장음표시 사용
181쪽
MI I, osti i ior a natur, ii siquidem signisicat, ill Vergilii is
si vero tiro lii calui', ut puta illi anili, lite illi ili' faciet , futurum leni piis ostendit. Soli particula il littera terantia ait ita est. se lum Pnim antiqui pro sint sp iliebant, lenu, taque novis sinia parte i lili erant lamen inimi lare non ii olvi luxus, sed ut sal tiro salis, ita .ri sed pro si ilum cum suis litteris spinavit. Ilaiul similiter il littera terminatur. Ου enim εἰ raeea vox it Illi ratorminari apud antiquos coepit, si tibiis mos erat d litteram omrnibus pasen vinultus vocali littera finitis nil iungete, ut in 'quo leti hoc noctis uicam proficisci foras 3 sed et per i scri lii sonus vocis admittit.
i oni parationum sunt ordin s duo, sireundus et tertius. dividuntur autem singuli in tres gradus, ut est primus gradus ali solutus, quem ei laprimitivunt dixerimi, secum lus comparallivus, tertius superlativus, set declinantur hoc modo. Secundi ordῖnis masculine doctii doctior doctissimi is,
plui aliter docti doctiores doctissimi; semiuine docta docti',r luctissinia, pli iralitei doctae doctiores doctissimae: neutraliter doctum doctius docti Asi-
ut uors liraudo tol stingis aceruos si uero pro luea uir ut putaspiandoq. illud uSed particula . l. liuera terminantia est sedum M antiqui pro itempus 5 sed ponebant dein piaq. nouissima pario litiam ita inmutare si potsat pro satis ita sedum eum suis liliis suavi Veoepit quib: mos erat . l. litu auit similiter . d. littera linitiatur mi H greco uox . d. lilia uni narpeiae uocibus uoculi littera finitis adiungere ut quo te de .li. noci si isici lii
soriis s. et Per . t. ser ibi sonus tioeis admittit :.
De graditi: eomparationis siue cuia lationis Nila . Comparationum' terminatur . eaepit quibus mos erut d littera . pene ita li quo te lioc noe- iis di eam proficisci is quandoquidem ut Fabricius sed posteriore acuta quoniam uel quandoqui dona ut mI-x his r. siti uidem in exp/Dando v. quando interpretes Veri a ponere consuevcruuti VergiliusJ Aen. XI ut quandoque id saei et hi lirium tempus ostendit p: tu puta quando . Sed ui: ut piata quando, additur sere Parili via si . Virgilitis, liten ut si quando praelia Parilii. Item, Si quando tellium liorri stetim Fabricius I litterata inmitia mutari non pati inr. similiter sat pro satis p litteram tamen immutare non ualuerunt. nelliti sat pro satis Fabricitae immutare selas nostra noluit. quae ut sat coniecit Lindemannus coni. Mar. Victor. p. 2353 7 ita sed pro sedum Pu actis on οὐ enim uandius Turaeli. H p. 1 3 aut enim ui ovδὲ enim Fnhristus: hi tu enim. iraeca vox ou Ruscholius prol. in Plaut. Trin. y. CI. cf. Mar. I im r. p. 24629 terminari apud ali liquos Ilatsehius litterum omnibus Pulsesiis It quo tollimo hum: Plaut. Cur . 1 .l id comparali otium - li4, 29 gal ins exe. Noh. p. liin ηqq. ln deel iii autur II do uitia ut X
182쪽
inum, ptiiraliter ilocla iloeli ira loetissima: adverbialiter doet , comparatived , ctilis, superlative doctissimo: appi latio haec doctrina. tertii ordinis
hoc modo. masci dine selix felicior solicissimus, pluraliter felices seliciores felicissimi; seminine felix felicior felicissima, pluralitor solicos feliciores s s licissimae; neutraliter felix felicius selieissimum, pluraliter felicia seliciora felicissima: adverbialiter feliciter, conparative selicius, superlative seliei sime : appellatio haec felicitas. llSunt fluaedam quae primum et secundum gradum recipiunt tantummodo, ut iuvenis iuvenior aut iuuior, senex senior; que lani quae serui id duno tertium, ut ulterior ultimus, interior inlimus; quaedam quae primuit A tertium, ut pius piissimus, fidiis fidissimus, cuius secunda elatio est magis pius, magis sidus. quaedam autem ntilla declinations in conlationem veniunt, quisiis accidit magis ei maaeime, item minus et minime, vellit rudis proprius sobrius. dicimus enim magis millis magis proprius S magis soba his, item maxime rudis maxime proprius maxime sobrius. sic et e contrario minus millis mimis proprius minus sobrius; item minime rudis dicitur et minimo proprius et minime solirilis. illa autem, quamvis diversa sint, gradus tamen inter se laceriint, ut honus melior optimus, malus peior pessimus, magnus maior maximus. Observabimus tamen, quodus ipsum iam adnotavimus, nomina tantum in comparationibus versari, non
etiam participia. In liis comparationibus seeundi ordinis in adverbiis primi gradus,
quae in e proseriuatur, Sunt quattuor haec excepta, quae contra regulam proseruntur per r, ut naviter immaniter largiter duriter: quae quamvis antiquitati adsignent grammatici, utinen dicunt etiam secundum suam reclam 25 analogiam proferri posse, ut navo set ignave immane large dure. I sed exliis quae ante iis e aut i habent comparationes fieri non I, assunt. neque enim ab idoneo idJheor fieri potest neque a neeessario necessarior et similibus. l non enim sunt quattuor tantum sed et alia conpluira, Et P R eundo Ordine ad tertium derivantur et ex tertio non derivantur. Velius
ad Longus de hae regula dixit in V ea parte, ergo alacris cunctosque putans excedere palma. l
u iuuenis iuuenior aut iunior Charin p. 130 iuuenis . nior iunior N iuuenis iunior B iiuaedani secundum Om. quaeὶ Ν 10 ultimus polior polissimus interioriuii mufi quaedam primum eι tertium vi bellus bellissimus sidus fidissimus pius piissimus B 13 et maxime om. X, add. B I4 subrilis eorri sobrius N 15 magis subrius r. soli. N maxime subrius eorr. gob. X I6 et Om. Λ', adu. B et me. Orthom . p. 2795 item Om. M add. B 20 aduolavimusὶ p. 772b sed ex his - 28 similibus, quae isdem verbis repetua auris in secunia libro
p. l67, aut inde hue tranatasia sunt aut in alieno certe loco e uocata. rectius autem yυει sobrius 173 poni poteranι. nam quae secuntur, non enim sqq. , ad eas adverbior um nas gutia eae nominibus aecundi ordinis ad tertium ordinem derisari saepius dictumeri spectant 28 non sunt quattuor tantum sed et alia plura quae ex Reeundo ordine
ad tertium derivantur ex tonio non derivantur B 29 Velius Longus B itergilius N..de I lassi Longi in Aeneidem eommentariis dixit Latamannus in Lueret. p. lin 30 ea parie u ex parte X al ergo J Vero. Aen. V 380 exeedere B excendere A GRAMMATICI LATIΝI I.
183쪽
nomalitis liliro ite analoma ita inituit, Λhieris, licet consiletudo, ut ait I linitis lilii o Vl diit, ii seriau,tiis, alacer dicat, iit Pilii ster Ordi . nam et haec alacria ut Pilii 'stria Ilossii ni neutro dici. lilia tamen sulierlativitem non capit, ut acer acerrimus, diri non debet alacer. sed et ii Teivulius in Eunuclio Siluidve est alacrisi sod et omnia nomina cluae por Pr terminantur in stiliori alionibus sie p seruntur, velut pulcher pulcherrimus, non pulcherissimiles; item acer acerrimus, non aceris. rus, et celera. ilem et quae per is terminantur, haec dumtaxat quae subiectimis in superlationibus similiter proseruntur, Si- is
nillis simillimus, facilis facillimus, humilis humillimus, agilis a sinis,
gracilis gracillimus. r liqua nomina per isSinmR sariunt. aeque adverbia hi irimi omnium quae adnotavimiis similia Runt, iit pulcherrime acerrime simillime facillime humillime agillime et gracillime. invenimus tamen apud auctores et i;un maliurinae adverbialiter, eum debeat maturissime. Obsemat,inius in declinatione comparationum adverbium hoc quod
nil ex eo quod est facilis et difficilis. dicimus enim non faciliter nec dissiciliter, Lametsi veteres dixerunt, sed facile facilius facillime et disici lodi litellius disticillime. sic etiam ex eo quod est repens repenter debuit dici,
et recens recenter; Red dicimus repente repentius rei enlissime. sed ex meo quod esι recens quia malum est dicere recente vel reeenter, utimur sic, retens venit', quod est pro adverbio nomen, ut 'libens di xit . Omnia quae per or terminantur in comparationem non veniunt. Indi moriter ex eo su quod est memor: menturiose non dicimus nec mem riosius. non habet enim comparationem. Cicero in Laelio 'uia inllista Mucius augur multa narrare de Gaio Laelio socero suo memoriter et tu et Inde solebat , et Afranius in Vopisco memini memoriter , ut illimanus refert in libro de adverbiis sis, eodem titulo. videtur coniliaration in sacere etiam dictio ista, satis satius. Aliis ita placuit definire. partiones orationis quae appellantur quali- M tales hsic modo observandum . nam ipialitas St ei speciei, ut niger tae-ler, et xluanti talis, ut magnus ingens. hae partiones trifariam declinantur, id est alisolutive conparative superlative, ex secundo et lenio Ordine; M N Ii P. I Aliis
4 acer o a. X li in EunuelioJ ll 3, 13 10 quae subiee inius B subieeimus quae I 12 graeitimus N 13 aeerrime o . N, adit. Ly I4 agillime om. X16 hoe quod uenit B hoe quoque uenire N 20 si rem. X ut B sed post
recenter ωm. X, adii. R sed ex eo quod egi reeens B ex eo quod recens N22 iii libetis B uti libens N 23 per or terminantur B per tor nominantur N24 memoriose n memorior N: memorior nou dieimus nec memorissimus Lindemanno
, 25 in Laelio J 1, 1 28 Romanus J Giaris. p. 184 post litulo tota littera
Irita est in X. quae non satis adparuit: q esse videlatur. item uidetur non prorsus adpumu, ut uidet qa super scripto i, h. e. quis, leoi posse videretici . nidetur B quia
uidiι quare ui 3I ui e niger N ut est niger ui
184쪽
velut ex secundo lite pillelior pulcliri ,r il pulcherrinius, ex tertio sortis sortior sortissitivis.llariun ἔippellίilioluim coinp:iralio at dativunt casum accipit, vellit docitur illo, stipei alio genetivi ini, velut divitissimus Omnium. quamvis autem 1 coinparantes utamur ei singulari set plurali numero, quoniain uno quis polost melior esse, celeris potor, lamen, cum Superlati um Punimus, non utimur singulari numero, spu aut dicimus omnium aut per Se ponimus nillil adicientes. ipsa enim superlatio per se praelationern omnium signifient ot confirmat neminem prae illo esse doctiorem, ut i dortissianus at sistitu latur. nec ut solemus dicere magis doetus et valde doctus, ita etiam dicimus magis ot valde doctior vol doctissimus. illud enim in absolutione Solsti aditu de liis qui aliis sunt doctiores et liabent alios prae se i doctiores.
iii aut in superlatione utimur, non pol si adici lamyle magis neque halde,
quoniam ipsa superlatio omnia significat, quamquam ait Cicero vel poten- istissimuς, quod est valde potentissimus. In primis ergo hoc observare debemus comparantes quini comparatio absolutionis perissosyllabum necesse est ut habeat, velut docuis doctior, facilis facilior. sei, si in idorit appellatio quae non polesi habere Perissosyllabum in comparatione, nec comparari Potest; quod possumus ex hacm Pomparatione evidentius videre. velut pius debebat in conat aratione pior dici; sed quoniam non habet perissosyllabum, nee comparari potest, sicut nec idoneor dici tu, test. quae regula de omnibus appellationibus quae non
habent in comparatione perissosyllabum obserianda eSt, ut nou comparentur. non mimis autem excipimus ex comparationibus qlia eumque nominari us Puro Proseruntur, velut strenuus necessarius et similia. comparilliva enim non pusSunt habere, superlativa vero habent ex Duinibus quilius v niunt, velut hic piissimus strenuissimus. ex tertia declinatione talia nomina non excipiuntur. his autem quae non recipiunt comi parativa adietinus magis quam ille et proserimus per nominativum, velut hic necessarius magism quam ille', 'hic pius magis quam ille Sunt comparativa ex adverbiis prototypis. velut est prope adverbium ex hoc fit comparativum propior proximus: item intus interior inlimus, et siqua alia. Ouinis vero comparatio in tertii ordinis declinationem redigitur, velutas hie doctior huius doetioris, superlatio in secundi, volut hie doctissimus huius doctissimi; sed seminina secundum primam declinationem declinastur, ut haec doctissima huius doctissimae. Adverbia vero quae ex appellationibus veniunt hoc modo sunt observanda. quando appellationis genetivus casus in is syllaba terminatur, et
4 ipia iiivis comparantes X 10 Νee solemus N ii iii absolutionem XI4 cieeroJ pro Rose. Amer. 2, si . 3I Sunt eomparativa adverbia ex ripuirorupis
185쪽
ait, ei liii ini in or uli tuo facit, velut hie utilis Iulius utilis utiliter facit a l- veri,itiin, gravis se a iter et Onania cetera similiter. sin aut ii appellationis genetiviis casus in i littera terminatur, et ait veriti uin utique in e litteraui pro luelain facit; vellit ilic pilariis huius puri pure facit adieri,iunt, aperius aperti aperte et celera his similia, exceptis his quae extra hane si egulam ubservantur. ex hoc enim quod est novus noxi noviter laeti, et sic veteres dixerimi, et hic facilis huius facilis faciliter et facile, et vilis viliter et vile facit, quamquam nove et faciliter et riliter debebat Psse. sed apud veteres dictum est nove. facile it autem appellatio neutralis videtur esse τυ ευχερές et adverbium faciliter dixerunt veteres naviter iailiti iter humaniter, tuae nos nave dure humane. Sed hiunaviter quidem significat φιλανθρωπως, humane autem ανθρι-νως. Similiter haec adverbia sunt nobis Obsei anda, quae quamvis eX aP-pellationibus secundae it eclinationis veniant, utinen regulam quam P PO-suimus non sequuntur. debentes enim dicere salse et prime el tertie Se- iscundum appellationes, quae Sunt salsus primus tertius, non dicimus, sed salso πλαστως, Primo πρωτον, secunilo δευτερον, tertio τρί ον. Sed elhaec debentes secundum regulam diceris, bene et male per e productam bonus enim est et malus) lappellationest, non dicimus, sed male et bene per e correplum. temere Proprium adverbium cst. neque enim ex apta l- is talione neque ex verbo venit. Praecipue et hoc observandum est iiii primisi quod numquain adverbium praep0Sitionhm recit,iat, praeter hoc, adprime ἐν τοῖς πρωτοις et quae dixerunt veleres a mano et zibhinc annos decem natus Pst , quod ost ante annos decem natus est'. rauaec sola corrumpunt regulam comparationis quam supia diximus, magnus maior maximus, primus prior pi imarius, malus peior liessimuS,
Analogia est, ut Graecis placet, συμπλοκὴ λπων ακολουθων, eaque asgoneralis esL Specialis vero est i quae Spectatur nunc in rebus nunc in rationibus occupata; cui Gi aeri modum istius modi comitilurimi, αναλογία
II Π Amoc primo ripor η N S. ei hoe debentps N sed eh haee debemus io Is fortiarae bonus enim et malus appellationes sunt 22 in primis eae interpretatione Graecae elocutionis ἐν τοις πρωτοις ortum esse videtur 24 a mane Diomedes p. 40I :a Om. N 29 XVII om. N 30 Analogia - 1l7, 5 aptemus es Donatian. 'agm.
186쪽
ἐστὶν συμHoκη λογων α κολουθων ἐν λέξει. lmic Aristoplumes imiti si ieratioties it cilii vel, ut alii pulant, sex; primo ut eiusdem Sint generis de pillius spiastritur, dein casus. tum exitus, quarto Ilum epi syllabarum,. item soni. sextum Aristarchus, discipulus eius, illud addidit, ne una linim sim-s plicia compositis aptemus. cuius rei rectam rationem interim disseranti's, contenti paucis, quae exempli gratia Gaius Iulius Romanus suli eodem titulo exposuit, ut inieritum tacente milione quantum sibi dederit auctori-las c illigamus, Scilicet tramitibus nominum per litteras stralis. ω ut arbos . ilios non potest accusativo rem capere exceptis monosylis labis flos gloS POS.
a c r a n li e t a ii l i similis; acrum lamen pro acrem Cn. Malius Iliados XV, ul Vindex a litterael thro I notat; acris Accius in Epinausimache, is incursio ita erat acris. Λrcuis Cicero de deoriun natura libro III, cur autem arcu i SSpecies non in ioorum numero ponatur 3 fini malo Lil cretius, ii n d e animale genus; is quod cum ratione dictum inde dispicito, quia nullum nomen est quod nominativo plurali praeter quam nominativus est singularis duabus syllabis
crescat. istam rationem si prorsus volueris obtinere, consuetudinis elegantiam risi 'gabis. Allecto, hanc Allecto Maria,
et nomine Dido saepe vocat ultrum eiusdem schematis esse grammatici tradideriint, non tuu vocativum, o Dido.
a exitus mensio num genuina sit dubitae A. Xauckius Aristoph. BD. 'aom. p. 270:
li cuius rei rectum interim X cuius rei rationem interim iu 8 stralis i ut mos arbos .ion N: lacunam in initis tituli faciam ipsa codicis scriptura indicat. videtur autem iis quae exciderunt et de declinatione v. Athos ad exemplum Veroilii Aen. XII 70l quaesitvin fuisse et de nominativo arbos, mari ratio exisseret arbor, quoniam os temninata eaeceptis monosyllabis tribus accusativo rem capere non possent 10 glosi. acer anhelanti iv glos, ros, ater, acer, anhelanti to: Maro, quod omissum esse agrammatico probahile non est, coniectura addidi, nisi 'pstiua Omino ros, quod ex in re.
eepi conl. Charis. p. 99 v. bos, in ipsa lacuna fuisse dicas Aeer Maro 12 aceri Vero. Aen. V 254 13 Iliados io iliado N ut Om. N 14 epinausimaehq N: Aeeius ἐν ἐπὶ ναυσὶ μαχ' Fabricius 16 Arcius utroque loco to Arquias Fabricius Cicerot de nat. deor. III 20, 51 18 Luereliust I 227 20 dispici io coniecit Linde annus despicito N 25 lucii sicam J Vero. Aen. Vlt 324 26 nam J item
Fabricius. videntur potius vel a strammatico vel a librario Omissa esse quae de ratione declinationis subiecerat Itonurnus: qua de re haec adnotata sunt p. 48, nam suo statu permanent et declinantur secundum Graecam deliri itionem. unde adparebit quid a reli
quis Probus dissentiat 27 et nominet Verv. Aen. IIII 383
187쪽
Antii,holieni Tomilitis, εluo i ii ii dein rectae ratiotiis est, apud Atiliptione ni uteritu e mater et pater,uy leonis draconis, leonem draconem. nec 'nim numinativus Graecis par s
Alcon Alconis a laeti in facit. nain et Maro sic declinavit. Argo, hanc Argo Vari lenis peiis in fige modo, Argo citi remem . Apollo et Carthago genetivi singularis regulam non tenent. Cicero enim et is uaecum lite u linita nomina propria sunt Ciceronis Catonis Zeno- innis Iunonis faciunt; appellati a vero dupliciter, ut praeconis caul inis ordinis marginis. Adam ὁ πρωτοπχαστος monoptolon est, proin Latine ut et Graece. Abraham ada Vpie monoptolon esse censeto. l . micities' Plinius Secundu formonis dubii libro VI ut planities' in- is piit 'luxuries mullities et similia, Ieteri dignitate. ceterum rationis via debet amicitia diei. omnia enim nomina quae nomio livo plurali ae s)llaba finiuntur e deposita reddunt nominativo singulari sperium sui iuris ac formae. quod si manus veterum licetitiae pol rigemus, potest et copios ei observanties et beta volenties dici'. di Amaaon. quam is mulum nomen Latinum on litteris finiatur et ideo Illiodum et Delum acci malivo dicamus, lamen quaedam sunt' inquit Plinius Secundus quae ad nos usque proprius gentis Suae initus formamque custodiant, ut Pluton Xenophon . Λutumnal Varro, aequinoctium autumnal , cpiod idem Plinius useodem libro VI nolat. 3idendum tamen Dst an reprehensione sit dignumptius illa nobis spectata ratione. nomina quaedam Sunt principalia, quae Plinius Secundus eodem libro li facientia appellat, ex quibus Possessiva nascuntur, quae patiendi vocal, ut aquale. nam Luellius libro I saturariun 'aru taenaeque' inquit 'a quales'; non ut autumnal. huius aulem princi-MPale nomen est a tua. quod vero patitur ac tenet aquam aquale, ut equisse
sedile monile, ait idem Plinius laqvalet. Aqualium an potius alpiarium dici debeat quaerit Plinius Secundus
et putat, ut laterale laterarium, scutale scularium, et manuale Eaxum, ii nuarium vas, proin a pialis aquarium diei. as
188쪽
hri Or ut nimiior genetivo sita aitari declinabitur Pt iit ite utralia numerosItiauitor, aequor robor ad 31' marmor, nec ut Soror sapiar.
Animal animale faciet, ut autumnal autumnale, capital capitale, tribunal iribimale: quae patiendi non sunt, ut supra diximus. Plinius Secun-s diis animal, non animale ait diei debere. εἰ. Caesar, quasi indiscretiim hoc sit, ait i littera nominativo singlii Iari neutra liniui numina eaudem desiuisionem raperit iluam capiunt o littera terminata, huic animali et ab hoc animali, huic puteali set ab hoc luetit ali. 1mbos Terentius in Adelphis, is u Sque a pueris curavi ambos sedulo; Sallustius quoque historiarum libro IIII inter ino atque Lucullum prope in ollia rursus ambos incessit'. id lite Ilel iiiiis Acron sic oportero dici in eadem Terentii sabida disputavit Verriuinque dicit serrare, qui putat hos ambo ilici debere. indisserenter autem locivos veteres, illu)ia riora dahunt irae exempla: Afranius in I anteleo contemnest inquit liber natus est; ita mater eius dixit, in Gallia ambos cum emerem, item idem in eadem sed eccos ambo S. di, qui autem cum Helenio faciunt hanc asteriint causam, quia omnis accusativus numeri pluralis exceptis neutralibus et monoptolis s lil itera siniri debet. praeterea quoniam et has ambas ut doctas pictas, hos item ambos ut ductos pictos par erit dicere. ambo Λfranius in Panteleo, revocas nos ambo ad periculum,n Terentius in findria hem, Charine: ambo oportune: VDS Volis, Maro georgicon IIIlverum ubi ductores acie revocaveris ambo,
N is 4. a idem 1 Arbori Ador Xe es Charis. p. 97. poterat etiam Arior scribi, eis ira deriinationem ex Vero. Aen. xl l 94 adnotabit Phincinnus p. 700 2 ne alior robor ador marmor Fabricius coni. charis. p. 66 aequor arbor marmor estpialit in η pu-
leoli et ab hoe puteoli X 9 s bosi Charis. p. 49 Terenituri Adelph. V 0. bit Sallustiust in epistula πιιιhridatis ad Arsacen S I 5 variis liuer me utque Im-
tullum proeliis inopia rursus ambos incessit 12 Iiquo N I4 bos ambo is hos ambos N 15 Pantales ta Pantaleonte eoniecit n. Iunius elench. auci. in Non. p. 4 probante Bottis noet. Ecen. Lat. V 2 p. 181 Panthialaeo multarctius de fab. t . R . p. 246 Patelia nithechisa cOm. Lat. fruom. p. Isb. I anteleum defendit Lindemannus, ut esset παντελεῖον is conteinnens tat IT ambos eum vel cum ambos ego G. Hermannus Opuae. V p. 284 eum ambos X: eum ambos emo Bothius i. e. 20 asserunt is fulserunt X: siiggeruiit coniseu Lindemannus 2I numeriis X 22 praeterea om. addidi eae Charois p. 49: poteram etiam sic, debet, et quoniam lias 23 Pantaleo ui 2i periclum Ribbeo ius L e. praelium is 25 in Andristi l l 2, 8
189쪽
quini genus i raeca iloclinati alio profertur. illi enim αμφω iliculit Aestifer an aestiferus 3 Plinius in ei, leni libro ut saliser et amiser et armiger lucifer surcifer diei l debet quia conposita Suiit, nec ut aqua dam ituasi conposita, velut Euander Teucer, dici debent ei interdum e littera rarere'. Augustas. cur pridie Kal. Augustas et noli .Lugiislaruin dicimus 3 ubi Plinius Secundus eodem libro a linita nomina singulari nominativo veteres casu genetivo as sillaba declinabant, ut Maia Maias. nam ei Sisenna id inquit eum qui diceret pater familiae, Patrum familiarum oportere direre. ita luse, patrum familiarum cum consuetudinis tae liuiti respuerit, et pater familias dici perseveratum est . Ancipes veteres eum ratione dixerunt, ne genetivus ancipitis duabus videretur syllabis crescero: Plautus in illidente is post alterinsecus est Securicula ancipes.
Aedile, ab lioc aedile, non aedili, P. Rutilius do vita sua V . et Varro de originibus scaenicis II a Claudio Pulchro aedile . quod tum ratione dictum esse monstrabis, ut ait Secundus sermonis dubii libro I, quod nomina quaecum lue genetivo singulari is syllaba liniuntur, exret Histis his quae similiter faciunt nominativo, oi,ortet ablativo singulari e litterale inari, a prudente, ab homine. luod si adicias aliquid, uι idem in eodem Plinius, per i debet dici, a tirudenti consilio. Avi, ut puppi, quoniam genetivus similis est nominativo; et idcirco non potest ad supra dictam regulam Pelliner . ea Agile, ah hoc agile. si de persona dicatur. ita dici dehel: quod si rem significat, ab hoc li agili dici debet, ut idem Plinius eodem libro. 1 unal et Varro opistolicarum quaestionum libro VI, eclogae ex annalei descriptas . Agreste Sallustius laistoriarimi l; quod idem Plinius eodem libro in mani mali' inquit significatione .henea, hic Aenea sine s , arro dixit in i ge modo. Aerihus Lucretius II pulsabant aeribus aera,
I r liuera u literati : us syllaba e Deit ran nannus. e littera scripsL nam 'nomina quae er 'ua e lateraim in declinatione perdunt, qua de re in eadem quaestione dixit Priscianua p. 693, revin certum videbatur. reliqua, i i quibus quid librarius peccaverit, quid stramnatiua omiserit non constat, reliqui 10 ui maiu. maias deleta una
nlirinsecus Fabricius alterius seeus is tr lacunam sua Rutilii uerba hauata sunt in-
190쪽
cii in in liis nominibus hoc illio itu noni ii ε' se vi l altir, illi; e Sin rati; ri Iutilem munero per omnes casus eunt, plurali non nisi per nominaii vulnet accusativi in Pt vocaliumn lanluin, ut iii ra maria rura aera: Cato, ut
plura aera equestria fiant 'aerihus equestribus ile illi obiis milis h u s a C c. rbor arti aris, non ut uxoris et sororis. rum sit seminini generis, subartatur, quasi Sit litium ex quattuor nominibvs supra scriptis.. s linita nomina casu numinativo singulari genetivum varie promuitiant, ut Asprenatis Τlioaniis gigansis Atlantis. vocativus singularis similis eritis nominativo. rontra est Λ neas huius Ameae et o Aenea, item Gyas Amyntas. nec interest rarca sint necne.' herem veteres ilixeritiat, non item aetherem, sed aethera, quia utique
Auxiliare per e, ab hoc auxiliare homine, ut idem l linius eodem libro.is . blativos rasus Per Omne specimen, Et quidem quando i, quando et emtinari debeant, collectos caecepimus. AslSanacte per c. quamquam enim genetivus singularis i is syllaba finiatur, quod tameu cum alio commune non est, e nec i ablativo chidetur. . iax. ad eandem rationem id quoque pertinet nomen: Aiace ablativo; is hunc tuebitur nec i admittet.. lacer. Pr linita numero sinsulari casu nominativo ablativum per
ptu ii nisi per numiliatiust et necusati iiii et uocati uti tantii ut iura maria rura aera calli plura aera equestria fiat aerib: equestrib: de duob: milib: nec :. s supra seripiis Arbor arboris uiit uxoris et sororis cum sit semigeii subarlatur qsi sit unu ex As finita nΞa casu itorni sing genetiuit uarie proniintiant ut asprenatis thoanto allaniis noeatiu: sing similis erit nominatiuo contra e aeneas et o nonea amrutas nee lutero grvea sint nee ne:- hab li. auxiliare homine ui idem plinAerem ueteres dixerunt ii item aetherem s. aethera et titraq, Fretea si TAuxili Ablativi casus Per omne specimen et quidem qnd i qiioe iminari debeat eoilpimus :, Astyanacte per e quaqua genetiu: sing is sylla liniatur alio cominu u e e nec i abla cludetur i. si mille r. F Alaeer. er finita mimer
20 Λiae ad eandem rationem id iῆ i pertinet nomen Mace ablativo hune tuebitur nee i ad ensu nomi ablatii per uarias uias ducit ut Vis planiores quam nune sunt versus testisse didetur Pierius a Cato ui plura ex quatuor suprascriptis nominibus. As uir mihi post supra seriplis nihil deessenidebatur Thoantis, anhelmilis, uos mi uus io 10 aenea. Marsias, Amyntas in 14 Auxiliaris homo, ab ut Plinius. Abiailuus is 16 colliginalis . primus is
4 stant in fierent Fabrietas de aerihus equestribus de duobus milibus actum Priscianus y. 750, quod recepit Fabi citis interposito altero framento quod est apud Pris innian l. c. r milibus ae ducentis contera Lindemannus I supral p. 95 Η
ΑΑJ Charis. ν. 50 9 gigantis et I 0 huius Aeneao et item ii Sas eae Chamio l. c. addidi ira Aeremi maris. p. nli quia viiqueJ si iam tuam utraque coniecit filotaius archio. philoia Xli p. 637 16 collegimus in superioribus Fahricius 2l singulari