Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus illustrata auctore Gaspare Saccarello Taurinensi ... tomus primus vigesimus sextus Ab anno Jesu Christi 1135. usque ad an. 1162

발행: 1794년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

so Η Is TORIA Iasu Cua. runt , quod ab eis facile impetratum est . Cum haec consen . ii 4 . sio sequenti sessione recitata fuisset , Gallicanorum Episcoporum factum egerrime Cardinales adstanies tulere. Rapud pontificem contra episcopos . ipsumque Bernardum exin postularunt , quod ipsis inconsultis definitivam sententiam protulissent . Verum Bernardus , jussu Pontificis . ut Cardi.

nales placarct accersitus . modeste ae reverenter respondit ese vel dominos Episcopos nihil de ptiedictis capitulis statuisse . sed , quia Pictavinus Episcopus petierat , ut sermula

fidei. quae ab eo exigebatur , scripto mandaretur ; se comis mittere noluisse , ut solus eam , sed simul Episcoporum au- . ctoritate ac testimonio exponeret ; qua modesta responsione mitigati cardinales conquievere : ita tamen. ut praefatum stri pium . tamquam inconsulta curia prolatum , velut auctori aistis pondere earens . pro sn. bolo in ecclesia non Baberetur e atisque ira de tribus capitulis propter praemissam tumulIuationemnibit diffiniri potaerit . Addit otio Frilingensis Gilbertum in quarto ab aliis discordalle Episcopis , eum illi profiteres

tur , naturam inearnatam, sed in Filio: Gilbertus vero personam Filii thearnatam sine fua natura . De primo tantum capitulo Romanum Pontificem di idisse , ne aliqua ratio in theotigia in er naturam . G personam divideret ; ne inve Deus dioina essentia diceretur ex sensu ablativi tantum , sed etiam nominatui ; quam Summi Pontificis sententiam

Gi Ibertus reverenter accepit, atque archidiaconis suis in gratiam receptis, cum ordinis integritate et honoris plenitudine ad Ecclesiam suam rediit . At et si Gilbertus Episcopus errores suos retractasse visus sit , ex discipulis tamen ejus non nulli in eadem xrronea sententia perseverasse,indicat Bernardus, Bereardi sedi quos etiam uti haereticos habet. Ses hcc minime jam contra

se in cant. ipsum loquimur Gilbertum . ait . qnippe qui in eodem cou-δφ' ventu senIentiae Episcoporum humiliter acquiescens, tam haec, quam caetera digna repraebensione inventa proprio ore damnavit hed propter eos qui adhae librum illum contra Apostolicum utique promulgatum ibidem interdictum transcribere . γ lectitare feruntur , contentiosius pergissentes sequi Episcopum . in quo ipse ποπ petit, erroris, quam correctionis magistrum habere malenIes . Haec S. Bernardus .

Giberti erro. 8. Ut autem ibidem contra Gibertum Pictaviensem definitare . intelligantur,erroneas primum Gilberii propositiones subjicimus,

212쪽

symbolum deinde fidei ibidem editum , Scab Ottone Frisingensire latum ', Gilberti itaque assertiones hae erant . auod divina natura . quae divinitas dicitur , Deus non sit , Ied Dr-ma , qua Deus est ἔ quemadmodum humanitas homo non eo, Jed forma qua es homo. auod eum Pater, Filius. Θ, ritus Sanctus unum esse dicuntur , non nisi una divinitate esse intelligantur r nec eonperti post , ut unus Deus , vel una substantia , vel unum aliquid ; Pater oe filius G Spiritus Sanctar se dicatur . Euod tres personae tribus unifatibus sint tria , ct dsin Pu proprietatibur tribur , quae non sunt ipsa personae , sed funt trer aeternae. ab invicem a divina sum sanita in numero disterentes . uuod divina natura non fit in. carnata . His expositis addit Oito : Anno Domini millesimo centesimo quadragesimo octavo Symbolum isod sub Eugenio Tertio Papa in Rhemensi Concilio firmatum VI a Patribus Provinciarum . Credimus , ct constemur sinplicem naturam divinatis se Deum . nec aliquo sensu Catholico posse negari . ain dioinitar sit Detis . Deus diviniIas. Sic ubi vero diciotar : Domini Iapientia sapientem. magnitudine magnum . diis pinitate Deum esse . in alia hujusmodi: credimus non nisi ea Iapientia , quae es iis Deus, sapientem esse: non nisi ea magnitudine . quae est Ust Deuι . magnum se et non nisi ea cIemnitase, quae es ipse Deus , aeternum esse , non nisi ea unitate tinum . quae VI ipse e non nisi ea divinitate Deum . quae es ipse . ides seipso , sapientem . magnum, ciernum , unum , Deum cum de rethns personis loquimur. Patre . Filio , ct Spiri. tu Sancto . ipsas unum Deum . unam divinam iobsantiam esse fatemur . Et e converso cum de uno Deo , una divina Dbsaπιia loquimur et ipsum unum Deum unum divinam subsantiam se tres personas constemur . Credivitis eo Demur Ioti m Deum Patrem , ct Filium , ct Spiritum Sansum aeternum se . nec aliquas omnino res, spe relationes , sive proprietates , Apesingularitates , vel unitates dicuntur . vel alia hujusmodi adesse Deo, quae sint ab cierno , non sit Deus. Credimuroe consueisur . ipsam divinitatem . sive substanIiam divinam . spe naturam divinam dicas. incarnatam esse . sed in filio . Hucusque fidei symbulum ibidem editum . 9. In eadem syllodo oblatus est Eon , seu Eudo quidam patria Britannus , homo stolidus , & plebeius . qui se eum esse dicebat , qui judicaturus est vivos , , mortuos.

stis Frideris cap. 6. Fon. SHer ricus h e retia ei ab synodo damnati.

213쪽

Concilii CD

In s Π Isaeo RIA multos lia flenus rusticos praestigiis suis dementaverat . Hune spernendum magis, quam audiendum , nisi plurimos seduxi Diet, censebant Episcopi: quare ne ultra simplicioribus illude. ret , Te vincendum , cauteque custodiendum esse censuerunt .ae sub custodia Sampsonis Remensis Archiepiscopi traditum . paulo post obiisse, Robertus de Monte tradit . Otto vero Su. gerio traditum fuisse ait, cum tamen. eo in custodiam tradi. to, vel mortuo . sectatores ejus plurimi in eadem insania perseverarent . Ignibus traditi, ardere portur, quam errorem ad pisam eorrigere maluerunt . ait Uilielmus Neuhrigensis . qui susiori stylo perditissimi hujus nebulonis gesta describit ; ex quo praecipua Baronios annalibus inseruit . Pro duis eius est quoque ibidem Henricus haereticus , cujus supra mentionem fecimus . qui cum plurimos erroribus suis in. fecisset, tandem a quodam Episcopo , Remos ad Papam civ genium ductus , haereseosque convictus . vitam quidem . iam embra eodem Episcopo postulante , retinuit. in carcere ta. men jubente Eugenio , inclusus suit, ibique paulo post , Ubiit , ut narrat Petrus Cantor de eodem verba faciens .in verbo suo abbreviato . Integram Terum gestarum seriem circa Gilberti Porretani Pictaviensis Episcopi causam , ac hinc inde allata . & disputata resert Gaufredus Clare vallensis mo-Nachus . qui cum S. Bernardo eidem synodo interfuit . qui ab Cardinali Albanensi aliquot post annos rogatus , ut ibidem gesta exponeret ; cuncta eidem narravit . Omnia recitat Baronius , hoc anno atque ab numero a o. ad 3I. ex. currit is

Io. Canones quoque decem , Fc septem, vel decem . &mcto ad ecclesiasticam , vel monasticam disciplinam resti. tuendam . vel pro juribus ecclesiae vindicandis editi, & vulgati ibidem sunt, quorum textus Lahbeanus in nonnullis ditas det a Baroniano, variantibus nimirum C Odicibus, ex duobus optimae notae Mabillonius eosdem tomo quarto a nec doto Tum Te seri , eorumque summa haec est. I. Nequis ab Episcopis suis excomm n nicatos recipere praesumat . a. De vesti tu , & etonsura clericorum et 3. De clericis uxoratis , aut concubinariis . o. Ut sanctimoniales assidue in claustro permaneant. s. Ne laici ecclesiae negotia dii ponere , aut terminare praesumant . 6. De advocatis , & su: diaconis exactori-hus - 7. Ut ccclcsiasticae personae , 5 quaecuinque regulari inter

214쪽

tet vivere proposuerunt . matrimonium non contrahant . Iasu Cus . 8. Ne laici decimas possideant . 9. Ne in Archidiaconum au. II 47. vel De canum aliquis . nisi diaconus vel presbyter Ordinetur. Io. Ut unaquaeque ecclesia proprium habeat Sacerdotem .& ne quis possit eum ab ejus regimine repellere . II. Ut ecclesiasticae, & regulares , sed etiam saeculares perlionae in via , in apro . & eorum animalia , omni tempore sint securae. a. Ne milites ex condicto ad nundinas vel serias conveniant . I 3. Ne quis in clericum vel monachum violenter manus mittat . I 4. Ut ad ecclesias vel coemiteria confugientes sint securi . s. De incendiariis . I 6. Ne pro chrisma te . & sacro oleo pretium exigatur . II. UI Ordinationes ab. haereticis . & schismaticis factae , irritae habeantur . I 8. Nequis haeresiarchas. , & sequaces eorum foveat , vel defienda

Haec summa canonum ..ii. His vulgatis canonibus ecclesiasticam disciplinam S. Bemardine quaquam restauratam suisse conqueritur S. Bernardus, haec querela de ad Eugenium Papam scribens . Mihi , inquit , in promptu QR est . ut si ulla , cdi innuαera praetermiIIam , quae passim ne R. ' φη glecta rutent. nonnuIIa etiam ex his quae Iia' GPιι dcxtero de eoti,id tua , conpulsa monstrare . Nonne or tuum iu Rbemensi Gn. lib. .eilio subrecta capitula tromulgapit Z uuii ea tenet Z uuis tenuit Z Falleris , si teneri putas . si non putar . Vsς peccasti ,

aut statuens quae non tenerenIur . aut quod non tenenturdi ulans . Praecipimus . aisi , ut tam Episcopi . quam clerici neque in superfluitate , seu inbonesa parietate colorum. aut fissura vellium , neque in Ioniura inItientium quorum

forma edi exemplum esse debent ostendant aspectum ; sed politis ita in his actibus errata condeoenens , amorem inπο- centiae eonversaIione demonstrent , sicut dignitas exigit ordianis clarisorum . Euod si moniti ab Episcopis suis intra quadragInIa dies non obtemperaverint . ece Iesiosicis benesiciis eorumdem Pontificum auctoritate privenIur . QVcopi vero si praefixam poenam irrogare neglexerint; quia inferiorum culpae ad nullos magis referendae Iunt , quam ad desides negligentesque rectores , tamdiu ob ossicio pontificali abstineant, donec paruam nobis consitutam clericis sibi subjectis imponant Illud etiam duximur annectendum . ut nullus in Archidiaconum , vel Decanum . nisi diaconus cy' presbγter ordinetur ;Archidiaconi vero , Decani, in Praeposui, qui infra ordines

215쪽

Episcopi Hispani concilio Remensi se

praenominator sunt , si inobedienter ordinari conterepserint . honore suscepto pripentur. Prohibemus autem , ne adolescenoribus . vel infra sacror ordines constitutis , sed qui prudentia . oe vitae merito clarescunt, praedicti concedanIur honores . His vero recitatis, haec subiicit : Verba tua haec , tu fanxissi . quid effectui mancipatum λ Adbue adolescentes , adhuc qui infra Iacros ordinet sunt . in ecclesia promoventur . uod ad primam capitulum pertinet , iuxus pessium interdictur . sed non restrictus : paena dictata . I ed miniine feedita est . Iam

quartus avnias est . ex quo datum mandatum audivimur , Ο neminem adhuc clericorum privatum beneficio , neminem Epi

les . insolentia mater . radix impudentiae . Irangressionum nutrix oec. atque haec pluribus prosequitur . NI 2. Hoc autem Remense concilium ex omnibus sere Cisalpinae ecclesiae Episcopis congregatum . Generale a non in

nullis dictum est . in quo Archiepiscopos decem adsulta

acta testantur , quorum nomina , & ordinem recenset Ma-hillonius lib. 79. num. 4. Episcoporum vero maximus fuit

numerus , sicut & Abbatum monasteriorum Galliae , &Magistrorum I Horum nomina passim in Codice otio boniano recensentur . ait supracitatus M abillonius, qui praecipuos ex Archiepiscopis , Episcopis , Abbatibus , & scholarum magistris nominat. 33. Hilpaniarum autem Episcopos Remensi synodo adsuisse Sando vallus , aliique narrant , ac Eugenii Papae epistola ad Alphon sum Hispaniarum Regem data confirmat . in cujus sne haec addit . uuia pero Epi copos . Abbates Regni tui ad docationem nostram tamquam devotus . humini filior Remensi interesse concilio potuisti . benevolentiae tua

gratiar exhibenter . praetum tuarum consideratione depicti . cor . qui non venerunt a suspensiqnis sententia relaxamur , ac data dicitur in Territorio Lingoniensi . quinto GI. Agati hoc anno . Dum Remos pergeret Raymundus Toletanus , Parisiis transiens , ac basilicam B. Dionysii ingressus . inscriptione ibidem posita didicit corpus S. Eugenii Archiepiscopi Toletani , & mar yris ibidem requiescere . quare in Hispania in reversus , in Gallias iterum anno I s6. ab Alphonis missus est , ut brachium ejusdem Sancti martyris ac

216쪽

ciperet, ac in Hispaniam deserret, quod solemni pompa illuc translatum fuisse Hispaniarum historici narrant . Reliqua vero sacri corporis ossa nostro tempore, ait Baronius . concedente Carolo nono Francorum Rege , pari religionis cultu translata sunt, cum eadem Philippus secundu& Rex catholicus petierit., a 4 Ex Angliae Episcopis solus fere Theobaldus Can. tuariensis invito Rege adsuit . nam ut narrat S. Thomas Can tu ariensis Theobaldi successor in epistola I, 6. ad Bosonem Cardinalem , Theobal dus ad . Concilium Remense perrexit , eeteris Episcopis con ra obediensiam remanentibus , eo quod& ipsi ab Eugenio Papa vocati fuerant , exceptis tribus , qui de mandato Regis penerunt , ut aliorum obsentiam excusarent . .ervasius etiam in chronico ad annum. I I. Theobaldum cum ceteris Angliae Episcopis- ab Eugenio vocatis

ad synodum fuisse adnotat , sed Archiepiycopus , subdit Deum

MVιι , quam Regem metuens , clanculo mare adiit . EP pix tandem in cimba fracta Iraspectus vix terram idtigit , o Domino Papae se praejentavit, synodo itaque se sistitit , tum, ut pNecepto Eugenii pareret , cum etiam . ut causam suam eum Bernardo S. David Episcopo , seu Meneven si , qui eidem Theobaldo tamquam Metropolitano subesse recusabattueretur; Henricus quippe Rex Angliae, Vculia in suam potestatem redacta , Mene vensem ecclesiam, ceterasque ejusdem provinciae Cantuariensi Archiepiscopo subjecerat , ut narrati Rogerius Ovedenus . ac subdit , Bernardus Iamen defuncto Henriso Rege primst movit quaepionem super jure ecclesia

fuae metropolitano contra Deobaldum Cantuariensem Archiepiscopum . Unde Papa Eugenius in Bae forma, scripsit Theo-haldo Cantuaxiens Archiepisυο. : Eugenius Episcopur servus servorum Dei venero bili fratri Theoboldo Cantuariensi Archiepiscopo solutem , Apostolicam benedictionem . menerabilitfratre noster Bernardus Episcopus, sancti Dadid', ad nostram praesentiam veniens, ecclesiam Sancti Dapid oliin metropolim fui se asseruit viva voce . eamdem dignitatem sibi a nobis re, Ilitui postulώpit . Cum autem eius peritionem issam invigilans , diu in Curia nostra commoratur esset: tu stareν Archiepiscopo . tandem eo praeseπte . ex diveryo co urgens . in ρrsesentia nostra adperfui eum querelam deposuisti , quos debitumhDM. XXIV, D d. Ianμ

Angliae Epita

scopi ab Rege synodia adesse prohibentur a

217쪽

Eugenii epi-

balduino Theobaldus Anglia exce

dere cogitur. qua de causa.

Quid ex de

causa egerit Eugenius Pur i.

quam primo Metropolitano obe ientiam subtraxisset , tibique

inobediens ct rebellis exisseret , eum a praedecellore tuo , tau quam a Metropolitano primo consecratus esset , viva vo-

ee , ct scripta Cantuariensi ecclesia pro se onein fecisset , oe

in multis posea . tanquam alii Subfraganta tibi obedisset, litisset . Ille vero consecrationem negare nou ρoIuit : sed professionem se fecise . obedientiam exbibuisse omnino ne. gapit . uuia tu audiens , duοι tester in mediuis produxisti , testimonium perhibenter, quod ipse illis videntibus ct audien-ιibur , post consecrationem suam . ct viva poee ct scripto Can-ruariensi ecclesiae prose onem fecisset . Nos igitur auditis tirriusque partis rationibus . oe diligentivi inquisitis , ct te. Ilibus tuis sudiose examinatis : communicato fratrum nostrorum consilio , juramenta eorum recepimus , oe ut ipse Episcopus tibi , tanquam primo Metropolitano . obedientiam reverentiam exhibeat . iustitia dictante praecepimus . Unde . quoniam singulis ecclesiis , ct ecclesiassicis personis fuam dignitatem , ct jusitIiam volumur conservare , beati Lucae festi. oitate proximi sequeo is anni. tibi ct ipsi diem praefiximus . ut tune praesentibus partibus, de dignitate etelesiae Sancti David , oe libertate sua , rei veritatem cognoscamus , ct quod iussum fuerit , auctore Domino exinde statuamur . Data Mendis tertio Lai. Iulii. anni elapsi . Is . In Angliam reversus Theobaldus, jussu Regis inde

excedere coactus fuit , tum eo quod invito Rege Stephano ad Remensem synodum ab Eugenio vocatus se contulisset , tum etiam , quod prohibente eodem Eugenio . Eustachium Stephani filium coronare renuisset , idemque Theobaldus longo post tempore ad Alexandrum tertium scribens testatur . exilia . nuditatem , & pericula mortis, se pro Rom. Ecclesiae fide pertulisse . a G. Cum vero haec accepit Eugenius Papa anathematis sententiam in Stephanum Regem tulit , ut in supracitata epistola ad Bosonem Cardinalem narrat S. Thomas Theobalis

di in Cantuariensi sede succeiIor , Rex Stephanus . ait , ab antecessaris nostri persecutione non desiitit antequam piae recordationis Dominus Eugenius , ore ui testante oppetiatiovis obsaculo , in caput ejus anathematis in terram interdio dii sententiam praecepit ab ownibus Episcopis auctoritate Apo-ysica exerceri . Lupus enim ab opiti Iacile non arcetur, nisi

218쪽

elamore canum derreatur oe baculo . Haec Samitus Thomas epistolarum libro primo epistola centesima trigesima sexta. Et libro quarto epistola decima quarta ad Alexandrum Papam ista etiam refricat de Eugenio Papa . in Stephanum Regem

Angliae juste permoto . ait enim : Numquid eram Archiepiscopui . quando pater fas nuntios B. Eugenii terram illam intrare prohibuit Nunquid eram Archiepiscopur , quando Gregorius S. Angeli diaconus Cardinatis Orannidem hujus praevidens , persua i domino Eugenio. ut Eustachium filium Regis Stepbani coronari permitteret, dicens , facilius poste teneri arietem per cornua , quam cauda leonem ξ haec vobis brusoria nota ui . Haec ad Alexandrum S. Thomas . At quae Iunc nota erat historia , remansit obscura , nisi quod illud quod summum est liquet . nempe resistente Eugenio Pa pa , non licuisse coronari Eustachium filium Reais Stephani .& qui anno quinquagesimo secundo . post millesimum centesimum . ipsa die Samni Laurentii , cum invaderet terram Sancti Ead mundi martyris , subita morte praereptus est , ita Deo ulciscente in sacrilegum Regis filium t in Angliam tamen paulo post Theobaldum rediisse . sci inus , nam concilium biennio post, ann. Os r. Londini celebravit II. Alia plurima in eadem Remensi synodo . pro ecclesiarum utilitate , vel Ecclesiasticae , & monasticae discipli. nae restauratione gesta fuisse scimus ; Inter cetera Coloniensis Archiepiscopus Arnoldus multis gravibusque excessibus. accusatus . ossicio suo suspensus est , ut ex episto I a Conradi ad Eugenium constat , qtia redux ab expeditione Orientali petit a Pontifice confirmationem electionis Theobaldi praeposti Xant ensis , quia , inquit , Coloniensis Archiepiscopus adi

ossicio Episcopali a pestra dignitate suspensus est et Idipsum

clarius ex ipsius Eugenii litteris ad Corradum constat , nam Tationem reddens cur a proserenda in eum depositionis sen. lentia in concilio Remensi deterritus fuerit . haec habet et

Causa fratris nosri Coloniensis Archiepiscopi . quam gravis sit , longum es enarrare , ab his qui circa te sunt poteris manifesse cognoscere . Si enim quanta circa officium per neglia gentiam , ct inobedientiam superbiendo commiserit , magni-

rudinis suae discretio eo novisset, nee etiam Perham, MI credimur , pro ipso moviiset . Uvde in concilio quod Remis , Deo auctore , celebravimus excisionii sententiam pertulisset ,

D d et nisi

sta α

219쪽

u. 11 8. ρ ρ moxime nobis timendum erat , eventurum exinde putavissem ui . Et nune pos reditum tuum nobi uin firmiter Ila- o femur . ipsum digna sententia fuit excessibus feriendum . nisi tuae legatio majessatis praevem set . Ied praecibus tuir ,

quantum possumus inclinati , manum nostram impraesentiarum in ipsius damnatione retraκimus , in usique ad dominicam

qua cantatur Epo sum pastor honus , inductas concep . Datae sunt hae litterae Lateranis quarto Kal. Decemb. cum in urbem redii fiat Ponti sex . Eumnii sol- IS. Quanta vero pro monasteriorum tranquillitate pro . licitudo pro curanda , ac monastica in iis disciplina restituenda, tum iamonastica di- Remensi synodo , cum alibi per Galliam circuinjens egerit: ipi - Eugenius longum esset exscribere ; Quaenam pro Fuldensis Mobili. An- monasterii tranquillitate restituenda , tam in synodo . quam nati lib. I p. post synodum gesserit , ex Bro vero in antiquitatibus Fulden.

u. 13. 4 ΤΨ- fi vis , & ex Uthaidi epistolis Mabillonius exponit , ii cuti &alia plurima , prout instituti sui ratio postulabat ; Cum apud

Eugenii Pa Clara vallenses versaretur , ubi aliquando monachus suerat ἔpae gesta in Mirati sum omnes , ait Ernaldus in vita S. Bernardi ; tu Claravalle , tanta altitudine humilitatem immobilem , oe in tam excellen-ςt CP π i0- ti eulintne propositi functi permanere virtutem : ut altitudini sociata humilitas . pro officio exteriar splendeat. pro vir-

tite nequaquam intertur inanescar. Adhaerebal carni Gus M.

nea tunica , diebus , O noctibus eucullo vesitus e sis ibat, se cubabat . Intus monachi habitum retinent; extra D pontiascem , ct moribui . di tibiar exhibebat, rem di item agens. diversarum in uno homine proprietates expriment personarzm . Segmentata ei circumferebantur pulvinaria , Ied si revolveret operimenta . invenires iuperiectis Ianeit complose pra-isa in paleas conglobatas : alioquitur fratres non sine lacomis , mi se ens sermonibar apulia a corde suspiria ; hortatur , γ ζοπ- solatur . se inter nor fratrem , o socium , non domiπum exbibet, vel magistrum . Cumque euin ibi morari diutius non patereto magna eum prosequens comitantium multitudo , ha- datatis fratribus . iter in Italiam dirigens . abs fit . Cister.

cium vero transiens , cum ibidem capitulum ageretur , illic Abbatibus congregatis ait Gaufridus in vita Bernardi . 2. q. cap. 7. prcdictus Papa Penerbitis adfuit . non tam 'VIolica auctoritate praesidens , quam fraterna Caritate i ter eoa residens quasi tinus ex eis cyc. Dum

220쪽

' ty. Dum in Galliis adhuc esset Eugenius Papa , S. Malachias Hiberniae Episcopus ut pallium , quod ipsi ab Innocentio Papa promissum fuerat, ab Eugenio obtineret. in Gallias transire disposuerat . at varia intercessere impedimenta quo minus meditata exequeretur , in primis traij ciendi ex Anglia in Franciam di incultas, ob simultatem inter Summum Pontificem . & Regem Angliae occasione Theobaldi Cantuariensis Archiepiscopi ortam , quod rex nescio quid mali suspi caretur de hono illo bomine si transirer: cum nee alios Episcopos transire sinebat . Ob haec igitur , aliaque impedimenta retardatus ab itinere Malachias , serius in Franciam appulit, quam ut pontificem ibi assequeretur . Iam enim abierat . erat Romae . aut prope Romam , teste Bernardo . Divertit itaque vir Sanctus ad Claram vallem , ubi pro voto suo moriturus erat . Quanto cum honore ac gaudio illic exceptus fuerit . Bernardus explicat; at laetitia in luctum cito conversa est; Iam quatuor. aut quinque diei , inquit , bujus nostrae olemnitatis defluxerant , eum ecce die Iolemni S. Lutae Evange Iisse migya in contentu fua illa functa devotione eelebraIa . febre correptus, ledio decubuit . sancteque ibidem transacto jam sesto omnium sanctorum occubuit: de ejusdem transitu epistolam S. Bernardus statim scripsit ad fratres Hiberniae . seu ad monachos Clara vallenses , quorum hortatu , & maxime Congani Abhatis . egregium de ejesdem vita , & gestis vo. lumen digessit : extant etiam ejusdem Bernardi ad ipsum Malachiam epistolae tres, cum videlicet ex Hibernia misisset sanctus Malachias quosdam ex suis erudiendos institutionibus Cisterciensibus . Fuit inter alios unus ex iis nomine Chri .stianus , quem hene probatum idem Bernardus remisit in Hi. berniam ad alios instituendos . Hic autem magnarum virturitum vir post mortem Malachiae in locum ipsius in Archiepiscopatu successit ex Abbate monasterii Melli sontis . ut Ro-hertus affirmat in Chronico: Vir, inquit, plurima sanctita. te praeditus , qui ejusdem sancti viri Archidiaconus extiteorat . N primus Abbas de Ordine Cisterciensi in Hibernia . alumnus ut dictum est monasterii Clarae vallensis ; tantae

porro virtutis fuit Malachias , ut vita functus . in Coelum continuo receptus fuerit , hinc cum Bernardus pro ejus transitu salutarem hostiam oblaturus esset; revelato si hi ejusdem transitu , orationis formulam mutavit , ut narrat , Codefridus iuJasu C R.

Malachias Episc.in GaI. lias transit

ibique obiit. epist. 37

SEARCH

MENU NAVIGATION