장음표시 사용
11쪽
plaria Promptuarii Exequialis, sumptibus Viri optimi integerrimi Domini Ioannis Berneri, Anno 16o 8. primum excusa, opinione Citius diuendita atq; distracta fuissent , mox idem Bernerus, de Tyronibus in Ministerio Ecclesiastico bene mereri cupiens, animum ad secundam editionem adiecit , enixe simul&instanter authorem rogitan S,Vt priorem editionem vel recognosceret, vel tamen paucula quaedam auctarii loco insiae utriusq; partis Promptuarii exequialis adii Ceret. Quamuis aut crebriores istae libello- Tu locupletationes, hactenus multis bonis,&sane in his ipsi etiam authori, interdum
12쪽
grauibus de causis iustae petitioni viri optiani cui siue aemulatio laue auaritia quoiundam librariorum haecinus non parum damni dedit deesse Praesertim cum in Designatione Locorum Scripturae quae priori parti prς missa est incuria Amanuensis, cui isthaec opella demandata erat saepm scule, praesertim ero in annotatione numeri,
quo Themata Classis Decima signari debuissent, erratu fuisse deprehendistet. Indicem itaq; hunc primum ipse restituit: deinde paucula Laoqiae Themata tali asterisco norataystro loco inserta adiecit, quorum Dispositiones in fine secundae partis,
auctarii loco annexae reperientur Tertio, quaestiunculas etiam iucundas scitu non inutiles, atque huic materiae conuenienteS,
ex diuersis Augustini libellis desumptas, priori parti Promptuarii appendicis loco subiecit author ut Tyronibus quibus rato datur,ut vel sibi emere,vel etiam legere pos sint integrum illud Augustini opus nonnulla scitu maxime digna , ex hoc magni nominis Theologo S Patrum orthodoxo
13쪽
O. rum Lumine,simul innotescerent. Cum enim interdum D I Q illius A vG VsTINI insigniora loca cita stet author, pleraque tamen ceu digito tantum monstrasset, in hac parte Promptuaru , monitus fuit a nonnuulis , ut in gratiam Tyronum quibus ut plurimum res angusta domi si ita ferret occasio, integras Augustini sententias sabstitue ret. Quibus hac ratione aliquatenus consultum voluit author. Qi od si hoc lectori gratum accidit,gratum quoq; author fuerit, sin minus, beneuolum tamen lectorem amice rogabit, cnihilomulus de hoc ipsius studio iuuandi Tyrones, amice sentiat, irecibus suis pios conatus porro etiam iuuare non dedignetur. Valeat lector amicus Optime. I 2. Ia
14쪽
tissimis, ominique virtutium genere or natissimis viris,
M. Philippo Schichhardo, Gugi ingensi, hi inpςx λ' ς 'M. Conrado eichio, Mechmulensis id ui p Caeteririque
subiectarum Ecclesiarum Genera lis Eph oriae Adelbergen ss, Pastoribus Ministris centum triginta sex, Domini S. affinibus, amicis, in Christo fratribus,honorandis atq; claris limis, Salutem V omnem is Domino prosteritatem ex
rvereor, viri Reuerendi, O undequaque doctiissimi, amici oestatres in Domino cha -
Omi ne turpe it post tot clarissmorum TMul orum elaboratis in funebrium
thematum expostriones, me etiam quales s Dispositiunculas in lucem emittere, minimeque de ceat actum quod dicituro agere, is uiada post Homerum kre; multio tanto me recreauto rescit plurimo
15쪽
rini Sapient imorum doctissmorum virorum con Llium qui non tantum ab sique damno Ecclesiae me institurum meum prosequi omnino posse, is post multos egregios
artifices etiam huic operi manum admouere debere putarunt: sed etiam vici mei esse iudicarunt sic stare promi sis, ct exstectationi multorum vel tandem satisfacere Etenim cumsuperioribus annis edito Manuali quodam, quo Tyrones in inferio Ecclesiarum huius Ducatu uti possent inter caetera etiam Thematum nuptialium atque funebrium centurias aliquot, ceu Inice quodam, breuiter annotassem: ct in Praefatione istius libelli eorundem etiam breuis Disso sitiones me aliquando traditurum pro
misissem; squidem istam ineam opesiam Ecclesie Minι- si is nou ingratam esse cognosieremo non defuerunt hacte-MIs qui tales conciuncularum notas summula sudiose sagitarent. Et quidem cum ante biennium nuptialium Trumatum
qualesiung ds'ositiones typis euulgassem,auide illas quam plurimi quod citra iactantiam dixerim exceperui ct da
tis hinc inde ad ineliteris amice rogarunt, Pt quod circa n
ptiales Textus sc/ssem, idipsum etiam infunebribus explicandis, haudgrauatimpraestarem. Cuius rei testes esse vola locupletissimos, vos viros Reuerendos Doctissimos, Dc .minum M. Castarum Luttium, celsa Vaiblingensis Pastorem, O vicinarum Si perintendentem o Dominum MNartini Plancum, tu temporisEcclesiae VinendensisPastorem nuc vero Abbatem Monasteria Murrharten sis ignissimum, rosique caeteros Dioece νω VI aiblingensis o Vs inendensis Pastoees ais Ministross elisiimos, M. Georgium P t ulv M.Abrahamum Schauberum: M. Thomam Risu
16쪽
nmnmelium Danielem Stamierum, M. Georgium V Vol sitim, M. Michaelem Kunium , M. Stephanum Zanium, M. Georgium Anshelmum, M. Ludovicum Brartimaterum, Dannem Hieronyninm Pindarum, M. Melchiorem Nicolai ct M. Balduinum Burgitim, qui cum caeteris duobus Pe si is collegis Dauid Rotishmidio , ct Ioanne Conrado VCosso, nunc cum suo Dei viventibus, non tantum scri
Wis adme literis humanitatis sevicii plenis inis, sed
misso insigni honorario, de quo nouit DomInus βρύδογω ς 1ς - ίων te persomnium quidem cogitabam, animum vestrum erga me, nihil tale de vobis meritum vel cogitantem , declarastis insuper etiam, quod nihil magis in votis
habeatis, vestra haec bunt verba P quam ut Thematu Fune rium Distositione ubsequantur nuptiales istas significa- sis. Id quo gratae memoriae causa in vestra honorem hoc loco recensere volui. Fecerunt id seum etiam alii, bene magno numero, quorum nomina hi lubens taceo, ne quod prouerbio dicitur' mihi S enu esse, aut Selli are videar. Sedo exterorum quoque Ministrorum nomine, cupide mihi instat O irret vir nobiliso Magni cus ureconfiuiatus claris imus, Doni Inus .Martinus Archmannus , Sere-nsiimi Saxoniae flectoris Constitiarius laudatis imus iniserii Ecclesiastici fautor patronus integerrimus, Domi.
mu amicus meus honorandis at chari siimus, quem honoris causa hic noviino cuius in Religione Pera synceritate, in propaganda gloria nominis diuini et elu, ct veram pietatem cum gulari humanitate, ct morusuauitate conruu- clam merito Pint mecum omnes boni pasiim depraedicant. inuis igitur eculi habitare ineos me pede vietiridi ι-
17쪽
ΕΤ DEDICATORIA.didiserim, ct quamst mihi curtas pellex probe nouerim; non debui tamen,nec anepotui, tanxorum virorum epetitioni ae conflio refragari. genim mihi ficum Perfla loquar cornea bra est. At licet non pauci viri optimictricti missem mihisecerint,no ore hunc meum laborem manem in Domino: alii tamen aliter scio)iudicabunt. Quod vero hoc unum obtinuero, ut illifateantur, me nihil a veritatescripturae alienumscripse se, at habeo. Caeteres, quibus isthaec minuta nonplacent,adaliorum doctiorum
Funebria remitto, quae magno numeropa silm reperiuntur,rissiit Matthesi, Selaeceri, Pancratii, Rodii Saulteri, Hessiacorum plurimorum aliorum Theologorum: ubi omnia copiose, eleganter, artificiose traduntur,o materiae
variae, adiectis p im historiis alis abissententiis prophanorum authorum acundis vel utilibusfusiit tractantur. Ouas porro consilii ct instituti rationes sequutus suerim laucis ostendam. I. Brevitati mihi omnino suit udendum ne libellus formam Enchiridii excederet quod tamen praeter e lectationem mihi accidisse vereor. Negsane abris omni isscultate, tot tami Parta funebriathemata bi eius imis Dis o
quod quidem nonnusi inexperti facitimum esse opinantur ubivelnsius capitum Biblicorum is versuum allegationes crebriores mediocrem laborem requirunt praesertIm cum non rna stolares centuriae Dissositionum conficienda ut . a. Scripsi auten non pro exercitatis Ecclesia Mini-sris, qui meliora ipsi norunt, dpro Tyronibus, pro his, quibus pelcaeterorum Theolo rum in hoc argumentigene- 1 re
18쪽
re editos libros praegrandes emere non licen vel si maximὲ habeant, tamen exigui temporis interuallo quodplerumsrustica gens concionibus funebribus habendis retiinquit prolixiores istos siermones legere non vacat. 3. Methodam porro quo attinet, eam, q in nostris Ecclesiis usitata est, mi sequutus q1M ct captui auditorum is memoriae tam docentium quam disicentium heo quidem iudicio accommodatissminent. Neg tamen eademutis chorda,quoddicitur, inper oberrare, sed pro pari tate locorumscripturae, diuersa themata, methodo quoque diuersa, proponere se explicare nonnunquam volui quod idners molestum neri ingratum Tyronibin esse, nsemel intellaxerim. Sedo varietas, ut est in prouerbio, inter- dumo docentes ct disicentes delectat. . Delio nihil uisolicitus cum homilia illa verna cula lingua habendae ad populum , excultam illam exquisitam Latini sermonis diligentiam non requirant. Hoc potiis egi,utplanissime omnia dicerem, in hac breuitate ne Delio natatorem stiam opinetisset Placet enim, tener tioni mihi cum Hieronymo e t sancta plicitas I. In allegandi scripturae locis versonem Bibliormugermanicam D. Lutherisemper secutus suin quia in concionibus seris ista versione utimur. Ubi vero verba Texim Latinae versonis antiquae cum Germanica quae sontibus proxima est conueniunt, eadem quoque verba praesertim
ubisingularem habuerunt emphasino in allegationibus retinui.
g tamen omnia scriptura dicta singulis locis accom
modanda ibieci, quod infinitifuisset laboris si paucu
la quaedam, putat silmaplerumque, nonnunquam ct' iam
19쪽
iam insigniora tantum,notaui, ut Lectori an ampraeberem
reuestigandiplura. o. Textus sacri paraphrasin semper sequitur Locis
communis, ouem isti Lociibique fere eomitatur. Nolui autem hoc νbique peculiariteri ut inprima disso sitione prima Clasiisfactum notare, ne liticio Lectoris di dere
velle videar. Neque vero isteor, hau raro Textuspara-ρbra prolixiorem esse ipsa Locorum comm iam tracta tione. At consulto inactum. Quia ubi perba Textinprobe enucleatafuerint quo artis opus facilior emper erit Loci communis cuiu3libet tractatio, ex ipsaparaphrasiωs au-vitatione deprompta. . Ou'd sapius iidem Loci omnisnes recurrrent, Leia Itori quo 'ero molestum non erit. Quia magnascriptura dictorum, praesertimsubina classe comprehensorum est cognatio. Et habebunt tam pleris locisingulare aliquid, paulo istos accuratius pensitauerit Lector non Ioro sess. Ouia vero diuersis temporibus a me conscriptae fuerunt hae Dillositiones, non potui semper ea, qtra in praecedentibus fuerunt tractata, reminisci. δ. O stionespotui seni interdum inmiscere grauiores sedi ciles: at quia corarii rudi plebecula, Piplurimum Tyronibvi dicendum e t, istas udiose vitare volui qui φι- no a b arduas atque ambiguas quaestiones imperito vulgo
proponere, minime consultum iudicaui. q. Ouod vero primam hanc Promptuarii exequialis partem seorsin Lector trado, atque tres tanti lac pice centurias funebrium Thematum exhibeo, caUt haec est,
quod cur in caeteris praemisiis libellis,ita etiam h cformam inch, i ii retineuda censeat, istoc modiM Ecclesiarum
20쪽
tate talem aliquem libellumsecumferre, O inter deambulandum quos junebria ista, quae tractaturisunt Themata, commodi in meditarim int. Hanc verosubsequetur prope diem Deo dante etiam pars altera, Clas Hec aethemata complectens, ct duaspostremas centur/a continens. Sed hoc Letitori considerandum relinquo, quodsi maximie quini centurias contuissere Poluissem, non potu e tamen illas in pusi volumen referri: aut libri formam mutandam
sui P, quo pleri sique ex caustissupra commemoratis, molesum ingratumsore metuebam. Et quia haec Promptuarii
meipars prima, Themata illa nouectasiium Manualis siugularibus corbin accommodata, complectitur: inguiari quo ' Volumine Mud incommode in lucem proditura ent. Io. Pars Pero altera, qua decimae ct is, O promiscua illa omnibus funeribus accommodanda Themata complentetur pecultari quos volumine, in eademforma commodius typis mandabItur.
Et quia ambae partes Promptuarii exequialis ut nee excudi, nec quospropter chartarumili inludinem coniungi potuissent, Lei tori iam primam exhibere volui, ut ea titantisperpositi, inque dum alterasiubsequatur, quod breui
futuri stero. Rogauertintenim me amici mei, ut quia in tegrum volumen iam e set confectu, non diutivi bonos quindam Ecclesia Ministros detinerem hiantes quorum multi
falsam hanc sibi persuasionem induant, quodlongiori interposita mora psorum exspectatione; orstansim dece