T. Lucreti Cari De rerum natura libri sex

발행: 연대 미상

분량: 253페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

Vi 165

flumina ab daro ut sacerent camposquo nutare, si non extructis foret alto nubibus aether. iii igitur ventis atque ignibus omnia plena sunt ideo assim fremitus et fulgura fiunt ara quippe etenim supra docui permulta vaporis

somina habere cavas nubo et multa necessest concipem ex sesis radiis ardoreque eorum.

hoc ubi ventus eas idem qui cogit in unum isto locum quemvis, expressit multa vaporis 275 semina seque simul cum eo commiscuit igni, insinuatus ibi vortex vergatur in artoo calidis acuit sulmon ornacibus intus. nam duplici ration acconditu , ipso sua cum mobilitato calescit et o contagibus ignis. 280 indo ubi percaluit venti vis et gravis ignis impetus incessit, maturum tum quasi fulmen perscindit subito nubem, ferturquo coruscis omnia luminibus lustrans loca percitus ardor. quem gravis insequitur sonitus, displosa repento res opprimero ut caeli videatur templa suΡemo. inde tremor torras graviter portemptatis altum

murmura ereurrun caelum nam tota soro tum tempestas concussa tremi fremitusque moventur.

quo de concussu sequitur gravis imber et uber, Noomnis uti videatur in imbrem vertior aetheratquo ita praecipitans ad diluviem revocari: tantus discidio nubis ventiquo procella mittitur, ardenti sonitus cum provolat ictu. os otiam cum vis extrinsecus incita vcnti maincidit in calidam maturo fulmine nubem; quam cum orscidit, extemplo cadit ignous illo

vertex quem patri Vocitamus nomine fulmen.

hoc fit idem in partis alias, quocumque tulit Vis. fit quoquo ut interdum venti vis missa sino igni moagniscat inmon in spatio longoque meatu,

dum venit, amittens in cursu corpora quaedam grandia quae nequeunt pariter penetrare per auras; atque alia ex ipso conradon aere portat parvola qua faciunt ignem commixta volandos sae

222쪽

166 VI

servida fit glana in cursu, cum multa rigoris corpora dimittens ignem concopi in auris. si quoque ut ipsius plagae vis excitet ign- frigida cum venti populi vis missa sine igni, monimirum quia, cum omenti perculit ictu, confluore Ox ipso possunt elementa vaporis ot simul ex illa quae tum rea excipit ictum; ut lapidem ferro cum caedimus, evolat ignis, nec, quod frigida vis serrist, hoc setius illi ais semina concurrunt calidi fulgoris ad ictum. sic igitur quoquo res accendi fulmino debes. opportuna fuit si sorto e idonea flammis.lie temere omnino plano vis frigida venti osse potest, ea quae tanta vi missa superaest, Moquin, prius in cursu si non accenditur igni, at o sacta tamen veniat commixta calore. Μobilitas autem fit fulminis et gravis ictus, ct celeri omio percuri luit ulmina lapsu, nubibus ipsa quod omniat prius incita se Via 325 colligit et magnum conumen sumi eundi, inde ubi non potuit nubos caper inpetis auctum, exprimitur vis atquo ideo volat impeto miro, ut validis quae de tormentis missa seruntur. addo quod o parvis et levibus est clementis, Moue facilest tali nat a viastem quicquam. inter enim fugit ac penetrat per rara Viarum, non igitur multis Offensibus in remorando haesitat, hanc ob rem celeri volat impete labens. deinde, quod omnino natura pondera deorsum raruomnia nituntur, cum plagas addita vero, in ilitas duplicatur et impetus illo gravoscit, ut ementius et citius quaecumque morantur obvia discutiat plagis itinerque sequatur. denique quod longo venit impete, sumere debet sis mobilitatem otiam atque etiam, quae crescit eundo et validas auget viris et roborat ictum. nam facit ut qua sint illius semina cumque

regione locum quasi in unum cuncta serantur, omnia coniciens in eum OlVentia cursum. 315

sorsitan o ipso veniens trahat acre Maodam, bole

223쪽

VI 167

m ora quae plagis incendunt mobilitatem. incolumisque venit por ros ainuo integra transit multa, foraminibus liquidus quia . transvolat ignis. multaque perfigit, cum corpora fulminis ipsa Macorporibus rerum inciderunt, qua exta tenentur. dissoluit porro sacile aes aurumque vento conservefacit, o parvis quia iacta minuto corporibus vis est et loribus ex elementis, qua lacilo insinuantur et insinuata repente M dissoluont nodos omnis et vincla relaxant. autumnoque magis stellis fulgentibus apta concutitur caeli domus undique totaque tellus, et cum tempora go veris florentia pandunt frigor enim desunt ignes ventiquo calore 360 deficiunt nequo sunt tam denso cor re nubes. interutraque igitur cum caeli tempora constant,

tum varia causae concurrunt fulminis omnes.

nam laetus ipso anni permiscet frigus et aestum, quorum utrumque opus est fabricanda adfulmina nubi assu discordia si rerum magnoque tumultu ignibus et ventis furibundus fluctuet aer. prima caloris enim para et ostrema rigoris, tempus id est emum quam pugnare nece88ωι dissimilis res inter a turbaroquo mixtas. 370o calor extremus primo cum frigore mixtus volvitur, autumni quod fertur nomino tempus, hic quoquo confligunt hiemes aestatibus acres. propterea eis sim haec anni nominitanda, nec mirumst, in eo si tempore plurima fiunt ara fulmina tempestasquo cietur turbida caelo, ancipiti quoniam bello turbatur utrimque, hinc flammis illinc ventis umoreque cito. Hoc est igniferi naturam subninis ipsam Perspicor et qua vi saciat rem quamquo videro, 380 non Tyrrhena retro volventem carmina frustra indicia Occulta divum perquirer montis, imo volans ignis pervenerit aut in utram ovorterit hinc partim quo pacto per loca aesta insinuarit, et hinc dominatus ut extulerit se, quidve n oro queat de acto fulminis in ole

224쪽

quod si Iuppiter atque alii fulgentia dixi

terrifico quatim sonitu caelestia templa o iaciunt ignom quo quoiques cumque Vesuptas, cur quibus incautum colus aversabilo cumquest amnon laciunt icti flammas ut fulguris halent pectore perfixo, documen mortalibus acre, o potius nulla sibi tum conscius in rovolvitur in flammis innoxius inquo poditur turbine aciest subito moretus et igni saecur etiam loca sola petunt frustraque laborantia tum bracchia consuescunt firmantque lacertos' in terraque atris cur telum perpetiuntur optundi cur ipso sinit neque parcit in hostis' deniquo cur numquam caelo iacit undique puro o Iuppiter in terrain fulmen sonitusquo profunditia simul ac nubes succossere, ipso in actum

descendit, pro is hinc toli determine ictus ii mare qua porro mittit ratisno quid undas arguit et liquidam molem camposque natantis res

aeterea si vult caveamus ulminis ictum, cur dubitat lacore ut omimus comere missum' si nec opinantis autem volt opprimere igni, cur tonat ox illa parte, ut vitam queamus, cur tenebras ante et fremitus et murmura concit viso simul in multas artis qui credere magis mittere Dan hoc ausis numqEam contendere sactum, ut fierent ictus uno sub tempore plures lat inopes numero factum fierique necessest, ut pluere in multis regionibus et cadere imbris, 415sulmina sic uno fiori sub tempore multa. postremo cur sancta deum dolubra suasquo discutit insesto moclaras fulmino sedeso bono sacta deum frangit simulacra suisque domi imaginibus violento volnere honorem 420 altaque cur plorumquo petit loca hirimaque eius montibus in summis ostigia comimus ignis' Quod superest, facitos ex his cognoscere rebus, prostera Grai quos ab re nominitarunt,

in mare qua mimi veniant ratione superae. 425nam fit ut infordum tamquam domissa colum ole

225쪽

in mare de caelo descendat, quam laeta circum servescunt graviter spirantibus incita flabris, et quaecumquo in e tum sint deprons tumultu

navigia in a amum veniant vexata periclum. 430

hoc fit ubi interdum non quit vis incita venti

rumpere quam coepit nubem, sed deprimit, ut sit in mare de caelo tamquam demissa columna, paulatim, quaa quid pugno bracchique superae coniectu trudatur et extendatur in undas; 435 quam cum discidit, hinc prorumpitur in maro ventiris ot sorvorem mirum concinnat in undis. Versabundus enim vim descendit, illam deducit pariter lento cum corpor nubem; quam simul ac gravidam detrusit ad aequora ponti illo in aquam subit totum so inmittit, omno Oxcita lagonti sonitu mare servore cogens.

fit quoquo ut involvat venti se nubibus ipso

Vertex conradens ex aere semina nubis et quasi demissum caelo restem imitotur. Qhic ubi in in terras demisit dissoluitquc,

turbinis inmanom imo vomit at tuo rocellae. sed quia fit raro omnino montisque necessest ossicero in terris, apparet crebrius idem prospectu maris in magno caeloque intenti. 450Nubila concrescunt, ubi corpora multa volando hoc supero in caesi spatio coiero repente asperiora, moris qua possint indupedita exiguis tamen inter o comprensa teneri. haec faciunt primum parvas consistere nubes 455 inde haec comprendunt intor o conque greganturo coniungendo crescunt Vontisque ser tur quo adeo donec tempestas saeva coortast. fit quoquo uti montis vicina cacumina caelo quam sint quoquo magis tanto magis edita summi madsiduo larva nubis caligino rassa proptero quia, cum consistunt nubila primum, anto videro oculi quam possint, tenvia, venti portantes coram ad summa cacumina montis.

hi domum fit uti turba maior coorta me e densa quom apparor et simul ipso fle

226쪽

170 VI

vertice de montis videantur surgere in aethram. nam loca declarat sursum euω- Merores ipsa et sensus, montis cum ascendimus altos. praeterea permulta mari quoque tollere toto socorpora naturam declarant litore vestes suspensae, cum conciΡiunt umoris adhaosum. quo magis ad nubis augendas multa videntur IUsso quoquo e Salso consurgere momine Onti; nam ratio consanguineas umoribus vilia. 475

praeterea fluviis ex omnibus et simul ipsa surgere de terra nebulas aestumque idem , qua velut halitus hinc ita sursum expressa seruntur suffunduntque sua caelum caligino et altas avssiciunt nubis paulatim conveniundo. Mourget enim quoque similari super aetheris aestuao quasi densendo subtexit caerula nimbis. fi quoquo ut huc veniant in caelum extrinsecus illa corpora qua faciunt nubis nimbosque volantia. innumerabilem enim numerum summamque prosundi Mosso infinitam docui, quantaque volarunt corpora mobilitate ostendi quamquo omnis inmomor ito per spatium transire solerent. haut igitur mirumst si parvo tempore ae tam magnis nimbis tempestas atque tenebrae somperiunt maria ac terras in nsa in me, undique quandoquidem e caula aetheris omnis et quasi e magni circum spiracula mundioxitus introitusque elemenus redditus extat. Nunc ΜΘ, quo pacto luvius concrescat in altis nubibus umor et in terreas demissus ut imber docidat, expediam primum iam semina aquai multa simul vincam consurgere nubibus ipsis omnibus ex rebus ariterque ita crescere utrumque, ot nubis et aquam quaecumque in nubibus extat, 500 ut pariter nobis comus cum sanguino crescit, sudor item atque umor quicumque est denique membris. concipiunt otiam multum quoquo saepo marinum umorem, veluti pendentia Vellera lanao, cum in m magnum mare Venti nubila portanti saeconsimili ration o omnibus an nibal uJ'Too le

227쪽

tollitur in nubis. quo cum bene semina aquarum multa modis multis convenere indique adauctu, consertae nubes umorem mittem certant dupliciter; nam vis venti contrudit et ipsa lacopia nimborum turba maiore coacta urget, de supero remit ac facit emuero imbris. Praeterea cum rarescunt quoque nubila ventia aut dissolvuntur, solis super icta calor

mittunt umorem pluvium stillantque, quasi igni sucera super calido tabescena multa liquescat sod emens imber fit, ubi ementer utraque nubila vi cumulata remuntur et impete venti. atque tenor diu pluvia longumque morari consuerunt, ubi multa cientur semina aquarum ire atquo aliis alia nubes nimbique rigantes insuper atque omni vulgo de parte feruntur, terraque cum fumans umorem tota redhalat. hic ubi sol radiis tempestato inter opacam adversa fessi nimborum aspargine contra, bratum color in nigris existit nubibus arqui.

Cetera quae sorsum crescunt Sorsumque creanin

o quae concrescunt in nubibus, omnia, prorsum omnia, nix venti grando gelidaeque pruin o vis magna geli, magnum duramen quarum, Moet mora qua fluvios assim refrenat euntia, perfacilest tamen haec reperire animoque vidum Omnia quo pacto fiant quareve creentur, cum bene cognoris elementis reddita qua sint. Nunc age qua ratio terrai motibus Oxto 535 percipe et in primis torram fac ut esse rearis supter item ut supera ontosis undiquo lenam speluncis multosquo lacus multasque lucunas in gremio gerer et rupes dor inque saxa; multaque sub tergo torri flumina tecta μοVolvom vi fluctus summersaque saxa utandumsti undique enim similem osso sui res postulat ipsa. his igitur rebus subiunctis aureositisque terra superno tremit magnis concussa ruinis,

subter ubi ingentis speluncas subruit aetas; ME quippe cadunt toti montos magnoquo rudent Dole

228쪽

172 VI

ncussu lato dissorpunt inde tremores. et merito, quoniam laustri concussa tremoscuut tecta viam propter non magno pondere tota nec minus exultant, scrupus quicumque viai 55s ferrato utrimquo rotarum Auccutit Orbes. fit quoque, ubi in magnas aquae vastasque lucunas globa vetustat o terra provolvitur ingens, ut iactotur aqua fluctu quoquo terra Vacillans; ut vas interdum non qui constare, nisi timor 555

destitit in dubio fluctu iactarior intus.

Praeterea unius cum per loca subcava formo collectus parto ex in procumbit et urget obnixus magnis speluncas Viribus altas, incumbit tellus quo venti prona remit vis. 560 tum supera terram quae sunt extructa domorum ad caesumque magis quanto sunt odita quaeque, inclinata minantur in andem prodita partoni protractaeque trabo inpendon ire paratao. et metuunt magni naturam crodoro mundi Maexitialo aliquod tempus clademquo manem, cum videant tantam terrarum incumboro molomi quod nisi respirent venti, vis nulla redimetros neque ab exitio Ossit oprehendere emitis. nunc quia respirant alternis inquo gravoscunt me quasi collocu rodeunt ceduntque repulsi, saepius hanc ob rem minitatur terra ruinas quam facit inclinatur uim retroque recessito recipit prolapsa sua in ondera sedes. hac igitur ration vacillant omnia tocta, rasumma magis modiis, modi imis, ima perhilum. Est haec eiusdem quoque magni causa tremoris, ventus ubi atque animae sublin vis maxima Maodam aut extrinsecus aut ipsa tellure coorta in loca se cava terrai coniecit ibique Mospeluncas inter magnas Domit anto tumultu Versabundam portatur, post incita cum vis exagitata ora erumpitur ot simul altam dissindon torram magnum concinnat hiatum.

in Syria Sidono quod accidit o fuit Aegi in in oloponnoso quas cxitus hic animai ole

229쪽

VI 173

disturbat urbes et torrae motus obortus. multaque praeterea ceciderunt moenia magnis motibus in terris et multa per mare sessum subsedore suis ariter cum civibus vives. ω

quod nisi prorumpit, tamen impetus ipse animai et sera vis venti per crebra foramina terrae dispertitur ut horror et incutit indo tremorem;

frigus uti nostros penitus cum Venit in artus, concutit invitos cogens tremero at siue OVere. Mancipiti trepidant igitur terrore per urbis,

tecta superae timent, metuunt inserne cavomas torres no dissoluat natura repente,

nou distracta suum lato dispandat hiatum

sidque suis confusa Velit complere ruinis. 600 proindo licet quamvis caelum terramquo reantur incorrupta foro aeterea mandata saluti; o tamen interdum praesens via ipsa pericli subdit et hunc stimulum quadam do parte timoris, no pedibus raptim tellus subtracta feratur eae in barathram rerumque sequatur rodita summa funditus et fiat mundi confusa ruina. Principio mare mirantur non reddero malua naturam, quo sit tantus decursus aquarum, omnia quo veniant ex omni numina parte. 610 addo vagos imbris tempestatesque Volantes, omnia quae maria ac torras sparguntque rigantque; addo suos sontis tamen ad maris omnia summam guttai vix instar erunt unius adaugmen;

quo minus est miriun mare non augescere magnum. supraeterea magnam sol partem detrahit aestu. quippe videmus enim Vesti umor madentis exsiccaro suis radiis ardentibu solem: at polago multa ot lato substrata videmus. proindo lico quamvis ex uno quoque loco sol mumoris parvam delibet ab aequor partem; largitor in tanto spatio tamen auferet undis. tum porro venti quoque magnam tollere partem

umoris possunt Verrentes aequora, Ventisum nocte vias quoniam orsaepe Videmus malacari mollisquo it concrescere crus:i QOOole

230쪽

Ρraetore docui multum quoque tollere nubes

umorem magno conceptum ex aequor mitti

et passim toto torrartu spargere in orbi, cum luit in torris ot venti nubila portant moΡostremo quoniam raro cum corpore telluscat, et coniunctasι, ras maris undique cingens, debet, ut in mare do terris venit umor aquai, in terras itidem manam ex aequore Salso; percolatur enim virus et quo remanat mismateries umoris et ad caput amnibus omnis confluit, indo super terras redit agmine dulci qua via secta semel liquido edo detulit undas JNunc rati quae sit, per sauces montis ut Aetnaeoxpirent ignes interdum turbino tanto, Moox diam nequo enim mediocri clado coorta flammea tempestas Siculurn dominata per agros finitimis adiso convertit gentibus ora, umida cum caeli scintillare omnia templa

cernentes avida complebant pectora cura, sis quid moliretur rerum natura novarum.

Hisco tibi in rebus latos altequo videndum et longo cunctas in artis dispiciendum,

ut ominiscaris summam rerum ess profundam

et rideas caelum summai totius unum Moquam sit parvula pars o quam multesima constet nec tota pars, ioni terrai quota totius ius. quod bono propositum si plano contueare ac videas plano, mirari multa relinquas. numquis enim ο8irmn miratur siquis in artus AEMaccepit calido febrim servor coortam aut alium Nemri morbi or membra dolorem lopturgesci enim subito pes, arripit acer saepe dolor dentes, oculos invadit in ipsos, existit sacer igni o urit corpor a pons 660 quamcumque arripuit partim repitque er artus,

nimirum quia sunt multarum semina rerum,

et satis haec tellus nobis caelumque mali fert, unde queat vis immensi procrescere morbi. sic igitur tot caelo terramus putandii si esso infinito satis omnii sumessiinro, hisb COOste

SEARCH

MENU NAVIGATION