장음표시 사용
381쪽
a o HISTORIA ECCLESIASTICA. si 13 minus cucullis amicti erant. Gemebant et plangebant, et nonnulli Galchelmum vocitabant, ac propristina similiaritate ut pro se oraret, postulabant. Multos nimirum magnae aestimationis ibi presbyter se vidisse retulit, quos humana opinio Sanctis in coelo jam conjunctos astruit. Hugonem nempe vidit, Luxoviensem praesulem i , et abbates praecipuos : Mai nerum Uticensem a , atque Gerbertum Fontinet lensem 5 , aliosque multos, quos nomitiatim nequeo recolere, neque Scripto nitor indere. Humanus plerumque sallitur intuitus, sed Dei medullitus prospicit oculus. Homo enim videt in facie, Deus autem in corde. In regno aeternae beatitudinis perpetua claritas Omnia irradiat, ibique persecta sanctitas, omne delectamentum adepta, in filiis regni exsultat. Ibi nihil inordinate agitur, nihil inquinatum illuc intromittitur. Nihil sor didum, honestatique contrarium, illic reperitur. Unde quidquid inconveniens faex carnalis Commisit, purgatorio igne decoquitur, variisque purgationibus, prout
aeternus censor disponit, emundatur. Et sicut vas excocta rubigine mundum, et diligenter undique politum, in thesaurum reconditur, Sic anima, omnium vitiorum a contagione mundata, paradisum introducitur, ibique omni felicitate pollens, sine metu et cura
Terribilibus visis presbyter admodum trepidabat, baculoque innixus, terribiliora exspectabat. Ecce ingens exercitus militum sequebatur, et nullus color, nec
382쪽
nigredo et scintillans ignis in eis videbatur. Maximis omnes equis insidebant, et omnibus armis armati, velut ad bellum sestinabant, et nigerrima vexilla gestabant. Ibi Ricardus et Balduinus, filii Gisleberti co mitis i), qui nuper obierant, visi fuere; et alii multi,
quos non Mum enumerare. Inter reliquos Landri cus de Orbecco, qui eodem anno peremptus fuerat, phesbyterum alloqui coepit, eique legationes suas horribiliter vociferando intimavit, ac ut mandata sua uxori suae referret, summopere rogavit. Subsequentes autem turmae, et quae praecedebant, verba erus interrumpendo impediebant, presbyteroque dicebant: Noli credere Landrico, quia mendax est. Hic Orbecci vicecomes et causidicus fuerat, et ultra natales suos ingenio et probitate admodum excreverat. In negotiis et placitis ad libitum judicabat, et pro acceptioue munerum judicia pervertebat, magisque cupiditati et salsitati, quam rectitudini serviebat. Unde merito in suppliciis
turpiter devotatus est, et a complicibus suis mendax manifeste appellatus est. In hoc examine nullus ei adulabatur, nec ingeniosa loquacitate sua ei aliquis precabatur. Verum, quia dum poterat aures suas ad clamores pauperis obturare solitus est, nunc autem in tormentis, ut execrabilis, auditu indignus, omnino judicatus est. Gualchelmus autem, postquam multorum militum ingens cohors pertransiit, intra semetipsum
sic cogitare coepit: Hinc sine dubio familia Herlechini est a); a vitiliis eam olim insana audiui; sed incre-sto Bichaed de Biensatio et Baudovin de Meules, si is de Gisleheri,
383쪽
dulus relationes derisi, quia certa indicia nunquam de talibus Oidi. Nunc vero manes mortu Viam veω- citer ωideo; sed nemo mihi credet, cum visa retulero, nisi certum specimen terrigenis exhibuero. De Nacuis ergo equis, qui sequuntur agmen, unum amrehendam, confestim ascendam, domum ducam, et, adsdem obtinendam, Nicinis ostendam. Mox nigerrimi
cornipedis habenas apprehendit; sed ille sortiter se dε
manu rapientis excussit, aligeroque cursu per agmen AEthiopum abiit. Ρresbyter autem voti compotem se noti esse doluit. Erat enim aetate juvenis, animo audax et levis, corpore vero velox et sortis. In media igitur strata paratus constitit, et venienti paratissimo cornipedi obvians manum extendit. Ille autem substitit ad suscipiendum presbyterum, et exhalans de navibus suis Projecit nebulam ingentem veluti longissimam querCum. Τunc sacerdos sinistrum pedem interipedem misit, manumque arreptis loris clitellae imposuit, subitoque nimium calorem velut ignem am lentem sub pede sensit, et incredibile frigus per manum, quae lora tenebat, ejus praecordia penetravit. Dum talia fiunt, quatuor horrendi equites adveniunt, et terribiliter vociferantes, dicunt: Cur equos nostros inoadis p Nobiscum et enses. Nemo nostrumllonnequiti. Cet Henum in etait, dit-on, uti grand ehasseur qui . setant domi r au diatile, est condamne a revenir totis Ies ans pendantles tempetes noel urties de PAvent. en Diare do ses piqire Irs et de Aeschiens, doni plusicum personnes myoni assime avoir ontonitu distin t m nt les abolemonis. Uno circonstance euriei se a re narquer est
ridenti te dia nom primitis de eo chasseue tantastique trierlechinus)aveo eelui du person nage eomique, aux liabiis bigari es, originaire de
384쪽
hPsit te, cum tu nostra coepisti ruere. At ille, Dimium territus, caballum dimisit, tribusque militibus eum prendere volentibus, quartus dixit : Sinite illum, et permittite loqui mecum , quia conjugi mem sitisque meis mea mittam mandata per illum. Deinde nimium paventi presbytero dixit : Audi me, quoeso, et uxori mem refer qum man . Presbyter respondit, Quis sis
nescio, et uxorem tuam non cognosco. Miles dixit :
Ego sum Guillelmus de Glotis i , slius Namnis α), qui famosus fui quondam dapifer Guillelmi freto
liensis, eι Patris ejus Guillelmi, Herordensis com sis S . Praejudiciis et ruinis inter mortales anhelaui, multisque facinoribus plus quam referri Potrat,
pecca i. Coeterum super omnia me cruciat usum.
Nam indigensi cuidam pecuniam meam eminoi, ει quoddam molendinum eius pro pignore re mi, js que censum reddere non valente, tota υita mea Pignus retinui, et legitimo herede exheredato, heredibus meis reliqui. Ecce candens ferrum molendini gesto in ore, quod sine dubio mihi videtur adferendum gravius Rotomagensi arce. Dic ergo Beatrici uxori mem, et Rogeriosito meo, ut mihi suboeniant, et vadimonium unde multo plus receperunt quam dedi, velo citer heredi restituant. Presbyter respondit: Guillelmus de Glotis jamdudum mortuus est, et hujusmodi legatio nullisistitim noceptabilis est. Nescio quis es, nec qui tui sunt heredes. Si Rogerio de Glotis, vel fratribus ejus, aut matri eorum Proesian Sem talita
385쪽
a 4 HISTORIA ECCLESIASTICA. si 091J
enarrare, ut amentem deridebunt me. Porro Guillelmus obnixe insistens rogabat, et Plurima notissimaque signa diligenter inculcabat. Presbyter autem intelligens ea quae audiebat, Omnia tamen se scire dissimulabat. Tandem multa prece victus, adquievit, et iterum ut rogatus fuerat se facturum promisit. Tunc Guillelmus cuncta recapitulavit, et longa confabulatione multa eidem replicavit. Interea sacerdos coepit secum tractare quod non auderet execrabilia hiothanati si mandata cuilibet annuntiare. Non decet, inquit, talia promulgare. Nullatenus quin injungis cuilibet referam. Mox ille furibundus manum extendit, et presbyterum per sauces apprehendit, secumque, per terram trahens, mi Dare coepit. Captivus autem manum, qua tenebatur, ardentem velut ignem persensit, et in tali angustia repente exclamavit: Sancta Maria, gloriosa mater Christi, a lupa mel Protinus, ad invocationem
piissimae genitricis, filii Domini auxilium praesto adsuit, quale Omnipotentis ordinatio disposuit. Nam quidam miles, ensem dextra serens, supervenit, gladiumque Suum, quasi sevire vellet, vibrans, dixit: Cur fratrem meum interscitis, maledicti 2 Sinite illum, et abite. Mox illi avolarunt, AEthiopicamque phalengem
prosecuti sunt. Abeuntibus cunctis, miles ira via cum Gualchelmo demoratur, et ab eo sciscitatur e Cognoscis-ne me pPresbrter respondit, Non. Miles dixit: Ego sum Roὐbertus, flius Rodus cognomento Blondi I , et sum
i) Ce mot, qui avait servi d'abord a designer ceux qui se donnatentune mort violente, signi sie iei le damne, te inprotive; te sulcide de
386쪽
frater tuus. Cumque presbrter pro tam insperata revehementer admiraretur, nimiumque pro his quae viderat, ut dictum est, vel senserat, angeretur, miles ei de pueritia utriusque multa coepit recensere, et notissima signa recitare. Sacerdos autem audita optime recolebat, sed ore confiteri non ausus, Omnia denegabat. Tandem praelatus eques ait : Miror diaritiam et hebetudinem tuam. Ego te Post mortem utriusque Parentis riti triui, et super Omnes mortales dilexi. Ego
te ad scholas in Galliam direxi I , et westes nummosque tibi copiose porrexi, aliisque multis modis tibi
prodesse satis elaboravi. Nunc horum immemor e ceris, meque tantummodo recognoscere dedignaris.
Tunc presbyter, veridicis laminibus sa ubertim pro
latis, convictus est allegationibus certis, palamque cum lacrymis sessus est assa mina fratris. Tunc miles dixit ei : Merito debuisses mori, nostrariamque parti- PS Poenarum nunc nobiscum trahi, quia res nostrasneiaria temeritate inoasisti. Hoc nullus alius inchoare ausus fuit. Sed missa, quam hodie cantadii, ne P rires te salua D. Mihi quoque nunc permissum est
387쪽
3 6 HISTORIA ECCLESIASTICA. fiosi Itibs apparere, meumque miserum esse tibi manifes tare. Postquam in Normannia tecum locutus fui, a te salutatus in Angliam Pennexi, ibiquefinem υit Eiussu Creatoris accepi, et Pro Peccatis quibus nimis oneratus eram, immania Suniicia Pertuli. Arma quin ferimus, ignea sunt, eι nos foetore teterrimo inscitini, ingentique Ponde Sitate nimis πρrimunt, et ardore inertinguibili comburunt. Hactenus itaque hujusc modi poenis inenarrabiliter cruciatus sum. Sed quando in Anglia ordinatus fuisti, et Primam missam Pnos letibus dejunctis cantasti, Rad us Pater tuus suUpliciis ereptus est, et scutum meum, quo vehementer angebar, clusum eSt. Sem hunc, ut vides, fero. Sed in anno relaxationem ab hoc onere Mucialitar
Dum miles haec et alia hujusmodi diceret, et diligenter ad eum presbyter intenderet, quasi strumam sanguinis i) instar humani capitis ad ejus talos circa
calcaria vidit, stupensque sic interrogavit: Unde tanta coagulatio cruoris imminet calcaneis tuis p At ille respondit : Non est sanguis, seae ignis; et majoris mihi vi etiar esse Ponderis, quam si ferrem super me Montem Sancti Michaelis. Et quia pretiosis et acutis utebar calcaribus, ut festi rem ad effundendum sanguinem, jure sarcinam in talis ba isto enormem; qua intolerabiliter graoatus, nulli hominum eurimere
valcto poena' quantitat m. umc indesinenter meditari mortales deberent, et timere, imo Ca ere, Ne Pro matibus suis tam dira luerent. Plura mihi non licet tecum, frater, fari, quia miserabile agmen festinanter
388쪽
mr prosequi. Obsecro r memenso mei, Pre Iusque ρiis et eleemos is succurre mihi. N im a Pascha Florum si usque ad unum annum spem salinuri, ei clementia Creatoris ab omnibus tormentis liberari. Tu et eno sollicitus esto de te, visamgiae tuam Prudenter corrige, qum Pluribus vitiis sordescit, scitoque quod diuturna non erit. Ad Proraens sile. Res, quas nunc eae insperato vidisti et audisti silentio comprime, et usque ad tres dies nemini Priaraumaa Emiamare. . His dictis, miles festinus abscessit. Presbyter autem tota Septimana graviter aegrotavit. Deinde Postquam invalescere coepit, Luxovium adiit, Gisleberto episcopo a) cuncta ex ordine recitavit, et ab eo medicamenta sibimet necessaria impetravit. Postmodum sere xv annis vegetus vixit, et haec quae scripto tradidi, aliaque plurima, quae oblivione abolita sunt, ab ore ipsius audivi, et laciem ejus horrendi militis tactu laesam prospexi. Haec ad aedificationem Iegentium scripsi, ut in Dis consolidentur justi, et a malis
resipiscant perversi. Amodo incoeptam repeto mate
XVIII. Anno ab incarnatione Domini M' xc' i', indictione x' mi', mense januario, Guillelmus Rufus, rex Anglorum, cum magna classe in Normanniam tranSse tavit, et Rodbertus dux audito regis adventu statim obsidionem Curceii reliquit, et Rodbertus de Belesmo cum suis complicibus aufugit. Rex autem in Neustria usque ad augustum permansit, et dissidentes qui eidem adquiescere voluerunt, regali auctoritate pacavit. Distiiroo by Gorale
389쪽
Henricus vero, quia ingentes querelas contra utrumque fratrem promebat, partemque de ampla posse sione magnifici patris sui requirebat, sed eorum tenacitate nimium perdurati te nil impetrabat, aggregatis Britonibus et Normannis, Constantiam et Abrincas, aliaque oppida munivit, et ad resistendum totis nisi-hus insurrexit. Verum Hugo, Cestrensis comes, aliique fautores, ejus paupertatem perpendentes, et amplas opes terribilemque potentiam Guillelmi regis metuentes, egregium clitonem in bellico angore deseruerunt, et municipia sua regi tradiderunt. In medio igitur
quadragesimae si , Guillelmus rex et Rodbertus dux Montem S. Michaelis obsederunt, ibique Henricum
fratrem suum incluseruiat, et sere xv diebus eum cum Suis aquae penuria maxime mercuerunt. Porro callidus juvenis, dum sic a fratribus suis coarctaretur, et a cognatis atque amicis et confoederatis assinibus undique destitueretur, et multimoda pene Omnium, quibus homines indigent, inedia angeretur, prudenter Secum tractans, varios morialium casus praecogitavit, et infrunito impetu pessumdato, sese ad meliora tempora reservare decrevit. Liberum tandem sibi, sociisque suis
exitum de Monte ab obsidentibus poposcit. Illi admodum gavisi sunt, ipsumque cum omni apparatu suo egredi honorifice permiserunt sa). Henricus itaque,
si reme commetica, en im , te 26 sevrier, et se tormina lo
390쪽
redditis munitionibus suis, per Britanniam transiit, Britonibus, qui sibi solummodo adminiculum contulerant, gratias reddidit, et confines postmodum Francos expetiit. Iti pago Vilcassitio nobilis exul non plenis duobus annis commoratus, diversa hospitia quaesivit. Uno tantum milite, unoque clerico cum tribus armigeris Contentus, pauperem vitam exegit. Sic
regia proles in exilio didicit pauperiem perpeti, ut
futurus rex optime sciret miseris et indigentibus compati , eorumque dejectioni vel indigentiae regali potentia seu dapsilitate suffragari, et ritus infirmorum expertus, eis pie misereri. Tunc Rodbertus dux magnam partem Normanniae Guillelmo regi concessit, sereque duobus annis a bellis Normannia quievit. Post solemnitatem Pentecostes i Guillelmus archiepiscopus synodum episcoporum et abbatum apud Rotomagum aggregavit, et cum duce Rodberto, suffraganeisque praesulibus de Sagiensi praesulatu tractare coepit. Tandem finito consultu, Sertonem, Uticensium rectorem, elegit, eique Salariensem episcopatum valde renitenti commisit. Denique x' kalendas et julii praelatum coenobitam Rotomagum Convocavit, et in ecclesia sanctae Dei genitricis Mariae
canonice consecravit. Porro venerandus Serto Susceptam pontificatus sarcinam xxxii annis et IV mensi-troiste me les traiis d'intrepidite et de magnanimite de ce prince, apri' squ'il eut et e retiverse de soci chevat dans la mellae, et sa durete euversson jeune isere assiege, contrastant avec la honte et les parules touehantes de Robert.