Epitome delictorum, causarumque criminalium, ex iure Pontificio regio & caesareo. Liber 1. Auctore D. Petro a Plaza a Moraza ... nunc primum escusus. Huic accessit miscellaneorum quorundam tractatuum, libri Decretalium quinti, & noni codicis, affiniu

발행: 1573년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

Petri a Plata Cap.XXIII. 3 9

quempiam alium interemissit. 14 occidens si um eanimesepultura tradend- est , non tammeeinetistiolicae. I s Mortuus repertus hi puterieum nonnaesumatur seipsium praeripta dedisse,non eR priuandin eccle tricasepultura. Ic Huius criminu authorem non posse testamentum condere. I et Quid de bi rivi in earcere se trucidauere disicutitur. 18 Volens seipsum oecidere, in cursu hominum se non interemit, ampana criminis ordinaria assciatur. xρ Quid iiams seipsum vulneraueritnιidem mm. 2 o. ΣI Qui volemem oecideri ,criminis poena ordinaria af ituri Σ1 Rempublieam, ciues in bella obsere posse,iameis periculo mortis

satur.

a 3 Quia etiam de bis,qui manus violentas in seipsis in sera '

Σ4 NemonteΠ,etiam volens, pomanea voluntate submineres ιαμ tura absque indieqs. a s Curicum etiam Hiemem percutiens an in excommunicationis labem incidaιλ1 6 Iinferens regu osciab iniuriam,tametsi Munti, ipsi reti tauria facta censetur.

De his, qui mortem sibi consciuere, deque eorum bonis, quedam ex historijs adnotata scitu non indigna , aliter elucidata , quam vulgo fieri solet. Cap. X XLII.

TR cτλτνηi de illis,qui morte fibi consciuerunt, non

erit iniucundum quaedam infra dicendoru praemittere argumenta necessaria,qusdamq; breuiter praelibare.Siquidem olim error fuit multorum execrandus, sed eorum,qui verum Deum ignorauerunt,quod spe vitae melioris,aut pro gloria adipiscenda,vel vitae tςdio praesentis,uel pro dedecore doloreque fugi endo,sibi ipsis liceret manus iniferre viqietas 'squeadeo, ut Plinius scriptum reliquit lib. as. caps.itidem lib. I . I9. Et lib. 2.c. 2 s.optimus portus mori est. Et hoc esse optimum, quod natura dedit in tantis vitae poenis aerumnisque. Unde pleraque huius rei extant exem-pla:siquidem Cato Vticensis, bra. Mare Anton. Empedocles

ChrysippusiZeno Cleanthe .Luciet omatu honestissima.

422쪽

38o Epitome delictorum Lib. L

&pletique alii mox citandi maxima prqditi sapientia, ae

fortitudine:impias sibi manus intulerunt, quo se huius vitae miseriis eximerent,& veluti a tempestate in portum se reci-ς Perent. Nam mortem erumnarum requiem , non cruciatui Parmesta esse grauiter pronuntiauit Caesar apud Sallust. in Catilina, τι parua scribitque Plin. pr qcit .lib. 1s.ΟΣ. Et quidem Lycurgus Lacedaemonioru Legistator fecit, ut tradit Plutar. Cato ille Uti- nsis,qui se in ignem coniecit,huius'; meminit gl. Aecur.ini. si quis filio ex hqredato.9. eius qui. in ver. iactationis.ffidernius.testa.Theombrotus Ambraciata, qui lecto libr. Plat.de immor. animae, se in mare praecipitem dedit, uti scribit Cic. ' lib. I.Tuscul.quaestionum. Lactant. Firm. lib. 3.c. I 8. Et huius rei plura extat testimonia apud August. li. I. de ciuitate Dei.

. Gaz. Et illud Ouidij in Ibin ad id allusisse videtur.

Vel de praeeipiti ventra in tarta saxo, Vt qui Soeraticum de nece legιt σω.

Te Accursius de Empedocle Philosopho in l. si quis filio.g.

quod si quis taedio. de in tu .rup.it r. test. asseuerat seipsum in Q ateras aetnae praecipite dedisse, ut p Deo coleretur: quod ex quo ruda sentetijs lib. 8. Diogenes Laertius scripsit:cuius rei Flores septimus meminit lib. et ad martyres inscribit. Sc Hor.

--Deus immortalis baberi

Dum cupit Empedocles,ardemem frigidus aetnam Iissiluit.

Et Marcus Cicero de divin. r.&ita in vita Alexadri Plur. meminere id a Collano Indo factitatu esse. qui, cum in rogui ardente costedissetio praeclaru discessum,inquit, ἡ vita mortali,eorpore cocremato in luce animus excesserit, Idemq; se, eisse Indu Zamatu author est Dio historis lib. s . ut qui Au- systo se ostetare,siue iactatia,sive senectuti sico modis actus in igne se coiecit. Clarius exeelu lximis Ulpiant teporibus Peregri Pariani e Ponto Philosophi Cynici, qui celeri die Olympioru.in pyra hac causa fabrefacta,totius Grsciet con- tu state,secsididit,&ex Ouidiano carmine costat in Ibin.

- i c queferum P teum erisse cupidine mortis,

Des tuaIuceen a membra cremandat ra.

Et praeter hos mortem sibi consciuerunt. Zeno Stoicus, i qui seipsum strangulauit, atque ex ipsius schola Cleanthes P inedia i vita discestit. Vtriusque testes fidelissimi sunt Lactantius,& Laertius locis prἱ citatis . Et pleraque id genus alia

423쪽

alia congessit,qui istis nostris non est satiatus, Strabo. Iis itidem Plutar. in vita Alexandri, & illud Plauti in Bacchidibus vixisse minimo satius est, quam viuere. Scillud Iob. c. I 3.

homo natus de muliere, breui uiuens tempore repletur multis miseriis. Et Ionae prophetae c. 4. Domine, tolle quaei animam meam a me: quia melior mihi est mors, quam vita. Et vi

illud Pauli ad Philip.e. 1. desideratis dissolui, ct idem ad Romanos ca . . Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huiusὸ Et illud Plin.lib. .c. i. natura nihil hominibus i. breuitate vitae praestitit melius. & Tullius lib. I. Tusculana- . arum quaestionum. Strabo lib. s. existimat mortem esse natiauitatem ad veram illam & felicem vitam . Plato in Georgia illud Euripidis citat: is nouit vitum vivere mori sit, mori autem vivere λ siquidem , quod mortis homines vocant, idipsum est immortalitatis initium,& futurae vitae procreatio, pereuntibus scilicet sita lege,suoq; tempore corporibus,ani mis vero ad proprium locum propriamq; vitam ascendenti- . bus. Ex eo corpus'carcerem animae significat, uti constat ex Virgilio lib.6. Aeneidos r

Ressiciunt cause tenebris in carcere coeco. iΙde professus Tullius in lomno Scipionis, Macrobius lib.

I. c. I I.quibus pleraque id genus alia congessit Xenocrates in lib.de morte, Plutarchus in oratione cosblatoria ad Apolloniuπ,Seneca dec5solatione ad Mart. I idem plura ex plicat August. de ciuitate Dei,lib. 2 s.c. I .& deniq; optimu vite bonum mors morte esse natiuitate ad vel a illa & felice vitam, uti existimat Strabo lib. predictis ronibus prs moti sunt viti no mediocris notae,imis in albo primariae doctrinae positi, asseuerates posse sibi ipsis manus ini jcere violetas ad occisi ne . In quo dubio ingenio maioru nporum egregie desecetui: Quorum rones in selint aliquantulum coloris, nihil insaporis habent: Quibus sane non obstantibus u si a rone d Dium, apud nos, qui veru Dei cultu ac religione profitemur, nemo sanae metis distitebitur,vii costat ex Tito Liuio, lib. 2.

Decad.; .loquete de morte Quinti Flauij Flamini j: Hic inquit foeda morte perijt,serui mane cubiculii ingressi laqueo

depedente inuenere. Et Plin.ide professus lib. I .c. I9. scriptii reliquit in uteri Romanorum religione, nefandu fuisse libare di)s vlao vitis, iuxta quam hominis mors laqueo pepederat. Itidem

424쪽

38a Epitome delictorum Lib.I.

Itidem lib. i. e. 1 s. exta thule rei pulchra Platonis sententia lib. V. de Legib. qui seipsum vita ut scelerata probaueriti necss sum iudicio ciuitatis, nee tristi casu coactus, nec extremo aliquo erueidare, pudore compulsus,sed in formidolosi animi imbecillitate i mosio go iuste sibi mortem consciverit, grauiter puniatur. Ex quo &auti in δε- id mortis genus informe decreta appellatui canonica a pa me, decre- cis nostri tempestatis hominibus in hoc animaduersa, in ea. ea appel- sceleratior.de poenit. distin. 3. rem exemplo subiiciens de I

iam ea- da,qui sese laqueo suspenderat. Quibus adstipulatur Ioseptataea. apud Aegesyphum lib.,informis ait) leti laqueum h

mines inuenerunt,cuius ante hos meminit Virgilius. Et nedum informes leti trahe nectit ab alta.

Contra quos philosephantiu verissima illa est sentetia, Ne mini unquam licuisse morte sibi conciscere: nee utiq; id esse

viti sapientis,aut sortis,uti hac in specie extat elegans & mi orum in modu perspicua repetitio fratris Francisti a Victoria inter primarios sacrae Theologi maxime censendus. Utrumst sortis viti interficere seipsum λ Et nouissime Dominic. a Solo,re,& fama utiq; insignis de Iust.& tu .lib. s. q. I.ar. s. utrualicui licet seipsum occidere Et Cic.in 4. de Finib. bonor. dc maior. ait, Omne animal simul atq; est ortu,applicatur a se

diligendum,estq; in secoseruado occupatu. Et deniq;, Ois natura est diliges sui.&lib. 3.de Finib. ait, Seipsos omnes natu ra diligui.& lib. s.eod. Omnis natura est couersatrix sui. Ale. lib. parergo iuri, 4.e. q. Aug.lib. I.de civit. Dei c. I 8. Iosephus lib. excidii Hieroso limitani 3. ea. LI. dilucide id demonstrat,

per uiuas puctualesq; rationes,perquam massiime execratur.

Et ante eum ide professus Tullius lib. I.Tuscul quaest. Itideia Scipionis somnio. Cui accedit Iosephus lib. belli Iudaici Dca. et i scribit non esse sortissimi viri seipsum trucidare,quii

imo sermidolosi ac ignauissimi hominis, si uti hac hi specie

existimat Quintus Cur.lib. s. Mortem contemnere magis,eodisse vita, fortiti viroru est. Idemq; professus Arist.lib. Et hic s.c. I I. Ite asseuerat D. Plato in P hqdone. Et rursus lib.'. de

Legibus. Aegesyphus lib. 3.ca. I r. ingrati esse hominis citius discedere,et velit,qui vita donaue iit. Nec utiq; licet aiam soluere,nisi et,qui ligauit. Lucianus in vita Peregri Pariani Philosophi,ipsum deridet, qui gloris causa in ignem se praecipi, tauerit. Is idem in tyrannicida sicliptum reliquit, morie libi cistere genus sane mortis pret caeteris miserrimu,muliola

atrocius,

425쪽

Petria Plaga Cap. XXIII. . 383

atrocius,cuim si per alium inseratur. Et ijs accedit Eliod rus lib. Σ.n istoriae Aethiopic ς. Virgilius lib.6.Aeneidos, Hos siquidem in inferno torqueri,qui sibi mortem consciuerunt,

tradit. Et Seneca, Crime relinquit vitet,qui mortem appetit. Et August. lib. I. de ciuitate Dei c. 22. atque catholici omnes

existimant,& Philosophi tradunt, Christianaque religio id. exigit, impium esse ac detestabile facinus seipsum trucidare. Siquidem locus salubris poenitentis minime relinquitur, ut profitetur Origenes in Iob c. 2. S docet Lactantius Firmia. lib.diuinatum Instit. 3. Hieronymus idem piosessus in Epistola ad Paulam. I iidem Augustinus lib. I. de ciuitate Dei ca. I .& ro. & Chrysostomus serio se id explicat in Epist. Pauia ad Calat. Et pretier hos diuus Thom. 2.2.quaestio.69 arti. Et uti constat ex Augustino de ciuitate Dei,& transumptiuε in c.si non licet 23.q. s. si no licet priuata potestate homine in occidere,profecto etiam qui seipsum occidit, homicida est. Plerique alijsacrq Theologiae Magistri in ea sunt sententia, quorum in hac rem grgumenta ut verissima ita,& sortissima

sunt, & per pleraque id genus alia confirmari posset isthsesententia. Licitum est cuicunq; periculo minore maius eui intare, sicuti membrum sibi mutilum ac infestum resecare, ut vitam seruet. Contingere autem pollet,ut quis seipsum occidendo a maioribus se malis et ipiat, videlicet ignominia, aut periculo,aut turpitudine alicuius fiagit ij: ergo tuc id erit licitum. Postremo hi s accedat Samson, ut legitur Iudicu i 6. s ipsum ruina templi contrivit. Et RaZias,ut 2. Machab. I .refertur, seipsum interfecit,eliges potius nobiliter mori, quam iniquoru feri subditus. Quod &de Catone memoris pro ditum est. Et Philosophus 3. Et hic. Ultimum sit tempora, lium maloru mors, qui illa se orbarer, ut malis alijs carerer.

Et primo huic innititur sententiae, N5 est viis diis,sed --

lus Deus vitet largitor, uti constat Deuteronomio ea. 22. ait,

Ego occidam,& ego vivere facia. & adstipulatur illud Aeg siphi paulo ante citati, minime licere anima soluere, nisi e qui ligauit.& alibi inquit Sapien .c. I 6. Tu es Domine,Diviis S mortis habes potestatem. Quo sit Deum offendere, qui quod illius est, usurpat. Et Plato in Phqdone, nefas esse dicit hominem sibimet manus inijcere violentas ca.si non lucet 23.qusst. s. Et Plutarchus de claris mulieribus,cap. I I. dc

Seneca Epistola i . Aulus Gellius libro decimo quinto c. Io Abulensis

426쪽

38 Epito me delictorum Lib. I.

His adstipulatur pr sceptum illud Decalogi , Nε occidas:

quod habetur Exod .eto.& Deuteron. s. hoc est argumentum

Beati Augustini l .de Trinitate, ad proba dum occidere s ipsi in sit illicitum: in quo costat neminem stipsum occidere posse. nam si no alteru, nec utiq; seipsum occidere pol Caeteru non licet militi praesidiu,cui impositus est,iniussu Imperatoris sui deserere l. 3.&.qui stationis munus isde re milit. Tettio sortissimum hule rei argumentum prς stat: iseipsum trucidauit, reipublice iniuriam facit,cuius unusquis que membrum est: Aufert enim ab ea, quod suum est, praeter leges,& ipsius consensum Dedit ipse natura,vi inquit Cice. virtutum omnium initia, eademque rebus omnibus eam vim inseruit, ut appetant sui conseruationem,& resistant corruptioni, uti experientia docet, & Aristoteles adstipula tuelib. 2.de generatione.&Ethic.c. I. Postremo ait, qui seipimenecat, iniuriam irrogat reipublicae. Et Dominicus a Soto hanc rationem adnotat loco prscitato col. 2. quia quicquid homo est, est ipsius rei publicae, sicut pars sui est totius : ergo qui occidit,ause ita republica quod si una est. Quarto sussi agatur, homicida sui perquam maxime contra charitatem operatur, nec minus nos ipsos diligete debemus, quam proximos .Siquidem praeceptum inquit, Diliges proximum scut te ipsum. Quo fit charitatis ordinem a seipi inchoandum esse l. prs sens C.de seruit.& aqua. c. si noluit 1 3.q. s. c. nisi specialis. de authoritate usu pal. Lopius t

Quinto huic rei suffragatur, militis desertor cap.puniendus est l. non omnes g. desertor. Ude re milit. a fortiore, vitqdesertor. Siquidem deserens Dei opus distbluit, ergo maiori supplicio dignus est. Et Cicero in Scipionis somnio inquit, Pijs omnibus, retinendus est animus in cust*diam corporis, nee iniussu eius,a quo ille est nobis datus, ex hominum vita migrandum est.vnde recte Pythagoras dixit, iniussu Dei depraesidio,& statione vitet discedere non licere:& Iosephus lib.3.de bello Iudaico c. I .asseuerat: Ciui Dei depositum ex corpore proprio obiecerit,maxime peccat: nec licet animum soluere, nisi ei, qui ligauerit: quique, ut eam seruemus, nὀbis concedi

427쪽

.' Petri a Plaga Cap. XXIII. 38;

concessit, ut vim omnem atque iniuriam propulsare possinius, ut in l. vi vim T. de iustitia S iure.& alibi plura nos tradidimus supra c.& qui ad necessariam viis defensionem aliquem occidetit. S hanc rationem Dominicus a Solo adnotat loco pricitato.

peccat,qui salsum crimen alteri imponit, ita & qui

tibii pii ex d.c. si non licet. no. Archid. in c. no est 23. q. s. Abb. in c.ex parte.de sepult. Abb.& Felin .in ca . I.de testi di cogen. col. 2. Io. Lo plus in tradi .de regno Nauarrae 7 parte g. a. col, 4. Sylvester verbo,detractio. q. 3. Caiet, in summa eod. verbo.' 23. q. 73 artic. 2. Ioan . Maior,inibi quaest.22.colum .s.qui

bus si fragatur, quod infamare I ipsum est mortale pecca tum, sicuti S infamare proximum: quemadmodum & occidere seipsum, est ita graue crimen sicut occidere proximum. d.cap. si non licet. Sunt & hi omni execratione digni, & qui proprie peccant in Spiritum Sanctum,quoru peccatum non remittitur unquam,neque in hoc seculo, neque in suturo,uti suadet & angelica veritas Matth. cap. I 2.& denique nulli unquam seipsum occidere licuit,aut licebit, nisi ipse sons iustitiae Deus specialiter hoc, aut precipitia ut certissima inspira tione Iuasit. Quibus defenditur Samson, & laudantur ea in re martyres quidam ab Eusebio,libr. 8. histoliae ecclesiasticae, cap. I 2.itidem cap. I & Hieron. sentit in c. non est nostrum. 23. q. s. multa liquidem licent, ex quibus mois vel sequitur, vel acceleratur :8d tunc preter intentionem tu ferendi sibi

mollem,utpote licet damnato ad morte non sugere, de tem

pote pestis licet visitare infirmos,licet utique abstinentia vitam breuiorem teddere, & in bello iusto pugnate, S in tempore periculoso nauigare, aliaque multa id genus licent, in

quibus & si m0rsimerdum sequatur,minime tamen ex morientis intentione, uti constat ex c.displicet 2I.q.q.ca .si non licet.cum se l. ea causa q. s. di omnium diligentissimo Abi leniis locis prscuatis . Et hanc sententiam probat, occideretes plium cst contra naturalem hominis inclinationem:sed facere aliquid contra inclinationem naturalem est peccatum:

ergo trucidare se,est peccatum. Minor est manifesta,non sotum homo,sed 'itq; omnia animantia & res omnes resistunt Mae corruptioni, & pro vitibus admittitur reru natura seco seruare, ut definitur ex Philos. a.degenerat. Sexperietia ipsa asertius docet,quam ut probatione indigeat: est et go contra B B natura

428쪽

386 Fpito me delictorum Iib. I.

naturalem inclinationem homini ut se interimat.Caeteriisti μνηο ct illud coadiuuat: Nemo est iudex sui ipsius, nec habet a Haesit fp- thoritatem in seipsum: unde S illud secuitur , 9, non licebit . seipsum interficere, etiam si dignus esset morie S pernici sus rei publicae. Non est immunis ab iniuria qui alium interscit,etiam ipso petente, cum Sillenosi dominus vitae suae: is a quidem qui seipsum interficit , iniuriae reus est :& apud. Cic. Pythagoras ait, Prohibentur milites sine iussu Imper toris vel domini de praesidio & statione vita discedere. Et sortissimum huic rei argumentu praestat illud Prouer.

24. Erue eos,qui ducuntur ad mortem, & eos qui trahuntur ad interitum liberare non cessas. Vnde si quis posset innocentem eripere de manu in uasoris, S non saceret, reus lic micis γ dij esset. Et hoc sc arguitur, Plus tenetur homo seruare suam vitam,quam vitam proximi: si ergo tenetur homo defendete vitam proximi ab iniusto inua sole, ergo etiam propriam vitam. Nemo potest seipsum trucidare, saltem de industria: eo go,&c. antecedens probatur, quia voluntas non potest vellenis bonum, scuti definitum est ex Aristot. sed non esse , aut desinete esse, non est bonum .imo potius malum: eigo nullus

seipsum potest interficere. Et illud coadiuuat, quod August. de ciuitate Dei l .diserte disserit:quia impossibile est, ς, aliis quis nolit esse beatus, sed qui vult esse beatus, cum non pos si esse beatus, si non sit: ergo non potest aliquis nolle esse,&per consequens se interficere. Et stabiliri posset: Qui sine alio titulo propter gloriam humanam vitam ponunt in periculo magno, grauiter quidem delinquunt, sicuti satis definitum

est ex Alisol. 3. Et hic.dum ait, Vltimum malo i ii mors:ergo se trucidare esset iniquum. Superest & ad ea quae pro contra Ita parie a tam gradi multitudine adducta suere, respondere:

A primo si de Bruto, Platone,Decio, S alijs plerisque,qui se

occiderunt, non poterat eis latete inculpabiliter illud mortis genus esse illicitum:& 9 in lumine naturali cognosci pos st,illicitum esse seipsum in te iscere,patet: squidem Philos phi virtutis studiosi id docuerunt,sicuti constat ex Alisior. 3.

Ethicor.dicent , Qtiodest non magnanimi mortem sibi co elicere, sed pubi lanimi, A non rota latis ferre vitae labores. Et id ex Cic. constitutiss. mum is,dum inquit, Mortem curniihi consciscerem, cum causam illam habeatri cur optarem multar quanquam hoc ipsum sarientia enim est, neque

429쪽

Petri a Plaga Cap. XXIII. 387

optare mortem. Nec aliquo iuri apice obstat illud, quod de Samsone,Rasia,Saule,& pleiisq; alijs,qui ultro morte sibi

consciuerunt :ctim non similiter de omnibus dicendum videatur. Samsonem enim necessarium eis immunem reddere, quem etiam Paulus retulit inter iustos,unde Augustin. loco paulo antea citato existimat famis ne immunem eliea mortis crimine: siquide Dei spiritu motus fuit. Nec hoc quidem est a ratione deuiare, clim id expresse habeatur in historia

Iudicum:ex quo desinitu extat, Dominum oraste, ut redderet

ei pilii inam sortitudinem,ut vindictam sumeret de inimicis suis. Alia non inconcinna posset dati responsio. Siquidem

Non se interemit ex in tet itine, sed voluit utiq; hostes opprimere & interficere, ob quod quidem mors secuta est ipsius: ipse si quidem credebant hostes irruere, & se incolumen esse, ut legitur etiam de Eleagaro I. Machab. 6. qui ingressus subvenire Elephantis,cui regem Anthiochum insidere credebat, Elephantem quidem gladio interemit, ipse vero bestiae ruina oppressus, mortem inuenit praeclaram . quia se libenter ut dicit scriptura pro populo suo posuit: quod facinus non a Deo vituperatur, sicuti constituti dimum est ex Ambrosio, libro de ossic.cap.de sortitudine,cum & ipse Eleazarum mitis lau'dibias esterat. Eodem modo Samson immunis redditur , cum re ipse sicuti Eleazarus se interemit. Caeterum de Saule non est idem iudicium,cum S ipse non esset dimisi usus,imo a Dei gratia repulsus, atque ideo non est necelle quirere illius e cusationes, in qua specie Sabellicus scriptu teliquit: Samem non s. inter fecisse, sed utiq; de morte consciscenda cogitati QS I. Reg.vul. legitur, vitam suam sui se incumbendo super gladium suum. Razias vero hac in re p: obabilius posset ab

hoc crimine immunis reddi,tametsi Diuus I ho. a. r. quaest. 6ψ. articu. s. non ilium excuset: in quo dubio gladijs secutis dimicatum eii inter rhoni.& Brugen.& quia candido lectori haec obuia erunt per eos adducta i incinde, ne chartae dispendium ferant, missa iacio. Ex quibus satis iam satis consat seipsum trucidate esse maxime impium , ta n ultorii esse errorem execrandum, & maxime illorum qui Deum verunt cognouerunt. Parique ratione respondere poteris ad illud,

quod legitur de Catone Utice si, Bruto, Marco Antonio, Em, pedocle, Chrysipo,Zenone, Cleanthe, Lucretia, & pleii que Ialijs preduis maxima sapi: ntia, citori Rinline: qi i q iidem B d i im i ias

430쪽

388 Epito me delii torum Lib.I.

. impias sibi manus intulerunt, quo se huius vitae miseriis eximerent,& veluti a tempestate in portum se reciperent. Hi ne& illud 'pissime dubium exoritur .liceatne alicui metu to mentorii crimen de se salsum fateri Item,an is, qui testibus conuincitur haereseos reus, possit absti; mortali culpa ipsam haereseos culpam sateri, tametsi vete huius criminis author non fuerit, ut ad poenitentiam ab ecclesia recipiatur, ut est

giat traditione, quae solet fieri iudici seculari, ob id quod negauerit crimen, quod legitime probatum est, nec poenitere eius voluerit, mortisque poena ei inserenda, iuxta per Hostiens. tradita in sum . de haeret. f. qualiter deprehendatur. Dis 3ονisi Directorium in uisitorum,secunda parte,quaestio. 34. S ruseius in tertia parte, in duodecim modo procedendi . Repe

rum . tortum inquisitorum , verbo, negans. Et omnium diligentissime Felin .in capitul. ad abolendam .col. I. de haeret. rubus accedit Bertrand. consit. I I r. volumi. 2. Et dubio procul mortale crimen committere eum, qui falsum sibi erimen imponit,vel metu mortis, vel tormentorum: idem professus Io.Lup.super rubr. g. 7o. numero 3. doctores in capitu. I.det stib. cogen. Siquidem peccat, qui falsum crimen alteri impingit,ita & qui sibi ipsi,& dicto cap.si non licet Archidiach.

iis capi.non est 23.quaest. s. Abiuin capitu .ex parte. de sepult. itidem Abb.& Fel in .in capit. I.de testib.cogend. col. 2. Ioan. i Iopius in tract. de regno Nauarrae parte g. 2. Quibus a cedit Sylvester verbo,detractio.quaest. 3. Caiet.in summa e dem verbo: pleniorique manu explicat Caiet.secunda secundae,quae si io. 77.artic. r.IO. Maior in . Sententiarum .distinct. IS. quaestio. 2 2. colum . secunda .6 Nec itidem obstat, quoda, nostrae tempestatis hominibus adduci solet, parem rati

nem elle vitae & samae. Atque ideo Adrianus in . tracta. de restitutione famae,quaest.vlii.& inibi communi consensu doctores consentiunt famam pollie pecunia compensari Atque ideo famam ct honorem, ut res exteriores,hominum arbitrio subiici. Quorum doctorum sententia quo minus in hac spe cie militer,nemo sanae mentis deflebitur.Siquidem nec par ratio vitae & famae: nam proprie vite nemo dominus est, ut vitam pretio vendat, vel membrotum amissionem pecuniaco in mutet, uti ex Iurisc. constat iά l. liber homo E ad leg. Aquil c. contingit. in I. de sent.exc .Quost seipsum o

ridele non posse aut membris mutilare, ut probatur in dict.

SEARCH

MENU NAVIGATION