Iacobi Micylli Argentoratensis Syluarum libri quinque. Quibus accessit Apelles Aegyptius, seu calumnia, antehac, ut & caetera pleraque, nondum edita. ..

발행: 1564년

분량: 775페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

6o Ssuarum Liber L

Bis uitae certos casi sedemqLarem Ponere uilistro margine Maene tuo.

Bis redij nfesta, mutatis cursibus aeui, Huc ubi liberior Nicer in arua miti Siue ita nocentistatuit ostenta stella, Linigerae duro pondere pressa Deae: . '. Sive arcana latet Alorum causim sq; His uoluit curis tempora nostra premi. sed tamen haec quacunq, fuit mihi forte peractu, Praesiijs tota est uita peractu tuis. Tu nonri solamen re tu cura laboris, Tu medicina malis hactenus una meis. Dum Deus,Wmelior uita fortuna fruentem Passa est te comitem casibus esse meis. At nunc humanissublata te quos rebus, Dimidia nostraparte uacante domo.

Heu fra sita deum, iaceo miser ipse,iacres. Praesuis quicquid constitit ante tuo. Non spei ulla mihi, non ulla levamina rerum,

- Omniacum vita mors tulit atra tui.

Quocunq; aspicio subeunt gemitusq;,dolors, Quis folet uacuis horror inesse Iocis. Seu uigilo infortis, uigilanti occurrit imago, cinae feriat stivi pectora nosti a tui. Sive bominu fissos placidus sopor occupat artus, Solus in haec nullus lamisa somnus abit Non foci ,tractaque iugantper pocula noctes,

122쪽

Non soliti lusu non ora,non ci sic M. Haec quos quaesolos a est, sedare urores, Ars etiam sinium flectere posse Iovem.

Necquidq no bras demulcent carmina mentes Non 'cit ad lactus Pieris ulla meos. Non magis,ac capta matres iuuat hostibus urbe Attonitas inter ducere tela choros.

Nec puto, plus Orpbeus casu percussus acerbo Labentemsito uidit ut Euiodicen. est, Qui uelut, ipse suo retus cantus WasDicitur in os uiuus obibe lacus. sic miserit e trabo defuncto corpore uitant, Mortuas in uiuo corpore membra gero. Nunc quos quae gracili duco tibi carmina uersu, sic duco,ut sensu uix stuar ipse meo. Obruit ingenium maeror,gemitu, tremiscens. Non satis officio languida dextra ualet. Forsan Er extremus nobis erit iste laborum Deflet Er baec uno camine Musa duos.

sed tamen ista ait quae tam stra numinis iras Aut quae tam ubiti causa putanda mali

Grata parsim credo superos in uota uocasti Nec dederas pura Uura,precras mang. Aut teneris natis, aut non satis aequa marito, Foedasti thalamos labe notata tuos. Quos igitur cultus,aut quos pietatis honores,

123쪽

62 Sylvaria Liber L

Quae nunq rebus urgebas mane gerendis . Aut contra somno corpora fessa dabacVt non diuinis operosa ante omnia rebus, Libures Domino uota, precess, Deo. Ais eadem supplex demi a uoce rogares, Ipse sua regeret iccs,tus sinam. Haec eadem natos, eadem data pensa trahentes, Ut lacerent,memini te monlisse tuos. ,

Illa autem quae fiunt castarum propria matrum Et struare dem, uelle placere uiro. Quae Panthea magis, uel quae magis Icariotis ipsa suae domui praestuit ais uiro. Nam seu laeta forent peragendae tempora ustae, Posteret cir melior gaudia forte dies. Rusticitas aberat,morum s incondita uirtus Non aderat Altus,non tumor ingeni .

Sed solum ut posses proprio seruire marito

Quae te follicitam cura teneret,erat. Siue graues contra rerum deposceret usius Mores, atq; operae pars foret illa tuae. Nulla magis studiomagis aut grauitate ualebat Sumebis animum tu quos sepe viri. Talis erat,credo, doctis celebrata Theano, Talis Gracchorum sedula mater erat. Praecipue tractare penum, disponere cura, Tempore quae subito mox repetenda forent Vix melior toto liceat mihi dicere ueram Amo

124쪽

Amo, quo iuncti uiximus,un fit

scit patria, . ciues, scit caetera turba tuorum, vanas nec numeris persequar ulla meis. At puto difficilis formam natura negarat, Et uerat vultus gratia nulla tui. Nec tibi erat proaui, nec opes, nec sanguis auia

Non patria antiquo nobilitata solo. tu Heu miseros bomines, superi si talia curent, Atque aliquis tanti forte negata luat. Non ego uel frina sic uixi deditus unquam, Est ut haec animis insidiose meis. Aut etiam ingenij donis potiora putaui,

Quae uel natura,ves data forte frent. Vera hominis uirtus dos est, Cr amore colendae Quam nes uis Ati, nec Iouis ira domat. Caetera Νrtunae uariu stant obuia telis, Aut etiam longo tempore uicta cadunt Sed tamen haec si quis nonnulla in parte locanda, Atq; aliquo laudis nomine digna putat. Tu quoq, qua par est,restres hoc nomine laude cui neq; uile genus, nec mala fima fiat. Non vultus Helenae,nec erat tibi corpora Ledae Sedscies, qualem conuenit esse probis. Quans etiam haec licito nonnullos traxit amore 3 Nec caruit cultu prima iuuenta suo. Illa autem generis quis nescit nomina uestri,

OsAit mater praedita,quo pater

125쪽

Qua sacer inuehiturfauenti gurgite Mornu Et qua uscinos cala pererrat Vrss. Quorum haec ἰpriscis componere nostra licebit Nominibus, ortur con ule nata patre.

Alter of ipsie datos populi gestauit honores, Seruauits suo iura demshro. Ipsa quod in lucent quae te modo protulit ortam, Patria, nitimis praestat bonore locis. Quam iuxta pulchro decurrit flumine Moenus, Et medium lato gurgite sulcat humum. Parte ab utras patent foecundi rugibus agri,

Pars quos stat donis consita Bacche tuis. . Quis olim terras profugo cum coiuge Nympha. Progenies, tenuit, Carole Magne, tua. cunt patrias iras propter, uetitosq; tamen a. Exul in ignoto quaereret amasiolo. Qua deinde inuenta,nutu redeunte paterno, Foesicis meruit nomen habere locus. Nunc quos templa manent sedis monumenta ubEtsacer antiqua redigione chorus. iustae, Et iuxta , casum minitantis stagmina muri, Impo hi ripis praetereuntis aquae. cetera longinqui perierunt temporis lictu, Et tegit ingentes vasta ruina domos.

si igitur patria,tali quos ibi pe creata,

Qt aes decet castas praedita dote nurus. Debuerti alique superos uel parte mouere, Debuerae

126쪽

Iacobi M III. 63

Debuerat uirtus tangere sita tua.. sed nes fit a mouent hominu bracsecta, nec ulla Flectuntur nostra pectora dura prece. Issus fors placidis semper manet addita rebus, Qua prima intercunt optima quaeq die. Sic rosa,sic uiolae prima moriuntur in herba, candida nec toto lilia mense nitent. At contra tribuli, Cr male noxia gramina θω

. Nec metuunt uentos, nec niue tacta cadunt.

Pasipbres nemo uite desiderat annos, Nemo Hecates ito neutra perepta breui est. At iacet Alcestis pro coniuge mortua uiuo.

ins suo cecidit Laodamia uiro. Ergo eadem nostris sors inuida te quos rebus Abstulit, subito unere mersa iaces. cui nes tota quidem uitae bis quatuor acta Ruperunt medios lustra repente dies. mpore quo meliornis iam matribus ae si Ocias a partu sera ueoire folent. Nec licuit cursus euiste re tuorum

Necsibi quod uitae quili parasset iter

Non teneras neptes, non pignora cbara nepotu. Quies solent comites matribus ire nurus.

Omnia quaerongae fotitia cara senectae, Atque animi qxondam cura scitura tui. Heu mala cum rapta mors abstulit inuida vita. Tes tot orbavit rebus iniqua bonis.

127쪽

66 sylvarum Liber L

Forshan er nostras luis ipsa miserrima potans, Et mersere caput crimina nostra tuum. Hei mihi,sipendas alienae debita culpae, Sinis ego causa inibi funeris ipse tui.

Nam mea cur toties mutantur tempora uitis Cur nunq portu stat mea Omba suo' Sed uelat Viduis agitatur fluctibus undae, Quam leuis hinc Boreas concitat,inde Notus. Non tolerat ferrum nimios, neque saxa abores, Franguntur longa robora dura mora.

Nec semel e propria si qui est teilure reuulsa,

Arbor in ignota mox coalescit blims. 'Iure igitur capio uesanae praemia mentis, Et precio Acti perfruor ipso mei. Et nunc materno reliqui de funere nati, Ante oculos errant tres, totidems meos. . Sic aliquis 3san. dubiest tempora uitae Non fiunt euentu quaes notanda suo. . Nec no stra est ideo ἰ qua esὶ ea, culpa laborum, i . . Sed Versat tantes Iuppiter ipse ustes. Qui pariter iusses inuolui cladae malorum, Atq; hoc quifctis commemore, Ast. Impiger Alcides magno fuit exul in orbe, Non babuit toto tecta, Iaremur olo. I At certaS Ecbetus, certus quos Sis rebus arces, Possiedit, patriae crimen uterq- μα ille tamen moriens interfuit astra retitam,

128쪽

Iget o Arctoae sidas in arce plagae. Ast hi be digno perierunt me,rotais

Per Sogias alter nunc quoq; saxa domos Quare boim incertos domino permittere casum Nos decet magni nocere iura Dei. Praesentems animo sortem tolerare modesto. cum pariter iustos haec trahat,ais malos.

Tu quos quam duri rapuit uis improba Iethi, cuius stant usis stamina rupta suis.

Hus bominum cura atq; haec arbitria uulgi Destice, forticis pars modo Acta chori. Ac tibi quae restant melioris commoda uitae, aes manent animas tempora laeta pias. His tua praesentis fortunae damna repende, Fatas legitimos ante peracta dies. Vixisti patrios inter nutrita penates, stemmate non Iongo,sed tamen orta bono vixisti proprijs opibus,nec rebus egena Traxisti simula tradita pensa manu. Vidisti natos,communis pignora lecti, sensisti nostrae commoda certa domus Undecies geminos thalamo sociata per anno Vndecies uno es coniuge Acta parens. Nulla tibi labes sest crimine vitam, Praesuces generi nunc quos laude tuo ,

Cetera si qua tuis debentur praemia Actis, 'sunt uirtutis plurima Acta tuae.

129쪽

ός Ssuarum Liber L

Haec tibi mox alio compensabuntur in cincta Pectora quod nulla labe notata colunt.

Ac nisi nulla sides uatumstet certa priorum Fabulas Ebst uana sit omnis agri. rum fruerisuero uitae endore perennis, Tes tenent celsilucida regna poli.

Illic Cr,pura toties quem mente uocasti, Asticis humana libera forte Drunm. Illic Cr natos, Cr pectora cara parentum, Atq; olim unctos corpore cernis auos.

Ais utina nostros uideas quos post breue uul- Et sedeam lateri iunctus,ut ante, tuo. tu , Quis hominum casus genitor dispensat et ore ullis aliqua eripiat me qgos forte malis. dum dissertur fatis lux debita nostris, Spiritus a pigro corpore clausius hebet. Interea hoc nostrum longaevi pignus amoris, Accipe er exequjs ultima dona tuis. Quod si nos quaecuns manet post secula nomen. Nec plane ingeniumst tra erit omne meum, Te quos uenturos celebrabit Ama per annos,

Nomm GT e nostro carmine nota, stres.

Atq; aliquis coniunx dicet fuit ista Mioec . Pectora Dij,qualis iunxerat illa fides. EPITAPHIVM EIUSDEM. conditur hac miseri coniunx tellure niori, Hec

130쪽

Heu procul a patri π margine Maene tua. Undecies uni geminos quae nupta per annos, decies uno est coniuge facta parens. Uterius Parcae nihil indusere forores, Terra tegi cineres,spiritus astra tenet.

Decesit Anno aetatis urta L. Domi ni autem M. D. XLVIII.

QUERELA AD EANDEM

uxorem dotanctam. AT tu nunc placida recubas tellure sepulta, Nec te uel bellum, uel premit usia ames. Nec mala, quae pasta certasine sede uagantes. Hinc uita hinc orbi tot patiuntur avi. Nos miseri medios inter male uiuinius hostes, os metus ex omni parte perennis QE canin nes luce datur,nes ducere nocte quiete, Non oculos somnus,non iuuat oracibus. res uelat i senex doluit sua fercula uates, Pollui ab immunda uminc cassus, aue. Sic miseri ambesas Iugemus nos quos meos Quas auis astro uespere milsa rapit Meu nos, qui tales uitae ferreamur in amos, Quos repetit leuto Parca supina pede. An quia plus Iaedit, quae constat tempore petra, Quam quae momento clauditur acta breuis .

D magis b c imos penetrant cupondere sensG. E a

SEARCH

MENU NAVIGATION