T. Lucreti Cari De rerum natura libri sex

발행: 연대 미상

분량: 253페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

ergo hominum genus incassum laustra tuo laborat 1430 semper et in curis consumit inanibus aevom, nimirum quia non cognovit quae sit habendi finis et omnino quoad crescat ora Vol l . idque minutatim vitam provexit in altum et olli magnos commovit funditus aestus. 1435 At vigilo mundi magnum ac versatile emplum sol et luna su lustrantes lumino circum perdocuero homines annorum tempora vortio certa ratione geri rem atquo ordino corio. Iam validis saepti dogobant turribus aevom amo divisa colebatur discretaque tellus, iam mare velivolis florebat puppibus urbes auxilia ac socios iam pacto foedore habebant, carminibus cum res gestas coopero poetae tradere nec multo priae Aunt elementa reporta. asu propiore quid si prius actum resΡicere aetas nostra nequit, nisi qua ratio ostigia monstrat. Navigia atque agri cultura moenia legos arma vias catos et cetera o genere horaim. praemia delicias quoquo vita landitus Onanis, iiD0 carmina icturas, et dacd:ila signa polire, usu et impigra simul experientia mentis

paulatim docuit edetemum progredionii'. sic unumquicquid paulatim mirahit aetas in medium ratioquo in lumini erigi oras. 1455 namquc alid ex ali clarescere et ordine de tartibus, ad summum donec Venero cacumen.

202쪽

T LUCRETI CARI

LIBER SEXTUS. Prima frugiparos latus mortalibus aegris dididorunt quondam praeclaro nomino Athenaoc recroavorunt vitam legosquo rogarunt, o prima doderunt solacia dulcia vitae, cum genuero virum tali cum ordo repertum, omnia veridico qui quondam ex oro profudit; cuius et extincti propter divina reperta divolgata vetus iam ad caelum gloria sertur. nam cum vidit lila ad victum quae flagitat usus omnia iam sermo mortalibus esse parata Ioet, Proquam Posset, Vitam consistore tutam, divitiis homines et honoro et laude potentis assivero atque bona gnatorum excellere fama, nec minus esse domi cuiquam tamen anxia corda, atquo animi ingratis vitam vexare sine uua si pausa atque insestis coge saevire querellis, intollegit ibi vitium vas ossicor ipsum omniaque illius viti corrumpier intus quae conlata laris et commoda cumque venirent; partim quod fluxum ortusumque esse videbat mut nulla osse ratione explerior umquam; partim quod taetro quasi conspurcaro a momnia comebat, quaecumquo receperat, intus.

voridicis igitur purgavi pectora dictiso finem statuit cuppedinis atque timoria mox sutinuo bonum summum quo tendimus omnosque ' foret, atquo viam monstravit, tramito parvo

203쪽

VI 159

qua posscimis ad id octo contendero cursu, quidvo mali soro in robus mortalibu passim, quod fieret naturali variequo volaret Mao casu seu Vi quod Sic natura arasset,

o quibus o portis occurri cuique docere o genus humanum frustra lorumquo probavit Volvor curarum tristis in pectore fluctus. nam voluti pueri trepidant atque omnia caecis ain tenebris metuunt, sic nos in luco timemus interdum, nilo qua sunt metuenda magis quam qua pueri in tenebris pavitati finguntque futura. hunc igitur terrorem animi tonebrasque nocessest non radii solis nec lucida tela dies odiscutiant, sed natura species ratioque. quo magis inceptum pomam ertexero dictis.

Et quoniam docui mundi mortalia templa

osso et nativo consistero corpor caelum, et Maocumque in e fiunt fierique necessest, MHoraque ressolui, quae restant percipe Porro, quandoquidem sumo insignem congcendero currum Vontorum, ex ira ut Placentur, ut omina rursum quae morint sint placato conVersa sumro. cetera qua fieri in terris ineloquo tuentur omortales, pavidis cum pondent montibu saepe,

o saciunt animos hinnitis sormidino divom

depressosque premunt ad terram proptero quod ignorantia causarum consurro deorum cogit ad imperium res et concodore regnum. 55

QUORUM OPERUM CAUSAS NULLA RATIONE VIDERA POSSUNT AC FIERI DIVINO NUMINE RENTUR

nam bono qui didicor deos securum agere RoVOm, si tamen interca mirantur qua rationo quaequo geli possint, praesertim rebus in illis soquae super c ut aetheriis emuntur in oris,

rursus in antiquas reseruntur religionis ot dominos acris adsciscunt, Omnia P Sequos miser erodunt, ignari quid queat emo, qui ncquint, finita potesta donique cuiquo squanam sit rationi atquc alto terminus haorens;

204쪽

160 VI

quo magis errantes caeca ratione seruntur. qua nisi respuis ex animo longeque remittis dis indigna utare aliena Ie aci eorum,.

dolibata doum per te tibi numina sancta το-ο erunt; non quo violari summa deum via possit, ut ex ira poenas potero inbibat acris, sed quia tute tibi placida cum aco quietos

constituos magno irarum Volucro fluctus, no dolubra deum placido cum octore adibis, a Ilo de corpor qua sancto simulacra feruntur in montes hominum divinae nuntia formae, susciper haec animi tranquilla ac valobi inde idore licet qualis iam vita sequatim'. quam quidem ut a nobis rati verissima lovgo mroiciat, quamquam sunt a me multa prosecta, multa tamen rostantis sunt ornanda politis versibus est ratio caeli speciesquo tenonda, Aulit tempostatos et fulmina clara canenda, quid faciant et qua udo causa cumque erantur;

uo trepides caeli divisis partibus amen undo volans ignis pervcnorit aut in utram ovorterit hinc partim, quo pacto per loca saepta insinuarit, et hinc dominatus ut extulerit se.

QIIORUM OPERUΜ CAUSA NULLA RATIONE VIDERE AE IMMUNT AC FIERI DIVINO NUMINE RENTUR.

tu mihi suprema pracscribis ad candida calcis

currenti spatium praemonstra, callida musas talliope, requies hominum divomque voluptas,to duco ut insigni capiam cum laudo coronam. MPrincipio tonitru quatiuntur caerula caeli Ρropterea quia concurrim sublimo volantes notheria nubes contra pugnantibu Ventis. no fit nim sonitus caeli de parto oron Vorum ubicumquo magis denso sunt agmine nuberi IMtam magis hinc magno fremitu fit murmuro suo . Praeterea ncquo tam condens corpore nubes esse queunt quam sunt lapides ac tigna, neque autem tam tenuos quam sunt nebulae fumique Volantos. nam cadere aut bruto deberent pondere pressum 105'' lapidos, aut ut fumus constar nequiron ole

205쪽

nec cohibero nivea gelida et grandinis imbris. clant etiam sonitum patuli super aequora mundi, carbasus ut quondam magni intonia theatris dat crepitum malos inter iactata trabesque, is interdum perscissa furit petulantibus auris et fragilis sonitus chartarum commeditatur. id quoquo enim genus in tonitru cognoscoro ossis, aut ubi suspensam vestem charisavo volantis verberibus venti vergant planguntque Per auras II5 fit quoquo enim interdum ut non tam concurrere nubes frontibus advorsis possint quam do lator iro diverso motu radentes corpora tractim, aridus unde auris terget sonus illo diu tuo ducitur, exierunt dono regionibus artis. 3M Hoc etiam pacto tonitru concussa videntur omnia aem gravi immero et divolsa repente niaxima dissiluisso capacis Oonia mundi, cum subit validi venti conlecta procella nubibus intorsit ses cones aque ibidem 125 turbino versanti magis ac magis undique nubem cogit uti fiat spisso cava corpore circum, post ubi conminuit via eius et impetus acer, tum perterricrepo sonitu dat scissa fragorem.

nec mirum, cum lina anima Venticula Mis aminem de haut parvum sonitum displosa repente. Est otiam ratio, cum venti nubila perflant, ut sonitus faciant etenim Tam a videmus nubila saepe modis multis atque aspera lam; scilicet ut crebram silvam cum flamina auri aspernant, dant sonitum Dondes ramiquo fragore fit quoquo ut interdum validi vis incita onti recindat nubem permngens impete recto. nam quid possit ibi flatus manifesta docet res, hic, ubi lonior est, in terra cum tamen ulta 140 arbusta volvens radicibus haurit ab imis. sunt etiam fluctus per nubila, qui quasi murmur

dant in frangendo graviter quod item fit in altis

fluminibus magnoque mari, cum frangitur Θαμ.

fit quoque, ubi o nubi in nubem vis incidit ardens 145 fulminis, haec multo si laris umore recepit olere O

206쪽

162 VI

ignem, continuo di magno clamore trucidet; ut calidis candens ferrum e fomacibus olim stridit, ubi in gelidum propero demersimus imbrem.

aridior porro gi nubes accipit ignem, 15suritur ingenti sonitu succensa repente; lauricomos ut si per montis flamma vagetur turbino ventorum comburens impote magno; nec res ulla magis quam Phoebi Delphica laurus torribili sonitu flamma crepitante crematur. 156 deniquo saepe geli multus diam atque ruina grandinis in magnis sonitum dat nubibus alte. . Ventus enim cum consercit, stangi tur in artum, concreti montes nimborum et grandino mixti. Fulgit ilom, nubes igni cum semina multa 160

excumero suo concursu ceu lapidem si

porcutiat lapis aut serrum; nam tum quoquo lumen exilit et claras scintillas dissipat ignis. sod tonitrum fit uti post auribus accipiamus,

fulgere quam cemant oculi, quia semper ad auris res tardius adveniunt quam risum quae OVeant res. id licet hinc otiam cognoscere enodere Si quem ancipiti videas ferro procul Rrboris auctum, anto fit ut cernas ictum quam laga per auris det sonitum sic fulgorem quoquo comimus anto In

quam tonitrum accipimus, pariter qui mittitur igni

simili causa, concursu natus eodem.

Hoc etiam pacto volucri loca lumino tingunt nubes et tremulo tompestas impeto fulgit. ventus ubi invasit nubem o vorsatus ibidem infecit ut anto cavam docui spissescere nubem, mobilitato sua fervescit ut omnia motu percalefacta vides ardescere, plumbea vero glans otiam longo cursu volvenda liquescit. ergo servidus hic nubom cum erscidit atram, uedissipat ardoris quasi per vim expressa vento gemina quae faciunt nictantia fulgura flammae; inde sonu sequitur qui tardius adficit auris

quam quae perveniunt oculorum ad lumina nostra.

scilicet hoc densis fit nubibus et simul alto IM

207쪽

VI 163

no tibi sit laudi Nod nos inferne videmus

quam sint lata magis quam sursum cxtructa quid extent. contemplator enim, cum montibus adsimulata nubila ortabunt venti transVersa per auras, Imaut ubi per magnos montis cumulata videbis insuper emo aliis alia atque urguero in moin statione locata sepultis undique Ventis. tum poteris magna moles cognosceris eorum speluncasque velut saxis pendentibu structas camero, quas Venti cum tempestate coorta conplerunt, magno indignantur murmuro clausi nubibus in caveisquo orarem moro minantur; nunc hinc nunc illinc remitus per nubila mittunt quaerentesque iam circum orsantur et ignis moaomina convolvunt e nubibu atque ita cogunt multa rotantque invia flammam lamacibus intus, no divolsa fulserant nube corasci.

Hac otium fit uti do causa mobilis illo devolet in torram liquidi color aureus imis, 206semna quod nubes ipsas Ormulta necessust iratis habere etenim cum sunt umore sine ullo, flammeus est plerumque colos o splendidus ollis. quin etiam solis do lumino multa nocessest concipere, ut merito beant ignesquo profundant. Nohaac igitur cum ventus agona contrusit in unum compressitque lacum cogens, Xpressa profundunt semina qua faciunt flammae fulgero colores.sulgit item, cum rarescunt quoquo nubila caeli. nam cum ventus a leviter diducit euntis nacliseoluitque cadant ingratia illa necessest semina quae aciunt fulgorem tum in taetro terror et sonitu fulgit nulloquo tumultu. Quod superest, quali natura modita constent fulmina, declarant ictus et inusta vaporis amsigna notaequo gravis halantis sulpuris auras. ignis enim sunt haec non venti signa nequo imbris. praetore saeps accondunt quoquo tecta domorum et colori flamma dominantur in Redibus ipsis.

hunc tibi subtilem cum primis ignibus ignem ara constituit natura minutis mobi.ibusquo, COOste

208쪽

164 VI

corporibus, cui nil omnino obsistere possiti transit enim validini fulmen e saepta domomini, clamor ut ac vocos, transit Per saxa, Per Rem, o liquidum puncto facit uos in tempore et aurum, mcurat item vasis integris vina repente diffugiant, quia nimirum facile omnia circum conlaxat rareque facit lateramina vasis adveniens calor eius et insinuatus in ipsum mobiliter olumis differt primordia vini. Σα 'in solis vapor aetatem non posse videtur

ossicore usque adeo pellens servore OmS .

tanto mobilior vis et dominantior haec ost. Nunc ea quo acto gignantur ot impete tanto fiant ut possint ictu discludere turris, Modistin baro domos avellem tigna trabeaque,

-o monimenta virum demoliri atque cremare, cxanimare homines, pecudes prostem e Miam, cetera de gonoro hoc qua vi sacer omnia possint,ox diam, nequo te in promissis plura morabor gin Fulmina gignier e crassis alteque putandumst nubibus extructis; nam caelo nulla serenouo leviter donata mittuntur nubibus umquam.

tiam dubio procul hoc fieri manifesta docet res;

tuo tum e totum concrescunt aera nubes, moundique uti tonebra omnia Acherunt reamur liquisse et magna caeli co tesse Mem . usque adeo taetra nimborum octo coorta inpendent atrae formidinis ora Superae, cum commoliri tempestas fulmina cooptat. 255 praeterea erinem niger quoque Per mare nimbus,

iit picis e caelo demissum flumen, in initas sic cadit offertus tenebris procul et trahit atram fulminibus gravidam tempestatem atque procellis,

ignibus ac ventis cum primis ipso repletus, 260 in terra quoquo ut horrescant ac tecta requirant. sic agitur supera nostrum caput esse putandumst tempestatem altam neque iam caligino tanta Obmerent terras, nisi inaedificata summo multa orant multi exempto nubila sole; aene tanto ossent venientes opprimere imbri Oole

209쪽

Vi 165

numina abundaro ut sacerent camposquo nataro, si non extructis oret alto nubibus aether. Iii igitur ventis atque ignibus omnia lena sunt ideo passim fremitus o fulgura fiunt. ποquippe tonim supra docui permulta vaporis

somina habere cavas nubes et multa necesseAt concipere ex solis radiis ardoreque oorum.

hoc ubi ventus as idem qui cogit in mimisto locum quemvis expressit multa aporis 275 Somina sequo simul cum eo commiscuit igni, insinuatus ibi vortex vorsatur in artoo calidis acuit ulmen fornacibus intus. nam duplici ratione acconditu , Ρso Aua cum mobilitato calescit et o contagibus ignis. 280 indo ubi porcaluit venti vis et gravis ignis impetus incessit, maturum tum quasi fulmen perscindit subito nubem, serturquo coruscis omnia luminibus lustrana loca percitus ardor. quem gravis insequitur sonitus, displosa repento res opprimere ut caeli videatur templa superito. inde tremor torras gravitor portomptis ot altum

murmura percurrun caesum nam tota fero tum

tempestas concussa tromit fremitusque Montur. quo do concussu se tuitur gravis imber et uber, raso

omnia uti videatur in imbrem vertior aetheratquo ita praecipitans ad diluviem revocari: tantus discidio nubis ventiquo procella mittitur, ardenti sonitus cum provolat ictu. os otiam cum vis extrinsecus incita venti κineidit in inlidam matur fulmine nubem; quam cum perscidit, extemplo cadit igneus illo

vertex quem atri Vocitamus nomine fulmen.

hoc fit idom in partis alim, quocumque tulit Vis. fit quoquo ut interdum venti vis missa sino igni Moigniscat amo in spatio longoquo meatu,

dum venit, amittens in cursu corpora quaedam grandia quae nequeunt ariter penetrare per auras; atmo alia ex ipso conradens aere portat parvola quae faciunt ignem commixta volando saenon lia longo ration ac plumbea saepe , Oste

210쪽

166 I

sorvida fit glana in cursu, cum multa rigoris corpora dimittens ignem concopi in auris. fit quoquo ut ipsius plaga Vis excitet i Mn. frigida cum venti pepulit vis missa sine igni, nouimirum quia, cum vomenti perculit ictu, confluoro x ipso possunt elementa vaporiso simul ex illa quae tum res excipit ictum; ut lapidem ferro cum caedimus, Volia ignis, nec, quod frigida vis serrist, hoc setius illi via semina concurrunt calidi fulgoris ad ictum. sic igitur quoque res accendi fulmino debes. Opportuna fuit si orto et idonea flammis. nec temor omnino plano vis frigida ventium potest, ea qua tanta Vi missa superaest, moquin, prius in cursu si non accenditur igni, ut tepefacta tamen veniat commixta calore.

Μobilitas autem fit fulminis ot gravis ictus,

ct celeri sermo percurrunt fulmina lap8u, nubibu ipsa quod omnino prius incita go via 325 colligit et magnum conamen sumi eundi, inde ubi non potuit nubes caper inpetis auct-, exprimitur vis atque ideo volat impete mirmii validis qua de tormentis missa seruntur. addo quod o parvis et levibus est clementis, monoe facilest tali natiu ae .sistore quicquam. inter enim fugit ac penetrat per rara Vistrum, uis igitur multis ostensibus in remorandoliaesitat, hanc ob rom celeri volat impete labens. deinde, quod omnino natura pondera deorsum 335Omnia nituntur, cum lagas addita Vero, mobilitas duplicaturis impetus ille gravoscit, u vomentiu et citius quaecumque morantur obvia discutiat plagis itinerque sequatur. deniquo quod longo venit impete, sumere do sis mobilitatem etiam atque etiam, quae res sit eundo ot validas auget viris et roborat ictum. nam tacit ut qua sint illiu semina cumque

region locum quasi in unima cuncta erantur, omnia conicien in cum volventia curSum. 3κ

ex ipso veniens trahat acre Maodam, bole

SEARCH

MENU NAVIGATION