Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

발행: 1822년

분량: 687페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Nandi libidinem , et vanam a. iam porro mendacium gloriam, quaestiones impe depone atque inflatani TTO-ditas, dispiriationes spino gantiam, eamque de te OPIS RS, et i Sententias perple Dionem quasi molior sis IIIS: Ne involutas iuio etiam etenim si cum istis omnibus inutilem laborem valde mul conscendas quae te quin tum, nuga Sqaue non lau- quaginta remorum naViS C CIS, quisquilias , ac mi cipiat

t rea suaviter vivendi volu Men. . Ac barbam cistam Platem, impudentiam, iram, quo liae deponat, Mercuri, IUNum et mollitiem; neque gravem sane et hirtam, ut enim me fallunt, quantum vides quinqiae mina Pilacunque studiose Praetegas minimum Pendunt.

182쪽

hilaritur. Nos ima fiat h. secuti Sumus. Schm. ανθρωπινω- τερος quidem ocepit, ser at tamen pristina Persoliarita a dis

dum: ἐπνῆρκεν P. υκ οἶδ' ἐφ' oti' - αποδειλιῶς Em. Merc. Recte rationes: it idonea. Euge; homini nuncas inna remove qui dein similior evasisti, de-

Fhil. Quis autem erit, qui jectis ibi sordibus hircinis.

detondea 2 bysen. in Do paullum etiam Me/ C. Menippus ille, cap demam de superciliis γta Securi nautica, praecidet Merc. omnino Superectia pro modice usus scala ipsam enim frontem ea Us-na Unli tulit, nescio cujus rei gratia Meno Minime mercuri sese clam Superbe erigens. Verum serram mihi porrigm: Quid hoc etiam lacrimaris, nam hoc quidem magis ridi scelerate, et ad mortem eκ- CUI Um pavescis quin cyus in-Merc. Securis est satis scende.

183쪽

natione vitium Hemst.

n. Unum adlauc gravis levia portatuque faci-simum sub ala tenet lia. et ad liancce naviga Mero. Quidnam e tionem percommoda unippes Vero, Blaetor, pone Verbo-Men. Adulationem, er rum utilem illam et infini- Curi quae in Ultum in vita tam adfluentiam, opposita, utilitatis ipsi adtulit paria paribu aequata, Com-Phil. Quin tu igitur, Me prehensione Sententiarum Dippe, depone mentis et lin barbBri SmΟS, Celeiaque ora-guae libertatem. illud uia tionum pondera. doloris expers et generosum ilhet. Ecce enimvero,

ac risum tu nimirum Sol US PODO.

reliquorum rides. Ierc. Bene habet, sol VOMerc. Neutiquam: qui itaque retinacula: ScBlam Potius ista retine, quippe nauticam attollamus ancora

184쪽

subducatur: eXpande Veliam neque de ioci egreSSUS, dirige portitor, cIaVum claua omnibus, palliolo Caput frospere ina Migemus. Quid obvolutus, circumibit in or- Ploratis, inepti, tuqiae a bona lupanaria me Summo minae, philosophe, cujus jam lati decipiens uVenes a modo barba fuit evastata 2 pientiae praeteX tu argentum I il Hoc scilicet, mer accipiet: haec rurat eum. Curi, quod immortalem opi I kιl. Tu auteni, IUenippe,

Dabar animam isse non Oles te mortuum esse gmen mentitur: nam alia Men. Egone, riui festi- fiunt, quis Credas eum Pun navi ad morten citante negere mine. Verum interea dum ero. Qualia caedimus sermones, nonne eis. Quod non amplius clamor aliquis auditur an coenabit adPaIata coelias, quam a teri u vociferantium .

185쪽

Mero. Sane. Menippo, mi Dis in funere Damasi ne F

qui funebri oratio De cohonestat exsequias hujus Cra Merc. Foristin te prae StBS, torii S. Atque et lavi profecto Menippe. Sed quoniam in

Dama Silae mater gemitti ci Portum adpulimuS, Voci bi

en praeit Iessum cum se to ad tribunal recta illa o

186쪽

h προῖο μεν ' προἱομεν Arg. Lips c πάντως restititit V nsf. e . . P. Viligo deest, etiam in Codd. Vat. 295 . 2956. Loss. et in Ed A. a d βιος Additur κριβως in Sol I. Probante Belino. ProgreSSi: ego vero et Por clamini' omnino judicium litor alios arcessemus subire oportebit et poena SMen. Prospera sit vobis junt esse Ira UeS Totas, navigatio, Mercuri. Osau vultures, saria. EX ponetur tem sedem promoveamus auteni palam uniuscUJUS- quid ergo vos amplius cun que ita.

Argiam. Exeniplo Moerichi et Aristea Consobrinorum, qui, quum aequales aetate alter alterius reditatem aptassent, unaamho interierant, graviter notantur a Diogene et Cratete ceteribomines illorum similes ab ingenti auri cupidane, quae nullum Prorsus Sapientiae ac virtutis verae amorem iis reliquum faciat.

Crat. 13 Loerichum opulen domoCorinthium, cui multae tum illum noras Diogenes, Erant onerBricte naveS, CUjUS

illum divitiis adfluentem, consobrinus Aristeas, et ipse

187쪽

dives 2 qui Homericum illud dem in testamento erant solebat dictitare, Aut tu tolle scripta illi vero observa ni aut ego te handi sese invicem ante-Dιο . Quid ita, Crates cedere alter altorum adula- at ut iis , obsρ uuiis tione conantes.' ates etiam captabant alter alterius e sive ab astris conjectarent reditatem aetate aequales futUra, sive exsona Diis sive et tes stamenti quidem tabu Chaldaeorum' imbuti disci-Ia 1' propatulo tropone Plina, quin et ipse vili iugbant, Aristo Moerichus, si ita odorari Steae tribuobat viis Prrii decederet, domino e Ctoriam, modo Moericho

DCto Suorum omnium; Moe Iaucesque mundi ad cistum

xi Chi' vicissilii inristeas, si mox ad illum opste han

ante eum abiret haec qui sita. Quem ergo exitum '

188쪽

res habuit Crates ' est enim

audire operae pretium. Crae Ambo mortem obierunt eodem die ; hereditates autem ad Eunomium et Thrasyclem in Opinato per-

Praesagio divinantes haec ita fore. Moerichus nimia Aristeas cum Sicyone trajicerent Cirrham, medioque cursu in obliquum Japygem incidissent, everSana Vi PeT- ierunt. Diog. Bonum factUm. Verum nos, qUando in vita eranius, nihil tale cogitabamus dono bis invicem : Deqχὶ ego ara quam optavi Antisthenem emori, ut hereditatem Da ciscere ejus baculi habebat

tUo me, bonorum, dolii, peraeqUe choenices lupinorum

duos habentii capientio.

189쪽

Crae. Quippe nihil mihi bant ejusmodi possessiones,

istis erat opias at nec tibi, nemoque mox ad se Ctabatur

Diogenes : a iam enim dece talis hereditatis spe; siquibat, tu ab Antisthene ad ep dem auro omnes inhiarent. tus es hereditatem, ego a Diog Quippe neque te, multo majorem gravio enim habebant, ubi recon Tisqii momenti, quam Per derent accepta a nobis taliasarum tui perium bona, dissilientes prae luxu, Diost Quae tu bona dicis 2 veluti rupta vetustate mar- at Sapientiam, frUgali supia. Proinde si quis veItatem parvo contentana, Veri immitteret in eos sive sa-tatem, loquendi fiduciam, pientiam, sive Hibertatem animi libertatem. IoqUendi sive veritBtem, Dioe memini profecto excidebat paeotinus et dif- eas me opes accepisse ab An sitiebat, cum fundus ingestatisthene, tibique etiam ana continere me quiret: URIO plicares reliquisse quiddam accidit Danai filia-Crat. At ceteri non cura bus istis, rinos in terraI-

190쪽

p. 579. μενον πίθον ἔπαντλουσαι. ' ὁ χρυσιον δουσι, καὶ υνυξι, καὶ παύη μηχανs φυλαττον. si T. Oυκουν iuεῖς μεν ξ0μεν ανταυθα τον πλουτοπι ι δε οβολον ηξουσι κομίζοντες κα τουτον χρι του πορθμέως. tum dolium haustam aquam dem habebimus hic quoque infundunt aurum vero den nostras divitias ab autemtibus unguibusque et omni obolum scilicet' ad porta- machina custodiebant. bunt, eumque ad Portitorem Crat. Propterea nos qui usque tantum.

Argum Alexander, et Hannibal, arbitro inoe, de eo eputant, iiter sit virtute et eblis gestis praestantior altero. Probata ab utroque caussa sua, intercedit forte Scipio Africanus major, et Hannibalem seque Alexandro, ne ire ipsi, a quo victu eSset, axet censeri posse docet. Quibus Cognitis, Minos principem locum Alexandro, secundum Scipioni, tertium adsigna Harinthali, et ipsi non contemnendo Viro.

Misωνος, ut supra ἐμβαιννὶς pro ἐμβαίης h προκεκρίσθαι προκεκρῖσθαι in prioribus Eud.

ALEXANDER, HANNIBAL MINOS, SCIPIO. Aiax le par est prae Han. eluiquam Verum poni tibi, Aferra melior enim me.

suma

SEARCH

MENU NAVIGATION