장음표시 사용
191쪽
varias vias ducunt, ut acre accipitre . ex quibus Si Itia solent in nomen hontinis transire, non sunt dubia. Alexander, si ratio placet iplain suli Euandri nomine disputaviinus. li er quoque usu,' non ratione dicitur. quae milii ratio vix videtur ad hilienda. 1Λurelii genetivus non tantum crescit cum nominativo, sed ut par sit dativo casui, ut ininius eodem libro scribit. Amans anuuitium. ns finita nomina singulari nominativo genetivo plurali iuni recipiant necesse Psi. itaque Terentius amantium irae amoris integratio est. io anaanaum i aecilius, ut pliam Plinius nolat,
quantum an an lum in vilita est. Λplustre. Dilutium nominum quqe sunt neutri generis et in e ternit-nantiu ait Plinius Caesarem scisse eosdem esse ablativos quales sunt dativi singular S. II
Ar litteris nomina neutralia terminalta item non minus ait Caesar, quia dativo et ablativo pari iure iunguntur, ut idem Plinius scribit. Architectonis Τilinius in Setina
Algii Plautus in Iludente, ' . an tu vel suda vel peri algu. μΛvi Cicero de auguriis, omnibus avi incerta'. Amni Maro, secundo deflui amni. ubi Plinius eodem libro 'ab antiquis' inquit, quos Varro reprehendis, Oh-π' sera alio omnis illa damnata est, non quidem in tollui . dirimus enuat, inquit, ab hoc canali siti tussi febri. maiore tamen ex parte forma mutata. est. ab hoc eriim cane Orbe carbone turri' salce igne veste sine inonio sonte ponte stingite tegete ave asse axe nave classe dicimus. ae ne illa
quidum ratio recepta est quam G. Caesar ponit in semininis, ut puppim m
I ear bono turro taleo igne ueste sine monte sonte pontu strigle tegete aueasse axo naue clasRe ditis no ne illa quide ratio recepta e qua ii caesar potiιι in temininis iit puppiin.restim puluimh. Η modo elabh. eani diceimis elabh. imi...re ' Veraus non planiores quam nunc sunt tesu Pierius 29 strigilo, tegete . asse us30 politi in io: fortasse et in hoc et in praecerente versu praeter' ea quae mihi nom satis certo adparuerunt quaed an perier urit 123, t et ab liue caiii, et ab hoc cane. Aenigmatis uil lai nam qua exempla ablativi i littera terminati hausta esse ridentur indieari:
192쪽
restini pelvim . huc enim mollia set ab huc cani ilicemus et ab hoc iii venapani'. Acilimnalis Vam, do utilitatu sermonis illi. ait enim ininius 'iluam litam ab hoc poemate his poemalibus sar re debeat, lamen confusetudinis et suavitati aurium censet surrimam esse tribu radam, ut in ., este et in Anchise Mamni di ximus placitum; et ii ita εἰ raeca nomina non debent Latinis requiis alligari . . rabis Mam,
lli re an is iue Ara his is ue palirant:
io ubi Iniuius num ro plurali finita nomina dativo hus roripituit, ut pleronimentatores iubent'. quid ergo, si sic declinavit, ut Inaulus in Ilaechidibus . et in I o mil Arahus murrinus Odor rabusi I urilius XXV, Arabus artemo . dentiliae et G. Cassius in epistula quam ad Dolabellam i scripsit Λrahi mirifico animo erga nos suerunt' inquit. is Araps Maro, omnis 1 raps, omnes vertebant terga Sabaei; Florus ad divum Hadrianum quasi de 1 rabe aut Sami ala manubias'. Bos bovis, non ut gloris ruris floris, istud haec r Consonantem unius temtioris habet, ut caput non magis placet, licet apud Graecos Philiungosis plures habeat haec littera, ut vocalis, bovis vero tametsi brevem tantum
Aoniςmatis uarro de utilitate sermonis .illl. nil plinius .iuPiua ah poemate his poematili:
b latere debeat til consuetudiiii et sumitiali auriu eenset summA tribuendam ut in aceste et in stitelli se marone ditan: placitum et u grima noa ii debent latinisi Arabis i alligarib summam esse tribuendam ut si Maroni plaetium uiretiyiendum fuit. nisi prolabilius rideretur conylura intereidisse, et Mus cum de nominiis bus quae incusatioum in ini faciunt tum cle iis V quae sinum steneti m nominativo habent Charis. p. 33) praee ytum erat 1 et ab hoc eani dicemus et ab hoc eano Nipperdeitia 6 Maroni J es Charis. p. bl T regulis add. Fabricius 8 Marot Aen. VH i,M II in Bacchidibus Ar.ibus. et in Poenulo, MXrrhimis odor Arubiis. Lucilius Fabricius, quin secutus est Ruschelius mus. Rhen. novisa. ult y. 583 eι Plaut. Bacch. 30. et sane versis narchidum vel a libraνω vel a stramnatio Omioua est. Ara-hus autem vel priore uel seeundo loco e mar9ine in uti esse viderur . I 2 in PoenuloJ V 1, 6 niyrrinus X I3 ituam de dolabella N i5 Marol Aen. VIII TOGIT Hadrianum iis liade. II 18 Bos, bovis . non ut gloris, roris. soris, quod lioeante s eonsouautem. O unius temporis habet, licet apud si raecos phthongos plures habeat: bovis vero brevem lanium vocalem gerit coniceu Lindemannus. Ῥο mrotytam et imperfectam codicis scripturam reliqui. eeterum ad digamma in declinatione bovis inter-yositum et correptionem O litterae, quia is de rebus dixerunt Priscianus p. 264 et Seris Ditis in Verss. huces. 8, 86, haec pertinere videntur. eius autem gententiae vestigia uafere restitui possis, quod o alue u consonantem unius temporis habet . ut Caper, non magis - littera ta vocalis. bovis vero. tametsi brevem tantum vocalem gerint .: ut et Capri sententia eaeiderit et in sine de diversa in reliquis casu ua quantitate dietum fuerit tu habeni ui eo put Fabricius hut h. e. habet ut cap X, in quibus cap non m hmini alias pro ν. caput poni, qua quam ap est aput plongos N 20 haee litera, quam uocales Fabricius
193쪽
13il, T G. Fiuinitis annalium Vill, domina i iiis, lilii ad villam venerat, tulisti, at lillier dari'; Cato cluoiluo Originum . sed et Titinius in Prilia dato illi l, ilior, irae iiii da liae est. Bolidis Cinna in Propempticia Polionis, 1
nee lalia donorii an ingenteis mirati e re a ter vos innumerabili lius congestos undique saeclis, iam inde a Belidis nata lique uri, is ali anno Cecropis atque alia Tyriorum ali origine Cadmi. patronymice dixit Belidis, ut urtiis. at vero Maro Belidae Palani e-iad i s ait Cretum Cicero Tuscida nartim lihro II, relum legis'; Creten ' ses Ennius, ut Varro liliro I de sermone Latino scri lii LContulisti nato Pomponius in Maceti milite, cum coiitul ernale, inquit, Pugnavi, illita meam cenam. laCeriale ablativo e terni inaltitur, si homo sit, ter ali, si res sit, ut
fructus.s onsulari. numquam per e .dari ablativus poterit, spiud liroprium nomen hominis non sit sed aptum homini set negotio. Coniuge, quod alii rei non possit esse summune, idcirco per e sona hil. NCicatrice sub eadpim ratione epias bitur. Celere, si proprium sit nomen viri. quod si semininum sive id inseri in ulmun communis generis, celeri, id est, ab hoc et ab li hac celeri: Plautus in Sticho ita celeri, inquit, curriculo sui. di Celebre simile dubiis est, ut sul, a littera diximus, quamquam plurali nominativo in res exeunt, ut salutire palustre pedestre i nesti P. Cervicium. ubi Plinius eodem libro exceptis monosyllabis celera x finita nomina seu vocaliuta absque communibus genetii , liturali quamquam ante uni i non recilii uni, ut lauticum paelicum, radix tamen, ut cervix, ast radicitim facit .
estius de fab. tu. Rom. p. 125 5 propenit illo pollionis N G aeerbos X T
eongestis X 9 utram tyriu an lyria scriptum esset in X non adparuit, Tyrii uilo patroiloniice X urbis J Arabis is Maro J Aen. II 82 l2 Titsculatiarii mlibro ill l l. 3 1 14 in Maehomilito 15 eum contubernale Pgo pugnavi quoia liueam Coeniim Bothius poet. Men. Lat. V 2 p. 1lu enm erilit uberualet pugilavi quod meam cenam ... Ribbeckius cOm. t. res. p. 2 κ, u h. e. quin X quod ini: somtasse qui . qtio demam eenam C. narrasti udr. Illi b p. 164 16 ut liuetus ui et fruetus X 24 in Silebri u 2, 13 337 R3 26 sub a litieraJ p. 97 p. alacer 27 palustret puliare X 29 absipio cognominibus X: es Charis. p. 103 e. feliciti n
m se utieum X paeliciam X sitieum ω. pulleum tam quam codicis scripturam dera Lis mannuae
194쪽
Cicatricum, non cicatificiuin Hortensius pro G. Ralitrio, cicatricum mearum', quoil em nitate dicitim sit.
Compluria Terentius iii Issiormiono, nova compluria'; ulii Plinius Iulius Modestus' impiit ila deliniit, quae nomina cum parandi fuerint, eao accusativis pluralibus in is extent, id est soletioris, geneticus sortiorum sacere debet, non sorti urium: id est aute una syllabam i recipere non debelli
ita complura et complitrum esse dicendum. consuetudo tamen et hos silu
i onStante. ciun cognomen erit, lioc velut eius modi a praesente inio nocente sapiente nitente prudente clemente dicemus, ait Plinius, nee interrat ens an ans nominativo Singulari claudantur. sed senim P. Ilutilius de vita sua II animo' inquit constante .
Continenti Varro de gente populi Romarii libro I, in terra con-
liuenti . ia Candenti Varro retram rusticarum IlI, eandenti ferro .
Civitatium Annaeus Cornutus ad Italicum de Vergilio libro X iamque exemplo tuo etiam principes civitatium, o poeta. incipient similia singere . Canes Lucilius I, D inritata canes quam homo quam planius dicit,
pro canis. nec enim potest dici ut nubes sedes, sod ut sui is turris. canicula enim facit, ut turricula lanicula. Cetariis Pomponitis Secundus ad Diraseam, cum ratio celaribus
.a - 16 NC rta tentius in phormione noua eompluria tibi plinius iiilius modestus iiiiiiiii lia de 5 liniit q nda comparandi fuerint et aecusativis plui in is exient id est sortioris sortiorum sacere debet ii sortiorium id est ante uni sylla i reeipero ii debent complura et complurum G dicendum cousuetudo tu et hos plures dieit ei li pluria sidente 10 stante cum chgnomen erit li. uut eiusmodi a psente innocetite sapiente nitente prii enle dicemus ait plinius neu inte ens an aus nominatiuo singit claudantur s. p. 15 s de ulla sua II animo inquii eonstante i I Candenti uarro rer rusii. Ill. nenii uarro de gente lib. I. intea otinenti leandenti serror uitatium 3 compluria ut 6 dehei, ita eoinplura ui s conflante. II P. I lutilius de ui 13 continenti ui 2 dictum est ui 3 CompluriaJ Charis. p. 56 in Plioriationei Illi 3, 6 4. et aceusativis pluralibus in is exierint, id est, sortioris, ea genitivo plurali lim non hini, id est, sortiorum sacere debent non sortiorium xqq. vel ei neeusa. vis pluralibiis in is exierint, ante um syllabam i recipere non deberit. id est, tortioris, sortior uni sacere debet, non sortiori uni, quare complum sqq. . coniecis tandemannare la de gente P. R. is in terra is 15 rernin riistiearaim illJ 9, 3 17 et poetae incipietit uiis Litellitis It nono libro tribuit L. F. Se inius Lucit. Eat. quae de lib. Villi m-yers. p. lου 20 qua tioino, h. e. qiiam N: quam liomo, lioe quod Plinius di- eit - 23 Pomponius Secundus Fabricius pompotitus. Il. N Pomponius seeundo ui
195쪽
in filii Pliiiiiis tu,seat. ut in uita ut imi illiis, ilia ilii, iis, it Parilia Parillinis.
Pa i iiiiii iiiiiiiiiia quae t alito a lintimit, ui rosaria, in inis aiecesse est desinant .i laxitu Tit,illius,li i ii e c l a v i ni i a ii u a s e n s i l. si strigili ni qtioque Ibiicilius. Varro de poematis II lentini, quini eorum nomilium alii ali viis Sitigillaris in i xii. a Pin aulem et navem: qitoniati ab liac ave et nave faciunt, accusativus per i dari iiiva potest. I illi enlo. Verrius Flaccus' inquit Plinius, eorum 1ioli iniim quae iis iiiiiiiiiiiir casu rioinitiativo ablativus in o dirigendus est '. ila pio aesar isopi liliariini ad Ciceronein neque' inquit 'pro caulo ac diligento se castris conlinuit . Diio, hos duo Accius in Epinausinia clio, Martes armis duo congrossos crei ιε'r S Terentius in Adelptiis iatu illos duo oli in pro re tollebas tua; ubi lioletiliis Acron pro duos . diiurimi Pomponius in Marco Milito, nam cibaria vicem duorum finium me comesse condecet. Drarontem Accius in Plitior tela, qtimi utique venit a numinativo hic didrae in.
Domi suae aiet o do sermone I .atino libro V. nec enim potest adverbium dici cui suae pronomen adest. Cato de mulla ciantra L. Furium domi meae saepe sirit , et est genetivus. Digitum pro digitorum Varro ad Atticum do vita P. Il. libro I iio-nquo ille Callicles, quaternuin digilum tabellis nobilis cum esset saetus, hamen in pingendo ascende e pol ii ii ad Eripli ra- noris altilii dinem'. Damnas, ut rutas nostras et cuiatis nostralis, an quid esse dicemus naiah et interpretatio eius damnatus liarticipiunt facit. DDii tiro die seu diei lucan Paulus enim libra die so innique pares ubi secerit horas: 1 - 22 N
Dii pro die sitie diei tuean pati liis M libra die somniet pares ubi secer .li. Q32 Deerii horas. est . ante iis is I inquit plisi di poseat Ν 4 Tibullust Π 4, 31 6 Lucilius I es Geli. Iu14, 10 de poematis ui de poematon X I quoniam uim h. e. qii odiam) N: fortasse quod 1blativus - saeit ri taeiat N i5 in Adelphis J V 3, 23 Tuelenius AcronJ es Charis. p. 95 in Machomilite, Nam si cibaria io 20 filo-
cteta iv 2b uar ad alleum N 27 pinguendo N eulaanonis X II ineant. Virgil. enim ui. Pauliis Coeli histor derati s milia oeom. I 203 disputans indicari uidetur: quamquam de corrupta atque inperfecta codicis scriptura, quam exhibui, nihil ereti alafui potesι 32 dii Fubricius st
196쪽
e tale iis arguit diique ut sis s legendum esse delinit, idque in
Coeli historia libri, I ere depreheniles. Duum Fronto ad Marcum Antoninum de seriis Alsiensibus, 'duuinilem vestrum doctum principem nt navum modulorum et tis hicinum studio suis so de vinclum scimus , t Naevius in Tarent illa salvi et fortunati ii sitis duo, duum nosti' um patres. Dapsile, ali hoc dapsile, Si de homine dica s, e istiera ablativus est terminandus; dapsili, si rem sigil ilicabis, ab lioc dapsili.
Decemviridi. ablativus semper hic rit nec in e litteram transiet, ut is ah hoc consulari, illiud honorum nomina propria hominum ess non posSunt. Duumvirali. id quoque ex Supra ilicia ratione consisti L
Duplici Bibaculus, duplici' inituit Noga involutus , non duplice.
unde ipiidam errant qui x littera nominativo singulari finita nomina ablativo e tantum modo putant claudi, cum a mendaci animo et ab artifici in-ia genio et a salaci . et a minaci proposito et ab atroci facto et a truci vultu, . ait Plinius, recte dicamus. Didun. Ateius philologus libriun suum sic edidit inscriptiun, a1namaverit Didun Λeneas , ut refert PliniuA, consuetudini in dii sens sacere hanc i allisto, hanc Calypso, hanc Io, hanc Allecto. itaque et L. 20 Λnnacus Cornutus in Maronis commentariis Aeneidos X Didus ait, hospitio Didiis exceptum esse Λenean . Elephans. ias litteris nominativo singulari finita nomina genetivo . Sit gulari in s litteram necesse est exeant, ut saluintis, ablativus singularis ab hoc saltante, quod in elephanto non cadit. itaque elephantus est vo-23 candus. facit enim huius elephanti ut ab hoc elephanto. Εgente, ab hoc egente homine; egenti, ab hac Pgenti re.
Dudi fronto . . . marcum anton in . de seriis colliensib. diui item uestru doctum
NII 4 , 2 liquius studio misso diuino tum scimus I idque in caelii historia . ere in 3 Duum . ad Marcum is 1 ut si semper is per ii semper Fabricius. an ut somni per i 3 2 fortasse libro I eum disserere deprehendes 3 FrontoJ de fer. Als. 3, t 2 de serro olliensibus in avum item vestrum duiim doeium coniecit miridomus in Front. I. c. p. 13T ed. Flebia r. 4 uestrorum is 5 odio io devinctum ust dorsius eae Frontone L c. . 6 surtunali N sitis Om. to I 2 Bibaculi versum hendecasyllabis tribuit Lachmannus in Lucret. p. 199 14 putant in pu leni N praepositionem ante mendaci, artisset, salaci Om. N i5 lacunam quia nomen cum salaci iunctum G cidit indieami et a truet vultu Lindemannus atroci militi X IT silologus inseri pium Fabricius scriptum X I9 hane anse Allecto Om. Ν, adii. Fabricius
liaque l. anuquA N 20 commenlariis in comm . N
197쪽
Elia uilinis Maro, ill aod, tit ait liti si illi Aurelius Opilius, Graeca nominao; syllaba finita l.atinse iis debent let initiari; usus tamen Euander. Sunt Aani tua dani piori ilia naui ira consuetudini coluitatur, ut Codrus et iles
Ego pronomen ita declinandum dedit, ego mei mihi vel mi me o ego sal, lioc me.
Er syllaba sinita nomina masculina genetivum dul,licis iamiae dant, ut Euander Euandri, ager agri, niger iligi i. at cum lier ris, ut aggeriS pauperis anseris sequestris P piestris, quoniam quaedam eorum sinu com lmunis promiscuive generis, seminini etiam, scd et neutri, ut mulieris papa- is veris sileris.
Es producta linita nomina genetivo dipi aciei luxuriet satiet facion l. excepto quies: quamquam enim et litic ante os i litteram habeat, lamen quietis facit, requies vero requiei adeo, ut Maro IIII re litiem, inquit, spatiumque furori, is non requietem: exestptis etiam rei spei fidei. Exorcili Gn. Naevius bolli Punici libro I, Marcus Valerius consul partem exerciti in expeditionem duci l. Ficos vitium esse eorporis proinque declinari debere quasi pomum, is Martialis in I.aetilianuin iocantis nobis oeciimet exemtililli . nam ita loquitur, . cum dixi ficus, rides quasi barbara verba, ei dici si cos. Laetiliane, putas. dicemus sicus quas scimus in arbore nasci; dicamus si eos, Laetiliane, tuos; mut sit ασυνδετον dicium, quamvis quidam sicus vitium esse velint, ut doloris quasi sonitis audiatur, sic os ut sagos moros ulmos. sagus ValTOneiudicere sub s littera dedimus exemplum: ficus Cicero de oratore libro II 'de' sic ii suspendit se'; Varro quoque de Aeaenicis originibus libro I sutinum ilia ii sic u . itaque Pliliiiiis Secundus recte a rhorona ita dici ait, aspomum vero per in litteram diei. si ei Ennius, si ei. dulci serae lactantes ubere toto;
I Euandrus J Charis. yy M ut ait iniquit X: ait ora. tai: Maro ait, quod ut inquit Aurelius Land nnamaia. an quod, ut ait Aurelius Opilius, inquit Plinius, Graeea 2 latin x. us i terminari om. debent N latine solent iis terminari Fabri ius 5 uel miJ uel mei Ν aui mi Fabricius 8 aggeris hoe loeo omissum et post II sileris conloeatum in X huc revocari: es Charis. p. 65 10 papaueris J pauperis X: ef.
maris. p. fa I 2 ΕsJ Charis. p. 52 sq. saei et ΛΤ saciunt in 13 ante a N14 Marol Aen. IIII 433 11 inquiat coniecit Lindemnnnus IT .M. N geuitiuo is libro IJ libro tertio tribuit Vahlenus Nare. de beli. Pun. rel. p. 14 18 m. ualerius X Manius Valerius Merula Gn. ann. fragm. p. 92 et 39η, quem aecutus est Hermanuus elem. OGr. metr. p. l 30 20 Fiens J Charis. p. 74 i 2l MartialisJI 65 Castellianum et postea Caeeiliane Fubricius 27 quasi ui qsuo F sagos moros sagos mimos uarronem X: ulmos Fabricitia 28 sub t litterat p. I 4 s. D-
ova de oratore libro IIJ 69, 273 32 dulei serae fiet ti,
198쪽
sici, in Iliit, come inintilr et uva . , Felieium. trium . ι Ite in non ilia gelietivo. tali irati ante uin i debent recipere, ut pernicium audacium seruei tui . alia illa re la est quam si ib, e liliora diximus. Frelus, huius fretus Porcius Licinus, iit Plinius eodem sermonis dubii libro Id refert salsi fretus . Messala contra Antonii litteras 'an giistiae fretus . fretu Cicoro a Gaditano' inquit fretu , Augustus ad Antonium 'fretu cessi'. io Fabrum pro labromina; ubi Plinius eodem libro VI liue mete' inquit usus, et sestertium' inquil tot milia: M. Scaurus contra Brillum de pecuniis repetundis praesecti fabrum Q. Filiabus in testamentis ob discrimen ii sexus ait Plinius dici consit esse. cum liis lanium liominibiis bus adici soleal quae numero plurali os littorisia terminantur, ut cupiditates dignitales, vel quae iis . ut anus manuS Senatus fluctus. Febrim ut tussim sitim, ait Plinius. exceptis his tribus celera aecusativo in em exeunt. .
Fonteis. quorum non ilium genetivi pluralis ante um syllabam i littere ram in rebuntur, accusativus' inquit Plinius 'per pis loquellar, montiumnioni eis; licet Varro' inquit xemplis lianc renitam consulare temptarit istius modi, salcium salces, non falceis facit, nec lias merceis, nec hosaxeis lintreis velitreis sili4 eis urbeis corbeis vecteis inerteis. et lamen manus dat praemissae regulae ridicule, ut exceptis Itis nominibus valeat regula . 25 Funes, licet grammatici velint, genetivis tam singulari iIuam liturali sit littera intererit, accusativum pluralem iii eis exire, ut huius lanis liOrulli lanium hos limeis. quam reguliun negat Plinius vires habere potuisse. errant enim qui putant ea numina quae liominativo singulari et genetivo per is terminabuntur et genetivos plurales per itim loquenti ir accusativus ἰῶ laneis posse ilicere, quod negat Plinius. Ferocior tam quam peior melior ait Stilo in eis accuSalivo posse Pr serri , serocioreis.
terminabitur Fabrιcitis 20 per .is N loq.f. h. e. lo siletur N loquultis ui loquitur Lindemannius 23 lynti eis N eorbeis ut eurneis X inepteis N nepteis is: f. Pris ian. p. 776 25 Funes in Fures N 2η ii ominatiuo singu egene Ν29 genetiuos per tum loq.nt h. e. loquentur) Reeusativos N genitivo per tum loquuntur, Recusatiuo is fortasae aecusativos in eis GRAMMATICI LATINI I. 9
199쪽
Feri uiliuna ferienteis idem Stilo ivitat sacere deliere, ut due talpis sal talileis, illi ni an lita cum Ille secum verbi iura traxissent, ea accusativis pluralibus, adiuvati te iret duua taxat genetivo plurali, in eis sonarent. Facilio reis Caecilius, inquit Issinius. idem et sanctio reis ait. Fagus Varro de gento I . ll. I, sagus quas Graece φηγους VD-1cant'; sagos G. Caesar de aluito a II, sagos populos ulmos . Falaridis Cicero in Pisonem, sed dicunt isti ipsi qui mala dolore, bona voluptate desiniunt sapientem dicturum, etiamsi in Falaridis tauro succensis ignibus torreatur . ill inicii Τerentius in Adelphis, Is nunc exacta aetate hoc fructi pro labore sero; lin,i lii lenius Acron el huius fructuis ut senatuis veteres extulerunt . Facile, ab hoc Fatile, si homo vocetur; sacili, si ite re loquaris. Familiare, ab hoc Familiare, si de homine; familiari, si de re. lamiliari pro familiare Brutus ad Caesarem, a Scaptio familiari naso ; is Cicero quoque do di, inali ille libro I in Aesopo familiari tuo : familiare pro familiari Varro ad Neronem, a Lare familiare t Familiaro recte P. Rutilius se vita sua libro IlI, pro Lucio Familiare venie-ham'.
Forte, ab hoc Forte Tullio oratore; sorti, ab hoc sorti viro. genera-2oliter enim dicitur. I ro fragili fragile verti vel dici ablativo dumtaxat casu omnino non potest, quod in i e t proprium hominis nomen omnino non vertitur. ab hoc enim fragili dicimus et homine et negotio. Felice, a Felice defensus, felici die. Feroee, a Ferore a sutiis, a s - 25r i et agresti homine prostratum. Itec senim sunt communia, cum aliud sit proprium hominis, aliud generale serit alis. Face, ab hac face, quia nullo vel tenui vestigio potest esse commune. Frus, haec laus, quia sic ab Ennio est declinatum annalium libro VII, 'rus sescunt frundes , non frondes. si os sine n littera, ne sa- meiat ' inquit Plinius frontis ', quasi non dicatur nisi frons το μέτωπον, quod se probare dicit, quoniam antea cum ii non recipiebat ri, sed nec cumu vertet in D: Varro rerum rusticariun libro I . ulmos et populos, unde est Iros', idem antiquitatum numanarum libro XV s ros saevum
a gene plu in eis sonaro N I tu PisonemJ 18.42 mala Fabricius malo V10 in Adelphisi V 4, in II exaeia aetate ui exacta te N pro lavore ab histero Fabrielus 14 familiari pro - 18 venietiam post 2l dicitur conlocata in X hue transposui Ili a Seeptio ui th libro ii N. Ge. de diu. I 37, 30 20 Tullius Oratore ui 28 nullo Fabricius nulli Ν 29 Frus huius miridis ui 30 rurestant ui rareseaut Pulsestius 32 quod J quotq. X qin anticum vel unticum .v. u re
cipiebat .n. s. nec eum v let in .o. X quoniam quum ii non recipiebat ns. nec eum uertet in O is nee etiam ueriet Vahricius uee eouveriel Lindemannus 33 libre Ii 24
36 Tibullusi es Charis. p. 66. .
200쪽
iii plicuitque se inii r se illini, non seniori, quasi sit lioc sentur huius seminis. senipn eritissi noli illativo ut scineti necdum legimus a veteribus ait Surtum.
Fragmine Maro VIlII, s atque iugenii fragmine n ontis. Gracilo, ab hoc Gracile, si sit hominis nomen; gracili, si de re dicas. lit it. Valet o ad Ciceronem XI per omnes casus id nomen ire debere conmeminit; vulgo auteni hoc otii dicunt. itaque ut Plinius sermonis du
to Glossemata ut toreumata enthymeniata noemata schemala poemata et
his similia omnia Varronis renua' inquit Plinius 'dativo et ablativo plurali in bus dirigit, quia singularis ablativus e littera siniatur'. melior tamen ratio est quam sub a littera dedi; et ideo haec et eius modi ex alia sis inula einetivmn pluralem et ex alia dativum sumunt, horum glossematumia his glossematis. Glis Varro in Admirandis in silva mea Pst glis nullus'. sed et Cato in Originibus ita est loculus. quidam enim hic stir hiiliis gliris
Gluten Maro, is et lentum de corticu gluten, Eteollectumque haec ipsa ad munera gluten .est autem quasi semen Stamen. glutine Varro de hibliothecis, g Iuli ne inquit et citro resecit , quasi semine flamine. glutinum Vareo inra Scauro, glutinum' iii luit Nerti. ut Daedalum invenisse , quasi gaudium praemium. itaque Sallustius istius potius declinationis usum seeutus glutino' inquit adolescebant , ut gaudio praemio. Hector et Mentor genetivo singulari sonare debent ut Nestor et his similia Graeca dumtaxat, nec ut rector rectoris, sed ut rhetor rhetoris. M Habilis ut agilis. is senim syllaba finita nominativo singulat i eundem debent habere genetivum, ut navis. auris amnis; exceptis latiis cinis pulvis
cucumis cuspis. Hippocoon, quia istud Graecum merum nomen est, Graeca lege d bet genetivi casus seriare rationem. nam et Maro noster 'exit' inquitas locus Hippocoontis . nam et qiua Μέμνονος et ανωνος dicunt, nos quoque eandem n in nominativo litteram reservamus.
I implicuitque I abricius eae marisio l. e. inplicuit Ν 4 Maro J Aen. VII u569 8 ita ut et Plinius Fabrielus itaque et Plinius Lindemannus. rectius, puto, inquit Plinius, nisi potius in flne statili quaedam eaeciderunt quibus Plinii sententia continebatur dubi N 10 exovvlix TA Notor TA cxii MATA N It Varronis regulaJ es Charis. p. 38 12 derigit X I3 sub a litteraJ p. 98 s. aenigmatis 14 et ex alia Lindemannus ex auia is et .x. alia N II glossematibus X 16 Glisl p. 69II glir huius om. X, addidi eae Charisio t. e. I9 Gintent maria. p. 67 20 et lentuml Vero. geom. IIII 160 22 eoileeiumqueJ Vero. georg. IIII 40 24 et citro maria. l. e. ecitro N et cinere Fabricius re debet II 3l debent Fabrielus de