장음표시 사용
11쪽
atque adeo unionis Amorosae in DEo, quot in eo sunt persentiones; cum omnispersemo suam habeat intrinsecam & divinam Amabilitatem. Videantur viri Divini di verὸ Mystici Davidis Psalmi, atque
Reliqua quae habet Molinos in hoc capite tacta sunt alibi. In Cap. 32. dicit Molinos; DEVS non amat illum prae alio, qui plura Leit, aut plura sentit, aut majorem monstrat affectum. Sed qui plura patitur. Provocat deIneeps Molinos ad Venerabilem Matrem Francisiam Lopeeiamri Valentia , quae dicat, quod tres sint Rationes ponderosae
pro Reeosiectione Interna. Primam esse , quod plus iuvet animam quadrans Horae in oratione cum Recolustione Inter me,& eum Resignatione & abdicatione sensuum a potentiarum omnium, quam quinque
dies in Exercitiis monalibus , disciplinis, iciuniis aliisque corpori amictionibus; quia per haec exercitia non purificetur Anima, sed crucietur saltem Corpus. Secundam esse. Quod pIus pherat Majestati Divinae Anima, quae in quieta & devota persistat oratione per unam Horam, quam longinquae 'eregrinationes; quia in his saltem distrabatur Anima,
sensus hinc inde divertant, corpus debilitetur, aliaque occurrere p.ricula.
Tertiam esse, quod nihil Saninius sit, quam in oratione Corsemper habere directum ad DEUM. id quod per Recollectionem sit riorem haberi possit, per eam enim procedere Animam potius in via perfectionis per AFFECTUM uoluntatis, quam per satigationes Imtellectus.
Nos in isto discursu Molinosii & seeminae Loperianae laudamus, quod plus tribuatur in ει oni devotaequam disciplinis illis rigidioribus
Corporis, quae in Papatu meritorsa sunt.
Probamus etiam, quod Peregrinarioribus Papae Mesessae nihil tribuat rphis enim superstitionis, quam verae Pietatis in illis esse per arinarronibus, dudum oculatiores in Ecclesia Romana viderunt: Unde haud facile quis in Gallia. quae prae caeteris Romanasi superstitiones negligere videtur, viros Cordatos, aut Episcopos, vel alios Graves
viros videbit, sed relinquuntur ista rudi plabeculae, quam nihil magis regit quam superstitio caca. . : Deni: Diuitigod by GOmle
12쪽
Denique etiam hoc non reprehendimus, quod ad veram Dev
tionem maxime opus sit repressione sensuum, atque ut illis omne pabulum, quantum possibile est, subtrahatur. Verum. hypothesis Mol si est falsa, dei qua iam sepe diximus, nempe quod Orietaodevota, mere debeat esse PASSIVA. Porro, quod pro hoc statu, in quo vivimus, talis sit possibilis recollectio interior, ut nullus sensus, nulla potentia Animae nostrae, adeoque nee Intellectus operetur, sed omnia SILEANT, & QUIESCANT. Talem qui rem δέ sensuum SILENTIUM, nemo unquam sanus de vigilans, per dimidium diem, imo nec per horam a se suaque Anima impetrare
Nee remedium Molinosi ullius est momenti, sed sbi ipsi repugnans, dum ut supra vidimus tradit, Non curandas esse operationes 1ensuum nostrorum, nee cogitationes, etiamsi spuriae sint: neque etiam colitra eas militandum. Quale enim illud Silentium in Λnima, qualisve Quiss s actus quinque sensuum , si imagines Phantasiae, si cogitationes eam exagitent, ac liberum nec impeditum habent Exe citium suarum potentiarum. Illa est vera Reeotimo Interna, quae o clud it omnes fores sensibus nostris, Phantasiam abducit a terrenis, &plantat Coelestiit; cogitationes reprimit mundanas, & exercet Divsena S,Quantum in viribus est. In Cam duodecimo, Eandem pene materiam tractat Molinos,
nisi quod inprimis pro se citet & laudet Matrem de Chantal discipulam
S. Francisci de les, quae est quod Deus usi aliquando eommunicaris imcem, qua se ita fortiter res impresserit, ut DEVMipsum sπea luee apem re viderit. Quod usum iudicaris. quod non amplius resspicere d beo semetipsam, sia quod oculis clausis fungere se amato; nihilque aliud respicere, ac nequadem gratiam aliquam a suo amato petere, sed seipsam
amittere, stare in CENTRO NIHILI sui, de in solo DEo quie-
Haec sunt quae in Matre Chanaal ceu in scemina illuminatissima ut vocatur laudat Molinos, & per quam suae Doctrinae, fidem, ut loquitur, conciliare studeti is Sed multo satius&tutius see isset Molinos, s doctrinam suam ex testimoniis Scripturae S. & Exemplis Sanctoruma in Vet. Ec N. Testamento firmasset, tum sanὸ Fidem meruisset, verum affectatis, aut s-
13쪽
ctis visionibus Mulierculae aliculus credere, virum talem, qualis Molianos videri voluit, plane absonum est.
In decimo quarto eapite, Molinos iterum dicit, quod declarare velit, quomodo Anima posita in praesentia DEI, cum perfecta resigna- tione per ACTUM PURAE Fidei progrediatur semper in virtuali&acquisita CONTEMPLATIONE. Hoc promittit ni Capitis; sed postea nihil aliud profert, quam quod necessum sit, ut Anima talis ab INITIO actu attendat ad Deum. di quod non habeat propositum se avertendi a DEO. Hoe suiscere ad continuationem in CONTEMPLATIONE Unde Contemplatorem Mysticum semper intelligi debere, quod
perseveret in Pura Bis, ac Devotione Orationis. licet infinitae cogitationes in ipsius mente vagentur. Eva atronem enrm mentis qua fiat prater propositum, Orationis Fructus non tollere. Affert exemplum hominis, qui Missae auscultat, qui plane satisfaciat officio suo, si habeat primitus hane intentionem, quod velit attendere Misse; licet postea distrahatur adeoque actualiter non habeat mentem DEO affixam. Haec Molinos. Ista doctrina plane fibi non constat ; in praecedentibus enim multa de perfectione vita Contemplativa locutus erat, jam uno actu
Et primo quidcm, quomodo potest PURA FIDES dici, qua toties per impuras cogitationes foedatur : & qua Ratione titulum PERFECTAE RESIGNATIONIS mcretur actus PRIMAE INTENTIONIS, cum haec non perseverat, sed infinities per actus or
stos turbatur, Quanto ergo satius test, eum nostra Evangelica Veritate sateri;
quod FIDES nostra non habeat PURITATEM Ob RESIGN TIONEM, quae PERFECTA in hac vita non datur; sed 'propter, PURITATEM quae est ex Sanctissimo & Purissimo Sanguine & M rito Christi, quod FIDES Deo placens sibi applicat, & in eo QVIGSCIT, inlin/ries securius, quam in affectata Quiete Molinistica, quae fatente ipso ejus Authore, per mille vagationes & exorbitantias tuse
Unde secundo issa est persect issima CONTEMPLATIO, cum homo suas inspicit imperferctiones, eas DEO confitetur deprccando; implo Diuitigod by GOml
14쪽
implorat eius Auxilium, ut per Spiritum ejus S. cogitationes omnes, quae precationem turbant, dissipet; Et qui subinde cum Paulo, m dias inter preces, deprehendendo suas in iis imperfectiones exclamate Misere o homo, quia me laberabit a Corpore hujus mortis ; a vanis illis
cogitationibus, quae a primo peccato, prima mortis causa veniunt:
Hinc terti d. illa in P eya Resignatio, quae nihil sibi tribuit, sed se insolidum committit MUerisordaa DEI Patris, Amori & meritis immensis Filii, & Gratiae Spiritus S. non per ORATIONES PASSIVAS, quae in fundo Qπ' eriana sunt, sed per activas, per suspiria, per Actus FIDEI, de qua quidem multa in speciem loquitur & tradit -- liuos, sed cujus N ATURAM, nec ipse, nec nus socii intelligunt; cum istelligi non possit. nec gigni, nisi ex verbo DEI; Verbum autem Dei absconditus thesaurus est oculis Mysticis in Papatu. Unde mera est iibi fucata & affectata PIETAS.In decimo chainto Capite iterum docet, quod CONTEMPL TIO PERFECTA non impediatur, etiamsi mens ad alia obiecta digrediatur, Ze non versetur eirca DEVM. Sufficit ipsi unus' actusFIDEIAE AMORIS nec necessaria est REITERATIO talis actus.
Provocat ad Thomam Aquinatem qui Libri . cap. Io. num. 2.& 3. dicat. Non oportet, quod qui propter DEUM aliquod iter arriapuit. in qualibet parte itineris de DEO eονitet actur Deinde addit exemplum alicuius, qui Romam velit proficisci. Talem quidem primo habere hane Voluntatem expressam, VOLO R MAM ABIRE; Quem actum tamen postea non per singulos itineris passus renovet; Haec iterum Molinos; Ex quibus rursum cernitur. quam nihil Extraordinariae pietatis di devotionis in hae tantopere jactata Theologia Mystica st, sed quod mera V ERBA & praestigiae dentur ut miramur B. D. Capitis decimi sexti, seontem facit. Modus, quomδdo intrari potest In Reeollactionem Interiorem, per Sanctissimam humanitatem Christi Salvatoris nostri. Hic inquit,duo sunt modi Spirituatirum ex imo contrarii. Quidam enim dicunt, quod Mysterium passionis & mortis Dominicae semper sit meditandum. Alii in alterum extremum abeunt, & statuunt quod Meditatio vitae passionis & Mortis Salvatoris nostri, non pertiueat ad statum Contemptiativum/ neque etiam sit idoneum objectum
15쪽
ORATIO NIS Mνsticae, utpote quae tendat in Dcum. CONTEA PL ANDO praecise eius DIVINITATEM, in qua etiam stet QVLE Sει silentium Animae. H s praemissis, inquit, Molinos ; certum esse, quod Christus D minus sit porta & via nostra, prout ipse dicit, Ego sum via veri s ct
.vita Et qupit antequam anima idonea sit, ad intrandum in PR. GSENOM DIVINITATIS, de ad se uniendam eum illa ,opus sit ut lave tur precioso sanguine Christi,& adornetur divitiis Passionis Dominicae. Porro ait, Sanctum utique de Pium esse Meditando versari circa Humanitatem Christi, eiusque passionem,& optandum Aret,ut omnes mundani id facerent: Uerum si anima tendat ad ulteriorem perfecti
nem, per RECOLLECITIONEM INTERNAM, in qua nullus sit
discursus, tum non necesse esse, ut semper ante oculos habeat Incarn
tionem & passionem Christi. Quemadmodum si Filio alicui dicaturne unquam dereIinquat Patrem, tum sensum non esse, ut semper fixis oculis respiciat Patrem, sed sciscere si eum teneat in memoria, de s ciat jussa Patris. ιTandem in s. pas. mentem suam ita declarat. Anima, inquIt si intrare velit in RECO LLECTIONEM internam, Prosternat se ad portam misericordiae Divinae, quae est Amabilis & suavis memoria Crucis N Passionis VERBI, quod ex Amore nostram induit Humaniatatem, S. ex eIdem Amore mortem pro nobis susiit. Ita, inquit, anima cum humilitcte jaceat ante portam Misericordia, re Derte in Voluntatem di vinam ; Provocat deinde ad locum Pauli, qui dicat, Omxa
quodcunque Dinrtis verbo aut opere, hoc omne facite in nomine Domini obtrι,grat3as agentes DEO G Patra per ipsum.
Haec prout jacent, improbanda non essent: nisi alibi Molinosius traderet, quo l Christus non sit ORIECIUM CONT PLAN v e
& TEIPVR E Sed mirum no n est, quod sibi in isto contrari
lii Motinos, nam si quis eius librum exacte inspiciat, creberrimas inveniet tales contradicitones, prout etiam in FENELONIO observatumeli ab ejus Censoribus. h. ,Jiuerimi strio optandum foret, ut Ecclesia Romana a MVstiei, istis disteret cultum Religiosum soli DEO deserre, non Mariae, non Sanctis demortuis, nec Reliquus; quanta enim superstitione dicta Ecclesia in hoc foedata sit,quotidiana loquitur Praxis. Unde in ipsi, Pa
16쪽
SEeundus Liber Molinosi maxime loquitur de Patre Spirituali sitisve Directore Conscientiae ubi dicit Molinos, quod ad vincendas assutias Diaboli nihil melius si, quam se subjicere MAGISTRO alicui expertol quia Deus non velit facere cum omnibus, quod feeerit eum S. Catharina di Siena, quam Deus ipse manu apprehenderit, Nper viam Mysticam duxerit. H . Probat suam sententiam dictus Mollitos perExempla, in hoc serua do capite, quia Donna Maria de Escobar cum semel aegra Deum roga- ret, an necessum sit,ut Statum Animae suae&quae ipsi acciderint debeas Patri suo spirituali recensere; ne&seipsam defatiget, & Patri ipsi spia rituali molestiam faciat: Ubi Deus responderit, utique Bonum esse si Patri suo spirituali rationem reddat Conscientiae suae. Sanctam item Theresiam de se ipsa referre, quod Deus Ips praece perit,ut si Consessionarius aliquid dicat & praecipiat,& Deus aliam rem ante praecepissetitum sequendum esse dictamenConsessionarii,nonDei. Haee sane sunt stulta & impia, ut per se patet. Consessonarium in rebus dubiis adeundum esse, concedimus; Praecepta autem ejus Vel consilia plus aestimanda esse,quam Dei,id nemo,cui sanum Caput,dicet. Ut non dicamus, quod alibi statuat Molinos, Conte latιvum opus
non habere ulla consessione,non saltem quia Ers Itio sit,sed etiam quia talis conse in turbet SOLITUDINEM ANIMAE AMOROSAE Tertium Caput plane impium est & detestabile, rejicit enim Telum & Amorem pro proximo, & asserit, quod qui velit placere si
Deo, illius si unice respicere Deum: Salvatorem nostrum hoc dicere . Matth. I r. cum dicat: illa est mea Mater, meus Filius, & meus Frato, qui facit voluntatem Dei, Quasi vero haee non sit, voluntas Dei. ut Proximi euram habeamus ejusque Nec initatibus succurramus. In Capitis quarti primordio, eandcm impietatem repetit. Postea vult,ut Praedicator,siveMinister verbi Divini prius per Ignem tentationis, tribulationis&purgationis passivae transeat,quam praedicet: Ubi tu bentes agnoscimus,quodvis tentationis a pliorc puriores faciatMunistros, quod vero ante tentatione nemo possit tae M inister negamus.
In quinto Capite docet, quod is, qui velit Animas eurare, dem beat habere vocationem internam: Nee su ere,si quis ei edat se esse
17쪽
dotatum variis bonis qualitatibus ad Sanctum istud Miui sterium, Naturale iudicium de scipso id enim plerunque ex Secreta superbia, di ambitione Spirituali provenire. -' Ista non male. Sed in Molinoso haec superbia Spiritualis inprimis deprchenditur , nam,ille per totum pene librum secundum impense lioc agit, ut persuadeat Lectori, se unicum esse, qui sciat Animus in via Salutis rcete insormare, & discipulos suos. Contra vero certum est, quod si quis sequatur ductum Molinosii, quod necessario a
vera VI A lalutis abducatur. Vera enim VI A nullibi invenitur, quam in U E Ru o Dei Incarnato 3c revelato.
In nono Capite Molinos prolixus est, in explicandis qualitatibusti requisitis Boni alicujus directoris in via Spirituali. Ubi inter alia recenset, quod indicium sit mali directoris Spiritualis, si aegre serat cum Anima devota ctiam cum aliis doctoribus Spiritualibus magis piis & dictis communicet. Id enim argumento esse,quod talisMagister Syiritualis ipsemet magna ambitione de Amore proprio laboret, atquaadeo nihil ipse habeat de via interiore, & Relignatione. Id quod verissimum est. In decimo capite inprimis commendat Obedientiam, ut nimiarum Anima plane se cum omni obedientia subjiciat directori Spiria
tuali di Haec obedientia ut si persecta, ait, necessum cst, ut sit voluntaria, pura, promta, hilaris, interior, COLCA, de perseverans. Voluntaria, hoc est sine vi S timore. Pura sine interesse seu commodo humano, sine amore proprio, S pure propter Deum. Proama, sine ex
eusatione,& sine dilatione. Hilaris, soc est, sine aspictione interna. mea sne judicio proprio, hoc est, ut sitsubjectis, s ne investigatione
intentionis, vel sinis, vel rationis, cur ita obediendum sit hic de nune ;perseverans, hoc est constans usque ad mortem. Haec obessientia, maxime ex ea parte, qua coeca est, nobis non placet. Nam Berrhoenses licet habuerint Paulum pro Duce di Doctore Spirituali, tamen coecam non adhibuere obedientiam, sed investigarunt, in Scripturis, an res ita se habeat prout Paulus docebat: Unde Deus ideo lucem in verbo suo accendit, ut non coeco modo ambulemus invia Salutis: Sed videntes. Et si coecus, ut potissimi Doctores in Papatu sunt, coecum ducat, tunc ambo cadunt in foveam, teste Salvatore nostro.
18쪽
Quin & Molinosum cratia coecitate laborasse, constat ex ficta historia, quam pro vera recenset. Dicit enim S. Theresiam videndo rigorosam poenitentiam Catharinae de Cordona in diserto, eam voluisse contra sententiam & consilium Patris sui spiritualis imitari. Cui Deus responderit: Haec via non estpro Te secura. Magis mirutlacet. Tua o Pheresia, obedientia, quam citharina poenitentia. Hic talpa& Theresia coecior est, qui non videt, totam hanc Historiam meroesse fabulosam, & locutiones illas T rosae cum Deo, vel praestigias fuisse Diabolicas vel ex stolida atque impia superstitione confictas de factas ad decipiendum alios. Iu capite undecimo repetit, quam-necessaria sit obedientia CoeCA & constans. Nam inquit, si deprehendes in Te horribiles& importunas suggestiones Diaboli hostis Tui gravissimi. Si pateris tenebras, angustias, ariditatem, derelictionem: Cum videbis Te ei cum datum tentationibus, ira, furore, rabie, blasphemia, luxuria, maledictione, desperatione; Tunc inprimis oportet ut credas, & simplici obedientia Te submittas directori Tuo. Bonum 3c dium Ditectorem Animae, hoe est ministrum Ecclesiae utique in istis angustiis commendamus; Sed obedientia non debet csse Coeca, sed videndum est animae per tentationes afflictae, quid remedii Deti,ipsi praescribat in verbo suo. Et illa remedia sunt, ardentes preces, jejunia, Dequens usus Sacramenti. Doctorem hic habemus optimum Paulum, cui Deus in tentationibus dixit, sussciat Tibi gra-lsa mea, nam νιrtus mea in ι Uirmitate robusta est.
In duodecimo Capite eandem repetit materiam, ubi semper advertendum, quod per directorem spiritualem bonum Se pium, nemi.- nem intelligat nisi seipsum, vel aliquem Principiis suis Quietisticis imbutum, reliquos enim omnes in idoneos censet. In Cap. r tradit, quod ad acquirendam perfectionem & Pacem Interiorem essicax medium sit Dequens usus Coenae S. Ubi ait, multos seipsos privare precioso hoc cibo, quia putent se non esse condigne
Sed, inquit, sussicienter es praeparatus, si modo habeas sinceri: in desiderium,&bonum linem faciendi id quod Deo placeat. Nec ob instare, si videas Te esse desectuosum in viti, aridum in precibus, frigidum in Devotione ' Hanc Coenam enim es e Medicinam ad hos mor
19쪽
bos tollendos. Sicut aegrotus quaerit Medicum, de frigidus ignem, ut se calefaciat.
In Cap. I . pulchre dicit, de infinito beneficio, quod Anima
Christiana hubet, in perceptione huius Sacramenti. Nam ait, in LCrena Christus seipsum unit cum Anima, ut Anima si in Christo, di Christus in Anima ἔ ut Anima & Christus unum snt, quae coniun ostiam admiranda, ut nihil majus concipi possit: Magnum Chirit tis purissimae opus fuisse, cum Filius Dei fieret homo. Majus; eum ex eadem purissima charitate ignominiosissimam mortem in Cruce pertulerit. Summum esse ; cum seipsum cuivis fideli Animae in S.Coena tradat; eum amplius non habeat quod dare possit, nee homo plus recipere. Ο exclamat, si penetraret ad ista summa amoria Diu ni Anima nostra: O s illa cognosceret. Rectissimἐ ista I sed qui fit quod Doctor & ductor Isse animarum non dicat, quod Ecclesia Romana haud Ieve committat sacrilegium, quia non TOTUM stibandis animabus exhibet, quod Christus promi sit in coena, nempe Corpus & Sanguinem. Cur Sanguis pretiosissimus eripit ue/ Cisr Molinosius animabus sibi concreditis non dicit, hanc esse Tyrannidem summam Pontificis Romani: Ecclesiam Romanam in Capite suo esse Sacriligam λ Cur bie timet homines, & non DEum Rut si putat iuste facere Romanorum Episcopiim, cur tam cincus est. ut grande seelus non advertatὶ In deeimo quinto A scito Capite; Multa iterum dIest, quae de votIonem spirant & prout laeent contemnenda non senti Sed in decimo septimo di octavo plane extra pietatis oleam abit, atque animas non ducit, sed seducit. Statuit enim quod homo in peceatum lapsus, non debeat se inquietarer Nam, inquit in ν. ras. Si homo ob defectus di peccata sua se inquietat, commovet atque alte
rit, tum manifestum est signum SECRETAE SUpERBIAE Nim
ergit, si Deus etiam Sanctissimissius permisit, ut uberemur in peceata νut videlicet eum humilitate agnoscant, quod quamdiu subustunt in hae dcsectuosa Natura, quae nil nisi spinas, infelix lolium, atque alias mal: gnas herbas producu quid ergo opus est, ut tu Te multum aD
Quotiescunque ergc pergit, desectum aliquem preeaminosum iste advenis, noli Te multum macetare δ basiligeret sed scito qnod
20쪽
Deus per inem bilem Sapientiam non saltem ex virtutibus, sed etiam ex Vitiis statas sciat Acere in Coelum; iuxta illud Augustini. ascendamus
etiam per vitιa cst passiones nostras in Coelum.' Ne siciamus ex Mediastina venenum, εc ex virtutibus vitia, dum per eas evadimus vani.'
Tandem concludit, si vis pervenire ad summum persectionis gradum 3e ad INTERNAM PACEM, tum quoties cadis, toties cum solanda confidentia projice Te in sinum Misericordiae N Bonitatis ivinae. Ista humilis N amorosa conversetio, atque totalis confidentia in Misericordia Dei securum Te, ac tranquillum praestabit. Haee sine Theologia Molinosi plane nova est, & adversa veritati Divinaei scriptura enim S. docet, quod dolor de peccatis nostris, debeat esse serius, cordis intima assiciens, imo disrumpens; quin teste Davide nullum sacrificiunt Deo gratius est, quam Cor per prenitentiae dolores contritum de conquassatum. Ipsius Davidis Dolor de peccatis, quam amatus fuit non solum in Psalmo si. Sed de 38. Non ingemiscit tantum,non suspiriis tantum, sed dulatibus quoque testatur magnitudinem doloris. optim8 Ambiosus in se . cuando sis poenises, ut amarum sopi.it in Anima , quod ante dulce fuit in vita, or quod N prius obtest
Et Augustinus in libr. de util. agend. pten. In tribunal mentis T a ascende contra B, cst reum Te constituito ante I; noti Te ponere postri. ne Deus ete ponat an e D.
In LIBRO TEROO Mobhosior, nihil in Substantia aliud dicit,
quam in libro primo,unde opti, non est,ut diutius istis immoremur. In terea ex dictis patet, quid de Tota Thcologia Molinos si sentiet
Nempe primo laudamus in eo quod hominem abducat a vano illo eultu & Religione, qui in Papatu Principalem locum tenet; Ut sunt ceremoniae illae immensae, quibus misera anima premitur, quem admodum olim in EcclesiaJudaica per traditiones pressae, imo op-liresse suerer Huc refero Peregrinationes in Papatu, preces ad globuos rosarii, ieiunia die veneris & Sabbathi, sub obligatione di rigore malo, e, quam lex ipsa divina in Papatu inculcatur. Veneratio Reliquiarum, quae plerunque fictae sunt &c. dici