장음표시 사용
141쪽
in restitution . Cyrillo autem rursum interroganti, Quid ita, Pater, nomprouutute tot subierunt labo res, sed eos in inutili hae quae s. r. a. i. desu ustus, sapientia consumserunt 3 Respondens beatus
facti sunt. Notinus autem h . rum malorum tui initium di qui cum non ignavum ad haec administrum inveni metaeon tium Bu Eantinum , post hea isti Patris nostri Sabae excessim . continuo tetrum hunc morbum in compluribus E elestiae Iocis clam dissem navit. Et Irimum quidem eos qui in Nova Laura erant dOctiores, veti ut ver Is dicam. henderet I queis , quam nia adhibuit eontentionemn Sed, ut cun divino David loquar.
m. πειναι seipsam s.fuit Mur- , cdivina mihi apparui visio,
ostendens Neque ego QIus ipsius improbitatem vici, sed Diqiligo by Ooste
142쪽
ti etiam quierant Conventus Sucae, per nostrum consilium. illatis malitia tortiter restite runt ' fraudulentos illoamores , c ingenium ad malum solere si peraverunt. Oniam autem tam ape te congressius victus est , alia ratione Conventum suae potestati subjicere machinatus est. Et Petrumque iam Alexanorinum, qui in eum , cinpravi ipsus dogmatis haere-- , iam a principio erat
propensus , praeficit Conven-- Quo modo hac certὸ ratione eos paulatim ad communionem attraheret Amant enim ut plurimum Principi conserinari, sui sub ejus sunt potestate. Sed nesciebat stul-stus, se deprehensa facilem de
apertam escam proponere. Nam cum consueta illius pravitas Conventui paululum innotuiuet, protinus ille totus Commotus Petrum pellit praesectura. V
Deinde rursus annus, Petrum alium e Graecia oriundum, qui a priore nihil differebat, Praesectum eis constituit. Conuentus autem e
praecesserat, malitiae charact res, protinus eum quoque expellit im in beati Sabae Lauiaram veniens, Praefectum accipit Cassianum genere scythopolitanum, religione fidelissimum is virtuti ac doctrinae innutritum. Sisque vix Diyitia i Cooste
143쪽
tandem potuimus multiplicem, exaestuantem eorum qui Origenis morbo laborahant, reprimere arcere impetum. Haec cum duleis illa lingua recensuisset , ubi intellexit Cyrillum esse Monasterii Magni Euthymii, cum magno protinus gaudio Ecce, inquit , Frater, tu riuodem es, atque ego, Coenobii. Coepitque oratione perlequi res gestas Sanctorum Euthymitin Sabae. Ille autem cum eas ab hoc beato Cyriaco perspicue didicisset, conlcripsit singula in iis quos de ipsis seripsit libris i ut illinc quilibet discere potest, si non
perfunctorie, sed accurate ea legat. Divinus itaque Cyriacus, cum hujusmodi colloquio denarrationibus ita illius animam voluptate complesset in pace dimisit. Quando autem , ipse legum Origenis diligens custos, Nonnus, turpilum exitu vitam abrupit, fractaeque fuerunt omnes eorum vires in cessavit bellum adversus orthodoxos illi inter sese praelia cierunt deperieula multique in Charitonis spelaeum ventitantes non parvam divino Cyriaco molestiam exhibebant , ejus Riatim μμ silentium, quietem inter
s. -- turbantes 3 ad bulacim rur--η sum recedit, cum nonum jam μὸ ias. & nonagesimum aetatis an-
144쪽
desiderium convcniendi Cyriaci. In auram itaque uos is maricae veniens , ac hujus disci μμ pulum Joannem ait ens , mran Hisambo Susacim perveniunt qui locus non minus quam nonaginta stadia aberat a Laura. Cum auicin adventarent de prope jam essent, leo ipsis magnitudine maximus, visuque terribilissimus. occurrens, Cyrillum, ut consentaneum est, conturbavit, Win metum conjecit. Cum
igitur discipulus Joannes ita affectiim virum vidisset me
illud caput adspexisse , supramodum statim gaudio o lectatus est, eosque blande aebenevole intuens , seniliter bene plane ac venustὸ Ecce, inquit, ' concinnobita meus Cyrillus. Deinde nonnihil suo cyoquoque oci admiscens disci rata
pulus Joannec Sed eum, in sed nu tartiam
pavore perculit Hilaris au taetri,
tem illa anima r At tu , noli Meus in Coe- timere, inquit, fili leo enim 'Mostd-iu. iste hic mihi manet, diligens custos olerum , qui nullam feram ingredi sinit quapropter nec agrestis capreae incursum, ut puto , timuerintolera, hoc vigilante custode.
145쪽
Deinde cum multa de Patribus, qui in eremo degebant, narrasset , ac sic eis animos excitasset , acerrimumque erga virtutem videlicet, amorera incussisset, mensim apponit. Hic leo supervenit. Ille autem bestiae panem manu porrigit, ad olerum custodiam remittit. Ad accumbentes autem Habeo, ait, o filii bonum agri custodem. Neque enim hic ursus, neque alia quaepiam fera, sed neque praedo, neque barbarus , eos qui agrum pertranseunt, invadit. Illo namque acritet ulciscitur ac perimitum. Cum igitur totum apud eum diem transegissent , ac
doctrina ill, , Missus in ejus labiis gratia fructi essent, benedictionem imposterum
imperiit , ac in pace dimittit. Leo autem eis rursus cecst , dc blanditus est , sicque ad propria laeti remearunt. Sanctus autem hic Cyriaeus adhuc in Susacim perma
bus non haberet, quo cum ipse uteretur, tum etiam olera rigaret eam quae in petrarum concavitatibus congregabatur,exhauriens , aestate illa ad meridiem irrigabat, nec amplius sitire sinebat. Tempore enim autumni tempestas ipsa, ς setis abundeque irrigabat. Cum a tem magna siccitas aliquan-
146쪽
αναχων, τεῖς'α - Θ ἐυδουρ tit a Deo aquam. Et ecce re- έ-λοον et νεφος ' αν κεφαλ pentina quaedam nubes super λης παχνειν , εις Iare Ἀρ- pu condensata, erupit in
plevit eaque Sancti usui, Wolerum irrigationi , diu multumque suffecit. Hic illud mihi venit in mentem quod etsi narrationi de Sancto non co aeret, non medio
crem tamen, si dicatur, afferet utilitatem.
In solitudinem aliquando 'enienti hujus sancti discipu-l , una cum condiscipulo Paramono, apparet circa myricas agrestes, stans quoddam: hominis idolon Illi id quod cernebatur, ex Anachoretis unum esseexistimantes multi enim id temporis solitudinem aran habitabant: ad eum statim sunt conversi. Cumaue jam prope adessent, & nusquam esset quod apparuerat , illi contra , malumatbitrantes esse spiritum, adprecati sunt precationi , . Amen, subjungentes, huc de illuc spectant, N pelarum quoddam ipsis subterraneum apparet. Quod signum rursus dexterum judicantes, cquemdam Dei servum esse,eum qui apparuerat, ac in illud se occuluisie, atque in eo delit
147쪽
scere putantes, rogant ut benedictionem ipsis impertiat
Tandem aliquando vox intrinsecus senuit ex spelaeo dicens: Quid me vultis 3 sum etenim semina. Sed, Quo proficiscimini rogavidi Ad Α-nachoretam , inquiunt, yriacum. Sed dic nobis, qui vocer qua ratione nices 3 quamobrem huc accessisti a illa verδ, Nunc quidem abite, inquit redeuntibus autem rursus , dicam. Cum ergo illi pensius instarent, dc ne tantillum quidem se abscessuros dicerent, ni prius , quae Beatam illam spectabant, audiissent momen quidem mihi est Maria, inquit cum autem essem pialtria, scio me multis scandali occasionem praebuisse. Deum itaque rogavi, eumque suppliciter onsecravi, ut a mali laqueis liberarer. Aliquando autem corde contri- 4 ,- in anima divino igne succensa in sanctum Siloedescendi cumque hoc vas aqua
adhuc manet lupinis insporta acceptis , huc accessi. Nihil autem horum usque in hodiernum diem est diminutum. Sed neque ex illo tempore hominem vidi neque in alicujus congressum colloquiumque veni. Vos igitur
nunc abite, revertentes inrisit me.
148쪽
Illi his auditis, recedunt ete ad beatum Cyriacum Veinnientes omnia ipli renuntiant.' Ille ut consentaneum erat, miratus est,i revertentibus discipulis, ut eam rursus invisant, mandat. Spelaeum. itaque in reditu nacti, aditumque de more pulsantes, ni intus nemo unus ipsis responderet, intro reui inveniunt eam jam vita functam, α corpus exanime in spelunca jacens. Ascendentes igitur in Sucae Lautam , dc omnia
usius erat, assumentes, rursus ad pelaeum veniunt ε quae de more fiunt super Beata peragentes , domum ei faciunt
sepulcrum, reliquiis in se lunca ipsa depositis. Sed hue quidem nos inrratio deduxit jucundissima juxta
atque utilis. Rursus autem redeundum est unde digressi sumus. Cum igitur octavum hunc in Susacim annum , ut diximus , beatus Cyriacus confecisset, qui erant Laurae Sucae, post perfectam liberationem ab iis qui rigenis sententiam tenebant, cum illuc rursus accessissent, ipsum in magni Charitonis spesa um Inoum ad
deduxerunt. Qub etiam re Iuta z. quenter accedebat admirabilis Cyrillus , magnum ab
149쪽
acra Cyriacus cui rei testi monio sunt illa ipsaedi ejus di-- - αιο . e rvetsi in liscis mansiones S a Bia mi τυρ P. φι το obita itinera. Devenit nam, vi , Me L άγίαν πολιν --que insanctam civitatem, cit in ,
ctutem, nihilominus tamen, ελλεν, se β mis τυ Θω- ne tantissum quidem de sta Gu ,Ἀδε- ις Θωους tione ad divinos hymnos in μου σάσεως - ἡ δεκον, ministerio eorum qui ad μαλλον- ιμπ.α
alacritate . acriusque acrior Θειων γύν- υμ υναο eςrtius divina inibat certamina factis.
Erat autem vir mitis, i, δε-- αδερ,
150쪽
me, τυ --μυως Masνων ἀραί is hilaris, & facilis ad eum patebat aditus inatura proce rus d erectus e colloque ad-nu recto juventutem quodammodo prae se ferens , nihil omnino senectute fractus aut debilitatus motibus ad docendum accommodatus*Religione maxime orthodoxus. Cum itaque in corporis infirmitatem incidisset , naturae debitum exsolvens , spiritum ipsi Iesu quem desiderabat, commisit. Et nunc est in quiete justorum, in splen cyria ur--- lore Angelorum , ea videns' , 'quae se per desiderabat , totum sanctae Trinitatis fid-gorem in se recipiens in ipso Christo Domino nostro, Curri quo Patri principii experti,& sanctifico vivincoque Spiritui gloris , imperium ata. nunc e