Antiquitates anatomicae rariores, quibus origo, incrementa et status anatomes, apud antiquissimae memoriae gentes, historica fide illustrantur

발행: 1835년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

aestimare nolite neque omnem cli

entis Vestri memoriam abjicite qui

a tumulum usque Omnibus nervis id sese acturum spondet, ne antiSFautoribus indignus unquam ideaturi

Faxit Deus Optimus Maximus VOsque ad artis salutiferae inCrementa hujus universitatis florem 'ODO-rumque omnium Salutem Nestoreos in annOS, Sal VOS COI Servet et inco

lumesi Nominis Vestri

ad dic tissimus cliens

12쪽

Arduum magis et dissicile, quam utile et practi-Cum Ρu aggredior. - Vana enim Omnis eruditionis Ostentatio, irritusque labor, nisi utilem Secum operam trahat. - Fructu, non VetuState anatomicorum Iabores censentur, satiusque iu- Veni Prosectori foret, modernam anatomes faciem delineare, et quantum PoteS PromoVere, quam obsoletae sarraginis censum habere, et dudum digestam recoquere cramben. Verum est, antiquos numerando non 3Ugeri theSauros, et cum Iargiori usura operam in cadaverum extispicio OΙ- Iocari, quam in Veterum erroribu propalandis. Haec me omnino non latent, ne est sum, quem

simile tangat Vituperium. In eligendo aliquo utili et tantorum virorum censu digno argumento, dubius haesi diu. Multa enim vastus amplectitur medicinae campus, Vel cruda, vel indigesta, Vel incognita lane, quae audacem allicerent tironis animum, et inexpertas invitarent vires. Nec vero tanta scriptitandi

13쪽

VIII

libidine ardeo, nec adeo tumet animus, ut eorum Pericula Subeam, quae nonnisi versatos decet tractare in arte Viros, aut annosa edoctos experientia. - Saepe nauseam mihi movit, tot neon

torum medicorum temeritas, qui nonnisi Obscurae dissicillima artis medicae dogmata, aut morborum Ionge rarissimorum titulos, dissertati unculis suis inscribunt, propriae experientiae desectum aperto Iagio compensant, et consecta turpiter Iienae segetis messe, nesci de quo I bor merculeo triumphant. Alte teneo divi Laconis verba dicentis:

Iuvenem medicum decet obserDare, degere, et in Pro-yrios usus adnotares scribere aialem nonnisi diutrirna e e-rientia confirmatiam.

Et bene dixit philosophus; quid enim magni praestaret iuvenis medici vix scholarum limites transgressi, tenuis revera quam sibi secit supellex, nisi alienum caseum rodat, et eregrinam Odiose assectaret doctrinam. Quare demetanos disputet alius, alius in explicanda Cho-

Ierae pondemicae, aut morborum nervOSOPum natura, exerceat ingenium; - ego nonnisi tantum Onus suscipiam, cui serendo humero meo Ρ res existimo.

Ex e temΡOre, quo medicinae nomen dedi, anatomen, nunquam satis mihi Iaudandam scien-

14쪽

tiam, ex amicorum consilio, et ipsius huius artis oblectamento , amplexus sui. Ingens cadaverum copia, quae in nostro theatro laboribus publicis impenditur, vix delassare Poluit manus meaS, authulimum satiare an atomicum. Nullus Paeterlahitur sine una alterave sectione dies, et clinicis tandem occupatus studiis , quidquid supererat otii, dilectae scientiae ardentius impendebam. Nunc ubi rosectoris publici munus e sautorum gratiam mihi demandatum uerit, inter cadaverum sordes vitam ago, ita ut mortuorum societas sere jucundior mihi, quam vivorum hominum commercium. Iures, quas er biennium ex publicis privatisque laboribus collegi, Observationes, hujus libelli Ioco in lucem edere, forsan cum majori an atomicorum applausu, in animo erat. Sed hae majoris mihi momenti esse videntur, quam ut inter angustos rogrammatis inauguralis cuius proh dolor aevum insuper Breve esse solet limites contraherem iconum quoque Ornatu indigent, quorum sumptu tem-

stiam superant ideoque haec potius tecum communico, Lector Benevolet quae ex analectis meis archaeologicis per ex annorum seriem sedulo collectis), brevi calam conscripsi, et ob veteris argumenti cruditatem minus notam, Tibi non in- accepta lare modeste sero.

15쪽

EX veterum autorum, qui de Te anatomica scripserunt, assidua Iecti latione compertum ha- hui, nullius scientiae sata tristia deo, Voria et immerita esse, quam ipsius anatomes, nullamque tantas passam suisse et temporis et hominum injurias. Ea ergo, quae Originem, incrementum, O rem et occasum anatomes apud Veteres

Spectant, fragmentarie collegi, quantum Otui diSpunxi, et metetemate vario ornavi, ut ibi innotescat, quantum priscis debeo muS, quantum nOStra pro secerit aetas, quantum suturi saeculi solertiae relinquatuP. Anatomes historiam utilitatis et oblectamenti Plenam anatomicorum plurimi sere totam negligunt, quo anatomes racticae ubertas et lemΡΟ-ris penuria bibliophobo sacit, et erga veterum manes iniuriosos. - Audiant illi Malpighium dicentem: Multa Sane antiqui debemus et potiora etiam, Si eorum exstarent inuenta; et Galenum: Haec etiamsi non faciant medicum, aptiorem tamen medicinae reddunt.

Hodie dum vero ingeniosa gens adeo negligit veteris scientiae studium, ut praeter nomina, vix aliquid de tot tantisque artis anatomicae cuLloribus supersit. Suum quisque laudat sequiturque, quae ero risci temporibus floruerunt monumenta literario, ad rerum inutilium quis-

16쪽

quilias reiiciunt cum contemptu. Sincera antiquorum simplicitas nauseam movet illis, qui de-sormibus novitatum monstris unice deIectantur, et Omne scientiae medicae punctum in eo versari Contendunt, ut rerum extra cognitionis hum

nae fines positarum notitiam sibi fingant, et O-rum, quae ipsi non intelligunt, aliis a te iaciant mysteria. Inde antiquae veritatis turpis oblivio, scholarum et doctrinarum moderna varietas, inde mille hypothesium vana sigmenta, et SeSquipedalium verborum nescio quid sonantium insigne retium. - Non ita antiquitas i Fertilo Veterum ingenium, stupenda eruditi O, iudiciumque subactum nullo superbit ostentationis suco, et inutilis pompae desectum, masculo dictorum Tobore compensat. InhoneSta, longaque rotidolor in doctorum scriniis Otia habent, altoque

pulvere qualent aurea veterum volumina, nul- Iumque adeo impium ens, ut saecularem eorum quietem turbare audeat, nisi vermiculuS esuriens, aut acri dente agina rodens indocta teredo.

Ast nonnisi dulcissima' poma vermes rodunti verme inquam, quibus non absimiles illi moderni Scriptores, qui asparago citius ad maturitatem cocti, Velerum ausolae surtim adeunt, quod sterile ingenium non invenit, ibidem quaerunt, ne PVOSamque Sententiam hinc inde obrep-

17쪽

tam, tamquam proprii syncipitis laetum, deli-riis suis inserunt, aut ad captandos ectorum animos, libellis suis cordati inscribunt. Quare temerari mihi irasci nolite laureati patres vosque codices Obsoleti quod vestram requiem toties sollicitavero sordidasque paginas assidua manu versaver In Iucem ascendite, O Manes diuturno iturigentes, Vestramque cauSam mecum agite, viresque mihi suggerite ut oblivionis vindictam strenue sumam, VeStraque merita in Onendis ortis anatomicae sundamentis candide patefaciam. Tu ver hosce rimos calami nostri Iabores benigna Suscipe manu, Lector candide et justo severiori judici castigare noli l Fors maturior aetas meliora communicare sinet, si Deus otia dabit et vireS.

Vale et Fave

18쪽

Caput primum.

1 1 orthos et medicinam generi humano coaevam uno oro practici clamant a - nec inficior si paucarum notitiam herbarum et Valetudinis laesae generalem notitiam scientiae medica nomine insignire iisdem placeret. Infirma sanitato contristatus, aut parte quadam laesus homo, instinctu bestiarum communi malorum lenimen quaerit, et Obscurae cujusdam voluntatis nutu , calida frigidis, frigida calidis opposuit, laesa coadunavit, lux reposuit, et salutem corporis diverso nomine laesam e illis, quae largo Sinu alma mater natura ipsi obtulit, redintegrare studuit. Inde primus aeger gulam fugit, potui indulsit, plantarumque vires in auxilium vocavit. Quae assidue quaerit remedia, hinc inde invenit, inventa sua aliis communicat, aliena audit, et sic crescent multorum indies experientia, prima artis salutiferae rudimenta generi humano utique coaeva, Ortum habuerunt. a An . itomario eliche. ΗiStoria universas medicinae Period.

I. g. I, etc. Ant. Valetii ratio, qua Medisinae antiquitas ex antiquissimo poetarum Homero describitur Paris I 7o. I. Theod. Ianson ab Almelo Ueen BPeVi enarratio ortus, et pro gressus artis Inedicae Amstelod 168έ. 8.Ioh. Conradiarchusen. De Origine et progressu medicinae Trai. ad Rhen. 723. P. 2.

19쪽

g. 2. Homines universim ea infirmitato laborant, ut muneris aut opificii aut scientiae, quam tractant, Originem ad canam usque antiquitatem lubenter deducant, et nescio, quam inde gloriolam sese habituros putant, si Deum aliquem aut heroem aut primigenos homines, primos artis suae cultores statuant. - Et illi iidem acerrimi archaeologi divina scientiae suae origine nondum contenti, peculiari servore eandem aliis artibus derogant, eas post hominum memoriam, aut casu ortas, aut ab animalibus acceptas reserunt, et nomen auctoritatemque arvin quomodocumque possint, livido dente rodunt. Tale quoque erat artis anatomicae fatum, quam sordidam et immundam a omni antiquitatis jure privare plurimi, iique in historicis non male versati, contendunt. Alii natales jus ad crudelem Erasistrali et Her hili vivos homines secandi morem, alii ad Hippocratem relegarunt, alii dubitant, an ante Aristotelem ullus homo dissectus fuerit J, alii imprimis Diogenes Laiyrtius, Clemens Alexandrinus, Chalo

ditis etc. I lhagorae discipulos primos analoinicos fuisse testantur c), alii ex seriori aevo deduc pro fracta Veterum auctoritate, subtiliter et ingeniose conati sunt 3.

a Celsus praefat. lib. I. se isti idem mortia Ortim Iaceratio necesSaria est, quae etiamsi non crudelis, tamen foeda habenda est. Paracelsus anatomen istu em lanienam et sordidam carni

d Chr. Gom Gruner Analecta ad Antiquitates med quibus nato- me Aegyptiorum et Hippocratis etc. explicantur. VratisIav. 177έ. 8. h. ach. Platnen Prolus de inrt obstetricia vet. in Opuscul Τom. I. a 58. Adamum principem των μιαιεύοντων καιταν μαλοτομων vocat.

20쪽

g. 3. Sed cum nudo, inermi hoste rem nobis esse, quivis facile perspiciet, qui Veteris historiae monumenta, populorum

mores, Deorum culturam, superstitiosas consuetudines, penitius indagaverit, et ad necessariam anatomes cum chiru gia copulam, quam pristinis temporibus cultam fuisso legimus a), animadverterit. - Chirurgia enim cum Analomotam arcta est communi atque conjunctio, ut qui illam sino hac exercere Vellet, aeque absurdus seret a claudus sine grat-lis ambulaturus b). a Celsus in praefat. lib. I. et VII. I. A. Severinus Medicina om-cax lib. I. pars I. cap. 2. De Vario chirurgiae statu. Earchus en l. c. pag. 2.): me medicinae pars, quam Osteri χειζουζPD 7ν Ocarunt, Vim inventa Giviae adeo et astissima esse Metiam

M oeuehe. Historia hirurgias antiquae Halae 1713 8 pag. I. Fnn An . De dignitate anatomes ad chirurgiam. Erlari 1752. . Rennman M. Chr. Frolusio de incremento chirurgiae ex tudio anatomes. Rudolstad 1751. . I. Rhodius Antiquitates phil med et hir Lund Scan. 1691. . A. Vater. me chirurgia medicinam parte antiquissima. Mitteb. 1728. . Abr. prianus. Gratio chir neomiastica transther 1693. Fol. G. Harris. Diss Med. chir. habitae in amphitheatro R. S. med.

Lond. Londini 1725. . g. 4. Temerarium foret contendere natomen magna persectione tunc temporis excelluisse, ubi primum colebatur, absurdum praesumere serioris aeVi scriptores Omnem suam in

anatonae peritiam ab antecessoribus sui jure quasi horoditario suscepisse. In Vino laudatur antiquitas, in anatomicis autem parum, , rudis enim fiat Priscorum ita et sine I teris, ut Plinius ait. Quid magni praestaret in scientia tunc primum enata, hominum industria qualis porsectio artis ab

illis exspectari potest, qui ubi primum hominis exta rimari

SEARCH

MENU NAVIGATION