장음표시 사용
101쪽
18 Epito me delictorum Lib. I.
tur,quq scripsit Rhenanus libr. a. de rebus Alemanticis, &precitatae leges. &l. III. Quibus constat, quαel que iniuria se de palabra al bome biodalgo, ba de pagar quia
sau bitos dasto no lienen tauta pella.' ia causa I rc u porgo diren en Cantilia , Hidasto de veriar quinientos siueidos , figunνο Λ E pacta. Es iasbreicha, porque a los Hidastos por seu noles compete eHe derecbo, pecial deIZ ar a pedir sus iniurius,por quinientos Deidos . C qterum illud quς ritur , si omnia acarnulli metoeclarentur, donationem excedentem trecentos solidos olim, hae nostra tempestate quingentos, insinuati debere. De qua meminit text.in i salicii nus. C. de donatio.&in s. alij institui. eodem titu.&l. si quis pro redemptione. g. csteris.C. de donatione regia l. 9. titulo 4. pari.
v Baldus in J. illud. C.de sacrosanctis ecclesi. Itidem in i .fin. C.de iure dotium. Quibus nec ad modiim inuiti plerique alii subscripsere, inter quos Mori. Socin. Iuni. consilio 69.
Dum e.37. Et rursus cons. 77. nume. I s. lib. I. & consilio 67. num. I 8. Itidem consilio Ia 8. num. 2. volum. 2. Franc. Areti. consi. 77. Carol. Ruy.consi. I F6. num. 6. Et rursus I S. volu . . Io. Lupi. in repet .rubr.de donat. inter.*.I7.nu. 6. Ant.de C
nario, huic accedit sente niis in tract.de insinuatio. in I. & 2. pari. nume . I. Guido Papa consilio set Et rursus in decisione 32s. Ioan . Igne. in authen .ex causa. numero χο7. C. de libr. prs te. Ioan .Bessa in consuet. Alberniae. cap. I s. articulo Φ2. Paul. Parisi. serio se id explicat consilio et y .nume. 33. Itidem consil.69. num .97. volum. 3. Ioan. Bartholome Descharampis in consil. 3. nume. 6. inter consit. Albe. Brun. Andr. Tiraq. in il .eonu b. glo. .num. Io.& inglo. s. nu. 32.& 3 . itidem inglo.6.nu 177.27 a. Aymon publici in glo. ad praecitatas,consuet. Albet niae art. r. Didae. a Couari uuias libr. I. variarum
capi. II. numero 3.existimat pondus cuius libet solidi aurei esse sextulam partem unci et Romans habere lue 69. gra na uti ex Alciato & Ysidoro deducitiar, qqos ipse allegat loco pr citato. Et praeter inibi citatos idem existimat Bartol.
in rudide vete. numisma. potestate, & in l. quoties. C. desuscepi.& Archadibr. i 1. Chassan. inconsuetud. Burgund. titu. ides iustices. rub. I.f. 7. fol. 76. col. num. I. AleXan .inconLq. numero 9. volu . I. Rihertus Brun .in tract.cle augmeto in vltima conclusione, i.q. pi incipali. Andre.Alciat.in Letiam aureos
102쪽
reos nummos,& in i .haec nunciatio.ff. de verb. signi se. Et an te hos,AG.incapatulli. num. i. de Iudaeis, Cassien .ina sn.C. communia deleg. Felin. in additionibus adtex . in prςcitato cap. loquente.Bar.& Platea,& Lucas de Penna, idem exillimant in d. l.quoties.C.de hiseeptoribus,t Qua dueius ratio- ne Didacus a Couarru.in ea est sententia , solidum hunc a reum par pondus habuisse cum eo nummo, quem Castell- . -- num Hispano sermone dicimus.Siquidem sextam quuoqu3. habet unci ς partem Castellanus: tam eis maioris valoris esset solidus,cum &is apud Romanos aestimatus sit sexaginta& ttes sextertios & dimidium,quorum quilibet decem quadrantibus, id est , .morapetinis quivalet At Castellanus 68 s. mora perinis aestimatur. sit 48. sexrert ijs & dimidio'
Quo datur non incocinna declaratio ad legem 9.titu. . pari. s.quaae quidem confirmat Caesaream constitutionem in te. sancimus.&l.penuit.C.de donat. Donationem excedentemt quingentos morapetinos aureos uullius esse montent habrque i nsinuatione,ut illa lex intelligenda sit de solidis aureis, .
vel Gastellanis .Quo. fit ut isthaec tria solidus aureus, Castet Donatiolanus,& mora petinus aureus,idem significent , sicuti Barto. αocedens Baldus Paul. Salicet.& Alexander & frequentiori consensu quingen- vitiusque iuris schola existimat in l. quoties.&in capi..con. tos mora querente praecitatis, lidum & aureum idem esse. Et ex neotericis doctoribus, idem asserunt Anton. Augustinus libro Σ.emendationum.cap. 9.Aemilius Ferretus, iussit. de poena temere litigantium .in princi post. Montatu. in prqcita tale Ie. I.tit. v.libro I.fori. Et prster doctorum votum approbatmperator in s.fin. Instit.de poena remere litigalium. Cumisiibi Imperator digestorum dispositionem refert, poenam que soo.aureorum .Eam siquidem poena quinquaginta somlidorum asseuerat esse ut solidi S aurei idem sunt. i , Ex proximὰ dictis eiusdem doctoris sententiam probo,ex in rerpretatione legum huius regni. Siquidem his locis ubi digestorum iura aut eorum meminere, regiae leges solidos
appellant,sicuti collatini. I.& a.titui. I 8.lib. .sori, ubi 'd clarans l. 3.de sepul. viol. ut in eius specie sepulchiu violans centum aureorum poena plectendus sirdissinit solidos esse. Secundo. id conuestiri posset ex l. s. ritu. I 8.p rtia ubi de-.ιisionem Pontificiam comprobat in cap. subdiaconum. I 8.qviquet expressa in hoc ipsum vult, yt interficiens clericum
103쪽
6o Epito me delicto humi l Liba.
Epiz,pum re liquot solidoru poena assiciatur, explicat reis i gia l. id esse intelligendum de aureis . t Nec silentio praeteriis relibet,sed maximo c5uenit adnotare ad pridictae legis ex
men,cum quotidie in controuersiam veniat,& paucis exacto struit comprehendi nequeat, nomen il lud Morapetinorum gene no ivgς' rate suisse inhoe Hispaniae regno, varia monetarum genera comprehendens,ut scribit Didaeus a Couar.lib. I.Variarum cap. I I.post ivlontatu.nal. I. titu. s.libr.2.Ibri.Quod maximo conducit ad intelleistum plurium regiarum costitutionum. Veterum Motapetinorum quidam fuerunt aurei, quidam vero attei & utrorunque suerunt diuersae q)ecies, & aestimationes. Siquidem ex auris quidam maioris, valoris, quidam
minoris erant: ex aereis itidem ut paulo post dubio procult ostendam . Caeterum id constitutissimum est, quod ni mist solicitam iacit hane dubitationem. Siquidem partitarum legibus fori stylli,& ordinatio.regali,varie diuerseque circa horum mora petinorum valorem disponi videtur. Et primo lex 9.titu. q. par. s. asseverans donationem quingentos tuo- rapeti nos aureos excedens insinuandam esse sicuti paulo an tei,nu. I.adnotauimus,intestigeda est de morapetino aureo,
qui Castellani nostri temporis valoris est. Et isti nempe mora peti ni aurei appellantur mora lini Alphonsi, sicuti ple- Is niori manu declarati Ioan . Ota lora lib. de nobilitate Hispaniae 2. par.cap. q.sol. 23.col. I.longὰ quidem alia fuit qstima-
tio horum morapetinorum aureorum . Siquidem aureum mora peti num,quo veteres in hoc Hispaniae regno utebatur,
valuit sex mora petinos,sicuti dissi nitu extat exit.stylli. it . qui tempore regis Alphonsi legum latoris expendebantur. Horum autem aestimatio,ita accipi eda est, ut eorum quemlibet eximemus decem mora petinis, quibus hac nostra tem- i pestate & imperio Caroli Caesaris primi Hispaniarum regis utimur.Quo fit ut legis stylli ratione prshabita, morapeti- . . nus aureus, apud veteres valoris suerit sexaginta mora petinorum,seu quadrantum,quibus nunc ex aere utimur. Quod ductus quadam ratione probare nititur Didaeus a Couarr. loco praecitato.nu. . Ex quo constat , nuinque sue illorum
mora petinorum, regis Almonsi equivaletem fuisse decem hodiernis mora petinis,uti hac in specie dissinit Ioan .Otalo
ra loco paulo ante citato.col.3.
Tertio ad te atum legum intellaeui illud adnotandum est,
104쪽
est,maximὰ vero ad legem I.titu. 9.libr. 8.in ordinat. regat,bus,quae codita fuit a Ioanne Rege prirno Biruiest se Anno 1 38 7. qua statutum fuit patentibus conuitiante puniendum fore poena sexcentum mora petino. Est sane intelligenda c5stitutio regia de mora tinis bonis. inesn*s mi ι marauedis desta mone , sicuti praedicta lex regia expressim declarat. Ex qua colligitur bonos mora petinos regis Alphosi fuisse , quorum quodlibet decem morapetinis aestimabatur.idq; constat ex l. I.titui. s.& ex l.9.titui. vlti.lib. 8.ordin.Ex qua diffinitur in ora peti num Alphon si regis , & t mora peti num bonum, Is eiusdem esse aestimationis sicuti in hac specie Didacus a Co- Morapec
men ab hac sententia libenter discedo. Quinimis mora petis . Nora num honum non esse regis Alphonsi constat , sed illum mo- pet. bomur perinum antiquum qui ante ipsum currebat, quem ipse idem. cum suis appendit , S reperit unum pro sex ex suis pondus habere , sic uti Otalora non semel adnotauit loco praecitato. Et istum mora petinum bonum appellari: cum sit melior cinutis . Minrapetinum vero veterem existimo appellari m rapetinum eiusdem regis Alphon si, ut diffinitur ex legibus ordinan. Iuncta l. stylli praecitata , quae declarat, ui rex Aruphonsus inuenit mora petinum antiquum, qui ante ipsum currebat fuisse aestimationis sex mora petinorum suorum, Vt .apertissime constat ex ordinationibus regijs quas rex Ioatis nes Guactata jarae,ando Dominio I 39o.condidit uti costat exl. I.tit. s.a ex l.9.tit.vlti.ordinan .Et idem Ioan. rex primus Biruiescae ex plicat, Querim marauedis enos malin suscismos de moneta vida, respecto, de ia que emoncea corata, Uya euenta de
uno porsem, eorresponde eon la sedi det si sto. Hoc quippe videtur veritati magis fauere, explosa viaque sententia Didacia Didaria Couarr.in .illatione, loco praecitato. Nec utique alis Couamia quo dubio deseruire videntur regiae leges in l. 3.&4.titu. I a. Mntentia tib. 8. ordin. sicuti hac nostra tempestate mirum in modum explodis rrespondit D.Otalota.eo in loco cuius S antea meminimus. Ex quo etiam constat , non satis exacte hac in re Celsum bH ugonem in repertorio , dictas constitutiones regias in dis 'ctione marauedi perpendisse , nec quod Alphonsus Amon-tal. loco praecitato dixerat. Postremo aereum morapetinum,.quo hac tempestate utimur, constituunt sexaginta meajas, et cornados sex, quorum quodlibet decem me as cotineta
105쪽
q. 1 .-I ' Aureum vero mora petinu, qui tempore regis Alphonia. ai: usu tractabatur, erat aestimationis octo solidorum, & trium deitatiorum, uti scribit Alphonsus Anion taluo, in l. I. titu. s.
lib. 2. fori. ast euerans eum esse nummum morapeti num au-rsum. Cuius Alphon si constitutiones passim meminere. Et quamuis hae nostra tempestate in hoc negotio plura ex te commentaria a Didaco, Couarta&a Io. Ota lora locis pr*eitatis, isthaec tamen quasi per transennam praetermittenda non duxi ad aliquot regia tum legum intellectus. Ex eadem radice ad regiam sanctionem, quae de conuitijs puniendis tri F: agit,& soluendis trecentis solidis, illud ex mente literae rect-. st piendum responsum obuium erit, si criminis author ob con- , uitium condemnatus seerit absoluendos trecentos solidos, et . . . . .' non satis est fidei utares, vel pignora dare, ut liberetur ex Lait praetor. de re iudica . t ubi diffinitum extat condem
natum soluere, minime liberari dando idoneos expromis fores i. quod si non soluere T. de pigno. actio. l. item liber tur g. qui paratus T quibus mod. pign. vel hypoth. soluitur.
Ex quo Bartoirationem sumens asseuerat condemnatum ad poenam pecuniariam : sin minus intra certum tempus eam
non soluerit ad pedis amputationem, no liberari ab hac po seriori poena dando fidei utares. Itidem Barto. in l. si pec iliae T vi in possessio. legato. & in l. eum qui . q. de priuileg.
credit. Et nos in ea specie tradidimus de ratione poenae,num. 9.agentes.& conuenientibus oculis ex regia sanctione ded co,inibi. E mgbe ιret lentos Delias, idest,soluat trecentos soli dos. Atque ideo soluere prsci se cogitur ex Barto. Guliel. de Cun .in i quam uis.in princ. st de pigno. actio. Bald. in marga etita sua in verbo alternatiua . versic. s. Pau. Castren . in dict.l. q.g. si ex conuentione . ad finem , ubi dicit id perpetuo esse
- . . . . . t mente tenedum. Itiden in i .cum proponas in 1. C.de traii
iis Cotta miris laudibus exaltans in ar ma dὸbi lterna Ituarain: AleXan. in l. I. l. iusqui satisdarensi. st se cog/0xur Felinu incap. inter caeteras. col. 2. extra de rescise ptis. Tametsi Roman.iad. LI.ab hac sententia prorsus discedat. Ex l. penultima' st'. quibus modis plenus vel hypotheca soluitur. Ex eae ratione ductus, quia in alteruatiuis debitoris est electio. l. plerunque st. de iure dotium. Nee aliquo iu- iri apicei Roman. adducta deseruire videntur, quo minus isthic intellectus proce c. Siquidem i. penultimcnon probat
106쪽
Rom. sententiam,cum inibi creditor sponte recepit. Et quod de alternatiua dictum est procedit cum quaelibet earum est in obligatione. Longe quidem aliter,si una tantum sit de v, ta,altera pro illius cautione promisi a. Et huic intellectui sa- uel l promissis r. b. vltimo il.de constit. pecunia. Vbi ita Cotis
filius scribit. Constitutio satis non facit qui soluturum se constitui si osserat satisdaturum. Glossa in l. vltima g. I. in verbo cogendum .ibi.Sed simpliciter st. si certum petatur. Qui simpliciter promiserit , non liberatur dando fideiussores. Iuam creditori satis fieri debet t. si rem g. omnis T. de pigno. actio. Et Bald. S Bologninus in secundis interpretationibus
inibi glos. illam dicunt singularem ad id quod debitor incarcerarus, o bHalienum non possit a carcere liberari fideius fores dando. Bald. in Margarita sua, in verbo debitor. col.a. versi. si debitor propter debitum. Et prς ter alia,quq ma ηime his deseruire videntur sortissimum huic rei argumentum praestat Barto. sententia in L statvliberos g. si quis acceperies .de statu lib. Et in l. I. ff. de custo. reorum. Quod si ex stati
to criminis author ad poenam pecuniariam condemnetur,&s eam non possit soluere capite puniatur: immunis quidem non est a capitis poena fideiussores prςstandos, ex Angelo SI mola in l. 1. ff. de iniusto testamen. Paris a Puteo de findicatu in verbo poena. versicu. quia multa. Hippolyt. conii. i 6. Angel.de maleficiis,in verbo si non soluerit. Ludovic. Carre. in practica criminali g. homicidium Pnum. 28 .cap. cum ali-
ovibus.de re iudic. Vbi diffinitur 91 condemnatus ad posses.sonem tradendam minime liberatur fideiussores praestando pignoraue dando. Barbat. consi. I pr Sclare 1. dubio, libi. a. glo. in l. satisfactio.ff.de solui. t His laudem prs notatis opportune quaeritur,quo ad regis constitutionis examen nequaquam teneri palinodiam canere, atque soluere vel trecentos solidos si calore iracundiae conuitia expressim in d. l. descripta alicui obiecerit, vel horum alterum ex Tullio, officiorum I.inquiens, Leuiora sunt ea quq repentino aliquo motu accidunt, quam ea,quet meditata, qui pr parata inseruntur. Quod & libro secundo de inuentione latius exequitur, tractans de impulsione Scanimi perturbatione. Siquidem ea quae inconsulto dolore,&furore irae,excusationem habent, cum repente & si qe deliberatione fiant; quia non ex toto Ioluntaria sunt, nec prorsus
107쪽
malitiae imputantur: sed magis humanae stagilitati .Quapropter leuius punienda sunt. Ex Put .lib. 9 de legib. pag. 7. S i signi breuitate docet Thom. I. a.quaestio. 24. Abulensas super Matth. captu. s. quaestio. 122. Sylvester, & Caiet. in summis verb.rixa. doct. passim in l. qui quid calore fi . de rx gul. iuri S in l. si adulterium S.Imperatores .ad legem Iul. de adulte. Fel in capit. dilecti.de excep. Alexandaeonsi. 6.libr. I.Areti consit . 8o. Hippolyt. in practic S. quoniam . ex nouioribus.
Boer. decisi. I 68. N plerique alij, quos ipse congerit. Siquidem difficillimum est , iustum dolorem & iracundiam propriam temperare i .ex preci. g. imperatores. & Plutarchus in oratione quadam consolatoria. Seneca in libris de ira . Et Cato Senior, irascentem a suriosis tempore tantum distare: uti Plutarc. fidelissimus autor est, in Apophthegmatis. Et in his potissimum considerandum est , qui cum iracundi sint, animi, ab aliquo nimium irati , consulto calore iracundis in lVerba , ac conuitia prorumpunt: nam ct ut Horat. ait Epirusol. libr. I. Ira siror breuis est , qua nis paret, imperat.
Et .hi quo ad tegiae constitutionis examen, non tenentur palinodiam canere,sed iudicantis arbitrio,poenas luent, cum eatenus excusentur, quatenus indeliberate ac inuoluntarid agunt, eorum pinnitentia ostenderit, ea non exanimi i dicio Ἐcta suisse. Nam S primus motus non est In homine . Et nos ca. de Blasphemis agentes trademus. Et conue siri posset ex Philem. sententia. asseuerantis, apud Sto barum serm. I 8.
Iniammtu omnes eum irascimur. Ira enim locissime refranatur.
Ex Theognio Philosopho id diffini*um extat.
Nibito Q ne tam missum est, . ni ira,qua domuisun il a Suum laedit. Ex Ebenio. I . l. Itari Saepe mentem homi tum detexit ima
108쪽
Nihil quicquam homo iratus recte potest cognsere ςVlcistendi enim auiditi iudicium eius corrumpit.
Nemo iratus quiequam rem deliberat. . Nullos iracundιa magna perdidu mortalium, Et imperitia, quae gemina mala sunt utentibus se: Ira malae mucta in sunt indecora.
Et Herodotus author est asseverans , per iram ratio recedit, fugiens iracundiam tanquam acerbum tyrannum. Quibus admodum constat, quod si quis dixerit verbum iniuriosium, iracundia probata, immunis erit a criminis poena. ex Ange. in t .si non conuitis. num. 6.C.de iniur. Hippol. singu. 626.&in l. is qui cum telo. C. de sicar. ubi asseuerat in praxi se o tinuisse . Ipse tamen intelligendum reor doctorum sententiam,quandocunque iniuria reuocari posset, atque ita est intelligeridus text.in l. quicquid calore i f. de regu l. iur. quo in loco .nu. I . Cagnol. idem existimat, & huius sententis authores habeo Thom. Ferrat. cautela 39. adfin. Lansean. in
cap.quoniam contra. de probat.in tract.confecin princi. nu. 2. Felin .in cap. delicti . num. Io. de excepi. Verum praemisia
omnia tendunt ad intellectum regiae constitutionis, illud conuenit adnotare:Si tquis per linguae lapsum alicui obiecit
meretricis nomen, teneaturne palinodiam canere , vel solvere trecentos solidos. Et prima fronte videtur,cum ea qu sunt in voce, earumq; sunt in anima pastionum notae teneri palinodiam canere. Siquidem nomina adinventa sunt, ut dicentis voluntatem demonstrent l. Labeo. T. de suppel. leg. Cui similis est in c. is autem 12. q. 2 . Bald .in l. l .g. ubi autem. col.ulti.& in g.sin autem ad deficientis C.de caduc.toll.Quo
in loco Atistotelem & Boetium ad id citat,& in capi .mand
tum .col a.de rescrip. Itidem Bald.in c. bonae.in I. col. de posui.praelat. Bald. in l.sed de reprobari. Sumens rationem ex text. inibi T. de excusat. tutor. & his astruunt, quae a Quintiliano seniore adducuntur in institutione oratoria , dum inquit , manifestum est nihil posse calumniae admittere verba legis asscripta . Et Tull. libro secundo de inuentio. non oportere de eius voluntate nos argumentati, qui ne id foeere possemus, iudicium nobis reliquerit suae voluntatis: multa incommoda consequi si instituatur, ut a setipto recein datur.Μaria. Socin. his pleraque alia congerit consi. . de Io. E & I.
109쪽
66 Fpito me delictorum Lib. I.
ra'. & in tract. scismatis .col. . His se stragati videtur illud Ciceronis,libro de legib. primo , dum asserit orationem esse mentis interpretem,& ante eum Lucretius lib.6. vocat linguam animi interpretem dum cecinit.
A tque animi interpres nianabat lingua eruore.
Et Cassiodorus non semel adnotauit nullum esse maius mentis nostrae testimonium , quam qualitas inspecta verborum. Cuius meminit Alexand. consi. s1. Circa hanc dubitationem .colum. 2.Volum. 4.& est lex .in l. generaliter C. de non nume. pecu. Bal .in I.tres denuntiationes col. I. C. quomodo
S quando iudex . itidem in rubric. de testib. Vbi refert illud, quod possim circunserri solet, loquere, & eognoscam te. Idem in c. super literis. col. 1.de rescrip. cui se iubscripsit Ba hal. col. vlti in t .si ita stipulatus abs te. T de verbor.obli. idem
in c. omnipotens .col. 2.extra de accus Ias in l. nec professio. col. 1. C. de testam. Dec. in l. semper in stipulationibus K de regul .iur.in cons. 3o .colum. I. Hippol. nec admodum grata a tus his accedit,nume. 'I .ini. I.C.de sicar.&in l. I. Diuus Adrianus .colum. I.Teod. Loazes in g. .col. 0. Institi de iusti. S iure.& adstipulatur illud evangeli j: Loquella tua manis sum facit.O uibus sane perpensis videtur couitiantem obij- ciens meretricis nomen etiam per lapsum linguae teneri palinodiam canere. I pse tamen eo trarium verissimum esse ex
simo. Quin etiam leuiter & iudicantis arbitrio esse punie dum,si per linguae lapsum hanc iniuriam obieceriti
Extat insignis Valentini Imperatoris lex unica C. de famosis libet . quae de his criminis reia agit.
110쪽
Petri a Plaeta Cap. III. 67- CAP. III.
V v v o unquam seculo inuentus est, qui negaret
climina oportere coerceii, potissi si rimi ea quae
circa famosos libellos vertantur . Siquidem hac nostra tempestate , apud plerasque nationes hec scelera pullulant, ut quos virtutis amor non alliceret ad benefaciendum, eos saltem crimicis reos poenarum formido a delinquendo absterreret, ut formidine poenε conuersan tur, & resipiscant, & qui alicui noluerunt prodeste , morte certe eorum respublica utatur. Nec silentio prstet ire libet, liquidem de famoso libello, deque illorum poenis verba facienda sunt, quedam infra dicendorum premittere, & in ipso capitis initio hoc habeto, quandoque famosum in m iam sumi partem,sicuti diffinitum est ex Horat.libr. secun d. serna. Satyra prima, famosos versus pro infamibus in hareait verba.
Famsi, lupo cooperis HGHM. . Famosum let carmen apud eundem Horatium libro Epistolatum primo, Epist. 2.Nre Iponsae laqueum famoso comina nectit. Et Suetonius Iranquillus hac in re grauissimus est author in Auguit.capit. r8.dum ait, sed aduei sus conuitia malo que rumores, & famosa de se ac sui, carmina ,.hrmus ac patiens subinde iactabat. Itidem famosos libellos constat in rubi t. B.dein iur.& famosis libet. & in l. prima C. dς ia mosis libellis. ac proinde famoso libello , pro infamato vulgo circumferri solet. Et in ea specie famosa intuita apud Suelo n. in Augusto cap. ss. Valer. 1lax. lib. 9.cap. i. v di de Metello Pio loquens idem exiitimat: famosa etiam epigrammata, famosaq; causa pro infamata accipi lblet, sicuti ex lingus t Laii- tnet authoribus constat, ει Caesarum cunilitutionibus: Sueto. in C stare cap. stat passi a iurisconsulti utuntur,in l. si quid ff.de solui.& in l. sed etsi hac b. pretor ait. st . de in ius vocan. famosumque interdictum pro infamato iura circumlatri solent,in l. neque is de , i & vi arm. famosaq; actio in l. diuus T. de iniit tegr. restitia .l. furii. in princi .st. de his qui not. iniam. l. I. g. pr qtor ait. &l. non debetis. de dolo malo. Ad id conuenit adnotare, ut noua veteres obici. rent acta triumphos:
famosos in malam νιique partem sumi, ex l. capitalium S. E 1 samo sus