Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1828년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

raliter intellectum habente, A in aequirendo pupini existens in aditionem eonsensisset, L eum lis I 53.

lis magis quam furiosis comparato, hereditatem adire posse, sed per ipsum pupillum auctore tutore, perque prodipiam auctore curatore fieri opIrtere hereditatis aditionem; sic ut ipsorum actus & voluntas ne cessaria sit, d. I. 5. C. do iure MIiberi Si tamen heres vel furiosus vel infans sit, uti neuter iudicium aut intellectum habet, adeoqtie nec auctore tutore vel curatore quicquam gerere potest, I. in negotiit F. f. is r g. γυνit, arg. I. in , ponsalibur i4. in fine s. despontasibur, ita nee delatam sibi acquirere successionem, sed pro infante tutor, pro surioso curator adit, dum res aliter expediri non potest, L si intumi I7.paνemo a. C. de jure ae 5be . I. ust. o. ria amem .-7. eu atore su Dii, aff. I. servo invito 65. i. si pupiEo 5. ad Senature. Trebeis. Adde tit. E curat. fu isto alite extra minor. danae n. 5. Plane Principem, qui Iegibus civilibus solutus est. posse per procuratorem adire, Ulpianus adnotat, velut praecipuum quid , seu singulare , i. 6. ωθ. f. de of .p ocurat. Glayir. Sicut i di bonorum pDssessionem agnosci a priVato quocunque per procuratorem , nihil vetat, dum prator in bonorum possessionibus militifariam iuris gentium simplicitatem, neglectis nimis scrupulosis legum subtilitatibus, sequitur L bona amtem 5. acquirere 7. st . de bono . postertione. Atque ita nostris quoque t tribus tutores pro pupillis, curatores pro minoribus hereditatem adeunt di L nium acquirunt, nee opus est pupilli vel minoris tacto aut voluntate ; Hugo Grotius manu EI. ad iu- ispν. Hall. IV. a. cap. al. n. a. Gmene Megen ad LA. C. Eo juro delu μ. ac minori per aditionem ita factam in tantum nocent, ut, si idoneam seu lucr adierit, sed quae subito di improviso casu civitanidonea esse, minor ne restitutione quidem ex beneficio aetatis adiuvandus sit, prout observatum in lis. do tui. ου ration. Huses. n. 15. Quin di, si uxori hereditas delata sit, non potest apud nos ipsa adire, sed pro ea, maritus tanquam eurator eius, non modo,ine im us voluntate, sed de invita ea. Gr nera genad L M. soluto misiνim. Roden burg de jure con

jugum rit. 2. cap. a. n. l. pag. 218 usque adeo, ut

lieet Ultraiecti maritus improlis res uxoris , ea non consentie n. te, alienare nequeat, hereditatem tamen ei delatam recte adeat; eum ista ratione non alienet, ed acili 't magis. de in omnem eventum obligati nem tantum personali uiam aditione obstringat uXo m. p in ex in aritali pote,tate, Iladen-

burg. ου. ti . 9. cap. a. u. 5.IO. Si oervus alienus heres institutus sit, adit iubente domino, i. - tobit α ortis. per quos per . rQue Ucqui . si filius familias , iubente patre , sicut rati biticinu n sufficiat, i. si .ruis mibi 25. jus cum c. g. lsoque easu secundum ius novum patri usuari umι' fili a ipsi proprietas ex aditione quaeritur, ut taliten patie iubere nolente, solus filius adeat, sibique plenum aequilat hereditatis ius ; de vice versa, si filius ex iussu patris assire nolit, ipsi patri adeundi ac sibi soli hereditatem acquirendi saeto altas sit. l. D' C. δε με de quae siti is, ipseque su stituin vulgari praeserri debeat, secundum ea quae tradita tu ια. de vult. Θ pub. rub tit. num. N Sane si

'el pater vel fili familias suriosus sit, ita furioso ius in hereditate aequiritur, ac si ipse sana mentis

l. turio ut Q. f . b. t. ne languor animi damnum etiam in bonis adserat, contra l. ruito errore 4 . . eum, qui s. d. is usurpar. mucap. Sed nostris minritas filius ipse sine patris consensu adit, sibique Pr prietatem dc ususructum perinde acquirit, ac si parens in rerum natura non esset. Si enim eum majorennem concipias, suo arbitratu adit, quia patria potesta majorenti ita te nunc tollitur, ut uictui tit. δε adoption n. Dis. Si contra adhuc minorennem, a ctore quidem patre vel aliis per testatorem dato tu tore aditionem Deit. ed nullum patri in adventitiis filiis amilias ius usus fructus apud nos quaeritur, secundum ea, quae scrip i ad ris. de pectilio n.. 6. Nec , si filiussa milias hereditatem sibi dia latam censuerit repudiandam esse, pater ad eam iure patriae potestatis, admodum nunc imminutae, admittendus est, sed maris substitutis aut heredibus ab intestato locus fit, Gmeneuo egen ad I. II. ut . b. t. dc ad L tist. . a. c. aes bonis quae 5Mois. Quoci si his, qui in geront Omio , aut orphanotrophio, aliove simili loco nutriuntur, hereditas delata sit, ipsos suo posse arbitrio eam adite, ac de ea disponere, nec quicquam ruris gerunt omio aut procuratoribus vel curatoribus elius in hereditate tali competere, judicatum resert Johan. Papon IV. T. Iit. I. arrest. 9.it. dion tamen aditionem sacere potest heres heredi, ante testatorem mortui, cum transmittere de sanctas in heredem Mium non possit, quod ipsi delatum nondum est, d. posteriora a. A, tis. qu b. m. d. testam ni inim. Sed ci si post obitum testatoris herea diem suum obierit antequam adivisset , hereditatum non aditam nee veteri nec novo iure ad heredes transemitti placuit, ni i certis ex causis per i ges expressis, I. unie. . . novis ira o S. C. Ae caducit. roII. Pransmittitur autem hereditas non adita quatuor ex caum sis. Elemn pi imo quidem eX iure furtiarii sui heredes eam, cui se nondum immiscuerunt, quamqae sorte nesciverunt sibi. delatam esse, ad herciles tum suos

tum extraneos tran,mittunt, sive ex testamento, sive

. I. J. l. r. cum herede non eaι eat , cui suus heres est, L eum quasi absente O seae et si suur io. f. δ' M icommit. Ita H. Seeundo, iure sanguinis, ex constiti itione Τheoclogii oc Valentiniani, liberi omne cuiuscunque sexus, vel gradus, sive sui, sive emanci stati, delatam sibi here litatem parentis utria que --xus transmittunt in liberos suos sibi heredes existentes, cujuscunque sexus vel gradus , sive no rint, suseriptos heredes , sive ignoraverint, L tin P. C. de bie . qtii ante W νιὼς tabulae hereditatem I an, mittunt, Ltinis. in navissimo 5. C. de caduc. tollend. Tertio ex favore singulari quarundam Personarum aut causa rum. Qua ratione si infanti in patria potestate posito hereditas matris aut cognatorum aut extran rum delata sit, dc is testatori supervivens in infantia moriatur, antequam pro eo pater adivisset, ad parentem superstitem iure patriae pote talis perinde transmittitur, ac si re ipsa per aditionem infanti iam quaesita ruisset, L in am s. D. Θ I. C. de itise doliber. Sed dc, si quis adire hereditatem non potuerit eius, qui violenta morte peremtus erat, quia ex senatus

consulti Silaniani praescripto necdum de familia quae di

12쪽

stiones erant habinae, ae mmium de nocentibiis supplicium, adeoque Senatusconsulti auctoritate ac pinna Gerrebatur, utiles eum actiones hereditarias ad her des transmittere, Uapinianus ac Ulpianus docent, L

Sinna:me. Silan. ου CDua auo. Beneficium quoipae bonorum possessionis contra tabulas aur secundiun t bula , nondum agnitae aut petitae, ex aequitate tran mitti ad heredes praetor voluit in casibus comprehensis

Quarto clanique transmissio fit ex iure deliberandi ad herede quoscunque, si is, mi delata erat hereditas, intra iseliboandi tempus moriatue, non ignarus, sibi eam delatam esse, I. eum in amiquio ibus 19. c. δε juνν ἀθώωμ. Uti ex ad heredum heredes . tum puta etiam heredum appellatione continentur, Lantiquitae ro . Q δε mu'νυ ita oe babis. I. Misiara ouatio M. L heseisii Upoliatio, i o. '. Aev κθ. νθn f. l. he edem I. g. r. st . de oborat.

legato, tum quia ius illud deliberandi, uti est in

bonis primi heredis , ita quoque in bonis secundi, tibi primus illud metiendo transmisit, Gomelius Damris . resol. tom. I. ca . G. n. 54. D. Joh. a Someren is r praesentatione cap. 3. feri. r. n. 5. quin etiam ad monasteria ordinum non mendicantium, si monaeho dc-

lata sit, de is ante aditionem moriatur, idque illis in Iocis , in quibus tales ordines religiosi, di coenobia comprobata , nee Primipum constitationibus hereditates aequirere prohibita sunt. Lainb. Goris arieris su . t aia. I. 'art. r. c. n. n. 4. Θ req. Et hoc ius transemissionis ex iure deliberandi etiam hodiernis moribua obtinere, tradit Grotius mantidiari . ais stiri μυου.

I. east. a I. n. 5. Plane, si quis moriens nullam hereditatis sibi delata scientiam habuerit, ius adeundi non transmittit, sive de iure civili sipe de hodierno

eratur, d. l. I9. C. de rure deliber. Gometris Da iar. neso rom. I. cap. 9. n. Sa. Sande aeriit. Dicis. I U. 4. r. D. uinet. t. Responsa iurisc. Holl. 'a . 4. eansit. I I dc 'AEr. I. I. a. consit. III. n. l. a. nisi descendentes si ut, quos etiam ignorantes transmissionem sacere iure sanguinis convenienter iuri Romano, paulo ante exposito, verrus est, A. D. . 4. eontiL II S. et κ75.sυ.

a. vel nisi heres eius, cui ignoranti delata suerat hereditas, ex capite deruncti restitutionem in integrum

impetraverit, ex causa iusti erroris de ignorantiae, dum vel reipublice causa absumat, uel allicr sine sua ista ignarus fuerat, hereditatem ad se Pertinere , arg. l. a. f. de tutet . rastis. I.. l. M. et I. . ex

t. cap. 6. n. 53. in fine. Sande α. lib. c. t. 9. de . t M sine. ia. Ut autem illi, quibus leges adire permittunt,

recte adeant, necesse est, ut pure, non sub conditi

ne, veluti ii De ora ris beωἀBar, fiat aditio ; quippe quae ' fictibus legitimis, per temporis vel conditionis adiectionem in totum vitiandis accensita essi L amfrluitimi 7. de rex. urit L mram, qui duobur 5 l. β. tali. f. b. t. Hugo Gratias manu a ad ,-

p-uae Hr nae lib. a. cap. a . nom. a. Et quidem tum demum, tarn delata est, non ante, Lislata Moeritat 35ιά f. de verbo . sunit . adeoque non vivo eo, de cuius hereditate mastio est, cum nulta viventis hereditas sit, L t. ε δε ι μεα uelas . Denae nec pendente condἰt Ione Institutioni .am posita, si illa talis sit, ut d iure vel pi etore non remittatur, I. ἐν qui ho e. I S. f. b. t. I. ει ν bomo 59. β. σί ira O. 1'. G boreae initis. Unde si liere di ias alleui partim Sub conditione reliSta sit, di in

parte conditionali alius ἐν ubStitutus, pendente conditione institutus non nisi eam partuin, ad qaam pare vocatus est, adire Potest, L si te tolum an . ν. GMνod tortis. Secus si in parte conditioioli nullum substitutum habeat ν tunc enim non ex relato conditionis eventu statim totam hereditatem adit. quod enim bonum seret expectare conditi. nem, eum in ea causa sit heres talit, ud Omnino ex asse hereditatem habiturus sit, aut propter eventum eonditi nis, aut ex iure accrescendi, si maxime illa desecerit, L ι i quis ita a Sessiae be eae uri ethuenae iunct. arg. I. ahquianao io. No. in δε- f nae Sonatus c. otian. Quod si primus ac secundu sinstuli lia triente instituti sint, de Mimas ulterius in alterum trientem, si Moly ex Atia D neyit, primus statim ex semisse recta adit, qzita Omni in casu semis ad eumi'rvenire debet, sive nave veniente; ac sextantis solius aequisitio in subpenso est, quippe qui seXtans,

nave veniente, primo cedet ex eventu conditionis, secundo vero ex iure acere cendi, si navis non ve

35. Quid, quod non visneit, hereditatem vere delatam esse, sed re requiri ur, ut here 3 de late here ditatis scientiam habeat, arg. I. in remaenetae RI. l. pato quotient 91 f. b. t. atqueie adem pre eeteris noverit, defunctum eqse eum, de culiis hereditate agitur. arg. i. ir qui sors, s. β, ii quie i. t. qui

νώitalom I9. I. M et intes, Diυς a. f. b. t. eum que non caruisse testamenti factione, qIntieet ex testamento heres cur vult. Quibuet consequens est, ueimpeditam di inutilem dicamvet aditionem ab eo sactam, qui cle conditione testatoris incertus E,t, utrum ille paterfami Iias an nIiusfamilias, utrum liber a Ser us tempore conditi testanMmi aut mortis fuerit ;licet eius conditionis vere extiterit, ut testari tuerit, i. si ii, ad φι An aa I. b reo turtii uitie 5 a.

an mire, an vero sub con litioira heres scriptiiq sit, licet pure institutu et, δ. I. 52. 6 i. st. b. t. aut x, incertus sit, an ei ut uoluntario an ut ne eessario heredi hereditas delata sit, L e, 'e eon νa-νu I6. f. h. t. vel putet, test iliam: tum, quoe institutus est, falsum, aliove modo invalidum esse, L necit, qui iT. y. b. t. Divere iun soret, si t stamentum

quidem falsum diceretur, sed quod heres sciebri saluum

non esse: tunc enim adire prohibitus non est, P. L I7-

f. b. r. Quod obtinet, si non tertius sed ipse heres falsi arguatur; quippe qui tunc certus esse Potest, testamentum salsi vilio non laborare, i. cum fatium M. AE. .. t. uuemadmodum etiam aditio non imp ditur ex eo, quod heres ambigit, utrum. testator in urbe civis Romanus, an apud hostes decesserit quoniam utroque casu est iux adeundi, & in re est, ut vetust ex testamento vaudo adire possit, L ρω

si Abitra M. f. h. t. Sed nec per id, quini se sub

eonditione institutum putet, eamque otitisse, Cum

pure vocatus esset. I. rod ἐν ii M. β. b. t. uodve de suo statu dubitet, an paterfamilias an mitissamilias sit, modo vere sui iuris sit. Cur auρ

13쪽

i4 Lib. XXIX. Tit. II.

teni si suam ignoret eonditione tu, adire possit, si testato: is conditionem ignorat, an valeat testamentum

dubitat e qui de sua, de testamento, atque adeo et-tim de nereditatis delatione, certus est, L sed er ride A. s. r. I. multum inre,1ι ai. ia sine ν. de condit. er demonstrat. Denique nee inutilis aditioeenseri debet ob id quod heres adiens ignoret, ex qua parte heres sit , si modo tune non ex certa sed

incerta parte adeat, & cetera, uuae t rtet eum fici

re, non ignoret, L illud sciondum S. in fino A. ii

tient m. f. b. t. i4. An vero ad aditionis valorem opus quoque sit, ut herra sciat, extitisse conditionem, sub qua institutus fuit, Iulianus distinctione inter conditio

nes iuris dc facti adhibita definit. Si enim s.cti sint,

siat, si quid datum, aut si quid faLitim furiit, impediunt hereditatem, quandiu ignorat, eas impletas Esse, L muisti m im e t a I. AE is condis. o rim'msι at . iunct. I. in fario λ. f. eod. iii. Ec ad hasce facti eonditiones reserendus Ulpianus in I. be es in- , titutur Sa. β. I. U. h. t. Sin ex iure veniant, seu tacite insint, nihil amplius exigitur, quam ut impletae sint, ae leg. multum interstit a i. f. de eonisit. et demonstrat. quia conditiones extrinsecus, non ex testamento venientes, id est, quae tacite inesse videntur, conditionalem proprie non faeiunt, dispositionem, L conaetiones extrinsetur 9α ff. da condis.

et demonstrat. Nec iis quae de facti conditionibus dicta, repugnat, quod Ulpianus putaverit, herbiem

posse hereditatem adire, si ignoret conditionem extitisse, L si quiς ext anetis ai. ωθ. f. b. t. Accipiendus enim ae restringendus sermo eius ad casum,

quo quis parti ira pure sub conditione heres institutus est, nec in parte eonditionali. substitutum aec pit, qualis non modo. adpre potest partem sub conditione relictim, si conditionem extitisse ignoraverit, sed S, si revera conditio non extiterit, ut supra traditum ex L si quit no M. f. Ea hereae intris..uinus obstat, etiam pendente e Dione, bonorum possessionem secundum tabulas peti posse, si modo utiliter heres testamento institutus sit, I. si domum t3. f. de bonorum possest. te. . rab. cum nihil aliud ibi Ulpian velit, quam pendente institutionis conditione heredem institutum posse a praetore petere dc obtinere possessionem seu custodiam rerum hereditariarum, atque ita impedire , ne creditores de--cti mittantur interim in possessionem, aut curator bonis defuncti detur, donec conditio extitet it, si modo idoneam illis praestiterit cautionem, ad quineta substitution vel ab intestato hereditas ob des

esum conditionis est perventura, I. intefl sinu I I a. I. I 5. ff. qui aIliae estg. Eoque sensu bono um pot- sors is c Mitoribus dari dieitur in I. si minoν annit

6 i. q. h. t. i5. Adeunda porro hereditas ita , uti delata est, pro parte quidem , si pro parte delata dum alius coheres est , qui vel ulterias deliberat ,

an suam velit partem admittere , vel ob eonditionem institutioni appositam , ct adhuc pe dentem, adire necdum potest, L si ex stis fur a. '. si paνι be eae petat. I. Lee scriptωνα 26 6. r. V. de oondis. et demonstri I. ii te solum a . m. aes bereae inst. arn. l. ex pateν herer G. q. ἀ rolu;ion. on-ser Gomestum v τνἰώμ. resolui. t m. I. cap. a. n. 15. in totum vero, si in totum deseratur; adeo ut ex

pluribus partibus in eiusdem hereditate institutus non possit q ψam partes repudiare, quasdam agno scere, l. la. ff. h. r. Illigo Grotius mantiae Iib. ac . II. N. II. sed potius un:t parte per eum agnita, altera quoque agnita intelligatur, L qvilaeam et oio ao. C. do fine delis ρ. L si ex asse IO. n. b. t. Cui consentaneum est, ut in majorem portio emquam legit imam vocatus, legit inra in retinere non Possit, ac reliquam repudiare hereditatem, sed magis hoc ip,o, qao profitetur, se bona quaedam patris defuncti mssidere pro legitima, intelligatur se miscuisse paternae hereditati, Iieresque effiatiis ex toea illa parte, quae ei ex testamento paterno aut ab intestato dei ita fuit, arg. d. l. Ouod enitri aiunt, creditorem institutum rei vidiare posse hereditatem, di tamen ius crediti sui salvum habere, minus stringit, tum illi, quibus legitima debetur non Pro prie creditores sint, nee legit in a aes alienum constituat, quippe ei opposita, nee ante pereipienda , quam si aes omne alienum desuncti solutum sit, L

leficio vel quasi, neque ex alia simili causarum figura liberis aut parentibus fratribusve praestanda. Nec movet, quoa legitima nulla onere gravari pos sit, L quoniam iis 5a. C. de in. . retram. Onus autem non leve sit, si quis propter legitimam deberet

totam admittere hereditatem, ain. dioma autem 5. U. de bono um par, eri. Non enim h onus tale est, quale denotatur in a. I. aa. nee a testatoris voluntate, sed a legis ipsius dispo itione proficiscitur. Sed

nec verum est, quod obiiciunt, patronum retenta I

gitima reliquam repudiare liberti hereditatem, noti LI. cap. iEMA quoque 4 β. I. cum patius illis ab initio tota liberti hereditas a patrono adita fuerit , sed eum ille nimias in implenda de iuncti voluntate moras necteret, hereditas ei in poenam ita ademta fuit, ut tamen honori eius datum suerit, ne per modum enae l*itimam perdat, I 'aehineus contradiora Ilia. 4. cap. 65. o lib. 6. east. Di. Tyraqiialgus de jure primogeniturae q. 55. n. lo. et q. ,5. n. 5.i6. Quod si pater filium impuberem & Titioeninstituerit, eandemque Titiam impuberi filio pupillariter substituerit, illud quidem substituto propterutila me n pupilli a praetore indultum sati, ut existente casu pupillaris substitutionis hereditatem impuberis adire possit, sed a paterna h reditate, cui se necdum pupillas mi Querat, abstinere, dum filii quidem heriaitas luerosa, ae patris damnosa est, Sicut propter obaeratam patris substitutus etiam Nn

anuit suis. M. cirea M. verum si Titilia coheres, idemque substatutus, paternam substituentis hereditatem adiverit pro sua parte. ei da inceps hereditatem ex substitutisne delatam repudiare permissina non est, L quidam elegio 'o. C. Est iu e de is. L et verum sit, hune Pitium, postquam eX suo capite suaque pro parte patris substituentis repudiavit h reditatem, adhuc ad eam, que impuberis e,t, passe

venire, L quatitum eri 4α mi T. Si qais tamen una eum minare viginti quin-

14쪽

De acquir. Vel omittenda hered. 35

que annis ad hereditateni ex testamento vel lege v catus, hereditarem una eum minore adierit, restituto deinceps minore adversus aditionem, potest alter Sua portione contentus esse, repudiata restituti par te, sic ut ejus possessio ereditoribus detur, L si minoν 61. . h. r. Resp. lari se. Ilou. par. 4. consit. I.

io fine. Idemque dicendum est, si unus ex pluribus hereditati postquam adtuli, implere iudicium desun-m detrectet, vi ob id ei in poenam sua adimatur hereditatis pars ; utpote quae heredibus caeteris volentibus, non invitis cedit, nor. i. cap. I. Sed ex iures data agnatus proximus vasalli, cui & alludialium di seudathina successio simul delata est , altodiis re pudiatis, seuda antiqua sibi retinere potest; licet in filio contra placuerit, eum aut altodialium simul dose alium successionem admittere debere, adhibito

saltem inventarii beneficio aut ab utriSque ubstinere, nec posse a seudis alicaclia serarare, lib. 2. suaerit. M. Matthaeus m a mia b. n. O. Sande decis .fris.

a 67. Paulus V et ad j. i. Init. de terram. mi. it. n.

MII. mrael de eonntib. seciet. tradi. 2. cap. s. n. III.

. II 5. Rese Iurisc. Holl. par. 5. tol 2. consit. Noo. revera) 23o. Conser neri hium p . a. conclu . 'MI. 56. sive seudum novum, sive paternum sit. Neostadius do fetidit ecl. 6. n. 5. Si tamen In HOllandia agnatus seudum hereditarium apprehenderit,

intelligitur heres fastus, ct ad ae alienum defuncti obligatur ; quia nostratia teuda hereditaria in plerisque ad instar allodi alium sunt, ex in subsidium

lius sponte allodialium heres existat, Neo stadius de 'nudit Holi. cap. 4. num. ra. er teqq. Adde Ρetrum i t d. eap. Io. quaera. 6. n. 56. 57. Sicut ex opposito se a recta per filium retineri posse, si cum inventario adeat, testatur Neostadius de fereris cap. o. io fine. Conser Groene-egium ad lib. a. f d. rit. M. Denique, quia motibus hodiernis tot separatae in.telliguntur hereditates, quot locis separatis, diverso

iure circa rueressionem ab intestato utentibus, immobilia defuncti sita sunt, quoties non ex testamen to sed ab intestato desertur sueeessio, nihil vetat se cundum Burgundum ad contuet. Mandriae trari. a. n. 17. unius loci' intuitu adire, Et ratione alterius

loci repudiare here litatem, dum sorte in uno loco magis, in altero minus ad exsolvendum desincti aes alia num heres ex aditione obligatus efficitur; atque adeo, si desuninis in Flandria domicilium, in Hannonia iundos habuerit, integrum heredi scire Hannonicorum sandorum svecessionem admittere, di hereditati mobilium in Flandria renuntiare, eaque Via aeris alieni onus subterfugere, cui in Hannonia nemo obstringitur, qui mobilia non attigerit. Uuemadmodum ex advesso novum hodie non est, ut quis necessitate tantum pro parte hereditatem adeat, licet ex asse a defuncto heres scriptus sit, dum lex situs plurium inanis bilium ad defunctum pertinentium testamenti fictionem reprobavit, solamque admisit linitimorum suecessionem. Sed & si ius reprae-1entationis in una regione latius sese exter dat, quam in altera, iacile contingit, eos, qui gradus remotioris Nint, concurrere eum proximioribus ad immobilia unius loei, vel etiam ad mobilia ex Iege domie illi, a

quibus ratione rerum alibi sitarum, ubi an*ustiori

graduum numero repraesentatio adstricta est, in unia verrum exclusi sunt, uti haee latius in materia suc-eessionis ab intestato erunt.18. Essectus aditionis est, quod adiens Omnia consequatur iura deiuncti, quae per mortem non fuerunt extincta, adeoque di dominia rerum hereditariarum, S actiones hereditarius, aliaque in genere, ex quibus defunctus videri potuit mortis tempore conruiodum aliquod habere aut sperare, L cum heredet 55. de s uir. vel omiti. Nises r. l. bona autem 5. g. Λι-norum a. ff. de bono . porse ι. l. nibit est alitiae M. q. do verb. signis. l. t reditar 62. ff. de reg. jti . non tamen possessionem ; quippe quae non iuris sed facti

ob id per heredem apprehendi debet, L cum Mystae ra5. U. do aequi . I omitt. postess. Transit scilicet aditione id omne quini eSt hereditati si possessionem autem, quae secti di animi est, hereditas non habet,

nec possessio hereditatis est, ut argumentatur cum

Scaevola Ulpianus in I. r. s. Maedoia i 5. f. ri is fuire Irim. Libra es, o jt sint ese. Licet usurapio iure singulari contii .uetur, di hactenus quoque possessio vi deatur a binue apprehensione heredi quaesita, L eminpiam D. A. de υιυσat. Θ rasticap. Nec reseri , quo tempore heres adierit, cum aditio quandocumque se

cta retrotrahatur ad tempus mortis, ec ipse iam tuma in orte destincto successisse, omniaque e iis lura quaesiisse intelligatur, I. bores quandoque 54. b. t. I. omnia fere iura i95. st. δε reg. iuris. h t quamvis multis in loeis nune oblitigat, adit Ione non domini. a

solum, sed & possessiones heredi acquiri ipso iure,

ubi scilicet paminia, quea mortuus taliis aut Ialsinat visum, recepta est , tamen Hollandis & Getris pleriique, nec non Frisis, hae in parte lus eivile etiamnum placere , & possessionis apprehensione opus esse , tradit ex Grotio manu di. ad jurii uae HoII. ib. Z. cap. 2. num. I 4. aliisque Anton. Matthaeus Aruccession. Ziri. ult. do didionio legum Θ usus n.7O. Petrus Bori A seudis Holundiae με. 5. cap. IO.εν-.5. Conser tamen D. Ant. Matthaeum de prolationibuιν' 7. n. ia. 15. Uuibus vero modis laeres possessionem adipisci possit, explicandum erit in tit. quorum

im Vie lusim quoque ex aditione hereditarIis oneribus, ac praecipue aeri alieno defuncti heres Gnoxius emeitur. An vero, si plures heredes sint, unius

inopia exteros θravet, &, si iudex iudieio familiae

erciscunde singulis heredibus singula nomina exsolvenda adiudicaverit, an 'id noceat aut prosit credit ribus λ aut si creditor unum ex pluribus heredibus vi ad iudieationis in solidum eonvenerit, an adhuc eontra reliquos agere iκγssit, si prior solvendo non sit insuper quid iuris sit , si testator voluerit, vel inter heredes convenerit, ut singuli certa debita in xolidum solverent, vel defunctus contractu suo unum ex pluribus heredibus in solidum obligaverit λ denique quid asere possint coheredes reliqui, si pro sua parte hereditaria conveniantur a ereditore respectu Hebiti, eulus solutio uni erat impoLita, explicui adris.

2o. Ferenda autem onera aeris alieni pro rata par te, qua quisque heres est, non vero pro ram emolumenti, quod euique ex hereditariis rebus praelegatis

15쪽

obvenit, I. I. C. si certiam ρGaI- 55. . tinde scis i. e. do h reae initis. Sarrite Urrat. fHiis. lib. 4. t 7t. I. ursin. 5. sive testator prima heredes singulos ex aequalibus aut inaequilibus portionibus instituerit, ct dein cuique aut quibusdam praelegata dederit, aut rerum hereditariarum divisionem, portionibus hereditariis haud respondentem, secerit, sive

cos singulos eX rebus curtis diversi valoris heredes scripserit, vel etiam ex rei unius inaequalibus porticinibus nullo dato coherede sine rei cum S tunc singuli aequaliter instituta intelligantur, detracta rei mentione, L ex faLIo 55. G Hre . Inu. iunct. l.

V uo. ter D. I. st duo i5. e. eou. tit. h oque nititur sandamento, quia, si unus Italicarum, aiter Provincialium rerum heres scriptus sit . uterque aeris alieni innus aequali ex parte subire debet, lieet longe plus in Italicis quain Provincialibus, aut vice versa sit, A. i. ex facio 35. . eum baee Bia a. f. δε seMae init. Et

quamvis Lailibertus Goris ais mae. t ad i. a. cap. 2.

n. S. distinguendum putet, utrum testator quaedam tantum, an vero omnia bona inter heredes diui rurit, ac illo quidem in casu aequaliter omnibus aeris alieni onus ferri oportere, in hoc versi unumquemque prorata emolumenti, Seu valoris rerum ex divisione ob venientiam, obstrictum fore existimet. magis tamen est , ut oc in caSu, quo res omnes divisit inaequaliquantitate, aequalem unusquisque aeris alieni partem bastineat , tum, quia non minus tunc, eum Omnia, quam eum quaedam tantum bona in I s

heredes divisit, res tales divisae vel asinnatae uni in due obveniunt ex iure legati, Iurisconsulto non distinguente, utrum Omnia. an quaedam tantum, a te- clatore divisa Sint, L cum pater 77. odii iit praediit . f. G legatit a legatarius autem oneribus aeris alieni obnoxius non ni, I. ult. C. do be edit. aE . Tum etiam, quia in casu , quo testator alium Italicarum, alium ProvIncialium rerum heredem esse voluit, Omnium omnino rerum divisionem inter coheredes secit, dum nullas res habere poterat, quam Italicas, di Provinciales, & t imen tune aequale heredi Itali earum di heredi Provincialium rerum ineu libere mis ali ni solvendi onus, iam ante observatum ex I. 55. g. a.ds irae . inrt. rum denique, quia, eum alium testator here sem scrip,i et prediorum urbanorum , alium rusticorum, alium caeterorum rerum, atque adeo sic quoque rerum omnium fecisset divi,ionem seu assignationem, perinde id habendam esse Gaius censuit, atque si sine partibus eos heredes instituisset,

resque omnes Sua 3 iper pr.eceptionem cuique legando distribuisset, L si cenarum i 7. pr. n. de tritum M.

mi i. r. Si tamen res uni heredi ex divisione vel institutione obvenientes portioni here litat tae aeris alieni haud suinciai. t, dc is heres solvendo non sit, dum nihil proprium extra eas res habet, heredibus caeteris singulis tantum decidere ex rebus sibi per divisionem a testatore praelegatis aequum est. quanto minus invenitur in rebus uni heredi ex divisione te statoris aut institutione obvenientibus, quam quidem est in cumulo aeris alio tar pio partu illa, quam heres ille paupertinus serre debet: eo quc i, uti legata, ita quoque praelegata, non aliter debentur legatariis aut seredibus praelegato honoratis, quam Et totum aes alienum de uncti solutum sit,Wωθ. rara. M ltae G civ. d. I. 55. . I. a. d. tae bere f. iustit. arg. I. sic ν-iari. m 17. v. l. in i τε f. de testam. mi. . it, i rusa ne mannus ad i. I. C. ιὰ certum potatu . Atque hine non longe abit, quod, si testator distributionem quidem rerum inter hermes secerit, verum vetuerit, ne quisquam praelegata capiat, nisi persoluto toto aere alieno, tunc primo quidem ex rerum omnium fructibus solutio aeris alieni fiat, sed si hi non sui seiant, singuli arbitrio iudicis pro rata emolumenti ex pra- legatis sperati conserant, ex quo ari alieno desuncti pareatur, uti latius discutit Ant. Faber lib. S. tit. 25. su. 6.ai. Quod si quae ex statuto iure praecipui capiat primogenitus, si quidem illud ius praecipui in maiore nereditatis portione consistat , dum prim genitus in bessem hereditatis, secundo genitus in

trientem ex Marulo vocatur, etiam maiorem pro rata aeris alieni partem subit, Ant. Matthaeus disput.

bus singularibus, veluti, cum filius primogenitus aut agnatus solus, vel maiore saltem ex parte, ad seii dalium venit successionem, tunc ob malus illud seudorum similiumque emolumentum non plus Oneris in aere alieno fert, sed tantum pro ea parte, qua de cetero heres est ἱ quia seuda aliaque iure pri in eniturae obvenientia non ut quota hereditatis, sed utrra singulares, vice praelegati ab ipsa hereditate ex beneficio consuetudinis patriae separantur ac praecipiuntur; & nihil vetat, aeque ex lege Seu conSuetudine praeception fieri, quam ex restatoris uoluntate, Joh. Pa n M. al. t. 5. a re I. 5. Lambertus

Goris a Deriar. Dact. a. cap. a. num. I. R. S. g.

post Annaeum Robertum νον. fudis. IV. 5. cap. l D. Frederie. a Sande de fetidis Gebiae tria2 . a. t. a. cap. 5. 6. S. n. 5. Charundam Rom. m. a. Re ρ. r9. Burgundum ais comue uae Flandria ινaes. s. num. 3 6. in M. 57. M. Louet in arreis. Iit. D. . t 6. aliosque ibidem citatos. uuae adeo vera, ut si defunctus pro pecunia mutua accepta praedium suum seudate vel solum, vel una cum aliis praediis altodia libus pig noli Obligaverit , primogenitus quidem tanquam studi oppignorati possessor in solidum a me ditore talis debiti intuitu conveniri possit, ae solvere teneatur, hi nolit seudi jure obligati proscriptionem patii sed tamen contra reliquos coneredes regressum pro rata parte hereditaria habiturus sit, atque ita cum effina non ultra partem illam, ex qua ipse heres est, aeris huius alieni onus subiturus ;eum utique aes illud alienum ex parte debitoris uni

versum eius patrimonium, non certas res aut certi

Ioel saeuitates imminuant, L ri fideicommicium g. ira Iatum l. f. de juisciit, di pignoris eerti o ligatio pro debito non asseiat, quo minus illud uoi-υὰrsi' patrimonii debitum maneat, licet creditor in oppignoratis gaudeat iure praelationis s Molinaeus ad

Maria dixe t. tu . Nob s. f. m. 4. verbo prim stentur

aliqu udo esset impositum, propter imiam seu dum & seudi contemplatione; tune enim illud sinlum gravaret successorem seudalem, non item allo-dialium heredes, i it A. loco ntim. o. 4 i. nespon

me si non ultimus possessor iam desurictus seudo onus immouerit, sed prae lecessores ejus, sic ut Du-

16쪽

De acquir. ldum illud ad ultimum possessorem, iam desininim,

cum illo onere imposito devolutum sit. Sed di, si pater seudum emerit, pretium autem needum solverit vel pretii solvendi causa mutuum aliunde aec perit, proque eo rem se alam pignori obligaverit magis est, ut solus suecessor seudi ad pretium illud Solvendum mutuumve reddendum obligatus sit, eo quod apud nox ac multos alios in ea causa est, ut emti a patre seudi pretium reliquis fratribus conserre debeat, ac proinde perperam Melinet solutionem eras, quod, si venditori aut mutuum danti non sol- Uat, ex collationis necessitate deberet in serre. Nee

alitia direndum, si eollateralis in seudum novum adesuncto coemtum ita sueeedat, ut uxori defuncti vasalli ad pretii eollationem devinctas sit, secundum ea, quae de collationibus dicenda erunt, Hugo Gr

6. - . a . Petrus Henius par. a. m. M. n. 53 ex reqq. Berlichius e m. r. 'act. pH. a. coin. 55. num. oe σευ. Ne ladius de fotucr Honiana . cap. 5. num. II. Na. Licet plures teneraliter Uelle videantur, collateralem seudi a de sancto emti suecessorem ad pretium seudi, necdum solutum, solum obligatum fore. Uide tamen Molinaeum ad eoni. Auris. l. an.

22. h'x eo autem, quini supra dimam, heredes ratione emolumenti, quod ex praelegatis unus pra altero sentit, non maiorem aeris alieni quantitatem subire, sponte fi .iit, illos, qui ex re certa tantum instituti sunt, alio luto coherede sine re, nulla aeris alieni partem ferre ; eo quod tale legatariorum loco censendi sunt, L di totieus co ti l 5. C. δε horeis. inu. Responsa iurisc. Holl. 'aμ. S. consit. GO. quati. r. Cui consequens est, ut Ac institutus ex certa parte

acquaestuam, veluti, dimidia aut quarta, directo aeris alieni hereditarii oneribus nulla ex parte obnoxius fiat; licet verum sit, aequaestum non intelligi, nisi quod superest, dedum omni aere alieno, quod stante matrimonio contractum est, vel, si caelebs in aequaestu ροrisve ei heredem seripserit, quod ipse contraxit, non item, quoil maiores eius, Lamb. Goris

23. Si quis alium ea strensium, alium paganicarum rerum heredem seripserit, Iuliano placuit, quasi duorum hominum duas heriaitates intelligi, & eum, qui in eastrensibus institutus est, solum in solidum obstri tam sere ad persoluendum omne illud aes alienum, quod in eastris contractum est ψ caeterarum vero rerum heredetn solum universa praestitu ruin esse debita, quae extra eastra per defunctam conflata vi I.t, . si re rarum I T. q. l. f. is te tam. mun. 6. f. aeco emat. Ut tamen, si alterutra pars banorum aerialieno, Guod ex ea causa pendet, non suffieiat, de propter hoc is, qu ex ea prate heres est, non adierit, alter, qui adivit, compellendus sit, aut defendere totam hereditatem, aut totam creditoribus solvere, ae I. U. r. f. is terramento milit. Periniquum enim sciret, creditoribus per huiusmodi supreniam

stincti voluntatem insis i praeiudicium, quo minus

in omnem event .im ex bonis quibuscunque textat Tu consequerentur ea, quae ipsis debentur, quamdiu hereditas solvendo e,t, praesertim cum aes alienum

destincti ex sua natura universum defuncti ex sui natura universum de sane i puri .uoisum, non eerti, et ad I Moderi. -- , .

ci omittenda heres. 37

loci aut generis facultates minuat, arg. L 3ἰ fide commitatim M. F. trarimum t. f. do Isaeieiis, iunct. I.

ao legatis r.

a 4. Quod si vel ex testamento, vel ab intestatis, vel partim ex testamento, partim ab intestato, altermosiliun, alter immobilium heres sit, sunt quibus

visum suit, ad exemplum eorum, auae numero Praece

dente dicta, heredem mobilium solum in solidum ad aes alienum mobile, immobilium vero auecessorem ad

immobilia defuncti debita ereditoribus praestanda , oblsatum fore, atque ita etiam in Gallia aliquoties

iudieatum suisse testatur Imbertus encliγid jών ir uiis, verbo boninum Effraemia cisca meae. pag.

glori. d. n. 5. Sed vix est, ut id probaveris, eum non ita aes alienum pler ue in locis pro varia sua conditione speciatim mobilibus, aut speciathn imm bilibus connexum atque alligatum sit, uti quidem debitum de creditum ea strense peculio castrensi, de paganicum peculio paganteo I sic ut de illorum peculiorum separatio per ereditores peti possit iuxta l. r. ii si amiliat 9. 1. de repaνation. sed remus hunc

ea sum et assimilaverisi quo alter rerum Italicarum , alter provincialium, alter ptaediorum urbanorum, alter rusticorum, alter caeterarum rerum heres est, adeoque eos, quasi sine parte institutos, ex Semisse singulos aeris alieni oneribura subjeceris, praeserti in tunc, cum ex iudicto testatoris alter .ad mobilia, alter ad immobilia vocatus est, a Q. E. I. ox facto 55. r. a. f. aer he eae inrt. I. si certarum l . f. aete/tam . mtyis. Costalius ad I. 5. f. o L ercire. Nisi malis, generaliter hie mobilium di immobilium

aestimationem iniri oportere, ut pro rnodo emolumenti, quod uni ex mobilibus, alteri ex immobilibus quaesitum est, unusquisque eorum aerit alieni onus agnoscat, Pyra quellus de tu e primogenituris quaeri. 55. n. 29. lGq. Joh. Baptista Costa de quotae, rata quaest. 2 . n. 4. Mallarus remest tum ita. a. eap. 4s. Lamb. Goris arieria . t M . a. cap. 5. num. 2. 5. Ant. Matthaeus is rureorsion. Zis'. I J. n. 25. oe rei M. dirρ. 5. aE I. I. C. ri cert. t Ist. n. i H. Parens p. -m. Paulus Vora in natura mobices immisit. eisp. m. n. D. Ο - β. r. inst. δε ι uam. misit. n. rest. Si modo debita non sint mererealia, veluti reditus ita iando impositi, ut eum sundo pereant, uec persona de caetero obligata sit i quippe quae tunc eum solum onerant, ad quem piaedium

deuolutum e t. Lam, Goris a perta . trari. 2. cap.

5. n. 5. 6. 3Iodo etiam non aliud peeuliaribus quibusdam locorum statutis cautum appareat in Hannonia neminem ae ii alieno defuncti obstringi, qui mobilia eius non attigerit, adeoque onus aeris alieni

citum mobilium niccessorem gravare, scripsit Hur diingus ad comuetuae Flandriae trari. a. n. l T. &ex mobilibuq ante omnia solvenda esse desulicti debita, hisque non sufficientibiis, ad immobilia deveniendum es e, statuta Mech liniensia aperte definiunt,

a S. tibi autem ita ius est, ut paterna paternae, male na maternae lineae ab intestato cedant, s non, uti ex ros ,rmato iure fieabinteo in duas partes aequales fiat divisio, quarum altera paternae altera materna lineae quaeis ratur, sed ut inspiciatur, an ex paterno, an vero ex materno latere res unaquaeque vere defuncto obve-

17쪽

i8 Lib. XXIX.

n erit in frequentius placuit, aes alienum non utrimque pro semi se, sed magis pro rata emolumenti, quod cuἰque acquiritur, secundum sectam rerum singularium cuique cedentium aestimationem, heredes gravare : eo quod Me in easu diei non potest bona paterna aut materna a line e paternae ris maternae coin natis iure quodam praelati capi, ac de caetero eos pro nutruro linearum aequis ex partibus heredes esse. Licet id haud in probabiliter diei possit, quando

defuncto non ab intestato succeditur, sed is testa-rnento suo alios paternorum, alios maternorum bonorum heredes seripsit : unde de eos tune aequaliter

heredes fore, salvis cuique suis praelegatis dixi in t.

de herer intι. num. a. . cui consequens est, ut tunc

etiam aequaliter aeris alieni onus serant. Et sane, si lineam utramque in paterna materna separatim

ab intestat ἐν sucundiam statutum suecedentem aequaliter oneri aeris alieni subjicias, evenire posset, ut a patre prosecta bona tam essent tenuia, ut linea paternae magis oneri, quam usui esset paterna hereditas, ac propterea illi, quibus ex eo latere desertur, eandem essent repudiaturi. Si tamen rebus immobilibut ab uno latere prosectis reditus mere reales impositi sint, ejus solius oneri erunt, qui talium immobilium successor est; eo quod solum illud pradium, non vero per fiona defuncta, tali oneri obnQ-xium fuit, Christinaus ad let. -cb. in. sit. 10. a t. 35.

Lamberto Goris, aliisque, quos ille citat de sequitur d. t ad i. a. ca . 4. n. v t. dicta de aeris alieni divisione prs rata em lumenti inter paternae maternaeque linea sulce; vires, tantum locum habere quantum ad ipsos heredes ; sed erei litoribus non obstare, vin , si per- Inalem habeant actionem contra desun m, singulos pro partione heredit aeria, sin realem, hypothecae

prasessorem in solidum convenire queant, non tamen id per omnia satis tuto amplexus fueris . Nam etsi

haud sit eundem inficias, hypotherarios creditores s l im hypothecae passessorem hypothecaria posse in rem actione in solidum convenire, nec compellendos, ut actionem inter heredes vel pro rata emolumenti, vel pro portione hereditaria dividant, quia pignoris causa individua est, . di eatenus verum sit, obligationisecinditionem ex persona heredum mutari non posse, id est, ex individua dividuam non effiei, ut dictum tis. qui ρα. in pen. n. 5. 5. tamen serendum non est, ut in obligationibus dividuis heredem unumquemque pro rata emolumenti ad debita solvenda obligatum ponas, Et nihilominus ereditorum intuitu hereditarias ries aequales concipias. Ubi enim paterna lineae paterna. materna materna cedunt, necesse est, ut duarum linearum successores vel aequis ex partibus, vel pro emolumenti portione heredes dicas: si aequalibus ex partibus, injustum fuerit ex aequis partibus her des non aequas sed emolumento obvenienti respondentes aeris alieni partes serre: sin pro tueri cuique cedentis ratione singulos malis heredes esse . uti in id inesinat Goris ae loco, nulla iuris ratio est, queaut iubere, aut suadeat, aequumve esse dictet, minore ex parte heredem tantundem ereditormus praestare

eompellendum, quantum qui propter longe majus

molumentum longe maiori ex parte heredes cen entur. Neque quicquam huc consert axioma illud, quod ab eo in Ninionis suae stabilimentum adductum e , t

obligationis conditionem ex persona heredum mutari non solere aut alterari, L stimulionum quaeaeum a. er bre, a. f. de De bo . ob aν. Cum, uti iam ada

latum, non aliud illa regula velit, quam obIigationes natura sua individuas, qualis & pisnoris causa est. ex persona heredam non reeipere divi,ionem: proutia manifesto apparet consideranti, in A. l. a. l. dedi.Hui, di individuis tractari obligationibus, eiquem, in a. illam de persona heredum assertionem proponi; iuleoque ex eo fundamento contendendum

esset, uti defiamus invito creditori debitum per partes solvere non potuit, ita dc heredes singulos in solidum ad debiti heroditarii solutionem compellendos esse ψ quod in notissima incurrit iuris principia, se- eundum quae obligationes, si modo natura diuiduae sint, ipso jure inter heredes divisae sunt, sic ut nullus ultra agere aut conveniri possit ex eapite destincti, quam pro qua parte heres est, ct in solis Imple mentum per partes haud recitientibus obligat idinibus verum sit, heredes singulos insolidum conveniri, uti hoe in sequentibus latius explicabituri L Mo be edita- νῶι a. Ciso be .ae . a. ij. υ b. I. 5. l. 4. f. mil.e-cireunda L p Hora. β. incretam a. ff. dest aetor. stipui. a6. Quia vero nunc passim invaluit, unumquemque pro parte inseatum ci pro note intestatum deeedere

posse, quia vel ita vula, vel ita debet, dum immobilia habet sita partim in locis, in qui , testamentariae dispositiones domino de rebus suis permissae sunt, partim in regionibus, qua solam admittunt ab intestato succestionem ι atque inruper accidere potest, ut quis intestatus moriens heredes habeat non aequaliter aut promiscue in omnia bona sua i sed tantum in ereti loci res, si concipias, decessisse sine testamento

eum, qui immobilia reliquit L ltralem, Leydae, de

Rote dami sita, proximos autem habet statrem primum adhuc superstitem, secundi prae iuncti filium. tertii itidem prinmortui nepotem, dc quarti denique iam extincti pronepotem, . quo casu in Ultra jectina solum fratrem primum cum secundi filio. in Lea densia eundem fratrem di fratris seeundi nitum fratrisque tertii nepotem, in Roterodat Mia eum prioribus etiam fratris quarti proponepotem succedere, quia UI- traiecti ius repraesentationis in linea collaterali non ultra gradum tertium receptum, Leydae vero ad quartum, & Roterodami ad sextum usque gradam extensum est, latius in materia successionis ab intestato

eonfimiabituri hine ambisuum admodum est, pro qua parte qui ue in his similibusque aliis factorum s ei ebus aeris alieni onus agnoseare debeat λ visum fuit Nisolao villae de rebus dubijs, unumquemque prorata parte. qaa patrimonii cuiusque heres est, serre debere ae solvere debita in eadem regione per de lanctum contracta, adeoque in casu superiore fratrem statrisque secundi filium solum obligari ad aes ali num Ultra lecti conssatum, ad Le ense eosdem cum tertii fratris nepote, nominibus autem Roterodami eontractis obnoxium fore stat rem de fratris secundi filium, tertiique nepotem ae quarti praedesuncti pronepotem et quia quasi Ron unius sed. trium hominum dive ae nereditatos sunt, adeoque in iis idem statuendum videtur, ouod Romanis ex eadem rationei pueuit, ubi miles alium eastrensium, alium pagani-

18쪽

De acquir. pel omittenda heres.

earum rerum serἰ ἰt heredem, auctore Gaio in I. ricreta um II. ρ. Acta 1 ι I. f. de te, ram. miris. Sed displieuit illa sententia Lamberto Goris a vertari traei. 2. cap. 3. n. 5. 6. 7. di merito ; tum quia, ut aliquo dies iam monitum, non certi loci sed universarum saeuitatum est ius alienum desuini, quo proinde non certi Ioel, res, sed universum debitoris patrimonium imminuitur, L eicommittum D. β. tractatum I. δε- itiis. tum quia frequens, ut quis non alibi, quam in domicilii Ioeci, aes alienum contrahat, Et tamen alibi omnia ipsius immobilia sita sint, aut certe r xima eorum pars, atque ita inde oriretur iniquitas, dum ex lege domicilii heres exiguum ex hereditate

emolumentum eapiens omni aeri alieno obnoxius es-ficeretur, reliquis res omnes alibi sitas secure ae sine ullo aeris alieni onere aut dimimatione possessuris.

Ne dicam, ea ratione etiam satile eraditures fraudari Posse, supposito eo . quod supra n. 17. ex Bargando ad Onsuetudines Flandriae suggestum stat, posse hiredes unius regionis hereditatem admittere, alterius repudiare, dum tot separatae intelliguntur hereditates, quot locis diverso successionis intestatae iure utentibus immobilia defuncti, bona dispersa sunt, nec ius

acerescendi inter diversarum hereditatum heredes locum habere; contra, quam Romatri eonstituerant in aul, quo alter castrensium, alter non castrensium Mesres erat s licet enim tuno quasi duorum hominum duas intelligerent hereditates esse, tamen cum ait rutra pars' bonorum aeri alieno, quod ex ea causa pendebat, non sussiceret, & propter hoc is, qui ex ea parte institutus erat, non adiret, voluerunt, alterum, qui adivisset, compellendum esse aut defendere totam hereditatem, aut totam creditoribus solvere P. I. 17.

. t. sis testam. misit: ha quamvis tam das r pudiationem'rerum Flandricarum Flandri in Mandria domiellium habentis ae morientis, di aditionem

ratione immobilium Hannoni rum permittat heredi, atque defendat etiam ad id, ut hums se omni subducat oneri aeris allani, quod non serunt ex lege Hannonica, qui mobilia non attigerunt destineti bona; tamen id tune minus iniquum est, ubi aperta lege immi bilia oneri aeris alieni exemta sunz, uti se alia multis in loris, eum succedit collateralis ultimi possessoris, ac seu lati s inlis contentus esse vult, repudiata allodialium successionet maxime vero iniquum, ubi nulla lege publiea vel immobilia, vel generaliter certorum Ioeorum res ab onere aeris alieni liberatae apparent. Ceterum Lambertus Goris ipse in hae coni versia aequius meliusque censet, in. ualitatiis evitande gratia , pro modo emolumenti debita hereditaria inique heredi anignari; ut tamen onera mero realia immobili .euique rei imposita eum solum graveta, qui eam solus ex sueeessione capit, ae tradi. a. e .ib. n. υθ. Mne ipsam sententiam placuisse

me video amplissimo ill trajectinae Curiis Praesidi

b. n. 13. t . In Hallandia iudieatum suit, heredes Hollando sue dentes ex lege uollandiea aes alienum defuncti agnoseere debere pro ea paree, qua quidque coram ex lege Hollandi ea heres est, etiamsi non Omnes, sed tantum quidam ex his, jure hereditario acquisiverint defuncti bona immobilia alibi extra Hollaridiam sita, veluti litra lecti aut in litabantia, dum

lex situs non eosdem, quo ι lex Hollandiea, ad immobilium vocat suecessionem. Quod an ob cone in

rentes.multas singulares in ventilata facti specie circumstantias, a Jacobo Coren obi d. ai. prolixe enarratas, ita a Senatu supremo Hollandiae definitum fuerit, cum Curiae provinciali atque ipsius etiam Hallandita tardinibus diversa Mntentia aequior visa suis set, an vero magis illa decisio etiam extra illas facti qualitates generaliter comprobanda sit, in medio

relinquo. a . uua porro ex parte quisque onera serat her ditaria , si inter legit innun re testamentarium heredem orta de valore testamenti controversia, lis tandem transactione sopita sit, disci potest ex iis, quuseripsi ad i. tramariton. num. 22. ha an ea, ac quousque, subeat filius aliusve similis, qui. in sola legitima a testatore institutus, eandem admisit seu percepit, petendum ex disputatis ad i. ae insis . testamen to num. 44. 45. dc D. Joh. a So nerei u e repraetentat. cap. 8. num. 4. Sicut di demonstratuni in s. tufus. eatis. pigu. I A . taeitc comνab. n. M. D M. liberos, quibus pater bona materna, aut certas res, pecunia ve numeratae quantitatem eorum LNo assignavit, di de caetero onus omne aeris alieni eommunis in se suscepit, non ideo minus per ereditores conveniri posset, adversus parentem superstitem regressum habiturus. Adde Appendirem decisionum mit rei ut Ira i c. mu pari 5. via. l. p . M. in δ' ae s enimie pro qua quisque parte ex aditione ad legata solvenda,

oblige , io t. δε legatis excutiendum erit. a'. Silentio tamen haud praetermittendum, nonnullis in casibus heredes singulos in solidum ab hereditariis mase creditoribus conveniri: qaoties Milicet hereditarii debita vel natura divisi nem ac per partes praestationem non recipiunt , vel partis quidem dationem natura sua admittunt: sed, nisi tota de

tur, obligationi satis non sit; quippe quibus in ca,ibus regula probata sitit, hei es pro parte solvendali rari non m se, quia ex persona heredum conditio oblitationis non immutatur, aut ex individua es-ficitur dividua, i. tot lationum a. β. l. a. ff. de Preb. obligat. Hugo Grotius manuae. ad iu/i 'ud. Hota. I b.

tatione cap. I. uum. 5. Quod ut apertius intelligatur, Iurisconsultus lyauliis quadrimembrem diuitiationem facit; ait enim in executione obligarionis interdum esse aliquid, qauod a singulis heredivus divisum consequi possuimu: aliud, quod totum peti necesse est, nee divisum praestari pote,t; aliud, quod per partes petitur, sed solvi nisi totum non potest; aliud, quod solidum petendunt est, licet in solutione admittat s

ctionem, L e rνcutione f5. m. f i ve bori obligat. Prima species pertinet ad promissionem pecuniae certae,

similiumque rerum aliarum; quippe quarum dc petitio & solutio ad hereditarias portiones spectat, Secu dum ea, 'ae iam supra exposita sunt, ae LM. I. y Eo diero . - g. Seeundae speciei exemplum est in opere, quod testator fieri iussit, veluti statuta; nam di solidum opus peti ab eo , cui debetur , potest, de singuli heredes in solidum tenentur, quia operis essectus in paries scindi nequit d. l. 85. g. a. H. aer De bori ob lat. iunct. I. rei oppetanis 5. l. f. de re b. tigus. i. xi ir, qui quad ingenta do. f. a seg.

lo mari. Idemque est, si servitus itineris, viae,

aliaque similis a delancto debita sit. l. Dis ι7. o.

19쪽

Lib. XXIX. Tit. IL

nipuIHiones n. a. f. do τρνbo . Aletat. l. M Dominissa n. f. de legatis 5. adeo ut, si unita ex pluribus servitutem impedierit, etiam in totum id, quod anoris interest, damnari debeat, eo quod actoris insolidum interest, se non prohiberi ab illa servitute, sive ab uno, sive ab omnibus prohibeantur, arg. L

med. Adde t. si semis. uinae num. a. in se. Ubligati nem quoque ad aliquid saetendum, plerumque individuam esse , res ipsa loquitur, exemplo operis, de ob H ereditorem tune etiam in solidum adversus singulos heredes ad iacti implementum agere posse dicendum est, nec unum eorum liberari faetendo laetenda pro parte sua, veluti, si lassa fodienda, si insula aedificanda, si landus tradendus, si iter faciendum sit.

I. eadem diremtis 4.. to I. I. stipulationes n. 72. f.

de nodo . obligat. a tamen ad sactum praeelse n mo cogi potest, se in loeum facti sueeedit prostatio eius quod interest, I. xi qtiis ab alio I a. F. I. st δε νοjudicara , ae hoe in numeratae pecuniae quantitate, quae sua natura dividua est, consistit, dum iudex ,stam facti debiti aestimationem saeit; hine magis est, ut heredes sin uti non insolidum ad id quod Inte

est damnanda sint, aut executionem path debeant, si factum non sit, sed tantum quatenus heredes fuimperinde ac si ab initio non iactum sed pecunia obn-gatione contenta fuisset, ae. I. rt 'uationis n. 7 a. r. δεεν λ oblig. Donestus ea em. Iuri risil. ae. Q. c. s. vers. mi. Quod si in non siciendo consistat

obligatio, illud quidem omnibus non iaciendi, seu a facto abstinendi oblIgationibus commune est, quod

unusquisque heredum in universum a simi abstinere debeat; sed si eontra sererit, multum interest, utrum secto contrario unius heredis in totum ita moatur creditori, ac sι omnes fecissent, an vero pro p rte tantum. Si enim obligatio contracta sit, μν te ter demtio tuum non fisi , quo minus eam, agam, quia uno ex pluribus heredibus prohibente, ne eam, aut

agam, perinde Udor, ac si omnes prohiberent, De que pro parte peccari non merat . in solidum mihi in id quod interest, seu iam solidi aestimationem a-elio com tit non modo contra prohibentem, sed de contra cone es ejus, etsi ipsi non prohi erint, quai commissa jam conditione stipulationis, I. beredes

sejur 25. 6. in ilia Ia. I. imo cobo dor M. quodor facto 5. M ramitiis e cire. I. I anue reμrpsit I 51. f. δε νονb. Mig. verum non solidum eontra singulos, sed tantum pro ivrtione hereditaria, quia aestimatio

abstinentiae a tali facto dividua esti L eaim dicemur 4. 6. Cato t. f. G.νοMν. obligat. cintra , si in obligationem dedia ium sit illud, amplis. non ς vel ae

minum νem ratam babis μα- quo ipso tacite involvitur, eum.ampitur non amoum dc mores eius qui amplius Vere non debebant, heredes sint, uno agente, ni putatio tantum pro parte astentis, ac tantum commagentem, non itemcontra eoneredes esus ipso iure committitur, quia unus agens, aut ratum non habens, nec Meravit in solidum contra promissionem, nec, si vo luisset maxime, peccare potirisset, quippe non Valens hereditariam exmere action-ulara eam partem, qua

bera. Quid vero iuris, si poenall. MiEulatione muri

tae sint hae saetendἱ vel non Delandi oblinationes in

persona heredum, dicetur l. de Derbo . obligat.

. Tertia speetes ubi nempe per partes quidem quid petitur , sed solvi nisi totum non potest9 appa ret in eo, si hominem aut sundum aliudve quid in

genere stipulatus sim, aut duas res alternative, Si estim aut Rum,ium: si enim unius certi corporissus ex genere vel alternative proenissis per unum

ex pluribus heredibus soluta sit, nondum in ulla parte stipulationis Iiberatio nata est, L stipviIσι umquaedam a. β. M tim l. L in executio, M. p spano ι. ff. de vopbor. obligat. I. st Iaset stim P . y. ae rotation. ne alioquin , uno herecla pro hereditaria parte solvente partem certi hominis, veluti Stichi, altero partem Pamphili, ea ratione finet, ut

non una species secundum naturam obligationum generis aut isternativorum, sed plurium specierum d stinctariam partes creditori invito obtrudentur , D nellus d. lib. i5. cap. 6. versu rint reto. Nec perperam hue retuleris debita defuncti hypothecaria, quatenus creditor hypothecarius a singulis quidem debitoris heredibus non majorem debiti partem exigere potest, quam pro parte quisque eorum defuncto heres est; sed tantum hypothmam non aliter ulli restitu re compellitur, quam si debitum integrum exsoluintum sit, sic ut partis solutio, per unum facta her dom, nulla ex parte pignus liberet. Elane, si hyp

thecaria creditor ipse experisi velit, non contra singulos heredes in solidum, sed tantum contra eum .evi ex divisione penus erasit, hane in rem actionem habet, I. Wo boeditaνiis a. c. ae lePedit. - . a. Qti unuι ex pluribus seria. cνodit. I. rem hereditariain M. ff. Eo optriton. Papon Lb. io. t. 4. a rest. 27.D. Joh. a Someren is νυν tentatD, cap. 6. m. 6. Ant. Matthaeus reis i. disput. 5. ad I. I. C. si cera. μι. na Adde t. de pyMνat. My. n. 6. Quemadmodum etiam, si desunmas promiserit, se rem certam pignoras Mirugaturum esse, heres ille, cui res. illa obvenit, solus conveniri potest, ut pro soluto debito rem pignori supponat, regressum habiturus contra cohere aes ἱ ut

servis. n. tiis. dii mili ratione ad hane speciem tertiam pertinet, si emtor, re nondum tradita nee pretio soluto , pluribus relictis heredibus deresserit ι licet enim venditor de pretio singulos non nisi in partem illam, ex qua heredes sunt, convenire possit, tanaen ab uno eorum , pretii partem osserente, ad tradendam rei venditae partem eonstringi nequit, quisquis eorum urgere voluerit traditionem rei, integrum praefitare pretium necesse habet; cum venditor quodam pignoris iure possit rem venditam pro pretio retinere, I. Attilat emto i 73. fui fun-- a. F. com b. emi junct. I. Iulianuc Io. 9. offeret os da

M uuartam quod attinet speciem, ubi adversus. heredes singulos in solidum agi potest, sed patris solutio liberationem adfert, ea in evictionis materia apparet, quatenus aiatiaris quidem heredes in sol dum denunelandi sunt, & omnes debent subsistere, ae quolibet defugiente omnes teneantur, sed unicuique min secutam evictionem pro portione hereditaria postatio inungitur, δ. i. in executio, M. V. soliaum 5.' is eorMν. obligat. Quod latius demon

stratum m t. de eulation. n. l8. Nee dubium, qui

ad. Maec mariam semiem pertineat etiam, Da supra.

20쪽

De acquir. oesin simiebus prioribus de soluth, ne eius quod.interest ob non impletam ficti obligatione dicta sunt.

Si. Nonnunquam insuper causae favor esilait, ut in ipsis debitis dividuis unus heredum in solidum conveniatur ι si enim alimenta deblta sint, solent radices unum eligere. γε quem ea praestentur, ne a simgulis heredibus minutatim imita molestiorem ha- ant exactionem, L solem j suer alim. et eis. H. Uuin imo locorum quorundam statutis hodie ii ustum fuit, heredes singulos in solidum de

debitis desoncti personalibus conveniri posse, regressu eontra cohe es dato ita ruehlinienses t. i6. an. 37. Qua oecasione Christinaeus ad ae. an. 37. n. 1 a. monet, in casu, quo plures heredes adiverunt

hereditatem eius, qui habebat bona quaedam fisa in Ioeo, ubi ex iure eommuni heredes singuli tantum pro μrtione hereditaria conveniri possunt, alia vero illle ubi ex statuto intra sinsulos in solidum actio est, domus mortuariae legem inspiciendam Et obsedivandam esse in quaestione, an in solidum singuli, an pro parte obstrissi tenean tu Sa. Notabilis insuper aditionis essectus est, quod heres iactum defiancti praestare debeat pro ea parte, qua heres est, de rex capite desuncti luctum sentit,

quisque iactum ratum habere debet, ita di defuncti,

quem repraesentat, de cum quo una civiliter persona

est. Et me non tantum, si defunctus ea secerit, θjure sinere poterat; sed di, si talia, a quibus rmius abstinuisset, si modo elus sint generis, ut ex post

facto eonfirmationem de iure recipere ponior, Qua

ratione vindieare prohibetur. pro sua parte hereditaria rem suam, aut sibi ex causa Melaommissi debitam, a defuncto distractam, ut latius expositum ι. Grei vis Dat. n. l6. aut pignori OUWatam, secundum ea, quae dicta in x. r. quae rei petu. virae oblimnon μιν. n. 54 Nee interest, utrum simpliciter, an cum inventariis heres in, si modo ex rebus defuncti rerum alienatarum aestimationem possit sibi salvam habere, ut observatum in t. δε isi vindicat. n. Is

in M. dc t. is rure ae libra. m. ari Quatenus tamen alios ecteredes habet, pro partibias eorum vindicare non prohibeturi eum hactenus defunctum non repraesentet, nee ex ejus capite lucri fiat pavicem, a. u. Sed di si leges aut statuta hi totum declarent irritum deiunctI fictum , nrigis est, ut nec heres illud praestare necesse habeat se veluti si binia a uxori se, cunda plus reliquerit, quam ei ex liberis primi Gori, cui mininum datimi est, de liberi se Daternae muscuerint hereditati, do quo actum in t. ἀ ritu nut. num. II R. aut si aures in genere desanctus heredem contra legis prohibi nem privare voluerit benefi-

κκ. 5. Responsa Iurist. Holl. par. a. comia. I . pag. 35 Lo veluti, si prohibeat, ne heres ex ad cautionem seu ariam, ne petat supplementum listi

ne retractim faciat ae stati moeranim, alii similia, quae per universum tua dispersa Me eo ere consultum non est. Conser de praestandoe defuncti sacto Hiellum ad i. t. C. δε ισψr Haeternit pari. 5. n. 79. bo. St. ba. Anta Mattheus . isnu .. Mi L.

Omittenda hered. Tr

a. ad i. is C. G rei vindisat. Mylas Meli iuni iuciae. ais l. I 4. M. Altera tituli pars est de omittenda hereditate:

omittitur vero per suos heredes dum abstinent, adeo 'e vel nihil attingunt hereditarium, vel in iudicio aut extra illud dialarant, se nolle hereditatem

paternam retinere, i. ei, qui se a. l. si se num quis

7 i. β. qui ιους ι. f. D. r. extranei repriliant: potestim haee repudiatio ad exemplum aditionis non verbis tantum fieri, sed etiam re, dc alio quovis indicio voluntatis , L rectitari 95. f. h. t. Adde F

ehineum controvera. lib. 6. cap. 4s. Suos tamen abstinere non posse, si quid ex hereditate surripuerint. aut potestativam impleverint conditionemῆ extraneos pone , supra monitisn. ha generaliter repudiare noqueunt cunque semel hereditatevin adeundo aut immiscento adepti sunt, item ma αν έ. repud. bereae 'ext noις 5. Init. de M od. ινυ L er ae e . ruippe semper uranentes heredes, i. ei, qui sola da

L 1. do b eae init. Neque hic admittenda vIdetur exceperi in linpuberibus, quasi illi haberent assi nemra beneficium, etiam postquam sese iure immiscuissent, licet id prima speeie comprehensum videatur in L neces rariis v. pr. iunct. g. l. f. b. t. cum lex illa non asserat, suum imm rem se miscuisse tutoris auctoritate, adeoque accipienda sit de imp beribus, qui sese immiscuerunt sine tutoris auctoritate, sie ut immixtio illa ipso iure nulla suerit, nee impuberem ullatenus obligare tueriti prout o r-rat Gotho redus in notiι ad a. l. 57. interest scilicet inter impuberes qui de iure nkqueunt sine tui re esse, puberes, sed adhuc minores , qui de jure

sine curatore esse possunt, dam inviti curatorem nonaeeipiunt secundum alibi tradita: quatenus immixtio ab impubere facta sine tutoris auctoritate ipso jure milia est: eo quod pupilIus nunquam sine tutore per immixtionem aut aditionem se creditoribus desiinmaut legatariis obligare potest, adeoque etiam non Obstante immixtione, quae sine tutoris auctoritate facta est, adhuc benefieiuna abstinendi habet. M a pubere sed minore iacta immixtio valida est, si is curatore

carens sese immiscuerit, dum talis ex omnibus causis , adeoque etiam ex aditione di immixtione suo

arbitratu facta, efficaciter obnari potuit, donec per

in integrum restitutionem adiuvetur, L si cυμμο--3. C. - MI . restit. minoram. Quia utique miniis

dubii habuit temp re Gali Iuriseonsulti auctoris . . l.

57. qui sub Hadriano de post eum flaruit pe

quo tempore puberes, sed annis viginti quinque mis res, regulariter erant sine curatore, cum ante Di vh Maria constitutionem adolescentibus ex lege Laetoria. non darentur curatores, . nisi propter lasciviam au

propter dementiam: testo Capitolino in uita Marei Amramni E1uotopbi cap. ita adeoque optima ratione Gaius secundum sui temporis Iuri,prudentiam posuit illam intex impuberes ac minores dissi rentiam 4 quod impuberes post immixtionem abstinere muerint tul pe ipso iure nudami minores vero non ni,i restituti

nu remedio adversus immixtione Noutpote vaIldam,ob

tento. Plane, si, mulier vidua, quae professa suerat, mstare velle testamento mariti sui defuncti, postea At

nere nequeat ea, quae speraverat ex testamento. imp

dienda non videtur moribus hodiernis, quo minus acrpina dotalia revereatur, di petat lucra sibi inde debita, iisque contenta sit ; cum utique ea muIieris In-

SEARCH

MENU NAVIGATION