Antyli, veteris chirurgici, Ta Leipsana Consensu ... Praeside Curtio Sprengel ... D. XII. Apr. MDCCIC. Publice ... Exhibet Panaiota Nicolaides, Epirota

발행: 1799년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Τ Η Σ

4쪽

H. ροδιοικησις.

Plurimorum inventorum nomina perierunt, aliorum prisca antiquitas sabulis deformavit et commentis anilibus. Eo vitio laborat maxime medicinae historia, non antiquissimorum solummodo temporum, sed serioris etiam aetatis, quae Galenuinsequebatur. Is enim solertia insigni merita majorum suorum memoriae tradidit, otiamsi fides et candor ipsius quandoque in suspicionem vocentur. Hactenus tamen immensa, quam ex auctorum cujusvis generis lectione, adsidua retulit, messis nobis etiamnum prodest, ut artis nostrae fata nequaquam signare neque enumerare possimus, nisi ex ipsius libris, tanquam e genuinis hauriamus sontibus.

similis vero virtutis aemulum GaIeni posteritas nullum nobis sistit, qui nimirum majorum suorum merita scriptis 'mandaverit. Nimis certe adstricti fuerunt, qui ipsum exceperunt, veterum doctrinae, verbolenus saepius eos describentes, meritumque id quantulumcunque sibi vindicantes, ut majorum monumenta, temuporum injuria deperdita, nobis reliquerint. Hinc ortum est, quod, lieet plurima supersint auctorum, qui Galenum sequuntur, fragmenta, nullum sere eorum s . A s certae

5쪽

certae euidam astasi aut regioni adscribendum invenimus. Plurimi profecto, qui inter et Patillum Aeginetam ami Aetium Amidenum vixerunt, Romae sive in aliis Italiae urbibus floruisse videntur, quum medici fere omnes, qui romano imperio circa ea tempora inservierunt, Graeci suisse videantur.

Autylli autem aetas tum e scriptoribus divinanda est, qui eo usi sunt, tum e variis locis, quae posteritas ejus nobis servavit, quibus ludos gymnasticos ita deseribit, ut ad florentissima romani imperii tempora referendus esse videatur. Quum Galenti S eum nusquam, Oribasus vero innumeris nominet locis, serio- is vero temporis scriptores jugiter eum ponant medium inter Galenum et Oria basium, his etiam temporibus adjudicandum eum esse arbitror. Diocletiano igitur aut Conflautino primo aequalis tempore fuit. Diocletiani vero potius aetati quam alii accensendum esse nostrum, essi ei mus inde, quod alienum eum videmus ab omni prioris aevi superstitione ac a commentis scholae Alexandrinae, quae Platonismum restituere orientalique pseudo. philosophiae jungere studebat. Simili fere superstitionis contemtu inclaruerunt Phila grius et Posidonius, Vat enti S imperatoris coaevi. Is enim, cum pharmacorum quorumdam compositionem fieri barbaricis pronunciatis verbis, dixinset, addit, supernuum hoc sibi videri et indecorum ' l Posidonius vero, dum de ineubo loquitur, daemonem eum esse negat, sed magis praeludium aut prooemium morbi comitialis aut insaniae aut 0derationis habet. Eodem sere modo An tyllus, superstitione cujusvis generis spreta, rationi congrua ubique praecepta exhibet. Diocretiani enim temporibus prohibitum fuit, cuivis adhaerere superstitioni, quae Alexandrinam saperet scholam. Astrologiae usum et magiae, ut et librorum, improbatae lectionis penitus interdixit imperator, arbitrio suo dominans Comburi jussit aegyptiacos libros omnes, qui de chrysopo ea aliisque magicis artibus tractabant Ei legi adstricti qui scholis praeerant, abstinuerunt, multae indietae metu, ab omni doctrina, quae superstitipiti aut magiae nitebatur, ut vera scientiarum ratio magis perfici posset.

Sufficit de aetate. Libri, quos reliquit, plerique perierunt, sicut et plerorumque ejus aevi auctorum, e. g. Leonidae, Magni Ephesi, Magni An.

6쪽

tiocheni, Zenonis cyprii, Phi Iagrii, Posidonii. Et singularis quidem

sors fuit, quod libri, qui peculiari modo artem medicam tractarent ae Vere aUgerent, deperditi sint, superstitibus iis, qui nil nisi farraginem ex aliis auctoribus eoilectam continent: e. g. Aelio, ori aliisque. Duae ejus caiissae potissimum probabiles videntur, quarum prima inertiam et segnitiem ejus aevi complectitur, quae fontes adire nollet, sed rivulis aditu facilioribus contenta esset; altera vero quaerenda est in ipsa compilatorum injuria, qui, quo melius plagium abseOnderent, delevis e sontes, aut interitum librorum saltem non praeverti se consulto Videntur. Destructo Serapeo, Z'heodos ι imperatoris iussu incendiis copiosis, Constantinopolin devastantibus, bibliothecam inprimis a Pu Iiano imperatore lOCupletatain consciinori tibiaci celetum est, quidquid supererat e prioris aevi monumentis.

An tylli autem, quae supersunt, exstant tum in bibliotheca Vindobonensi, tum in Medicea. In illa servatur fragmentum pharmacevticum de compositione emplastrorum et unguentorum f), idem quod et Paullus Aegineta D et Oribasilia D descripserunt. In Medicea vero exstant aliqua e libro de es malibus et de victus ratione ho. Reliqua nobis servarunt Oribasus, Aetius, Paullus Aegineta, Nieetas, Stobaeus, Avicenna et Rhazeu S. Excerpta autem sunt e libris de anxiuis, de remediis externis, de remediis evacuantibus et de febribus

Haec vero Dagmenta numerosa insignis momenti instar habent, tum experientiae ditissi inae, tum eruditionis, tum ingenii auctoris amplissima docuuenta. Naximam vero attentionem chirurgica ejus praecepta merentur, quippe quae, an emine majorum ipsius accepta, solidam An tylli nostri cognitionem commonstrant, variaque complectuntur, quae nuperorum temporum inventa perperam credita sunt. Tempestivum itaque est, διασκευ, 9 hujus commentarioli juxta doctrinae medicae varias partes instituere, praemissis iis, quae pathologiam et victus rationem complectuntur, tum Vero addendis, quae ipsam morborum curationem et manus auxilia attinent.

d) Ammian. Mareessinus lib. XXII. e. 16. e) μγue de interitu operum artis priscae in Conamentat. sec. Gotting. voI. XII. p. 273. s.f) Laiubee. biblioth. Caesar. Vindob. lib. VI. p. 236. fr) Lib. VII. c. I 7. p. 283. ed. Bassi. graec. I 38. g Synops. ad Elistath. lib. II. c. 6 I. p. s9. interpreti Rafar. 8. Basil. I s7. h Baudiui bibl. Medie. lib. III. P. I I.

7쪽

Ρathologica et Diae tetica.

Primum vero Anfylli nostri fragmentum pathologi eum diagnosin hydrOcephali docet, quod cum in rariori libro exstet b, totum eum locum describere commodum duximus: Τὸ υδροκεφαλον γινεται α φυως κεφαλῆς

υπο των μαιων , επι νεογενῶν οντων των παιδιων. . Παρακολουθεῖ τοῖς ἐν τῶ πα θει υγκος πολυς προμηκης περι την κεφαλὴν, ουνι ολιγον παρεχομενος. Διαφοραὶ δε των υδροκεφαλώ ν εta τρει ς, η γαρ μεταξυ του δερματος και του περι κρανιου, ἡ μεταμ περικρανιου MN; σκύ οστου ὴ μεταξυ του οστου και μηνιγγος μεταξυ γαρ μηνιγγος καὶ εγκε φαλου συστῆναι υγρον αδυνατον, φθαρείη γαρ αν προτερου ὁ τουτο παθων, πριν το υδροκέφαλον συστοαι η α θος. Σημεῖα δε τῶν μεταυτου δερματος και περικρανίου το υγρον εχοντων, τοιαυτα ἐστιν. Oγκος ευα pik, ouοχρους, αναλγῆς, εἰς υψος cεκυρτωμενος , ηρέμα δι ολιγου σωματος υποπιπτων , κατα τὴν υπερεισιν των δακτυλων ραδίως υπειkων τε και αντιμεθισταμενος. Εἰ δε μεταξυ περωραγιου και οστου συσταίη το υγρὸν, τα μεν αλλα ομοιως παρακολουθήσει, αλγηματων δε μαλλον αντιλήμψονται Ουτοι, και ογκος αυτοῖς ησσον διαυγησει και αντιμεταςησεται βραδυτερον και τα επιστορεσμενα σωματα πολλα τοῖς ἐπαφομενοις απαντησηται. Εἰ δε μεταξυ μ νιγγος και οσ υ το υγρον συσταίη, ογκος μεν εσται, τρώγαρ οστουν επι α παγες ἐπι των νηπίων εστιν, και ευκίνητον καιευθλαστον ον επεκταθη τεται ρορδιως, και στερεος ογκος εύρηθήσεται και επωδυνος, και ες οξυ μαλλον ανηγμενος. , οἱ τοποι δητοι κατα μετωπον και προταφους στενο- τεροι η κατα λογον του σωματος εὐρε Θησοντα, συναγομενων των δε υΘα μερων, διατην εἰς υψος αγατασιν, περι τ οφθαλμους μαρμαρυγαι και σκαρδαμυγμοὶ τρυτοις παρακολουθήσουσιν.

κυρτωσειεν το οστουν, αλλα διαστησειεν τας ραφας, αγελευσεται μεν το υγρον, καιευρε γή σεται μεταξυ περικραν καὶ ο του. Σημεια δε τα μεν αλλα παρόψεται τααυτα, απερ εἶχεν η μεταξυ περικρανιου καὶ οστου συστασις, τα δε αλγηματα τουτοις,

ων αἱ ραψαι διεστασιν, μείζω παρακολουθησει. 'Iδια δε καὶ ε ιρετα, ἐπὶ τουτων

8쪽

Ex eo loco apparet, An tyllum discrimen insigne statuere inter colluviem aquosam, quae Varia occupat cerebri integumentorum interstitia, excepto sere eo loco, qui meninges interest et cerebrum ipsum, ubi nullum humorem posio salva vita effundi autumat. Eamdem sententiam profert Leonidas Alexandrinus is), qui de ceteris quoque cum Ant VIIo consentit. Quae quidem opinio quamvis nuperis, Morgagniti) maxime, observationibus copiosis consulari videtur, congruit tamen quadan tenus cum Methardi effato, hydrocephalum omnem internum potius in mortis articulo contingere, morbique praegressi Vehementia produci, quam quod caussa morbi esse possit Inter cranium vero et duram matrem, inter pericranium et calvariam, imo inter pericranium et capitis integumenta, non raro humores aquosos effundi, experientia confirmat Gredingius μ), quanquam signa haudquaquam eadem adesse Videantur, quae An tyllus indigitat. Caussa vero, quam solamaaccusat, laesonem nimirum capitis in partu, consirmatam a Sto Iliu φ), ejusmodi est, ut speciem hydrocephalorum, quam intelligit, ilico prodat. Est enim hydrocephalus externus recens natorum, integu menta capitis sola offendens, qui vel congenitus partum insigniter retardat, vel in ipso partu a rudi capitis compressione oritur, de quorum utraque specie consulendi

sunt Steide Ilus D et Mursinna q).

Altera pathologica observatio Anfylli servata est a Rhazeor . Versatur autem in febris diariae ortu ex apostematibus, maxime bubonibus inflammatis: hane potissimum nocturnam esse expertus est et frigore Orbam, calore autem utplurimum incedere. Ultimam hanc animadversionem GaIenua jamiam fecerat 0, confirmat ea tem Forenus Deinde

9쪽

Deinde logimus anni tempora eum et diei cum mensis temporibus ita comparasse, ut ver simile sit matutino tempori et primae lunae phas, aestas meridiei et plenilunio, vespera autumno et ultimae lunae phasi , nox vero hiemi et novilui , o Hic quidem antiquissimus mos, tempora anni, diei et mensis cum quatuor aetatibus humanis componendi, a Pythagoraea inde schola derivandus, ab Hippocrate variis locis servatur v). Inde etiam ipse An ty IIuS Hippocratis auctoritate utitur loco quem Stobaetis habet, ut hanc aetatum et anni temporum comparationem consi mei, et Plato testatur, Hippocrateos medicos hoc sensu universum cum corpore humano perpetuo composuisse Inde etiam posteriores septenum numerum in omnibus naturae operibus anxie scrutantes, superstitiosam hebdomadum in corporis

animalis vicissitudinibus essicaciam statuerunt, exemplis Aristidis Samii D, Stra- Lampsaceni γ), Philonis Iudaei B aliorumque.

Idem An syllius memorabilem nobis reliquit divisionem, qua anni tempora

singula ini suas diremit portiones. videlicet primam, mediam et ultimam D. Portionem mediam habere ει λικρινεστατην τῆς κρα ιν, primam Vero et postremam temporibus , sibi vicinis similiores fieri. Etenim veris primam partem magis humidam, minusque calidam,' mediam calidam et humidam ex aequo, postremam caludiorem esse quam humidiorem. Eodem modo dispescit etiam cetera anni tempora,

quae quidem divisio seriorem redolet aetatem, quum priscis Hippocratis temporibus non quodvis anni tempus, sed solam hiemem tripartitam suis e , Cl. Praeses jamjam ostenderit by. . Eodem loco An ty IIus aeris disserentias, earumque essicaciam in corpus humanum. Frigidum acrem facere καἰ ευτροφίαιν και μελῆν, hujusmodi est videre incolas regionum septentrionalium. Morbis acutis gignendis satis parem

non ecte, sed eo magis diuturnos producere, Velut tabem, cachexias et articulorum morbum. Calidus vero aer σωμάτων δαπανητικος και se γαίνων τα συγκρίματα, sanis vero magis ευκινησιαν tribuere et ευτονAm. in morbis autem facile tentare vires, neru

10쪽

et vis et pectori conducere, reliquis vero partibus non satis utilem esse. Praeterea interesse plurimum, aer crassior sit an tenuior; illum enim servare et continere vires alioquin facile dissipandas, tenuem vero maxime salubrem esse. Has aeris qualitates praestantissima saepius praebere remedia, omnemque igitur mereri medicorum attentionem Praetereunda haec An tylli monita haudquaqnam esse via dentur, quamVis nimis generatim pronunciata; melius enim et cautius jam Hippocrate S aeris effectus ad Varias hominum constitutiones dijudicavit

His vero superstruit diaetetica praecepta, quae, licet quoque nimis καθ' ολου prolata, pluribus tamen proderunt constitutionibus. Loca edita praedicat, tanquam Ventis probe perspirata, omnibus conferre pectoris adfectibus et capitis, cunctisque sensuum organis. Humiles vero locos commodos esse διαφορουμενοις συγκοπτοθιε- νοις, i. e. qui soluti faut et animam desciunt, tum etiam senibus. Maritimos hydropicis et rheumaticis expedire, item, ubi siccare, calefacere aut aperire meatus oportuerit. Mediterraneosdrigidiores esse maritimis, et ad morbos acutos utiliores, nisi palustros aut valles occlusae fuerint: palustres enim ut semper malos, ita aestate pestilentes esse. Petrosos aestate tiimium concipere calorem, frigus vehementissimum hieme, non malo tamen sanitati consorre. Peiores habet locos fluviis adjacentes, lacunosos et metalliso dinis vicinos. Argillosos stomachum resolvere, cum Vaporem emittant εκλυτον D. Ex his vero monitis efficere temerarium haudquaquam videtur, Methodicae sectae.nostrum addictum fuisse, quod ad constringendos aut- resolvendos corporis meatus ubique consilium transferat: quod quidem etiam colligi licet ex ἀκριβείαν, qua victus rationem aeris qualitatibus meliorem reddere conatur D. Oribasius his' praeceptis subnectit alia ex eodem An syllo, quae do- muum et tabulatorum rationem complectuntur. Quae ad terram sitnt domus, conis ferunt febricitantibus et συγκοπτομενοις, aut qui sanguinem rejiciunt et capitis doloribus vexantur: tabulata vero superiora apta sunt iis, qui colluviem pituitae in thorace patiuntur. Laudat deinde sublimes . domus et amplas et quae Versus aquilonem structae sunt; pessimas esse, quae occidentem, meliores quae Orientem spectent. Laudat domus e lateribus constructas, taxat, quae calce oblitae sint, quippe quae sensus ossendant: carpit etiam parietes picturis distinctos, cum absurda visa excitentot insaniam febrientibus adserre possint n. B ao Mob. l. e. dy Aphor. IIJ. 3. 4. O Srab. l. c. s. 47έ. b. -- Oribas. lib. IX. c. II. p. 392, LO CL Cl. Praesidis hisjor. medic. Vol. II. P. 32. o Oribas lib. IX. c. 13. p. 396.

Alibi

SEARCH

MENU NAVIGATION