장음표시 사용
21쪽
Porro recte etiam Molinos an mam abstr iliit a superstitione & cultu illo, qua statuae & imagines B. Virginis Mariae,& Sanctorum, dic. c
luntur, simulque cum magna dcvotione in iaccessitatibus ceu Mediatores & Intercessores in vocantur, ubi contra Molinos animam ad Deum ducit.
Sed laxamus in eo, prim5 quod hominem non ducit ad Deum, per manum Scripturae S. sed per propria somnia. Secundo, quod statum PASSIVUM Silentii & QUI ET IS pro fundamento totius Theologiae suae ponit. Tertio, quod Theresiae Mad. de Chantal de hujus sursuris sceminis plus credat, earumque hypotheses, 5 falsas ill minationes in majori pretio habeat,quam Christi& Apostolorum doctrinalia. Quarto eam quoq; doctrinam pro spuria habemus, dum tradit,quod nihil operando anima se anni hilet, ad suum principium redeat, & ad suam originem, quae sit essentia Dei, in qua transformata remaneat aedivinisata: S quod Deus tunc in se ipso remaneat, quia tunc non sint amplius duae res unitae, sed una tantum: & hac ratione vivere Deum S regnare in nobis, S animam seipsam anni hilare in esse operativo. . Haecfanatica sunt & inter scorias rejicienda. Quinto etiam rnicimus dum dicit, quod illi, Qui divinae voluntati resignatus est, non conveniat,ut a Deo rem aliquam petat, quia petere sit impcrfectio, cum sit actus propriae voluntatis, & electionis; &sit velle quod divina voluntas nostrae conformetur; & illud Evangelii: petite & accipietis, non esse dictum a Christo pro animabus internis, quae nolunt habere voluntatem; imo hujusmodi animas eo perveni-rz, ut non pos lint a Deo rem aliquam petere. Haecsunt deliria My stica. Sexto etiam illud insanum ell, dum idicit, quod Sicut non debet a Deo rem aliquam petere, ita nec illi ob rem aliquamigratias agere debet, quia utrumque est actus propriae voluntatis. Haec adversa sunt praecepto Divino.Quod indicat etiam David Ps s o. v. is. Invoca me in die tribulationis & ego Te exaudium, & mihi gratias eges. Quin potiss-lPus A ius Beatorum in Hernitate crit, quod Angeli & Scniores in Cenua, Apoc. 7. V. n. 5 v. II. procedentes DEO & AGNO Gratias agunt pro redetntione, ut proin dignus non litaetcrnascatitudine qui
22쪽
PROPOSITIONUΜM. de MOLINOS INNOCENTIUS EPISCOPUS SERvus SER-
Coelesti; Pastor Christus Dominus, ut jacentem in tenebris mun dum , variisque gentium erroribus involutum, a potestate diaboli, sub qua misere post lapsum primi nostri parentis tenebatur, sua inest fabili miseratione liberaret ; carnem sumere, & in ligno crucis chi rographo redemptionis nostrae affixo. in testimonium suae in nos cha ritatis, sese hostiam viventem DEO pro nobis ossere dignatus est Mox rediturus in e una Ecclesiam Catholicam, sponsam suam, tanquam novam eivitatem sanctam Jerusalem, descendentem de coelo,
non habentem rugam neque maculam, unam sanctamque in terris 'relinquens, armis tuae potentiae contra portas inferni circumvallatam, Petro Apostolorum Principi, di successoribus ejus regendam tradidit; ut doctrinam ab ipsius ore haustam, sartam , tectamque cust dirent, ne oves pretioso sangiti ne suo redemptae pravarum opinionum pabulo in antiquos errores reciderent; quod praecipue Beato Petro mandasse, nos sacrae litterae docent. Cui enim Apostolorum, nisi P tro dixit: pasce oves meas ; & rursus ; ego rogavi pro te, tat non deficiat fides tua ; & tu aliquando conversus, confirma fratres tuos.
Quare nobis, qui non nostris meritis sed inscrutabili DEI omnipotentis consilio in ejusdem Petri cathedra pari potestate sedemus, semper fixum in animo fuit, ut populus Cliristianus eam sectaretur fidem, quae a Christo Domino per Apostolos suos perpetua & nunquam it terrupta traditione praedicata fuit, quamque ipse usque ad consummationem seculi permansuram esse promisit. Cum igitur ad apostolatum nostrum reIatum fuisset, quendam Michae
23쪽
Mchaelem de Molinos prava dogmata tum verbo, tum scripto d euisse, & in praxin dednxisse , quae praetextu orationis quietis contra doctrinam Sc usum a sanctis Patribus ab ipsis nascentis Ecclesiae pria mordiis receptum, fideles a vera religione, & a Christianae pietatis puritate in maximos errores Ac turpissima quaeque inducebant; nos, cui cordi semper fuit, ut sidelium animae, nobis ex alto commissae, purgatis pravarum opinionum erroribus, ad optatum salutis portum tuto pe
venire possint, legitimis praecedentibu indiciis, praedictum Micha lem de Molinos carceribus mancipari mandavimus, deinde coram nobis de venerabilibus Fratribus nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, in tota Republiea Christiana generalibus Inquisitoribus, Apostolica authoritate specialiter deputatis, auditis pluribus in sacra Theologia Magistris, eorumque suffragiis, tum voce, tum striapto susceptis, matureque perpensis, implorata etiam Sancti Spiritus assissentia, cum praedictorum fratrum nostrorum unanimi voto, ad damnationem infra scriptarum propositionum ejusdem Michaelis de Molinos,a quo fuerant pro suis recognitae, & de quibus propositio nibus tanquam a se dictatis, scriptis, communicatis, & creditis ipse convictus, S respective consessus fuerat, ut latius in processu, & decreto de mandato nostro Iato die 28. Λugusti anni praesentis I 687. dev nire, ut infra: decrevimus. I. Oportet hominem suas potentias annihilare; Ze haec est via
2. Uelle operari active est DEUM ostendere, qui vult esse ipse agens ; de ideo opus est seipsum in Deo totum; & totaliter derelinque
re, di postea permanere velut co us exanime. 3. Vota de aliquo faciendo sunt persections impedimenta. q. Activitas naturalis est gratiae inimica, impeditque Dei operationes, & veram persectionem; quia Deus vult operari in nobis sine nobis. s. Nihil operando anima se anni hilat, & ad suum principium re dit, Ze ad suam originem , quae est essentia Dei, in qua transformata remanet ae divinisata: & Deus tunc in seipso remanet, quia tune non sunt amplius duae res unitae, sed una tantum e & hac ratione vivit
DEUS & regnat in nobis, & anima seipsam annihilat inesse op 6, Via
24쪽
ου vi, iii diu, eii illa, in qua non cognoscitur nec lumςην Π*ς
Amor, nec resignatio, 3c non oportet Deum cognoscere; dc hoc do recte proceditur 7. Non debet anima cogitare, nee de praemio, nec de punitione, nee de Paradiso, nec de inferno, nec de morte, nec de aeternitate. S. Non debet velle scire, an gradiatur cum voluntate Dei, an cum eadem voluntate resgnata maneat, nec ne; nec Opus est ut velit c gnoscere suum statum, nec proprium nihil, sed debet ut corpus exania
9. Non debet anima reminisci, nec sui nec Dei, nec cujuωcunque rei, de in via materna omnis reflexio est nociva, etiam reflexio ad tuas humanas actiones, de ad proprios defectus.1o. Si propriis desectibus alios scandalizet, non est necessarium re flectere, dummodo non adsit voluntas scandaliaandi: de ad proprios desectus non posse reflectere, gratia Dei est. II. Ad dubia, quae occurrunt, an recte procedatur, necne, non opus est reflectere. Ir. Qui suum liberum arbitrium Deo donavit, de nulla re debet curam habere, nec de inferno, nec de paradiso: nec debet desiderium habere propriae persectionis, nec virtutum, nec propriae sanctitatis, nec propriae salutis, cujus spem purgare debet. 13. Relignatio Deo libero arbitrio, eidem Deo relinquenda est cogitatio, de cura de omni re nostra; de relinquere, ut faciat in nobis sine nobis suam divinam voluntatem.
rem aliquam petat, quia petere est impersectio, cuna sit actus propri*voluntatis, de electionis: de est velle, quod divinalvoluntas nostrae conformetur; & illud Evangelii; petite Se accipietis;non cst dictum. a Christo pro animabus internis, quae nolunt habere voluntatem; imo huiusmodi animae eo perveniunt,ut non possint aDeo reni aliquam petere.
quam gratias agere debet, quia utrumque est actus propriae voluntatis.
catis debita, quia melius est divinae iustitiae satisfacere, quam divinam misericordiam quaerere; quoniam illud ex puro Dei amore procedit,& istud ab amore nostri intercessato, nec est res Deo grata, nec merioria. quia est velle crucem fugere. .
25쪽
17. Tradito Deo libero arbitrio, & eidem relicta cura di cognitione animae nostrae, non est amplius habenda ratio tentationum, nee
eis reli flentia fieri debet, nisi negativa, nulla adhibita industria, & si
natura commovetur, oportet sinere, quia est natura.
I8. Qui in oratione utitur imaginibus, figuris, speciebus, & pr priis conceptibus, non adorat Deum in spiritu & veritate.
. Qui amat Deum eo modo, quo ratio argumentatur, aut int in Iectus comprehendit, non amat verum Deum.
ro. Asserere, quod in oratione opus est sibi per discursum auxilium ferre, & per cogitationes, quando Deus animam non alloquitur. ignorantia est: Deus nunquam loquitur, ejus locutio est operatio, Ac semper in anima operatur, quando haec suis discursibus, cogitationi. bus, & operationibus eum non issipeditiri. In oratione opus est manere in fide obscura & universali, eum quiete & oblivione cujuscunque cogitationis particularis ac disti ctionis attributorum Dei ac Trinitatis; di sic in Dei praesentia manere ad illum adorandum, & amandum, eique inserviendum, quia Deus i his sibi non complacet. 11. Cognitio haec per sdem non est actus a creatura tradita, quam ereatura se habere non cognoscit, nec postea cognoscit illam se habui se; & idem dicitur de amore. 23. Mystici cum sancto Bernardo in scala claustralium distinguunt quatuor gradus; lectionem, meditationem, orationem & contemplationem infusam. Qui se mper in I. persistit, nunquam ad 2. pertransite qui semper inr. persistit, nunquam ad 3. pervenit, quae est nostra contemplatio acquisita, in qua per totam vitam persistendum est, dummodo Deus animam non trahat, absque eo quod ipsa id expectet ad contemplationem infusam: & hac cessante, anima regredi debet ad a. gr dum, & in ipso permanere, absque eo, quod amplius redeat ad secundum aut primum .
24. Qualescunque cogitationes in oratione occurrant, etiam impurae, etiam contra Deum, Sanctos, fidem, di Sacramenta si voluntarie non nntriamur, sed cum indifferentia & rennati e tolerentur, non impediunt orationem fidei, imo eam perfectiorem essiciunt, quia anima tunc magis divinae voluntati resignata remanet.
a 3. Luam superveniat somnus di dormiatur, nihilominus fit
26쪽
oratio&contemplatio actualis. quia oratio de resignatio, resignatio &oratio idem sunt. & dum resignatio perdurat, perdurat Se oratio. 26. Tres illae viae, purgativa, illuminativa, & unitiva, sunt absurdum maximum quod ductum fuerit in mystica, cum non sit, nisi unica via, scilicet via interna, 17. Qui desiderat, & amplectitur devotionem sensibilem,non desiderat, nec quaerit Deum, sed seipsum ἔ dc male agit, cum eam desiderat Meam habere conatur , qui per iviam internam incedit, tam in locis sacris, quam in diebus solemibus.18. Taedium donorum spiritualium bonitin est, siquidem purgatur
amor proprius.19. Dum anima interna fastidit discursiis de Deo, Se virtutes, defiigida remanet, nullum in seipsa sentiens servorem, bonstm signum est. 3o Totum sensibile, quod experimur in vita spirituali, est abomin bile, spurcum& immundum.
3r. Nullus meditativus veras virtuteSexercet internas, quae non de bent a sensibus cognosci, opus est amittere virtutes. . Nec ante,nec post communionem,alia requiritur praeparatio,aut
gratiarum actio pro istis animabus internis, quam permanentia in solita resignatione passiva, quia modo persectiore suspiet omnes actus viris tutum,qui fieri poIIunt, & fiunt in via ordinaria: dc si hac occasione comis munionis insurgunt motus humiliationis, titionis aut gratiarum acti nis. reprimendi simi, quoties non dignoscatur, eos esse in impulsu speciali Dei, alias simi impulsus naturae nondum mestuae. 3. Male agit anima,quae procedit per hanc viam internam,si in di bus solemnibus vult aliquo conatu particulari excitare in se devotum aliquem sensiim, quoniam animae internae omnes dies si Int aequales, omnes
festivi, quia hujusmodi animabus omnia loca aequalia sunt. 3 . Verbis de lingua Deo gratias agere on est pro animabus inte nis, quae in silentio manere debent, nullum Deo impedimentum opponendo, quod operetur in illis I de quoniagis Deo se resignant, experium
tur se non polle orationem dominicam sed Pater noster recitare 3s. Non convenit animabus hilus vitae internae, quod faciant operationes etiam virtuosas ex propria elcctione dc activitate, alias non eo sent mortuae: nec debent elicere actus amoris erga RVirginem, sanctos
aut humanitatem Christi ; quia cum ista sensibilia sunt obscta, talis est amor erga illa. D 1 36. Nulla
27쪽
tum, sed permanere debet homo in suo nihilo: &etiamsi sequantur pol-I itiones de actus obicoeni propriis manibus, de etiam pejora, non opus est seipsuin inquietare, sed seras emittendi sunt serupuli, dubia & tim res, quia anima fit magis illuminata, magis roborata, magisque candida, S acquiritur sancta libertas: & prae omnibus non opus cst haec confiteri, de sanctissime fit non confitendo,quia hoc pacto superatur danaon.& acquiritur thesaurus pacis. 8. Satanas, qui hujusmodi violentias inseri, adet deinde gravia esse delicta, ut anima se inquietet, ne in via interna ulterius yrogrediatur :unde ad Mus vires enervandas, melius cst ea non contacta, quia non itat peccata, ncc ctiam venialia. . 49. Job ex violentia daemonis se propriis manibus pol luebat eodem tempore, quo mundas habebat ad Deum preces: sic interpretando locum ex c.JOb. m. O. David, Jeremias, &multi ex sanctis Prophetis hujusmodi vi lentias patiebantur harum impurarum operationum externarum. st. In sicra scriptura multa sunt exempla violentiarum ad actiis externos peccaminosos , tu illud de Sam ne, qui per violentiam 1eipsum occidit cum Philistaeis, conjugium iniit cum alienigena, Eccum
Deliti meretrice Ernicatus est, quae alias erant prohibita, Sc peccata
t: de Iuditha, quae Holopherni mentita fdit ; de Eli s eo, qui
maledixit: de Elia, qui combussit duces cum turmis regis Α-chab: an vero fuerit violentia immediate a Deo peracta: vel ministe- aio daemonum , ut aliis animabus contingit, in dubio relinquitur.er Cum hujusmodi violentiae etiam impurae absque mentis OL
sulcatione accidunt , tunc anima Deo potest uniri, ut de facto sem
. Hae sitiat illae propositioines, quae a CURIA Romana sunt damn - , de quibus etiam apud Nostros non est uniserme it Minh
28쪽
IE Molinosio haec mea, ait, Spenerus sententia est, quam non facile patior mihi extorqueri ; fuisse scilicet in M linosio, & PIETATEM snceram, δc Theologia: MYSTRCAE notitiam insignem. Inde est, quod Pientissimi quique in Italia semper optimo Viro familiariter usi sint, de
praeclaras illius dotes in magno pretio habuerint. Neque adduci possum, ut credam, errores, quorum ille REUS esse dicitur, cum tundamento illi imputari, quandoquidem In sua Theologia I sisca in hoc unico singularis est, quod statuit, eum, qui semel ad summum contemplationis gradum devenit, nullo tempore ad meditati nem regredi oportere. Fidem quidem haud dubiam fecit mihi C leberrimus quidam Anglus, totam illam causam profluxisse a Cardinali Estreo, cui eo minor propterea fides debetur , quo plus affecti. bus ac praejudicio eum in hoc negotio dedisse constat. Rogandus itaque Deus est , ut ipse Molin i causam agere , eumque ad selicem& cxoptatum eventum perducere dignetur.
Quanquam judicium B. D. Speneri haud in exiguo loco semper habuerimus. Tamen pace Beatorum Cinerum ipsius, cum ipso consentire in omnibus non possimus. Quod nemo mini vitio vertet, semper enim illud animae obversari debet . quod VERITAS ante omnia sit aestimanda , maxime in materia, ubi sides divina est quaerenda , quae si DE semper praecipuum debet esse Theologi abjectum. Ut non dicam, quod hic ipse Molinos mihi per tres menses, Romae viventi, fuerit fami liariter notus , etiam suoad DOCTRINALIA. Primo itaque assensum a nobis non impetrat illa assertio , quod Matinos Pietatem sinceram habuerit. Nam pietatis verae ac sincerae uniscus FONS est vera FIDES dicente Apostolo, quicquid non es ex Me.
29쪽
peccatum esse. cui divina assertiori Augustinus pleraque sua contra Pelagium disputans super aedificavit , quem iecutus est discipulus non degener, Prosper Aquitanicus dicens: Omne etenim pietaris opus , sine femine vera Exoriens fidei nullum est, inque reatum
secundo idem Molin us nimis tenuἰter ob subtilitatem, ut putar, my sticam de Humanitate Christi loquitur. Atqui fine Humanitate Christi nullam salutem habemus. Tam enim pertinet ad nostram salutem, quod Christus pro nobis passus de mortuus est, quam quod Filii Dei titulum de dignitatem gerit. Neque ratio D. Speneri nobis sufficit, quod nempe familiaritatem habuerit magnam, cum viris piissimis id enim argumentum eo minus est apodicticum, quod etiam usus est magna familiaritate cum Hispano Jesulta Martino Espareta , de Arti eda. Quem Virum doctum de civilitet Bonum fuisse, ipse ex conversatione ejus habui. Quod vero PIUS sincere fuerit, id credere non possumus, ciun fuerit magnus de fensor Authoritatis summae Pontificiae. At vero stare id non posse , eum vera de sincera FIDE mihi est manifestissimum. Nam FIDES vexa unice Christo innititur , unice ipsum habet pro CAPITE, unicE
ILLUM pro INEFALLIBILI principio habet.
Neque juvat excipere , quod Cardines. Petruccium pro amicore familiari habuerit. Quanquam enim multa ili Petruccio aestimem, inprimis illos versiculos, quos in fronte Libri sui habet. Nil sum , nil possum , sicio nil, de crimina praeter Nil habeo, & praeter Tartara nil mereor ;Tamen etiam illud certum est , quod Petruccius multos habeat eapi ines naevos, ex vitio hypothesium Curiae Romanae.
Terrio id pro immoto principio habeo , quod si intellectus imbunis est falsa opinione , non, mriimE in REBUS FIDEI, possit esse tam sana voluntas , dc vetissimum est diruun Augustiini:
In aeternum Stultitiae poena est luenda, si quem in rebus fidei , falsia opinio deceperIta
30쪽
Quares. nobis displicet illa Ad forentia, quam vocant Sacrificium θ rituale. Quamvis eni in nihil Sanlius videatur, quam scinctipsum in v ICTIMAM & SACRIFICIUM DEO Creato, i & Redemtors tuo exhibere, iuxta illud mysticorumOptinHPauli ilionitum. Rem. 2. .I. Ut tamen ipsam BEA TI PiiDINEM. AETERNAM pro Re INDiFFERENTE habeamus , id as Iercre Christiano homine indignum est. Indignus est,ut fruatur DEO in aeternitate, cui Indiffercns est, an fruatur DEo
Quinto Orationem Passivam pro meto Fanatismo mystico babemus. Non orat, qui non attollit mentem ad DEUM. Sanctulimus Salvator noster , de hac ORATIONE PASSIVA nihil praecepit, & ORANS pro nostra Salute, ORATIONEM P Huim in Silentio de QUlETE non aehibuit, scdicile Paulo Hebr. s. v. I. cum lacrymis di magno clamore oravit. Sexto stante Quietismo Molinosii , nec fides, nec Spes amplius locum habebit . imo nec Charitas. Filia enim mei est Cha
Sane FIDES vera & Salvifica non Quiescit, Sed ad Se omni nisu trahit MERITUM Christi; Sc in illo Quin robur quaerit. SPES verb tam nectataria est homini Christiano,ut sine ea nihil sit infeliciavi CHARITATEM autem fingere QUIESCENTEM, est indolem
ejus tollere . quam vide descriptam apud Palatum I. Cor. 13. V. s. T. 8.
Ut itaque DEUS Caus mi Molinosi hoc est ejus Doctrinalia tueatur vix adduci pollum, ut rogem , sed ut DEUS VERITATEM& PIETATEM , imo ECCLESIAM suam ab omnibus FALSlS OPINIONIBUS praeservare velit, hoc est, quod calidis ex oro votis. Haec citra prae iudicium & sine acerbitate de B. Domino Spenero dicta sim to ; Atque utinam omnes cum hac MODERATIONE causam fidei , dc socios in religione tractaremus. Sed video nullibi odia este crudiora , quam apud illos , qui de nulla re magis , quam de MODERATIONES amore loquuntur: nullibi magis inicrnalia sunt ODIA; quia irreconciliabilia. Adeo jam HYPOCRISIS pestis Sila verae PIETATIS mundum, etiam qui PIUS videri vult, invasi.