Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

발행: 1746년

분량: 1018페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

DE ANGUINIT CIRCUITU. 23s i ita figi iram, persaepe reticulatam Sc lunatam, aliquot es e mspexi:

at quonia in Verear, ne sermo longius iusto excurrat ineus, taec milia facio, iis que, qui pii ira scri cupiunt, Anatomicos, in primis Vi NOLO Wsv T dc LANCIIIV coiIutiendo.

Arteriaraorta seu magna , ita est vas sinistri tui ius ventriculi alterum f. 36.), quoci sanguini , si imma vi inde proruniperati,

viam aperit, ut in canales corpori , uniuersos, Vel gracillimos, profluere queat uno eoque amplissimo trunco excit u cordis thalamo sinistro oritur, qui statim ut ex eo emergit, duo ramo8musculosae cordis impertit compagi, quibus in tuas, si urgCn truncus dextrorsum quodammodo inclinat leui ab initio curuatura, qua insigniter aligeri, ec aliquantilliam reclinari coepta , spatio trium digitorum transuersorum consecto, ad suris limia vergcias, arcus in modum inflechitii ; qui retrorsum simulque cors tura pergens, superato ronchiali sinistro ramo, redit a per corpori truncum ad usque os sacrum descendit, vertebris dorsi sinistrorsum qua dantentis incumbens. E convexa huius arcus facie, cuius ambitus u que a cordis basi ad eum locum, unde euidentur deorsum tendere occipit, ORGAGNO eum dimetiente, septem transversos digitos aequat tres spectabiles rami usitate consurgunt angulis , ad sanguinis directionem recte cognoscendam notatu dignis , caput petentes. 'luribus Anatome cultoribus consuetum si ortam mascendentem dc descendentem dispertire ιν enim vero ecquis est, A quin videret , hanc ortae diuisonem , quae plerisque Veterum Anatomicorum adeo usitata ac celebrata est e brutorum Corporibus in humanum defluxisse, MoRGAGNO id recte cognoscente b): alii, veterum errata qui consideratius emendauerint, illos tres spectabiles ramos, qui ab ortae arcu exorti recta fere sursum s

252쪽

runtur, ortae ascendentis nonaine velintrintellectos, ipso reliqtio aortae trunco, deorsum relinato inque abdomen demisso, ortae descendentis nomen retinente θ. Verum enim vero cum portae longe alia in holnine sit facies ac habitudo, quam in brutis, hinc ea aortae diuisio a recentioribus omni jure est antiquata planeque abrogata P. raestat igitur aortam distringuere in ramos adscendentes, qui ex ipso curvamine Ortae exporriguntur, aruncum descendentem, quo omine Ortam usque ab hoc armato flexu

ad ultimam eiusdem in ramos iliacos distributionem prosequimur. Ac ne plura, quam dissertationis magnitudo perinittito licet huc appos1tissime adferri possent, consecter , ad ea Xplicanda ingre diar, quae mihi dicenda restant.

Reces1bus igitur auricularum cum conterminis saccis 3. 28. 34. 36. , ac Ventriculorum s 3 26 27. interioribus excutiendis me iam accingo. Auricularum duas esse dextram scilicet ac sinistram 3 28. quarum suum cuique venosum adstruxi vestibulum 3. 34. S 36. , iam habemus perspectum. Idcirco stiperest, ut, quid faciei intus ostendant, consideremus. Sciendum vero auriculae vocem duplici sensu, latiori nimirum atque angustiori accipi. Ngnificatiori enim ac pressiori sensu auriculae nuncupantur conca ε 3 vae illae, quae cordis basi adhaerent, appendiculae, ambitu suo laciniat cristam galli aemulantes, quae Venis corporis maXimiS, in corde terminatis cibi, Ubi in saccos ampliantur patentissimos, a latere ita assident, ut communi cum ipsis cauitate utantur. Latius vero auricula accepta tam sirictius sic vocitatam auriculam, quam amplum illum venae saccum, cui auricula adsuitur , simul comprehendit. Liquido igitur apparet, auriculam, ampliori significatione intellectam, ex binis cauitatibus inter se consertis esse concinnatam, quarum altera ipsius auriculae pressus sic dictae; altera vero venae adsitae est Non quidem nescius sum, esse in

253쪽

D IANGUINI CIRCUITU. 237

ter Anatonaicos, qui hanc distinctionem parui atque adeo inlini ducunt: sunt anaen vel optimus quisque Anatomicorum, qui venarum saccos non sine ratione ab ipsis auriculis , quibus instar atrii 1eu vestibuli periacent, sollicite discernunt e . Ea vero huius, quod videlicet auriculas a praefixis venosis saccis ruratiυ dignoscanalis, praetex alias plures, utilitas est, ut locum recte designare valeamus, cui soramen ovale est insculptum , complures enim Auatomicorum illud inter utrasque cordis auriculas collocant fὶ , aliis idem in illo communi pariete, qui sacco utrique venoso interiectus est,constituentibus g). Haec quamuis pri-- ma fronte sibi esse contraria videantur, nobis tamen hanc distinctionem curatius ex pensi,si facile apparebit, ea utique inter se conuenire. At ne hac in re exponenda nimius sim, ad interiorem auricularum habitum progrediar collustrandum. Unaquaeque harum consuli disiecta atque explicata eleganten sane teXturam, ex permuliis carneis lacertis seu Columnis, totidem paruos musculos referentibus, compositam intuentibus ostendit funiculi quippe carnei 3 ii quam plurimi, interiori eius faciei intenduntur, qui linearum quodammodo curuariun in modum, compositissura ordine, per eam seruntur ita, ut conspectiores crassiores lacertuli quibusdam interuallis a se inuicem disiuncti sint,atque interrupti, quibus innumeri alii fibrarum fasciculi, prioribus longe minore eleganter internascuntur. Hinc quoque est, cur torosae hae columnae tot vacua inter se relinquant spatiola , quibus extrinsecus nuda illa membrana auriculas obuoluens,praetexitu i iinde tanta est auriculae praesertim dextrae tenuitas, ut inuestiens membrana, pluribus in locis, hosce inter torulos inter nitens nudis oculis pateat, nec ullis bris instratis ibidem munita sit si cunde quoque est, cur aliquibus Medentium fuerit persuasum, e

254쪽

lii liquorem ex hisce potissimum areis, quae frequentiora multo

in dextra, quam sinistra conspiciuntur auricula, Xsudare 3 2O., Cum vero auriculae potissimum dextrae pariete tam rarae a tenerae in texturae, in procliui quoque est iudicare, qui fiat, ut in corporibus languidis ac viribus undecunque exlhaustis, praesertim in malignis febribus, a sit corporis iusto elatiori animi defectiones saepius oboriantru : quia videlicet cordis machina, cuius vires iam attritae atque accisae sunt, non valet sanguinem recta sursiim proiicere, qui igitur cordis vim si renixu vincens, antein

riorem eius Ventriculum de auriculam praecipue dextram praeter

modum distendit, hinc istae lacrymae l). Num vero auricula rum fibrae gemina serie ac contrario decursu in oppositos ferantur tendines, ut aliquibus creditum fuit m , in suspenso relinquam; id tamen subneehendo, ORGAGMuΜ, ut asserto huic fidem faceret, non ullo pacto induci potuisse, experientia aliud docente n ,

Disserentia, quae auriculae cordis laeuae cum dextra intercedit, in eoi consistit, quod capacitate quidem dextrae multo inferior esuperior tamen Onse robore ob accedit, quod sinistrum illud sanguinis diuerticulum, si vere dicam, ambitu suo externo cristam

gallorum duntaxat mentiatur dextrum vero non perinde Cavitas quoque sinistrae auriculae non est eiusdem ubique capacitatis; passuri quippe coarctatur, modo autem rursiis dilatatur, tandem, que in mucronem incurvum desinit q). De caetero intus aeque colunanis carneis, ac dextra auricula conteXituro .

Prius vero quam ad ipsa thalamorum penetralia deueniem con ψς templanda, in limine eorum aliquantisper commorari lubet occurrunt enim heic variae pelliculae , quae , quasi ianitrices, ven

255쪽

DE SANGUINIS CIRCUITU. 239

triculorum ostiis praefectae sunt O , o consilio e artific1 , ut sanguini ventriculos ingressuro viam aperiant ad ipsos regressuro

autem eo, unde profludiit, effulturi obdant. Harima membranularum, quae aluuiarum nomine celebrar solent, uindecim dinumerantur: ex quibus sex ventriculo cordis anteriori usui sunt;

ceteris quinque thalamo eius sinistro subseruientibus. Quemas modum vero situ, ita etiam fgura ac fabrica a se inuicem distant: quae venosis specuum cordis ostiis 3 27. apponuntur, tricuspides valvulae seu τρι η λωχινες t vocantur: quia ad trigoni figuram proxime accedere feruntur, cui tamen non ita exacte congruunt. Ea vero est hartim valvularum, quae tricuspides proprie in ventriculo anteriori mitrales autem in posteriori audiunt, positio, ut latiori sua parte seu basi ipsis venosis orificiis, quae inco dis ventriculos hiant, adnascantur reliqua sui parte, in apicem satis obtusitan abeunte atque agitabili, in cordis caua dependente. Quae autem arteriarum ma Ximariues f. 33.37. hostiis suffixae sunt, crescentis lunae faciem eo margine, qui arteriarum parieti accrescit, induunt altero foras in arteriae alveum spectante limbo, ac mobili, binas quasi falcatas lunulas referentem unde quoque est, a cur Anatomes peritis valvulae semiiunares vel sigmoides dicantur M. Verum enim vero attentiori oculo hanc semilunarium valvularum oram, libere fluctuantem, contuenti admiranda sane seructura se offert conspicienda , digna, quae hoc loco excutiatur. Cuiusuis semilunaris valvulae Iiinbus, qui liberrime mouetur, duabus lunulis exornatur, quas inter medias corpusculum

quoddam subrotundae vel oblongae figurae, quod ARANTI primmo obseruatum estis , assurgit eas a se inuicem disiungens. Valvulae hae quas veteres una ac simplici duntaxat membrana constare crediderunt i , nequaquam una, sed duplici lamella con

256쪽

ab Lynceo nostro Anatomico Excell. AssΕΒΟΗΜ 1 saepius omnium octilis Anatomico in Theatro oblatae, frequentiores feruntur, quarum aliquot ad illa ARANTII corpuscula pertingunt t, aliae vero per ipsas valvula disseminamur. Quo autem clarius cognoscatur, quisnam sit genuinus omnium harum, tam tricu spidum, quam semilianarium, aluuiarum situs, utpote a quo eorum munus, quod sanguini cordis ventriculos subeunti, rursusque egredienti, praestant, potissimum pendet; perbelle factu, rus mihi videor, si illas eo ordine prosequar, quo vasDrum alueos,

cordi appensen I. citat. descripsi.

Amplissimo illi cordis dextri ostio ,quo ex auricula xlacco venae

cava 27 Lin anteriorem eius ventriculum aditus datur, tres insignes praeuident valvulae, tricuspides denominatae, quae basi sua in hoc orificio ita figuntur , ut margine obtuse acuminato, cdeorsiun in ventriculum respiciente , fi miculis omnino tendineis pluribus ad columnas, quae ventriculo insunt, carneas alligen , tur. In: illa facie, qua se inuicem adspiciunt, aequales, glabrae ac levigatae sunt in altera vero , quae ventriculi anterioris parietilius obuersa est, asperae ac salebrosae existiuit huius e i est

ratio quod chordae illae tendineae , tot quali habenae, isti dia. rum valvularum superficiei, quae cordis dextri parietes spectat, iniiciuntur atque adstringuntur, ubi inexplicabili contextu inter semet ipsas implicanturis colligantur ita, ut scabram illam atque inaequalem pariant superficiem Texturam his valvulis esse tendineam cuiuis facile liquet, eas 'nielmplaturo, nullo quippe negoti cogi l oscet, Vi collauanarum carnearum tendines, iis inte-Xantur Hae tendineae pelliculae, quae inadique limen ostii, quod in ventriculum cordis dextrum fert, cingunt, praedictis hiuius columnis ita actiguntur , ut corde coarctato, relaxari sic-

257쪽

DE SANGUINIS CIRCUITU. et Ique eleuari a sanguine assurgente usque eo queant, quoad dii hae

columnae perna ittunt. Vesuuiarum, ori cordis sinistri, quod in auriculam Maccum Venae pulmonalis patet praefixarum duae tantum numerantur , quae licet a tricuspidum forma vi ac ne vix quidem abludant, nomine tamen mitralium insignitae fuerunt. Haec cum situ , figura ac structura valvulis tricuspidibus fere congruant, de iisdem heic loci fusius dicere nihil atthiet.

. Quae utriusque arteriae, pubNonariae, nimirum atque Iortae,

introitu adisinistrum ventriculum insident valvulae sigmoides seu semiiunares compellantur j. O. l . Quae cum non nis in quibusdam, infra dicendis, inter se disterant, sed figura, structura ac munere consentiant, unde nihil est, quod singulis percensendis tempus consumemus, Una quippe earum cognita', cetera ΠΟ- risinanes. In cuiuscunque arteriae ex cordis specubus exitu, tam

pulmonalis, quam aortae tres valvulae, satis speectabiles, a sua figura semiiunares salutatae 3. it. , ita sunt constitutae ac dispolitae, ut sanguini in earum caua irruenti viam aperiant, relapsuro autem es, unde e X iit, Obicem ponant sicque viam intercipiant. Quaelibet valvula lunato suo margine inferiori seu basi tendinoso arteriae principio attexta est: altera Vero sui parte ab arteriae parietibus distat 3 libere moueri potest, ita ut sursum trudi iterumque deorsum, pro urgente rei necessitate, a cruore retundi queat. Concaua uti parte, sacculi quasi speciem repraesentante, arteriae alueo obuersa est convexa autem superficie ventriculum cordis respicit. In limbo cuiuslibet valvulae duo arcus, leuiter incuruati g. it. , quos inter medios eminet corpusculum, diuersae habitudinis eo, nodulus VER HEYEN Vocat af), quod eos dirimit. Textura harum valvularum non est membranacea, ut Lo-WΕRo creditum g , sed tendine h): constant quippe perpluribus fibris muscularibus d tendineis, quae geminam inter arvia

memine Morgagnus Loe cit. g Traeh. cit. cap. I. p. 32,

258쪽

naeinbranani compositius sunt collocatae , quarum quaedam transvers1m per valvularum latera promissae sunt plurimae vero a basi s earum assurgentes ad usque aluuiarum limbum, quin ARADTH corpusculum porriguntur i)- Unde quoque corpuscula si alti quando carnea alias vero tendinea ORGA Geso visa sunt. Qiuid rquod valvulis semilunaribus copiosas fibrasis musculare S tendineas esse intextas, vel eo satis superque comprobari arbitrer, quod LANCisivs in cadauere cuiusdam praestilis, a se dissecto, has valvulas sarcomatibus obsessas nactus fuerit J. Egregiis his Viris assentitur quoque Excellentiss. Assius, Professor Medic de Chirurg huius Fridericianae Celeberrimus,Ρraeceptor ac Patronus, omni honoris culta mihi pie aspiciendus, qui fibras rubicundas carneas uendineas, a basi earum usque ad ORGAGNI Corpus,cula protensas, easque satis copiosas in iis deprehendit, easque depingendas curauites . Quae igitur veritas cum ipsa luce illustrior sit nihil sane est, cur testium nubem, qui illas fibras, satis conspicuas suis oculis viderunt, in idem Oearem, praecipue quia ipsa per se veritatis vis tam magna est, ut parum vel nihil externi subsidii requirere Videatur.

f. XLIII

Nobis in ventriculorum cordis introitu adhuc subsistentibus, illa obuiam eunt vasa, quae cordis fibrosae compagi sanguinem largissime suffundunt, ut non eo solum nutriatur, sed nouis

quoque Viribus , qaarum perpetu ad munus sibimet exsequendum indiget, reficiatur Arteriae, coronariae quae cieri solent, numero usitate sunt duae m), aliquando tamen, splicet insolentius, tres vel una ny, X ortae trunco , cor sinistrum egressio, supra semiiunares valvulas 3. 42. utrinque progerminantes, opposito itinere cordis basan Versus excurrunt, quam ambientes, sibique mutuo occurrente in unum canalem coeunt

259쪽

DD SANGUINIS CIRCUITU. 243

qui cordis basin amplectens, corona quasi redimens, innumeros ramos usquequaque ad cordis texturam deflectit ob qui in propagines, pedetentim graciliores ac subtiliores, atque adeo surcidos stupendae exiguatis fatiscunt, qui tanta ubertate fibro

cordis contextu intexuntur, incautus ut facile in eam adduci pos se opinionem, eius parenchyma meris vasis esse contextum o). Ostiola harum arteriarum, quibus inmortae truncum hiant, sedem suam adeo saepe mutant, ut ipsis certa ac constans assignari queat nulla quamuis enim interdum super valiuilarum semilia narium valvulis conspicua sint; non tamen est insolenne , ea statini post harum limbos insculpta cerni , idque utplurimum, referente LANCIs Io. Neque inusitati quid est , illa pone valvulas sigmoides tam abdite latitare, ut trunco aortae aperto, a valvulis, quae iis praetensae sunt, visu occultentur de subducantur. Quandos quidem alterum coronariarum osculum supra praedictas valvulas aperitur, altero ostiolo post haec vela altius delitescente. Ramia truncis coronariarum protrusi, ad fibratum cordis textum serpentino ac flexuoso reptatu proserpit, sibi mutuo coniunguntur frequentissiimi tam archum enim est connubium, quod inter se ineunt, ut si vel unum eorum, flatu distendere fueris conatus, amoeno spectaculo experieris, statim illum ex uno ramo in plures alios, ipsi muttia anas Omosi conne XOS, transire. LANCISIVS licet concedat, consi ieelliores coronariarum ramos cum ipsis truncis , a radice ortae pullulantibus, non ullis valvulis intus esse dotatos; minus tamen conspicuis propaginibus d tenerrimisad mulis, qui cordis fabricae altius immerguntur, peculiares valvulas vel si mauis pliincterulos attribuere diibitauit nullus Enim vero si liceat mea qualiacunque obseruata, ita mibi in ramis insignioribbus perinde ac minus spectabilibus arteriarum , cum eos data per pervestigarem, Oculis percipere contigit, iis, quae egregio huic Viro animaduersa sunt, subnectere , luculentius, ut inde eniqteat, per futurum, qui grauissimi ac Medica de re praeclare meriti

260쪽

riti iri sententia sit interpretanti. In compluribus exiliorious

aeque ac crassioribu arteriarum coronariaruin ramis, qui perco

dis corticem feruntur, caute secundum longitudinem eorum discisiis, interiorem faciem admodum complicatam inque rugas, transuersum positas easque densit limas collectam inuenici simile fere quid spectare licet in intestino ieiuno, ubi itidem complures ra-gae,vel si maVis,Valvulae conniventes conspiciuntur, quaestum obtunent transversiun. Id tamen discriminis intercedit hisce rugis transuersis in arteriarum facie interna obuiis , cum dichis conniventibus valvulis ieiunici quod illae tot quasi annulos referant, cum hae potius segmenta circuli, vel saltim semicirculos efficiant. Quid quod eiusmodi plicaturas in surculis arteriosis, vel tenuissi mis, armato oculo usque eo sum persecutus semper consecutus,. quoad mihi peruenire heri integrum. Illud silentio praeterire nequeo, nihil in truncis arteriae cuiusuis coronariae, quae cordis basi innituntur , me offendisse, quod plicaturae speciem praese tulisset. An vero plicae hae in quas tunica ramorum cuiuslibet coronariae colligitur, commereantur , ut valvularum nomine cieantur, perspicacioribus relinquo diiudicandum. Plura huc adferre possem de illis arteriarum coronariarum ramiS, qui per auriculam cordis utramque abundantis lime distribuuntur, quos RVYsCHius omnium elegantissime descriptos tradidit atque adumbratos r); at longius dicendo progredere , quam necesse est, praesertim cum haec in recentiorum monimentis fusius excussa legantur, nec ullus sit, qui hodie dubitet, quin auricatae aeque aecordis parenchyma suis vasis utatur.

I. XLIV. Cognitis itaque iis ductibus, qui cordis staminibus sanguinem

apportant, in eo est, ut breuiter dispiciamus, quibus viis craorat corde recedat ex inferius quippe dicendis clarius innotescet, coronarias venas minime omnem purpurei liquidi, a corde reflui, molem in auriculas reuehere Verum magnam eius partem per

ramos

SEARCH

MENU NAVIGATION