장음표시 사용
201쪽
AN. II T. Crucesignatorum gesta
in Hispania. Ulissipone achristianis ca
194 HISTORIA cum Ecelestia , quam nactus fuerat Sacerdotium quoque duo fuisset . ac ad monasticam vitam rediisset.
Io. Cum totus Christianus orbis ad hellum adversus christiani nominis hostes hoc tempore commotus esset, ita ut Non fulget recognitum vicinis temporibus . nec auditum a diebus saeculi tantum convenisse exercitum , exercitum inquam grandem nimis ait Helmo idus in chronico S lavorum cap. 6O.VVum autem fuit auctoribus expediIionis . partem exerciIustinam destinari in OrienIem. σIIeram in Hilpaniam , tertiam vero ad Mavor . qui juxta nos habitant. id est juxta Lubeca in unde Helmo idus erat : De Orientali expeditione , & altera adversus S lavos , seu Danos, aliosque barbaros, hoc . re proximo anno verba secimus, de altera in Hispania , cujus apud
Dodechinum menti O Occurrit, nunc dicendum restat, quam maritimam fuisse scimus, atque . hoe Iolum prospere cessisse de
univeryo opere , quod peregrinus patravit exercitus . ait idem Hel moldus addit q. christianorum classem Oceanum ingressam ad Portu gallensem Galiciae urbem accessisse , ut Sanctum Jaco
I i. De hoc navali exercitu Hovedenus parte prima haec scribit. Interea quidam exercitur virorum non potentum , nec alicui magno Duci innixus . nisi Deo omnipotenti , quia humiliter profecti sunt , gratiam Dei meruerunt. & magnam probitatem ostenderunt . Civitatem namque in Hispania famosam . quae vocatur Ulixirbona de ejus expugnatione loquitur etiam Helmo Idus ) . aliam, quae vocatur Almadae seu Almeria ) & regiones adjacentes a multis pauci , Deo cooperante bellantes obtinuerant; Hanc expeditionem versibus descripsit Anonymus auctor hujus temporis , ab Sandovatio in
Alphonio septimo editus ; Inter cetera Onhenere Ducer Hispani, Danelaenique
Per mare per terras Maurorum bella requirunt ,
PonIsces omnes Toleti sive Legionis . Exempto gladio divino , corporeoque .
Orant majorer invitant atque minores ,
202쪽
Hispani expugnationem Atmeriae piratarum receptaoculum praesertim intendehant . Gallaeci autem mense Majo in hostem movere ex ui, o Messis procedit Gallicensis Praecepta Iacobi primo dulaedine fanm.
Dein de Navarrae Rege. & expugnatione AnduZari in Andalusia siti verba facit :Ad bellum prosterat. Regalia signaque portas Lutatis Ioeis ebarus genas Imperatoris Nomine Garsia , sed Pampilonio tota Iungitur Alaba . Navarria fulget enseo, Omnibus bis fultur gaudet cerramine tutus .
Talibus auxiliis , ac tantis Hispania fulta columnis Oc.
quam plurima ibidem oppida , ab Arabum potestate erepta fuisse narrat, ut id idem, vel apud Pagium hoc anno not. 22.& Σ3. videre . est ἔ Atque his gestis quam plurimos ad sua rediisse addit auctor . Omnibus expletis , quae diximus atque peractis; Tempore consumpto , priscorum amore parentum . Cum palma redeunt cives ad moenia patriam . exceptis paucis, tenet hor solertia Regis . Idelphon si scilicet, eo. que tempore adnotat cum Francis, Italorum quoque plures ad . venisse; Et geni Pisana advenit simul , γ Genuana ; eademque praeclara in ea expeditione gesta Dodechinus, Robertus de Monte , aliique chronologi . Ia. Dum adversus Seracenos in Oriente , & in Hispania christiani certarent, litterarium in Galliis inter catholi. cos , & Gilbertum Porretanum Pictavientem Episcopum .ejusque fautores bellum gerebatur , in quo Bernardus catho licae fidei zelo accensus primas in ea quaestione partes egit , effecitque ut pluribus in synodis , Anti modorensi scilicet . Parisiensi hoc anno ; & iterum anno proximo in Remensi ejusdem Gilherii haeresis condemnaretur Gilbertus itaque .ui narrat Otto Frisingensis, Pictavo oriundus ab adolescentia
AN. II I. Causa Gilberti Pictavien& Episc. ad Apost.Sedem delatas
203쪽
AN. II 47. studiis & erroribus ,
usque ad ultimam senectutem in diversis Galliae locis /biIωο-pθix studium estiens , re , ct nomine magistri Uisium admi.
ni ira perat , noviterque ad culmen Pontificale in praefuta civi. tale Pietaviensi sublimatur circa annum Ii4o. Magistros lia. buit , Hilarium Pictavi ensem , Bernardum Carnotensem , ac tandem Anselmum , & Rodulphum Laudunenses germanos fratres ; his itaque magistris in philosophicis disciplinis in. structus , iisqtie plus aequo abutens , dum philosophicis argu mentis , disti mistionibusque ineffabile Trinitatis mysterium ex . ponere conatus est , re ipsa docuit . Philosophiam in rebus divinis explicandis , famulari. ac revelationi sacrae , ecclesiaeque auctoritati subesse debere . alioquin facile accidit . ut feriata Or majesatis ab ea opprimatur , sicuti paulo ante Abej. Iardo contigerat; Gilbertus itaque Epit copus ordinatus . cum quadam pice conpensum de jus Di reest Clericorum celebrans . sermoni , quem forte gratia exhor andi babebat . quaeda in deli de Sanctae Trinitatis inter struit, a duobus Arebi diaconis suis Arnaldo , ct Culone , Iamruam eo utra catboticae normam ee etesiae doctrinam instituens , ad Summi Pontificis. Romanaeque sedis examen , interposita appellatione , vocatur. ac Senis Eugenium Gilberii accusatores convenisse diximus , quorum causam in Galliis a se ipso tractandam Eugenius remiserat ,
I 3. Otto quidem Frisingensis haec gesta adversus Gilberium expositurus , eidem favere plus a quo visus est , ac ex nimio Bernardi Zelo , & credulitate , tot ea de causa qnaestio. nes ibidem agitatas suisse indicat : Erat autem praedictus Abbas . ait Iam ex christianae religionis Iero ore et elotipus , quam ex hastitudinali many etudine quodammodo credulus , ut
magistratos . qui humanis rationibus seculari sapientia eonfisi nimium inhaerebant. abhorreret , ct si quidquam ei ebrisia nae fidei absonum de talibus diceretur , facile aures praeberet.& gellis adversus Abaj lardum expositis, quem justa de causa
condemnatum fuisse testatur , ad Gilberii causam rediens , sed nee eadem causa , nec similis materia erat, ac Gilbertum ob doctrinam morumque gravitatem impense laudat; Haec tamen quae sibi inconsulte nimis exciderant , idem otio moristi proximus retraetavit . ut Rade vicus , Ottonis historiae continuator . de ejusdem obitu agens adnotat . Inter cetera , quae
Iallicitur , morti proximus , dc Diate sua praepidebat etia in
204쪽
hune Codicem manibus fuit offerri praecepit . eumque litteratis religiosis viris tradidit . ut si quid pro sententia magistri Giliberti s ut patet in prioribus dixi=e visus esset , quod quem
piam ροbset olfendere . ad ipsorum arbiIrium corrigeretur . Ρ-que Catholicae Fidei a sertorem . juxta sanctae Romanc. immo ct uni perhulis Ecelestae regulam profissus es . Deinde multa prius cordis eontritione . huinili eo essione reatum suum recognosce's. sumptis sacrosanctis miseriis , in medio multua Adinis sanctorum Iam Episcoporum . quam Abbatum Domino
spiritum reddidit. Haec Ra devicus de Oitonis retractatione .i . Gilbertus autem in Italia primum, deinde in Gal. liis apud Eugenium Papam tamquam haeresis magister acculatus, primum Antis odorum . pos Parisior vocatus es. erant inter celera . quae illi obiiciebantur de dioina Majesate quatuor capitula : uuod videlicet assereret. divinam essentiam non esse Deum . Euod proprietates personarum non essent ipsae persοπα .Euod theologicae personae in nulla praedicarentur propositione .uuod dioiua natura nore esset incarnata . Haec de Deo . Pergit autem : Et praeteρ haec alia minora, id es : Euod meritum humanam atteπuando , nullum mereri diceret praeter Chrissum .uuod Ecclesiae fueramenta evacuando, diceret, nullum baptiza. ri . nisi salvandum , ct caetera in huue modum : de Antissio. dorensi quidem 'conventu . cum nihil referat Otto, nil co m. perium habemus I De altera autem synodo Parisiis congrega. ia haec idem Otto narrat. Itaque praesidente eum Cardinalibus ,
Apiscopis, aliisque viris venerabilibus . erciditis in jam dictaeipitate Parisis Summo Pontisice Eugenio , prcdictur Episcopus Gilibertus Onfissorio praesentatur de hii eapitulis responsurus . Producuntur contra eum duo magistri Adam de Paroo.
Onte , vir IubIllis Porisiensis Ecclesiae Canonicus recenter factus . Hugo de Campo florido Cuncellarius Regis , asserentibus eis . quosi jub Iacramento polluensibus . se aliqtia ex his de proprio ejus ore audisse . non fine multorum qui aderant
admiratione : Piros magnos. in ratione disserendi exercita-Ios pro argumento juramentum o Ferre . Ibidem dum hine inde multa sibi objicerentur . pluriumque impudationibus ad respon. sonem de re tam inestabili cogeretur , inter eaetera dixisse traditur et Auducter confiteor Patrem alio esse Patrem . alio esse Deum , nec tamen e se hoe ct hoc . Cujus dicti obscuritatem tamquam verborum pro nam nodiIolcm, tam impatienter ma- υ-
obiecta . Gesta adve sus Gilbem tum in syn do Parisien a Otto lib. I. I. 32.
205쪽
cularibus subrogat. Sar. Bolland. die 6. April.
gister Iossenus Suessionensium Episcopur excepit, ut iuxta pro
verbium , medium vitando incurreret ripam c. ac prolixius ejus sententim explicationem ad regulas topicas Aristotelis Evangelium aptare laborans, addit, atque adiicit ad excusanis duin Gilibertum prolixiorem tractatum . Quid demum per Eugenium deliberatum de revocanda eadem causa ad generale
Concilium , ita idem Otto subjicit : Dum ita per aliquot dies iam saepe dictur Episcopus eorum Summo Pontifice de fide sua in eisitate Parisiis discuteretur . Fenuens Papa , utpote vireautus religiosur . eausae difficultatem . protelandam eam
que ad univeryale Concilium adjudicavit, quod Remis anno sequenti. mediana Quadragesima celebratum fuit . eoque in . termedio tempore Gilberti expositionem in Boetium Eugenius Papa Gothe scalcho , tunc in monasterio prope Altrebatos Abbati , postmodum ejusdem urbis Episcopo , examinandam dedit . qui ex ea capitula quaedam suspecta adnota. vit . atque ex Ss. Patrum auctoritatibus consutavit , sed de hae Gilberti causa iterum anno sequenti . JESU CHRISTI ANuus II 8. EuGENII III. AN. 4.
I. Multa eaque praeclara dum adhuc in Galliis Eugenius tertius hoc anno moraretur , pessit , inter cetera . ut narrat auctor anonymus vitae S. Gulielmi Abbatis , voluit idem Pontifex in ecclesia B. Genove ae osteria divina peragere . quia Apostolica dicebatur . Ubi eo ventu in VI. orta es contentio inter Summi Ponti is . in hujus ecclesiae Canonicorum miniseros . adeo ut ad pugnas res processerit , non solum Pontificis ministri , sed etiam ipse Rex Ludovieus. qui illor compescere voluit , a Canonicorum illorum famulis verberatur At . Tanta astem nefariae rei indignitate permotus Ponti ex . eum Ludo oleo Rege tractavit de improborum hominuis in lentia digne castanda . Visum es autem in eorum locum alior Dbrogare homines religiolor, nempe monachor illor, quos Nigros vocant; neque lainen Canonicos illos per vim fuis Praebendis sive facerdotiis privare volebant erant enim inter eos non pauci nobiles.
litterati sed permittere, ut illis , quoad viverent , fruerentur . Verum ubi illud Ponti is, Regis propositum ad aures Abbatis Sancti Victoris perlatam es , Pontifici, Regi
206쪽
valde supplices preees ille obtulit , ut Ordinis Sancti Augussi.
ni prose orer in eam ecclesiam introducerentur , multi que ostendit rationibus , contumacer illos facilius ad horum pilam regularem , fetam ad monacborum habitum in consuetudinem tradetctum iri. Pontifex Rex his auditis . cum jam exploratam haberent bonam famam illius Abbatis, Fratrum ejus, eorumque institutum prae multis aliis praeditari non nescirens: domum quoque Sancti Victoris suavem eximiae charitatis de se odorem Dargere . Abbatis precibus asse sere . Atque die sequenii electus es in Abbatem Odo Prior homo Iannae conversatio. nis, atque totius religionis amator indefatigabilis . adjuncti. que fuat ei duritim Canonici viri probi ct bonae aestimationis, qui in ecclesia Sanctae Genopese commorarentur . Atque ex eo tempore in praesens isbis Canonicorum S. Augustini institutum in ea ecclesia confervatur ex privilegio Pontipeis Eugenii . Regii Christianismi Ludovici ; At haec quae praesente Rege de creta suerant, paulo post , eo jam inde prosecto essectum sortita sunt . ut ejusdem Eugenii Papae epistola ad Sugerium Ah-batem data indicat : Novit dilectio tua , ait Pontifex , quod eum carissimo filio nostro Ludovico Francorum Rege contuli. mus , ut in ecclesia S. Genope religiosor Fratres ad Dei servitium poneremus . auod brevitate temporis prohibente , secundum ipsiui ct nostrum propositum , nequivimur effectui manet, pare . Verum quia vices Regiar in Galliarum partibus digno. feris exercere me. Per praesentia tibi scripta mandamur , quatenus Priorem Abbatis pillae in Abbatem liberum absolutum ibi statuere . octo Fratres Ecelsae S. Martini de Campis ejus societati IIudeas deputare. Quae data dicitur Lingonis tertio Lal. sgati epistola vero altera eadem die scripta Canonicos S. Genoveis admonet . ut stat res S. Marii nide Campis illuc a Sugerio Abbate destinatos honeste recipiant . nullamque eis injuriam. aut molestiam inserant, Paulo post, cum jam fortasse e Galliis abiisset Eugenius . epistola ad eum data . narrat Sugerius Canonicos S. Genovesae ejusdem volontati acquievisse , atque rogasse ut . si placeret, Canonicos potius regulares S. Victoris ibidem collocaret, non vero Benedicti nos monachos . cum quibus pulla cum ipsis erat , aut esse poterat communis vivendi sorma . aut agendi ratio; Horum votis annuens t u genius Papa, epistola altera ,
Vercellis anno proximo decimos exto Kal. Julii Sugerio data . pro
Jasu GR. AN. II 8. Inter sugerii
207쪽
Eugenius P, pa Templum Mathiae Treis viris dedicat. pud Bolianc die 24.
Eugenius Para scriptalide ardis
a oo H I s T o R i Apro bono pacis permittit, ut in eadem S. Genove se Ecclesia Canonici regulares S. Vietoris collocarentur ; His respondens Sugerius, se magna cura . quae sibi injuncta fuerant, execui ulnsuisse narrat , ac Priorem S. Victoris cum duodecim canonicis regularibus , ad Ecclesiam S. Geno veste in festo Sancti Bartholomaei induxi me , ut ibidem videre est , quae sane anno sequenti , cum .inde jam Eugeni ut obiisset , peracta sunt ; Hanc de ejusdem Monasterii reformatione Sugerii Ah-batis sollicitudinem impense commendavit S. Bernardus Cla. re vallensis , ac datis ad Superium litteris gratulatus est , &epistola shquenti eamdem Ecclesiam de Monte etiam dictam ,& Odonem Abbatem ibidem electum commendat . Supplicamus , ut quod bene cepillis melius consumetis oe. a. Cum in Galliis adhuc esset Eugenius Papa , ac Treverim divertisset , Templum ibidem Deo in honorem S. Matinthiae erectum dedicavit . ut Lam herius Trevirensis monachus his verbis narrat. Anno Domin. Dcarnat. II 8. decennovalia uno nono. Indictione undecima , praesidente Apostolico Euge. nio Iertio Rom. ecclesiae Summo Pontilice , anno Papatur j itertio , Imperii cirradi tertii Regis gloriosi secundo, Regni undecimi , venerabilis autem Adelberonis hujus civitatis Arebiepiscopi anno i 6. dedicatum ess θοc monaserium ab eodem Pe
nuarii , ac Cardinales ibidem tredecim adfuisse addit . cum monasterio Ecclesiam . ubi corpus S. Matthiae repositum suerat . dedicasse scimus . cujus reliquias tunc ibidem inventas fuisse supracitatus Lambertus adnotat , historiamque inventi O-nis recitat.
3. Eodem tempore synodum ibidem , seu Treviris. Eugenius Papa congregavit , in qua It degardis scripta examina ta, & probata fuere ; Rem gestam narrat Theodorus Abbas in vita It degardis . cum enim illustris virgo vitae sanctitate .& coelestibui donis , & revelationibus claresceret , variaeque de eadem opiniones circumferrentur, dum eam falsis illustra- . tionibus deceptam. alii vero divinitus edoctam traderent, ad Eugenium , dum Treveris esset , causa delata. synodum ibidem congregavit . ut Trithemius in chronico His augiensi ad an. num raso, refert, quae tamen vel anno prOXimo II 47. vel Iabente II 8. accidisse scimus. Synodum tam 'Vcoporum,
quam Cardinalium, oe Abbatum ibidem celcbrapit c nempe Tre-
208쪽
viris tibi Henricus Archiep. Moguntinus . Sanctus Abbas
Clara pollis Bernardus ipsi Summo Pontifici mirabilia . quae Deus operabatur in famula Da Hildegarde. monasterii Sancti Ruperci Confessoris Abbatiss a retulerunt. auibur auditis Papa attoniis rus , ct rem diligentius investigare volens, Virdunensem Episcopum Aldeberium cum aliis viri; fide dignis misit ad saeuam Himegardem. ut eum bumilitate oe mansuetudine . sne sirepitu vel curiositate . quid verum esset, ob iba sciscitarentur . Eui eam ad monasterium . in quo degebat juncta Virgs , devenissent. O juxta commisonem Apo Iicam , veritatem ab ipsa humiliter inquirerent, illa simpliciter. ρuc de Ie erant, spe ruit Legatos eum scriptii , libris revelatis sibi dioinitur , dimisit . Fusius rem ex Theodoro . qui Hilclegardis gesta descripsit , narrat Baronius ; ac post Remensem synodum sadia haec suisse addit . quae tamen eam synodum praecesserunt, nam Treviris desinente anno proximo , & ut ait Gloscsserius vetus scriptor gestorum Archiepiscoporum Trevirensium prima dominica adventus ibidem Ponti sex advenit . ac Idibus Januarii Ecclesiam dedicavit; Remensis vero synodus media Quadragesima celebrata fuit , ut mox dicturi sumus. 4. Haec autem illustris virgo in villa Bikelhelm Ditece sis Moguntinae suh finem seculi proximi nata . quinquennis Deo a parentibus oblata est; Cum vix annos quindecim attigisset in monte Sancti Disi hodi . ubi monachorum coenobium erat, cum duabus sociis incluta suit sub disciplina Beatae Juttae , quae teste Dodechino ejus loci Abhate , anno II 36. Obiit , post cujus obitum Hildegardis, permissu Cononis Abbatis. ad locum. qui Binguia dicebatur. se recipit, ac monasterium construxit, 8c virginibus sibi socialis praefuit , ibique cum annorum esset s upra quadraginta, divinis coepit charismatibus , & visioni. hus inclarescere , it aut etsi illiterata esset, ac patriam tantum linguam sciret , solumque pialterium didicisset , repente intelligentiam sacrorum librorum assecuta est, ut ipsa in libro
suarum revelationem testatur, cumque revelationes scribere diu
distulis et . ut eas ab Eugenio Papa probatas vidit . ejusdem ei iam Pontificis hortatu excitata, easdem scripto vulga it. s. In fronte epistolarum Hildegardis extat epistola ab eodem Pontifice eidem inscripta, in qua mirari se ait , quod Deus suis temporibus nova miracula ostendat , dum eam spiritu suo per sudit, ut multa secreta videret, & proferret, eique grarim. XXIV. C c tu-Jasu CHM.
209쪽
aliorum me epist. ad Hil. deiIardem .
etoa HISTORIAtulatur , ' eamdem admonens , quod Deus superbis resistit , humilibus autem dat gratiam , ac propositum ab ea initum ,
ut cum virginibus sibi sociatis habitaret . laudat , ita quod ibi , regulariter cum sororibus tuis Pipas secundum regulam S. Benedicti sub cubura ejusdem loci . Ad hanc Epistolam prolixe respondit Hildegardis , eaque prima est ejus Episto. iarum , quam his verbis concludit: Ego autem . o pater , in loco caelitus miθi olle o, juxta perba benedictionis tuae , δε- eundum Regula in S. Benedicti jub clausura ejusdem loci eum Broribus meis m/η eo. hoc me tam 3ipente , quam defuncta obseervari desidero . Meminit in quadam epistola huius pontificiae approhationis Hilde gardis in hec verba . Scripta mea
Eugenio papae cum Treberi esset , allata sunt , qui ea gratanter toram pluribus legi fecit ; ac per δε ibum legit; mul
tumque de gratia Dei considens , benedictionemque eum litteris mihi millens, praecepit, ut ea . quae in visione viderem , vel audirem , scriptis atrenIius commendarem . 6. Nec Eugenius solus , sed alii etiam Pontifices successores , Anastasius quartus, Hadrianus itidem quartus . &Alexander tertius eidem Ιqilde gardi de donis a Deo acceptis gratulati sunt . Quin etiam . Imperatores , Reges, Principes , Episcopi . Abbates , aliique cujuslibet ordinis viri eidem honorifice scripserunt . ut vel eam consilerent , vel ejus se precibus Commendarent . Eadem Hildegardes Bernardum Clare vallensem abbatem litteris suis praevenit , eique animae supessatum exposuit , & ab eo precibus se adjuvari poposcit . In hac epistola ait . se divinitus accepisse interiorem intelligentiam expositionis psalterii , evangelii , & aliorum volumi .
num , tametsi litteras nesciret praeter Teutonicam deinde addit , se ante duos annos Bernardum in visione conspexisse . Bernardus vero non palpando, nec laudes laudibus referendo , modeste respondit in hunc modum uod de nostra exiguitate longe aliter , quam nostra jese eonyeientia bs-beat . quidam sentire videntur , non nostris meriris, Ied Ilultitiae hominum imputandum es. Ad dulcedinem autem piα ca ritatis tuae scribere properapi , quampis id brevius omnino quam
petiem negotiorum mulsitudo compellat. Congratulamur gra
rix Dei, quae in te es ; ut eam tamquam gratiam habeas, ct toto et humili otis devotionis objectu studi as re pondere, si moaemui , scient quos Deus Iuperbis restitu humilibus au-
210쪽
tem dat gratiam ; aliaque ibidem monita addit seque precibus ejus commendat .
7. Remis digressus Eugenius Papa graviorem ibidem causam tractavit, de Gilberti scilicet Pitctaviensis Episcopi doctri na; quare synodum collegit media quadragesima, seu die undecima Kal. Aprilis, praesidente eodem Eugenio, cui Episcopi , & Abbates mille & centum interfuisse perhibentur . In ea Gilberti Porretani Episcopi Pictavensis sententia de Trinitate & divinitate examinata est . Praemiserat ad Eugenium Gilbertus expositionem suam in Boetium , ex qua Gotescat. cus, tunc in Monte S. Eligit prope Atrebat as Abbas, postmodum ejusdem urbis Episcopus , suspecta capitula excerperenissus fuerat. Plura in Gilberti vitam , α dodiri nam Albericus
Ostiensis Episcopus, qui eum propius noverat, adnotaverat, at is ante concilii diem e vivis abierat . Quare prima sessione Gilbertus consistorium ingressus , magnorum Poluminum corpora per clericos suos asserri curavit , causatus, decurtara dumtaxat ab adversariis suis patrum testimonia afferri . Ad haec Bcrnar.
dus : Muid opus ese , inquit tot perbis, libris ὶ Una es
scandali ex te diseminari origo, qood plurimi afferunt Iecredere. docere . quod divina sentia , vel natura , d vinitas ejus , sapientia , bonitas , magnitudo non sit Deus , Ied forma. qua Deus est. Hoc palom flatere, pel nega ; Tum
ille ausus est dicere . formam hanc Deum non esse. Ecce , ait Bernardus, senemus quod ρ rebamus. Scribatur VIa confessio . Allata charta cum calamo . consessonem scripsit Hen. ricus Pisanus , ex Abbate S. Anastasii creatus presbyter cardionalis sanctorum Nerei , de Achillei ; Dum id scriberetur et Tu pero , addidit Gilbertus ad Bernardum , scribe quod divinitas es Deus . Mox Bernardus et Scribatur , inquit , stilo
jerreo in unque adamansino . Multis ultro citroque prolatis, intulere cardinales , se mox rem definituros . Commoti hoc
dicto Epit copi , quod Cardinales sibi causae definitionem tri.
huerent , . Bernardum interpellant , ut Gliberii quatuor capitulis alia contraria his cum symbolo fidei conderet , ne re insecta quod complures cardinales Gilberti fautores volebant concilium solveretur . Fecit Bernardus quod rogatus fuerat ;moxque Episcopi confessionem ab ipsis subicriptam per Hugonem Anti si odorente in , & Milonem Morinorum Episco. pos , ac Sugerium Abbatem Pontifici confirmandam obtule. Cca Iuni Jasu CHR.