장음표시 사용
11쪽
ea Iulum St. nec ma istis Omnino refert quan . nil quod XSistentiae genu illam tan in speciem retulerint certe tanti duntaXat. planti unctus denique reser ellectus niti nutuq. XDrturi line es Sentia Ueri Sane est Simile. t. illi Milis in Isir Un lunPSti nona attinet. tui in Di ' nn Rin dedi S Se imaginis i luem e lueretur Studium inquirendi. Seu X si Stontiae t illa tu ilpiu illus. ΙΙoc utique Ocet ilia iam memoria tum deae terminanda ratio, cf. s. p. n. Casea in uni JUC primam inuiginem exstitisse ab essentia absolute segni R. li se a pPPi iii insilui R. Plisi inte orti sinis lumine sive specie. Selytitur ut species ab Oluta reserr tur dis I9 Ani RPil . Haec autem ut ponte apparet nihil liud piam X si Stentia Specios sive hi men. Pssu Consigitur X Si Stentiae Piren tuam Omnis Oganda esSet SSentia ut i sellii ere Cir P: N ip Ram resque omnes et Omnes cir a thim pellite rent formata lit et hiat alvu sv t. ins . I hoc, deus). h. e. id quod lucet '' l. privata Rutem ratio vocis terminandae a nobi Cilni vi Mi linige quam alibi grandior P. On Sitieus . In hiiva igitur la me secum aequabili . lidi m. t si
iluod ab ipso de δε O- ori minem luceret Duae sunt radices vetoris inglino Indicas, altera, diu, lucere, Ut ra: dhava, homo, vir Ait illum pertinet dyaii-s, oesum tamquam iit, lusii tui t. ii immo ter, proprio Heuc coeli
s parat lyrid se id se terminata sed talis trima imago ευς Retatis heroicae tamquam res-li utili a Pini, tituenda. Od. luid ibi id de hoc bie placebit hoc etiam Si memoria careret conscitur tum ratione Speciermn et ipsas et ideas ab initio formi imaginum usa esse. Etenim pium sex istentia prior it flectu indidem St. luod prior Si Speciebus. Musto quia specio contin tu P entiae circa hane ipsam efficitur ut rei unius atque ejuSdem quae Spe ciem ab pato, ima in pS de suas perveniatur prius d imaginem, quam ad effectum Sive speciem mune idem iri u litum Si memoria. Nam et coeli. et terrae et aquae et Ignis Otiones rorum de nutu naturam si C. ut Et rationem ne consilium ' et leges ferendas has resonan se multo ante imaginalius circumscripta 1ui S se fluam earundem Specie quaerere CIperent Isian neminem uetit aetati R. oluae Oeatur Homeri eae ratione paullo peritiorem respublica est nanda. tua fluum recentiore rium heroica aetate ex imagine oris pellucebat a Platono pinum ad Appetem revocata est. GSque eo non rerum effectus seu specie placebanthii minthii et iani semii a Inserioris aetati S. ut quae in pri Stini Sedibus peregerunt facinora innini pa ad priscas imagines retulisse Sallu liaberent quam in flectu rationem assimulasse. Ne tui in silua hiilis ad lithsendis sejungebant utique imaginum a Specierum notiones Velut una voce torrae altristi set onformabant imaginem: Τ et Spe tem proponebant. alia quamvis longe discoderent intor e postea. ali initio sere conjuncta. quo intelligitur, primo quam Species continent unitato nocessitudini rationalis Cim essectu eam quum exstitisse aetate, nuginum consormationi in priorO tum ripsi hae aetate. qua rimagines conformabantur Scilicet, piam carmina momoraca respiciunt. Specie differentia, ut ita dicam cum imaginibus sint uςa uisso. 'elhu obans igitur it species ob unitas illii ex imaginibus suis Altero, ima inno. assimuhanda. in io tonstiti S se ut Species me di Stinguerent a Se pSIS. IV quaSIipii do isti ni indillerentia Sua cum imaginibus Sui dupliciter primo quidem propter Speciem, iliunde propter iii . ut propria sive necessaria Speciei opponerentur ergo ut Specie Se Suae sp Ciei option serpnt ad exsistentiam dendentes Videre licet. illam assimulationem internam hanes sex tornam sives advonticiam laetam esse. latet autem ituum exsistentia mamisStetur esse tu i rursus aequabilis sit cum speciebus intentione ad exsistentiam sua duplici tetendisse pelio ad se ipRas. Reu post di Scessum a Se ipsi Spectasse ut e reperirent. Quo ergo Propius indillersentia sua cum imaginibus suis ad se ipsas accedebant eo magis et detraherent, necesso orat de imaginabus suis. Sive de Specie Sua necessitudinem Suam Specie Suae OPPO-nsentes Et asse tarent intra imagines Suas nece SSitudinem Suam . ratione indutam. Jam Vero,nnum flectu ab exsistentia unde oriebatur una cum neceSSitudine CRUSSam ducat. PecIeS, Onsentaneum est ab exsistentia progressas S Se ad Substantiam quae quidem pellucebat exi inaginibus at euicitur ut speciem substantiae Suae e imaginibus Sui pellucentem, PecaeS non pos Sent non as Simulare in Se ipsas uuae quum ita sint, Sequitur Jam, Primum, SpeeIeS,
12쪽
in lum causSam Suam Secum sequat ilem non continere non potuis Se deinde extili Ti e illas eum finem dupliei do seu explicat uni est, assimulatione in se ipSa I i nil liti . luunt. Studio tominandi latius apud iraecos patente , quam ad sola Species imagunt iuri irin Crihondas. pr0pria ibi indole omnia vitae genera imaginum luadam ubertate L Itunder Jnt in lolligi potest specie in Se ipsas SSimulata tanto iniugi nunt liliri id illi fili In initio uisSP, prRO iritu
eae deae SubStantia aut pellucente aut non tellucente Olieruntur fitquct haraim imagineS habemus Symbola illarum lini ceteras conformationes , ,eticas tum EDS illa liuidem uten-
appellatur Universalitat. Huc facit praeclarum Schilleri illud: Danuilla Mari iiii: hi helli g, uls das Sehone. ' V. 50 sq. r. coli. 905 il. ii
tos hos carontos aesti dontium fragilitato muno. sicubi finituro plui in Venere saucia non
lamon assicit ut, ni item trans sortita, in leum tollit a leo substantiam HiiS. Cum homine delim nil aestu: il . voluit Ineolui ni prior Ila cli amni parto utiquo liomo apta aret Pellucet iraturo sumbolis. otiamsi doro ' inivorsa lea. noti ea tam sen cum substantia si autem. vibus poei s sui, tanti ne ii in uilagini hu et non figuratis et Iruratis praeter deOS. Commum est. , ioni non it, ii ii illo iiiiii. ii ii voti liiiiiii lito stitistiantiam piluesentem repraesentant accidentibus Cnient sit ii nil luit ni iii, ut ipsum dii. Sive imagines dearum cum Substantia o si urat in ii rininat: D ut verbo dicamus conformatae). carente praeterea accidonti huc ui, Alant iii tuum ipsas adeo substantia id earum ac videntia sint lini, prid: ta l. iii tot it: item p volitatis et honitati A. Ex his si vera disputavimus res quattuor conficii in lair'. Prinnim illiani lin:i in uni ei minandarum Atii liiim ait Omnia quidem illud vitae onma 4,pi linon ς. ii ii pii: in litas L aes potitia rom provinciam artes liberales sibi vindicaret, ciuili uo oris Mimi, i lira: thpra imae ima Iones terminarentur cognitiones deserim permultis mri hii ratis ni obtellitierasse. tiani Q itis es. impriinis Oetae, Praeter De Sequerentur, ut viil pq studio consorniandi i secti deos imagines dearum conderent lineam erit formaSipui illi ibiti iteς. thii li,eo p ,rinulti currere solent quamvis a avi Herod0ti teStim0m Ρr hQuq ila litonio illi tamqi iam ira sidio sontontiae do cultu et mytho Graecorum omni numero livili Mi ili: il in in cillendorii ration tuae simul aeris aut non adoratis aut mus per- 1 oti i ut nili litoret iii : 1 deorum imprimis in sororum . illiu isto, quem satis constat multis incipitia illi ininginibiis livinis poesi pica con Stittitis dissedisse. ea prosecto disparatio nulla vulptiir. Ni in nini ilui 'priuntiabant imaginibu sormi ac lineamenti circumScribendis, idcirco irebant magi intriis torminatis. tiaraim potius accidentia formas maginua habendas SSe, XPlicatum est Supra. p. Sed si uocumque modo vel araS. vel sana, vel templa vel Si in i ta in leo mim instituobant ad terminationem dearum, nunc rudem nunc On Summatam. il labe hantur. in qu a stultu iam momorati, mystor in qua dicuntur adhibente allo quidem tur prae sua an in iis idventicio quam isti minationem sequente, )imaginum inventi magi aliena Oxi tiniati l t. Iustiti a propria rituali uni quo istor um colendorum ratione quam plurimae ira e , 'uies genteS. hir Aia quase lite itidi,te. amplectebantur , Alterum natui' a maganum
13쪽
Tertium, quod quae lacinora cogitation Osn vel ad ultim uni pietatis. Sive θεοσε 3ε cre offerebantur cum Sola tamen specie finis Se pSum X sequenti A litelligit id a Mint. Ideae Pulin. PluniverSae vel Sanguine e pietate iv lacinoris, Sive cogitationi Ni liel lucere apparent ut Iliae SubStantia deae pellucente orta putanda sit si v ad deurum liniversitatem. Si V ud ligulas ideas species pertinet. Et hoc facito intelligitur in εο Ghi hia, intra iiDmtat simul. Mi h
leViSSimum quippe quae ut 0rieliatur a principio, accidentium in lirmitate liberii nil ut ipsa quam accidentia cernantur se impulsum istum speciOSum vel a Xlm in ultimi Iho Oh, ειας appellari principium in us ubi vel prosper vel in ortu, vo indifferens On Mileratur ventu R. denegari, sicubi uero accidentia intelligi intur. Nihil Intinonne exemtilo nil an P Em tirmandam aptius, quae profecta a numinum infero laim BUCtiuitat . in livinam si ualem Cunutu invehitur. V ubi pesSim ea ibi consultum PS, Sen Sit - uuarto MCM. i Duilam ConSentaneum est, dei supremi imaginem in eo con Si Stere ut it pectet, tini S OXSequentis univor i. non
cogitari ille potest creator mundi ne ibi vero terminari imagine videli et si uia dea mundum
horrent, quan a natura praeceptionis Xam auctoritas, quae non sustinet quaestionem cur sit, nec, cur maxime auctoritas sit, nec, quae praticipit ii quovis gentre, cur ea praecipiat, ut intelligi possit, haec beati lirimipi ista auctoritas pellucere modo in animum dicenda est: quia, non explorato, ne cur noquo ergo, utrum imum illa it, Ogno ci
nequit, utritam id ver Pt Olu p rtineat necne. equi do vera P t. P commenticia: non M. p vero stauctoritas. Et si igitur, quae se tali auctoritate deducaritur lx H uit Ont imit Onlit,luntur. 'i immι illi ita latim P AP, potest tamen, ut ratione commentientur. Sed ne ita quidem sontem Suum speciosum irinanti quia non , Ipli irlillim. illum exsistere nedum, si xsistat, quare illis in rebu vis ju insesse dicenda sit. Non ergo has res lim tiri valoni auctoritatem suam, sed haec rursus speciosa appar t. t.is tu P. tuae fluunt x ina, si vera pt Ona ratio Oent,
impulsio probabilis, si salsa et mala, magnum periculum specio a nuctoritas, tuo tran laticia est Cadunt autem haee omnia in divinam, quam exhibent et IIomerus it Idisi Oilus et Pyllaia, auctoritatEm. nil t. l. luam vi Mimplicitat non magis quam stravitate Iesiodia luidem, velut de juStitia et juribu Jumindi pr iii ptὲi. 1 p. ET . Rii. G itiling. , excellant, universa tamen antii tua ista sapientii nihil aliud tuam : ii illi ili uanili pri ieci pia . Niiii l. l. id tu satis ambitiose. Nam mercedem et Poenas rape piorum fluorun adhibet undament uni a quidem, quoi ad agattinet, imaginem exsecrabilis illius rationis auspiciitu, tu insontibus alamitas i mni patienda videatur, hae di quod a sontibus originem ducunt, m D. v. 2 V sit. Summa fit bonitatis auctoritas sicubi si vix is tribuitur speciosa existimanda est, quod non nititur in hoc, ut bonum idcirco fiat, tui bonum fit. i. s. in vh tantia tio tuis istis, p. quae res tam male habebat Senecam ut lamenti retur . docemur lisputare, non viv re l. l. M uuam valde tam Graeci, quam tomani a divina virtutis auctoritate et ilim poeioAa abhorrirent defiti est Cicero. N. D. H, 36 virtutem autem nemo umquam acceptam deo retulit num ritu IR. iluoi honu vir P SP . gra. tia diis egit umquam Iovemque optimum niaximum appellant non quo Pios tu i , temptratos 1
pientes ediciat. - Quamvis licet Menti uelubra, it Virtuti et Fidei consecremus inmon haec in nobis ipsis gita videmus. Attamen videndum nobis erit de momorribili iotatis exemplo divinas auctoritati tributae; tu Hi Sophoclea proposuit. Iuc enim faciunt fluum alii Anti Ironae loci, tum . . I sqq. male Illi luid mis intρrpri tibu detorsi. Et his speciosae auctoritatis nee propriam uaturam, nec vitium magnamiluo Intirmitatomi que deam eam, pro u stetit nugona, illustrandam melius quicquam probare poterat, tuam ipsi u loci itide l us tu ad bl tonor. V. 10 sq. ex. Est dubitatio in versibus, qui sequuntur, saepius i inificata qua rem aliqua ne lue Meneque vero non Me dicatur. Cf. Cic. N. D. II, 35 ADubitain primo, quae it ea natura, quam eruit ignotam. Argo
Vi S un Ctairpatum es Se Graecis V ignota prat neque illi quidem in Platone. neque etiam in Stoicis Φ perspicua Contra ut id ae univorsa in imagino numinis supremi pellucerent et fieri
poterat Pi neceSSe erat quo si idem sensu epicorum πατημ νδρων τε θεων τε, tris eorum ravra Para)ων 4 Reeipiendus videtur. Itidem sequitur quum ab initio finis se ipsum eXSequens. im SP Cierum universitas eum substantia sua, Sive tamquam cauSSa sua secum aequabili etc0ΠSecuti Sua P imagino pi ultronii non posset non 3ellucere essent tamen sterile adhuc Specierum inter' di Rjun tarum. 3rimam spoliem quodammodo absolutam suiSSe. cf. . ), quam tu idem vald imp prso ta tor mination ob id ipsum quod erat absoluta nune Symbolo,nun C milli raro vi Nu alis tuo. ' mine tantum non nullo sam SSe nihil St. quod miremur. Qua it Sa RhROlula spe ips quum in rescente dearum varietate, abundanti et abundanti magis Cons Ormnlion O XCil eretur fluum aliis in relius tum in eo remansit ut numen Supremum in fisi Ursenti r a C liraecipue consecutionis caussaeque imago nihil desineret ter- mili: iri. - uuae Ri ita Sunt. O facile persilieitur ideas eandem legem ac Specie Se liuenteS in Se PSAS SE I Simulare. luali ratione species se in semet ii fas SSimulare. Xplicatum est Past. T. Nequ illud judicatu difficile, verum flectum. Sive speciem ideae, hujus Substantiam continore. Nam non solum ut cujusvis rei ita dea substantia efficitur Specie; sed etiam. Et x dearum definition se sequitur, quum species omneS, tum dea cauSSarum Suarum Ostuabilitatem de lua Supra diX inuis spag. D , in eo nanciSci, ut ad Specierum cum imaginum in im in diis rontiam redeant. Α substantiam igitur suam revocantur ideast speciebus Suis Diali licit se aut m consontanctum est ideas se assimulaSSe tum in Specie Sua tum Substantium Suam Speciei suae liponentes; non secus atque ipsa Species. Quod si transfertur in OOS. Conficitur il uoci roprius ad substantiam Suam accedebant eo magi et ipsi derogatum esse. O il so ne QS situdinem suam rationalem appetivisse; hoc autem accidisse necessario. Qua in te luaecum illi de diis judicabantur ad species pertinentia et in deorum natura Veros esse tu Spectabant ea fieri non 3otuit. luin de integritote deorum derogarentur. alia autem, e imaginum terminandarum notione sequitur habenda esse quaecumque aliquis sic de diis Sentiebat ut se aliud lui quam continerent quam sententiam hoc, vel illud pellucet in diis, Si Ve neque St. ne illa vero non est. Nam qui ita de re quapiam Sentit, is eam rem pellucere sentit in animuni Suum. Quodsi quis quocumque numero reprehendit deorum providentiam, ut Hyllus. is dei. luem reprehendit imaginem imo deum, ad speciem trahit. Qui vero, deos, vel Sse, vel non Sse, itidem vel hanc vel illam deorum naturam esse, SiVe contendunt, Sive
negant, Sive firmare student argumentis sive efficere interpretando hi omnes, quasi e finibus
rivit Wolchero. V. tamen, qua vir eruditissimus do hac o disputavit inor. 6tteri. I, 9 sq. 19 sq.;-Zeus si nicht chlochthi libor, si nichi ausser dor atur aber orcist, is das Lichi liber de dunklen a terie, ubi de Natur is das Iaupt. Cf. I, 276, o si. uelleri sententia. Do Iove φυτου IV v. Aesch. Suppl. DU. R -60 Dind. coli. U. IIermanno, de illipsi et pleon. l. c., p. 151 de Platonis sententia de rep. X, 597, D, cod. Tim p. 526 ed. Lugd. Cic. N. D. I, 12. Ili Plotino nimirum, cit. Creur ad Cic. N. D. II, 31. - Scholi Wyttenb ad Cic. b. II Ad Romanorum rationem dijudicandam multum lacit locus qui exstat valda m morabilis h. III g. mi .quasi vero ' etc. Cf. pag. 8 sq. ' Assimulata utraquo in δεαι , speciem , O clyacto Platonicam. Oe esse numen supremum, equidem sateor m non posse non Dicere e loco, qui est de rep. VI, 506 C. r. Herm. qui tamen aliter sensit.. in s. es h. l. pag. I 2. d Trachin in lin.
14쪽
' No IIc qi odit itidem ista vituperation intactu AD quas ros nonnihil Tacit ad chron oloriam JIogloditim. Nullo
g. e. me illeologia Euripidea.
πεικεν D filial. εους, l. l . . Ne tu idem Convertit animo Atheniensium sic ut non crederent,
deo PS Se Sed potiuS ut Crederent. In dicerent deo non esse. Quid igitur reliquit civibus, i lusi S: dut In toto rent O boni uitem uuil l e non S erat cui utra lue constituenda non cordi QS t. .e ui Voluit , Ialia ova ς lii Olicere hominilius Ut Ennium verbo videlicet imitemur, Si . . a Spicere ' non Dililius leuit homini Atheniensi luculentissimum dea illius praesidium, cujus in tuto hi Atil ODRA KN voluerunt: Si Rugu Sti SSimum nusquam O Νικηφορον Si quaecumque O Homero hauriebant in Ortini a religionis unica incrementa ea deSererent oportuit ad quam tande in notana In Vlial dirigerent. R illa D. Vel Sapientiam vel boni praVive conscientiam Sumero lit. Voluit stult terturbnt jaeent Omnia Hanc in animis hominum inesse censuit Euripides, illi in ilis: d Orum P remini aer: irum cura habenda Sit Ita Sane censuit. Quapropter, cum diligenti tundanio ruin unianai urn On Sideratione ' ' de moribus et virtute sua sibi finxiti PROCOlit R. lune. Nulli fluidem irtibus Conclusa tam argiunentis fabularum pertractandisti heri u Siluo Otia In Oinmutandi S iluani Si Ilgulorum dicis)rum ubertato nunciaret. Nihil autem
15쪽
gitabat itinetuS. ut e devoverent. ' A quibus pli uisu syraviter illus in t atrem in velit i seu muse hac ratione de tanta mercedo non se huisse recusar existimet. iluod est 1insem Jam vitase pervenerit. Diationem adeo detestabit seni sex eo gratasse quem fluam Usilus is turpitudinis Rhhumanitate deerrasse poetam Graecum At non laudatur itineti ista ratio. Vorum Pnimverone vituperatur quidem nec me intelligeri 1ateor. lui ratione tam perdita vel, moram h non turpissimo labi poeta dicendus sit. imirum incredibilis assius Asententia spe imen iliandi him abominabile: ac δ' etc. . Igitur dissensus hominis maturae dupliciter illi a Prontis deorum quidem praesidio. conciliatio aiulla. 'luoniam sublati Sunt i enitu X. Pitu Eled re ob OS PNSEp0SSumus; quod Sane per Se meri posSit, licet cogitatione Ἀ1aginec divinax SuStulerimus.
At enim non luadrat io in urit,idem. Nam si credidisset deos, non a libera meditatione, Sed ab auctoritate deorum I rin Cilii bonitatis ea nimirum quae Od ei placebant, duxisset. Quod Si deos aequalium suae aetatis abjecit. Eine dii Euripidi placuerunt Saepius certe et i cthia et nos urget. ' Quinam Sunt iSti dii quae tandem . . divina , quibus vita humana rege-ΓEtur Vesset Ilii tuum non essent aequalium aetati Euripideae, ne divina quidem ex iisdem liuer Oxi Stimari liOSSunt uuae enim haec dementia Iton Sunt dii, quos vos confitemini; sed luto ali ii K dem liabetis divina. quae scire oportet; iluasi divina sine diis esse possint L Sediluunt illa e novis numini hus ut ioc pronuncietur qui aequum ibi in mali innimum Servat editque OeeSSitati. Scilicet ut Admetus); lui juSti Vere Sunt et Sapientes neque irascuntur, non iluidem diis illi S. tuo vo adoratis, Sed hi Si quo novo vobis propono et norunt divina, u Uu luid Em e Strorum numinu In Sed noVorum, quae me auctore velim probetis. Non, ut de illi aliter At lienienses Sentilent atque antea secerant, voluit non eos mutare opinionem Sum de ilii juSSit ut hi integri essent Sed rebus sacri S in quibus acquiescebant AthenienSes. --Sim Cti CIVibu Siluae erepti S. novas toties itualeSCumque moliebatur, suoties θεω Sua urgebia.
Atilia novi dii urit, id ei orantne vanae sitim lationis L. Si quos , quales substituit γ Voluitne, id Edrunt imagine liaberentur an ut tomines Sic ex illis penderent, ut crederent His quaeditionibu reSpondetur senisentia quae vel sola totum Oelim conficit. . Dixit senim Euripides:
nunli ADRXRgola in aedi magi Strum . et nihil OSOphiae cluendam antiStitem Suumque exemplum habuit. Cujus instituta tam ciet iris sententi ii iii sabulis suis sereret ut philosophi praecepta I Oetae Pisi laus colligi litissent. Illud in Troadibus certo scripsit. Et quidem ineptissimum uir uiue VerSUS nomine P Sive , Ζευς diei Atheniensium. sivo novus. qualiscumque auripidisi utΦιtur. Aut Iii Sentiendo terminandae aut ersedendas mens vel iecessitas intelliguntur; tertium non datur. Si Summum quidem deum. at deum tam ei εἴτ' νayκην φυσεος, τε νουν si Orui SignifieamuS. At ubi quaeSO imago mentis istius divina in fabulis Euripidis Redundunt an . intelligentiae Supremae Ἀ ιaκοoii jσεσιν ad finem Sque satietatiS, imprimiS, quRS ad Ure relata Exemplo iuSigni tetigimus imaginem frustra quaesiveris istius ideae, ne Ontiguratae quidem Silue e friget sententiarum late dictusarum strepitus qualidissimus. Nec magi in ullo Eurilii dis versu mentem vel necessitatem credendam inveneris Quod quidem JOVem re humana inique administrantem reprehendit M illud non tangit novum qualecumitu nunt En . Sed id ii, Sum fluod maxime ejusmodi vitupe1atione in Speciem deae Simulare, negatione di SSolvere unditus placuit Verum . necessarii illius vel humanitus exsistentis dei qua PTRUSen ΓErunt temperatio, qui ipse. Sive natura. Sive mens ponitur in magna Volubilitate Versetur titue intem l)erantia Quae ejusdem pronoea, tuam ne Anaxagoreum quidem
16쪽
νουν emeero nemo adhue dubitavit. liis illi. iii σεβεια apud Graecos necti sato sila RiVera pietate oppressos celebrent aut i lae mastis etiam Soli unum pini M. PlM VP liliit Suillantam acturam ecisse putent Quae niorum Perlaetio ibi Ri si se nutu vi S uno in P PIMVidentia. Num id providere nobis dicamus quod laxi in BD trum i ta ieiune in dii Ilu P 'l' inpetua quae firma sui stansque petenda in Columitas Aut ilia D ni dra Rive in Plil Pn nra Nirii l. iv Prerum neceSsitudinem nos bene morato efficere exiStimemus Isini nix illi R in liralii R Iil P lyrii Rsitas videamus quasi vitae duces nobis it magistrae Ostiet Omln A nn ira lili lil in il l PuluneeeSsitudine sapientiam sum anuiR lia nos aequos justos temperat rari riuid alit irari Nym Illuri 3 Fae cogites rerum necessitudinem etsi non temeritatem. sed nivii tu in in vicis Aitudini Sequentem peristam volubilem es Se ΠΗ ntem autem M si id om S 'i Orωi ctatori liin
dem orij, at py tamen SSe flecta mi in ramim picii quid sena Pri . tRi nudi lilnii linargumentiS bona illa Omnia menti vel necessitati tribua D miit. lit erant radi et in nulla 't. nisi deum alterutram Euripides ali pellas ei. Juod aut elu nentem deum di it line posito ii deo, a mundo Sejun Cto Igi primum verum lion i st με it Contradietionem liab t m p rni distulo. In tali enim de insit. Oportet vis sejuneta pro litiae an Pr ditur in inti illusenii Rul UlunOStra ne tuaquam inest vi Sejuneta sed unitas '' i pulse i uin qualitati Pragi inlid PQ ulne ita quidem intelligentiae dea vis sejuncta diei prat Ri. i in truli Pri Mi Pr lis Ut Nil 'Π-tire quum Omn rideas tum intelligentia PQ at non dixit illo in dira da Cilni Oli dira n in t PitI- gentia deus St. sed dixit intelligentia se iis se l. ei luitur. Pnnti si di et in no iii Sul Nis in in Hulu Supremum proponi intelligentiam homilia lin. At pro nune iuvit illud tu impii l primm videndum ut intelligatur dein do utrum vituli Ora lidu Nit. Pro nune lavit an sed ut in i Pt Pro
quidquam inveniri potest de nientis Vel phv i Cn. vesci liuoli rati nn pr ranun ultunt. X l Ira i In Singularem et Hunctam illa sic vindicare DRSit iit Euripilli it u vi R: PK P xl lim: in illi Nil Contra sexcentis locis hoc emanat. Duinem lise: ititudin m se libiM: tinnun ut di pra Nilitani PDndHΓO. Imprimis memorabilis ille quo in menti fluidem . sed remur DB in iluu a rarunt lituri tam in
interitu celebrandam, poeta spectavisset
hac re cognOScenda stetrioraτain. O Si tam esse propositum invenimus. ' ut necessitati cedatur: ος τις δ'c vaγκη . . λ. Igitur hOCIOSito re divinas quas homines επέστaGJa Oportet mentis dici: ilualem istam divinitatem animo finxisse Euripidem dicamus quam vitae rationis, tam vulgaris quam ins)itiosae auctoritate selli ei Ostentaret praesertim quum ad spem immortalitatis non
magi illo mentis quam ali quopiam 1itia, ex itari liosset yyy Ita efficitur, vim mentis dignit quae credatur ab Eul'il id non Sse statutam.
Quae tuum ita Sint poset id quod real)se praedicare vellet de intelligentia idoa,
scilicet, Sse illam omnium rerum summam set pei'seetionem minus al)erta ratione Sic edidisse judi- Canthi est ut, oi deum diceret: dilue quia de substantia dei supremi pronunciatum est duplici in il Sa hyperbole repugnantia. Sive imago. Sive eum religione credendus deus intelligitur utique
inlii En tu illo. Jovis imaginis RSSi inulandae in id eae quae in eo pellucet. Speciem, tu substantia in uund Si X urit idis sententia nee mentis nec ne sessitatis idea deum constituit sed tamen perfecti habenda S univerSa lio quoque Constendum ne aliam quidem qualemcumilia divinitatem lssi lilaeui SSe neque eum aliam notitiam quam dei singularis in animo habui S se illa RID il Sam flua Si Sumus identidem quipli providentiae a mundo sejunctae. IIane Vero ἔinini utras lue Sententia Z e, ει τ' Moyκθ . . . et τον νουν θμαον κα τουκ. . . . Fnti jam tertractat R. deciSSe judicandus est pronuncians ille non solum: ..providentia vestra lilia est. imo vero etiam . . nulla Omnino est providentia. Sin autem, id illa id nenio P RVPrit ili Sa illa rerum sacrarum notitia eam religionem efficit, quae Graecorum EXC Iiit. Ulum inani di amUS. tam cluae nonnulli cum sententiae quadam perSeverantia vocare Soleti l urllii di S . . Unhre OtteSuerelirung . . irpligiti Sen Sinn' , . .eWige eltordnungen ; )ilua In ibi Re alehenarius de t Oeta probare conabatur quasi praecursore quodam religionis Lliri Stianae, quacum unimo Conjunius fuerit. yy - nos quidem nimis multa de re aperti SMlna. Ita lue Senti uitiam Euripidis brevi Oml rehendamus. Primum diis suae aetatis nihil tribuit Sed lieni tu illo exstinxit ili brevi res praecidatur eorum numina non enSit, Sed cogitavit ut tollerset. Hac igitur de intentione in fabulas inductos secundo non credidit uimi tuam vim ioni vel seriis nundo Sejunctam Tertio nullum aliud numen neque sentiretur, Desbi Crederetur. Voluit. Sed quarto mentis humanae cum idea ab Sohita aequabilitatem tamquam lihil OSO lihema tropOSuit. lu minime gentium religionem comprobaret vel pietatem. Et iSin estuabilitaS. ut nulli firmata argumentis. Sed pura puta opinio ita ab Euripide quidem ad lieciem eos lue R SubStantiam Silam redacta non est. Nam quidquid jactat Hecuba, iit uidit Uid e te Ii νου θεου praecones vi eo tum luisquam de hac re tibi probaverit, ultimam lierfectionem ratione neceSSaria in intelligentia i Ominum sitam esse. Magistrum, Si quid sapio.
N Bomhardiu l. t. p. 365, 366. ui 1 ibi velit . . cujus omnem admiramur ubertatem, pauciores simplicitate ni illi sendi. p. 'N', saluihu Euripidis Ahiensiticho de reinsten religi6sen Stimmung significans, me haerere lateor; nec, si ui sit, intelligi, ut noli Ilter e reptignent sententiae, tua sunt p. 368 et 371, illa: -- eine duro Zeus ais thren Vermittier Mirhi tuli erechtigheit 3ὶ pigi ullo monschlichen ingen in isti haec: κο dio vergettende
17쪽
IPSI Similiorem reddere, Sive deae imaginem in substantiam id da aggim Leo. i doti
im in m n similitudin m spei ei qua substanstiam comprehendat revocare aggredi. Haec
n sit in Ulliu illii tun philo Oph DI'um aqsimul, indi ratio qua ad similitudinem speeterum deos revocar Stud Proni. Et i utilii des pii dein illa de qua supi a explicatum St,''hratione duplici. altera Philta, iii,h: indi. id vi nil ia. Sive extemia altei'a poetica interna. Illius Si in decreta, Vis Atili X:igrari li. Vi l l rolnia. l ai', ii tabuli poetae 1 equentissima extraque Omnem cum: hi 'gui non iis sexum. In his igitur uni ei inaginum divinarum nitoris destructio mnis, deaeque II CESSI tui si Ili lii uiuit 'Iit in D: il in Al seciei su 110 Objicientes. 1ilia halles de ove coSmogonica et
in Vi ni Inus minit ne serra uni doctrum int0gritate ut ita dicam, habitantia Poeticae assimulati irili Nilnt. sel: υ l ectant id illunii iii ai gumentis fabularum partes di Sponendas. In hac re Ili rilli mi agilium divinatum dis Olutio. Quas . Diis crediderit usque e Spoliari potuiSSe ro-Pri: Sua nati tra ut notion in ili Stincta L lii O moris brmulis haberentur quibus coneludituride: Uluii 's tu: Sentati t: uno i isti vice fungimtur dii in quattuor sabullirum . Medeae. ΑΙΗhirin:1 li: iE BRCC hui'um. Illonao . XOdi S. quibus . ita sexcentie audiverant Athenien Sesti TRecepta. Ii S dem viu'bis decantentur. At profecto quidvis 3atiebantur a p0etis et phil0sophis Suis ietate. ii imaginu in burid: intia in artibus non solum liberalibus, imo etiam in omni
Cultu it: testu genire t :UII liui, licae luam privatae, evaneSCeret, rerumque permultarum nonam liliu lilii e re liulchritudii. Sed illaetari inciperet ratio ac finis, luibu eluceret, quae SSet Earum rerum eiu et Ctus. Xeludens ille speciei temeritatem; quae denique dearum, Π0nlRIn li Cio, ii iii imaginibuS, Sed necessaria in substantia veritati et bonitati auctoritaS. Quoim elii ebullieri ter Euripides nihil magis expedivit, quam sic, ut alteram ovi Sui Ommenticii acie ni id ut veluti ad delubl' Sua ille Spectabat, exstiriguens alteram ad deae absolutae subst:intiam litteritam incerta mixti propositi luce tantulu non ObScuraret. Sin eriores aliquanto et iidem feliciores philoSophi fluotquot et Jovis et ceterorum de0rum imagine intell)retati ad thySi eam vel Ethica in rationem accommodare SumpSerunt ut magiSmngi Siliae de tanto decoro detraheretur, S lue ad Onsummatam in ristotele SSimulationem.
Atque id tuli e tollat te ala Ioiiter ad uripidem iter fecerunt ideae unum idemque,
18쪽
g. . me dii Sotilio 'leis, ratio ite in axi ine tali ita subularuni quae iii trito fiebano
uuae quum ita illi. iii iii immi in iiii apti nilius assimulatulis posito Sophoclem quoque versatum
in illius atque in uripidis ahulis. Olferri iluuin ne tu intortir tam intra Pulli qui hu di iri' i tur deus vel ose, vel Λογκη, vel aliud illi diluit in tollim Dilli serit. tudiosum tu quo D st: tali licupidum Sol,liocles se ostendat Attanum. Di, ill lirium ad: imatu . th nitrii thu R. ituras NPn ionii magitium divinarum non sestrii xit - lia se nil ii P displi uit in nai liid hi inrit, ita vel paullo attentioribus et vi tui prat in ne Porta In Pt Dininum tragii Drunt rati nn Rilvor u ipsius ovis. πὰντa OaΩOντο . admini Strationsem illuNir: inita. id juvi isi Patur lil imagino in ideae tersectae imo veri boni pie fluali S uni tu ilhi. Si modo est Solitis Cliri in lal, uti P ju Roccurrit substantiae illius id pae similiorem sessi ii nila In Sed ne anti ilietur il uap tintii di . crimen premere modo liceat quae se motu fortuna . R OV e gubernandri P siti ie P R il: it aequalibus Sophocleae aetatis lilacerent. pii pi e illa Iis tui Cujus illant: i X lit in menti videantur iii Sophoclis rationem quamvis non Constituendam a Porte dijudi anthim. Nunt tutem illi liar.
tim Aeschylea. liartim Euripidea. partim aristophanea: haec quidem popularia. Euripidea adventiciae rationis a sedit dilatata. Aeschylpa denique internae ' tragicae rati0uis et gravitato pt simillieitato Omprehensa. Voluit enim Aristophanes hac adeo Sententia: του ανδρaς 6 νaπεπεικεν υ ε νa θεους, luasi fracta virgula Euripidi i praecipue iStud: Ῥυδέν γcio κaκον CondommunΝ Staret casea Oliinio. qua dupla iter cum Furia conjunctus ad cujusvis generis mala Et Pelera mortalos insontes trahere videretur nullo quidem pacto ob eam rem vitul orandus. 'acuit Aeschylo fortunae motum a Moeris gubernari. quarum ea in re Oetae viderentur Furia . . ultrices. ' praefectae illa muneri suo et tuaSi inauguratae a Moipq, ut utraquo numina item in ira arentia nimium ortune es lege meee8Sitatis gubernent. Huc adde, Io clari Furi RSilue ah Aeschylo diei gubernaculum necessitati mini Strare, deinde ne Jovem luid in Eliu ro :der P. tuae necessitas tuleriti denique id quod Ῥοῖρα, τελεο φορος) fert, VD Bhul O oa iv o significari. Sequitur, necessitatem constantem cogitandam SSe ac quidemera b mum ignis a re alii luid fluod movetur a uoi ναις hoc ei licet, ut fortuna hominum eoli Pr Oniat fluo ne PSNitas cogit imon autem l raeter fortunam cogitari potest necessitas non magis luam gubern Reulum ' raeter navem: meo. quae mecesSitate ministranda sortunam modser: iri minum ii untur. 'iraeter ipsum fortunae vehiculum animo fingi possunt; nonm: lgi, i tu nil gubernator extra navem fingi luit est. Ita efficitur, ut necessitas quidem constans sit ili alii hi giui fortuna jactatione. at o tamen i fortunas vel secundM. vel adverSa neque osse ore messet se uirohibere valeat. od ac autem deae necessitatis Miuistrandari pellucent. ilui: hoc dora utor: igontes neInini liarer . sed so ipsas et ipsa seS dirigere videntur. Quod Si ita est odia univer Sae necessitatis. tanti tuam finis Se pSum XSe luentis, imago h benda est. Atilia halle ideo necessitatem ut tortium uripidem audiamus ab isto incredibilinrali linies luxuri aes temerit: te in falsum inuetam videmus quam pro ipSO D. iverso sine Sem set X REiluerit . . . tiro idea ibROluta venditiiret quum ne vicisset quidem quid modo mundi Q 0Asitati cum Jovis :ixime Substantia commune esSet. Atqui, ut neceSsitas universalieciden Sulim': ih t fortunas hominum vel secundaS. Vel adverSM, tuae Circa illam evanes- ant .cii l citi Ra rursus derio absolutae Aulistantiam minime quidem Constituit, Sed ejus substanti ne ii cadsens sexi timanda est. Intelligi autem poterit. Si cluidem vel neces8itatis universae,
vel univerSi in is se ipsui exse luentis vel utriusque rei notio in fabulis Sophoclis occurrant,ma X lini in hae tuaestion momenti esse dijudicare quid id sit apud Sophoclem quod Aeschylus Ῥο icti, Sive necesSit: item universam appellavit tum . qua ratione hujus et finis universi cogitati imo in lubuli Sophoclis cohaereant. Hoc autem si effecerimus cistrum erit quo modo Sol hoeles a Se res inter se conjunxerit: primum Iovem. deinde necessitatem tum dearum uniVerSiuitem, imo deam ab Solutam postrem idea eas, qua homine tragici repraeSeutant.
raptis. Illic Iuppit et i uni Furia Pt Moera conjunctus, hic Furia sola injuria auctor Utroque in loco do mente divinitu occaecanda agitur livani Calamitatem tu paet Agamemnon, imo etiam Achilles quoque, meruerit, hoc tacet Wile herii l. l. III, A. I it anu pag. 7 . : Das Erimi y das en Stamm de IIessene ties durehctingende triliche Iesu hi ausdruchi. Paullo supra Ostendit sedas Strasam de gotilichen Erinnys. A geh. Pron . H si lil. Euni. 335 indors cod. um. 50 sqq. Maiνω, quod Sophocli de Iove aetatum, de Moera uel in Aesch ira m 512 eum πεπPDua conjunctum; ἰπικPai, ειν in Septem e Theb. v. 887, Eurn. 951.
19쪽
Quas ad res Oxplicandas etsi haec quaestio Sophoclpa se confert et convErit t. illi Diali poli fit,
gitantur ex illa propria Conjunctivi vi S Su Ortus est fluo te mi, u luturum signiticari, vulgo traditur. DChorus as σεισθῆ dicens duplici ratione rem fluae et lier I Otes Et de Iehu Sex ea manantibus. v. 83). amfluam perneta animo fingitur significat. 'articulam, Atti ei In Sententiis relativis ad tempus SpectantibuS, sere Sitatam BRSe satis con Stat Uuu geomitteretur, explicavit talibamius ad lat. Org. ad Protag. 'LA tibus potorat V. I .. νm talibus sententiis saepius ante Praesentis, rariSSune iante Aori Sti Onjunetivum mitti.
V. 5 2. Eo πον. Minus lilaeet et underi et Schneidewini ratio. lui construetionem
ii Olit R Ii utunt US. P.RO DIU s. πουσλὶς dictum accipere videntur. Quod neque intelligitur, Ilii ἰraece i ii ii OSSit nec . Etiam Si uSta esset O utio ad Sensum illa luadrat. Non enim de eo agitur itu id mali Vacent, suae numero turbae lue gentis obrepant sed de eo potius. luod obret e re de mali Cogitentur. Itaque imo ad ἐλλειπει reseras. luod luidem Verbum eodem jure a medium liahirrha Iut, participium , Oni facit ut Sensu Sit nulla malorum On- illi untioli Cur lit. f. tilinor ad Xeno lih. uiment ' )'Επι πλῆθος etc. Non quidem πλληθει γενεύς obrepit calamitas. Sed γενες, eique πληθοί GV.
Sed Sub Stantivum πλι δος), loco adjectivi vel participii poSi tum alterius substantivi genitivo adjungitur ex tu Vel 9Sum cogitati in quidem pendet. Cf. Aristoph. Ρlut 'A) χρυσιν πων i. e. gQq iiDOct. Alienu ab hoc Sub Stanti vi usu ille est quo Genitivus loco adjectivi vel parti- Cil l l Uni tui' l ὁ τῆς θ GDχia ρ toro pro io ijsυχος. uua re diversissimas Matthiaeus q)confudi SSE Videtur. V. 583. Os Οιον etc. In anti Stropha v. 592 libri omnes eo Sentiunt. Quocirca, quum illic sententia Sit Chira et Sinu leX. veri Simile est. Sophoelem'. l. non Scripsis Se quod in libit, e St: si OiOν ως τε ποντia cuυς ιδμ δυςπνοοις τa et C. Laurentiani quidem uleetione ποι ria ις, tuae e Secum hi manu St, OCVS nihil emendatur. Duae syllabae delendae sunt. V uniti rus. 9uun Chii illi inu secutus St. in VOCO ub Ostendit. Jam. ρεβος υ 99λον Niv Nominati Vu . Sive CeuSativuS. Verbo mosas V jungendus intelligitvi', caputri Ulli lantiu Vs Cthun κυκινει SDGGOIn κ . . . Continetur. TRlem comparationem Sophocleam ENSU Ul l id Pnt nul bi in Ct Cledere OSSum. Cum calamitate enim ab alii ad alios progrediente, non huius. RIEna se inui volvenS. Sed maris tenebra percurren S. recte Comparatur. Non in rebuSi ilua Disti it hi tu, Sed in via quam illii efficiens equitur, tertium quod vocatur Omlinrulit Ili, Ut Satur. une tuum ita Sint Sol hocle ora Certe non Scrip Sit. Sed aut οἶδμα δυς πνοοις χλος esse OGIGιι etc.. nil ulia quae idem Valeant. Itaque quum pri0r luidem lectio simillima Sit libribrum legendum Si
bra marina liercurrit. 'I opria ις. Iane genuinam ieetionem ab Hermanno receptam, Laur. Sec. m. revocavit.
20쪽
ib. '' Fluctus tu profundo xxortus ab alia tenebrarunt l, arte iit di: itu. ne is,' dii limi bri ad alia pervenit. i. e. ipsa tenebras percurrit. X R. bl RE . si luuntur . . illi, fluctum non ad libram sed ad lineam mare percurrentem in tolligi.
Metra Strophae hae videntur: I. - tripod anali tripliciter log cat. - trim. net cat in i Syli cum bas dupl.