장음표시 사용
141쪽
ac haeredem sui nominis Eberhardum III. qui ante pubertatem obiit. Et quanquam jure sanguinis ac successionis , omnes ejus ditiones Austris Archiducibus debebantur, confoederati tamen Helvetii,non comtenti recuperatae libertatis beneficio, ditiones ejus omnes, quas potuere, OCCur runt, Confidentiores ad eam rem facti , victoria Sempachiana Occupavere enim Bernates Uchilandiam , cum metropoli
Friburgo, Burmoreum , a Than. Tigurini vero, tempore concilii Constantiensis, proscripto a Criare Sigismundo, Frederico Habspurgico, Tyrolis comite, ob abductum contra Caesaris edictum Antipapam Ioannem, et meliori obtentu se in libertatem Vendicante , occupaVere comitatum Kiburgi, Rapperswili, Wandalburgi , a Winterfuri Bernates iterum hoc tempore ac occasione, Lanigr viatum Sundgoviensem, comitatum Tla stainii, Badensem ad thermas Helveticas, ac Dornecensem. Atqui hac ratione Habspurgici juris ditiones, apud montes Iuram, ac vocetium, neonon ad amnem Arulam sitae, in Helyetiorum devenere potestatem. Quae vero
sunt ejusdem juris in Alsatia, Suevia, aCpaucis ad Rhenum locis , in reo a Sim- Uechti, aut Sigeberti, linea, Francici, aut
142쪽
Gente. Pars L set Alemannici veteris stirpis nobilissimi He-- Oiε, permansere, nunquam in hunc usque annum, Det Ux II intermissa, nec inte
cisa marium legitima successione, nec ad filias, alienamque stirpem transmisia, quae nun servato tamen tituli Habspurgici gentilitio nomine Austris Archiduces nominari gaudent
HAbspurgicum nomen mundo innotescere serio coepit,circaannum Christi 6so ac in hunc usque annum I 662. inter claras illustresque Germaniae , ac totius Europae familias , varia fortuna floruit, nunc potens, nunc mediocris gentis fiamam sustinens, summa tamen semper Cum existimatione vigens , dignitatem auctoriatatemque, anni CID XII servavit.
At si, Fraidmundo Franco L ut volunt, sed docere solide non possimi in Germania genti Rege, quem anno Christi 17. lectum volunt, in hunc annum I 662 tempus perducamus, reperiemus Habspurgicam familiam non solum per omnem Europam nominis sui claritatem extendisse, sed limites etiam suos per universum serό terrarum orbem spatio cibo crura L .
143쪽
Minorum protulisse,omnesquesuperiorum aetatum principes, ac praesentis temporis semilias,rerum gestarum gloria, liberorum immensa faecunditate , religionis constantia ac uniformi cultu, pietate, justitit, ac moderationes, belli pacisque temporibus superasse. Qua in re, summa cum admiratione , considerandam se ineri divinae providemtis infinitalapientia, cubias judicia ut Verissime David cecinit Maesus aminpersenserabitis. Ad summum enim Deus Habspur gicos, honoris ac gloriae vestigium promovens , incognitas antea ad orientem , inieridiem, ac occidentem nationes reperire, domare, de ad Iesu Christi antiquissimum cultum cognitioncmque perducere voluit, tradita Monarchia, cujus similem
nulla adhucvidit aetas. De hoc latius in a.
Habseur eorum Primimis, Gratilitia δεν Seutis, a Clypeo Ana. NS autem avidus sciendi lector, in hoc
tractatu aliquid a me merit0 desideret, a purgicorum principum gentilitia, quae in scutis serunt, insignia hoc loco
144쪽
Gense. Pars I. rreferam,ut ea depicta describit Latius.Fuere autem tres purpurei coloris leones, coronis caeruleis redimiti, ac prioribus unguibus in Scuto aurei coloris insurgentes.
Wandalicae stirpis Burgundiae Reges in
Scuto aureo coronam tantum caeruleam
pingebant. Sed Clodomirus, magni Clodove filius, Francorum in Galliis Rex , ejectis Burgundi Wandalis , Regnoque eorum in Galliis occupato, insurgentem purpureum , in Scuto aureo Corona caerulea redimitum subjecit Leonem, significare volens, victorem Leonem Coronam Caeruleam rapuisse , capitique suo imposuisse; quo signo primi comites Habs-purgii fuere usi. Et hoc modo eorum Insignia depicta sunt echliniae , in quaestorum conclavi, quod illi thesaurariam vo
Aliquanto post duos Clypeo ejusdem
coloris addidere Leones, iisdem servatis coloribus, ut posteris relinquerent testatum,nobilissimum vetustissimumque stemmatis, stirpisque suae fontem atque origi
Non foret inconcinnum nunc,amice lector, omnium praecedentium genealogiarum ut scimus omnes Habspurgici stemmatis continuatam hic subjicere seriem, deductam a Fraidmondo Francorum ut pleri-
145쪽
plerique volunt in Germania Rege I perductam, usque ad Leopoldum gnatium Rom. Imp. semper Augustum Et Philippum Hispan Monarchama duo nostri temporis Habspurgicae ac Austriace familiae luminam columnas, idque ab annonativ. Jesu Christi ccccxv II usque ad ejusdem annum MDCLXIII. quod est tempus, I. nuda pro majori Parte eorum nomina continens. De quishus praec actum capitibus. At cum brevitati studeamus caliumque tractatum de Genealogiis principis Burgundiae es Austriae, Deo volente, meditemur; lectorem leo remittimus. Qui plura de insigniis Ausa lac tum desiderat , legat a purgica Franc. Guiliman qui ea plurima , inem sgie oculis repraesentat.
O Uando haec provinci veteris superio trisq; Pannoniae. olim a Sarmatis habi linis pars, corpore divulsa,novum nomen, novosque principes invenerit , historici l quod sciam) non tradunt Temporum ac rerum collatione , rei veritatem elici posse confido Constat hanc provinciam Ger manica lingua in tempore Caroli magni Caesaris, in hunc usque diem continuo,
146쪽
iram sit aaerim quod orientale regnum
sonat, minorem vero ejus partem, Hum ris vicinam,Marcam,id es limitem orie
talem significat enim Maarta Germanis limitem, a lapidis aut alterius rei terminalis
collocatione finem regionis demonstra
iis, quem adhuc hodie Germani Inertiaeanet vocant. Hinc primi Austriae principes Christiani Marchionis titulum acce pere, quod nimirum ea in parte Romani imperii totis custodes essent positi Marchio enim Austriae declarabat praefectum limitis Germaniae orientalis. Quum enim Carolus magnus Caesar Hun, nos de vicisset, ac domissi inui occupata majori Pannoniae parte, pulsis Romanis, novum ibi de suo nomine condiderant regnum annoniaeos superiori exuit, nitumque in ea diversos limitum praefectos, habita veteri Francorum more)situs mundi ratione, hanc Ostenreuli ac Osreianiar denominarii; quo sensim ea, stincta Hunnorum memoria, universam Pannoniam ac Sarmatiam Orientalis reui nomine insigniret. Sed novis semperellis impeditus, ac tandem morte ρο-- ventus,institutum temere non potuit, mul re Hunni in maxima parte Pannoniaeo Sarmatiae manentes, miser. in Germaniatoque minus ejus liberisu
147쪽
subinde saeviebant , donec tandem facta cum sequentibus Caesaribus pace, nomen regnumque, quod etiamnum Hungaria dicitur , eis relinqueretur, illi vero Caesar, bus Ostenreichia caederent. Sed non ea fide Hunni pacem coluere, quin data oportunitate Ostenreichiam iterum occupare conarentur, Germanici ter se, aut cum Italis, de rerum summa d
certantibus , donec ab Ottone I. Caesere, ejusque successoribus , insigniter castigati, post ingentes aliquoties acceptas clades, mitius ridelius agere discerent. Duravit haec Hunnorum , nunc Hungarorum , in repetenta Ostenreichia libido, ad patrum
usque nosti m um memoriam Anno enim
Christici ac I 8o. Matthia Corvinus Hungariae Rex Ioannis Hunniadis Glius; occupata majori Austriae parte, per IIuinquennium pulso in Germaniam Ct are Frederico III. Austris Archiduce)Viennae habitavit, recuperarique Austria
nisi mortuo, Anno I xio Matthia Cor-Vino, non potuit. Erat enim in emili nus Romanorum Rex, Contra Francos ac
Belgas, maximis implicatus bellis, quibus tandem feliciter confect is, non solum Austriam cum Metropoli Vienna recuper vit,sed alba regali expugnatassariem etiam Hungariae in potestatem suam redegit. Taceo
148쪽
Gente Austrui . Pars I. ' Taceo quantis copiis ac viribus , Anno Is16 instructus Solymantius, Turcarum Rex , Austriam ungariae conjungere, iterque sibi in interiorem Germaniam pamrare conatus sit. Mus enim regni majorem partem Turcae Hunnis illo saeculo eripud-re, eosque in miserrimam servitutem redigere, quod perverssi judicio Annae quae sero haeresque erat unica Lodovici postremi Hungariae Regis. dicto Solyma no in pugna, Anno 13 et s. caesi) ejusque aiberis, paterni Regni successionem invia dissent.
De oris Austriae Elmo. D nominis Austris Elymo Latiis
cap. comm Geneat Austr. haec sentit. Franci , ejectis Gallia Romanis, cum novi Regni fines, contra vicinos censerent stabiliendos, in duas id divisere partes, eamque quae Rheno inter amnem M
etellam, Mosam ac Illum adjacet, gentilitia voce ostentissi hoc est, orientaler gnum, appellavεre: quae vero versus mediterranea Galliς,se flectebant,utBurgundia, provincia Lugdunensis, marbonensis, cum parte Aquitaniae , albestoaritu id est, occidentale regnum, vocavese Has voces
149쪽
ejus temporis sacerdotes, iidemque anna- manis profecti, eorumque 1ermone ac lingua assueti, corrupere Ignari enim limguae Germanicae, novorum regnorum n mina, inlatinam terminationem ac sonum detorquentes, fecere ex Ostenricli Austria
aut Austrasia Pe spestiuirith Mestria, ac mestrasia , mrurum quod Germanice
novum sonat regnum Neustria, ac Ne sti asia. Gallio vero Austria id temporis continebat , quicquid a Vogeso ac Iura, Helvetiae montibus , ad Rhenum usque extendebatur, tantum veteris Galliae agri comprehendens , quantum hoc tempore obtinet Alsatia, Sundgovia Lantvochtia, Hag nava, Palatinatus ad flumen Saram, Lu zenburgum, Limburgum, HincXruchum, Arenberga, as iuvia, Velda Salma. Bicra Leinyngum , Manderscheitium, Treviri, Metis, Loth ingia, Wormaria, Moguntia, Spirae Nemetum, Colonia Agrippina , Argentoratum AEleis ium, Colmaria, Helvetii, Burgundiae comitatus , Sabaudia cum locis vicinis. Retinet certe adhuc hodie ager, qui Saraac osella amnibus includitur , dense
Arduennae nemore consitus, veteris ap
pellationis reliquias aras Destrati, quasi
150쪽
dicas, ocCidentale regnum , ac alibi corru pilus , vastum regnum habebatque Austris Gallics regnum duas urbes primarias, seu sedes Regales, Metensem aes Ormatienscis, quibus olim Austriae Galliae Reges sacros dedere praesules Tandem restaurata juxta Coloniam Agrippinam arce Tolbiaca , occupatisque inferioris Belgii provinciis, ad Oceanum usque Batavicum limites promovere , sed non diu retinuere. Exstincto enim in Galliis Regio Fran- Corum stemmate , succedit nova Caroli magni stirps quae imperio Germaniam, Italiam Belgasque junxit, donec moriente Lodo ico Pio, quatuor ejus filii, amplis 'simum imperium dividendo distraxere: quo facto regnum Austriae, aut Austrassise Gallicς,in varias distra stum partes,nomen ac dignitatem amisit. Quum enim Lotharius , Lodoruici ii filius natu maximus,
moriens monachus, tres ex uXore reliquiseset filios, secundus natu Lotharius etiam appellatus, accepta Austrasiae parte, eam
ex suo nomine Astres h ut in hodiernum
usque diem Brabantiae duces ex eo derivati scribunt oblis rata plane Austrasite ac
Austriae, in G3lliis appGalane, vocavit. Sed haec ditio et ulto etiamnum hodie aristioribus coacta limitibus, Lotharingia, ac corruptius Lorcina, nunc dicitur. Eodem