Dissertatio prior de repetitione dotis et illatorum Von Zurückforderung des BrautSchatzes und Weiblichen Einbrigens quam praeside d. Io. Hartmuth Rays ... die Febr. 1741 publicae disquisitioni submittit Philipp. Georg. Draudt ..

발행: 1741년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Aiatieun. Ex modo dictis haud difficile est intellectu, inter

Winus Romanorum Germanstrum has notillimum interceram νιmai de re merentia : I Illa fere semper ex conventione 'um e quadam praecedaneat inter maritum atque uxorem, alium.

- ' ve, qui hujus nomine dotem praestabat, celebrata, constituebatur. Hac vero , nulla tali praevia conventiones amarito pro conditionea iacultatibus suis constituta, ejusque determinatio solius sponsi arbitrio a sponsa, de amo. rea provisione ipsius certa, relicta videtur. 21nga est vel profectitia, quae a patre, vel etiam ejus intust ab alio ton. stituitur, procul dubio ita dicta quod soluto matrimonio pater illam instar peculi prosectitii repeteret. F. pr. F. de Bre dot vel . ventitia, quam uxor aliunde U. g. a matre, vel alio absque intuitu patris consequitur. Haec vero illam divisionem respuit. 3 In constituebatur marito ab uxore. Haec uxori a marito. 4 Illim finis erat, ut maritus eo magis par esset ferendis matrimonii oneribus. Haec eo spectabat, ut uxor, quae marito superviveret, haheret, unde vitam honesteri pro dignitate toleraret, adeoque uexilla vel statim sub ipsum matrimonii initium numerari atque tradi debet, secus marito ad illam exigendam comparata est actio, linius autem traditio ut statim fiat, necessarium non est, sed vel sub ipsum matrimonii finem praestari potest ablet. 6xIllim dominium, suo . . modo restrictum, ad maritum transfertur. Hi vero nuxor saltem consequitur usum fructum , quem ipsum mmen Iuris germanici scriptores dominium utile dicere amant. in periculum, excepto eas , quo certi e species nudete taxationis gratia in dotem datae sunt, per Anet ad maritum dotem accipientem. Um vero interitus non uxorem, quae dotem accipit, sed constituentem

12쪽

ET ILLA TORVM. ejus veteredes eam ipsi restituere tenebaritur. Hanc vero repetunt heredes mariti, non quidem simulac matrimonium est solutum, sed post viduae demum marito su-D Ἀ-- perstitis mortem. Ex quibus cum affatim pateat quain Σ . multis do romana&germana inter se distent modi, plu- ώilhritia 'ribus earundem differentiis recensendis supersedemus.' μοι Interim ex adductis differentiis & hoc cognosces, dotem germanorum illud ipsum quod hodie mutato nomine dotalitium nuncupamus, fuisse. g. V. Quaerenti autem ex nobis, utra harum otium, In roma- germana an romana Teutonibus hodie sit vel retenta, vecte receptaci responde musci, haec , in Quin ne binoepta istae species illis suffecisse videntur : etenim aliam praete- a, rea, eamque tertiam speciem, quam mixtam dicere haud stet ab re erit, plurimis germaniae provinciis in consuetudi-εuam mix nem venisse animadvertere licet. Ut igitur mixta hu- am jus dotis natura eo evidentior fiat, praemonendum fuit, π, antiquissimis quidem Reipublicae romanae temporibus com-1ucemni-munionem bonorum inter conjuges, illos saltem, qui per '

confarreationis ritum matrimonium contraxerant, ruisset rammis

usitatissimam, imo a Romulo praeceptam singulari lege monu om- lata, cujus verba haec reser I OFFMAΝΝ His. Jur. υοία αII pari. I pag. r. mulier viro legitime conjunctafortunrrumis sacrorum socia isti est, utque domi ille dominus, ita oratis domina atque defuncto viro, non sectu ac silia paIri, heres esset,

an portionem qui cm quin, si si eri extarent, ex asse veros ducti -- minus. Idemque testatur DIOΝYS. HALICARN. G. II. in P in

ἄ-lων ωνα ουηυάτων raras is ν, uberem nuptam, qua juxta in f leges sacras convenera c- viro, participem esse omnium bono

rum se sacrorum , adde COLUMELLAM de re risica Lib.

13쪽

ao DE REPETITIONE DOTis

Lib. I cap. I. qui de communione illa haec scribit era olim summa reverentia cum concordia o diligentia mixta,flagrabamque mulier pulcherrima iugentia aemulatione, studem negotiis se miri curasua lora se m liora reddere. Nihil eos ciebatur , in domo dividuum, nihil, quod aut maritu aut farmina pro

prium esse juris se diceret. In hoc matrimonio conni

reationis ritu interveniente contracto maritus omnia uxo. ris bona dotis nomine accipiebat, vid. CICERO 2 opis In uxor, quae hoc modo in manum mariti convenerata: fiebat materfamilias filiae loco habebatur maritoque sua

heres existebat VLPIA in Fragm. et ιι α ibique SCHUL

ΤΙΝG in Iurisprud antejus not. r. a. adae Tit. XLI. Is ibique not. 3I. Tit. XXII. . I . ibique not. a. GKLL. nocI. attuLib. IV cap. I. se Lib. XVII cap. . proinde nulla in hoc matrimonio erat honorum uxoriorum in dotalia, paraphernalia & receptitia distinctio. Quemadmodum vertalle nubendi ritus sensim sensimque,&ipso cum populari, me nutanssi ut videtur, romanorum statu, vel haud multo post in de-

- a suetudinem Must itas bonorum communio inter conju-

ommunio

ges, nisi forte de ea incunda pacti suerint vid. L. Is si ult. τum flatu cie alim leg LI . g. I. .solut matrim obsole vit, adeo ut M.ti ...' accuratissimi quique Iuris romani interpretes praeter com. δμὸjudia munem&Promiscuum rerum usum, nullam inter conju-

inisse ges bonorum communionem agnoscant, ullumque hu quis h. Jus communionis vestigium in Iurisprudentia Iustiniai - - extare negent, quae sententia tam L. fra de donat. int. nullum uxor quam admissa in L. 3. . Ist de Iur. dor. L. Τ. se depact convent vulgatissima illa honorum in dota m exi paraphernalia & receptitia distinctione optime firmat P quandoquidem ut haec distinctio cum universiali boni communione simul stare queat, tantum abest, ut ei repugnet, in alteram tollat. Eodem etiam modo secum

14쪽

ET ILLA TORVM. secundum jus canonicum se rem habuisse, nec c.F. a. T. de Me --ἀonat im vir se uxor huic asserto contrarium esse cen Μηκε i.

Quod ad germaniam attinet. TACITI minimum Inter ριν- aetate conjugalem hanc totorum bonorum communio ποῦ et nem inter Teutones ex omni parte viguisse, non sine a bis vivam tione colligitur ex eo, quod de mor. gem. cap. II. sere in fin. - mulierem sub ipsis matrimonii initiis admonitam docet, P. venire se laborum periculorumque sociam, passuram idem M.&ausuram cum marito in pace bello. Sublecuto medio aevo facies hujus rei majorem in modum fuit immutata, ita ut frequens quidem adhuc universalis intercon.

juges honorum communio, frequentior tamen generalis rarissima, sicubi esset , particularis, occurrat immo ex qui nera iacion.

busdam regionibus, quas v. g. tenebant Burgundiones, et II Alamanni, BGoarii, Anglii Langobardi, communionem: -- hane penitus exulasse propterea verisimile est, quod legi νntei quobus harum gentium nihil quicquam de illa cautum legatur, et '

verum nonnulla potius iisdem contineantur, quae illi repugnant. pam, universalem nimirum communionem Sa O. B. Cxonibus, Suevisque arrisisse tradunt, eons SachstmEpie, Σα

3mni t rc de quo tamen non me ratione subdubitat BERGER. in Resonis ac obs rit pro socio. g. 61. M. Vsii, generalis nempe. quoad ea, quae durante matrimonio G- Misacquirebantur, Wisigothis Francis, Mestphalis recepta η-ς si fuit vid. LL Wisigoth. Lib. IV. Cis. H. cap. 11 LL Ripuo tu UT XXXVII. g. a. LL. Saxon tit. IX. Hanc vero particularem θμων ascilicet, in antiquis germanorum Legibus hactenus quidemst

15쪽

r1 DE REPETITIONE DOTlsamui. in nobis reperire non licuit nihil tamen est quod impediati AEnt quMLL. quo minusin haec inter illos maxime conjuges, quibus. Z- i, universalis, vel generalis honorum communio displiceret,i. speciali conventione iniri potuerit. suo pacto hodie in germania comparatum it, res ipsa loquitur Antiquis mi γ illis Legibus antea allestatis pridem misimus nuntium Aedia .cta bina illae priores communionis inter conjuge species,un, sua lini versalis Puta generalis, Isi non per omnes, per plurimas MI tamen germaniae provincias diffusae longe lateque diversa. ώω; ., ' licet ratione invaluerunt, nostraque aetate vigent, adeo ut maxima germania pars pli Romulo, primo hujusmodi communionis inter Romano Satori, paruisse videatur. N.t Otu Hoc saltem dolendum, Iure consultos non tam recentio I. ἡ ... is quippe quibus lux exorta est clarior) quam antiquio- propter pom ris aevi, applicando ea quae Iurisprudentia Iustiniane de V Uμ 3 diverti, bonorum conjugalium speciebus tradit principia, ,Α--is ad bona conjugum communia, a quibus tamen principia bona onm ista plane scierunt aliena, materiam hanc multis obnoxiams' ρ reddidisse dubiis atquelassicultatibus quae nerversa deci-

Fieaii.Mm dens lites de bonis conjugum ratio tam altas in oris radices egit, ut iis evellendis saniores hodiernorum I Cto. rum interpretationes & doctrinae vix sussiciant, sed novPrincipum constitutiones requirat.

Traduntur Incommoda, quae ex romani& germanici Iuris eon- susone enata in hanc materiam redundant, in eo maxi-- , Θ ἡ me conspiciuntur , quod i aliquando hodie uterqumanic Dr conjux, maritusa uxor dotem inferre dicantur, id quo

eo factum MN meminimus in pactis dotalibus, haud ita primati iam dem cum acti judictaalibus ex provincia, in qua eomm ni generali quoad omnia acquisita inter conjuges statuto stimata est, ad Collegium nostrum tranam illis, quorum

16쪽

ET ILLA TORVM.

ne Tollersu laxa iugaberi. et etiam sis in locis.

ubi omnium bonorum inter conjuges est communio, illae res, quas uxor sub ipsum matrimonii initium marito affert, dotis nomine fuerint insignitae, madhue ita dici soleant, quum tamen non pro sust mendis a marito matrimonii oneribus inferantur, nec eum in sinem ut uxor post obitum mariti iis vitam sustentaret constituantur, adeoque nec do romana nec germana dici debeant. g. IV. In hac universali communione pervulgatam Iuris Iustiniane distinctionem bonorum uxoriorum in dotalia, Pa raphernalia&receptitia crepant, multa de diversis harum specierum objectis semesibus monentes solicites ast communio illa diversitatem hanc ignorat,a nonnisi unam

eandemque omnium rerum, tam maritalium, quam uxo

riarum, siquidem alienari queant,4 licito modo quaesitae snt naturam atque respectum admittit, ita ut omnes res utrique conjugi pro indiviso fiant communes, ae maritus in omnibus uxoris, uxor vero in omnibus mariti bonis idem jus habeat, iocabula ista a rebus ab uxore illatis Ionge sint alienissima. Sed nec in generali bonorum inter conjuge communioni illa quam laudavimus, re rum distinctio congruit, haec enim communio ad omnia, quae durante matrimonio ex honis quibuscunque sive mariti sive uxoris acquiruntur, pertinet. Quare nec in hujusmodi matrimoniis uxores bona sua suscipiendorum onerum , sed potius quaestus ali Hujus faciendi gratia marito inserunt atque interre debent, partem quippe acqui sitorum laturae neque eo secius, invita licet Themide, in iis etiam provinciis, quae hanc generalem communio nem receperunt, illa bonorum divisio, ceu magni usus,

3 tota

17쪽

14 DE REPETITIONE DOTIs

tota Iaudatur die,&qui res ineunte iatrimonio ab ux ad maritum allatas, alio quam dotis nomine appellared ausit, multis, qui qua' igni interdicatur, dignus videbi Itur; tamen omnino certum est. Omnes res uxorias sis eundum tuam naturam bona communis alicum quaestus faciendi causa ab uxore in matrimonium rigua dici debere: Quandoquidem uxor germana si matrimonii onera una eum marito sustinet,in laborum patiens quaestui operam dat, exercet opificia, in tabernis agit, nundinatur, fundos

colit,&c Contra ea uxor romana domi in Gynecaesa etctis continebatur limitibus, turpe ipsi erat prodire in publiciam, mercaturas facere c. f. Ill de LUDUI Dis δε Cio Vesidam exule Di serent. VII. at si vel maxime aliquid acquireret, id ipsum ex re mariti provenisse ,

omnia durante matrimonio quaesita solius mariti esse cersebantur, ne id alioquin ex turpi lucro ad eam pervenis praesumendum esset. L. s I. . de donM. int vis. Fux. distinctio in bona dotalia, paraphernalia, ueceptitia rectius romanae quam germanica: Uxori accommodatur.

6xIure romano ruiquiori, Lege scilicet Voconia filiae dos erat loco legitimae, praeterque eam nulla ipsi spes hereditatis vel paternae vel maritalis, vid. PERIZONIUS L. Vocon. Dig. II pag. II 3. Ill ΗΕ IN ECC Syntagm an Lib. III t. VIII. g. s. add. CICERO debis a cap. de causa uxori, ut salva semper esse dos saluberrimi consulebatur privilegiis, ne ea carens soluto matrimo careret alimentis, cis L. In C. qui pos in pign. hinc ne idem ipsa consentiente alienatio fundi dotalis rata est, Inst quib. at sic rei non L. I. C. de funae dot praeterea se praelationis& tacitae hypothecae gaudet, .as. Ins de aiL. 3o C. Abur dot quae privilegia idem in foris nostris quotidie adhuc tribuuntur, SCHILTER. Exerc. ad .s .

18쪽

ET ILLA TORVM. xi

rh. I. tametsi natura communionis tam universalis quam generalis ita comparata sit, ut a socio, altero consentiente, res illatae alienari, privilegia ista potiori jure denegari queant debeant. Maritum fere omnes uno ore Doetores dominum dotis civilem hodieque vocitant, uxori dominium ejus naturale a Srentes, quod plurimorum ICto. . rum, nisi facile hic ea carere possemus, autoritate probatum dare liceret Verum id nominis neutri illarum societatum congruit. Vid. h. g. nr. s. I Dotis inara phernalium fructus ex universali germaniae consuetud me

II. BELGER. Dissis diserim bon uxor. f. r. ex regulis communioni, tamen aequali jure etiam ad uxorem1bciam peltinere debent. 9 Multi multa de dote soluto matrimonio variis actionibus & mediis repetenda in . discriminatim tradunt ast nullum repetitioni dotis inter conjuges, quibus vel universalis, vel generalis quoad quaestum, placuit bonorum communio, relictum esse locum, ex ante dictis satis, ni fallimur, intelligitur, atque rectius adhuc ex dicendis intelligi posse speramus. itura illius confusionis allegari quivissent incommoda, sed haec praesenti instituto suffecerint.

g. VIII.

Quae tribus proxime praecedentibus ggg. docuimus, Praemittenda erant, ut ex iis facilior nunc reddi posset ejus, quam supra mixtam diximus, dotis definitiori sunt Asia addi nimirum res ab uxore maximo sub ipsim matrimonii initium V -- in societatem conjug.ilem sata, itibus praecipuae uru Justiniam de dotibus confitutiones modo hiud ita concinno applicantur. Nomen hoc, atque definitionem in illis, qui nobis

ad manus fuerunt libris, nos non reperisse fatemur. Sit zzzz

licet ergo novum novave Sint etiam , qui eo forte ac sti .

19쪽

u DE REPETITIONE DOTIs

mise/n offenduntur. Icandalum acceptum non curamus, res

ut i ipsa quippe nomen illud non tantum admittit, sed etiam requirit, singulas causas singulis appellationibus distin. oris hui- gui commodius est Quod originem hujus confusionis

2 ιτ ., spectat, illa non tam ex ure aliquo scripto, vel non seri-2ὴ ἡ ' pio nisi sinistra JCtorum in primis superiorum seculo

Gorum cium interpretationes atque sententias hac appellatione 2. . dignari velis quam potius ex horun doctrinis non eois seuυν. haerentibus repetenda erit. Tametsi enim nonnullate mixtionis hujus vestigia passim jam in ipso Speculo Saxo. nico ejusque glossis, nec non Speculo Sue vico appareant, plura vero in Iuribus municipalibus, aliisque statutariis occurrant certum tamen est, horum Iurium Autores in iis componendis potissimum opera JCtorum qui leges romanas familiariter cognitas habuerunt, uitae usos, ut proinde praecipua illius culpa in JCtisin udicibus illorum temporum haerere videatur, id quod etiam innumera propemodum eorundem Consilia, Responsa, Sententiae eusantur atque Decisiones comprobant. Interim illos ab aequio. t e, . ribus rerum aestimatoribus veniam quodammodo impetraturos, Mea non hominum, sed seculorum, quibus viae. O M runt, ulti fuisse judicamus. Quemadmodum vero jam olim libera Romanorum republica illae ICtorum intein ius com lationes, quae paulatim a populo probatae, vel in foro Xata erant, tandem quasi κυώα δόξα. sive ut CICERO

terpretatur, ratae ac firmae sententia in jus commune traibant, atque recepium Ius, recepim mos dicebantur, La. pr.

de vul se pist subsi L. f. . pro ebat L. a. β. s. . de re.'BRUN QVELL. Hi t. Jur pH. I. cap. IV. . I. FET Receptum illud definivit, quod a pleruque Prudenti appr/--. ., Maium est ne eulpandi sunt, qui praejudicia necessitatem s. u.M. -- sequendi inferre praecipiunt, si tot essent res judicatae ex

20쪽

ET ILLATOR v M. I quibus consuetudo colligi queat, vel si jus dubium exempli, declarandum it, LUNNEM. ad L. II. C. de sint. , interi. nr. Ita haud temere existimes, quam plurima illa, quae ubique obvia sunt, praejudicia tantam vim atque D sectum habere, ut confusione, quam in hoc juris caput mduxerunt, non attenta, ceu jus aliquod ri uis morem receptum, quo illa permixtio in scholis doris satis approbata est, sejui deceat. Id vero nos negamus. Non

enim praejudicia eo valent, ut ipsam rerum formam na- νι--atura vel lege praescriptam atque determinatam variare ' η-

possint, nec exemplis, sed legibus judicandum, L. II. C. de Σ - .sent. simeri nec etiam spectandum, quid Romae saetivo, ------α quam quid fieri debeat. c. a. F. de of Pne . at potuerunt praejudicia ex errore potius quod vere dotium materiae contigit provenisse,quam solida ratione niti, MKU. pari. V. Dec. CCLXXXII. cc. . quod autem non ratione introductum sed errore primum, deinde consuetudine obtentum est, in aliis similibus obtinere non debet, L. 3p. deLL quum ergo periculo non careat, in aliorum senten Parisubsuistias aluue nraejudicia caecum jurare velle, id maxime nunc' Ο

nobis curae erit, ut illi posthabitis, genuina, quae rerum ab ,- iis , uxore marito suo allatarum, atque communionis bono vegrirum conjugalis natura subministrat principia, quae ex his quoad illam repetendam oriuntur conclusiones, proponantur.

Quum vero pluribus germaniae potissimum inferio. tis regionibus4 civitatibus conjugalis omnium bonorum communio vel moribus recepta, vel jure scripto firmata placuerit, amburgi quippe Lubecae, Brunsvigae, Lune- burgi, in Comitatu Ravensbergens, aliisque plurimis locis eam vigere certum est in aliis autem superioris maxime seria

SEARCH

MENU NAVIGATION