Introductio in jus publicum imperii RomanoGermanici novissimum. ... Adornata à Gabriele Schwedero ..

발행: 1681년

분량: 1257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

x'. PARTIs SyrcIALIs fgc T. I. audiae, non obstante parili Sabaudi in C prum praetensione. Affectat eundem Respubl. ii uensium ex possessione Regni Corsicae, otin universum ferM taliae Duces: unde C. Ioretus Magni Ducis Hetruriae in Cermantiam Legatus literas I frissima tantum , non S'enissimi titulo Principi suo inscriptas ab Electore Trevirensi acceptare detrectavit.Titulo huic, si Principibus tribuatur, apud Ger

ae qui valet, ex quo a B avariae Ducibus ille Germaniae illatus fuit. vid. Sprerier. Font

buitur, ei in German. respondeta aer ure liuotieister. D. Titulus Celsit-ynni, in concreto Ce sdsmi , qui tamen hodie haud amplius Imperatori tribuitur, sed passim titulo M. renissimi, Invictissimi, Potentassimi edic. i ri ver-

seri inni betaeinbsiet gerrc. compellatur .anonnullis desumitur ex verbis Apostoli Rom.

II. v. M ubi potestates supereminentes vo-

cantur. Tale quid enim Celsitudinis vocabulo indigitari dicunt. Ad titulum Comentissimi facit L ι . C de Em . ct Ger. . I 2. Titulo Gori fisimi Iohannes Pontifex Romanus Iustinianum inc inter siarM. C. 'sismma

252쪽

kimm. Trinit. aliosque Reges Episcopi illorum temporum passim compellarunt, quos &non una vice Religis sinis Vocarunt. V. Tom. Conciaiomum. Tribuebat itidem olim Curia Romana Regibus communiter Titulum Instris. Sic Ferdinandum dc Isabellam Alexander VI. vocat Illustres in illo Diplomate, quo Catho-oeorum Titulum ipsis concessit. de reb. Histan. . is. a . e. ra. Et Philippus ac Maria, Angliae Reges, etiam post collatum Henrico VIII. D e'soru fidei tituliam a Pontifice Idus res vocabantur. Eundem Imperatores nostri Regibus Bohemiae tribuere λ- Iebant.1 3. , a qua Imperatores nostri, item Reg Rom. & utriusque Coniux,ab aetate Maximi I. I. compellantur:

NPniglidae Crajestat I non tantum a Statibus

Imper. sed etiam exteris Regibus,gemina ac ceptione venit; I. ut summum sub uno Deo Imperium denotat, a. ut Dignitatem a summo Imperio emanantem designat, hoc ultimo sensu hic venit. Vindicarunt autem an-

. tegressis seculis, imo dc praesenti quoque, soli

Imperatores nostri sibi hunc titulum, nec alios Reges nisi Regia Dignuatis nomine appellandos censuerunt. vid. -rum. de Co-m t. c. 3. num. 1.2 Sic in Comitiis Ratisbon. anno I 6 I. adhuc, cum Electorum, Princi- Pum atque caeterorum Statuum uomine ad

253쪽

set , ac nonnullis videretur Dignaratu Scepithetis junctὶm utendum esse, ne misperespectu Electorum & Principum voce Dι- gustatis, respectu Praelatorum , Comitum &Civitatum Imperialium vero Caesar ilIos admonuit , stylum in Imperio usita. tum id non admittere et Das den Xrohmii granurtio und Spanuit 'praedicatum Maiestatis, meder conjunctim cum dignitate.

sciri morden. Oportuitque solum Dignitatis nomen omita vocabulo Majestatis literis in

π ad G tui. Alph. II. an. a.verbion Seps Ast vid. Instrum. PM. Caser. Gar ara. r. s assim. In . Par. Novio magaeas. Gassi Suec.ρ . I . Titulo Drigratia de simil. v. g. Hvina elemensia, diuina o linante promisnισώ,seeun--- -Amasem Dei Sarvatoru, ρia mi ordina. Dono ore. iam prisci Francorum Reges usi, ratio assumpti hujus tituli a viearia Dei in hisce terris potestate sine dubio pendet. Unde Principibus superiorem non recognoscentiabus solum eum competere prae se ferre vid tur C. .n. a. o uet. Turguad. adve . Par

254쪽

l Ia de Diru. Et certe in Gallia erimens Iaen: Majestatis committit, qui titulo hoc uti

io ubi Comitem Λ magnacensen i rempore Caroli Ull. quia Comitem DeiGrais, tia se scripserat, laesae Majest. accusatum fuisset tradit. In nostro tamen Imperio eodem non tantum Imperator, sed de Principes Imperii astuntur, sed quo jure ac sensu Eos non proprio Iure hoc praedicato uti, sed ex privit ' sio tradit ad Rumeίρ. timg. r. ad A. R. u. . . M. A. Sed cum de privilegio non constet, de facti sit.probari vel exhiberi debei bita Gm ovius ad L. R. G num. o. l pro ratione speciose allegat, quod Principes s in regiminis Imperii consortium assumpti sint ; Sed ex hae ratione etiam Civitatibus i Im' competeret. Ut vero mores nostri sunt, praedicato hoc utuntur majorum subselli

i connumerantur, item principitius Polit eis; non autem Praelatis, Comitibus, Baronibus, nee Civitatibus liberis. Extra Comitialia acta vero etiam Comites, aliosque nonnunquam praedicato Deigratia usos reperire da tur. Λ multis Praelatis, Rhodi nidit idem factum testatur nocho Cons. 3.3raa.dorantri t. adsecto. origo est ab inve-

255쪽

Imperat. modo nostri, sed alii etiam Reges& Principes communiter omnes, ad den tandam magnitudine, numero plurali diis cujus moris originem antiquissimam prodit Iob. Ioleici, tradens Romulum,cum ob perinpetratum parricidium populo odio esset, imaginem auream fratris, veluti jam poeniten&facinoris, juxta se in regia collocasse, &quasi frater adhuc superstes esset, ipsius pariter ac suo nomine edicta sancivisse. Alii vero morem hunc ab Hebraismo petunt, quo

pluralem pro singulari ponunt, ad amplificationem dignitatis & honoris. V. text. t. o. In subscriptionibus tamen sola nomina numero singulari exprimi solent. Et

256쪽

Is f in Hispan. peculiare est, quod subscriptionest ad Principes Exteros, subjecto nomine isc in f singulari quidem, fiant; ad subditos autem non tantum singulari numero, sed etiam pri- ma ejusd. persona & solo Regu nomine, ita: Io Ego Rex. Sed linimus hanc de titul Iis dc cognomini bio Impp. disquisitionem

16. insignia Sacratissimi nostri Impera- toris, qua talis, sunt Aquila γetus Majestatis Romanae symbolum. quo imp p. nostri, quia in Ius Imp. Romani successerunt, jure optimo sese uti poste censuerunt; ratio autem ob quam Aquilam prisci Romanorum Regest elegerunt, videtur in Aquilae robore, magni- tudine corporis, sublimi ac celeri volatu, acrimonia visus, prudentia praeterea & animi magnitudine , aut boni ominis praesagio,

quaerenda esse. Limn. l. P. LI. c. a.. num. 23.

Cons. Clar. Dn. Phil. 8ae. Syeneri nuper publi- ei juris factum OpM mraia c. L I. e. P. I 2.2 in qui divitias, abundantiam, no

bilitat m in fide significat nigra niger co-

Ior autem significat silentium, prudentiam dc consiliorum occultationem expan ut moneat Imperatorem ossicii, non otio,.

non epulis aut delitiis ipsum indulgere, sed

257쪽

id curare debere , ut totam latissimi Imperii administrationem animo complexus, proximis, remotis attendat provisu, affulgeat ope, consulat Iabore. Atque haec simul rati nem palam c. minent, cur) linguata, rostrata, est ungulata sit,) eis bari seu ruiso eouro qui est indicium generositatis, animositatis, honorum, dignitatum dc interdum crudelitatis ac caedum. Diadematam quoque esse di- eunt Artis Heraldicae periti quod de or- ibi bus sive cireulis illis rubicundis,qui utrum- , que Aquilae caput ambiunt,accipiendu Denique duo habere ex uno σογore Auntia, est bineae hine spectantia dissentiunt

sis ad invieem alis dorsa sibi iungere in Imperii Insignibus affirmantes. Sed vid. Ora, MMonet Vanael anno ινγ. promulg. g. iro. qui omni dubitationi aditum praees dit, quo & faeit solennis privilegiis Comiatum Palat. inseri consueta formula r

258쪽

i nullae bicipitis natura evidentissimo charais I Ehere capitibus Cancrorum fluviatilium &i radicibus silicis neminae implantavit. II. Quis primum vero hanc Aquilae bieii pilis formam selegerit, quaque inductus ra-

rolo Magno vel Carolo V. aut Sigismundo i primum eius usum adscribunt atro notat casel hone. Causam autem fingendi Aquilam bi- , . cipitem quod attinet, multi eam petunt exi Imperii Romani in Orientale de Occidenta- Ie sectione, qua ton modo ex uniformi ae

singulari quasi biforme Imperium reddisse, i sed bicipitem quoque peperisse Aquilam contendunt. Alii dicunt marisi tirub SNamn der adterlimar ei. mnieib aberetiunt litisseniind ,mehuchen.

, diire. Nonnulli ad Varianam cladem,

quam Germani Legionibus Rom. intulerunt, illamque Floride hae querelam a. e. ἔα Mana est aqua actae bambars passident, eo n- fugiunt. Meol. υπ- ita: Hasesut Imperais

259쪽

QBapens. divinavit,Aqui Iam Imperi eadem licentia bicipitem Ianus olim bifions fictus & pictus fuit: denotari autem duobus illis capitibus pervigis Ilum, quod ab utroque latere fieri debet proisalute Imperii, dc proptitudinem defendendi, tam ipsum pectus, quam tergum Imperii &latera universa. Forsan etiam dici posset, duo Capita ejiis d. Aquilae corporis indicare, Romanum Imperium cum Germanico Regno perpetuo foedere ita in Ottone Magno unitum esse, ut separari amplius nequeant, s ed in divulso nexu cohereant. Ab insignibus Imperii hactenus explicatis ea, quae Imperator ad clavum Imperii sedens, illudque tem Sperans adhibet his temporibus, in eo tantviri Idifferunt, quod sua natalitia insignia in par- .vo scuto holi estissimo Aquilae loco , pectori scit . committat, quae recens est consuetudo. vid. Dn. Dis'. de Tituc: Insign. l . .

13. Sussiciant haec de Capitis Imperii nostri, Imperatoris scit. variis appellationibus, titulis & Insignibus, quibus Caput hoc dicavimus, antequam autem illud finia milli, vel tribus adhuc monendum, Imperatorium ἀξιομα a Romanis Carolo M. Francorum Regi primo delatum dc acquisitum, una cum

Orientali Francorum Regno quod supra ipsisὐ

260쪽

νingis in not. ad LamRaa. P. s. c. 2.9. spm.9 aliorumque recentiorum Dri. Mauritu in Disi de Orig. Elector. c. I. num. I. Rachem in D f. de ca Iuc Re n. German. c. a. g. I. Vero mente, per quandam exhereditaria successione dc electione mixtam, sed ut videtur, plus ex successione quam electione trahentem, constituendorum Regum rationem , substitisse. Stirpe autem Carolina cum Ludovico IV. sepulta, Germaniae Proceres I herrima Electione Ottoni Saxonum Principi, mitis indi abnepoti, regni sui, si talici enim Regni, Romanique Imperii possessio

jam ab Italis erat intercepta. vid. Conrι et de German. I er. Roman. cap. p. Cas'. Sagittar. in Nucleo ratior. German. 3. 4. & 2. seqq. fasces obtulerunt, qui tamen canitiem capitis scui coronam imponere ex ipsius mente erat hominis senio suo illudentis praetendens, honores oblatos recusavit, derogatus de consilio Conradum Franconiae Ducem ut eligerent, suasor & author fuit. Is igitur mox omnibus annuentibus electus oblatam suscepit dignitatem,& pleraque eX iudieio Ottonis fecit. Huic post . annos

dufuncto Henricus Auceps, illi Otto

SEARCH

MENU NAVIGATION