De dispositione, qua Demosthenes in oratione peri parapresbeias usus sit

3쪽

von dem

5쪽

Dom0sthenis 0rati0 de falsa legati 0 ne p08tquam diu a viris doctiS neglecta est, nostra demum aetate, cum multi curam in hist0ria Dem0Sthenis tractanda p0nerent, accuratius c0nsiderari coepta est. Et in duas quidem partes, id qu0d fieri 80let in 0mnibus fere Scriptis veteribus, vir0rum doctorum curae VerSae Sunt; nam aut ad reS, quae Drati0ne narrantur, Spectante8, cum iis c0mpararunt, quae ab Aeschine in defen8i0ne sua pr0seruntur; cumque in SinguliS rebuS magna Sit utriusque ora-t0ris dissensi0, haud parva difficultas in e0 est posita, qu01110d0 rectuS rerum geStarum ord0 c0nstituendus videatur; aut 0rati0nem ipsam tractantes, praeter cura S ad teXtum Verb0rum pertinentes, imprimis num ipsa a Dem08thene umquam revera Sit habita, quaeqUe partium Singularum c0m-p08iti0 fuerit inquisiverunt. Neutram in partem cum iam e0 quaeSti0neS pervenerint, ut certi quidquam, de qu0 iam dubitare n0n p088is, inventum sit; in anim0 mihi fuit et de rebus gestis et de orati0ne ipSa h. l. Scribere, m0X Ver0 c0gnit0, rem eSSe mai0rem, quam quae eXigu0 paucarum paginarum Spati0 c0mprehendi p0SSit, altera de rebus gestis quaesti0ne omi88a, quae de orati0 ne ipsa a VV. dd. dicta Sunt, c0lligere, recenSere, c0rrigere, Si p0ter0, c0nab0r. Et primum quidem fuerunt, qui 0rationem a Dem0Sthene umquam habitam eSSe negantes, Uirmnque 0rat0rem Scriptas orati0neS, ac Si habitae fuissent, reliqui8Se c0ntenderint. Usi sunt ad hanc sententiam' ) c0nfirmandam Plutarch0, apud quem haec leguntur: is O δε κατ Αἰσχίνου

duntur. C0ntra diserte 0rati0nes habitas et Aeschinem triginta 80lis sententiis absolutum fuisse alii tradunt u). Pri0rem sententiam A. G. Beckerus et A. We Ster mannu S defenderunt, c0ntra Micii. Schmi illius Diss. inaug. B0nnae 185 l) Fri ed. Frankius spr0leg0mena in Dem. 0r. de

Vit. Dem. c. 15. Auct0r0S utriusque sententiae accuratissim0 collecti inveniuntur apud Arn. Se haeserum Demosth. und seine Zeit II, 387. Nut. I). Cir. etiam Frankium Proteg. p. I. 2.

6쪽

acute disputarunt, ut Vix ulla restiterit dubitati0, quin cau8a re Vera acta, orati0nes ip8ae habitae sint. Et ipse Westermanuus proteg0m. ad Dem08th. 0rati. Sell. Beri. geldm. 1856. p. 20.) huic sententiae nunc ad Stipulatur. Quae quum ita Sint, ne c0cta rec0quere Videamur, hac t0ta quaeSti0ne supergedentes ad alteram quaesti0nem de c0mp08iti0ne Singularum partium orationis de fal8a legati0ne transeamus.

Hoc loco imprimis pr0ducenda sunt verba Ι'h0tii p. 491 Bech:

Hinc enim poti88imum argumenta illa, orati0nem non habitam eSSe, deSumpta Sunt, quae quamquam nunc iam c0nciderunt, tamen h0c ip80 l0c0 alii moti accuratius disp0Siti0nem 0rati0nis inspicientes orati0nem perturbat0 prorsus ordine ad 1108 perveni88e c0ntenderunt. Cui Sententiae cum Fried. Frankius et Arn. Scha ferus it. ll. eS8ent adversati, m0X L. Spengelius, Vir d0cti8Simus, in Mus. Rhen. a. MDCCCLXI p. 552, quaesti0ne ad regulas veterum rhet0rum reducta, 0Stendens ordinem orati0nis e88e diSturbatum, ipse Singulas partes Su0 quamque l000 rep0nere eSt e0natus. Hunc est V0e melius Secutus, et ipse liis in rebus vir magnae auct0ritatis, qui in novissima Sua editi0ne') Dem08thenis pr0 cert0 habens partes singulas disturbatas eSSe, tanti a n0n ordinem, quem habet rectum, restituit; numeris tamen ad marginem app0sitis indicat. Ut melius Sententiae h0rum vir0rum perspiciantur h0c l0c0 Schemate eas ante 0cUl08 90nam Spengelius: V0e melius I. 1 - 133. II. 315 331.

V. 234 314.

H. 332-340. III. 102 - 133. IV. 315 331. V. 150-233. VI. 134-149. VII. 234-314. I. 341 343.

'ὶ Demosthenis orationes contra Aeschinem, de corona et de falsa legation0. Lipsiae MDCCCLXII.

7쪽

Jam quaeritur, quibus causis Spengeliu8 ad hanc tran8908iti0nem para aph0rum motus sit. Quare nunc breviter argumentationem viri doctissimi narrabo. Et primum quidem 0rati0nem bene pr0cedere u8que ad g. 133 censet; cum g. 1 - 3 pr0oemium, 4 - 8 προκατασκευ, , 9 - 28 προκατάστασις c0ntineantur. Jam inde Sequi argumentati0nem ipsam ad duas res pertinentem: priorem, res Ph0CeBSium ab Ae8chine perditas esse; alteram, Aeschinem pecunia a Philipp0 c0rruptum id fecis8e. . 29-97. g. 98-133). Utramque partem vero duabus c0nstare debere partibus, confirmati 0 ne et c0nsu tali 0ne; et ea S in pri0re recto inveniri 0rdine 29 7 1 c0nfirmationem; 72 - 97 confutati0nem); in altera vero parte inde a g. 134 cum confutatione perturbationem incipere. Id iam indicari Verbi8, quibu8 prima prae0ccupati0

c0nfutationem pertinentia praecessiSRe dem0nStretur. Sed mult0 graViuS argumentum eSSe, quod . 150 ad secundam huius partis prae0ccupati0nem annectatur et nova narratio

Ρ0st g. 182-3l4 nihil turbati inesse videri; m0X vero serm0cinationum illum 315 - 331)optime quidem per Se eSSe c0nstructam, Sed minuS neque eum Verbis antecedentibus neque cum Sequentibus cohaerere. Tum Sequi n0Vam prae0ccupati0nem, . 332-336) eandem rem, de qua iam prius dixerit, . 147 - 149) mutatis tantum Verbis tractantem, cum iam prius multae prae0ccupati0nes Sint productae. Denique c0nclusi0nem orati0niS, eandem Sententiam continentem, quam iam prius l34-146) sub praeoccupationis forma tractaverit tanta tamqile gravi oratione Satis dignam n0n Videri. Huc pertinere Photii verba, qui qu0d 908t ἐπιλογικά denuo ad ἀντιθέσεις De-m0StheneS Se VertiSSet, id quod ἀνοικονοριγητον καὶ διερριμμενον eSSet, VituperaVerit. Haec fere SUnt, quae Spengelius in disp0siti0ne orati0nis vituperat. Et ipse orati0nem disturbatam neque e0, qu0 a De-m0Sthene Scripta Sit, ordine nobis traditam esse Satis certe demonstratum eSSe censet; min0riSm0menti e8Se, quam medicinam corruptae orati0ni asserre p088it. N0nnulla tamen Se proferre Velle. Cum c0nfutatio g. 134 male ad c0nfirmationem annectatur, exclusis quae g. 134 - 149 c0ntineantur, narratio g. 315 331 ad g. 133 addatur suadet, quam sequantur para graphi 149 Verba isὁτι γὰρ ταυθ' ουτω πέπρακται καὶ ἐκ τῶν ἐπιλοίπων λι μῶλλον εισεσθε Sic enim bene iis, quae rex ipSeZeciun c0gitaverit . 315-331), ea addi, quae legati, ut voluntati eius obsequerentur, reVera lacerint. Et qu0d maximum Sit, perversum illum omnibusque regulis rhet0rum contradicentem ordinem, qu0 narrati0 et recapitulatio addita sit prae0ccupationi satis levi, hac transp08i 0ne parVa eSSe c0rrectum, cum duae illae partes q. 315 331 et 149 18l inter se c0haerentes, iam addantur confir

8쪽

optime cum initi0 paragraphi 31 5 coniungi

Tum pr0cedere orati0nem Sine ulla perti bati0ne u8que ad g. 181; et incipere confuta

aliqu0 l0c0, Sed ante g. 234 ponendas e8Se paragraph08 134-149. Inde a g. 237 Sequi tα ἐπιλογικά et ea ipsa sine turbati0ne. Jam reStare . 332 - 343, quae qu0m0d0 cum reliqua parte orati0nis c0nilingi p088int, haud facile dictu e88e. Neque Spengeliusqu0 loco p0nendae Sint disertis verbis eXp0nit, quamquam dee8Se n011 908Se eX Aeschinis 0rati0ne ipse c0ncludit. Spengelius quum c0pi0SiuS t0tam rem exp0SutSSet, V0e melius qui illium Sequitur, paucis disp0siti0uem, quam rectam habet, defendit. Verba eius haec Sunt praefat. p. VII.):-L0cum 332-340, qui ubi nunc legitur Suspensus est, inter . 101 et 102 90nendum esse n0s quidem cenSemus. nam ill0 capite squ0d g. 101 finitur) de pace per imperat0res mal0s male c0nstituta actum erat, altero autem l000 . 332-340) agitur de Charete, qui bellum male gesserat, et de AeSchine, qui V0ce Sua ad reipublicae detrimentium abutebatur. Bene igitur procedit Sententia ad g . 102 8qq. , ubi 0mnia perdita 088e per 0rat 0res mal0S, AeSchinem εο ῖ- ον eiuSque 800i08. Deinde prae0ccupati0 . 134-149, 110n timendum esse, ne Philippi inimicitia c0ntra Athenas ex iriatur ex Aeschinis c0ndemnati0ne, optime adnectitur ad caput g. 233 finiens, ubi Aeschinem eSSe c0ndemnandum eXp0nitur. Denique 11011 persuasit mihi Spengelius perhibens deesse 0rati0nis finem. Conclusi0 . 341 343 110bis quidem n0n displicet. Sic Vir0rum doctorum sententiis enarratis, quid de iis cenSeamuS eXΡ0HRIBUS. Imprimis Ph0tii verba accuratius inspicienda videntur. Primum obiicitur ab eo Dem0Stheni

ἀλr ουκ ἐπ αυτοις ἀγωνι μενος τοις εργοις Quae quid Significent, Satis clarum videtur. Vituperat enim, qu0d Dem08thenes easdem Semper res pr0ducit, verbis 80li8 et Sententiarum neXu mutatiS. Quare n0n per80nam 0rat0ris apud iudices dicentis, Sed se ipsum in Sch0lae umbraculis eXercentis agere Videri. Sed mirum est, h0c l0c0 id vituperari, qu0d iure maxima Dem0Sthenis laus in hac orati0ne Videri debeat. Nam quum causa c0niecturalis esset, quae argiunentis levisSimis nitebatur, 0rat0riS b0ni erat, ea ipsa, quibus iudicibus persuadere Se p0880 Sperabat, iterum iterUmqHe e0mme-m0rare, Sed ita, ut n0Vi Semper quiddam pr0ferre videretur. Quare res Ph0censiunt, ΛeSchinis apud populum 0rati0nes de hac re habitae Saepissime c0mmem0rantUr. Quae quum ita sint, h0c ipsum arguitientum a Ph0tio prolatum tam leve videtur, ut reliqua

9쪽

ἐπεχθειν ἐπὶ κεφαλαίων κ. τ. i. , et ingeni0SiSSima illa tractatio Sententiarum Solonis et Sophoclis intelligenda videtur. Sed mea quidem Sententia tantum abeSt, ut his l0cis oratio languescat, ut et animi ard0re altius efferatur et accurati88ima eaque alacerrima recapitulatione quae prius fusius

dicta erant preSSe c0mplectatur. Jam Sequuntur: tu sietos καὶ τον παραπρεσβείας τινῆς ἐν υπομνζ-λραπετο . Missum faciam h. l. Ρh0tium orationem Dem08thenis c0ntra Aeschinem et orati0nem de falsa legati0ne duas habere diverSas. Hac enim re dem0nstratur quidem, Ph0tium ipsum orati0nem n0n legisse. nihil0minus tamen Sententiam auct0ris pr0ferre p0teSt Satis gravis in iisque rebus bene versati. Quum Actor κα πολλά C0mmem0rentur, dubium 110n Videtur, quin h. l. omnia, quae post g. 237 Satis multa revera pr0serantur, intelligenda sint Et recte quidem offensionis quiddam inest in repetitione illarum prae0ccupati0num, qu0d qu0m0d0 interpretandum Sit, p0stea videbimus. Jam vero h0c t0t0 Ph0tii loc0 pei Specto iure c0ntendere p08Sumus, aut levia aut falsa ab e0 esse prolata perturbati0nem vero illam, quam Spengeliu8 in media orati0ne inveniSSe Sibi visus est, nusquam c0mmemorari. Neque h0c fugit virum doctiSSimum et Subtilissimum, sed c0niicit, male Ph0tium quae legisset reddidisse ei utique, qui pertubationem orati0nis Sub finem detexisset, certe multo maiorem in media fugituram non fuisse. Sed aliud est diSertis Verbis n0bis aliquid narrari, aliud id c0nlicere. Neque exstat apud rhetores 110bis Servatos, qui certe multi Sunt, l0cu8, qu0 id, qu0d Spengelius castigavit, vituperetur; quamquam tantum abest, ut 0ratio de falSa legati0ne a rhet0ribus neglecta Sit, ut permulta ex ea ab iis ad regula8 pr0bandas exempla depr0mpta pr0ferantur. Quare idem, qu0d Spengelius initi0 c0mmentati0nis dicit, mirum e88e, veteres, qui c0mp0nendae orati0nis artis peritissimi fuerint, vitia sis l0cis inveni88e, quibus recenti0res omnia perfecte et bene c0llocata putent, ab iis, qui ordinem traditum defendunt, in Suam partem trahi p0te8t, quum apud neminem, quantum quidem ScimuS, rhet0rum Veterum ea, quae SpengeliuS caStigmit, Vituperata inveniamus. Sed iam ad rem ipsam accedentes primum, qu0d maximum est, de perturbati0ne inde a para- graph0 134 a Spengeli0 iuventa dicamus. In pr090Siti0ne προκατασκεον) g. 3 Dem0Sthenes de quinque rebus se dicturum e88e pollicetur, primum quae Ae Schines renuntia Verit, tum quae per Suaserit, tertio quae ei mandata fuerint, quart0 de temporibus, denique eum omnia pecunia corruptum se-ci 88e; quae repetuntur in recapitulati0ue . 177. 178). Neque tamen e0dem ordine, quo h. l. c0mmem0rantur, de hiS rebus agit. Neque necesse est, nam pr0positi0ne orat0r id agit, ut audit0res Sciant, quid Sit, qu0d in quae8ti0ne Versetur non, ut ordinem, qu0 de his rebus dicturus eSt, intelligant. Quare 110n miramur, Si Dem0Sthenes 0mnes quidem illas res, quaS h0c l000 c0mmem0rat, tractat, Sed ali0 ordine tractat. Jam videamu8, quemadm0dum hae propositionis partes ad accusati0nem t0tam referri p088int.

10쪽

Quum duae legati0nes Sit, qua an Aeschines particep8 fuit, Dem0Sthenes pri0rem pr01 Sussere 0mittens, in Secunda omnem AeSchinis culpam ponit; nam et ip8e, cum pri0r rediisset legati0, nondum intellexerat, Aeschinem c0rruptum e88e'), et apud Senatum Ρ0pulumque legem tulerat, lega-t0s et laudand08 et in prytaneum ad coenam publicam e88e V0cand08''). In altera ver0 legati0ne Aeschinis culpa et in itinere ad Ρhilippum et post reditum in c0mitii8 90puli, cum salsis nuntiis promissisque Athenienses ita deceperit, ut Ph0cenSeS B0n adii arent, apparet. Utraqtie reS ad eundem pertinuitisinem, Phocensium interitum, quare res Singulae a Dem0Sthene eodem, qu0 saetae erant ordine, narrari potuerunt, Si de omnibuS aequaliter Athenien8ibu8 persuadere, 0mnes iisdemiisque firmis testim0niis munire potuisset. Sed l0nga alia erat rati0 rerum in Macedonia atque rerum Athenis gestarum. Nam omnia, quae ibi geSta erant, incerta e88e 090rtebat, cum Dem0Sthenes nullis aliis testibus uti p0sset, quam legati8, qui quum ipsi eadem qua Ae8chines culpa tenerentur, Ut ex ipSa VidemuS 0rati0ne, quantum potuerunt, accuSati0nem infirmare c0nabantur 'φ). At quae Athenis facta erant, omnes Sciebant, non opus erat testibus, nam quicunque illis temporibus AtheniS Viserat, recordabatur, Ae8chinem in c0nci0ne p0llicitum e88e, Thebanis a Philippo bellum illatum, Ph0cenSes Servatum iri; quarum omnitun rerum postea c0ntrarium factum eSt. Neque eratres, quae magiS indignati0nem Atheniensium movere p0Sset; quum unius h0minis calliditate decepti, neque ipSi em0lumenti quidquam accepissent, et Phocengibus deletis, Theban08 90tentes fecissent, Philippo introitum in Graeciam et facultatem, qu0ties vellet, res Graecas perturbandi dediSSent. Quae quum ita e8Sent, dubium Dem08theni e8Se 110n potuit, quin ea potissimum, quae AeSchineS AtheniS geSSerat, tractanda essent, vitimque magni m0menti e88et, iam initi0 orationis anim08 iudicum in Aeschinem excitari, eas ipsas res Atheuis gestas primas Demosthenem ad indicium V0care nece88e erat. Quod et ipSa propositione indicat. Quum enim quae legatus civibus nuntia i 88 et quaeque iis persuasi 88 et prim0 loco po8uisset, nihil aliud indicare v0luit, quam quae Aeschines in illis e0mitiis in medium protulisset; reliqua duo capita de temporibus qUaeque legat0 mandata fuerint ad res in Maced0nia iactas pertinere apparet. Tertium denique caput eStΑe Schinem pecunia corruptum neque inscitia ductum quae fecerit sedisse. Sie t0ta accu8ati0, quae quidem ad res ipsas pertinet, tribu8 partibus c0nstat l) Athenienses ab Aeschine e88e decept0S. 2) In Macedonia Aeschinem non ea egi88e, quae ei mandata suiSSent. 3) Pecunia c0rruptum eSSe. Sed ne haS quidem partes e0 0rdine, quem nunc c0nstituimu8, tractavit; qu0d cur fecerit, facile inveniri potest. Qu0d enim iam prius dirimus, causam n0n deriis argumentis Stabilitam, Sed tistam c0niecimulem esse, id h0c l0c0 repetendum videtur. Deerant certa testim0nia Ae8chinem

Beeuniam a Philipp0 accepisse, nam qui s0li certi aliquid pr0serre p0tuerunt, reliqui legati, iidem