Obsidio Bredana armis Philippi 4. auspiciis Isabellae ductu Ambr. Spinolae perfecta. Scribeat hermannus Hugo Societatis Iesu

4쪽

OBSIDIO BRE DANA

PHILIPPI IIII.

AVSPICIIS

IS ABELLAE

PERFRCTA.

SCRIBEBAT

CIETATIS IESU

6쪽

CLARAE EUGENIAE

HISPANIARUM

INFANTI

HEROINAE FORTISSIMAE,

VICTRICI

MATRI PATRI AE.

i M I AE Regum animae, xcelsaeque illae menteS,s ABELLA SERENISI M A , etsi res maximas

bs sὸ gestas , Consuetu ine quadam perpetuae Maiestatis, obliuisci soleant ; non inuite ta

men ad earum memoriam auditione subin-

7쪽

de reuocantur. Ea cogitatione ausus, sum belli Tui Baedani recentem admirandamque Victoriam CELsITUDINI TUAE m

moram scribendo ; Vel eo lubentius , quod, etsi Tua ea sit, praecipue tamen sit D Ei, Arbitri Pacis Bellique. Ita sentire Te,stio; quae cum Bredam Venisses, non prius Tu

bi festorum ignium hilaria , quam DEO Victoriae Auctori, Sacrum fieri permisisti.

S T I, INGENS ANIMI, non esicam,

FEMINA, sed Hemina : atque Ut Am

brosii in Te quae ille in victricem viduam

POPULOS REGIS, VIDUA DUCIS EXERCITUM, VIDUA D v CES ELIGIS, VIDUA BELLA

DISPONIS . quae omnia etsi inBlita maximaque in Te fuere; tantae tamen molis Victoria supra Tuas , imo supra hominum omnium vires fuit. Vtar publico nostro hostiumque Testimonio. Mauritius Amus' Princeps, vir rara militiae prudem

AA tia,

8쪽

tia , Ambrosii Spinotae Ductoris Tui sor

tissimi conatus, initio , quasi Giganteos ita ridebat . Ordines foederati, aerarium Om' ne effundebant, Vt in certissimam obsisedij siolutionem utilissime expensum. Hollandiae plebs Comoediis, Mimisque, Coeptam circumuallationem proscindebat. Soc, Foederatique, nullo perdendae Ope

metu, auxilia submittebant. Exteri Prin- .cipes tam parum Baedae metuebant, quam

Hispaniae Rex ipse , extrema etiam obsidione sperabat. Nostrorum multi quod augurabantur depositis aeris magni pigno

ribus, male euenturum bellum contendebant. Famae denique nuntiisque post Vibetoriam dimissis, apud multos negata Κdes est. Forte dc Posteritas admirabunda dubitabit ; nisi quae praesens vidi, seripis ro , dum Viuis, dum vivunt, qui videre quae scribo. Sed illud nimirum e sacro bellatricis Poetriae carmine praefandum est, ad faciendam fidem:

DE CAELO Di MICATVM EST CONTRA EOS. μ'

9쪽

De Caelo prosecto; nam hominum stratagemata esse non possunt, sed unius Archistrategi Dri, quotquot hoc bello pola tenta praesidiaque sunt visa : AEstatem atque Autumnum castris nostris fuisse sal brem, hostibus pestilentem. Hiemem s re sine nivibus geluque transire ; tum de

mum gelare ac ningere , Cum nos Circum'

uallationem prope absoluissemus , hostis

vero suppetias nauigiis submittere conarintur. Cum auxilia hostium mari UpOD .

tarentur, aestum de more non Concitari,

Ventum subito in contrarium verti, Has lsem conflictari, naufragia fieri , militem mori simul dc appelli. Seditionem nullam in Castris nostris , . aut diuturna obsidij asperitate , aut exili raraque stipendiorum

numeratione, aut annonae saeuitia , eiu

grare. Portenta haud dubio, sed debita stilicet Pietati Tuae, Is ABELLA Prin

ceps Religiosissima , vel P, belli causa

Orbis vidit quae seribo, nec beneficio nec iniuria lacessitus, sed fidem incorruptam

absque

10쪽

absque odio & studio professus; ve- .

m blandiri publice, nec locus nec gratia 'est) quamquam laudarii Te in etiam dum vivis, omnes sinetobtrectauone per γtunt . Adeo Virtus Tua supra inuidiam

est atque calumniam, Ut eam immortam

litatis gloria non sequatur Vt post mor'

tem ceteros ) Verum etiam praecurrat.

Vnus mihi grauior est metus, ut facta dictis exaequem . Sed quem Vmquam

stius.

RERUM, PAR GLORIA CONSI-

CvTA Es Τὸ Pictoribus non modo venia , at laus etiam datur , si vivas imagines coloribus mortuis aliquatenus assequantur. Mihi certe amplius aliquid a CELsITvDINE Tu A sperare licebit, quae fortitudine, felicitateque rerum gestarum, non tantum exilem meam , sed eracellentissimam quoque Scriptorum Om nium eloquentiam superasti. Patiere igitur , pro insigni raraque Modestia Tua, unico Te Victorinae elogio , velut angusto