장음표시 사용
2쪽
3쪽
TAcito hactenus flagravi deside
rio nanciscendi occasionem, qua
MES aliquod devotissimae mentis meae signum reddere liceret Subsentio am item eo adhuc res meas esse loco, ut voti hujus vix aliter compos fieri queam, quam si munusculum hocce chartaceum TIBI offerrem. Talia enim sunt, quae Muste
4쪽
Musae largiuntur, pretiosioribus destitutae. Equidem tremula manu ILLV
opellae praeposueram, sed postea animum haesitanti addiderunt tum singulariSTV clementia, vix unquam laudibus satiugnis depraedicanda, qua desectum virium mearum T gratiosissime suppleturum confido tum etiam maximus ille, quo liberales artes studiaque semper prosequi soles amores affectit, adeo ut IPSE relictis patriis Musarum sedes elegeris, atque cum iisdem doctissimum habeas Commercium. Sunt hae, quas submississime offero, studiorum meorum primutiae. Tametsi vero egomet ipse illas ita comparatas esse haud existimem, ut pro summo, quo excellis, ingenii acumine aliquam TIBI afferre postini delectationem, easdem tamen saltem non ingratas fore spero, atque ut ea, quae votis meis
respondeat, gratia illas accipias, demisse
5쪽
rov. Caeterum DE summo omnium rerum Moderatori, pro salutes incolumitate V supplico Sospitet E ad
extremos vitae humanae terminos. LI R
per secula inconcussam perennare jubeat.
DOMINE CLEMENTISSIME ILLUSTRISSIMAE EXCELLEMTIAE TUAE
6쪽
GENERALI AD MATERIAM PERTINENTIA TRADIT.
g. I. ERuditorum nemo est, quem lateat, receptas in
germaniam leges romanas tantam secutam essἡ -rη'ς
juris illius peregrini latrii quoad plurima ea .
pita confusionem , quantam ante illarum re svitib- .ceptionem vix quisquam divinaverit. Nee etiam aliter fieri poterat, dum germani nimio peregrinae rei amore, quem cum lacte nutricis suxura videntur capti.&simul lagum consuetudinumque suarum patriarum tenaces, quae in disceptatione versabantur causa dijudicarent, ad quam Iurium permixtionem fato quodam minus benigno quasi condemnata, magnam partem hodieque agit germania. Insignem prae aliis Iurium confusionem haud exiguo suo malo experta est doctrina de jure do Iρ tium, adeo ut non sine ratione conqueratur Illustr. ΗΚΙ -- NECC. elem. Jur Germ. Lib. LI CCXLIV. quod ipsas, eluti linguas in illa confuderit Iuris romani germanis confusio. me autem singulas hujus permixtionis species e. ponendo actum agamus, quum Ill a LV DK IG id ipsum duabus jam disertationibus, altera de disserentii Jur. rom. rvirem in dote se donatione propter nuptias altera de diis rentiis Iur rom essem in dote mavrui id ipsum prastiterit. x atque
7쪽
DE REPETITIONE DOTI satque nos hoc labore exemerit, illud saltem hujus doctrinae caput, quod de dote soluto matrimonio repetenda inscribitur, variisque itidem implicatum est tricis ad qualecunque examen revocatum, suae luci & principiis, quibus decisionem causarum in foris germaniae controveriarum superstruere liceat, reddere conabimur.
ρή 3;. d. Verum eo nomine sorsan videmur reprehendendi. r. it -- quod aggrediamur tractationem talis modi materiae, quae
x P. majoribus nostris plane fuit incognita, quae vel centum x anni, vix semel in hodiernis judiciis occurrit, adeoque
merito inter casus insolitiissimos referri debet repetitio, quippe dotis vel pactis dotalibus, omnium sere matrimoniorum comitibus, vel Iuribus statutariis, vel denique communione bonorum, per totam germaniam vigente, impediri soleat,in proinde nullum amplius sibi vindicare queat locum Si vero vel maxime tandem aliquando quid controversiae circa eam decidendum veniat, tot tantaque prostare commentariorum ad Pandectas volumina, ut qui it.soluto matrimonio evolvat, consilium ex illis petiturus, non nisi bene consolatum abire sinant. quidem haud gravatim concedimus , majores nostros ignorasse ADt.νecm hodiernam dotis repetitionem Sed illas quoque ignor p verunt dotes, quas a patriis moribus deficientes recepi. , , a mus posteri imo&nos illam etiamnum ignoraremus, sinam, puriores majorum nostrorum mores,& institutis romani. cis An permixtos retinuissemus. aestis omni exceptione maior TACITUS de mor germ. cap. I. tradit, quod apud germanos dotem non uxor marito, sed uxori maritis aris
tulerit. Contra ea JCti Romani, testes itidem fide dignis simi, tot tit. . de jure dat se pas probant, quod apud
Romanos uxor marito dotem attulerit. Nec dubitamus,
8쪽
ET ILLA TORVM. priscos illos germanarum gentium mores media adhuc ,---.
aetate ad receptionem usque Iuris romani salvos perennasse. Postquam vero Jus hoc peregrinum civitate germanica donari coepisset, germanique mare uxore potius Mais υν romanas, i. e. dote instructas, quam germanas, i. e. dote ρομοι--
carentes, amarent, ' die rari admodum sint, qui has 'illis praeserre malint, pristina hujus rei facies prorsus est
immutata,&hoc juris peregrini caput de repetenda tu. to quin etiam aliquando durante adhuc matrimonio dote in foris patriis adeo frequens existit, ut vel minime Cous, inter casus insolitos , nedum insolitissimos referri debeat. v Plura matrimonia vel omnino, Vel eju, modi saltem Paeti, b, ἡ, ..dotalibu, quibus de repetitione dotis quicquam cautum esset, destituuntur, tantumque abest, ut Iura statutaria eidem ubivis locorum obsistant, ut potius plurima non tantum provinciae singulares hac de re constitutiones, consuetudinesve ignorent, sed ipsa etiam jura provincialia passim obvia, plerumque nimium generalibus, vel saltem ambiguis concepta verbis causam injudicatam relinquant,' novis litibus ansam subinde praebere soleant. Immo ipsa bonorum communio, quae majoribus nostris ideo se magnopere commendabat, quod ea praecipuum controversias matrimoniales defugiendi medium reputaretur, diversit Iima in germania sese habet ratione, atque minis
nunc quidem mater est litium circa dotis repetitionem μ' nascendarum oecundissima, in quibus decidendis si ad ab ara
syntagmata juris romani recurramus,' denique ad di πιο νη-
ancoram confugiamus, multa profecto de nullius in praxi ibis.. germaniae usus distinctione inter dotem prosectiliamin adventitiam, multaque alia jura obsoleta deprehendimus, quae vero ad justamin aequam litium illarum decisionem
9쪽
DE REPETITIONE DOTI sin foris nostris adhiberi queant principia, si quae passim
sunt obvia, rariora tamen,& quae huic materiae haud susfitiunt, tradi solent. Quamobrem sigillatim de iisdem disserendo, nil reprehensione dignum nos commillaros esse speramia SaD. . b. .. Dos igitur cujus originem sive a graeco δωι sive ν δ a latino do repetas, idem est vel conventionem, qua de dotis constitutione agitur, vel jus, quod marito in rebus dotalibus competit, vel ipsas res dotales denotat, qua ultima significatione hic nobis venit. Germanis olim .iisis dici solebat Uittemon vid. LL. Burgund tit 79 36. 4d- 'ν - ditam. i. Tit 34. procul dubio a 2Diedliuit, nec non mera,vid. LL. Longobard Reg. Rotharis cap. 67. I s. Tuit prandi Lib. VI cap. a s w6 i. item Morgengaba, morsangeia, sive mouingab, id LL. Burgund tit. a. LL. allamann.tit s6 LL. Longobard Reg. Luit prand Lib. II cap. I. Lib. VI cap. 6 . Ill de LV D lG cit. Diff. de dote ma
. XXXVI ib. s. aliaque ejus fuit secundum jus romanum,ns alia secundum lege,&mores germanorum ratio Illis osse ais, uxore, vel alii u nomine, marito pro serenis mim iii trimonii oneribu tradita mis ero dos sunt res a marito z uxori eum potissimum in sinem traditae vel promissa, ut marito
z.id is superstet ex iis vitam honeste su leniare posset ia in iis i
D ci locis, ubi communio honorum vel universalis vel genera-- li, viget synonymice cum dote accipimus, in aliis vero eadem doti contradistinguimus, atque bona paraphernalia hac voce indigitamus. quidem inficias ire nolumus, etiam inter ipsosmet Priscos Teutones ab uxore munera
10쪽
ET ILLA TORVM.quaedam Longobardis Dderphium, quasi r3iitis r frJiel di να- ris,cia vid LL. Longobard Reg. Rothar. cap. se marito dari eonsuevisse, his muneri hus tamen dotis nomen, nisi sorte bis a iserri Wisigothi Jura romana imitantibus unquam imposi- . tum fuisse vix apparebit. Probamus id ipsum testimonio TAClΤ cis cap. r. p. manifeste asserentis, quod dotem non uxor marito, sed uxori maritus obtulerit. sua in re majores nostri, si in ulla alia praecepta moralia optime secuti, in eaque, qua Megadorus apud Plautum, cum eo CARPZOU. Dississurinam.Hg. Dec. s. pos. I. n. I. senten tia fuisse videntur, quod nimirum quae indotata est, ea in pol sale sit viri, dotata vero mactent or malo es damno viros: malo, quia viris imperare volunt damno, quia sunt sumtuose, adeoque qui dotibus inhiant pro adjutorio tristitiam moerorem ex conJugio reportent, in servitute vivere
cogantur indignissima conL LAUTERI . Dis de donat. propi. Ut si I. viis gemina discimus ex legibus graeco rum prohibentibus, ne sponsa ad maritum Plura quam Tisi,umri
tres vestes in vasa aliquot non magni constantia in dotem deferat vid. HOFFMANN. Hi i. Jur vol. H. part LGllect Leg. atticar Lib. VI tit a.pag. roy δ ex aliarum gen suid ali tium institutis retulit Ill de LUD Ioetii. Diis de dote ma riti se disserent. I. it. b. In alia autem omnia iverunt .iatiis. Romani, qui mulieres indotatas si non odio proseque Romani AE
hantur, valde tamen ab earundem nuptiis abhorrebant, zzz
ωhaud secus, quam si salus suae reipublicae maximam par a. a abhomtem in mulieribus bene dotatis sita esset, easdem amabant, dotium securitati optimis quibuscunque prospicientes modis. Vere ergo in illos convenit illud Poetae:
Dic mihi, cur dicunt, solo mansisse puellastis promtu causa est, mi quia vitis aeni.