperta Antonio, discordes animis, discretos viribus hosti iam exercitus adgredi statuit, antequam ducibus auctoritas, militi obsequium, et junctis legionibus fiducia rediret: namque Fabium Valentem , prosectum ab urbe, adceleraturumque, cognita Caecinae proditione , conjectabat : et fidus Vitellio Fabius, nee militiae ignarus. Simul ingens Germanorum vis per Rhaetiam limoliatur: et ex Britannia . Galliaque, et Hispania auxilia Vitellius acciverat, immensam helli luom . ni Antonius , id ipsum metuens,

festinato praelio victoriam praecepisset. Universo cum exemcitu , secundis a Verotia castris, Bebriacum Venit: postero die, legionibus ad muniendum retentis, auxiliares cohortes in Cremonensem agrum missae , ut specie parandarum e

piarum , civili praeda miles imbueretur. Ipse, cum quatuor millibus equitum , ad octavum a Bebriaco progressus , gubricentius popularentur e exploratores ut mos est j Iongius

curabant.

XVI. Quinta serme hora diei erat, quum citus eques amventare hostes , proegredi paucos , motum fremitumque ἰαιὲ

audiri , tiuntiavit. Dum Antonius, quidnam agendum , con sultat , aviditate navandae operae Arrius Varus eum Promptissimis equitum prorupit, impulitque Vitellianos, modica

424쪽

caede; nam Pluiium accursu , Versa fortuna, et acerrimus quisque Sequentium, fugae ultimus erat: nec sponte Anto. nil properatum, et sere, quae acciderant, rebatur. Hortatus suos , ut magno animo capesserent pugnam , diductis in latera turmis, vacuum medio reliquit iter, quo Varum equitesque ejus reciperet. Iussae armari legiones : datum γ' a' gros signum , ut, qu, cuique proximum , Omissa Praeda , praelio occurrerent. Pavidus interim Varus , turbae suorum

miscetur, intulitque sermidinem: pulsi cum sauciis integri,

suomet ipsi metu , et angustiis viarum conflictabantur.

XVII. Nullum in illa trepidatione Antonius constantis ducis, aut sortissimi militis, officium omisit: occursare ρο- ventibu4; retinere cedentes: ubi plurimus labor , unde aliqua

Spes , consilio, manu, voce in ignis hosti, conspicuus suis reo postremo ardoris provectus est, ut vexillirium fugientem hasta transver raret: mox raptum vexillum tu hostem ve At: quo pudore baud plures, quam centum equiteβ, restitere. Juvit locus, arctiore illic via et fracto interfluentis rivi ponte, qui incerto alveo, et praecipitibus ripis, fugam impediebat et ea necessitas, Seu fortuna , lapsas iam partes restituit. Firmati inter se , densis ordinibus , excipiunt Vitellianos temere effusos atque illi consternantuta Autonius iustare perculsis, sternere obvios. Simul ceteri , ut cuique ingenium, Spoliare, capere, arma, equosque abripere: et

exciti prospero clamore, qui modo per agros fuga palabao-tur , victoriae se miscebant,

XVIII. Ad quartum a Cremona lapidem , sulsere legionum signa , Bapacis atque Italicae, laeto inter initia equitum suorum praelio , illuc usque provecta. Sed ubi fortuna Contra fuit, non laxare ordines, non recipere turbatos, nouobviam ire , ultroque adgredi hostem , tantum per spatium cursu et pugnando sessum r sorte victi haud perinde rebus prosperis ducem desideraverant, atque in adversio deesse intelligebant. Nutantem aciem victor equitatus in ursat e et Vipsanius Messalla , tribunus, eum Moesicis auxiliaribus adsequitur , quos militiae eloria legionariis, quanquam raptim ductos, aequabat. Ita mixtus pedes equesque rupere legionum agmen. Et propinqua Cremonensium moenia , quanto plus spei ad effugium, minorem ad resistendum animum dabant XIX. Nec.Antonius ultra institit, memor Iaboris ac vuι-nerum , quibus tam anceps praelii fortuna , quamvis proin spero sine , equites e uosque adsticlaverati In umbrante ve- Spera universum Flaviani exercitus robur advenit. Utque cumulos super , et recentia eaede vestigia incessere , quaSI

425쪽

debellatum foret , pergere Cremonam, et vietos in deditionem accipere, aut eapugnare deposcunt. Haec in medio, pulchra dictu. Illa sibi quisque: Posse coloniam plano sitam impetu capi. Idem audaciae per tenebras iurumpentibus, et majorem rapiendi licentiam i quod si lucem opperiantur , jam pacem , jam preces, et pro labore ac vulneribus , ciementiam et gloriam , inania , laturos: sed opes Cremonensium in sinu praefectorum lassatorumque hora. Expugnotae urbis praedam ad miliissem ; dediιae ad duces pertinere. Spernuntur centuriones triis hunique , ac ne vox euiusquam audiatur, quatiunt arma , rapturi imperium , ni ducantur. XX. Tum Antonius, inserens se manipulis, ubi adspectu es auctoritate silentium secerati Non se decus , neque Pr ιium eripere tam bene meritis, adfirmabat; seu divisa inter ercuum duoraque munia i militibus cupidinem pugnandi convenise ; duees providendo , consultando , cunctatione saepius, qu1m temeritate prodesse. O pro virili portione, armis ae manu , victomiam juverit; ratione et consilio , propriis dueis

artibus, profuturum. Neque enim ambigua esse, quae occumrant noctem , et ignotae fctum urbis , intus hostes , et cuncta insidiis opportuna r non , si paleant portae , Nisi e I aD , nisi die, intrandum. oppugnationem inchoaturos, adempto omni pr 'ciu , quis aequus locus, quanta altitudo moenium' tormentisne et telis, an operibus et vineis ta redienda urbs foret 8 Mox conversus ad singulos, num se res, dolabrasque, et cetera expugnandis urbibus , secum attulissent 8 rogitabat.

Et quum abnuerent, gladiisne , inquit, et pilis pen fringereae subruere muros ullae manus possunt 8 Si aggerem struore, si pluteis cratibusve protegi necesse fuerit, ut vulssus improvidram, inrisi stabimus , altitudinem turrium , et aliena munimenta m rames p Quin potius mord noctis unius, advectis tormentis

machinisque, vim victoriamque nobiscum ferimus' Simul lixas

lovesque , cum recentissunis equitum, Bebriacam mittit Pias, ceteraque usui allaturos.

XXI. Id vero aegre tolerante milite , prope seditionem

Ventum, quum progressi equites sub ipsa moenia, Vagos ex Cremonensibus corripiunt i quorum indicio noscitur, seae VAtellianas legiones , omnemque exercisum , qui mStiliae egerat, eo isso die triginta millia passuum emensum, comperta Suorum elade, in praelium accingi, ac jam amore. Is terror Obstructas mentes consiliis ducis aperuit. Sistero tertiam legionem

in ipso viae Postumiae aggere , iubet, cui juncta a laevo septima Galbiana , patenti campo stetit, dein septima Claudiana , agresti sossa cita locus eratὶ praemunita et deItro ,

426쪽

octava per aperinin limitem , mox tertiadechna, densis arbustis intersepta: hic aquilarum signorumque ordo: milites mixti per tetiebras, ut sors tulerat: praetorianum vexillum Proximum tertianis ; cohortes auxiliorum in cornibus t latera ac terga euqite circumdata. Sido atque Italicus, Suevi, cum deiectis popularium , primori in acie versabantur. XXII. At Vitellianus exercitus , cui acquiescere Crem nae , et reciperatis cibo somnoque viribus , conlaetum algore atque iuedia hOStem, postera die profligare, ac proruere ratio fuit ; indigus rectoris , inops consilii, tertia serane noctis hora , paratis jam dispositisque Flavianis impiugitur. Ordinem agminis, disjecti per iram ac tenebras, adseverare

non ausim et quanquam alii tradiderunt, quartam Macedoniacam , dein ira suorum cornu; quintam, et quintamdecimam, cum Bexillis noritie secundaeque , et vicesimae , Britannicarum legionum , medium aciem ; sextadecimanos duoetvicesimanosque, eet primanos laevum cornu complesse. Rapaces atque Italici Ouinibus se manipulis miscuerant. Eques , auxiliaque , tibi ipsi locum leghre. Praelium tota nocte varium , anceps, atroX;

bis, rursum illis , exitiabile. Nihil animus, aut manus, ne oculi quidem proviso juvabant: eadem utraque acie arma: crebris interrogationibus notum pugnue Signum et PermiSta vexilla, ut quisque globus , capta ex hostibus, huc vel il- Iuc raptabat. Urgebatur maxime septima legio, nuper l, Galba

conseripta. Occisi sex primorum ordinum centuriones; abrepta quaedam Signa ; ipsam aquilam Atilius Verus, primi pili

centurio , multa cum hostium strage, et ad extremum moriens , ServaVerat.

XXIII. Sustinuit Iahantem aciem Antonius, accitis pra torianis : qui ubi excepere pugnam, pellunt hostem, deinpelluntur. Namque Vitelliani tormenta in aggerem viae con--lerant, ut tela vacuo atque aperto excuterentur , dispersa primo, et arbustis, Sine hostium noxa, inlisa. Magnitudine eximia quintaedecimae legionis halista , ingentibus saxis hostilem aciem proruebat: lateque cladem intulisset, ni duo milites, praeclarum facinus ausi, arieptis e strage scutis ignorati , vincla ac libramenta tormentorum abscidissent: statim confossi sunt, ebque intercidere nomina r de laeto haudami, igitur. Neutrd inclinaverat fortuna, donec adulta nocte, luna surgens ostenderet acies , salleretque. Sed Flavianis aequior i tergo: hinc majores equorum virorumque umbrae, et salso, ut in corpora, ictu , tela hostium citra cadebant:

Vitelliani adverso lumine collucentes , velat ex occulto jaculantibus , incanti offerebantur.

427쪽

XXIV. Igitur Antonius, ulli noscere suos . nascique poterat, alios pudore et probris, multos latae et hortatu , omnes spe promissisque accendens, cur ruri sumpsissent armap Pannonidas leήiones interrogabat: illos esse campos, in quibus abolere iobem prioris ignominiae, ubi reciperare gloriam passent. Tum ad Moesicos . conversus ., principes auctor que belli ciebat: frustra minis et verbis provocatos Vitellianos , si manus eorum oculosque non tollerent. Haec ut quosque accesserat:.plura ad tortianos, veterum recentiumque iam nous r ut sub M. Antonio Parthos, sub Corbulone Armenios, nuper Sarmatas pepulissent. Mox insensus praetorianis: Vox, inquit, nisi vincitis , pagunt, quis alius imperator , quce castra alia eaecipient 8 illic signa armaque vestra sunt, et mors victis: num ignominiam consumpsistis. Undique clamor r et Oilentem solem ita ita Syria mos est j tertiani salutavere. XXV. Vagus inde , an consilio ducis subditus rumor , advenisse Mucianum; Mercitus invicem stilutasset gradum itiserunt , quasi redentibus auxiliis aucti; rariore jam Vitellianorum acie , ut quos , nullo rectore , suus quemque impetus vel pavor contraheret, diduceretve. Postquam perculsos sensit Autouius, dens agmine obturbabat: laxati o dines abrumpuntur : nec restitui quivere, impedientibus vehiculis tormentisque. Per limitem viae sparguntur , eo sectandi sestinatione , victores. M notabilior eaedes suit, quia filius patrem interfecit : iem nominaque , auctore Vipsanio Messalla , tradam. Iulius Mansuetus, ex Hispania ,

Bapaei legioni additus, impubem filium domi liquerat: is

mox adultus, inter septimanos a Galba conscriptus , Obi tum sorte patrem , et Vulnere Stratum , dum semianimem scrutatur , agia itus , agnoscensque , et exauguem amplexus, voce flebili precabatur placatos putris manes , Neve Se Diptis ricidam uversarentur; publicum H focinus , et unum militem quotam civilium armorum partem p Simul attollere corpus, aperite humum , Supremo erga parentem ossicio tangi. Advertere proximi , deinde plures: hinc per omnem aciem miraculum, et questus, et saevissimi boli eraecratio: nec et, segnitis propinquos, assines, fratres trucidatos spoliant: factum es Q seelus loquuntur, faciuntque.

occurrit. Othoniano bello, Germanicus miles moenibus Cremonetasiam castra Sua, castris vallum circumjecerat: eaquemu uimenta rursus auxerat: quorum adspecta haesere victores

incertis ducibus, quid juserent: incipere oppugnationem, lasso per diem uoctemque exercitu, arduum, et, nullo juxta

428쪽

subsidio anceps r sin Bebriacum redirent, intolerandus tam longi itineris labor, et victoria ad inritum revolvebatur rmunire castra I id quoque propinquis hostibus , sormidolosum , ne dispersos, et opus molientes subita eruptione tu harent : quae super cuncta , terrebat ipsorum miles , Perieuli quam morae patientior: quippe ingrata , quae tuta; ex temeritate spes omnisque caedes , et Vulnera, et sanguis, aviditate praedae pensabantur. XXVII. Huc inclinavit Antonius, cingique vallum eo et djussit: primo sagittis saxisque eminns certabant, majore Flavianorum pernicie, in quos tela desuper librabant rmo vallum Portasque legionibus attribuit, ni discretus la-hor sortes ignavosque distingueret, atque ipsa contentione decoris accenderentur. Proxima Bebriacensi viae tertiani septimanique Sumpsere; dexteriora valli octava ae septima Claudiana ; tertiadecimanos ad Brixinianam portam impetus tulit. Paullum inde morae , dum e proximis agris ligones , dolabras , ev alii saltes , scalasqno convectant: tum, elatis super capita scutis , densa testudine succedunt. Romanae utrimque artes e pondera saxorum Vitelliani provolvunt; disjectam stulta utemque testudinem lanceis cociusque scrutantur; donec, soluta compage scutorum, exsangues aut lacer prosteruerent , multa cum Strage. XXVIII. Incesserat eunctatio, ni duces sesso militi, stevelut inritas exhortationes abnuenti , Cremonam monstrassent. Hormino id ingenium, ut Messalla tradit , ari potior auctor sit C. Plinius, qui Antonium incusat, haud facile disereverim i nisi quod neque Antonius , neque Hormus, a fama vitaque sua , quamvis pessimo flagitio , degeneravere. Non iam sanguis , neque vulnera morabantur, quin subrue rent vallum , quaterentque portas; innixi humeris , et sa-er iteratam testudinem scandentes, prensarent hostium telarachiaque: integri cum sauciis , Semineces cum exspirantibus volvuntur , varia pereuntium forma , et omui ima cie

mortium.

XXIX. Aeerrimum septimae tertiaeque legionum C rta meti : et dux Antonius , eum delectis auxiliaribus , eodemi cubuerat. obstinatos inter se quum sustinere Vitelliatii nequirent, et superjecta tela testudine Liberentur I ipsam Postreinb balistam in subeuntes propulere e quae ut ad praesens disjecit obruitque, quos inciderat: ita pinnas ac Samma valli ruina sua traxit: simul juncta turris, ictibus saxorum i essit: qua septimarii dum nituntur cuneis , tertianus securibus gladiisque pol tam perfregit. Primum inrupisse C.

429쪽

Volusium , tertiae legionis militem , inter omnes auctoreseonstati is in vallum egressus , deturbatis qui restiterant,

eonspicuus manu ac Voce , ea a castra , conclamavit. Ceteri,

trepidis iam Vitellianis , seque vallo praecipitantibus,

Perrupere et completur caede quantum inter eastra murosque vacui fuit. XXX. At rursus nova laborum facies; ardua urbis momnia , Saxeae turres , ferrati portarum obices, vibrans tela miles, Dequeas obstrictusque Vitellianis partibus Cremone sis populus, magna pars Italiae, stato in eosdem dies mercatu congregata : quod defensoribus auxilium ob multitudinem , oppugnantibus incitametatum ob praedam erat. Rapi ignes Autonius , inferrique amoenissimis extra urbem aedifieiis jubet; si damno rerum suarum Cremotienses ad mutariis dam fidem traherentur e propinqua muris tecta , et altitudinem moenium egressa, sertissimo quoquo militum complet; illi trabibus , tegulisque, et facibus propugnatores deturbant. XXXI. Iam legiones in testudiuem glomerabautur, et alii tela saxaque incutiebant , quum languescere paullatim Vltellianorum animi. Ut quisque ordine anteibat, cedere sort nae ἔ ne, Cremona quoque excisa, nulla ultra venia , mnisque ira victoris , non in vulgus inops , sed in tribunoscenturionesque, ubi pretium caedis erat, reverteretur. Gr

garius miles , suturi socors , et ignobilitate tutior , perstabat vagi per vias, ita domibus abditi, pacem ne tum quidem orabant , quum bellum posuissent. Primores castrorum nomen atque imagines Vitellii amoliunturi catenas Caecinae nam etiam tum vini tus erat 'exsolvunt , Orantque,

causae suae derecator adsistiar ad spernantem tumentem Iua

lacrymis saligant. Extremum malorum , tot sortissimi viri , proditoris opem invocantes t mox velamenta et insulas pro muris ostentant. Quum Antonius inhiberi tela iussisset, signa aquilasque extuleret moestam inermium agmen, dejectis in terram oculis, sequehatur. Cimumstiterant victores, et primo ingerebant probra, inteatabaut ictust mox ut praeis heri ora contumeliis , et , posita omni semeia , cuncta vieti patiebantur, subit recordatio. illos esse , qui nuper B bmei victoriae teinperas ent. Sed ubi Caecina , praetexta

Ilet ibusque insignis , dimota turba , consul incessit, exarsere Victores : superbiam saevitiamque s adeo invisa seolo a

sunt 3 etiam perfidiam obiectabant. Obstitit Antonius, da tisque defensoribus , ad Uespasianum dimisit.

XXXII. Plebs intorim Cremonensium inter armatos con-

nictabatur i nee procul caede aberant, quum precibua du-

430쪽

cuiu mitigatus est miles. Et vocatos ad contionem Antonius adloquitur, magnifice victores, victos clementer et de Cre. moua in neutrum. EXercitus praeter insitam praedandi cupidinem , vetere odio ad exstilium Cremonensium ineuhit: j visse partes Vitellianas , Othonis quoque bello , credebantur : mox tertiadecimanos, ad exstruendum amphitheatrum relictos, ut sunt procacia urbanae plebis ingenia, petulantibus jurgiis ivluserant. Auxit invidiam editum illic a Ca citia gladiatorum spectaculum ; Eademque rursus helli sedes; et praebiti tu acie , itelliantis cibi; caes e quaedam seminae

studio partium ad praelium progressae: tempus quoque mercatus, ditem alioquin coloniam, majorum opum SP te Complebat. Ceteri duces in Ohseuro: Aia citum sortuna famaque omnium oculis exposuerat et is halneas . . abluendo cruori , propere petit et excepta vox eSt, quum teporeiu incusaret, statim futurum , ut inealescerent. Veruile dictum omnem invidiam in eum vertit, tanquam signum incendendiae Cremonoe dedissia, quae jam stagrabat. XXXIV. Quadraginta armatorum millia inrupere , calo num lixarumque amplior numerus , et in libidinem ac saevitiam corruptior. Noa dignitas, non aetas protegebat, quominus stupra caedibus , caedes stupris miscerentur. Grandaevos secies , exacta aetate seminas, viles ad praedam, in

ludibri tua trahebant. Ubi adulta virgo, aut auis sorma corispicuus incidisset, vi manibusque rapientium divulsus, ips M postreab direptores ita mutuam perniciem agebat e dum pecuniam vel gravia auro templorum dona, sibi quisque trahunt , majoie aliorum vi truncabantur. Quidam obvia ad spernati , verberibus tormentis lue dominorum abdita serutari , defossa eruere. Faces in manibus : quas , ubi praedam egesSerant, in vacuas domos, et inania templa , per lasciviam jaculabantur et utque exercitu , vario linguis m tribus , cui cives, socii , externi interessent, diversae cupidines , et aliud cuique fas, nee quidquam inibitum. Per quatriduum Cremona susse it. Quum omnia sacra profanaque in igne consideretit, solum Mephitis templum stetit ante moenia , loco,

seu numine dese uino sXXXIV. Hic exitus Cremonae , anno ducentesimo octogesimo sexto a primordio sui. Cocidua erat Tib. Sempronio et

P. cornelio eonsulibus, ingruente in Italiam Annibalo, pru

pugnaculum adversus Gallos, irans Padum agentes, et siqua alia vis per Alpes rueret. Igitur numero colonorum ,

opportunitate si minum , ubere agri , annexu connubiisque gen tum , adolevit iloruitque , bellis externis intacta, civi-

SEARCH

MENU NAVIGATION