장음표시 사용
301쪽
d. I. ri tanquam tbrer i l. Sed si, liberis adhue superstitibus, donatio ex ea causa semel re cata fuerit, ex eo solo non convalescet, quod liberi deinceps vivo etiamnum donante dere,serint. tum quia sentel iure resoluta, non ni i certis modis a iure
inductis reviviscere debent: tum quia in ae. I. ii
est, liberis susceptis reverti donata, in donatorie a -Lι io ac MI Ga m imum, quod non esset, si iisdem mortuis donata deberent iterum donatario cedere, velut ex redintegrata donati me, Jul. Clarus .. 25. n. 9. in sine. Puldenus ad th. c. Ae redi
tia, quibus placuit, etiam donatorem illum, qui tempore donationis iam unum pluresve filios habet,
revocandae donationis facultatem nancisci, si deinde plures alios suscipiat, quales recenset Ant. Mattheus, Aiput. te erit. 9 AEι i. si Mnquam tberi. a. in tam aperte en i n refclluntur sita verbis d. I νιου. C. do re ea ἐς dmis . ut alia rescitatione haud videatur opus esse, dum sancitum, patronum Γbeμος non sub mom de liberto donantem, ι; Merea 6M-otriste γ i, donata recuperare. Licet negari Non possit, quin tali in ea,u liberis postea natis inoR-ctos e donationis querela de qua pluribus instaὶ
accommodianda sit, rive pater extraneis, sive ip,is liberis suis prius natis inoffieiosam secerit donati nem, Iulius Clatus β. Ainatio quart. 2 a. num. 4. Fa
babilix videatur limitatio Antonii l 'abri, cessare
scilicet revoeationem ex t. si tinq--, nisi donator liberos ante donationem natos tamquam ingratas aut indignos odio prosecutus fuerit, cum in nascituris .lla deficeret odii causa, cod. SabasHis ita. 8. tit. M. ain. d. Adde Carpivium de .forem. par. a. con l.
ra. Esu. i. Sed nee ex adverso probandum, quod a Grotio manudia n. ad juμ ιμ-. HOIL Lb. I.
c. a. num. 55. S. aliis nonnullis traditum. ita demum ei, qui donationis tempore liberos non habebat, revocationem donatorum permittendam esse, si donationis tempore non esset probabile, eum liberos suscepturum; alioquim credibile non esse, quod
donationis tempore de liberis haud cogitaverit, qui verbi gratia, ipse in. stare aetatis laveneulam uxorem habet. Ytenim primo quidem illam credulitatem, quod de liberis cogitasse intelligatur, quῖ matrimonio junct te est, refellit Ant. Faber C. IV. 8. ιλι. 58.
GA T. Mynsi merus cent.. 5, obi o. 6s. Deindditatio decisionis a. logit ri --am, generaliter ae- non tam eonstitit in eo, quod donans tensepore donationis de liberIς,.quos non habebat, cretata verit aut non cogitaverit; quam patius in eo, quod lex, declarans, quod .:am paternum pietatiῆ erga obulem suturam o Meiam sit, subalutiat contra stricti iuris rationem, cin donatione alias receptam prae uritam hanc conditionem tacitam. si donanti nulli liberi po,tea nati suetin , qaibas past patris obitum ratione natui a t, velut tacita quad.im lege, succe sto debetur: ac prIinde non aliter cessare debeat haec legiς praesumtio, quam si de aper ta in contrarium donantis voluntate constet, dum liberos habens, dc tamen donans, significat rebus ipsis, ct factis, se donatarium suae anteponere progeniet , Cularius lib. m. obserν. 5. post meae. Jul. Clarus s
3i. Cum autem remedium do legie ti unquam, noth in liberorum na citurorum, sed ipsius donanti, sa-vorem vuleatur ituroductum es e : ut nempe sua Pietatis officia in liberos postea susceptos exerceat, re
cta insertur, soli donatori hane competere revocandi potestatem, non idem liberi eius misi donationem natis, natalioque minus heredibas extraneis, sed p tias donatorem, patienda d 3natarium qiete frui rebas donatis, hoc ipso satis declara se videri mentem
'suam, quod non obstante liberoram postea suscept rum nativitate, donationem voluerit ratam habere ἶhuic vero voluntati eius sie abunde apparenti vel liberos vel hereses extraneos eontrariari, absurdum fore, sal. Clarus donatis q. 23. n. ult. Ant. fat-theas soleta. δ ρω . n. ad A. l. ii unquam nram. I.
Quid, quod de ty,e donator non iure pelle dissolutionem donationis ex hie superMeniente liberorum nativitate, si expresse renunciaverit iuri ex hac causa revocandi; quod fieri per eum potuisςe, dum hoc totum respicit ipsius sev rem, vix ambigendum, arg. I. re . C de fartis. Et sane. sicut voluntas donantis per leges pra sumpta, revocationi locum iacit, ita per
aperte contrariam de non revoeando testationem voluntatis, removeri dc exeludi revocationis saeuitatem, aequum est. Nec ratio patitur, ut pater Cum
pre dieio liberorum iam natorum donare posset,
ecl. 84. sui. Clarus ae natio φ. a a. n. Tuldenus
a. Tradita hactenus de revocanda. ob liberos post
ea ausceptos donaticino non tantum obtinent, si quis omnia bona sua, sed di, si partem facultatu idonatione largitus sit, d. I. ii ianvtiam 8. C. A vocat. Aonat. si quotam bonorum, seu. universita tis partem donaverit, sive rem aliquam singularem, in qua notabilior consistit patrimonii pars, cum v troque modo aequabs seu. aeque gravis lesio esse pos
sit. Quantae vero partis liberalitas revocationi locum eiat, eum Iere espressum non sit, arbitrio, iudicis definiendum, videtur, consid)ratis uariis circumstantiis, de examinato, an probabiliter eam collaturus fuisset donationem, etiamsi ii ros tot de tales habuisset. quales iam ei post donat Ionem nati sunt Aren hiui is auii ν. judicum Iibo. at carti l 33. I iraquellus ad I i a quam, in verbis, omnia ννI p
302쪽
Ant. Matthaeus is di ρυι. seleel. 6 Mae. I. si uni uiam iter. . Nec dubitandam videtur, quin judex donationi facta tempus spectare debeat in defit,iendo, utriun int magna videatur donati patrimonii quantitas, ut revocatio permιttenda sit: cum enim donationis simplieis propter liberos revocandae ratio potissimum in eo sit posita, q iod lex Prusamat, donaturum non fuisse tunc, si liberos habuisset, ademque subaudita intelligatur condulo tacita si nullos
Postea liberos suscepurit, necesse Omnino suerit, ut ex quantitate patrimonii caeteri triue circum,tantiis,
attonis factae tempore apparentibus, non vero exm, quod postea contigit, ac praevideri non potuit , probabilis eoniectura ac praesumtia derivetur, at g. I. Iucianuν 6. f. qui es a qui ut manumicii G/-imn AEam. Cui consςquens est, neque impediri rovo. candi saeuitatem ex eo, quod sorian adeo increverit donanti, opulentia, ut ci facile donaturus suisset, at donationis tempore liberos habens Opes tantas Possedisset: neque e contrario nasci licentiam do. nationis retractandie, ubi ita post donat tolle ii diminuitur donantis patrimonium, ut probabuiter largitatem exerciturus non sui,set, si donationas tempore Iiberos habens, laborasset angubdia rei semiliaris tantopere diminutae, Zoe, ius cae Lanae h. t. n. IE. Perentius ad ιh. C. δε ρου c. λωί. n. 9.
53. Nec interest, qualis sit, in quem donator res suas contulerit, si e ut ec ab Ecclesia donataria relle obliberorum nativitatem Moeentur donata : dum enim fas non sit, ut Ecclesia, pietatis aequitatisque reli-Liose tenax, ad extrema de insesta lura confugiat ,
m. cas. Mis. eama II. q. . . iniquius longe foret,
et hae in parte vindicari ius aliquod singulare in
praejudietum eorum, quibus iatio naturalis paternam addicit hereditatem, velut ad debitam suceessionem eos vocando, secundum L cum ratio 7. pr. f. - b me damnas. Tuisnus ad tit. C. de revoc. donat. num. Iul. Clarus β. Zonatis q. 23. n. a. Zoesius aEond. b. t. n. ia, Ant. Matthaeus d. iuspru. tot M. q. ad i. ιι υ tiam tbos. 6. in me. Non etiam re-ert, utrum donans rerum suarum corporalium traditione vel incorporalium res,ione liberalitatem suam exercuerit, an iuris quaesiti renuneiatione, ut puta debiti remissione, cum non ea tantum quae dominii nostri sunt, in Donis nostris computentur, sed & ea,
quae sunt in amodibus, mitionibus, aut persecutio nibus, L bono um apponatio M apuae se 143. ff. do is b. tuns. l. rem in bonit M. e. de aequir.
- . Gmin. nec tantum alienare dicatur in fraudem croditorum, qui rerum suarum dominium transseri ,
atra di, qui aereptilatione vel pacto suum liberat de historem, L l. iis siue quae in f/unae crisit. Ja.' artim ut restit. Quod si primogenitus liberos non hahens renunciaverit iuri primogeniturae, sunt, qui ceu aent, etiam tune ob liberos Oceptos revocari P ae abdicatum primogeniturae ius, quasi renunciatioralis contineat iuris quaesiti remissionem: Zoesius ad M. s. t. n. i55. Sed id non aliter admittendam videtur, quam si vel post obitum parentis renuntia-eio facta sit, vel vim quidem patre, sed positis terminis habilibus, quibus de sutura successione pactio
eoque ante patrem mortuo ad liberos eias repraesentationi, iure devolvatur eum feeundo te' iti superstitis exclusione, eo quod hi,ce deinum casibus diei potest, juris jam per nativitatis beneficium .qumitire nune lationem iactatri esse. Nam si vel volunt te patris adimi pos,et, Vel per mortem pri nogeniti, vivo patre contingente ri, non ad liberos eicis, sed a secundo genitum transteiretur, ide quibus actum pro parte in dure Oionc Aeseu δε ρIGIit. Mae ea. Iutc. Te/ιωhia . ntiis. 62. ηJ.ὶ incertus voluntati, paternae de moi talitatis eventus ita in suspenso tenet illud prita rogeniturae ius, ut nulla ratione quaesitis, sed tantum quaerendis iuribus accenseri paSsit, adeoque nec subjaeeat faciandae propter liberos mitea natos revocationi.
54. Non tamen permittenda donant 4 gonatorum
revocatio, quoties di quatenus illa fuit remunerat ita , eo modo, iisque rationibus, quibus eam ob ingratitudinem a doliatario in donatorem commis,am non posse retractari, Supra monitum num. ι . junct. n. ab. Ant. Iaber C. tib . . f. t a . Einu. 3. Iulius
de dote vel propter nuptias donatione Ob ingratitudinem revoeanda vel non revocanda dictain n. 25. simili modo in hac quaestione de revocando propterlιbidici, postea busceptos recipiendum ebi, revocationis ilicet locum non cs,e nisi postquam dos aut propter nuptias donatio soluto matrimoinio ad coniugem, cuius contemplati ONe a tertio data erat, te ver
ba fuerit , ut intelligatur non ex oneroso sed lucrativo titulo iam clunes eum eamve esse : Zoe ius ad Lanae b. t. n. l. a. ε 3. Sed et, si in pactis dotalibus tertiuς donationem secerit, ut ad matrimoritum, alioquin haud secuturum, procus aut puella invita. retur, dic liberalitas ita exercita habeatur irrevocabilis i de quo A, t. d. paci. Grai. n. 67 ὶ magis est,
ut nee hcc propter liberos postea ceptos revocari debeata; cum is a non siri plex donatio sit, licet alibera donantis voluntate pro ela, sed potius ineontractus in nominati speciem cadat, seu contractus in-
nominati pals intelligatur , dum din avit donator ,
ut nupti e seu nuptiarum Dro . i. Sio sequeretur, adeoque dedit, ut fieret, ac factuna Sei utum est i absurdum autem seret, di in omnia impingens juris principia, retractati ab uno latere conventit nem , inon duorum modo consensu persectam, sed utroque ex latere iam impletam atque consumna tam. Nec movere debet, quod ab Ant. Fabro dissentiente C. lib.
7. r. 5 s. de . a. in meae dieitur, revocati'nem permittendam esse, quia debuit donatarius atque etiam donata iii uxor previalere, suturum, ut ipso iure r voraretur, si q tundo libet os donatori agnasci contingeret ἰ cum potius ex adverso donatori fuerit eootiandum, se, si semel don rado invitaverit tertium
ad aliquid faciendum, quod , γ,tquam factum est,
insectum fieri nequit , n ii posse deinceps ex gener contractuum natura ab eo resilire, sic lue non simplicem celebrare Iiberalitatem, sed, ut iam dictum, Ῥιitrati uni iii nomina turn do vel facio, ' omiuo, Mysiaciat qui ure civili post sui consummationem, di
moribus hodiernis sui persectionem. paeniten-
303쪽
ilam haud admittἰt aut dissoIutionem, uti constat exl ticut inii, S. C.-M. at. et arit. di latius traditum
perius illud Fabri rati inium salso la rare principio , quasi haec non conventio utrimque obli*atoria, sed a lina donatio esset; quia di inter alia ex eo
pertissimum est, quod, cum regulariter donator gaudeat beneneri competentiae , tamen hoc denegatur ei, qui pro muliere extranea donandi causa dotem promisit , quia maritus non tamen considerandus est, ut dona rius, quam potius ut creditor ex causa onero- in , ut plenius adstruxi in t. do jure dot. n. b. cι - προσα55. Positis terminis habilibus revocandae propter
liberos postea Susceptos liberalitatis, non usque adlegitimam iisdem debitam . sed in universum omnia donata reverti debent, constitutione volente, ut to tum quicquiae Meth ut fueris patronus donat Oi , re taru , in Umdem donato it arbi. io se ditione maσιώνum, d. I. d. C. de redine. donat. Non tamen ante litem a donatore motam interim per donatarium alienata, sive vendita suerint, stire donata, sive permutata , sive in dotem data , sive ex alia quacunque eausa translata. Sed &, si non alienata, verum alteri pignori obligata suerint, non nisi euin i Ilo pignoris onere ad donantem ea redire, onusaue luendi in- eum re donanti verius est. um enim nee ita se habeant , ubi ob ingratitudinem donatarii donationis retractatio fit, ut supra probatum n. durum s iniquum foret, pleniore restitutione gravari donatarium , qui sine ulla eulpa sua propter solum Iiberorum postea nascentium casum reddere eompellitur, quam qui in pinnam criminis seu ingratitudinis, in donantem admissae, se beneficio accepto indignum feeit. Quin imo, quibus argumentis antea n. 25. M o adsiluctum fuit, fructus ante litem contestatam per donatarium ingratum ex rebus donatis perceptos, non esse donatori reddendoss iisdem dc evinei iacile potest, eos etiam propter liberorum nativitatem haudquaquam ad revocantem eum rebus donatis oportere reverti sive adhue exstet i, sive iam consumtisint: praesertini quia nee fructuum intuitu deterior eius causa esse debet, qui culpa vacat, quam qui sid- dissimo ingratitudinis admisso nocens est. έ onser dehisee Ant. Fabrum Cod. IV. 8. r. 5 s. o n. 4. sium ad Panae b. t. n. a se,. t o. Tiraquellum που si unquam C. de re e. donat. in verbo ro Hatυ , n. 279. o rei o. Ant. Matthaeum ae diipur. ι o. VI. Priar. 16. I 8. 1u haec adeo vera, ut, si donatari impensas in rerum donatarum meliorationem sererit, rarum deductionem haud impecuat, quod amplius ex fructibus ad eum pervenerit, quam est in melioratio nis aestimatione. Licet enim circa bonae fidei possessorem, rei vindieatione conventum, placuerit, sumtus in praedium allenum ab eo bona fide sacto ita demum opposita doli exeeptione servari posse, si fructuum ante litem contestaram perceptorum summam excedant, adeoque admissa commnsatione, sumi fluum demum sumtum , meliore praedi secto, dominum rostituere cogendum, L 1υηπἰων 4'. l. emi, M. f. dorei uinaeic. tamen ad donatarium id trahendum non est, quippe qui non tanquam bonae fidei possessor ex re aliena, tanquam vetus dominus ex re propria,
titulo donationis aequisita , fructus ante litem coiit statam per tione sola, etiam needum e sumis, irrevoeabili iure suos fecit, atque adeo ex iure bonae fidei possessorum renseri lion debet, sed maris her di fiduetario, vel marito, impensas in rem tideico misso obnoxiam, aut dotalem facienti; de ex dom nil iure fructus rapienti , impensasque ad perpetuam rei meliorationem factas etiam per actionem repet re valenti, nee eum fructibus compensVti, ausimilandus est, ain. qui συπιionem D. v. si pa ς ε .f. - eonae I. inae biti, L quia incitu I. μ. Gy. I. 6. I. 7. f. is impenι. in rem t. factit, L
-i --iae a I. Tiraque lius ad b. I. νi unqtiam 8. C. - e. donat. in verbo, re natur, num. ai. Θiere. Petrus Barbosa ais l. λωγtis n. O. f. soluisto mat imon. num. Io. Λnt. Matthaeus ae inimi. t Oct. 5. ais L si tinquam tb c. i6. Non enim, ut hoe obiter addam, existimandum est, im iure per Supervenientem liberorum nativitatem infirmari donationem , ac donantem protinus iterum donatorum d
minum esset ; sed potius per eum infirmatio ejus p tenda ; & res donatae per condictionem ex lege ii
unquam 5. C. de ρον e. donat. avocandae sunt. Si
nim ne ob ingratitudinem quidem ipso iure resolvatur donatio, sed actione in fictum opus sit, longe minus ipso iure resolvi debet, ubi nulla donatarii
insontis eulpi , sed easus mere adventilius, resoluti ni causam dedit. Praetei quam quod & ipsa I. b. C. Gret orat. Lona'. definit, liberis postea susceptis, donata ad donatorem debere νον m/; quo ipso non aliud significatur, qua in quod donanti personalis quaedalii inio ad repetitionem Le;endam nata sit, non autem dorylinium rei aut vindicatio eius : sic enim , cum quis ea lege prae lium vendidisset, tu, niti reliquum
preι iam intra ceratim te ut retrisulum esset, ad x Ie Gu , rescriptum fuit, eum rei vindieationem
non habere, sed ex euito aetionem , L qui ea se os. C. is pari ἐν into emt. er nondit . adeo e pactio talis eo loco habebatur, ae si id actum sutiset, ut pretio non soluto ab emtiano istice orium ad quo limpetrandum personali actione opus est, a T. L ὶ is qui, sae l. 4 i. f. is rei vinaeirist. Nei cani, etiam de inofficiosa donatione reseriptum esse , ex factis donationibus det iactum, ut filii debitum bonorum
Subsidium consequantur, ad patrimonium donantis reuerit debere, i. ii tot ar 5. in me C. ἀν inoae donat. cum tamen certum rit, inofficiosam donationem non ipso iure inutilem esse, sed mediante querela debere .convelli , L i. a. ex partim in x. C. Eo M . --na. ian. atque ita, dissentientibus plerisque, sentit Ant. Matthaeus a. Hi t. 9. ad L si unquam ιό νώi I. ro. addens merito ex eo sundamento, in r/ν ipi 5. adversus tertias rerum posseςsores, qui a d natario causam habent, hanc actionem haud com- utere, red tantum contra donatarios, aut eorum eredem, dum non pinnalis sed rei persecutoria
natori natis. Quod si ante donationem natos habuerit , non ad beneficium , d. I. ι i u uam η. C. δε -- ω. donar. sed ad inoffieiosae donationis querelante fugiendum, quae in plerisque cum ino et i t stamenti querela pari passu ambulat, adeo ut ab interpretibus traditum sit, statuta de ino et is testamentis quid de eatentia, etiam ad inofficiosas dona-
304쪽
tlanes In dubio produrenda esse, Ant. Mattiaus ri.
5. glore. ωθ. in yiae , oc er to, cum enim ad inister vertendam inom. iosi t sta inenti querelam nonnulli patrimonia sua donati anibus exinanirent, deinde elus, quod re, tabat , portionem legit linum relinquerent , di ob id primum ab Alexandro dever i, ac postea a Philippa aliisque impeiatoribus rescriptum merit, id, quod donatum fuit, revocatadum, de Iib ris, quartam non habentibus ,alvam, iuxta formam de in Heioso testamento subveniendum e ,se, I. Π-
amrs a. I. l. ι. a. st n. ω υ.ι. c d ino . Aonat. ratio naturalis suadet, ut, quu lcgibus PO,terioi ibus de inoffieiosi testamenti querula caventur, etiani ad
id, quod ad illius querelae 1imilitudinem inductum
est, extensionem patiantur, qaOtics manifesta diversitati, admittendae causa non apparci.
57. Lieet autem haec inoniciose donationis querela non actio prinei paliter in rem, aut Species quaedam petitionis hereditatis sit, uti quidem id de inopselini testamenti querela alibi ad,tructoria Lit, Sed
magis actio in personam, cond.ctio Scilicet ex novis legibus de inosset a donatione actios,et I dantibus, sed actionis nomen haud exprimentibus, a g. s. unu
I. ii tot ar 5. Cae de inrer . A nar. υθ De cetero tamen ad exemplum quereta ino moto,i testamenti eo et it liberis donantis, sive primi sive ulterioris gradus, I. i tot σν 5. C. Eo in t . Gnat. siue suis, sive emaneipatis, duri di ad matris aut aviae donationem pertinet, adeo te patria potestas in ea non
ώgatit A. t. r. i. ir mist ν T. L p . C. de in π δε-niat. sive ante donationem factant , sive po t eam natis, eum & alii existerent ante nati. ac ob id erasaret remedium legis ii unqvam n. C H redire. donat. ut paret ex L ii totai 5. C. do ino'. Anna-3-.. opusto. ipsis naturalibus, si modo de immoderata miris, non patris, donatione que tio sit,
M. ιertam. Nec tantum liberi , sed & parentibus per inossiciosam liberorum donationem in legitima laesis, ι. ri situr tuur 4. C. de in V. Emnat. Deni. que de fratribus permanis aut consanguineis, non uterinis. quoties illis propter immoderatam in turpes personas collatam liberalitatem legitima salva
non est, exempla q ierelae inofficiosi testamenti, arg. I. fiat'ν vel soraret 27. C. d infra ortum. Rit ters-
ve libri, aut eoia iux donantis; sic ut ad imitationem inossetosi testamenti frater contra marrem, cui pater donaverit, di patruus contra fratris filium cui avia donaverat, eandem tecte instituat, L Γι DS o Impo a'ον I. f. des legistit a. I I. a. 5. 6. 8. C. δε in V. domat. Adde tit. do i ff. tostam. mum. ra. Ac tendit ad id, ut reseindatur donatio, non in totum, sed tantum eo usque, ut his, qui in legitima laesi sunt, ea inlva sit, bive donans
animum fraudandi habuerit, sive non, cum leges non rin ad Ranae. Tom. V. distinguant, L ν; par a. l. 17 rotat s. c. is in .
MuMι. donatione de caetero permanente in suo vigore, in quia ab inofficiosi testamenti querela di,tar. Nec ad ver,atur ae L Titia Seso 67. β. Imperatoν 3. r. ius Iogia. i. a ubi cum avia iactis in nepotem do.
nationibus patrimonium suum exinanivisset, ad in tervertendam nlio alteri supor stiti querelam inom Cicisi i tamenti, rescriptum ab imp Alexandro fuit, rationem deposcere, ut id, quoci donatum est, pro dimidia parte revocetur ἡ quae iiimidia non legitimahlii fraudati est, sed integra m. tio ab intcstato debita. Sensus namque legis est, non dim dium totius distrationis, sed dimHium quotae , legitimam eo tem Pore constituentis, oc liberis omnibusCsimul jiinctis
ex nece sitate relinquendae, revocas dum es se, uti ita
apertissime intelligi potest, ex secti specie plane Siamisi, in I. si minoe 7. Coae de in.F. Poniat. qua d
i. c. do inos donat. n. 4. di sent. nt. Faber eo
M. uuod si diversia temporibus donationes se
sint, quarum priores non laedebant legitimam, sed solAE poster res, singulae pro rata, non solae posteri Tes, reverti debent: nam di, si pluribus in fraudem patroni libertus donaverit, aequaliter Patronus ad ver us omnes in partem sibi debitam Faviana vel Calvisiana experiebatur, I. r. β. si pia μυ Ii. f. ii quium in fis ironi, Anton. Faber. Ceae.
ρω-r. Adde iit. ri quid in fontidem patroni n. 5. Quod tamen alii ita demum admittunt, si pluribus
eodem tempo re donationes sectae sint, non item, si diversis tens. poribus, quasi priores non possent videri interpositae in fraudem legitimae, Zoesius ad
Fanae b. t. n. 79 Sed vix est, ut id probaveris. si consideres, omnes donationes factas ab iis, qui liti ros habent, usque ad mortem donantium in su penso esse: eum enim ad legitimam usque solummodo donationis inometosae revoeatio fiat, legit una vero sit nortionis ab intestato debitae, ac mortuo demum donante possit apparere, quanta ea sit, aliter res eoneipi non potest, quam tempore mortis demum examinandum sit, utriun inomei a donatio ficta sit, nee ne. Oua ratione, si quis unicum habens filium, deeem miuia donaverit, sex minibus de amplius sibi adhue donationis tempore servatis,
deinceps vero usqne adeo deeraverit e as substantia,
ut nihil praeter millia duo superiit. illa duo mitta,
iuncta decem millibus donatis, esselant, ut legitima
305쪽
an ius filii quatuor naillia compreliendat, velut tertia duodecim intilium pars; cui consequens, donatarium duo milii a filio isti, ex asse heredi sui patiis dimantisi reddere Oportere, quo dici possit, legitimam filio illaciam esse. lἰursus, si eundem decem millia donantem, nihil praeterea reliqui, donationis temp.re, Sibi reservaSse proponas, deinde vero industria, labore, aliisque modis conquisivisse de novo eam partimonii quantitatem, quae mortis tempore sex millia superat, atque ita donans eam filio relinquat ex testamento vel ab intestato porti inum, quae lanctis donatis cum postea quaesitis tertiam aut inaicrein coadunatae sti tantiae partem faciat, nihiὶ per don alarium filio, lagitinia in iam salvam habenti, re- Itituendum λret, novelL fit. cap. l. Λnt. F aber C. Lb. 5. ιιζ. IO. a. rar. 7. in fine, Ant. Matthaeus a.
n. s. Nec interest, utrum pater, qui inspecto patri-Caonio, quod erat tempore donationis, sicerat donationem non inofficiosam, dctode reliquam facultatum partem luvia, an casu perdiderit, ut filio mortis paterne tempore legitima salva non sin. Licet anim facile concesserim, adversus luxuriam ae prodigalitatem eomparatum eSse remedium interdilii nis bonorum, tamen non est saepe, quod magnopere liberis imputetur, patri bonis interdi elum non esse; dum vel per aetatein id petere nequeunt, vel Uerc-cundiae ratio, qua persona parentum liberis sancta ex hora sta est, remoram iniicit obsequentioribus, ne palam perditos accusent parentis Eui mores di prosesionem. 59. C ssat tam n haec querela ad exemplum qu rela ino. ticiosi testamenti per lapsum quinquennii non a tempore hereditatis aditae, scd mortis donatoris, computandi ; eo qued ad id, ut quere Ia haee moveatur aditio praerequisica non est, novere. 93. cap. l.
n med. iunci. I. uis. C. do in f. donat. l. siqvit fium S . mae C. de inisi te iram. ut & , si liberi, per donationem laesi. declarati fuerint per parentem, S probentur ingrati, navest. 92. cap. cap. I. ρ I. Ritteret,ulius ad none Eat part. 5. cap. I. num. 9. 2 la. vel parens non lucrativo sed oneroso titulo, tveluti venditionis, res suas in alios transtulerit in fraudem legitime , nisi emtor quoque participes lsraudis suerit: quippe quo casu non 3 nimadverto, cur non ad
imitationem actionis Paulianvi laesis in legitima actio
utiliter accomm landa foret. Quamvis enim illi, quibus legitima debetur, proprie treditores dici nequeant, di Pauliana aetto in ereditorum iandatorum usum inducta sit, tamen cum placuerit, donata usque adlegitimam revocari posse, etiamsi neque donans neque donatarius donationis tempore consilium ἰstaudande legitimae habuerint, dum tantum id inspicitur, an mollis tempore legitima salva sit ; & exadverso Pauliana actio saltem e X parte donantis requisiverit seau lis eoi,Si lium, consequens videtur non posse denegari utilem actionem Paulianam vel, si malis, utilem Favianam aut alvi lanam) laesis in legitima per titulum onero um, ubi adsunt requisita ἐquibus positis, etiam veri creditores Paulianam movivere posSent, puta , si accipiens fraudis cor scius ae
particeps doceatur. Acitque pro hac sententia, quod, si l bertui in ii audem patroni venditionem secerIt,
ea quidem revocanda suerit per bavian in aut i alvisia iram, sed enitor pretio non debuerit si audari , eum do uoto ejus non a , utetu' , sed de dola tioerra,
secundum Ulpianum in I. i. o. in jfandem
I a. o. ri quiu in Iraudem patroni, unde e contrario recte deduxeris, iniquum haud esse, quod vendita in fraudem patroni, ct horum exemplo vendita in fraudem legitiinae liberorum, rex cratur usque adlegitimam sine pretii re sit,ione , si constiterit , emtorem fraudis haud ignarum sui se . t aeteria Ithie de fraudatis patronis in Are cauta , etiam ad liberos in legitima fraudatos recte transferri ,
argumento est, quod ec Paulus Juri,ci usu lius ea extetidei it ad alienata in fraudum tib rorutra adro
o. Porro, cum supra dictum fuerit, donationem
remuneratoriam , quatenus beneficii acccpti modum haud egreditur, neque insinuationis sub SM Tecessitati, neque revocationi ob ingratituditiem aut libρios postea susceptos; pari ratione dc filii endum videtur, etiam inofficiosae donationis quo relam ad eam non pertinere perinde ut in titulo alio oneroso, quasi
tineat, quam ii eralitatem, Carphovius par. 2. comi.
ia. M . 5a. 55. Sed nec querelae huic ita us est, quoties aliud laesis per donationem remedium Sup r est, quo possint legitimain sibi salvam facere, ioire per in integrum restitutionem, L si si Sur 4. C. Min m. donat. Eoque sundamento ex lare quoque veteri haud improbabiliter delendi potuit, in mortis causa donationibus necessarium non siisse liberis
donatoris hoc ruris auYilium, quia per terem Falci-diarn ex mortis causa donationibus deductio quartae permissa erat, nee major ad legitimam quantitas requirebatur , arg. t. iurestata a. C. de mortis causa nat. I. si mortis causa 5. Q ad 4. Favid. l. I. . si quit ex 5. f. quod. legatorum , verum ex quo logitima portio aucta trientem aut semissem contine in
re debuit, adeoque ex haleidiae legis bene fieto legitima tota liberis haud separabatur, non PoteSi non iustum videri, si & ad mortis causa donationes querela haec iure novo porrigatur. Praeterca querelae hujus auxilium iis denegandum, qui poSt mortem donantis ei renunciaverint, non item is vivente, arg. l. si quando 55. peneratire I. C. de ines. te Gam. I. pen. C. Eo pasis, sive expresse sive tacite , puta , vendendo rem ante donatam eidem it Ii, cui illa a vivo parente donata suerat, aliove modo, L cum
donationibus 6. C. de inos donat. I. cum res tibi 4.
4 . Caeterum, uti aliae donationes, ita quoque dotes in Reiose, laedentes legitimam liberis debitam,u Sque ad mensuram legitimae subsunt revocationi per
querelam inofficiosae dotis, iuxta l. tinis. C. G in .Qtibur. ubi vulgo D D. 42. Ut tamen magis liqueat, quid Inter haec varia
donationis infirmandae remedia intersit, sciendum , renaedium let e f. C. do re p. donat. competere donanti ipsi, adhuc viventi, non liberi si ejus,
306쪽
vivente vel iam mortuo ; emiue universam infirmari,h. t. n. 65. 2 seqq. Pererium ad L C. δ' donat. quae iubliberalitatem. At iracsnetosae tonationis querelam non moas n 6. irq. i. ob ipso donante, vel eo vivente, sed demum post o- 44. Non taemen existimandum est, fideicommIssum bitum eius par eos , quorum legitima laesa, moveritinduci in gratiam liberorum donatarii, quando do- posse, di tantum legitima tenus donationem infirma- natur ea lcge ut d nata revertantur ad donantem,re. Inter inofficiosi vero testamenti & inofficiosae do isι donatamur sine liberis mω ia υν, aut Iliaris ullum vationis querelam illud interest, quod inofficiosi te-iinde jus ad res donatas quaesitum esse: sed magis stamenti querela tota infirmetur institutio, etiam ul-iprobandum, donatarium de donatis pro xuo i,osse aria tra legitimam ; at inofficiose donationis querula li-ibitrio diu ponere, uni ex liburis plus, alteri minus beralitas tantum v que ad finem legit irrae revocetur: relinquendo; Sc si id non secerit, liberos suo patri illa tantum locum habeat, testamento eondito; haeeldonatario in donatis ma*is ab intestato ex vi legis etiam intectato mortuo dovatorer illa moveri ne- succedere, quam ex benencio donantis ad ea venire, queat nisi post aditam ab instituto heredit item; lixest . Joh. a Someren de fure nodiercari ea . I. num. 5. etiam tune, cinia donantis hereditas adita non est,ip t Nieol. EIurhardum const. . b7. Nititur. scilicet cc ut nec . donatarii adire cogantur, quo pos et ad- tota quaestionis huius definitio ex determ Inationauersus eos querela intentari, nodeta. 9a. cap. l. in controversiae , an siti in conditione eenseantur et-med: illica intuitu quinquennium, intra quod mo-ilam positi in di, po,itione, de qua ad i. y. Iibe/i venda, crurat demum ab adita hereditate s in hac post bum. hered. I t. num. Io. I. Unde si praxi vero statim a morte donantis, ex ratione ante diei a constante alicubi obtineat, in conditione positos et- n. 59.: illa moveatur actione in rem, di species stiliam censeri in dispositione contentos , vel circumretitionis hereditatis; haec magis actione personali, stantiarum concursus tale quid suadeat, dubitari non puta, ex lege, condiEtione. oportet, quin di tunc iis ex donatione sie concepta 43. Donatarios per donatorem fideicommIsso gra-lius quaesitum sit. vari passe, & fideicommissatio utilem competere in Personam aes Onem, non ita rem, in eoque fidei e-- TITULUS VI. missa donationi addita distare a ndeicommissis ultima voluntate relictis, dictum in t . ad Senatusconr. De mortis causa donationibus ec capion bus. v. bo . num. 9. Ouibus adde, amplius in eo quoque fidei innat,sa don .itariis tempore donationis impoli- S U M II A R I . ta, dissψrre ab iis, quae ultima relinquuntur volunta- ii quJr po=mit: at asteri sem do , , tr eam te, quod. cum elogio supremo fideicommittens usque poliis Eo ρο mortit caura λ sit Gnisi Ioad supremunt vitae halitum menitentia duci possit, monis cauta do eolligatων, an lateν ιiuor audi reluia revocare , ex adverso donans qui iussit magis mori ir causa donatio sit ' An, ω quo donata pinv nauriem donantis aut post aliud tempus moi vabat donatio morris causa Ba faria, ut restitui tertio , acceptanti hanc fidei conmitissi spem nullo casu revocetur ac exspegationem, non ulterius fideicommissi talisia. In Ab o magir praesum Iur DLIa Amnis δεπεν οἰ-
revocandi patestatem habeat, utcunque donatarius sor, quam mortis causa. An et tunc tum eunx gravatus in donationis totam aut fideicommissi r. In γνiculo conrtistitus Gnat Θ An et rtinc, cum vocationem, conini tiret, cum utique tertio, fideicom testamento donat, er donario γε donatarium missum speranti, ex acceptatione subsecuta ius que p sontem nec moriar fsitum , quia ei sine vio sicto per donantem exl5. D. 1νibus 1 elistbst donatis r Anonis rauxa, oe lis consensu donatarii auceri, iniquum seret: sicut o uJbur seritii Afrant inter sed An evanescat Lain aeceptatio donatarii irro abilem fecit inter donatis , 13 Gnaro proster certum praesens aut v cis donationem, ita qucm aeceptatio libera litatis imminen Drestim donaue is, ετ ex iris peν esto fideicommissarium fami non potest non videri opaio- t ' Et an tune heres eiur po sit donara irrevocabilem feeisse fideicommissi, actu inter vivos μοι are einducti, qualitatem, praesertim cum non minus spest . De ex natione I forum es mortis causa Mn futurae Ilii rationis donari .mam vendi possit, L ιγκου riono, in qua ra rauidia, iure accrescen F, IAM μυ- S. Q h. t. Plane deficiente aeceptatione per fi- validitate ob ffaudatos crestitores, Dei manem δε- Micoinmissarium. aut eius nomine per tabellionem notisHi amo Aonantem y hem is rebus, po senN, R Mium secum res muros , magis est, do- -odo, non necerris ἐπ insinuatim , ου ex mori Dan in fideicommissi intuitu adhuc poenitere posse, bur necniario adbibitios tabellionii ae aeuorum mut pauitentia respectu ipsius donationis inter vi- teritiam. admus .est secundum supernis tradita mιm. s. 5. An uxo siso maphi consensπ Porsis mortis eatita a necdum per donatarium ac pratio secta sit. Nee uana o minis ea aerato Fua Θ tesIam rerum turbare debet, qu , servo ventuto ea lege, ut ina- conis, puteit ' Intre quos fissνatitar retram monumittatur, venditor non ita omnι easu libertatem ex meo I misit, vel non potest, inter eos ex aeona Mino. Speratam Teu care ponit, ut pluribus ex ,. - τJo -κr=r cauta licita am HI cisa era. eum in x. - 'mir να α quia constat, mulia in sa-lst D Ono aesWar usaltim a mo iis causa donarione memi ubertatis iure diari tari constituta esse, qua, in ἀν ε; fa,miliar monit eaura donam . p ο- . iasmum x pr ducendae:/noni vim. Vin Iul. tempo- aonaris, ut eapax erro Abeat f A' υπο arm faerri εα n. s. Fachineum ram. ι e sena is annua p/ae rari nit, an multiplex' An K wσου et M. Mamiram 'do sae ti/ ερ rim tum in tu ro ae donatione mortis creti o ν g. ωτο L-ια ι. ita. uis, Meahim M Dinae iraη ων 1ino trarit me an cepistis reqπλ
307쪽
An in ενδ Io quod letatorum teneatur
donatarii er capi ni ei fr. Iret donario sἰmpliciter proposita, tam ad eam
La quae mortis causa est, quam quae inter vivos
dicitur, relationem habeat, ct utramque eomnlectatur, I. alienatum 6, 7. . f. de se bor. 1 gn L. I. si Itus fumiliai T. pari autem 4. f. ae Anati in. tamen, si quis alteri permittat donare veluti creditor debitori rem, quam is pignori obligaverat, vel rem suam domino, non poterit is, cui id permissum. mortis causa donare, nisi specialiter etiam mortis eausa donandi licentia data sit, α. I. I. V. pen. f. donat. Atque hinc est, qu ut titulum reneraliter inserimum G donMιion fiat, adhue Subiectas su
rit hie de mortir cauta donatione. mortit ea uiam donatio est litaralitas propter mortem nullo iure cogente facta , eum magis se quis velit habere quam eum eui donat, magisque eum. cui donat quam heredem suum. . In ιδε. aeo Aoniationib. I. I. 1. b. r. ac nece se videtur, ut aliqua in donando mortaluatis aut redhibitionis mentio fiat , non enim solum imminens mortis periculum hanc inducit mortis causa donationem, uti nec periculi praesentis seu imminentis desectus iacit inter vivos donationem ;eum di mortis causa donatio sit, si quis nullo prae--ntis periculi metu conteri itus, sola cogitatione mortalitatis expressa scilicet, non in mente reten-ra, eum propositum in mente retentum nihil op retur, arg. L ιi rest tendi T. Coae δε eo ira ob eaυνδει. ibique Brunn annu donet, L IM nut a. f. s. t. di ex adverso donatio inter Vivos, si quum riens, adeoque promit dubio mortis metu conterritus , sire ulla redhibendi conditione donet, quipoequem non tam mortis causa, quam morientem donare, Papinianus auctore t. I. Seja, cum D. g. comparo. r. b. t. denisue A inter vivos donatio intelligatur, scet specia niter mortis mentionem habeat additam, ubi ita mortis eausa donatur, ut niati e m re cerare r sic enim causam magis esse donandi,
quam mortis causa donationem. α ideo perinde haberi omitere. atque aliam quamvis Inter vivos d nationem, Marcianus scribit, I. Dbi ita donatu M'. b. t. Nec est, quod dicas, Juliano tamen ac Pa
Itierit ινυ . em AEnaιον. t. ii alienam r5. in fine, L ena. νε cen υ ι M. mortir eam a 4. in simo st. b. t. dc id ip uin a sustiniano quoque repetitum In πο- μα ri7. in Vat. oe c. i. Ut enim, verum quidem
est, valere talem mortis cauuea donationem, ut nullo erasu sis rest ἰδ. is e ui . quatenus non vitiatur actus
tali adiecti , ne, sed tirnaitatem & essectum habet; an
autem sustineatur iure dranantis mortis causa, an magis ut alia que vi, irier vivos donatio, id illi e haud definitur, neque asseritur eam valere tanquam tm rtis caum, in A. vero I 27 aperte traditur, eam perinde haberi debere, ac aliam quamvis inter vivos donationem. Uuo modo etiam alibi a me latius exinpositum, venditionem donationis causa factam non sustineri qui sem tanquam venditionem; sed tamen donationis esses utri o tiri inter eas personas, inter quas donatio interdicta non e t. xit. f. δε con
I. cu'. a'. Ant. Faber C. I b. d. tit. 59. Eo . 3 ου 5. Aliter eum aliis Vinnius seleri. q. lib. 2. cap. 3s. a. Ex eo autem, quod morta Iitatis mentis eunt redhibendi eonditione requiritur, concludendum vi-d tur, in dubio magis inter vivos, quam mortis causa, iactam prae umi dot ationem, etram ab eo, qui in mortis periculo vel agone constitutus donat, HL 22. tili. st h. t. presertim, cum i Tter vivos d natio sit. propria, impropria vero ea, quae est mortis causa I. I. is aeoniatisn. in ambieul autem magis Pro eo, quod pta. prium . quam pro eo, quod improprium, praesume diam vit, Eo δio quae-ιr. 4. n. a. o g. sande isti . Miris. lib. 5. rit. r.
de Gnarim. num. s. plenius demonstratur, eos, qui dicunt, re aeona o miι mo tem νωam, CenSeri abs
lutam secisse S irreooeabilem inter vivos donat Ioanem. Licet non de in . quibus placuit, donationem aegroto iactam misi mortis eausa, quam inter νI- vos in dubio rensendam esse, quos citat Grueneraste-gen ad L sa. 1 A. t. Ant. .Maz thaeus D aemia 5. n. i8. in me. sane, si In te tamento testator Aonarionit vocabulo usuc sit, si ilius admitti potest, eam non inter vivo, donationem, sed magis mortis causa, aut letatum videri r qua oratione, cum mitra ad sororem epistolam, quam prast mortem. Iuam periri mandaverat, talem scripsisset, rei' 'ν via , Aoua- - tibi συν-ν MiMoenrorue a Pariniano
sponsum sirit, mrestitisse. fideicomotissum deberi a rori : nee aliud probandum in ruiuslibet suprema voluntate, L mitor nis i orem 75. e. do luistis a. & hi a finia traduntur in L eae, stat 77. . δε- nar is M. θ'. Gleto t. a. Nee interest, Mirum in cui ita ultima donatur voluntate, absens fuerit redonationis ignarus, an praesens donationem ae piaverit, tum, quia S legatum a legatario praesente acceptari potest. licet aereptatis rune temporis 'asit monarium legati reωuitum ἡ tum etiam , qui
308쪽
De mortis eausa donation ibus De.
ἔα d. I. II. A legat i a. Papinianus de donati ne per ultimam voluntatem iacta agens scripsit placuisse, tu Mei mra, um quod continebatur sormula donationis) con litem, ac si δε natat cum o
5. Caeterum, tres esse species donationum mortis causa, lulianus ait; unam, cum quis nullo presentis periculi metu conterritus, sed sola mortalitatis cogitatione donat , auomm . cum quis imminente periculo commotus it.ι donat, ut statim fiat accipientis p rertiam, cum quis periculo motus, non Ela dat, ut statim fiat aceipienti , sed tunc demum, cum mors fuerιt insecuta, I. Iuli.ιnm R. I. senatu. cemuisS5. mortis c.ιtitia 4. e. b. t. uuae licet in eo tertio conveniant, quod omnes ex pinnitentia revocari possint, tamen & in remediis ad revocationem comparatis de in ipsa revilutione, diversitatem tabent. Ei enim sic donavit, tit, ii mo i comisisset, IMuchaberer, eωi aena. um σιι, sine dubio donator revincare volens, rem vendicare potest: si vero aie, ut donatarius jam nunc labe et, νε erat, xi donaris convaluit se , v I μγet e re Timet, condictio causa data causa non secuta, vel condicito sine causa intentanda foret, aut νd summum utilis in rem actio, non directa rei vindicatio, eo quod hoc casu domimium a donatore recessit. I. si momit cama aeis LM. t. senatur o5. qui I ff. b. t, L cum ρωirono r;r ra. r. de condian cisti a δει a. Rursus, si quis nullo praesentis periculi mctu conterritus donaverit,
ae deinceps in praesens d ductus perieulum feliciter evaserit, non infirmatur hoc ipso mortis causa donatio, quia non propter illud perieulum in specie, sed generaliter mortalitatis aliquando superuenturaeeoritatione facta fuit: cum ex adverso ea, quam quis imminente petieulo veluti ab hostibus, vel Iraedonibus . vel ab hominis potentis odio aut er sitate; vel ab itinere aut maritimo aut terrestrirr loca insidiosa, ι. - .ir cisu a 5. I. ι l. 5. f. r. 9 eommotus secit, sponte evanescat, seu tacι te revocata cenSeatur. ubi donans ip una illud perieulam evaserit, propter quod donatum fuerat, quia cessante causa cessare debet cinctus, idque convenienter versieulis postelioribus ex Homesro depromptis n seriit. δε donat. a. .eg. renatων 35. 4. e go quis. V. ώ. t. uti, di, quia, qui mortis causa donat, qua Parte se cogitat, negotium gerit, scilicet , ut eum convaluerit, reddatur sibi, auctore Paulo Iurise. in L mnatur Q. q. euo qui z. b. t. unde condictionem causa data causa non secuta secundum iam dicta nactus, eandem ad heredes transmittit, si sorte sato unctus sit, postquam ex periculo, propter quod donaverat, evasisset, eum necdum donara per eum es- aera revocata. Atque hinc, si mortis eausa donatioiane rei donatae traditione facta sit, placuit, cessante periculo illo, propter quod donatum fuerat, ipso iure irritam fieri donatronem: Hugo Grotius A furi divae nou. Rb. 8. en'. a. num. 53. Jul. Clariis β. onario quaeri. G. num. H. Leuu en ceni. for. pari. . II. ι cap. ra. num. H. in Me, post alios ibi estatos. . lcxaequata autem In plerIsque ex mortis causa
donatio legatis; quod ut apertius intellixatur, observandum olim quidum inter veteres surisconsultor , quin ot Iegulatorcs, si dustiniano credimus, dubitatum fuisse de mortis causa donatione, utrum dona tio an legatum esset, novM. 37. in W0.3r. ci,ca meis. atque hinc esse, quod de in legibus Ilain sectarum comparationes ae exaequationes t. ratoi uin eum mortis causa donationibus iactae fuerint a Juliano, Marcello, Paulo, ut patet ex ι. Mareelisi i 5. s. ω , i ribi nor . f h. t. imo ab Ulpiano scriptum fuerit , i. ma
ia faei. ogatir com rarat, quodcumquo e Iti in Laiailr finit eιι, iis in mortiι catira Aonation bm Misaeccipienaum, L i tuae Ion λλον re . f s. t. Sed tandem Justinianum ea, quae pluribus di optimis legi latoribus visa sunt, eligentem decidine, eam legatum esse , uti de se testatur in A. novael. 87. in praefat. 1. Inu. s. r. Et sane, uti in legatis, ita qu-que in mortis causa donationibus, locum inveni id tractio quartae Falcidia , leg. si mre ii μυω 5. c. a let. Falciae ius accrescendi, si pluribus donatum sit, concurrentibus requisitis , alibi in materia legatorum propositis, Iib. unis. Me selem 4. Cis caducis ιolle . inemeaeia donationis, si appareati eam in fraudem creditorum factam esse, licet consilium si audis donator non habuerit, L ει ι a Bor i 7. st. b. r. revocandi licentia, si donatorem pinniteat, secundum ante dicta: re,olutio donationis, si donatarius amte donantem moriatur, i. si silet. ιm. 23. l. Dis. f h. t. Sed & regulariter, qualis res di quibus dc per quos legari possunt, etiam mortis e sa recte dunantur. Nee minus, uti in ultimis voluntatibus, atque adeo in ipiis quoque legatis, ita etiam in m rtis causa donationibus, Insinuatione apud acta opus non est,
eum id nulla lege inductum sit ; sed itus Iceo ad
minimum quinque testium praesentia requiretur, L nis. C. h. t. uti nostris moribus wIeirmitas tabellionis de duorum testium, perinde ac bi te,tamento vel eodi-eillis liberalitas conferretur, Gmene-egen ad a. I. ωθ. in Mo c. b. t. Leeu-en ceu . for. μν. l. 6b. 4. cap. I a. num. 24. Et quamvis forma donandi morti,
eausa, quae o iure civili est, sublata non sit, ideoque nihil vetet, coram quinque testibus sine tabelli ne eam fieri, exemplo te,tamentorum ac eodieill rum , de quibus alibi , non tamen adhibito pauciore
testium numero, absque tabellionis Diablici interventu, perfici potest: Responsa iurisc. Holl. μν. a. comiti. 25 . 5. Ex hae porro mortis causa donationum eum le- ratis exaequatione de eradit, quod, licet moribus nosti is uxor sine maliti con3ensu neque eontrahere neque donare inter vivos possit; mortis causa donati nem nihilominus ab,que eiusdem auctoritate famis non prohibeatur, illis saltem in Iceis, in quibus suu arbitrio sine viro testat nenta condendi ius habet. Duod ipsum vel sola α vineat ab de elausula eodicil latis tu,tamentis nostratibus subiungi solita, ac con titiens rotationem ut dispositio valeat iure testamenti uel codici Ili vel mortis eausa donantis dee. FarhDneus com ove . Iur. 5. cap. 6o. Roden burch do j. eeonjμgum s. a. caρ. 4. n. a. 3. Pari ratione minorem viginti quinque annis ea aetate, qua restamenti iam ctionem in lite Si statuto habet, ei iam bine curat iis auctoritate mortis cauis donare posse, veIius est.
veri inter vivos donatio, uti di alia rerum alienatis.
309쪽
evdenerata sy ; eo quod repida 'generalis es , eum
mortis causa danaro posse, cui testari permissum CSt, ι. cum bra rIuliae 2 a. . ri n. f. donat. iure
sione O g; ui num. 2SI. fi ustra dissent lente Hugone Grotici inanu H. ad is P .petiae uiri. Iib. 5. eap. 2. n. 2O. pro cuius opinione nihil facit, quod pupillus
proponatur auctore tutore donare mortis causa, l. l.
i. e. do tutela 2 ra ion. Eistras. de pupillis au tem dispes; a etiam ad adultos, id est, puberes quidem, sed tamen minores viginti quinque annis Secundum ius hodiernum, quo tutelae curasue iura consu-Sa, prodacenda videantur. Etenim primo quidem improbatur ibi factum tutoris, auctoritaton pupil lonacriis causa donanti accommodantis, dum. lieitutob id tutelae iudicio teneri, quia pupulo mortis caia sa donatio non erat permittenda. Sed do secundo ex eadem illa lege probatur, argumentum a testamenti factione ad mortIs causa donationem recte duet, eum
ibi Ulpianus dicat, sicut testamenti factici pupillisco visa non est, ita nee mortis causa donationes iis permittendas eue. Deniqu2 ex eodem exequati nis stet te fluit, inter eas' personas, in er quas testa mento sae a gratis datio cousistere pntest, etiam mortis ca a donationem ratam esse, veluti ex iure civili inter virum sic uxorem, ut dictum r. ae donat. iure Κν. oe uror. num. Io. in me . ita ex adverso, inter quos liberalitates supremis elogiis exercesi nequeunt ex lege vel statuto, inter eos aeque interdictas vid ri mortis causa dot .ationes: veluti inter coniuges exstatutis Ultra lectinis aliisque vicinis, de quibus la
Diser lineo tum o testia ment. conis .m lib. 4. cap. l. 6. Distat tamen in nonnullis legatum a m xtis causa donatione , puta. quod filiussamilias de prose-Gtio peculio ire ex consensu quidem patris vii legare mysit, at omnino donare patre consentiente , tum quia donatio privati, te ta-nti vero factio pa-bliei laris est, Mec qire non ab hominis sed legis arbitrio ae eoncessione pendet: tum quia, cum fisu familias e sentiente patre donat, perinde est, ad sapater ipse donaverit, p/int. Im . qtiobur Mu ora per-gni tr. facere terramenta, junct. t. terra memi5. f. qui
testam. fac. pest. I. sisut mi ut P. I. oe r. q. I. in aedi,uι P qtio 2. U. A do π. quocique ad id, ut ruis legato honorari possit, capacitas in legatario dc acti testamenti vel eodieilli & mortis tempore requiratur , β. legari autem 24. Init. de sumi ,Pin. . in extoan is 4. Lmt. de bereae qualis. S dserent.
ast in donationibus mortis eausa non tempus donationis sed mortis, intuendum sit, an quis capere pos sa, t. in mortis cama a a. st. h. t. Sed Ac linatum in singulos annos relictum multiplex est, L ri in sim 'Dr s.ffis annuir legarit, donatio mortis causa non multiplex , sed una esse creditur, liter pust moriem demum d inantis ineipiat evactio, L monis eama ae natis 54. l. ronalus censuis 55. β. usi. b. t. Adhaee in tribatis ea naa donatione domui tum non transit siue traditione, axq. Is iarem a. f. h. p. iunct. I. reaae
dana;ion. legari vero ignorantibus S non acccptan tibus recte potest, si modo post mortem l gallatis legatum agnoseant. Vide ae sit. M legati e n. 5 . Denique contra mortis causa donat apium res climatas
possidentem non datur hercili interdiebum, quod Iogatorum uti quidem contra legatarium, I. I. . si quir
7. Evanescit haee mortἰs causa acinatio multis modis , puta cessante periculo, propter quod donatum fuerat, di revocatione dia. antis de quibus fain a elamin. t raterea morte donatarii ante donatorem de coiciatas, licet traditione p.rsa a sir, L si si ijsιm iraι 23. I. si mortis cama 29. in me, L siet. .f. b. r. IIugo Grotius mantiae adjω lip . II II. Lb . I. cap. a. n. 47. 4η. Iaeeu-en cim. D . pia . I. Bb. g. cap. I a. num. 24. in mi P. Responsa Iurde. Holl. tm bi par. 2. comiL I9. la' ill par. I. contil. i'. et ca fi . nisi qui, rnortis cauςa dona erit Titio & eJus heredibus : quippe quo casu susticeret, hei ςdes ritii supervivere donatori; eo quod non solus 'rit Ius, sed χheredes eius donatarii sunt. Conser Menoeti iuni Gyrie umi. sib. I. p aer uisi. 55. n. 7. c, seqq. Diu,rsuta foret, si donator dixissct, se 'sitio moriis causa donare pro ipso & heredibus eius : cum enim Ex ea sormula nihil heredibus 'ritii, sed soli Titio, donatum sudrit, neccsse e t, Titio sublato, donationem inutilem emei, quasi deficiente donatario illo tem re, quo mortis causa donatio coirii rananda est. Et eo conseiunt, quat de legatis ita relieiis scripsi in ID. quando dies Ieriar. ce r. n. I. in me. Quod si donator di donat alius. aut etiam duo, qui invieem
sibi mortis causa donaverant, simul uno casu pereant, veluti nausea pioa nec appareat, uter alicii Fu rates laesit, donatio n a Dranci, quasi neuter alteri su pervixcrit, I. si qui iaιkem 26. f. h. I. cum hic tur 52. si ambo Is de Mnat . intre Di .er uxor Adde IJt. do donat. irite vir. es uxor. n. 4. Ad haec
inutilis effecta intelligitur donatio mortis causa, quando apparet, creditores donantis eo moriente haud tos eue, licet secundum ante di la consilium Da dis neque in donante neque in donatario nationi itempore adsuerit : nam cum legata ex testamento eius, qui solvendo non thit, omnino inutilia sint, main. sunt vinri etiam onaciones mortis causa saclx rescindi debere, quia legatorum instar obtinent, Let ii debitos i . y. b. t. Cui etiam consequens videtur, in casu, qu idem pluribus mortis causa donavit diversis tenurori,as & post eus obitum hereditas omnibus creditoribus su ficiens non est, non solas posteriores donationea revineandas esse, sed potius singulis mortis causa donatarii pro r*ta decedere scu Mirahi Omrtere, quanto mi
nus an debita donantis iam defuncti exsolvenda leti reliquo eius patrimonio invenitur. Cum enim legat tirn , quibus prius, ct quibus postea alio ten re lintatum est, aequalitor patiantur deductionem Falaidἱ .
de aquaIis plane iuris sint, non obstante tem ris diversitate, quia L gata, quocunque tempora relicta, det mm ex morte legam is, adeoque uno eodemque momenω, firmitatum accipiunt ut Seium in ιis. io
di eadem in mortis causa donMIonibus ratio milget, quod nempe ex morte dona 'ti su pensae haereant, ae .
morte ρrmentur, non est, cui hae in parte hisce ovia a legatis diversum statuatur, Anti Fabetc.. sio. itf. de . 5.
310쪽
De mortis causa dona I. De n II
8. duod si donator resn imortis rauia doliatam a ienaverit, non alienum suciit, eandem hie adhiberidi, tinctionem, quae in legatis r bus, ac d iude rtestatorem alienatis comprobata e ,t, revocatam acilietit intelligi donationcsa , si ux Iabeia oluntate alienatio iacta sit i, sin ex necessitate, adhuc firmam
ri t,portere , si donator cam pignori obligavexit; prout
haee latius exposita in tit. M aaemen . tet truncie .
degarit n. 6. ucod etiam apprime iacit, quod iure
novo in donationibus linter virum & uxorent , quaci ipsae ex morte donantis firmitaten recipiunt, constitutum fuit, eas mi rerum donatarum oppignorationam haudquaquam infirmati, mave l. 16a. cap. l.
tan se . lliud extra dubium est, in in non instrinari mortis catam donat timcm, quod donantis hcredi-xas adita non sit: inum tam is, qui te, amet tum non eie, quam qui s.cit, mortis cauia don re Psit , zdque adeo Imrtis causa donationi nihil eum hereditatis aditione commune sit, L trem is μι G. f. r. si laina mortis causa donationis est mortis causa capio, qaanavit datius pateati cum mortis causa capi intelligatur etiam quod non cadit in spe item donati nis : nam si quis testamento suo i amphilum servum suum liberum esse jusscrit, si it mihi ιocem desis ii, nihil mihi donasse vidctur, adeoque nec ullum ad decem petenda 3us mihi natum est, di tarnen, si accepero a servo decem, mortis cau a a cpisse me convenit, L nteν mo tis 51. 1s h. t. Hinc generalius mortis causa. capi dieitur illud omne, eulus propter nMrtem alterius eapi2nei occasio obvenit, L mipfletio 8. L moerit caurarsi. m. b. t. Ad oque, licet extra dubium sit, momtis cauba cum opere , qui conditionis, institutioni vel togato vel fideicominisso appositae, implendae gratia cuid percipit, veluti a statulibero, vel legatario, cui libertas aut legatum relictam sub conii itione si deeem heredi vel alteri dedit, kg. qui p=erio 8. L
tantum, sed amplius illi, qui pretio accepto herςditatem praetermiserunt, aut e contrario, ut adirerit
hereditatem, pocuniam ace erunt, vel ob id, ut hereditatem Idgatumve praetermittant, aliquid stipulati sunt, sive a substituto, Sive a Lgitimo, L qui rio η. l. qui a I. I. moνιis cauia 5 . sane a. U. b. t. L fuit quaestionis 24. f. de acqui . vel omlit. Myed. Mulier insuper, quae pecuniam per ea lunaniam aecepit ut in possessionerrimitti desideret, dum sorte patrocinatur substituto, ut institutum aliqua ratione eve ludat, I. 1ι mulier Ia. 1'. b. t.
Io. Mortis causa capere Poasunt omnes, qui di lcgata accipere pos urit, Seir, qui passivam habeI.ttestanistiti sactionciri, L emnibur 9 θ r. arg. ι
ivr eniat ad emolumentum, a quo per legem depul- αβ et. uua ratione etiam Placetiit, eum, qui ex patrimonio quadringentorum wla trecenta i gare poterat, ut lepis 1 avidiae starer auEtoritas, nec mortis causa capione suum ultra p. Me lieredem pravare, fallaidiaeque in ipsa mortis causa capi e locum es--, si heredem instituerit, sub conditione, si trecenta & octoginta Titio det; quasi absurdiim sit, id , imod una via fieri a Lge prohibitum est, a Ita via in fraudem lcgis prohibentis pernais'm haberi, L pen. C. ad 92νm Falcirium. Conlar Cu actum lib. 7. ebn o. as his repugnat L M. evitis, cui f. de eonait.-δε-
monit n3. quippe quae non dicit, pcr mortis causa capionem ei acquiri, eum quo non erat testamenti factio; sed id tardum hab t, Maeviani, cui sundus legatus erat, si Callimacho, cum ςqo Iteseamerui s ctionem non ha bat, Eueeuta deditori, conditioni parse debere, di ducenta dare, ut ad eum legatus sundus pertineat. De caetero bipertu Iadditur, illum
Mκ viuin, ducenta dant cm, nummos non sacere ae-eipientis, nec interesse, utrum tali personae dare Iu-
beatur, an ducenta illa aliquo in . loco : ponere, vel in mare abiicere; quia id , quod ad talem personam
perventurum est, nom restri haemi nomine, sidest, non
iure legati vel fideicoinmissi, adeoque donationis, iuxta descriptionem legati in sed moνtit causa capitur , qtialis mortis causa capio, secundum ante dicta neque donationem continet, neque illum ius exigendi
tribuit ei, qui mortis causa capere .dcbet, 'adeoque impleta videtur abunde conditio, mortis causa capionem habens, etiamsi nummos dans ci, cui dandi μrant, eosdem haud faciat accipientis. uuod si ei, qui
non totum relictum, sed tantiim partem capere poterat, legatus sit fundus, si detem bereaei dederat,inon totam summam dare debet, ut partem senili legati, quam solam capere potest, acquirat, sed partem duntaxat pro rata, qua relictium consequitur, L op, qvi non sto. 1. ώ. t. dum iniquum foret, eum ultra gravari implemento conditionis, quam capere potest e Meo, quod impleta conditione voluntas testatoris ei dedit, arg. L cum re 77. g. cum existimaru 29. saeo legatis a. I. pen. Ae ture coririlior. II. An autem fideicommisso gravari possInt moristis causa donatarii, di mortis cauaa capientes, videndum in t. do letatis n. I